Relaties
alle pijlers
Verdrietig om feest
vrijdag 20 september 2013 om 10:24
Ik loop nu al een paar dagen met een enorme knoop in mijn buik. Het zit zo.
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
vrijdag 20 september 2013 om 11:18
quote:elninjoo schreef op 20 september 2013 @ 11:09:
Ik denk echt dat dat totáál niet leeft, zoveel jaar getrouwd zijn. Eerlijk gezegd weet ik op de trouwdag van mijn ouders na ook niemands trouwdag en het boeit me ook niet. .Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?
Ik denk echt dat dat totáál niet leeft, zoveel jaar getrouwd zijn. Eerlijk gezegd weet ik op de trouwdag van mijn ouders na ook niemands trouwdag en het boeit me ook niet. .Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 20 september 2013 om 11:18
Even een vraag aan de reageerders: krijgen jullie dan allemaal zo vaak gedrukte uitnodigingen met RSVP voor feesten en partijen dan?
Ik eerlijk gezegd vrijwel nooit, dus als ik die zou krijgen zou ik daaruit al opmaken dat dit feest een big deal is, ongeacht de aanleiding. En omdat het kennelijk om een big deal feest met dj en locatie en de hele reutemeteut gaat, zou ik dat dus inderdaad vanaf half juli in de agenda hebben staan en er zelfs ook naartoe leven.
Een mailtje met ik vier dan en dan mijn verjaardag zou ik ook zelf ook vrijblijvender vinden, maar zo'n feest als van TO niet.
Ik eerlijk gezegd vrijwel nooit, dus als ik die zou krijgen zou ik daaruit al opmaken dat dit feest een big deal is, ongeacht de aanleiding. En omdat het kennelijk om een big deal feest met dj en locatie en de hele reutemeteut gaat, zou ik dat dus inderdaad vanaf half juli in de agenda hebben staan en er zelfs ook naartoe leven.
Een mailtje met ik vier dan en dan mijn verjaardag zou ik ook zelf ook vrijblijvender vinden, maar zo'n feest als van TO niet.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 20 september 2013 om 11:18
quote:Planck schreef op 20 september 2013 @ 11:14:
[...]
Hoe leg ik dat nou uit? Die trouwdag an sich kan me niet heel veel schelen, verwacht ook niet dat mensen dat in de agenda hebben staan. Dat is iets tussen ons tweeën. Maar het was meer een aanleiding voor een feestje. Net zoals de ander een etentje geeft als hij veertig wordt.
Ik snap je wel. Maar voor je vrienden staat zo'n feestje voor een willekeurige trouwdag toch veel lager op de prioriteitenlijst dan bijvoorbeeld een huwelijk, of de vijftigste verjaardag van iemand.
Ze zien het meer als een utinodiging voor een feestje, zonder bijzondere reden, waarvan ze er waarschijnlijk tig per jaar krijgen en die ze echt niet allemaal aflopen.
[...]
Hoe leg ik dat nou uit? Die trouwdag an sich kan me niet heel veel schelen, verwacht ook niet dat mensen dat in de agenda hebben staan. Dat is iets tussen ons tweeën. Maar het was meer een aanleiding voor een feestje. Net zoals de ander een etentje geeft als hij veertig wordt.
Ik snap je wel. Maar voor je vrienden staat zo'n feestje voor een willekeurige trouwdag toch veel lager op de prioriteitenlijst dan bijvoorbeeld een huwelijk, of de vijftigste verjaardag van iemand.
Ze zien het meer als een utinodiging voor een feestje, zonder bijzondere reden, waarvan ze er waarschijnlijk tig per jaar krijgen en die ze echt niet allemaal aflopen.
vrijdag 20 september 2013 om 11:18
Korenwolf, dat zat ik ook te denken.Vroeger (kinderloos, jong) was het 50%, nu is een derde inderdaad al mooi. Misschien ben je iets te optimistisch geweest in de planning?
