Relaties
alle pijlers
Wat een cliché toch eigenlijk
dinsdag 25 november 2008 om 17:20
"Op ieder postje past een dekseltje".
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
vrijdag 28 november 2008 om 14:35
quote:Evidenza schreef op 28 november 2008 @ 14:17:
[...]
En op de rest van je epistel kan ik slechts zeggen dat je een beetje ruggegraat moet kweken. Iets doen voor een ander terwijl je eigenlijk niet wilt, iets terugverwachten van de één wat je voor de ander hebt gedaan schiet niet erg op.
Ik haal jouw passage even aan Evidenza, doel niet op jou.
Zou het kunnen zijn dat je verkeerd in een afhankelijkspositie ten op zichte van de ander? Jij zo graag ten volle gewaardeerd wilt worden, in je hele lief en hebben, dat je probeert die ander het te bekoren, zodanig dat het tegen je eigen gevoelens indruist? Dat je je te afhankelijk opstelt? Je zou die ander best eens mogen confronteren dat je het ervaarde als een teleurstelling van de afwezigheid van diegene. Heb je dit eigenlijk gedaan? En zo ja, hoe reageerde die personen? Het risico houd je dat bij een confrontatie diegene je een zeikerd vindt, maar ach, dan weet je ten minste dat je die persoon kan afschrijven en op zoek kan gaan naar andere vriendschappen.
[...]
En op de rest van je epistel kan ik slechts zeggen dat je een beetje ruggegraat moet kweken. Iets doen voor een ander terwijl je eigenlijk niet wilt, iets terugverwachten van de één wat je voor de ander hebt gedaan schiet niet erg op.
Ik haal jouw passage even aan Evidenza, doel niet op jou.
Zou het kunnen zijn dat je verkeerd in een afhankelijkspositie ten op zichte van de ander? Jij zo graag ten volle gewaardeerd wilt worden, in je hele lief en hebben, dat je probeert die ander het te bekoren, zodanig dat het tegen je eigen gevoelens indruist? Dat je je te afhankelijk opstelt? Je zou die ander best eens mogen confronteren dat je het ervaarde als een teleurstelling van de afwezigheid van diegene. Heb je dit eigenlijk gedaan? En zo ja, hoe reageerde die personen? Het risico houd je dat bij een confrontatie diegene je een zeikerd vindt, maar ach, dan weet je ten minste dat je die persoon kan afschrijven en op zoek kan gaan naar andere vriendschappen.
vrijdag 28 november 2008 om 14:38
Heejhallo, dan hebben we naar aanleiding van verschillende interpretaties van Bronny's bericht mooi langs elkaar heen zitten praten
Digi, in theorie weet ik wel zo'n beetje hoe een depressie werkt. Maar meer ook niet. Maar er zijn natuurlijk duizenden mensen met een zware depressie die niet overgaan tot jouw "oplossing". En je moet natuurlijk niet die depressie alles aanrekenen.
Kijk je ook naar die mensen die er wel voor je zijn? Alleen hier al lees ik van MM, Feliciaatje en Yasmijn dat ze er voor je willen zijn. Degene die ik zie wegwuiven ben jij.
Ik geloof ook niet dat je een slecht persoon bent. Ik zie dat eigenlijk niemand zeggen. Waarom haal je dat er steeds bij?
Digi, in theorie weet ik wel zo'n beetje hoe een depressie werkt. Maar meer ook niet. Maar er zijn natuurlijk duizenden mensen met een zware depressie die niet overgaan tot jouw "oplossing". En je moet natuurlijk niet die depressie alles aanrekenen.
Kijk je ook naar die mensen die er wel voor je zijn? Alleen hier al lees ik van MM, Feliciaatje en Yasmijn dat ze er voor je willen zijn. Degene die ik zie wegwuiven ben jij.
Ik geloof ook niet dat je een slecht persoon bent. Ik zie dat eigenlijk niemand zeggen. Waarom haal je dat er steeds bij?
vrijdag 28 november 2008 om 14:40
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 14:13:
IK hoef niet perfect te zijn Heejhallo. Ik wil normaal zijn, Ik ben stikjaloers op mensen met een leuke relatie, met een grote vriendengroep die elkaar steunen. Ik heb dat allemaal niet. En ik ben écht geen naar persoon. Het lukt me gewoonweg niet.
Ja, ik ben eenzaam. En ik schaam me ervoor. Mensen vinden me doorgaans leuk hoor, ik ben de clown en kan ook heel serieus zijn. Maar echt hechte vriendschappen, dat kan ik niet. Vroeger dacht men dat ik ook nog eens autistisch was. Door mijn observatiegave heb ik sociale omgangsvormen aangeleerd. Maar die hechte vriendschappen, dat is niet waar te nemen. Heel cru gesteld: als ik op sterven lig, kan ik slechts twee mensen bellen. Of misschien zelfs maar 1. Plus mijn ouders natuurlijk. Want die houden van me en dat koester ik.
Ik denk niet dat iemand hier denkt dat je een naar persoon bent hoor. Ik in ieder geval niet.
Het viel me gewoon op dat je het over perfectie had, en eerder ook over grootse dingen doen. Ik vroeg me gewoon af waar dat vandaan kwam.
