Relaties
alle pijlers
vriendin ineens in 'silent modus'
vrijdag 4 juli 2008 om 23:44
Ik ben het even kwijt. Een van mijn beste vriendinnen, die ik al 30 jaar ken, gaat ineens in de silent modus.
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
zaterdag 5 juli 2008 om 18:00
Moeilijke situatie Muis. Ik moet zeggen dat ik iemand ben die het ook wel eens totaal kan laten afweten als ik ontzettend slecht in mijn vel zit. Natuurlijk is een smsje sturen geen moeite, maar als je er helemaal doorheen zit kan dit wel zo zijn. Dan lees ik het, zucht en gooi mijn telefoon naar de andere kant van de bank. Om het vervolgens totaal te vergeten, of terug te smsen wanneer ik weer een beetje 'in de wereld' kom.
Máár, dit geldt niet voor mijn beste vriendin. Want ik kan haar, zoals ook al door jou aangegeven, wel even smsen dat ik het absoluut niet trek en ze dus niks van me hoort. Of zelfs iets met nog minder uitleg. En ik zou niet willen, hoezeer ik ook alleen met mezelf bezig ben, dat ze zich zorgen om me maakt.
Ik zou haar nog even met rust laten, maar wel proberen om voordat je op vakantie gaat even contact op te nemen. En dan niet boos, maar inderdaad dat je je zorgen maakt en dat het prima is wanneer ze even geen contact wil, maar dat je het fijn vindt als ze dat even laat weten. Of eventueel nagaan bij de andere vrienden of zij wel weten hoe het met haar gaat. Je schrijft dat je hen ook al heel lang en goed kent, dus ik denk dat je best de situatie kan uitleggen (zonder negatief te zijn over haar) en hun vragen of zij weten wat er aan de hand is.
Anders ga je met een heel vervelend gevoel op vakantie en neemt je boosheid alleen maar toe.
Probeer je boosheid tegen je vriendin of die andere vrienden (in ieder geval in het begin) niet te laten blijken. Laat dat je bezorgdheid zijn. Het uitpraten kan eventueel altijd nog, als blijkt dat ze er echt een goede reden voor heeft hoeft dat ook niet tussen jullie in te staan.
Het is echt een hele vreemde situatie, kan me voorstellen dat je er veel mee bezig bent. Juist omdat ie zo vreemd is, zou ik proberen om geen aannames te maken e.d., daarvoor is deze situatie te slecht te begrijpen.
Máár, dit geldt niet voor mijn beste vriendin. Want ik kan haar, zoals ook al door jou aangegeven, wel even smsen dat ik het absoluut niet trek en ze dus niks van me hoort. Of zelfs iets met nog minder uitleg. En ik zou niet willen, hoezeer ik ook alleen met mezelf bezig ben, dat ze zich zorgen om me maakt.
Ik zou haar nog even met rust laten, maar wel proberen om voordat je op vakantie gaat even contact op te nemen. En dan niet boos, maar inderdaad dat je je zorgen maakt en dat het prima is wanneer ze even geen contact wil, maar dat je het fijn vindt als ze dat even laat weten. Of eventueel nagaan bij de andere vrienden of zij wel weten hoe het met haar gaat. Je schrijft dat je hen ook al heel lang en goed kent, dus ik denk dat je best de situatie kan uitleggen (zonder negatief te zijn over haar) en hun vragen of zij weten wat er aan de hand is.
Anders ga je met een heel vervelend gevoel op vakantie en neemt je boosheid alleen maar toe.
Probeer je boosheid tegen je vriendin of die andere vrienden (in ieder geval in het begin) niet te laten blijken. Laat dat je bezorgdheid zijn. Het uitpraten kan eventueel altijd nog, als blijkt dat ze er echt een goede reden voor heeft hoeft dat ook niet tussen jullie in te staan.
Het is echt een hele vreemde situatie, kan me voorstellen dat je er veel mee bezig bent. Juist omdat ie zo vreemd is, zou ik proberen om geen aannames te maken e.d., daarvoor is deze situatie te slecht te begrijpen.
zaterdag 5 juli 2008 om 18:14
Muis, ik heb alles gelezen en ik snap dat je adrenaline door je lijf giert, dat je je boos voelt, dat je je zorgen maakt en dat je niet snapt wat er nu gebeurt.
Waar je denk ik het meest last van hebt zijn je verwachtingen. Je snapt niet waarom je vriendin zo reageert. Dat is niet hoe jij het zou aanpakken dus ga je allerlei scenario's bedenken en daarmee maak je jezelf nog meer overstuur. Door haar radiostilte word je even buitenspel gezet. Dat voelt heel machteloos en dat gevoel is heel moeilijk te verdragen.
Maar dat is JOUW probleem, niet het hare. Ik heb eerder het gevoel dat jij niet kan omgaan met wat het jou doet dan wat er feitelijk gebeurt. Op dit moment kan je niet anders dan de situatie laten voor wat het is.
Hoe zij de boel ziet weet je eenvoudig niet. Ik ook niet. Mijn ervaring is wel dat mensen enorm van hun theewater kunnen raken als het op hun werk niet goed gaat. Dat ze dan niet handig reageren.
Jouw redenatie van "maar ze kan toch weten dat ik daar geen probleem van maak" snijdt dan geen hout want op dat moment kan het zijn dat de ander zich dat niet eens realiseert. Je kunt je gekwetst voelen maar de vraag is of het zo persoonlijk is als jij het opvat.
Waar je denk ik het meest last van hebt zijn je verwachtingen. Je snapt niet waarom je vriendin zo reageert. Dat is niet hoe jij het zou aanpakken dus ga je allerlei scenario's bedenken en daarmee maak je jezelf nog meer overstuur. Door haar radiostilte word je even buitenspel gezet. Dat voelt heel machteloos en dat gevoel is heel moeilijk te verdragen.
Maar dat is JOUW probleem, niet het hare. Ik heb eerder het gevoel dat jij niet kan omgaan met wat het jou doet dan wat er feitelijk gebeurt. Op dit moment kan je niet anders dan de situatie laten voor wat het is.
Hoe zij de boel ziet weet je eenvoudig niet. Ik ook niet. Mijn ervaring is wel dat mensen enorm van hun theewater kunnen raken als het op hun werk niet goed gaat. Dat ze dan niet handig reageren.
Jouw redenatie van "maar ze kan toch weten dat ik daar geen probleem van maak" snijdt dan geen hout want op dat moment kan het zijn dat de ander zich dat niet eens realiseert. Je kunt je gekwetst voelen maar de vraag is of het zo persoonlijk is als jij het opvat.
zaterdag 5 juli 2008 om 19:27
quote:hanke321 schreef op 05 juli 2008 @ 18:14:
Mijn ervaring is wel dat mensen enorm van hun theewater kunnen raken als het op hun werk niet goed gaat. Dat ze dan niet handig reageren.