Ik snap dat je heel teleurgesteld bent, maar ik denk dat je het inderdaad niet te persoonlijk moet nemen. Als iedereen met jonge kinderen en drukke carrières zit, dan zijn dat inderdaad tropenjaren. Afbellende oppassen, zieke kinderen, overwerk, onvoorziene omstandigheden of gewoon doodmoe en volledig afgedraaid zijn nu eenmaal dingen die je pas op het laatste moment weet. Ik heb het zelf meegemaakt en ook al vaak gezien op feesten van anderen, er zijn altijd veel afzeggers op het laatste moment.
Voor mij zou de aanleiding voor het feest trouwens niks uitmaken voor of ik wel of niet kom. Jullie gaan toch gewoon lekker dansen en feesten en geen opgeprikte bruiloftstoestanden doen?
Ik hoop dat de zaal te verkleinen is en dat jullie het ontzettend leuk hebben met de mensen die wel komen.
Ik snap dat je heel teleurgesteld bent, maar ik denk dat je het inderdaad niet te persoonlijk moet nemen. Als iedereen met jonge kinderen en drukke carrières zit, dan zijn dat inderdaad tropenjaren. Afbellende oppassen, zieke kinderen, overwerk, onvoorziene omstandigheden of gewoon doodmoe en volledig afgedraaid zijn nu eenmaal dingen die je pas op het laatste moment weet. Ik heb het zelf meegemaakt en ook al vaak gezien op feesten van anderen, er zijn altijd veel afzeggers op het laatste moment.
Voor mij zou de aanleiding voor het feest trouwens niks uitmaken voor of ik wel of niet kom. Jullie gaan toch gewoon lekker dansen en feesten en geen opgeprikte bruiloftstoestanden doen?
Ik hoop dat de zaal te verkleinen is en dat jullie het ontzettend leuk hebben met de mensen die wel komen.
vrijdag 20 september 2013 om 11:19
quote:fashionvictim schreef op 20 september 2013 @ 11:18:
Even een vraag aan de reageerders: krijgen jullie dan allemaal zo vaak gedrukte uitnodigingen met RSVP voor feesten en partijen dan?
Ik eerlijk gezegd vrijwel nooit, dus als ik die zou krijgen zou ik daaruit al opmaken dat dit feest een big deal is, ongeacht de aanleiding. En omdat het kennelijk om een big deal feest met dj en locatie en de hele reutemeteut gaat, zou ik dat dus inderdaad vanaf half juli in de agenda hebben staan en er zelfs ook naartoe leven.
Een mailtje met ik vier dan en dan mijn verjaardag zou ik ook zelf ook vrijblijvender vinden, maar zo'n feest als van TO niet.Ja, eens.
Even een vraag aan de reageerders: krijgen jullie dan allemaal zo vaak gedrukte uitnodigingen met RSVP voor feesten en partijen dan?
Ik eerlijk gezegd vrijwel nooit, dus als ik die zou krijgen zou ik daaruit al opmaken dat dit feest een big deal is, ongeacht de aanleiding. En omdat het kennelijk om een big deal feest met dj en locatie en de hele reutemeteut gaat, zou ik dat dus inderdaad vanaf half juli in de agenda hebben staan en er zelfs ook naartoe leven.
Een mailtje met ik vier dan en dan mijn verjaardag zou ik ook zelf ook vrijblijvender vinden, maar zo'n feest als van TO niet.Ja, eens.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 20 september 2013 om 11:19
quote:markovic schreef op 20 september 2013 @ 11:11:
Tja, een trouwdag is normaal niet echt een reden voor een groot feest, behalve als het de vijftigste is ofzo. Ik denk dat veel mensen het niet als een belangrijk iets zien.
Ik ben zelf ook getuige geweest op een huwelijk maar het zou niet in me opkomen om de bruid een bruidegom van toen ieder jaar op hun huwelijksdag te feliciteren. Ik weet eerlijk gezegd niet eens de precieze datum meer.
