Relaties
alle pijlers
vriendin ineens in 'silent modus'
vrijdag 4 juli 2008 om 23:44
Ik ben het even kwijt. Een van mijn beste vriendinnen, die ik al 30 jaar ken, gaat ineens in de silent modus.
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
maandag 7 juli 2008 om 19:37
Het rare is, dat we de zondag ervoor nog probleemloos afscheid namen en dat ze 'tot morgen' zei (voor mijn afstuderen). Zoals Tangerine zei: ik zou niet wegblijven bij een afstuderen zonder bericht. Ik heb haar die avond gebeld en een smsje gestuurd omdat ze niet kwam. En een mail toen ik thuis was omdat ik helemaal niets hoorde. De volgende dag belde ik naar haar mobiel en thuis en pas toen heb ik haar vrienden benaderd. De dag erna belde ik haar op het werk en pas vrijdag een mail. Het is gewoon dat ik me bezorgd maakte, als iemand zo stellig zegt te komen, niet komt, en problemen heeft op het werk. Nee, ik ben niet iemand die binnen een uur antwoord moet ofzo. Als ik met iets dringends zit wat niet kan wachten, dan stuur ik bijv. een mail en stuur er een smsje achter aan van: als je tijd hebt, kijk even naar mijn vraag in je mail. Ik geloof dat ik dat de laatste maanden 1 keer heb gedaan met mijn scriptie omdat ik iets had geschreven waar ik niet helemaal zeker van was, en een klasgenoot (maar vooral vriendin) van mij is ijzersterk in dat onderwerp. Ik moest het die avond als concept insturen en wilde graag haar feedback. Maar zelfs toen gaf ik aan van: als je geen tijd hebt, geen probleem. Dan stuur ik het in met de opmerking dat ik daar nog niet zeker over ben en het nog uit ga zoeken.
maandag 7 juli 2008 om 22:55
Ok, dan is dat duidelijk. Ik snap ook je bezorgdheid hoor, logisch dat je probeert contact te zoeken.
En ik vind het dus echt not done dat ze zomaar niet komt.
Maar ja, misschien ziet zij het wel heel anders, misschien zit ze er al wel járen mee dat ze jou soms te opdringerig vindt (ik noem maar iets). dan is het nog niet goed hoor, dan had ze dat nog fatsoenlijk moeten melden en dan had ze zeker op je afstuderen moeten komen, maar misschien is het voor haar wel iets wat al tíjden speelt terwijl het jou rouw op je dak valt? Ik probeer ook maar wat te verzinnen om het begrijpelijk te maken...
En ik vind het dus echt not done dat ze zomaar niet komt.
Maar ja, misschien ziet zij het wel heel anders, misschien zit ze er al wel járen mee dat ze jou soms te opdringerig vindt (ik noem maar iets). dan is het nog niet goed hoor, dan had ze dat nog fatsoenlijk moeten melden en dan had ze zeker op je afstuderen moeten komen, maar misschien is het voor haar wel iets wat al tíjden speelt terwijl het jou rouw op je dak valt? Ik probeer ook maar wat te verzinnen om het begrijpelijk te maken...
maandag 7 juli 2008 om 23:27
Ik heb het topic ook zo'n beetje doorgelezen. En ik begrijp heel goed dat je hier niet blij mee bent.
Zoals je je verhaal vertelt vind ik het ook niet pusherig. Misschien lijkt het zo omdat je het allemaal achter elkaar vertelt maar als je vriendin wel reageert naar anderen en zegt dat ze je zal bellen etc., vind ik het een vreemde reactie dat ze dan vervolgens niks laat horen.
Naar de reden kun je dan alleen maar gissen en dat is heel frustrerend. Daarop kan dan ook niemand anders je antwoord geven.
Ik spreek wel uit ervaring dat als je soms wat afstand neemt, je op een objectievere manier naar een vriendschap gaat kijken. Dat kan ooit verheldering geven. Zodat je je ook gaat afvragen wat je van een vriendschap wilt en verwacht.
Soms neem je daardoor afscheid van een vriendschap. In mijn ogen is het ook zeker een relatie. En ook in een relatie kun je uit elkaar groeien, elkaar niks meer te zeggen hebben etc. En dan neem je ook afscheid van elkaar.
Alleen hoop ik voor je dat je nog wel een keer een uitleg krijgt.
