Relaties
alle pijlers
Waarom wordt er zoveel gescheiden de laatste 20 jaar?
zaterdag 22 februari 2020 20:27
De laatste tijd hoor je niets anders dan scheidingen en relatie-breuken.
Ook van mensen die 20 jaar samen zijn, kinderen hebben, ...
Het lijkt of een relatie of huwelijk een wegwerp-artikel is geworden.
Kortom:
Laat ons allemaal brainstormen waarom 40 % van de huwelijken strandt.
En bij ongetrouwden al helemaal ongeveer de helft van de relaties na een paar jaar weg zijn.
Opstartster begint.
Die is gelukkig getrouwd en ziet voorlopig nog geen scheiding aankomen.
Maar ziet dus wel de ene relatie-breuk en scheiding na de andere in haar omgeving.
Ook van mensen die 20 jaar samen zijn, kinderen hebben, ...
Het lijkt of een relatie of huwelijk een wegwerp-artikel is geworden.
Kortom:
Laat ons allemaal brainstormen waarom 40 % van de huwelijken strandt.
En bij ongetrouwden al helemaal ongeveer de helft van de relaties na een paar jaar weg zijn.
Opstartster begint.
Die is gelukkig getrouwd en ziet voorlopig nog geen scheiding aankomen.
Maar ziet dus wel de ene relatie-breuk en scheiding na de andere in haar omgeving.
zaterdag 22 februari 2020 21:16
En dit ook.Intotheunknown schreef: ↑22-02-2020 21:12Denk dat we af moeten van het idee dat een huwelijk mislukt is als er na 15 jaar gescheiden wordt
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 22 februari 2020 21:17
Nou ik denk dat je daardoor wel ziet dat een uitweg mogelijk is, als je ziet dat je vrijgezelle vrienden een fijne relaxte vakantie hebben samen met alle kinderen en je zit zelf met een hork van een partner al jaren dan maak je de stap wel iets makkelijker en anderen die je voorgingen steunen je.ManOpHetPrikbord schreef: ↑22-02-2020 21:07Omdat het zo gewoon is geworden. Als je halve vriendenkring en familie al gescheiden is, dan is de drempel niet meer zo hoog.
zaterdag 22 februari 2020 21:29
zaterdag 22 februari 2020 21:35
Ik denk dat het gewoon heel moeilijk is om interesse in elkaar te tonen en ik geloof dat de gevolgen van een midlife crisis nog steeds worden onderschat. De kinderen zijn het huis uit (of bijna) en dan gaan mensen voor zichzelf bedenken wat ze nog willen met hun leven. Vrijheid, minder verantwoordelijkheden, andere carrière of een relatie met iemand die hun nog wel diep bewondert zoals ze dat graag in hun relatie hadden gezien.
25+ Getrouwd en beide nog enthousiast om de rit samen uit te zitten maar daar zat toch ook een paar jaar huwelijkscrisis in. Dat was veel praten, ruzies en twijfel, we zijn gek op elkaar maar oh boy, we waren de weg goed kwijt. Terugkijkend, we luisterde niet meer naar elkaar, te weinig interesse en vooral veel aannames.
Ik lees veel dat mensen niet geschikt zijn voor een lange relatie maar ik denk meer dat mensen zo bang zijn voor eenzaamheid dat ze te grote concessies doen.
25+ Getrouwd en beide nog enthousiast om de rit samen uit te zitten maar daar zat toch ook een paar jaar huwelijkscrisis in. Dat was veel praten, ruzies en twijfel, we zijn gek op elkaar maar oh boy, we waren de weg goed kwijt. Terugkijkend, we luisterde niet meer naar elkaar, te weinig interesse en vooral veel aannames.
Ik lees veel dat mensen niet geschikt zijn voor een lange relatie maar ik denk meer dat mensen zo bang zijn voor eenzaamheid dat ze te grote concessies doen.
zaterdag 22 februari 2020 21:35
Tegenwoordig beloof je niet samen te blijven 'tot de dood ons scheidt'. In de huwelijksgelofte wordt dat niet meegenomen. Of je moet dat zelf willen...
----
Wat houdt de huwelijksgelofte in?
Of je nu persoonlijke huwelijksgeloften schrijft of alles door te trouwambtenaar laat vertellen, er wordt aan het einde altijd een vraag gesteld Tegenwoordig door de trouwambtenaar waar jullie 'ja' op mogen zeggen. De vraag is:
"Naam partner 1, neem je aan tot je wettige echtgenote naam partner 2 en verklaar je getrouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat heeft verbonden? Wat is hierop jouw antwoord?"
