
Vriend van moeder (85) kan zijn handen niet thuis houden
donderdag 11 mei 2023 om 23:31
Goedenavond,
Ik hoop dat mijn berichtje nog op de site komt vanavond want ik zit met mijn handen in het haar en weet niet bij wie ik terecht kan. Ik schaam me namelijk.
Ik zal proberen om een lang verhaal kort te maken. Mijn moeder (70) heeft al 18 jaar een vriend, ze hebben een platonische relatie. Hij wilde altijd meer, zij niet. Hij is 85. Altijd al veel gedoe en ruzie geweest tussen hen. Hij is een rokkenjager en gewoon een viespeuk, in al die jaren heeft hij meerdere keren opmerkingen naar mij gemaakt, aan me gezeten op foute manieren en jaren terug me een zoen op m'n mond gegeven.
Ik heb dit toen tegen mijn moeder gezegd en het is een tijdje rustig geweest. Wel was hij boos op me want ik was een klikspaan enz.
Eind vorig jaar begon hij toen we even samen waren weer over dat hij behoefte heeft aan seks en mijn moeder dat niet wilt en dat hij te oud is om nog weg te gaan bij haar.
En hij wilde een knuffel van me. Hij had me net geholpen met wat karweitjes in huis, en ik dacht laat ik hem snel een knuffel geven. Toen pakte hij me hard vast en duwde tot meerdere keren aan toe zijn tong in mijn mond.
Ik bevroor en beet niet van mezelf af, ik deinsde alleen terug naar achteren.
Ik schaam me dat ik niet meer tegen hem toen heb gedaan, ik klap gewoon dicht op één of andere manier. Ik zie er tegenop op naar m'n moeder te gaan want zodra zij weg is uit de kamer begint hij.
Na een maand of twee heb ik het tegen m'n moeder gezegd. Ze vindt het rot voor mij maar zegt ook terecht dat ik voor mezelf moet opkomen. Ze heeft het ook tegen hem gezegd dat hij zich belachelijk maakt. Hij negeert me sindsdien.
Maar nu is het ergste, hij begint nu bij mijn oudste dochter (ik heb twee meiden van 15 en 18). Vanavond heeft hij voor de tweede keer ongepaste aanrakingen bij haar gedaan. Zij durft nu bijna niet meer naar haar oma.
Ik ga morgen met mijn moeder praten, en daarna met hem, dit gaat zo niet langer. Maar zij heeft een zwakke gezondheid en hij kan heel verward en boos doen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Mijn moeder is mijn enigste familie die ik nog heb en ik kan nooit op mijn gemak zonder stress daarheen en mijn kinderen ook niet meer.
Ik hoop dat mijn berichtje nog op de site komt vanavond want ik zit met mijn handen in het haar en weet niet bij wie ik terecht kan. Ik schaam me namelijk.
Ik zal proberen om een lang verhaal kort te maken. Mijn moeder (70) heeft al 18 jaar een vriend, ze hebben een platonische relatie. Hij wilde altijd meer, zij niet. Hij is 85. Altijd al veel gedoe en ruzie geweest tussen hen. Hij is een rokkenjager en gewoon een viespeuk, in al die jaren heeft hij meerdere keren opmerkingen naar mij gemaakt, aan me gezeten op foute manieren en jaren terug me een zoen op m'n mond gegeven.
Ik heb dit toen tegen mijn moeder gezegd en het is een tijdje rustig geweest. Wel was hij boos op me want ik was een klikspaan enz.
Eind vorig jaar begon hij toen we even samen waren weer over dat hij behoefte heeft aan seks en mijn moeder dat niet wilt en dat hij te oud is om nog weg te gaan bij haar.
En hij wilde een knuffel van me. Hij had me net geholpen met wat karweitjes in huis, en ik dacht laat ik hem snel een knuffel geven. Toen pakte hij me hard vast en duwde tot meerdere keren aan toe zijn tong in mijn mond.
Ik bevroor en beet niet van mezelf af, ik deinsde alleen terug naar achteren.
Ik schaam me dat ik niet meer tegen hem toen heb gedaan, ik klap gewoon dicht op één of andere manier. Ik zie er tegenop op naar m'n moeder te gaan want zodra zij weg is uit de kamer begint hij.
Na een maand of twee heb ik het tegen m'n moeder gezegd. Ze vindt het rot voor mij maar zegt ook terecht dat ik voor mezelf moet opkomen. Ze heeft het ook tegen hem gezegd dat hij zich belachelijk maakt. Hij negeert me sindsdien.
Maar nu is het ergste, hij begint nu bij mijn oudste dochter (ik heb twee meiden van 15 en 18). Vanavond heeft hij voor de tweede keer ongepaste aanrakingen bij haar gedaan. Zij durft nu bijna niet meer naar haar oma.
Ik ga morgen met mijn moeder praten, en daarna met hem, dit gaat zo niet langer. Maar zij heeft een zwakke gezondheid en hij kan heel verward en boos doen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Mijn moeder is mijn enigste familie die ik nog heb en ik kan nooit op mijn gemak zonder stress daarheen en mijn kinderen ook niet meer.