Ik denk dat je er teveel van verwacht had. Mensen in de fase van hun leven waar jij in zit hebben het druk, vaak meer dan genoeg feestjes, bruiloften, jubilea en die zaten waarschijnlijk niet te wachten op nog een.
Voor T`O is het blijkbaar wel een reden om een feest te geven en dat is haar goed recht.
Dat veel mensen niet komen, kan altijd, maar laten ze het dan wel tijdig afzeggen. Dat is wel zo netjes.
Tja, een trouwdag is normaal niet echt een reden voor een groot feest, behalve als het de vijftigste is ofzo. Ik denk dat veel mensen het niet als een belangrijk iets zien.
Ik ben zelf ook getuige geweest op een huwelijk maar het zou niet in me opkomen om de bruid een bruidegom van toen ieder jaar op hun huwelijksdag te feliciteren. Ik weet eerlijk gezegd niet eens de precieze datum meer.
Ik denk dat je er teveel van verwacht had. Mensen in de fase van hun leven waar jij in zit hebben het druk, vaak meer dan genoeg feestjes, bruiloften, jubilea en die zaten waarschijnlijk niet te wachten op nog een.
Voor T`O is het blijkbaar wel een reden om een feest te geven en dat is haar goed recht.
Dat veel mensen niet komen, kan altijd, maar laten ze het dan wel tijdig afzeggen. Dat is wel zo netjes.
Le plaisir est le bonheur des fous, le bonheur est le plaisir des sages.
vrijdag 20 september 2013 om 11:20
Heb ik gehad toen ik 40 werd. Ook zaaltje gehuurd, special act erbij (in de uitnodiging erbij gezet), en in de laatste week ineens allemaal afzeggingen. Op de dag zelf was het noodweer, waardoor nog eens een aantal mensen afzeiden.
Maar.... de tip is al gegeven: het is JOUW feest, geniet en heb plezier.
In mijn geval waren we met weinig mensen, maar het is wel heel gezellig geworden. Juist omdat we met weinig waren, raakte iedereen veel makkelijker met elkaar aan de praat, en mixte iedereen heel prima. Was uiteindelijk niet het feest dat ik in gedachten had, maar toch een leuk feest!
Maar.... de tip is al gegeven: het is JOUW feest, geniet en heb plezier.
In mijn geval waren we met weinig mensen, maar het is wel heel gezellig geworden. Juist omdat we met weinig waren, raakte iedereen veel makkelijker met elkaar aan de praat, en mixte iedereen heel prima. Was uiteindelijk niet het feest dat ik in gedachten had, maar toch een leuk feest!
vrijdag 20 september 2013 om 11:20
quote:Enn schreef op 20 september 2013 @ 11:18:
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Tja, als je zo officieel wordt uitgenodigd, dan ga je als je zegt dat je komt. Zou ik doen idd. Maar toch, ik zou het een beetje vreemd vinden om een uitnodiging met rsvp te krijgen voor een feest zonder bijzondere aanleiding, dan wordt het gelijk zo'n verplichting.
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Tja, als je zo officieel wordt uitgenodigd, dan ga je als je zegt dat je komt. Zou ik doen idd. Maar toch, ik zou het een beetje vreemd vinden om een uitnodiging met rsvp te krijgen voor een feest zonder bijzondere aanleiding, dan wordt het gelijk zo'n verplichting.
vrijdag 20 september 2013 om 11:20
quote:Planck schreef op 20 september 2013 @ 11:14:
[...]
Hoe leg ik dat nou uit? Die trouwdag an sich kan me niet heel veel schelen, verwacht ook niet dat mensen dat in de agenda hebben staan. Dat is iets tussen ons tweeën. Maar het was meer een aanleiding voor een feestje. Net zoals de ander een etentje geeft als hij veertig wordt.
Een feest wordt toch vaak als een verplicht nummertje gezien en als het geen belangrijke aanleiding heeft (het huwelijk zelf of 50 jaar getrouwd) dan voelt het niet echt bezwaarlijk om af te zeggen.