Zoals je je verhaal vertelt vind ik het ook niet pusherig. Misschien lijkt het zo omdat je het allemaal achter elkaar vertelt maar als je vriendin wel reageert naar anderen en zegt dat ze je zal bellen etc., vind ik het een vreemde reactie dat ze dan vervolgens niks laat horen.
Naar de reden kun je dan alleen maar gissen en dat is heel frustrerend. Daarop kan dan ook niemand anders je antwoord geven.
Ik spreek wel uit ervaring dat als je soms wat afstand neemt, je op een objectievere manier naar een vriendschap gaat kijken. Dat kan ooit verheldering geven. Zodat je je ook gaat afvragen wat je van een vriendschap wilt en verwacht.
Soms neem je daardoor afscheid van een vriendschap. In mijn ogen is het ook zeker een relatie. En ook in een relatie kun je uit elkaar groeien, elkaar niks meer te zeggen hebben etc. En dan neem je ook afscheid van elkaar.
Alleen hoop ik voor je dat je nog wel een keer een uitleg krijgt.
maandag 7 juli 2008 om 23:32
Een tijd geleden merkte ik ook dat een bepaalde vriendschap me tegen begon te staan. Ik kreeg er geen energie meer van en het liep gewoon niet meer. Maar ja, wat doe je dan. Heel moeilijk maar toch open kaart gespeeld. Eerlijk gezegd wat me op het hart lag. Ik vond dat hij recht had op uitleg. Ook bepaalde handelingen van hem waren me gaan tegenstaan.
Wat hij er dan mee wil doen is aan hem. Maar ik heb het gezegd. Hij ging behoorlijk in de verdediging. Was natuurlijk ook niet leuk om te horen maar ik ben toch blij dat ik het gedaan heb. Zodat hij niet bleef zitten met waar jij nu mee rond loopt. Ook al liep het uiteindelijk uit op een ruzie. Terwijl er eigenlijk geen ruzie was. Heel vervelend maar voor mij ook een bevestiging dat we niet meer bij elkaar pasten.
Wat hij er dan mee wil doen is aan hem. Maar ik heb het gezegd. Hij ging behoorlijk in de verdediging. Was natuurlijk ook niet leuk om te horen maar ik ben toch blij dat ik het gedaan heb. Zodat hij niet bleef zitten met waar jij nu mee rond loopt. Ook al liep het uiteindelijk uit op een ruzie. Terwijl er eigenlijk geen ruzie was. Heel vervelend maar voor mij ook een bevestiging dat we niet meer bij elkaar pasten.
dinsdag 8 juli 2008 om 00:23
Growing, ja, dat is natuurlijk waar zij mogelijk bang voor is. Je zegt dat de vriendschap niet meer is wat hij geweest is, en je weet dat daar 'oorlog' van komt. Voor veel mensen dan liever in de 'afglij-modus'. Maar als ze dat gewild had, waarom zou ze dan nog gekomen zijn dat weekend en althans toezeggen dat ze op het feestje komt? Dan is het veel gemakkelijker om het weekendje af te wimpelen onder het mom van afspraken en roepen dat je geen virj kan nemen, juist niet vanwege die ontwikkelingen ofzo. Had volkomen geloofwaardig geklonken en dan had ze alsnog in de silent modus kunnen gaan. Dan had er geen haan naar gekraaid. Dan had ik hooguit een paar dagen later een mailtje gestuurd met van hoe is het op je werk? Nu neemt ze veel nadrukkelijker afstand zonder uitleg.
dinsdag 8 juli 2008 om 14:42
Ik heb ook een vrienden-issue, al ben ik inmiddels zover dat ik haar 1 niet meer als vriendin zie, en 2. het ook gewoon nooit meer goed komt.
Wat is er gebeurd?
Zíj maakt een ontzettende kutopmerking (een objectief ontzettende kutopmerking trouwens ), ik laat uiteindelijk weten dat dat me gewoon gekwetst heeft (beetje te laat, maar goed) en ik krijg vervolgens een héél verhaal terug met daarin een sorry MAAR (een a-4tje vol excuses) en uiteindelijk speelt zij nu de gebeten hond. 'Ik wil jou ook even niet zien hoor'. Ze heeft me niet uitgenodigd op haar verjaardag (ook een overduidelijk: het komt nooit meer goed signaal) en ze maakt rotopmerkingen over mij tegen wederzijdse vrienden.