Dat weet ik. Maar ik heb meer dan 1 mailtje of smsje gestuurd. Ze geeft geen sjoege terwijl een mailtje, hoe kort ook, even de lucht kan klaren. Nu ben ik echt wel een beetje boos en gepikeerd en daarom is contact nu ook niet wenselijk, ik moet eerst even bedaren. Echter, wat het excuus ook is, het slaat vooralsnog op zijn minst een klein deukje in onze vriendschap.
Vooralsnog laat ik het rusten ,in de zin dat ik geen contact meer opneem. Ik denk nog steeds over om haar vanaf mijn vakantieadres een kaartje te sturen. Ben nog niet eens over de tekst daarop, luchtig, of toch met een hint. Wel heb ik zoiets van: als ze totaal niet reageert, is het wat mij betreft over. Mijn grenzen zijn heel rekbaar - te rekbaar denk ik - maar de rek is er dan wel uit. Zoals FoXZuni zegt, wil ik blijven pompen in een relatie waar niets uit komt? Het antwoord is nee. Dan zal ik mogelijk nooit antwoord krijgen, maar so be it.
Mijn ervaring is wel dat mensen enorm van hun theewater kunnen raken als het op hun werk niet goed gaat. Dat ze dan niet handig reageren.
Dat weet ik. Maar ik heb meer dan 1 mailtje of smsje gestuurd. Ze geeft geen sjoege terwijl een mailtje, hoe kort ook, even de lucht kan klaren. Nu ben ik echt wel een beetje boos en gepikeerd en daarom is contact nu ook niet wenselijk, ik moet eerst even bedaren. Echter, wat het excuus ook is, het slaat vooralsnog op zijn minst een klein deukje in onze vriendschap.
Vooralsnog laat ik het rusten ,in de zin dat ik geen contact meer opneem. Ik denk nog steeds over om haar vanaf mijn vakantieadres een kaartje te sturen. Ben nog niet eens over de tekst daarop, luchtig, of toch met een hint. Wel heb ik zoiets van: als ze totaal niet reageert, is het wat mij betreft over. Mijn grenzen zijn heel rekbaar - te rekbaar denk ik - maar de rek is er dan wel uit. Zoals FoXZuni zegt, wil ik blijven pompen in een relatie waar niets uit komt? Het antwoord is nee. Dan zal ik mogelijk nooit antwoord krijgen, maar so be it.
zaterdag 5 juli 2008 om 19:45
quote:Muis66 schreef op 05 juli 2008 @ 19:27:
[...]
Dat weet ik. Maar ik heb meer dan 1 mailtje of smsje gestuurd. Ze geeft geen sjoege terwijl een mailtje, hoe kort ook, even de lucht kan klaren. Nu ben ik echt wel een beetje boos en gepikeerd en daarom is contact nu ook niet wenselijk, ik moet eerst even bedaren. Echter, wat het excuus ook is, het slaat vooralsnog op zijn minst een klein deukje in onze vriendschap.
Vooralsnog laat ik het rusten ,in de zin dat ik geen contact meer opneem. Ik denk nog steeds over om haar vanaf mijn vakantieadres een kaartje te sturen. Ben nog niet eens over de tekst daarop, luchtig, of toch met een hint. Wel heb ik zoiets van: als ze totaal niet reageert, is het wat mij betreft over. Mijn grenzen zijn heel rekbaar - te rekbaar denk ik - maar de rek is er dan wel uit. Zoals FoXZuni zegt, wil ik blijven pompen in een relatie waar niets uit komt? Het antwoord is nee. Dan zal ik mogelijk nooit antwoord krijgen, maar so be it.
Dat is wat ik met verwachtingen bedoel. In jouw situatie had ik me ook zo gevoeld, maar je kunt een ander niet dwingen te reageren. En sommige mensen trekken zich alleen maar meer terug als je contact probeert te zoeken.
Goed dat je het even laat betijen. Die vakantie is over een paar weken, tegen die tijd kun je er over nadenken wat je op dat kaartje zou zetten. En misschien is de hele boel in de tussentijd opgelost.
Probeer je niet te verliezen in scenario's.
Deze week anders is gelopen in de vriendschap dan jij had gehoopt en verwacht. Wat ik geleerd heb is dat niks zeker is in het leven. Alles is onderhevig aan verandering, ook relaties/vriendschappen. Het enige dat ik zeker weet is dat ik alleen geboren ben en alleen doodga. En voor de rest is het leren zo flexibel mogelijk met de buitenwereld om te gaan. (ik dacht dat preken alleen voor zondagen waren )
[...]
Dat weet ik. Maar ik heb meer dan 1 mailtje of smsje gestuurd. Ze geeft geen sjoege terwijl een mailtje, hoe kort ook, even de lucht kan klaren. Nu ben ik echt wel een beetje boos en gepikeerd en daarom is contact nu ook niet wenselijk, ik moet eerst even bedaren. Echter, wat het excuus ook is, het slaat vooralsnog op zijn minst een klein deukje in onze vriendschap.
Vooralsnog laat ik het rusten ,in de zin dat ik geen contact meer opneem. Ik denk nog steeds over om haar vanaf mijn vakantieadres een kaartje te sturen. Ben nog niet eens over de tekst daarop, luchtig, of toch met een hint. Wel heb ik zoiets van: als ze totaal niet reageert, is het wat mij betreft over. Mijn grenzen zijn heel rekbaar - te rekbaar denk ik - maar de rek is er dan wel uit. Zoals FoXZuni zegt, wil ik blijven pompen in een relatie waar niets uit komt? Het antwoord is nee. Dan zal ik mogelijk nooit antwoord krijgen, maar so be it.
Dat is wat ik met verwachtingen bedoel. In jouw situatie had ik me ook zo gevoeld, maar je kunt een ander niet dwingen te reageren. En sommige mensen trekken zich alleen maar meer terug als je contact probeert te zoeken.
Goed dat je het even laat betijen. Die vakantie is over een paar weken, tegen die tijd kun je er over nadenken wat je op dat kaartje zou zetten. En misschien is de hele boel in de tussentijd opgelost.
Probeer je niet te verliezen in scenario's.
