Relaties
alle pijlers
Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (3)
vrijdag 13 oktober 2017 om 22:22
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
Het is niet altijd makkelijk om altijd maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over het verdriet, de eenzaamheid, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en denk nooit dat het te laat is.
anoniem_63a904d38f0f6 wijzigde dit bericht op 13-10-2017 22:38
42.35% gewijzigd
dinsdag 17 oktober 2017 om 20:46
Niets ten nadele van dit forum, maar dingen kunnen delen IRL is zo fijn. Ik gun het jou ook zo van harte.
Ik heb het ook jaren in mijn eentje gedaan. De kunst is om de juiste mensen te vinden om mee te delen.
dinsdag 17 oktober 2017 om 21:31
Goed man! Je moet contact maken uit authenticiteit, niet wat je denkt dat de ander wilt dat je moet zijn. De juiste personen die vinden dan aansluiting bij je.hans66 schreef: ↑17-10-2017 12:48Ik zat laatst op het station achter de piano. Nadat ik wat gespeeld heb hoorde ik plotseling geklap. Een vrouw zat te klappen. Daarna volgde er een vrij lang gesprek over muziek, waarbij ik fragmenten op de piano speelde. Dat ging best lang door, totdat het voor mij tijd werd om naar huis te gaan. Ze vroeg steeds of ik bepaalde liedjes kende. Vervolgens speelde ik die.
Zo kan het ook.Dat soort gesprekken zijn er de laatste tijd vaker, sinds die piano daar staat.
Mooi hoor!
dinsdag 17 oktober 2017 om 21:42
Maar als je weet wat te zeggen, dan is toch je openingszin of zie ik dat verkeerd? Van onderwerp veranderen daar ben ik zelf gevoelig voor. Zit ik net ergens in, komt iemand met een hak-op-de-tak onderwerp, iets wat totaal geen relatie heeft. Maar als het ergens een verbinding heeft dan gaat dat meestal idd vloeiend. Maar het is meestal wel zo dat je dan al wel comfortabel in een gesprek moet zitten.Dina80 schreef: ↑17-10-2017 12:16Dat verschilt per situatie. Soms zeg ik gedurende de hele pauze geen woord, puur omdat ik niets te zeggen heb over de onderwerpen die besproken worden. Ik ga dan niet geforceerd meepraten om het meepraten. Dan blijf ik gewoon stil.
Het wel weten wat te zeggen, maar niet durven, komt meer voor in situaties waarin het gesprek er nog niet is. Als ik iemand zie waar ik iets aan wil vragen, of iets tegen wil zeggen, aarzel ik soms teveel om het initiatief tot een gesprek te nemen. Dan ga ik teveel nadenken over de 'beginzin'.
Ook in een groep een nieuw onderwerp inbrengen vind ik lastig. Niet zozeer qua durf, maar meer het moment bepalen; zomaar door het huidige onderwerp heen gaan is onbeleefd, maar wanneer dan? Bij anderen lijkt dit vloeiender te gaan, de onderwerpen lijken zich 'vanzelf' op te volgen.
Ik hou niet van praten om het praten.
Dat praten om te praten yek. Als (een vreemd) iemand zomaar tegen jou begint te praten hoe reageer je dan? En is dat afhankelijk van je gemoedstoestand of de eerste indruk die je van de persoon hebt of wat hij/zij zegt?
dinsdag 17 oktober 2017 om 21:45
De realiteit is dat je bijna alles kunt zeggen. Uiteindelijk is de eerste indruk van de ander en zijn/ haar gemoedstoestand uiteindelijk beslissend hoe ze op je reageren.inkijk74 schreef: ↑16-10-2017 23:14Heel herkenbaar! Niet weten wat je in hemelsnaam moet zeggen. Te herkenbaar.Alsof ik door de meiden en vrouwen met stomheid was geslagen.
Er schiet me nu wel iets te binnen wat je zou kunnen zeggen. "Weet je wat ik meemaak? Ik heb tien minuten lopen nadenken over wat ik tegen jou zal zeggen en de woorden kwamen maar niet, ik voelde mij zo gefrustreerd! Kan je dat begrijpen?"
spell68 wijzigde dit bericht op 17-10-2017 21:46
0.48% gewijzigd
dinsdag 17 oktober 2017 om 21:50
Ja, dan weet ik wel de openingszin, maar wacht ik te lang met het daadwerkelijk zeggen, waardoor ik soms uiteindelijk niets zeg.