Ik vind het veel leuker om 1 op 1 met iemand af te spreken n.a.v. verjaardag of wat dan ook dan naar zo'n massaal feest te moeten.
En misschien hebben mensen niet ruim tevoren afgezegd omdat ze het als optie hielden voor als ze niets beters te doen hadden of wel zin/tijd zouden hebben in 'n verzetje? Is inderdaad lullig, maar je beseft opeens wel dat mensen zulke dingen vooral als verplicht nummertje zien, niet als iets waar je ze blij mee maakt. Het scheelt jou voortaan dus ook verplichte nummertjes bij anderen aflopen, want als jij geen zin hebt om op iemands verjaardag te gaan zitten, dan kun je dus ook gewoon verstek laten gaan.
[...]
Hoe leg ik dat nou uit? Die trouwdag an sich kan me niet heel veel schelen, verwacht ook niet dat mensen dat in de agenda hebben staan. Dat is iets tussen ons tweeën. Maar het was meer een aanleiding voor een feestje. Net zoals de ander een etentje geeft als hij veertig wordt.
Een feest wordt toch vaak als een verplicht nummertje gezien en als het geen belangrijke aanleiding heeft (het huwelijk zelf of 50 jaar getrouwd) dan voelt het niet echt bezwaarlijk om af te zeggen.
Ik vind het veel leuker om 1 op 1 met iemand af te spreken n.a.v. verjaardag of wat dan ook dan naar zo'n massaal feest te moeten.
En misschien hebben mensen niet ruim tevoren afgezegd omdat ze het als optie hielden voor als ze niets beters te doen hadden of wel zin/tijd zouden hebben in 'n verzetje? Is inderdaad lullig, maar je beseft opeens wel dat mensen zulke dingen vooral als verplicht nummertje zien, niet als iets waar je ze blij mee maakt. Het scheelt jou voortaan dus ook verplichte nummertjes bij anderen aflopen, want als jij geen zin hebt om op iemands verjaardag te gaan zitten, dan kun je dus ook gewoon verstek laten gaan.
vrijdag 20 september 2013 om 11:21
quote:markovic schreef op 20 september 2013 @ 11:18:
[...]
Ik snap je wel. Maar voor je vrienden staat zo'n feestje voor een willekeurige trouwdag toch veel lager op de prioriteitenlijst dan bijvoorbeeld een huwelijk, of de vijftigste verjaardag van iemand.
Ze zien het meer als een utinodiging voor een feestje, zonder bijzondere reden, waarvan ze er waarschijnlijk tig per jaar krijgen en die ze echt niet allemaal aflopen.
Maar waarom staat dat lager op de prioriteitenlijst dan? Heb jij wekelijks uitnodigingen voor feesten op locatie met dj en catering etcetera?
Damn, moet toch mijn vrienden eens vragen waarom zij dat nooit doen (of mij niet uitnodigen, dat kan ook).
[...]
Ik snap je wel. Maar voor je vrienden staat zo'n feestje voor een willekeurige trouwdag toch veel lager op de prioriteitenlijst dan bijvoorbeeld een huwelijk, of de vijftigste verjaardag van iemand.
Ze zien het meer als een utinodiging voor een feestje, zonder bijzondere reden, waarvan ze er waarschijnlijk tig per jaar krijgen en die ze echt niet allemaal aflopen.
Maar waarom staat dat lager op de prioriteitenlijst dan? Heb jij wekelijks uitnodigingen voor feesten op locatie met dj en catering etcetera?
Damn, moet toch mijn vrienden eens vragen waarom zij dat nooit doen (of mij niet uitnodigen, dat kan ook).
Am Yisrael Chai!
vrijdag 20 september 2013 om 11:21
quote:valentinamaria schreef op 20 september 2013 @ 11:11:
mensen zijn vreemd.
bij een begrafenis loopt het storm en voor een feest zeggen ze af.