Deze week anders is gelopen in de vriendschap dan jij had gehoopt en verwacht. Wat ik geleerd heb is dat niks zeker is in het leven. Alles is onderhevig aan verandering, ook relaties/vriendschappen. Het enige dat ik zeker weet is dat ik alleen geboren ben en alleen doodga. En voor de rest is het leren zo flexibel mogelijk met de buitenwereld om te gaan. (ik dacht dat preken alleen voor zondagen waren )
zaterdag 5 juli 2008 om 21:21
quote:FritsvanEgters schreef op 05 juli 2008 @ 15:38:
[...]
Ik wilde er niet over doorgaan, maar ik krijg steeds reacties.
Ok, mijn laatste bijdrage dan: als je gewoon Nederlands bent opgegroeid, vind ik dat 'denken in het Engels' echt baarlijke aanstelleritis.Dus jij gelooft echt dat ik in het Engels denk? Vond het zo'n rare vraag dat ik ook een raar antwoord gaf. Omdat ik soms Engelse uitdrukkingen veelzeggender vind dan Nederlandse? Wat een dogmatische, streng in de leerzijnde purist lijk je.
[...]
Ik wilde er niet over doorgaan, maar ik krijg steeds reacties.
Ok, mijn laatste bijdrage dan: als je gewoon Nederlands bent opgegroeid, vind ik dat 'denken in het Engels' echt baarlijke aanstelleritis.Dus jij gelooft echt dat ik in het Engels denk? Vond het zo'n rare vraag dat ik ook een raar antwoord gaf. Omdat ik soms Engelse uitdrukkingen veelzeggender vind dan Nederlandse? Wat een dogmatische, streng in de leerzijnde purist lijk je.
zaterdag 5 juli 2008 om 22:30
Muis, ik herken veel van jouw probleem en begrijp helemaal hoe je je voelt. Ik denk dat het zeker verstandig is om het even te laten zoals het nu is en eventueel een neutraal kaartje te sturen als je met vakantie bent. Maar probeer zoveel mogelijk los te laten. Misschien dat ze dan weer contact opneemt. Je weet het niet.
Zelf zit ik in een soortgelijke impasse met een vriendin die ik al mijn halve leven ken. Zij reageerde ook opeens niet meer nadat we elkaar nog hadden gezien (ze woont in het buitenland dus dat is al lastiger). Ik was bij haar op bezoek voor een weekje en het was ogenschijnlijk gezellig en leuk. Ik zeg ogenschijnlijk omdat zij daarna 4 maanden niets meer liet weten. Ik heb haar gemaild en kreeg nergens reactie op. Ons contact verliep voornamelijk via de mail. Toen bleek plotseling dat haar vader op sterven lag. Ik wist wel dat hij ernstig ziek was, en dat dit er aan zat te komen. Dus ik begreep heel goed dat ze heel wat aan haar hoofd had. Ik heb haar op de begrafenis lang gesproken en getroost en het voelde goed. De dag erna is ze weer naar huis vertrokken, en tot op de dag van vandaag is er radiostilte. Dat is nu 5 maanden zo.Ik heb haar een mooie kaart gestuurd en diverse mails met kort de vraag hoe het gaat met haar en dat ze maar weer contact moet opnemen als ze er zin in heeft. Maar ik hoor niets. En dat doet wel pijn. Voor mijn gevoel heb ik haar de ruimte gegeven en begrip getoond dat ze op haar eigen tempo haar verdriet moet verwerken. Maar laat dan met een zinnetje weten dat je contact even niet trekt, en het is goed. Dan vraag ik niet langer,dan wacht ik als een echte vriendin. Maar zij laat niets van zich horen en ik maak me zorgen. Gaat het wel goed daar? Gaat het met haar relatie wel goed,en met haar kinderen.
Ik heb besloten om even niets meer te doen en te zien wat er gebeurt. Maar moeilijk is het wel. Ik wil haar zo graag steunen als zij het moeilijk heeft en dat kan nu niet.
Zelf zit ik in een soortgelijke impasse met een vriendin die ik al mijn halve leven ken. Zij reageerde ook opeens niet meer nadat we elkaar nog hadden gezien (ze woont in het buitenland dus dat is al lastiger). Ik was bij haar op bezoek voor een weekje en het was ogenschijnlijk gezellig en leuk. Ik zeg ogenschijnlijk omdat zij daarna 4 maanden niets meer liet weten. Ik heb haar gemaild en kreeg nergens reactie op. Ons contact verliep voornamelijk via de mail. Toen bleek plotseling dat haar vader op sterven lag. Ik wist wel dat hij ernstig ziek was, en dat dit er aan zat te komen. Dus ik begreep heel goed dat ze heel wat aan haar hoofd had. Ik heb haar op de begrafenis lang gesproken en getroost en het voelde goed. De dag erna is ze weer naar huis vertrokken, en tot op de dag van vandaag is er radiostilte. Dat is nu 5 maanden zo.Ik heb haar een mooie kaart gestuurd en diverse mails met kort de vraag hoe het gaat met haar en dat ze maar weer contact moet opnemen als ze er zin in heeft. Maar ik hoor niets. En dat doet wel pijn. Voor mijn gevoel heb ik haar de ruimte gegeven en begrip getoond dat ze op haar eigen tempo haar verdriet moet verwerken. Maar laat dan met een zinnetje weten dat je contact even niet trekt, en het is goed. Dan vraag ik niet langer,dan wacht ik als een echte vriendin. Maar zij laat niets van zich horen en ik maak me zorgen. Gaat het wel goed daar? Gaat het met haar relatie wel goed,en met haar kinderen.
Ik heb besloten om even niets meer te doen en te zien wat er gebeurt. Maar moeilijk is het wel. Ik wil haar zo graag steunen als zij het moeilijk heeft en dat kan nu niet.
zondag 6 juli 2008 om 00:36
zondag 6 juli 2008 om 18:58
Volgens mij is stelt Muis zich niet op als slachtoffer, maar is het enige dat ze wil dat ze even van haar vriendin hoort dat ze:
- niet zou komen op haar afstudeerfeest, of
- even geen contact wil
in plaats van helemaal niets horen. Ik vind dat, los van een vriendschap, niet meer dan normale omgangsregels.
- niet zou komen op haar afstudeerfeest, of
- even geen contact wil
in plaats van helemaal niets horen. Ik vind dat, los van een vriendschap, niet meer dan normale omgangsregels.
Peas on earth!
zondag 6 juli 2008 om 19:24
Pfff, moeilijk zeg.
Ik en een vriendin hadden ook een lange tijd "stilte" eigenlijk een beetje van beide kanten. Opeens kreeg ik een afscheid mailtje van haar met een aantal verwijten, ik kon toen geen redelijk gesprek met d'r voeren. En weer was er een stilte.. maar opeens stuurde ze me simpele, doodgewone krabbeltjes en sprak ze me is aan op MSN op een heel gewone manier.. ik stond perplex! Ze heeft zelfs iets gezegd in de richting van "zullen we binnenkort wat afspreken?"