Rechten en plichten van het huwelijk
Je zegt dus eigenlijk 'ja' op de vraag of je alle wettelijke plichten van het huwelijk wilt vervullen. Er zijn namelijk door de wet een aantal plichten aan het huwelijk verbonden. Daarnaast heb je als echtgenoot ook een aantal rechten als jullie getrouwd zijn. We zetten ze hier voor je op een rijtje, zodat je precies wat je nu aan elkaar belooft als je elkaar het jawoord geeft.
Plichten van het huwelijk
De plichten van het huwelijk, dat klinkt wel zwaar hè? Alsof je iets moet doen waar je eigenlijk geen zin in hebt! Maar dat valt wel mee hoor, de plichten van het huwelijk zijn eigenlijk heel logisch:
Onderhoudsplicht: als echtgenoten ben je verplicht om ervoor te zorgen dat jouw partner is voorzien van de basisbehoeften, zoals een dak boven het hoofd, eten en drinken, kleding en medische hulp.
Verrichten van rechtshandelingen: bij bepaalde 'rechtshandelingen', zoals het aangaan van een hypotheek, het verkopen van het huis waar jullie samen wonen of het doen van een grote gift, heb je toestemming nodig van de partner. Heb je die toestemming niet? Dan mag jouw partner binnen drie jaar een zogenaamde 'vernietiging van de handeling' inroepen, waarmee de rechtshandeling ongedaan gemaakt kan worden.
Erfenis: jij en jouw partner zijn wettelijke erfgenamen van elkaar. Als je dit niet wilt, kun je dit laten aanpassen in jouw testament.
Pensioen: Het pensioen dat jullie hebben opgebouwd tijdens het huwelijk, wordt bij een eventuele scheiding verevend.
Verzorgen en opvoeden van kinderen: als jullie samen kinderen krijgen, zijn jullie verplicht deze kinderen van levensonderhoud te voorzien.
----
Wat houdt de huwelijksgelofte in?
Of je nu persoonlijke huwelijksgeloften schrijft of alles door te trouwambtenaar laat vertellen, er wordt aan het einde altijd een vraag gesteld Tegenwoordig door de trouwambtenaar waar jullie 'ja' op mogen zeggen. De vraag is:
"Naam partner 1, neem je aan tot je wettige echtgenote naam partner 2 en verklaar je getrouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat heeft verbonden? Wat is hierop jouw antwoord?"
Rechten en plichten van het huwelijk
Je zegt dus eigenlijk 'ja' op de vraag of je alle wettelijke plichten van het huwelijk wilt vervullen. Er zijn namelijk door de wet een aantal plichten aan het huwelijk verbonden. Daarnaast heb je als echtgenoot ook een aantal rechten als jullie getrouwd zijn. We zetten ze hier voor je op een rijtje, zodat je precies wat je nu aan elkaar belooft als je elkaar het jawoord geeft.
Plichten van het huwelijk
De plichten van het huwelijk, dat klinkt wel zwaar hè? Alsof je iets moet doen waar je eigenlijk geen zin in hebt! Maar dat valt wel mee hoor, de plichten van het huwelijk zijn eigenlijk heel logisch:
Onderhoudsplicht: als echtgenoten ben je verplicht om ervoor te zorgen dat jouw partner is voorzien van de basisbehoeften, zoals een dak boven het hoofd, eten en drinken, kleding en medische hulp.
Verrichten van rechtshandelingen: bij bepaalde 'rechtshandelingen', zoals het aangaan van een hypotheek, het verkopen van het huis waar jullie samen wonen of het doen van een grote gift, heb je toestemming nodig van de partner. Heb je die toestemming niet? Dan mag jouw partner binnen drie jaar een zogenaamde 'vernietiging van de handeling' inroepen, waarmee de rechtshandeling ongedaan gemaakt kan worden.
Erfenis: jij en jouw partner zijn wettelijke erfgenamen van elkaar. Als je dit niet wilt, kun je dit laten aanpassen in jouw testament.
Pensioen: Het pensioen dat jullie hebben opgebouwd tijdens het huwelijk, wordt bij een eventuele scheiding verevend.