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.
mensen zijn vreemd.
bij een begrafenis loopt het storm en voor een feest zeggen ze af.
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
vrijdag 20 september 2013 om 11:22
quote:markovic schreef op 20 september 2013 @ 11:20:
[...]
Maar toch, ik zou het een beetje vreemd vinden om een uitnodiging met rsvp te krijgen voor een feest zonder bijzondere aanleiding, dan wordt het gelijk zo'n verplichting.Of jij het vreemd vindt of niet, mensen gaan dat dus doen om zo op tijd te bepalen hoeveel mensen zij weer aan de locatie catering moeten gaan doorgeven. Ze doen het niet om jou te controleren.
[...]
Maar toch, ik zou het een beetje vreemd vinden om een uitnodiging met rsvp te krijgen voor een feest zonder bijzondere aanleiding, dan wordt het gelijk zo'n verplichting.Of jij het vreemd vindt of niet, mensen gaan dat dus doen om zo op tijd te bepalen hoeveel mensen zij weer aan de locatie catering moeten gaan doorgeven. Ze doen het niet om jou te controleren.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 20 september 2013 om 11:22
quote:markovic schreef op 20 september 2013 @ 11:11:
Tja, een trouwdag is normaal niet echt een reden voor een groot feest, behalve als het de vijftigste is ofzo. Ik denk dat veel mensen het niet als een belangrijk iets zien.
Ik ben zelf ook getuige geweest op een huwelijk maar het zou niet in me opkomen om de bruid een bruidegom van toen ieder jaar op hun huwelijksdag te feliciteren. Ik weet eerlijk gezegd niet eens de precieze datum meer.
Ik denk dat je er teveel van verwacht had. Mensen in de fase van hun leven waar jij in zit hebben het druk, vaak meer dan genoeg feestjes, bruiloften, jubilea en die zaten waarschijnlijk niet te wachten op nog een.
Mja maar dit is toch gewoon een leuk feestje waarvoor ze zijn uitgenodigd? Ze hoeven niet eens de huwelijksdatum te onthouden, want op die datum zijn ze uitgenodigd. En het is duidelijk (ook voor de gasten: kaartje, RSVP) dat Planck er veel moeite voor heeft gedaan dus dan vind ik het extra lullig dat mensen op het laatste moment afzeggen.
Edit: ik neem er maar een bitterbal bij denk ik
Tja, een trouwdag is normaal niet echt een reden voor een groot feest, behalve als het de vijftigste is ofzo. Ik denk dat veel mensen het niet als een belangrijk iets zien.
Ik ben zelf ook getuige geweest op een huwelijk maar het zou niet in me opkomen om de bruid een bruidegom van toen ieder jaar op hun huwelijksdag te feliciteren. Ik weet eerlijk gezegd niet eens de precieze datum meer.
Ik denk dat je er teveel van verwacht had. Mensen in de fase van hun leven waar jij in zit hebben het druk, vaak meer dan genoeg feestjes, bruiloften, jubilea en die zaten waarschijnlijk niet te wachten op nog een.
Mja maar dit is toch gewoon een leuk feestje waarvoor ze zijn uitgenodigd? Ze hoeven niet eens de huwelijksdatum te onthouden, want op die datum zijn ze uitgenodigd. En het is duidelijk (ook voor de gasten: kaartje, RSVP) dat Planck er veel moeite voor heeft gedaan dus dan vind ik het extra lullig dat mensen op het laatste moment afzeggen.
Edit: ik neem er maar een bitterbal bij denk ik
vrijdag 20 september 2013 om 11:23
quote:markovic schreef op 20 september 2013 @ 11:13:
[...]
Rare vergelijking. Een begrafenis is de laatste keer dat je afscheid van iemand kan nemen/de nabestaanden kunt steunen/condoleren. Dat staat toch echt hoger op de prioriteitenlijst dan het 13 jarig huwelijk van Pietje en Marietje....