Het takkewijf.
Dat komt dus nooit meer goed. Als ik haar tegenkom ga ik vast schelden. De trut.
Wat is er gebeurd?
Zíj maakt een ontzettende kutopmerking (een objectief ontzettende kutopmerking trouwens ), ik laat uiteindelijk weten dat dat me gewoon gekwetst heeft (beetje te laat, maar goed) en ik krijg vervolgens een héél verhaal terug met daarin een sorry MAAR (een a-4tje vol excuses) en uiteindelijk speelt zij nu de gebeten hond. 'Ik wil jou ook even niet zien hoor'. Ze heeft me niet uitgenodigd op haar verjaardag (ook een overduidelijk: het komt nooit meer goed signaal) en ze maakt rotopmerkingen over mij tegen wederzijdse vrienden.
Het takkewijf.
Dat komt dus nooit meer goed. Als ik haar tegenkom ga ik vast schelden. De trut.
dinsdag 8 juli 2008 om 15:36
quote:Ring1981 schreef op 08 juli 2008 @ 15:16:
Inderdaad Tangerine. Wat lullig zeg.
Muis, is er al nieuws aan het front?
Nee, nog geen nieuws, en hoewel het me blijft verbazen, onderneem ik nog even geen actie. Over 2,5 week ben ik op vakantie en dan stuur ik vanaf mijn vakantieadres een kaartje. Pakt ze het dan niet op, dan is het ook einde oefening. Kijk, boos is (1), misschien dat ze me pushy vond is (2) maar als je daar na 30 jaar vriendschap potverdorie niet als volwassen vrouwen over kan praten. Práten! Van mijn part scheld, vloek en tier je wat af naar elkaar, maak je mekaar uit voor rotte vis, maar PRAAT. Zeg wat je op je lever hebt.
En ook voor Tangerine, ik zou ook boos zijn. Juist een verjaardag kan een mooi moment zjn om weer even aansluiting te zoeken. Veel mensen, dus je bent niet 'verplicht' om met elkaar uren te praten en het vereffent het pad een beetje. Je treft elkaar even in een luchtige omstandigheid en dan is het 'eerste moment van elkaar weer zien' er ook een beetje af. Net pootjebaden, je bent 'effe door'.
Het lijkt wel alsof mensen tegenwoordig niets meer kunnen hebben. Ik hoorde van een andere vriendin dat die ook ruzie had. De vriendin daar weer van heeft een tentamen verknald, mede omdat ze heel onzeker overkwam, rode vlekken kreeg in het gezicht, zweethandjes, alles laten vallen. Jeetje, ongelofelijk triest natuurlijk, maar het was wel bekend dat de uiterlijke vorm ook mee zou tellen, je performance zeg maar. Dus die vriendin wil erover praten met mijn vriendin, en die biedt troost maar geeft ook aan dat dat natuurlijk een van de oorzaken is. Het staat in de evaluatie. Nou is die andere vriendin boos omdat mijn vriendin 'rode vlekjes' hardop had genoemd.
Je zou van minder rode vlekken krijgen....
Inderdaad Tangerine. Wat lullig zeg.
Muis, is er al nieuws aan het front?
Nee, nog geen nieuws, en hoewel het me blijft verbazen, onderneem ik nog even geen actie. Over 2,5 week ben ik op vakantie en dan stuur ik vanaf mijn vakantieadres een kaartje. Pakt ze het dan niet op, dan is het ook einde oefening. Kijk, boos is (1), misschien dat ze me pushy vond is (2) maar als je daar na 30 jaar vriendschap potverdorie niet als volwassen vrouwen over kan praten. Práten! Van mijn part scheld, vloek en tier je wat af naar elkaar, maak je mekaar uit voor rotte vis, maar PRAAT. Zeg wat je op je lever hebt.
En ook voor Tangerine, ik zou ook boos zijn. Juist een verjaardag kan een mooi moment zjn om weer even aansluiting te zoeken. Veel mensen, dus je bent niet 'verplicht' om met elkaar uren te praten en het vereffent het pad een beetje. Je treft elkaar even in een luchtige omstandigheid en dan is het 'eerste moment van elkaar weer zien' er ook een beetje af. Net pootjebaden, je bent 'effe door'.