Verzorgen en opvoeden van kinderen: als jullie samen kinderen krijgen, zijn jullie verplicht deze kinderen van levensonderhoud te voorzien.
zaterdag 22 februari 2020 21:47
Zeker. Maar mijn woorden waren een reactie op: "mannen en vrouwen die kunnen samenleven is een mythe dat ons opgedrongen is door de samenleving en door disney!".
zaterdag 22 februari 2020 21:50
zaterdag 22 februari 2020 21:50
Ik denk omdat veel mensen denken dat alles in het leven maakbaar is en bij tegenslag liever weggaan.
Maar daarnaast speelt geloof minder vaak een rol, blijven vrouwen tegenwoordig hopelijk minder lang in agressieve relaties hangen, is er minder schaamte.
Als ik met mijn eerste man eerst had durven samenwonen ipv trouwen was ik nooit zo lang gebleven toen bleek dat hij niet spoorde.
Maar daarnaast speelt geloof minder vaak een rol, blijven vrouwen tegenwoordig hopelijk minder lang in agressieve relaties hangen, is er minder schaamte.
Als ik met mijn eerste man eerst had durven samenwonen ipv trouwen was ik nooit zo lang gebleven toen bleek dat hij niet spoorde.
zaterdag 22 februari 2020 21:58
Doordat ze periodes van ‘relatie-breuken’ zien als reden om te scheiden. Geen enkele langdurige relatie is zonder die periodes. Sommige relaties stranden en sommige relaties groeien erdoor. Waarmee ik geen oordeel geef over beide want dat ligt bij die twee mensen.
enn wijzigde dit bericht op 22-02-2020 22:00
16.27% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 22 februari 2020 21:59
Zijn verschillende oorzaken voor te vinden. Emancipatie is al genoemd, ontkerkelijking.
Maar ik denk dat ook de neiging dat alles altijd maar fantastisch moet zijn meespeelt, dat de mindere periodes vooral snel over moeten zijn. Ik lees regelmatig dat mensen uit elkaar gaan waarvan kind nog heel jong is of waar men zegt dat het 'al' een jaar of zelfs een een half jaar niet goed gaat. Dan denk ik: hoe lang heb je dan geprobeerd er nog wat van te maken, hoe erg heb je je best gedaan in zo'n relatief korte periode?
Ik ben trouwens niet getrouwd, wel al ruim 20 jaar samen. Ook diepe dalen gekend trouwens. Overigens vind ik het samen hebben van een kind een veel grotere verbintenis dan een trouwpapiertje, dat laatste stelt echt geen zak voor.
Maar ik denk dat ook de neiging dat alles altijd maar fantastisch moet zijn meespeelt, dat de mindere periodes vooral snel over moeten zijn. Ik lees regelmatig dat mensen uit elkaar gaan waarvan kind nog heel jong is of waar men zegt dat het 'al' een jaar of zelfs een een half jaar niet goed gaat. Dan denk ik: hoe lang heb je dan geprobeerd er nog wat van te maken, hoe erg heb je je best gedaan in zo'n relatief korte periode?
Ik ben trouwens niet getrouwd, wel al ruim 20 jaar samen. Ook diepe dalen gekend trouwens. Overigens vind ik het samen hebben van een kind een veel grotere verbintenis dan een trouwpapiertje, dat laatste stelt echt geen zak voor.
zaterdag 22 februari 2020 22:04
Owww, ik ben duidelijk een uitzondering. Dit jaar zijn man en ik 37j getrouwd en JA wij zijn nog steeds gelukkig met elkaar.
Waar we ook naartoe gaan: wij stappen nog steeds hand in hand. Ik hou zoveel van mijn lieve man! Hij was mijn eerste echte liefde en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een andere man zou liefhebben.
Waar we ook naartoe gaan: wij stappen nog steeds hand in hand. Ik hou zoveel van mijn lieve man! Hij was mijn eerste echte liefde en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een andere man zou liefhebben.
zaterdag 22 februari 2020 22:09
Moemoe64 schreef: ↑22-02-2020 22:04Owww, ik ben duidelijk een uitzondering. Dit jaar zijn man en ik 37j getrouwd en JA wij zijn nog steeds gelukkig met elkaar.