Toch is het wel zo prettig bij het feest van Pietje en Marietje te zijn, je ziet ze dan in levenden lijve, je praat met hen. Bij de vegrafenis van P en M is dat niet meer mogelijk.
Dus NU genieten van elkaar.
[...]
Rare vergelijking. Een begrafenis is de laatste keer dat je afscheid van iemand kan nemen/de nabestaanden kunt steunen/condoleren. Dat staat toch echt hoger op de prioriteitenlijst dan het 13 jarig huwelijk van Pietje en Marietje....
Toch is het wel zo prettig bij het feest van Pietje en Marietje te zijn, je ziet ze dan in levenden lijve, je praat met hen. Bij de vegrafenis van P en M is dat niet meer mogelijk.
Dus NU genieten van elkaar.
Le plaisir est le bonheur des fous, le bonheur est le plaisir des sages.
vrijdag 20 september 2013 om 11:23
quote:Planck schreef op 20 september 2013 @ 10:24:
Ik loop nu al een paar dagen met een enorme knoop in mijn buik. Het zit zo.
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….Zo jammer ! Vooral aangezien die mensen in eerste instantie toegezegd hadden (of niet?). Zo'n belofte is blijkbaar niet zoveel waard. Misschien raar idee: Maar kun je niet last minute wat mensen uitnodigen waar je anders niet aan gedacht had ? Of anders mensen van het forum, er waren al een paar kandidaten. Of via facebook al je "vrienden" aanspreken ?
Ik loop nu al een paar dagen met een enorme knoop in mijn buik. Het zit zo.
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….Zo jammer ! Vooral aangezien die mensen in eerste instantie toegezegd hadden (of niet?). Zo'n belofte is blijkbaar niet zoveel waard. Misschien raar idee: Maar kun je niet last minute wat mensen uitnodigen waar je anders niet aan gedacht had ? Of anders mensen van het forum, er waren al een paar kandidaten. Of via facebook al je "vrienden" aanspreken ?
vrijdag 20 september 2013 om 11:23
vrijdag 20 september 2013 om 11:23
Ach, ik kan me jouw teleurstelling voorstellen. Het gaat idd niet om het feit dat jullie zoveel jaar getrouwd zijn. Jullie dachten ws leuk een feest te geven waar vrienden e.d. ook plezier aan zouden beleven en nu blijkt dat het veel minder leeft bij hen. Afzeggen ok, maar op het laatste moment vind ik not done (of er moet echt een goede reden voor zijn, maar dat geloof ik niet bij allemaal).
Je weet nu dat je dit nooit meer gaat doen, volgend jaar weer lekker op vakantie. Probeer er wel iets leuks van te maken, anders is het helemaal zonde als je het laat verzieken door anderen. Het mooiste zou zijn dat het zo'n superfeest wordt dat de afzeggers balen dat ze toch niet gekomen zijn.
Je weet nu dat je dit nooit meer gaat doen, volgend jaar weer lekker op vakantie. Probeer er wel iets leuks van te maken, anders is het helemaal zonde als je het laat verzieken door anderen. Het mooiste zou zijn dat het zo'n superfeest wordt dat de afzeggers balen dat ze toch niet gekomen zijn.
Cum non tum age
vrijdag 20 september 2013 om 11:24
quote:Enn schreef op 20 september 2013 @ 11:18:
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Ik vraag me eerlijk gezegd af of je echt 65 goede vriendinnen/familierelaties kunt hebben.....Kan me niet voorstellen dat er niet een groot deel kennissen en verplichte familienummertjes bij zit.
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Ik vraag me eerlijk gezegd af of je echt 65 goede vriendinnen/familierelaties kunt hebben.....Kan me niet voorstellen dat er niet een groot deel kennissen en verplichte familienummertjes bij zit.
vrijdag 20 september 2013 om 11:24
vrijdag 20 september 2013 om 11:24
quote:sole-mare schreef op 20 september 2013 @ 11:15:
[...]