Het lijkt wel alsof mensen tegenwoordig niets meer kunnen hebben. Ik hoorde van een andere vriendin dat die ook ruzie had. De vriendin daar weer van heeft een tentamen verknald, mede omdat ze heel onzeker overkwam, rode vlekken kreeg in het gezicht, zweethandjes, alles laten vallen. Jeetje, ongelofelijk triest natuurlijk, maar het was wel bekend dat de uiterlijke vorm ook mee zou tellen, je performance zeg maar. Dus die vriendin wil erover praten met mijn vriendin, en die biedt troost maar geeft ook aan dat dat natuurlijk een van de oorzaken is. Het staat in de evaluatie. Nou is die andere vriendin boos omdat mijn vriendin 'rode vlekjes' hardop had genoemd.
Je zou van minder rode vlekken krijgen....
dinsdag 8 juli 2008 om 15:47
Hmmm Muis het lijkt mij dat deze dame jouw vriendschap niet waard is. Ik zou er dan ook zeker geen energie in steken en ook dat vakantiekaartje achterwege laten. Jouw 'vriendin' laat merken geen behoefte te hebben aan contact en er is volgens haar vrienden, die haar hebben gesproken, niets ernstigs aan de hand. Dan zit haar waarschijnlijk iets dwars. Jij hebt je best gedaan en krijgt geen respons. Dan zou ik proberen me daar bij neer te leggen. Ze is een volwassen vrouw en als haar iets dwars zit, heeft ze een mond om mee te praten of vingers om mee te typen. Ennn mocht ze je inderdaad te 'opdringerig' vinden (wat ik echt niet vind) dan had het makkelijker geweest voor haarzelf je even te smsen dat ze niet zo lekker in haar vel zit en even wat tijd nodig heeft. Succes en sterkte ermee!
dinsdag 8 juli 2008 om 15:49
Weet je, ook al zou je te opdringerig geweest zijn............dat is toch geen reden om 30 jaar vriendschap weg te gooien??
En als dat wel zo is, dan heeft het al die tijd niks voorgesteld.
Ik ben ook wel eens pissig geweest op een vriendin die te laat kwam, of die niks van zich liet horen tijdens mijn afstuderen. Maar heb altijd gedacht: "zo bedoelt ze het vast niet" en dan is het ook over. Je gaat echt goede vriendinnen toch niet weggooien over zulke pietluttigheden?
En als dat wel zo is, dan heeft het al die tijd niks voorgesteld.
Ik ben ook wel eens pissig geweest op een vriendin die te laat kwam, of die niks van zich liet horen tijdens mijn afstuderen. Maar heb altijd gedacht: "zo bedoelt ze het vast niet" en dan is het ook over. Je gaat echt goede vriendinnen toch niet weggooien over zulke pietluttigheden?
dinsdag 8 juli 2008 om 17:12
Is ook zo.
Muis, ik vind jou heel lief dat je toch nog even een kaartje wil sturen, en dan ligt de bal helemaal bij je vriendin.
Ik hoop dat ze, mocht het iets met jou te maken hebben, dat tenminst een keer uitspreekt. Zomaar iemand negeren is niet helemaal eerlijk.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik dat na de rotopmerking in eerste instantie óók heb gedaan.
Ik heb een tijd in een callcenter gewerkt, en ook al klinkt mijn huidige functie wat chiquer , het is nog steeds aan de telefoon. Zegt de 'vriendin' tijdens een verder heel gezellig etentje, als ze het heeft over haar eigen studieperikelen: "ja maar wat nu als ik stóp he, dan kun je alleen nog maar in zo'n callcenter belanden, en zeg nou eens eerlijk, dan ben je écht wel héél erg mislukt.' Nou ja, voor de lieve vrede heb ik die avond verder niks gezegd en heb ik na een week of twee pas besloten dit tóch op papier te zetten. Heel netjes van 'joh, die opmerking van dat en dat, dat is op mij heel persoonlijk en ook wel kwetsend overgekomen.' Nou ja, toen kwam er dus een A-4tje vol excuses, was ík opeens de bitch 'omdat ik toch wel had moeten doorhebben dat ze dat heus niet zo lullig bedoeld had', ze nodigt me niet uit voor haar verjaardag en zegt tegen vriendinnen van mij als het onderwerp even op mij komt 'oh, gaat tangerine weer studeren? Nou ja, gaat ze tenminste íets doen.' En als vriendin enthousiast vertelt over een cursus die ik via mijn werk heb gevold en vriendin 2 zegt 'goh, daar weet ik eigenlijk niks van, over dat onderwerp' zegt ze: "sja, over sommige dingen moet je ook gewoon niks wíllen weten.' En zo gaat het nog even door. Ze heeft echt totaal geen enkel respect voor mijn keuzes.