Dit is met name wanneer een gesprek nog gestart moet worden; eenmaal in het gesprek durf ik 'alles' wel te zeggen. Alleen heb ik niet altijd iets te zeggen.
dinsdag 17 oktober 2017 om 21:56
Dat hangt inderdaad van mijn gemoedstoestand af, en de indruk die de persoon me geeft. Als een vreemde dit doet luister ik vooral, en praat weinig. Het komt regelmatig voor dat vreemden me hun levensverhaal vertellen. Ik hou van verhalen, dus als iemand een beetje boeiend vertelt, kan ik daar ook oprecht geïnteresseerd in zijn. Soms ben ik niet geïnteresseerd, maar luister ik toch, als een soort 'goede daad'.
dinsdag 17 oktober 2017 om 22:04
Soms praat ik mee om mijn sociale vaardigheden 'op peil' te houden. Vooral als ik ergens ben waar ik toch al was, zodat ik er geen tijd mee verlies. Als ik bv weet dat ik de hele dag in mijn eentje ben en ik moet wachten bij de bushalte, en iemand begint een praatje over 'niks' dan praat ik wel mee. Dan is het soort gesprek wel praten om het praten, waar ik in principe niet van hou, maar voor mij is het toch functioneel omdat ik anders de hele dag niemand spreek. Bij mij 'verzakt' het heel snel. Als ik een hele dag niemand spreek is mijn sociale drempel de volgende dag veel hoger.
dinsdag 17 oktober 2017 om 22:20
Het lijkt een leuke vrouw. Ze zei echter dat ze bijna nooit op het station is waar ik haar heb gezien. Het is dus puur toeval.watmoetikhiervandenken schreef: ↑17-10-2017 15:31Ik weet niet of potentieel een leuke vrouw was voor jou hans66, maar volgens mij was dit een uitgelezen kans om en leuke vrouw te leren kennen!
Ik ben echter die geen illusies maakt en vrijwel niets meer zoekt achter iemands gedrag. D.w.z. dat het een leuk gesprek was, wat ook langer duurde dan verwacht (dat bedoel ik dan wel positief), maar niet meer dan dat. Wat ik niet zie, is er vaak niet. Als het echt wat betekende zou zij met mij een date hebben geregeld. Het kan zijn dat zij hetzelfde denkt als wat ik nu schrijf (d.w.z. als het echt wat betekende zou ik met haar een date hebben geregeld).
World of Warcraft: Legion
dinsdag 17 oktober 2017 om 22:29
De laatste dagen ben ik trouwens wel bezig om jullie raad op te volgens over dat losser en minder geforceerd zijn. Op mijn werk moet ik altijd veel mensen spreken, in verschillende hoedanigheden; dus zakelijk, los, mensen die ik vaak spreek, of die ik juist maar heel soms spreek, etc. en het is gewoon niet te doen om me steeds druk te maken of ik het wel goed doe. Dus nu reageer ik 'gewoon' steeds op gevoel, vanuit mezelf, niet gemaakt spontaan, maar meer ook als mezelf. Met wisselend succes, maar ik merk dat het me nogal meevalt. Ik red me heel aardig in die gesprekken tot nu toe als ik het 'gewoon' als mezelf doe, dat had ik eigenlijk niet verwacht.
Ik ben ook minder hard voor mezelf; als een gesprek niet goed gaat, ik voer er toch een miljoen op een dag dus jammer dan van die ene. Dan doe ik dat morgen wel weer beter, en als ze niet voorbij een eerste indruk willen kijken, dan maar niet. Je kunt het toch ook nooit voor iedereen goed doen sowieso.
Ik ben ook minder hard voor mezelf; als een gesprek niet goed gaat, ik voer er toch een miljoen op een dag dus jammer dan van die ene. Dan doe ik dat morgen wel weer beter, en als ze niet voorbij een eerste indruk willen kijken, dan maar niet. Je kunt het toch ook nooit voor iedereen goed doen sowieso.
dinsdag 17 oktober 2017 om 22:33
Toen ik tussen 20 en 30 was, was ik jongvolwassen. De vrouwen van mijn leeftijd dus ook. Ik vond ze vervelend, waren nooit serieus, wel met anderen, maar niet met mij. Altijd dat gegiechel. Ik vond ze vaak aantrekkelijk, maar alleen qua uiterlijk, niet qua gedrag. Waarom kunnen ze niet serieus zijn? Hoe zagen ze mij? Waarom lukte een normaal gesprek niet?hondenmens schreef: ↑17-10-2017 18:02Ik zie dat jullie inmiddels aan het 3e topic zijn. Zelf nog niks gepost hier.
Maar ik vraag me zomaar af hoe jullie in je tiener- en twintigerjaren tegenover relaties stonden. Was je jaloers op leeftijdsgenoten en voelde je je afwijkend? Of was je liever alleen?
World of Warcraft: Legion
dinsdag 17 oktober 2017 om 22:34