vrijdag 12 mei 2023 om 13:23
- aangifte + overleg wijkagent. Wijkagent kan ook een gesprek aangaan in dit soort gevallen als ze inschatten dat aangifte vooralsnog geen zin heeft.
- overleg wijkzorg / zorgverlener als aan de orde + melding bij huisarts als dit kan/ zelfde is.
- melding veilig thuis
- zeer duidelijk maken aan moeder en "vriend" en uiteraard aan je dochters dat jullie daar niet meer komen. Verbaal én op papier. Desnoods ook digitaal.
En persoonlijk zou ik dan ook meteen wat andere zaken in gang zetten
- waar zitten zijn zwakheden verder nog? is hij totaal alleen? Toevallig een kerkbestuur die je nog moet inlichten? Geen. medelijden.
- ze wonen neem ik aan niet samen?
- ja, hij is bejaard, maar een klap voor zijn hoofd zou hij zeker ook kunnen krijgen. Echt, aan mij en bevriezen is 1, aan mijn dochter.. dan heb je een verkeerde. Noem het uitgestelde zelfverdediging.
- overleg wijkzorg / zorgverlener als aan de orde + melding bij huisarts als dit kan/ zelfde is.
- melding veilig thuis
- zeer duidelijk maken aan moeder en "vriend" en uiteraard aan je dochters dat jullie daar niet meer komen. Verbaal én op papier. Desnoods ook digitaal.
En persoonlijk zou ik dan ook meteen wat andere zaken in gang zetten
- waar zitten zijn zwakheden verder nog? is hij totaal alleen? Toevallig een kerkbestuur die je nog moet inlichten? Geen. medelijden.
- ze wonen neem ik aan niet samen?
- ja, hij is bejaard, maar een klap voor zijn hoofd zou hij zeker ook kunnen krijgen. Echt, aan mij en bevriezen is 1, aan mijn dochter.. dan heb je een verkeerde. Noem het uitgestelde zelfverdediging.
vrijdag 12 mei 2023 om 13:26
vrijdag 12 mei 2023 om 13:27
Ik ben tot pagina 3 gekomen. Wat een naar verhaal!
Je moeder is dus loyaal naar haar vriend toe en niet naar jou. Dat vind ik heel erg voor je.
De houding van je moeder is niet iets van de laatste jaren, zo ben je, denk ik, opgegroeid. Dat heeft consequenties voor je gevoel van eigenwaarde en voor het besef van jouw grenzen.
Die grenzen voel je niet zo goed: hij is er al meermaals overheen gegaan. Of je voelt je grenzen wel maar kunt/durft ze niet aan te geven. Zulke verstrekkende gevolgen heeft een opvoeding dus.
En nu je volwassen bent, zegt je moeder opeens: je bent een volwassen vrouw dus je moet maar voor jezelf opkomen.
Dat is net zoiets als je kind in het Spaans opvoeden en als ze volwassen is zeggen: je woont in Nederland dus je red je maar.
Wees jij niet net als je moeder. Bescherm jij wel je dochters tegen het grensoverschrijdende gedrag van haar vriend. Wees jij wel loyaal naar je meiden. Daarmee geef je ze zelfvertrouwen: ik ben blijkbaar iemand die het waard is om voor op te komen, om beschermd te worden.
Wat jou overkomen is, had mij ook allemaal kunnen overkomen en ik had geen idee gehad hoe ik op dat moment moest reageren. Het is verlammend om te voelen dat je dit niet wilt maar gelijk te gaan twijfelen: ben ik niet onredelijk, klopt het wel écht dat dit raar gedrag is, hij heeft me toch net geholpen dan moet ik eerst mijn dankbaarheid laten blijken… en intussen is er het nare gevoel wat je niet durft te vertrouwen. Dan gebeurt er gewoon teveel tegelijk in je hoofd en dat verlamt.
Na jaren therapie zijn dit wel dingen die me 1x overkomen, voor de volgende keer ben ik voorbereid (heb ik al 1000x in mijn hoofd geoefend), bij de eerste opmerking die ook maar iets met seks te maken heeft gelijk afkappen: ik ben hier niet de aangewezen persoon voor, praat daar maar met de huisarts over (of iets dergelijks).