Vrouwenvrienschappen zijn bizar, soms.
Ik en een vriendin hadden ook een lange tijd "stilte" eigenlijk een beetje van beide kanten. Opeens kreeg ik een afscheid mailtje van haar met een aantal verwijten, ik kon toen geen redelijk gesprek met d'r voeren. En weer was er een stilte.. maar opeens stuurde ze me simpele, doodgewone krabbeltjes en sprak ze me is aan op MSN op een heel gewone manier.. ik stond perplex! Ze heeft zelfs iets gezegd in de richting van "zullen we binnenkort wat afspreken?"
Vrouwenvrienschappen zijn bizar, soms.
zondag 6 juli 2008 om 19:31
Precies, Erwt, ik verwachtte haar echt omdat ze zo nadrukkelijk had gezegd van: ik neem vrij en hoe en hoe moet ik er komen, hoe laat etc. Kijk, misschien is het mogelijk dat ze mijn bezorgdheidsacties erna wat drukkend vond. Daar wil ik best in meegaan, ware het niet dat ik vind dat ik ongerust werd juist omdat ik die afspraak had, en zij vervolgens onbereikbaar bleek met in het achterhoofd mogelijk een 'ontploffing' op het werk. Als dat zo is, dat zij mijn navragen bij de vrienden en de smsjes als drukkend ervaart, dan nog staat dat los van het feit dat zij maandag zondermeer wegbleef. Die 'acties' zijn pas erna gekomen. Zij bleef weg zonder een woord. Maar goed, dan gaan we weer in de scenarios zitten terwijl er maar eentje is die het antwoord wel weet (en het nog even niet wil onthullen).
Coconutoil, hebben jullie dat toen wel uitgesproken? Het lijkt me toch wel raar om na een stilte ineens een afscheidsbrief te krijgen en dan out of the blue een mailtje alsof er niets is gebeurd. Wat haar kritiek op jou ook was, zij had die en bood jou geen ruimte om daar over te praten en jou je excuses te laten aanbieden of dat uit te praten of wat dan ook. En dan ineens mailen. is het ooit uitgesproken?
Coconutoil, hebben jullie dat toen wel uitgesproken? Het lijkt me toch wel raar om na een stilte ineens een afscheidsbrief te krijgen en dan out of the blue een mailtje alsof er niets is gebeurd. Wat haar kritiek op jou ook was, zij had die en bood jou geen ruimte om daar over te praten en jou je excuses te laten aanbieden of dat uit te praten of wat dan ook. En dan ineens mailen. is het ooit uitgesproken?
zondag 6 juli 2008 om 19:39
Jeetje Muis, wat een rotsituatie zeg!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit op zn zachts gezegd niet leuk vind, ik zou behoorlijk boos en teleurgesteld zijn.
Waarschijnlijk ben je zelf helemaal niet zo als je vriendin, laat je altijd even wat van je horen en daarom verwacht je dat nu andersom ook, ook al is het maar een klein smsje, gewoon even laten weten hoe en wat en klaar. Hoeft heus geen uitgebreide tekst en uitleg bij, das mijn mening.
Ik zou er ook echt klaar mee zijn, en dan ook even niks van me laten horen, zou zelfs behoorlijk gepikeerd zijn. Zo ga je (vind ik) niet met vrienden om, kun je om wat voor reden dan ook je afspraak niet nakomen, laat dan iig even wat van je horen, doe je dat niet, heb je naar mijn mening niet genoeg gevoel bij de vriendschap
Kan me er gewoon plaatsvervangend over opwinden, haha.
Herken het helemaal, heb zoiets ook gehad met een vriendin, mijn verwachtingen waren niet heel hoog, maar dacht gewoon dat de vriendschap gelijkwaardig was, en helaas was dat niet zo, ook zij liet tijden niks van zich horen, kwam nooit langs, alles alleen wanneer het haar uit kwam, enja, op een gegeven moment werkte dat voor Maroon niet meer, heb afscheid van de vriendschap genomen en nog geen tel spijt gehad, eindelijk rust, hoef me nergens meer over op te winden, maar om tot dat punt te komen, pfffffff
Heel veel succes, het is niet leuk om op zo'n manier een vrienschap 'kwijt' te raken.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit op zn zachts gezegd niet leuk vind, ik zou behoorlijk boos en teleurgesteld zijn.
Waarschijnlijk ben je zelf helemaal niet zo als je vriendin, laat je altijd even wat van je horen en daarom verwacht je dat nu andersom ook, ook al is het maar een klein smsje, gewoon even laten weten hoe en wat en klaar. Hoeft heus geen uitgebreide tekst en uitleg bij, das mijn mening.
Ik zou er ook echt klaar mee zijn, en dan ook even niks van me laten horen, zou zelfs behoorlijk gepikeerd zijn. Zo ga je (vind ik) niet met vrienden om, kun je om wat voor reden dan ook je afspraak niet nakomen, laat dan iig even wat van je horen, doe je dat niet, heb je naar mijn mening niet genoeg gevoel bij de vriendschap
Kan me er gewoon plaatsvervangend over opwinden, haha.
Herken het helemaal, heb zoiets ook gehad met een vriendin, mijn verwachtingen waren niet heel hoog, maar dacht gewoon dat de vriendschap gelijkwaardig was, en helaas was dat niet zo, ook zij liet tijden niks van zich horen, kwam nooit langs, alles alleen wanneer het haar uit kwam, enja, op een gegeven moment werkte dat voor Maroon niet meer, heb afscheid van de vriendschap genomen en nog geen tel spijt gehad, eindelijk rust, hoef me nergens meer over op te winden, maar om tot dat punt te komen, pfffffff
Heel veel succes, het is niet leuk om op zo'n manier een vrienschap 'kwijt' te raken.
zondag 6 juli 2008 om 19:41
We waren eerst beste vriendinnen, alleen wij en onze levens waren uit elkaar gegroeid. Het rommelde nog een beetje aan, af en toe afspreken, op gegeven moment halve afspraken maken, afspraken afzeggen etc, dit kwam van beide kanten zo. En toen dus opeens dat afscheidmailtje + verwijten. Ik daar toen meteen op gereageerd en uitgelegd wat ik bedoelde, hoe ik ernaar keek en wat ik voelde. Hier op volgde dus een discussie.. een welles-nietes spelletje, na een tijdje stuurde ik een mail waarin ik schreef dat ik dit niet vond opschieten en we het moeten uitpraten ipv er een welles-nietes spelletje van maken. Maar niks, ze had toch afscheid genomen? Ik vond dat ze me een beetje zat te treiteren (zo ervaarde ik dat toen) want ze stuurde me wel een keer een heel normaal en leuk berichtje op een online art-gallery waar ik wat werk op had staan. Daarna weer hele tijd geen contact.