Waar we ook naartoe gaan: wij stappen nog steeds hand in hand. Ik hou zoveel van mijn lieve man! Hij was mijn eerste echte liefde en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een andere man zou liefhebben.
zaterdag 22 februari 2020 22:10
Ik heb vooral ook het idee dat de scheidingen steeds naarder worden, maar misschien is dat mijn verbeelding? Om me heen (en zelf ook meegemaakt helaas) zie ik mensen hun partner van járen in de steek laten alsof het niets is. Dikke vechtscheidingen waar advocaten aan te pas moeten komen, vaders die niet meer omkijken naar hun kinderen, dat soort dingen. En dat allemaal om met een collega te kunnen rollebollen. Moet dat nou zo? Waar is het fatsoen gebleven?
zaterdag 22 februari 2020 22:10
40 % ongeveer scheidt.Moemoe64 schreef: ↑22-02-2020 22:04Owww, ik ben duidelijk een uitzondering. Dit jaar zijn man en ik 37j getrouwd en JA wij zijn nog steeds gelukkig met elkaar.
Waar we ook naartoe gaan: wij stappen nog steeds hand in hand. Ik hou zoveel van mijn lieve man! Hij was mijn eerste echte liefde en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een andere man zou liefhebben.
Dat wil zeggen dat 60 % zoals jou is
.
zaterdag 22 februari 2020 22:12
Die vecht-scheidingen zijn van alle tijden.RikM schreef: ↑22-02-2020 22:10Ik heb vooral ook het idee dat de scheidingen steeds naarder worden, maar misschien is dat mijn verbeelding? Om me heen (en zelf ook meegemaakt helaas) zie ik mensen hun partner van járen in de steek laten alsof het niets is. Dikke vechtscheidingen waar advocaten aan te pas moeten komen, vaders die niet meer omkijken naar hun kinderen, dat soort dingen. En dat allemaal om met een collega te kunnen rollebollen. Moet dat nou zo? Waar is het fatsoen gebleven?
Die zag ik 30 jaar geleden ook al.
Net omdat een vrouw het vroeger nog zwaarder had, wou ze haar ex nog harder pluimen.
En de ex kon er dan weer niet mee leven dat hij achtergelaten werd.
Ik zie tegenwoordig net veel "lichte scheidingen" of scheidingen die in een wip geregeld zijn voorbij komen.
zaterdag 22 februari 2020 22:16
Dit. Huwelijk heeft weinig met eeuwig en tot de dood ons scheidt te maken. Tenzij in de kerk gesloten, dan wel.Intotheunknown schreef: ↑22-02-2020 21:35Tegenwoordig beloof je niet samen te blijven 'tot de dood ons scheidt'. In de huwelijksgelofte wordt dat niet meegenomen. Of je moet dat zelf willen...
----
Wat houdt de huwelijksgelofte in?
Of je nu persoonlijke huwelijksgeloften schrijft of alles door te trouwambtenaar laat vertellen, er wordt aan het einde altijd een vraag gesteld Tegenwoordig door de trouwambtenaar waar jullie 'ja' op mogen zeggen. De vraag is:
"Naam partner 1, neem je aan tot je wettige echtgenote naam partner 2 en verklaar je getrouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat heeft verbonden? Wat is hierop jouw antwoord?"
Rechten en plichten van het huwelijk
Je zegt dus eigenlijk 'ja' op de vraag of je alle wettelijke plichten van het huwelijk wilt vervullen. Er zijn namelijk door de wet een aantal plichten aan het huwelijk verbonden. Daarnaast heb je als echtgenoot ook een aantal rechten als jullie getrouwd zijn. We zetten ze hier voor je op een rijtje, zodat je precies wat je nu aan elkaar belooft als je elkaar het jawoord geeft.
Plichten van het huwelijk
De plichten van het huwelijk, dat klinkt wel zwaar hè? Alsof je iets moet doen waar je eigenlijk geen zin in hebt! Maar dat valt wel mee hoor, de plichten van het huwelijk zijn eigenlijk heel logisch:
Onderhoudsplicht: als echtgenoten ben je verplicht om ervoor te zorgen dat jouw partner is voorzien van de basisbehoeften, zoals een dak boven het hoofd, eten en drinken, kleding en medische hulp.
Verrichten van rechtshandelingen: bij bepaalde 'rechtshandelingen', zoals het aangaan van een hypotheek, het verkopen van het huis waar jullie samen wonen of het doen van een grote gift, heb je toestemming nodig van de partner. Heb je die toestemming niet? Dan mag jouw partner binnen drie jaar een zogenaamde 'vernietiging van de handeling' inroepen, waarmee de rechtshandeling ongedaan gemaakt kan worden.
Erfenis: jij en jouw partner zijn wettelijke erfgenamen van elkaar. Als je dit niet wilt, kun je dit laten aanpassen in jouw testament.