Misschien is het jaloezie hoor, omdat ik geen geldtekort heb en zij wel, en omdat ik keuzes durf te maken en zij al jarenlang een studie volgt die ze neit leuk vindt, maar djeez, ik kan me er wéér kwaad om maken als ik het typ. En ze had nog wat dngen tegen vriendinnen van mij gezegd, en dat vind ik ook achterbaks eigenlijk. Zíj is zielig, want ík heb een kutopmerking van haar als 'onaardig' geïnterpreteerd.
Sorry dat ik je topic ff kom vervuilen muis, wilde er niet een nieuwe voor openen, maar nu het toch over vriendschapsproblemen gaat moet ik het ff kwijt...
Dat meissie dat mij elke keer maar bleef smssen, msnnen, bellen en voicemails volsprak was overigens een collega met wie ik ook buiten het werk wat meer contact begon te hebben. Dat was echt geen jaaaaren vriendschap, dan had ik het anders aangepakt.
Muis, ik vind jou heel lief dat je toch nog even een kaartje wil sturen, en dan ligt de bal helemaal bij je vriendin.
Ik hoop dat ze, mocht het iets met jou te maken hebben, dat tenminst een keer uitspreekt. Zomaar iemand negeren is niet helemaal eerlijk.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik dat na de rotopmerking in eerste instantie óók heb gedaan.
Ik heb een tijd in een callcenter gewerkt, en ook al klinkt mijn huidige functie wat chiquer , het is nog steeds aan de telefoon. Zegt de 'vriendin' tijdens een verder heel gezellig etentje, als ze het heeft over haar eigen studieperikelen: "ja maar wat nu als ik stóp he, dan kun je alleen nog maar in zo'n callcenter belanden, en zeg nou eens eerlijk, dan ben je écht wel héél erg mislukt.' Nou ja, voor de lieve vrede heb ik die avond verder niks gezegd en heb ik na een week of twee pas besloten dit tóch op papier te zetten. Heel netjes van 'joh, die opmerking van dat en dat, dat is op mij heel persoonlijk en ook wel kwetsend overgekomen.' Nou ja, toen kwam er dus een A-4tje vol excuses, was ík opeens de bitch 'omdat ik toch wel had moeten doorhebben dat ze dat heus niet zo lullig bedoeld had', ze nodigt me niet uit voor haar verjaardag en zegt tegen vriendinnen van mij als het onderwerp even op mij komt 'oh, gaat tangerine weer studeren? Nou ja, gaat ze tenminste íets doen.' En als vriendin enthousiast vertelt over een cursus die ik via mijn werk heb gevold en vriendin 2 zegt 'goh, daar weet ik eigenlijk niks van, over dat onderwerp' zegt ze: "sja, over sommige dingen moet je ook gewoon niks wíllen weten.' En zo gaat het nog even door. Ze heeft echt totaal geen enkel respect voor mijn keuzes.
Misschien is het jaloezie hoor, omdat ik geen geldtekort heb en zij wel, en omdat ik keuzes durf te maken en zij al jarenlang een studie volgt die ze neit leuk vindt, maar djeez, ik kan me er wéér kwaad om maken als ik het typ. En ze had nog wat dngen tegen vriendinnen van mij gezegd, en dat vind ik ook achterbaks eigenlijk. Zíj is zielig, want ík heb een kutopmerking van haar als 'onaardig' geïnterpreteerd.
Sorry dat ik je topic ff kom vervuilen muis, wilde er niet een nieuwe voor openen, maar nu het toch over vriendschapsproblemen gaat moet ik het ff kwijt...
Dat meissie dat mij elke keer maar bleef smssen, msnnen, bellen en voicemails volsprak was overigens een collega met wie ik ook buiten het werk wat meer contact begon te hebben. Dat was echt geen jaaaaren vriendschap, dan had ik het anders aangepakt.
dinsdag 8 juli 2008 om 17:20
Ow, diezelfde memorabele avond dat ze me indirect hartstikke mislukt noemt, flikt ze het ook nog eens om te vragen 'goh, tangerine, wat voor werk doe je eigenlijk', om zich halverwege mijn eerste zin uit desinteresse om te draaien en met een ander te praten.