En nu heeft ze dus een aantal keer via internet contact opgezocht met mij, alsof er niets is gebeurd, er is nog geen woord over het voorval gerept, van mij niet en vanuit haar niet.
Dus het is nog niet uitgesproken! Ik weet niet hoe dit nu verder gaat lopen, ik zoek eigenlijk niet echt contact meer maar reagere wel op haar berichtjes op internet enz.... het is een rare situatie..
En nu heeft ze dus een aantal keer via internet contact opgezocht met mij, alsof er niets is gebeurd, er is nog geen woord over het voorval gerept, van mij niet en vanuit haar niet.
Dus het is nog niet uitgesproken! Ik weet niet hoe dit nu verder gaat lopen, ik zoek eigenlijk niet echt contact meer maar reagere wel op haar berichtjes op internet enz.... het is een rare situatie..
zondag 6 juli 2008 om 20:06
quote:maroon5 schreef op 06 juli 2008 @ 19:39:
Waarschijnlijk ben je zelf helemaal niet zo als je vriendin, laat je altijd even wat van je horen en daarom verwacht je dat nu andersom ook, ook al is het maar een klein smsje, gewoon even laten weten hoe en wat en klaar. Hoeft heus geen uitgebreide tekst en uitleg bij, das mijn mening..Inderdaad, ik bel zelfs als ik meer dan 10 minuten te laat kom, tenzij het een inloopfeest is ofzo, waar geen vaste tijden voor staan. Sterker nog, ik zat een keertje met dochterlief bij de huisartsenpost - het was niet superernstig, maar toch dat ik even de mening van een arts wilde. Ik had mijn baas beloofd nog een document te sturen die avond. Ik heb snel een sms verzonden dat ik op de HP zat en dat ik er die nacht - onder voorbehoud dochter - aan zou werken maar dat het die avond niets meer zou worden, zoals ik had beloofd. HIj had het nl. de volgende dag nodig. Ik ben heel erg plichtsgetrouw in die dingen, ja. Ik zie mezelf nog op een brancard liggen en zeggen tegen de broeders dat ze wel even mijn vriendin moeten bellen dat ik 'helaas verhinderd ben'. ....
Waarschijnlijk ben je zelf helemaal niet zo als je vriendin, laat je altijd even wat van je horen en daarom verwacht je dat nu andersom ook, ook al is het maar een klein smsje, gewoon even laten weten hoe en wat en klaar. Hoeft heus geen uitgebreide tekst en uitleg bij, das mijn mening..Inderdaad, ik bel zelfs als ik meer dan 10 minuten te laat kom, tenzij het een inloopfeest is ofzo, waar geen vaste tijden voor staan. Sterker nog, ik zat een keertje met dochterlief bij de huisartsenpost - het was niet superernstig, maar toch dat ik even de mening van een arts wilde. Ik had mijn baas beloofd nog een document te sturen die avond. Ik heb snel een sms verzonden dat ik op de HP zat en dat ik er die nacht - onder voorbehoud dochter - aan zou werken maar dat het die avond niets meer zou worden, zoals ik had beloofd. HIj had het nl. de volgende dag nodig. Ik ben heel erg plichtsgetrouw in die dingen, ja. Ik zie mezelf nog op een brancard liggen en zeggen tegen de broeders dat ze wel even mijn vriendin moeten bellen dat ik 'helaas verhinderd ben'. ....
zondag 6 juli 2008 om 20:12
quote:coconutoil schreef op 06 juli 2008 @ 19:41:
We waren eerst beste vriendinnen, alleen wij en onze levens waren uit elkaar gegroeid. Het rommelde nog een beetje aan, af en toe afspreken, op gegeven moment halve afspraken maken, afspraken afzeggen etc, dit kwam van beide kanten zo. En toen dus opeens dat afscheidmailtje + verwijten. Ik daar toen meteen op gereageerd en uitgelegd wat ik bedoelde, hoe ik ernaar keek en wat ik voelde. Hier op volgde dus een discussie.. een welles-nietes spelletje, na een tijdje stuurde ik een mail waarin ik schreef dat ik dit niet vond opschieten en we het moeten uitpraten ipv er een welles-nietes spelletje van maken. Maar niks, ze had toch afscheid genomen? Ik vond dat ze me een beetje zat te treiteren (zo ervaarde ik dat toen) want ze stuurde me wel een keer een heel normaal en leuk berichtje op een online art-gallery waar ik wat werk op had staan. Daarna weer hele tijd geen contact.
En nu heeft ze dus een aantal keer via internet contact opgezocht met mij, alsof er niets is gebeurd, er is nog geen woord over het voorval gerept, van mij niet en vanuit haar niet.
Dus het is nog niet uitgesproken! Ik weet niet hoe dit nu verder gaat lopen, ik zoek eigenlijk niet echt contact meer maar reagere wel op haar berichtjes op internet enz.... het is een rare situatie..Dat is inderdaad heel onbevredigend. Niet alleen ligt daar dus nog een twistpunt, maar stapt ze daar ook nog eens luchtig over heen. Ik weet daarom dat het voor mij goed is om even afstand te nemen want als ze nu luchtigjes zou binnenstappen dan heeft ze wat uit te leggen en is mijn boosheid nu nog even te groot om hier erg veel geduld voor op te brengen.
We waren eerst beste vriendinnen, alleen wij en onze levens waren uit elkaar gegroeid. Het rommelde nog een beetje aan, af en toe afspreken, op gegeven moment halve afspraken maken, afspraken afzeggen etc, dit kwam van beide kanten zo. En toen dus opeens dat afscheidmailtje + verwijten. Ik daar toen meteen op gereageerd en uitgelegd wat ik bedoelde, hoe ik ernaar keek en wat ik voelde. Hier op volgde dus een discussie.. een welles-nietes spelletje, na een tijdje stuurde ik een mail waarin ik schreef dat ik dit niet vond opschieten en we het moeten uitpraten ipv er een welles-nietes spelletje van maken. Maar niks, ze had toch afscheid genomen? Ik vond dat ze me een beetje zat te treiteren (zo ervaarde ik dat toen) want ze stuurde me wel een keer een heel normaal en leuk berichtje op een online art-gallery waar ik wat werk op had staan. Daarna weer hele tijd geen contact.