Heb je daar geen zin in dan is tijdig afzeggen toch niet teveel gevraagd?Ik zal je vertellen hoe dat bij mij gaat. Ik ben vaak te moe om naar een feest te gaan. Echt moe, als in "liever om 9 uur naar bed", en weten dat zo'n feestje me niet alleen de hele avond kost, maar ook nog 2 dagen bijslapen erna. Maar twee maanden van tevoren, als ik de uitnodiging krijg, dan hoop ik altijd dat ik over twee maanden niet meer moe zal zijn.
[...]
Heb je daar geen zin in dan is tijdig afzeggen toch niet teveel gevraagd?Ik zal je vertellen hoe dat bij mij gaat. Ik ben vaak te moe om naar een feest te gaan. Echt moe, als in "liever om 9 uur naar bed", en weten dat zo'n feestje me niet alleen de hele avond kost, maar ook nog 2 dagen bijslapen erna. Maar twee maanden van tevoren, als ik de uitnodiging krijg, dan hoop ik altijd dat ik over twee maanden niet meer moe zal zijn.
vrijdag 20 september 2013 om 11:25
quote:Enn schreef op 20 september 2013 @ 11:18:
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Als beste vriendin zou ik wel gaan ja, omdat ik dat dan voor die vriendin over zou hebben. Maar van 65 genodigden zijn er toch geen 20 die tot de beste vrienden behoren, waarschijnlijk zelfs geen 10!
[...]
Maar als een vriendin je voor haar feest uitnodigt, ga je toch ongeacht de aanleiding? Omdat het schijnbaar belangrijk genoeg is voor haar om er kaarten voor te laten drukken en er een locatie voor af te huren? En mocht je dan echt niet kunnen dan weet je dat toch ook ruim van tevoren? Dan zeg je toch niet op het laatste moment af?Als beste vriendin zou ik wel gaan ja, omdat ik dat dan voor die vriendin over zou hebben. Maar van 65 genodigden zijn er toch geen 20 die tot de beste vrienden behoren, waarschijnlijk zelfs geen 10!
vrijdag 20 september 2013 om 11:25
quote:elninjoo schreef op 20 september 2013 @ 11:20:
[...]
Een feest wordt toch vaak als een verplicht nummertje gezien en als het geen belangrijke aanleiding heeft (het huwelijk zelf of 50 jaar getrouwd) dan voelt het niet echt bezwaarlijk om af te zeggen.
Ik vind het veel leuker om 1 op 1 met iemand af te spreken n.a.v. verjaardag of wat dan ook dan naar zo'n massaal feest te moeten.
En misschien hebben mensen niet ruim tevoren afgezegd omdat ze het als optie hielden voor als ze niets beters te doen hadden of wel zin/tijd zouden hebben in 'n verzetje? .
Tja, dit is dus de hufterigheid van de maatschappij. Niets ten nadele van jou hoor, Elninjoo, maar jij geeft hier precies weer hoe hufterig en egocentrisch mensen zijn. Zelf bepalen dat de feestgever maar de agenda aan jou aan moet passen omdat je te gesjacherd bent om op te komen draven, ook al doe je de ander daar een plezier mee.
Echt, ik vind het stuitend, mensen hebben ook echt geen manieren meer.
[...]
Een feest wordt toch vaak als een verplicht nummertje gezien en als het geen belangrijke aanleiding heeft (het huwelijk zelf of 50 jaar getrouwd) dan voelt het niet echt bezwaarlijk om af te zeggen.
Ik vind het veel leuker om 1 op 1 met iemand af te spreken n.a.v. verjaardag of wat dan ook dan naar zo'n massaal feest te moeten.
En misschien hebben mensen niet ruim tevoren afgezegd omdat ze het als optie hielden voor als ze niets beters te doen hadden of wel zin/tijd zouden hebben in 'n verzetje? .