En in haar a-4tje vol verklaringen zegt ze ook nog "Natúúrlijk interesseert het me wel wat voor werk je doet, anders had ik het heus niet gevráágd'.
Ik kan veel hebben en je hoeft het niet eens te zijn met mijn carrierekeuzes, maar énig respect voor elkaars keuzes mag je als vrienden toch verwachten?
En in haar a-4tje vol verklaringen zegt ze ook nog "Natúúrlijk interesseert het me wel wat voor werk je doet, anders had ik het heus niet gevráágd'.
Ik kan veel hebben en je hoeft het niet eens te zijn met mijn carrierekeuzes, maar énig respect voor elkaars keuzes mag je als vrienden toch verwachten?
dinsdag 8 juli 2008 om 17:52
dinsdag 8 juli 2008 om 17:57
MUH?!?!? Tangerine sjeeez wat een naar wijf zeg?!
Nou dat lijkt me in ieder geval heel duidelijk verder. Met zo'n instelling was ik haar liever kwijt dan rijk hoor getver!
Muis ik vind jou wel erg lief om ook nog eens een kaartje te willen sturen. Dan heeft ze je dus laten zitten maandag op je feestje en de dagen daarna.. en de weken daarna en dan stuur jij een kaartje. Erg lief van je, ik was er wel klaar mee als ze de komende twee weken voor je vakantie nog niet reageren zou.
Ben benieuwd óf ze nog iets doet en dan vooral naar "what the hell er nou zo erg is geweest dat ze haar vriendin zo liet vallen!"
Nou dat lijkt me in ieder geval heel duidelijk verder. Met zo'n instelling was ik haar liever kwijt dan rijk hoor getver!
Muis ik vind jou wel erg lief om ook nog eens een kaartje te willen sturen. Dan heeft ze je dus laten zitten maandag op je feestje en de dagen daarna.. en de weken daarna en dan stuur jij een kaartje. Erg lief van je, ik was er wel klaar mee als ze de komende twee weken voor je vakantie nog niet reageren zou.
Ben benieuwd óf ze nog iets doet en dan vooral naar "what the hell er nou zo erg is geweest dat ze haar vriendin zo liet vallen!"
dinsdag 8 juli 2008 om 18:00
quote:tangerine schreef op 08 juli 2008 @ 17:12:
IsMisschien is het jaloezie hoor, omdat ik geen geldtekort heb en zij wel, en omdat ik keuzes durf te maken en zij al jarenlang een studie volgt die ze neit leuk vindt, maar djeez, .
Wat dacht je! Ik heb een leuk,lief gezichtje, schijn in de regel een heel aardig, hartelijk persoon te zijn, maar ben bijv. wel dik. Daarnaast ben ik een alleenstaande moeder van een kind van 10 met leer- en gedragproblemen en een medisch dossier dat ter inspiratie kan dienen van menig ziekenhuisserie. Ik werk als docent en vertaler en heb zojuist een univstudie afgerond en begin in februari met de volgende. Ja, dat schijnt heel stoer te zijn en soms zie ik mensen die hebben zakken vol geld, flitsend uiterlijk en modelkinderen. Nou, lijkt me op zijn tijd best wel comfortabel. Die zijn jaloers op mij. OP MIJ?! Ja, want juist het feit dat ik het niet altijd gemakkelijk heb, al klaag ik zelden, maar het rooi schijnt reden te zijn tot jaloezie. Ik snap het soms wel en soms ook niet. En jij maakt keuzes. Je hebt gekozen om een studie af te breken en werkt nu. In een callcenter. Ja en? Je doet er ook een cursus of opleiding naast? Leuk toch! Een klasgenoot van mij is heel intelligent. Ze had cum laude kunnen afstuderen, maar dan moet ze alles laten staan, zei ze. Heeft ze geen zin in. Kun je over oordelen, maar ik heb respect voor die keuze. Ze werkt in een koffieshop (Starbucks) waar de rest van het personeel geen idee heeft wat ze bij een univstudie moet voorstellen. Ze werkt er 2 dagen in de week en heeft gezegd: ik wil daar blijven. Ik zoek een baan voor 3 dagen, maar die 2 dagen pakken ze me niet af. Ik vind het daar heerlijk. Jeetje, letterlijk alles kan een mens gelukkig maken, als je er maar voor open staat!