En nu heeft ze dus een aantal keer via internet contact opgezocht met mij, alsof er niets is gebeurd, er is nog geen woord over het voorval gerept, van mij niet en vanuit haar niet.
Dus het is nog niet uitgesproken! Ik weet niet hoe dit nu verder gaat lopen, ik zoek eigenlijk niet echt contact meer maar reagere wel op haar berichtjes op internet enz.... het is een rare situatie..Dat is inderdaad heel onbevredigend. Niet alleen ligt daar dus nog een twistpunt, maar stapt ze daar ook nog eens luchtig over heen. Ik weet daarom dat het voor mij goed is om even afstand te nemen want als ze nu luchtigjes zou binnenstappen dan heeft ze wat uit te leggen en is mijn boosheid nu nog even te groot om hier erg veel geduld voor op te brengen.
zondag 6 juli 2008 om 20:56
Ja als ze weer contact met je opneemt lijkt het me inderdaad verstandig wel je gevoelens hierover te uitten bij haar.. ze moet in ieder geval wel weten hoe je er over denkt en wat je voelt. Want zoiets als dit brengt heel wat teweeg in je gevoelens en de vriendschaps relatie. Wat je al eerder zei; dit veroorzaakt hoe dan ook wel een deukje in het vertrouwen/de vriendschap.
Maar ik zou me niet teveel richten op (het bedenken van) doemscenaríos, zoals je ziet in mijn verhaal kan het heel raar lopen. Zet je verwachtingen en "hoe jij zou reageren als je haar was" opzij en wacht maar af wat er komen gaat, dat lijkt mij het beste.
Maar ik zou me niet teveel richten op (het bedenken van) doemscenaríos, zoals je ziet in mijn verhaal kan het heel raar lopen. Zet je verwachtingen en "hoe jij zou reageren als je haar was" opzij en wacht maar af wat er komen gaat, dat lijkt mij het beste.
zondag 6 juli 2008 om 21:26
Báh nou ik kan me prima voorstellen dat je hier nu stevig van baalt. Mán ik vind het al irritant dat je nog niets gehoord hebt hehehe. Ik dacht 'eens even kijken of ze nu al iets gehoord heeft'. En voor hen die vinden dat er misschien wel iets verschrikkelijks aan de hand is, of dat de vriendin van Muis even helemaal in zichzelf gekeerd is door een vervelend voorval. Ze heeft anders wel twee andere vriendinnen antwoord gegeven, namelijk dat ze Muis die avond iets zou laten horen (uhhh ik meen dat het zo was gegaan toch?). Dus twee andere vriendinnen worden direct beantwoord maar verder niets? Nee hoor, dit klopt gewoon niet. Het is echt niet oke en ik kan me voorstellen dat dit een deuk in je vriendschap zou kunnen geven.
Natuurlijk kan er nog steeds een reden zijn waardoor het allemaal wat milder wordt maar dat het niet deugd is voor mij wel helder hoor. Ik kan me prima voorstellen dat Muis zo langzaam aan een beetje pissed offff (uh.. ik ben tweetalig opgevoed mag het dan wel dat Engels? ) aan het worden is.
Natuurlijk kan er nog steeds een reden zijn waardoor het allemaal wat milder wordt maar dat het niet deugd is voor mij wel helder hoor. Ik kan me prima voorstellen dat Muis zo langzaam aan een beetje pissed offff (uh.. ik ben tweetalig opgevoed mag het dan wel dat Engels? ) aan het worden is.
maandag 7 juli 2008 om 11:13
maandag 7 juli 2008 om 11:45
pffftt hoe langer enmeer ik dit allemaal lees moet ik eerlijk toegeven dat ik me er wel iets bij kan voorstellen dat je bloed gaat koken. Hoeveel dagen zijn er nu inmiddels al voorbij? Een week? En na zoveel pogingen nog steeds niet gehoord? Als ze ook maar iets van dr liet horen ofzo kan jij je er nog bij neerleggen maar nu raak je gefrustreerd helemaal begrijpelijk! Ik zou me heel goed voor kunnen stellen dat je nu net zo goed boos kan worden, wordt zij misschien ook boos maar dan reageert ze misschien wel, weet je tenminste waarom je niks hoorde. Gooi het er uit.
Ik zit zelf momenteel ook met een vriendin (een van mn meest close vriendinnen) en daar hoorde ik ook promp helemaal niets meer van maar heb me heeel erg ingehouden (ze kwam zelfs niet op mn verjaardag) maar toen belde ze me toch opeens nog ff. En ja het was kort maar krachtig en voel me ook wel lichtelijk afgewezen, een beetje als makkelijk gezien maar ik laat het maar even zo. Ze heeft aangegeven dat ze niet lekker in haar vel zit. Wat ik typisch vind want ik hoor/zie(lang leve hyves..) haar wel dingen doen dat ik denk nou dat kan blijkbaar wel?! We hebben over een tijdje een datum staan, als ze dan weer niet op komt dagen (met wellicht weer een o zo geheette smoes) dan zal het niet meer van mijn kant komen, echter laat ik de deur wel voor haar open staan want wie weet zit ze dan wel weer lekker in haar vel..
Najah muis het blijft moeilijk maar laat het maar zo, je kan misschien op je eigen hyves een lichte subtiele quote neerzetten dat sommige dingen/situaties mensen kunnen kwetsen. Dan val je haar er niet weer mee 'lastig' maar zou ze misschien wel eens vrijwillig die hint kunnen gaan oppakken. Ik kan alleen maar voor je hopen dat ze eens gaat vertellen waarom je niks meer hoort!!
Ik zit zelf momenteel ook met een vriendin (een van mn meest close vriendinnen) en daar hoorde ik ook promp helemaal niets meer van maar heb me heeel erg ingehouden (ze kwam zelfs niet op mn verjaardag) maar toen belde ze me toch opeens nog ff. En ja het was kort maar krachtig en voel me ook wel lichtelijk afgewezen, een beetje als makkelijk gezien maar ik laat het maar even zo. Ze heeft aangegeven dat ze niet lekker in haar vel zit. Wat ik typisch vind want ik hoor/zie(lang leve hyves..) haar wel dingen doen dat ik denk nou dat kan blijkbaar wel?! We hebben over een tijdje een datum staan, als ze dan weer niet op komt dagen (met wellicht weer een o zo geheette smoes) dan zal het niet meer van mijn kant komen, echter laat ik de deur wel voor haar open staan want wie weet zit ze dan wel weer lekker in haar vel..