Tja, dit is dus de hufterigheid van de maatschappij. Niets ten nadele van jou hoor, Elninjoo, maar jij geeft hier precies weer hoe hufterig en egocentrisch mensen zijn. Zelf bepalen dat de feestgever maar de agenda aan jou aan moet passen omdat je te gesjacherd bent om op te komen draven, ook al doe je de ander daar een plezier mee.
Echt, ik vind het stuitend, mensen hebben ook echt geen manieren meer.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 20 september 2013 om 11:25
Ik geef je groot gelijk. Twee jaar terug hebben wij ons 12,5 jarige bruiloft gevierd, groots aangepakt en ik verwachtte dan ook dat iemand een echt goede reden zou moeten hebben om niet te komen. Gelukkig vonden mijn vrienden en familie dat ook en hadden we een topfeest.
Wel had ik het feest aangepast aan de groep: op zaterdagmiddag, ruim van te voren aangekondigd, etc.
Ik zou ook teleurgesteld zijn. Hopelijk laat je je feest hierdoor niet verpesten en waardeer je de mensen die er wel zijn!
Wel had ik het feest aangepast aan de groep: op zaterdagmiddag, ruim van te voren aangekondigd, etc.
Ik zou ook teleurgesteld zijn. Hopelijk laat je je feest hierdoor niet verpesten en waardeer je de mensen die er wel zijn!
vrijdag 20 september 2013 om 11:25
quote:Planck schreef op 20 september 2013 @ 11:21:
[...]
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.Je maakt het te persoonlijk. Sterfgevallen zijn natuurlijk zeer belangrijke momenten, goede vrienden zijn er dan voor je, maken tijd, zeggen dingen af, dat gaat voor alles. Een huwelijk ook, mensen maken tijd, nemen vrij. Een viering van een willekeurige trouwdag wordt gewoon als veel minder belangrijk ervaren door mensen en daar gaan ze dus ook makkelijker mee om. Het is gewoon minder belangrijk.
[...]
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.Je maakt het te persoonlijk. Sterfgevallen zijn natuurlijk zeer belangrijke momenten, goede vrienden zijn er dan voor je, maken tijd, zeggen dingen af, dat gaat voor alles. Een huwelijk ook, mensen maken tijd, nemen vrij. Een viering van een willekeurige trouwdag wordt gewoon als veel minder belangrijk ervaren door mensen en daar gaan ze dus ook makkelijker mee om. Het is gewoon minder belangrijk.
vrijdag 20 september 2013 om 11:26
quote:Planck schreef op 20 september 2013 @ 11:21:
[...]
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.
Och hemel.. wat dubbel verdrietig nu dan toch weer. Ik vind je niet zielig alhoewel dit in mijn ogen echt het meest erge en verdrietige is dat een mens kan meemaken. Wat enorm heftig.
En ik kan me echt heel goed verplaatsen in dat je ook graag blijheid en vriendschap wil vieren met hen. Kies daar anders gewoon voor, want die kans is niet weg alleen het gezelschap waarmee je viert is dus anders dan je dacht.
[...]
Hier raak je voor mij even iets. Ik wil namelijk (en dat stond ook op de kaart) de goede dingen in het leven vieren. Toen ons kind stierf, waren ze er allemaal voor me. Dus ik dacht: dan ook met z'n allen iets leuks doen (en we hebben wel het soort feest georganiseerd dat de meeste van onze vrienden op prijs stelt) als dat kan. Dat we ook bij het goede - dat vaak nonchalant voorbij gaat - elkaar weten te vinden.
Maar nu maak ik het misschien te diep allemaal.
Och hemel.. wat dubbel verdrietig nu dan toch weer. Ik vind je niet zielig alhoewel dit in mijn ogen echt het meest erge en verdrietige is dat een mens kan meemaken. Wat enorm heftig.
En ik kan me echt heel goed verplaatsen in dat je ook graag blijheid en vriendschap wil vieren met hen. Kies daar anders gewoon voor, want die kans is niet weg alleen het gezelschap waarmee je viert is dus anders dan je dacht.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