Nogmaals: wees jij een andere moeder voor je dochters en neem ze in bescherming. Laat ze voelen dat ze belangrijker voor je zijn dan je eigen moeder of haar vriend. Zij staan op nummer 1 bij jou! Dat is een basis die ze nodig hebben.
Ik kan me goed voorstellen dat je dat moeilijk vindt of niet durft. Vraag er dan alsjeblieft hulp bij. Je huisarts weet waar je wezen moet. Het maatschappelijk werk in je woonplaats ook.
Sterkte!
Je moeder is dus loyaal naar haar vriend toe en niet naar jou. Dat vind ik heel erg voor je.
De houding van je moeder is niet iets van de laatste jaren, zo ben je, denk ik, opgegroeid. Dat heeft consequenties voor je gevoel van eigenwaarde en voor het besef van jouw grenzen.
Die grenzen voel je niet zo goed: hij is er al meermaals overheen gegaan. Of je voelt je grenzen wel maar kunt/durft ze niet aan te geven. Zulke verstrekkende gevolgen heeft een opvoeding dus.
En nu je volwassen bent, zegt je moeder opeens: je bent een volwassen vrouw dus je moet maar voor jezelf opkomen.
Dat is net zoiets als je kind in het Spaans opvoeden en als ze volwassen is zeggen: je woont in Nederland dus je red je maar.
Wees jij niet net als je moeder. Bescherm jij wel je dochters tegen het grensoverschrijdende gedrag van haar vriend. Wees jij wel loyaal naar je meiden. Daarmee geef je ze zelfvertrouwen: ik ben blijkbaar iemand die het waard is om voor op te komen, om beschermd te worden.
Wat jou overkomen is, had mij ook allemaal kunnen overkomen en ik had geen idee gehad hoe ik op dat moment moest reageren. Het is verlammend om te voelen dat je dit niet wilt maar gelijk te gaan twijfelen: ben ik niet onredelijk, klopt het wel écht dat dit raar gedrag is, hij heeft me toch net geholpen dan moet ik eerst mijn dankbaarheid laten blijken… en intussen is er het nare gevoel wat je niet durft te vertrouwen. Dan gebeurt er gewoon teveel tegelijk in je hoofd en dat verlamt.
Na jaren therapie zijn dit wel dingen die me 1x overkomen, voor de volgende keer ben ik voorbereid (heb ik al 1000x in mijn hoofd geoefend), bij de eerste opmerking die ook maar iets met seks te maken heeft gelijk afkappen: ik ben hier niet de aangewezen persoon voor, praat daar maar met de huisarts over (of iets dergelijks).
Nogmaals: wees jij een andere moeder voor je dochters en neem ze in bescherming. Laat ze voelen dat ze belangrijker voor je zijn dan je eigen moeder of haar vriend. Zij staan op nummer 1 bij jou! Dat is een basis die ze nodig hebben.
Ik kan me goed voorstellen dat je dat moeilijk vindt of niet durft. Vraag er dan alsjeblieft hulp bij. Je huisarts weet waar je wezen moet. Het maatschappelijk werk in je woonplaats ook.
Sterkte!
vrijdag 12 mei 2023 om 13:32
Waarom moet je dat op tig manieren duidelijk maken? Je hoeft je toch niet af te melden?Cypresshill schreef: ↑12-05-2023 13:23
- zeer duidelijk maken aan moeder en "vriend" en uiteraard aan je dochters dat jullie daar niet meer komen. Verbaal én op papier. Desnoods ook digitaal.
Ik zou het zeker wel aankondigen en niet stilzwijgend wegblijven, maar het is toch niet dat zij kunnen eisen dat je toch komt als je het niet in drievoud hebt gemeld?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.