Najah muis het blijft moeilijk maar laat het maar zo, je kan misschien op je eigen hyves een lichte subtiele quote neerzetten dat sommige dingen/situaties mensen kunnen kwetsen. Dan val je haar er niet weer mee 'lastig' maar zou ze misschien wel eens vrijwillig die hint kunnen gaan oppakken. Ik kan alleen maar voor je hopen dat ze eens gaat vertellen waarom je niks meer hoort!!
maandag 7 juli 2008 om 11:59
Ik lees hier wel vaker over vrienden die plotsklaps niks meer laten horen en ik vind dat altijd zo raar!!
Er moet dan toch wel iets zijn want je bent toch niet de ene dag vriendinnen en de dag erna niet meer???
bovendien vind ik dat je het nog redelijk opvat allemaal
Ik zou best wel pissig zijn als iemand een heel weekend komt, en dan vervolgens vrijdagavond pas opbelt dat ze niet meer komt, en dat je dan zaterdag OOK al niks meer hoort
Zoiets doe je toch niet???
Ik heb er een hekel aan als mensen op het laatste moment afbellen, als je om 21:00 met ze afspreekt en ze bellen om 21:10 op dat ze niet meer komen. Dat wisten ze waarschijnlijk al veel langer dus waarom bellen ze dan niet gewoon eerder???
Ben benieuwd of je nog iets gaat hroen Muis
Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken contact in een week?
Mailen jullie bijv. elke dag, of maar 1 keer in de zoveel dagen.
In het 1e geval zou ik eind deze week gewoon nog een keer bellen, want dan is het gewoon niet normaal dat ze opeens zo lang niks meer laat horen en dan verdien je gewoon een verklaring.
Er moet dan toch wel iets zijn want je bent toch niet de ene dag vriendinnen en de dag erna niet meer???
bovendien vind ik dat je het nog redelijk opvat allemaal
Ik zou best wel pissig zijn als iemand een heel weekend komt, en dan vervolgens vrijdagavond pas opbelt dat ze niet meer komt, en dat je dan zaterdag OOK al niks meer hoort
Zoiets doe je toch niet???
Ik heb er een hekel aan als mensen op het laatste moment afbellen, als je om 21:00 met ze afspreekt en ze bellen om 21:10 op dat ze niet meer komen. Dat wisten ze waarschijnlijk al veel langer dus waarom bellen ze dan niet gewoon eerder???
Ben benieuwd of je nog iets gaat hroen Muis
Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken contact in een week?
Mailen jullie bijv. elke dag, of maar 1 keer in de zoveel dagen.
In het 1e geval zou ik eind deze week gewoon nog een keer bellen, want dan is het gewoon niet normaal dat ze opeens zo lang niks meer laat horen en dan verdien je gewoon een verklaring.
maandag 7 juli 2008 om 12:35
quote:nickietje1985 schreef op 07 juli 2008 @ 11:45:
Najah muis het blijft moeilijk maar laat het maar zo, je kan misschien op je eigen hyves een lichte subtiele quote neerzetten dat sommige dingen/situaties mensen kunnen kwetsen. Dan val je haar er niet weer mee 'lastig' maar zou ze misschien wel eens vrijwillig die hint kunnen gaan oppakken. Ik kan alleen maar voor je hopen dat ze eens gaat vertellen waarom je niks meer hoort!!Hmm, zit wat in, heb ik ook nog aan gedacht, maar ik wil liever directer communiceren. Zit je iets dwars, laat het de ander weten. En daarop inhakend, ik hoop dus dat ze het me een keertje laat weten....
Najah muis het blijft moeilijk maar laat het maar zo, je kan misschien op je eigen hyves een lichte subtiele quote neerzetten dat sommige dingen/situaties mensen kunnen kwetsen. Dan val je haar er niet weer mee 'lastig' maar zou ze misschien wel eens vrijwillig die hint kunnen gaan oppakken. Ik kan alleen maar voor je hopen dat ze eens gaat vertellen waarom je niks meer hoort!!Hmm, zit wat in, heb ik ook nog aan gedacht, maar ik wil liever directer communiceren. Zit je iets dwars, laat het de ander weten. En daarop inhakend, ik hoop dus dat ze het me een keertje laat weten....
maandag 7 juli 2008 om 12:41
quote:americagirl schreef op 07 juli 2008 @ 11:59:
Ik lees hier wel vaker over vrienden die plotsklaps niks meer laten horen en ik vind dat altijd zo raar!!
Er moet dan toch wel iets zijn want je bent toch niet de ene dag vriendinnen en de dag erna niet meer???
bovendien vind ik dat je het nog redelijk opvat allemaal
Ik zou best wel pissig zijn als iemand een heel weekend komt, en dan vervolgens vrijdagavond pas opbelt dat ze niet meer komt, en dat je dan zaterdag OOK al niks meer hoort
Zoiets doe je toch niet???
Ik heb er een hekel aan als mensen op het laatste moment afbellen, als je om 21:00 met ze afspreekt en ze bellen om 21:10 op dat ze niet meer komen. Dat wisten ze waarschijnlijk al veel langer dus waarom bellen ze dan niet gewoon eerder???
Ben benieuwd of je nog iets gaat hroen Muis
Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken contact in een week?
Mailen jullie bijv. elke dag, of maar 1 keer in de zoveel dagen.
In het 1e geval zou ik eind deze week gewoon nog een keer bellen, want dan is het gewoon niet normaal dat ze opeens zo lang niks meer laat horen en dan verdien je gewoon een verklaring.
Wat je zegt, je spreekt om 9 uur af en rond dat tijdstip wordt je afgebeld. Dan baal ik ook wel, zeker als het een vage smoes is. Maar ik moet zeggen, gelukkig komt dat heel zelden voor.
Ons contact was vrij goed. Het was meestal per mail, vooral de laatste tijd ivm met mijn scriptie, maar het was zeker een a twee keer in de week. Als ik er nu op terugkijk, dan denk ik wel van: het was vooral van haar kant veel trekken aan mij, vooral de problemen met haar vriend kwamen regelmatig aan bod, hoewel ik ook mijn problemen wel bij haar kon neerleggen.
Ik doe tot aan mijn vakantie helemaal niets. Vanaf mijn vakantieadres stuur ik dan wel een kaartje. Dat ik me ongerust maakte dat ze niet kwam en dat ik niet begrijp waarom de dingen nu zo gaan, dat de vriendschap voor mij belangrijk is, en dat ik graag antwoord wil op de vraag waarom ze niet meer reageert, dat als er iets is, of ze het dan wil zeggen. Zoiets. Ben wel zo, als ze dan niet reageert, dan is het ook einde oefening. Het houdt een keer op. Ik wil me zo niet laten behandelen.