Lieve Tangerine, je vervuilt mijn topic helemaal niet! En ik vind jou helemaal niet minderwaardig dat je in een callcenter werkt, want er wordt vaak genoeg op gemopperd als ze onder het eten bellen, maar als ik een probleem heb met mijn computer, heb ik ze wel hard nodig. Zo, dat even gezegd hebbende!
IsMisschien is het jaloezie hoor, omdat ik geen geldtekort heb en zij wel, en omdat ik keuzes durf te maken en zij al jarenlang een studie volgt die ze neit leuk vindt, maar djeez, .
Wat dacht je! Ik heb een leuk,lief gezichtje, schijn in de regel een heel aardig, hartelijk persoon te zijn, maar ben bijv. wel dik. Daarnaast ben ik een alleenstaande moeder van een kind van 10 met leer- en gedragproblemen en een medisch dossier dat ter inspiratie kan dienen van menig ziekenhuisserie. Ik werk als docent en vertaler en heb zojuist een univstudie afgerond en begin in februari met de volgende. Ja, dat schijnt heel stoer te zijn en soms zie ik mensen die hebben zakken vol geld, flitsend uiterlijk en modelkinderen. Nou, lijkt me op zijn tijd best wel comfortabel. Die zijn jaloers op mij. OP MIJ?! Ja, want juist het feit dat ik het niet altijd gemakkelijk heb, al klaag ik zelden, maar het rooi schijnt reden te zijn tot jaloezie. Ik snap het soms wel en soms ook niet. En jij maakt keuzes. Je hebt gekozen om een studie af te breken en werkt nu. In een callcenter. Ja en? Je doet er ook een cursus of opleiding naast? Leuk toch! Een klasgenoot van mij is heel intelligent. Ze had cum laude kunnen afstuderen, maar dan moet ze alles laten staan, zei ze. Heeft ze geen zin in. Kun je over oordelen, maar ik heb respect voor die keuze. Ze werkt in een koffieshop (Starbucks) waar de rest van het personeel geen idee heeft wat ze bij een univstudie moet voorstellen. Ze werkt er 2 dagen in de week en heeft gezegd: ik wil daar blijven. Ik zoek een baan voor 3 dagen, maar die 2 dagen pakken ze me niet af. Ik vind het daar heerlijk. Jeetje, letterlijk alles kan een mens gelukkig maken, als je er maar voor open staat!
Lieve Tangerine, je vervuilt mijn topic helemaal niet! En ik vind jou helemaal niet minderwaardig dat je in een callcenter werkt, want er wordt vaak genoeg op gemopperd als ze onder het eten bellen, maar als ik een probleem heb met mijn computer, heb ik ze wel hard nodig. Zo, dat even gezegd hebbende!
dinsdag 8 juli 2008 om 18:13
Weet je, met dat kaartje, ik heb dan het idee dat ik er alles aan gedaan heb. Niet om een score af te tikken, maar ik heb dan op meerdere manieren laten blijken dat ik open sta voor een gesprek, het wil uitpraten en onze vriendschap belangrijk acht. Belangrijk genoeg om er energie in te steken. Ik kan dan nu, over 2 maanden, over 100 jaar zeggen dat ik er voor heb willen 'knokken'. Kan zij hetzelfde zeggen?
dinsdag 8 juli 2008 om 18:32
Hihihi, wat lief van je Muis!
Nu zit ik in een gelukspositie, want ik werk in de financiële wereld. Dus ik praat de hele dag over geld, mensen bellen mij op, stellen vragen en ik geef advies aan de telefoon.
Nu is bij deze baan het gemiddeld niveau HBO, maar bij mijn vorige baan was dat dus gewoon absoluut niet zo. (facilitair callcenter; een project voor een energieleverancier.) Ik had daar het geluk dat ik vrij snel teamleider kon worden, wat volgens vriendin ook reden was voor mij 'om mijn mond te houden want ik had toch snel carriëre gemaakt en dat doe je ook alleen omdat je er hetzelfde over denkt als zij'. Ik vind dat gewoon niet eerlijk, want ex-collega's van mij waren misschien wat minder slim, maar wel leuke, sociale mensen die ook gewoon werkten om geld te verdienen en dergelijke. Daar heb ik me ook hele boos over gemaakt. Iemand hoeft niet dezelfde keuzes te maken, niet net zo makkelijk te leren als jij, het gaat uiteindelijk om je persoon.