vrijdag 12 mei 2023 om 15:09
Ik vind 67 helemaal niet oud, dan ben je nog niet eens met pensioen.Boogschutter10 schreef: ↑12-05-2023 14:15Ja maar deze man is 85 jaar en toch ook al jaren oud?
Begrijp me niet verkeerd, ik praat niks goed.
vrijdag 12 mei 2023 om 15:57
Dit dus.
Zoiets flik je mij 1x of nog nieteens, flik je gewoon niet.

En iemand die aan mn dochter zit moet heel erg hard rennen

bah
Been there, done that, got the T-shirt.
vrijdag 12 mei 2023 om 15:58
[...]Plentyplenty schreef: ↑12-05-2023 15:55Met je handen in het haar zitten en hopen dat dit topic geplaatst wordt en nu helemaal niet reageren..het is allemaal wat.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-05-2023 20:31
Reden: Trolhinten
Reden: Trolhinten
14.94% gewijzigd
Been there, done that, got the T-shirt.


vrijdag 12 mei 2023 om 16:06
OMG
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
vrijdag 12 mei 2023 om 16:09
een klap maar? Ik ben bang dat hij er iets erger aan toe was geweest na mijn bezoek. wat een gek. Aangifte doen en zorgen dat je kinderen daar nooit meer bij in de buurt komen. als ik jou was geweest had ik trouwens al aangifte gedaan toen hij aan jou zat.
Don't cry, buy a bag and move on.

vrijdag 12 mei 2023 om 16:21
...
anoniem_684fe6f03fc87 wijzigde dit bericht op 25-10-2023 20:11
49.11% gewijzigd
vrijdag 12 mei 2023 om 17:05
ok, blijkbaar heb je wat moeite met lezen: die man is nu 85, maar hij is al 18 jaar in het leven van moeder, dus vanaf zijn 67e. Toen maakte hij al opmerkingen enz.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

vrijdag 12 mei 2023 om 17:08
Waar lees je dat?Cypresshill schreef: ↑12-05-2023 16:21Ik schrijf het misschien wat overdreven op, maar, mocht het ooit tot aangifte komen, mochten er andere mensen in de buurt (supermarkt, zorg) een melding maken, is het handig als je zelf ook een melding hebt gemaakt én kan bewijzen dat je het ook 'duidelijk' hebt gemaakt aan deze man dat dit ongewenst is. Dit kan bovendien je zelf steun geven en de dochters in dit verhaal.
*inmiddels lees ik dat het waarschijnlijk een verzonnen verhaal is, maar voor wie meeleest voor wie iets vergelijkbaars speelt, maak duidelijk dat je niet van zulk gedrag gediend bent, liefst zwart op wit (app kan ook), het kan jou of iemand anders helpen.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in