Ik lees hier wel vaker over vrienden die plotsklaps niks meer laten horen en ik vind dat altijd zo raar!!
Er moet dan toch wel iets zijn want je bent toch niet de ene dag vriendinnen en de dag erna niet meer???
bovendien vind ik dat je het nog redelijk opvat allemaal
Ik zou best wel pissig zijn als iemand een heel weekend komt, en dan vervolgens vrijdagavond pas opbelt dat ze niet meer komt, en dat je dan zaterdag OOK al niks meer hoort
Zoiets doe je toch niet???
Ik heb er een hekel aan als mensen op het laatste moment afbellen, als je om 21:00 met ze afspreekt en ze bellen om 21:10 op dat ze niet meer komen. Dat wisten ze waarschijnlijk al veel langer dus waarom bellen ze dan niet gewoon eerder???
Ben benieuwd of je nog iets gaat hroen Muis
Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken contact in een week?
Mailen jullie bijv. elke dag, of maar 1 keer in de zoveel dagen.
In het 1e geval zou ik eind deze week gewoon nog een keer bellen, want dan is het gewoon niet normaal dat ze opeens zo lang niks meer laat horen en dan verdien je gewoon een verklaring.
Wat je zegt, je spreekt om 9 uur af en rond dat tijdstip wordt je afgebeld. Dan baal ik ook wel, zeker als het een vage smoes is. Maar ik moet zeggen, gelukkig komt dat heel zelden voor.
Ons contact was vrij goed. Het was meestal per mail, vooral de laatste tijd ivm met mijn scriptie, maar het was zeker een a twee keer in de week. Als ik er nu op terugkijk, dan denk ik wel van: het was vooral van haar kant veel trekken aan mij, vooral de problemen met haar vriend kwamen regelmatig aan bod, hoewel ik ook mijn problemen wel bij haar kon neerleggen.
Ik doe tot aan mijn vakantie helemaal niets. Vanaf mijn vakantieadres stuur ik dan wel een kaartje. Dat ik me ongerust maakte dat ze niet kwam en dat ik niet begrijp waarom de dingen nu zo gaan, dat de vriendschap voor mij belangrijk is, en dat ik graag antwoord wil op de vraag waarom ze niet meer reageert, dat als er iets is, of ze het dan wil zeggen. Zoiets. Ben wel zo, als ze dan niet reageert, dan is het ook einde oefening. Het houdt een keer op. Ik wil me zo niet laten behandelen.
maandag 7 juli 2008 om 16:31
Hee muis,
Misschien dat je haar idd een beetje teveel hebt gepusht, ondanks je goede bedoelingen. Wie weet had ze een beetje tijd voor haarzelf nodig tijdens die periode van stress.
Ik herken het wel erg, ik heb een vriendin gehad die me maar bleef bellen en smsen, omdat ze bezorgd om me was. Echter, het irriteerde mij alleen maar destijds. Ik had liever gehad dat ze me even met rust had gelaten. Ik heb een erg zure smaak aan de hele situtatie over gehouden, en ondanks dat we nog wel contact hebben, is het niet meer zoals voorheen (ook door de afstand - ik woon in een ander land). Dus let her be voor een tijdje, waarom laat je haar niet weten dat je er voor haar bent als ze je nodig heeft en neem voorlopig een beetje afstand.
Misschien dat je haar idd een beetje teveel hebt gepusht, ondanks je goede bedoelingen. Wie weet had ze een beetje tijd voor haarzelf nodig tijdens die periode van stress.
Ik herken het wel erg, ik heb een vriendin gehad die me maar bleef bellen en smsen, omdat ze bezorgd om me was. Echter, het irriteerde mij alleen maar destijds. Ik had liever gehad dat ze me even met rust had gelaten. Ik heb een erg zure smaak aan de hele situtatie over gehouden, en ondanks dat we nog wel contact hebben, is het niet meer zoals voorheen (ook door de afstand - ik woon in een ander land). Dus let her be voor een tijdje, waarom laat je haar niet weten dat je er voor haar bent als ze je nodig heeft en neem voorlopig een beetje afstand.
maandag 7 juli 2008 om 19:22
Muis, ik kan me voorstellen dat het voor jou heel vervelend is. Ik vind het persoonlijk behoorlijk not done om zonder enig bericht niet op het afstudeerfeestje van een vriendin te komen. Dat doe je gewoonweg niet zomaar.
Aan de andere kant heb ik eens aan min of meer de andere kant gestaan. (Ok, ik had het niet laten afweten op een afstuderen, want dat dóe je niet.) Maar ik heb een vriendin gehad die mij heel veel smste, mailde, belde, als ze niet snel genoeg naar haar zin antwoord had wéer een voicemail insprak, wéér smste, wéér belde, me zelfs op msn hele a-4tjes tekst stuurde 'voor het geval ik weer eens inlogde' en me als klap op de vuurpijl ook nog eens wist te vertellen 'dat ze de ontvangstbevestiging van de sms heus wel aan had en hoe ik het in mijn hoodf haalde niet binnen 2 uu rterug te smssen.' Ik zeg niet dat jij zó extreem bent hoor maar dat was voor mi absoluut reden om vooral géén contact terug te zoeken. Dat is echt too much.
Ik begrijp je boosheid, en vooral het feit dat ze het zonder afzeggen laat afweten op afspraken vind ik echt not done. Maar misschien is haar 'afstand' ook wel een reactie op het teveel aan contact?Dat zou ik nl best een beetje kunnen snappen.
Aan de andere kant heb ik eens aan min of meer de andere kant gestaan. (Ok, ik had het niet laten afweten op een afstuderen, want dat dóe je niet.) Maar ik heb een vriendin gehad die mij heel veel smste, mailde, belde, als ze niet snel genoeg naar haar zin antwoord had wéer een voicemail insprak, wéér smste, wéér belde, me zelfs op msn hele a-4tjes tekst stuurde 'voor het geval ik weer eens inlogde' en me als klap op de vuurpijl ook nog eens wist te vertellen 'dat ze de ontvangstbevestiging van de sms heus wel aan had en hoe ik het in mijn hoodf haalde niet binnen 2 uu rterug te smssen.' Ik zeg niet dat jij zó extreem bent hoor maar dat was voor mi absoluut reden om vooral géén contact terug te zoeken. Dat is echt too much.
Ik begrijp je boosheid, en vooral het feit dat ze het zonder afzeggen laat afweten op afspraken vind ik echt not done. Maar misschien is haar 'afstand' ook wel een reactie op het teveel aan contact?Dat zou ik nl best een beetje kunnen snappen.