Nou, die is bij haar blijkbaar toch wat minder .
Nu zit ik in een gelukspositie, want ik werk in de financiële wereld. Dus ik praat de hele dag over geld, mensen bellen mij op, stellen vragen en ik geef advies aan de telefoon.
Nu is bij deze baan het gemiddeld niveau HBO, maar bij mijn vorige baan was dat dus gewoon absoluut niet zo. (facilitair callcenter; een project voor een energieleverancier.) Ik had daar het geluk dat ik vrij snel teamleider kon worden, wat volgens vriendin ook reden was voor mij 'om mijn mond te houden want ik had toch snel carriëre gemaakt en dat doe je ook alleen omdat je er hetzelfde over denkt als zij'. Ik vind dat gewoon niet eerlijk, want ex-collega's van mij waren misschien wat minder slim, maar wel leuke, sociale mensen die ook gewoon werkten om geld te verdienen en dergelijke. Daar heb ik me ook hele boos over gemaakt. Iemand hoeft niet dezelfde keuzes te maken, niet net zo makkelijk te leren als jij, het gaat uiteindelijk om je persoon.
Nou, die is bij haar blijkbaar toch wat minder .
dinsdag 8 juli 2008 om 18:34
Ik vind je motivatie omtrent het kaartje trouwens heel begrijpelijk. Ik vind het ook lief van je, ik ben wat rigoreuzer. ("nou dan niet") Jij doet er moeite voor, en je hebt gelijk, jíj hebt er alles aan gedaan. Daarna ligt het echt bij haar.
En als ze wel weer contact met je zoekt mag je ook best even heel boos zijn...
En als ze wel weer contact met je zoekt mag je ook best even heel boos zijn...
dinsdag 8 juli 2008 om 18:53
quote:tangerine schreef op 08 juli 2008 @ 18:32:
Ik vind dat gewoon niet eerlijk, want ex-collega's van mij waren misschien wat minder slim, maar wel leuke, sociale mensen die ook gewoon werkten om geld te verdienen en dergelijke. Daar heb ik me ook hele boos over gemaakt. Iemand hoeft niet dezelfde keuzes te maken, niet net zo makkelijk te leren als jij, het gaat uiteindelijk om je persoon.
Nou, die is bij haar blijkbaar toch wat minder .Een van mijn beste vriendinnen heeft de middelbare school niet afgemaakt. Okee, ik hoef bij haar niet over Benjamin Franklin te beginnen, al zal ze zeker naar me luisteren als ik erover begin en er ook vragen over stellen. Maar dat is niet haar cup of tea. Maar wat kan mij dat bommen. Ik vind haar lief en hartelijk en ze heeft altijd belangstelling voor wat ik doe al snapt ze er soms niets van. Ik vind hetaltijd heerlijk om bij haar te zijn. En over 'hartezaken' kan ik probleemloos praten, sex, liefde, gezeur met kerels, ik kan alles kwijt, het is veilig, ik vind een luisterend oor, een schouder, een hele grote boezem als het moet en bakken vol advies.
Ik vind dat gewoon niet eerlijk, want ex-collega's van mij waren misschien wat minder slim, maar wel leuke, sociale mensen die ook gewoon werkten om geld te verdienen en dergelijke. Daar heb ik me ook hele boos over gemaakt. Iemand hoeft niet dezelfde keuzes te maken, niet net zo makkelijk te leren als jij, het gaat uiteindelijk om je persoon.
Nou, die is bij haar blijkbaar toch wat minder .Een van mijn beste vriendinnen heeft de middelbare school niet afgemaakt. Okee, ik hoef bij haar niet over Benjamin Franklin te beginnen, al zal ze zeker naar me luisteren als ik erover begin en er ook vragen over stellen. Maar dat is niet haar cup of tea. Maar wat kan mij dat bommen. Ik vind haar lief en hartelijk en ze heeft altijd belangstelling voor wat ik doe al snapt ze er soms niets van. Ik vind hetaltijd heerlijk om bij haar te zijn. En over 'hartezaken' kan ik probleemloos praten, sex, liefde, gezeur met kerels, ik kan alles kwijt, het is veilig, ik vind een luisterend oor, een schouder, een hele grote boezem als het moet en bakken vol advies.