Pensioen: Het pensioen dat jullie hebben opgebouwd tijdens het huwelijk, wordt bij een eventuele scheiding verevend.
Verzorgen en opvoeden van kinderen: als jullie samen kinderen krijgen, zijn jullie verplicht deze kinderen van levensonderhoud te voorzien.
zaterdag 22 februari 2020 22:18
Omdat mensen kunnen veranderen en na een tijdje andere dingen willen in het leven dan de partner. Dat relaties over gaan wil niet zeggen dat je het niet goed met elkaar hebt gehad. In onze samenleving heb je je partner (gelukkig) niet meer nodig voor basale dingen zoals een dak boven je hoofd of zorg voor je kinderen. Er is dus meer ruimte om je levensomstandigheden te heroverwegen, en mensen maken soms gebruik van die mogelijkheid. En sommigen vinden met de ervaring van voorgaande relaties op zak ook nog wel eens een parner die bij nader inzien (of in een bepaalde fase in het leven) beter bij ze past dan de vorige.
We moeten denk ik ook stoppen om het voorbijgaan van relaties als een morele zwakte te zien. Tenzij er natuurlijk tijdens de relatie dingen gebeuren die de partner schaden of verdriet doen, zoals overspel, iemand die je niet meer ziet zitten aan het lijntje houden uit practisch oogpunt en meer van zulke zaken. Zolang je samen bent heb je wel een verantwoordelijkheid naar elkaar (en naar eventuele kinderen) om respectvol met elkaar om te gaan en de relatie netjes af te ronden voordat je nieuwe stappen zet.
We moeten denk ik ook stoppen om het voorbijgaan van relaties als een morele zwakte te zien. Tenzij er natuurlijk tijdens de relatie dingen gebeuren die de partner schaden of verdriet doen, zoals overspel, iemand die je niet meer ziet zitten aan het lijntje houden uit practisch oogpunt en meer van zulke zaken. Zolang je samen bent heb je wel een verantwoordelijkheid naar elkaar (en naar eventuele kinderen) om respectvol met elkaar om te gaan en de relatie netjes af te ronden voordat je nieuwe stappen zet.
zaterdag 22 februari 2020 22:21
Oh dat denk ik niet, veel ‘de koek was op’ scheidingen wel. En vaak wel door de verliefdheid op een ander.RikM schreef: ↑22-02-2020 22:10Ik heb vooral ook het idee dat de scheidingen steeds naarder worden, maar misschien is dat mijn verbeelding? Om me heen (en zelf ook meegemaakt helaas) zie ik mensen hun partner van járen in de steek laten alsof het niets is. Dikke vechtscheidingen waar advocaten aan te pas moeten komen, vaders die niet meer omkijken naar hun kinderen, dat soort dingen. En dat allemaal om met een collega te kunnen rollebollen. Moet dat nou zo? Waar is het fatsoen gebleven?
Dat was 40 jaar geleden niet anders, kijk naar programma’s als ‘dna onbekend’ bijvoorbeeld. Toen werd er ook vreemdgegaan. Alleen als dat uitkwam bleef je gewoon samen. Nu kun je weg.
Vreemdgaan is niet nieuw, opties hebben wel. Ik denk ook dat huwelijkse trouw nu hoger geschat wordt dan vroeger, toen hing je de vuile was niet buiten en als je discreet was kon er veel. Het huwelijk was minder ‘romantisch’ en niet bedoeld om gelukkig van te worden maar om zekerheden te creëren.
Levenslange monogamie is volgens mij een relatief nieuw verschijnsel. Bijvrouwen in allerlei vormen zijn in heel veel culturen en tijdperken relatief normaal. Getrouwd bleef je wel. Wij hebben nu bedacht dat je levenslang
getrouwd moet blijven én we leven langer en we bedenken metéén dat een relatie allesvervullend en gelukkigmakend moet zijn. En trouw.
Met zulke hoge verwachtingen zijn scheidingen vanzelfsprekend lijkt me.
zaterdag 22 februari 2020 22:23
Misschien toeval dan, dat ik er in mijn omgeving veel heb de laatste jaren? Het is echt de een na de andere.
Ik begrijp daar ook helemaal niets van. Zo'n vent die z'n gezin in de steek laat (die vrouw en kinderen gaan helemaal naar de kloten), en dan binnen twee weken z'n nieuwe vriendin wil voorstellen aan de kinderen.
Wat bezielt je?