Eenzaam zijn is erg. En veel mensen zijn er bang voor, om er mee geconfronteerd te worden, waardoor ze het uit de weg gaan en de eenzaamheid alleen maar erger wordt. Ik weet eignelijk niet zo goed wat je er aan zou kunnen doen.
Sowieso kan ik eigenlijk denk ik geen raad geven (daarom bleef ik eerst ook weg uit dit topic, heb niet zoveel toe te voegen). Ik dacht gister nog, hoe ouder ik wordt, hoe minder ik eigenlijk weet wat ik wil, hoe het 'leven' moet, wat nou het doel is van alles, of wat ik zou moeten nastreven. Ik doe eigenlijk maar wat, en vind het wel best. Het enige wat veranderd is dat ik steeds steviger in mijn schoenen sta en meer accepteer in plaats van nastreef.
IK hoef niet perfect te zijn Heejhallo. Ik wil normaal zijn, Ik ben stikjaloers op mensen met een leuke relatie, met een grote vriendengroep die elkaar steunen. Ik heb dat allemaal niet. En ik ben écht geen naar persoon. Het lukt me gewoonweg niet.
Ja, ik ben eenzaam. En ik schaam me ervoor. Mensen vinden me doorgaans leuk hoor, ik ben de clown en kan ook heel serieus zijn. Maar echt hechte vriendschappen, dat kan ik niet. Vroeger dacht men dat ik ook nog eens autistisch was. Door mijn observatiegave heb ik sociale omgangsvormen aangeleerd. Maar die hechte vriendschappen, dat is niet waar te nemen. Heel cru gesteld: als ik op sterven lig, kan ik slechts twee mensen bellen. Of misschien zelfs maar 1. Plus mijn ouders natuurlijk. Want die houden van me en dat koester ik.
Ik denk niet dat iemand hier denkt dat je een naar persoon bent hoor. Ik in ieder geval niet.
Het viel me gewoon op dat je het over perfectie had, en eerder ook over grootse dingen doen. Ik vroeg me gewoon af waar dat vandaan kwam.
Eenzaam zijn is erg. En veel mensen zijn er bang voor, om er mee geconfronteerd te worden, waardoor ze het uit de weg gaan en de eenzaamheid alleen maar erger wordt. Ik weet eignelijk niet zo goed wat je er aan zou kunnen doen.
Sowieso kan ik eigenlijk denk ik geen raad geven (daarom bleef ik eerst ook weg uit dit topic, heb niet zoveel toe te voegen). Ik dacht gister nog, hoe ouder ik wordt, hoe minder ik eigenlijk weet wat ik wil, hoe het 'leven' moet, wat nou het doel is van alles, of wat ik zou moeten nastreven. Ik doe eigenlijk maar wat, en vind het wel best. Het enige wat veranderd is dat ik steeds steviger in mijn schoenen sta en meer accepteer in plaats van nastreef.
anoniem_58421 wijzigde dit bericht op 28-11-2008 14:50
Reden: waarom schrijgf ik altijd eingelijk ipv eigenlijk?
Reden: waarom schrijgf ik altijd eingelijk ipv eigenlijk?
% gewijzigd
vrijdag 28 november 2008 om 14:43
vrijdag 28 november 2008 om 14:46
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 14:28:
En nogmaals: ik ben geen slecht persoon. Ik ben écht van mening dat ik ook genegenheid mag ontvangen.Tuurlijk mag je dat. Geef je jezelf eigenlijk ook genoeg genegenheid? Vind je jezelf leuk gezelschap? Dus niet voor een ander, maar ben je blij met jezelf, dankzij en ondanks alle gekke eigenschappen die je hebt?
En nogmaals: ik ben geen slecht persoon. Ik ben écht van mening dat ik ook genegenheid mag ontvangen.Tuurlijk mag je dat. Geef je jezelf eigenlijk ook genoeg genegenheid? Vind je jezelf leuk gezelschap? Dus niet voor een ander, maar ben je blij met jezelf, dankzij en ondanks alle gekke eigenschappen die je hebt?
vrijdag 28 november 2008 om 14:46
Oh shit, dat was niet naar jou toe...Digitalis vermelde in een andere topic dat zij een groot fantasieverhaal heeft en naar aanleiding van jouw post kwam er een verbinding tussen deze onderwerpen bij me op. Het had dus in de verste verte niet met jou te maken. Excuses, ik ben vaak slordig in mijn communicatie.
vrijdag 28 november 2008 om 14:51
quote:Evidenza schreef op 28 november 2008 @ 14:38:
Heejhallo, dan hebben we naar aanleiding van verschillende interpretaties van Bronny's bericht mooi langs elkaar heen zitten praten
Digi, in theorie weet ik wel zo'n beetje hoe een depressie werkt. Maar meer ook niet. Maar er zijn natuurlijk duizenden mensen met een zware depressie die niet overgaan tot jouw "oplossing". En je moet natuurlijk niet die depressie alles aanrekenen.
Kijk je ook naar die mensen die er wel voor je zijn? Alleen hier al lees ik van MM, Feliciaatje en Yasmijn dat ze er voor je willen zijn. Degene die ik zie wegwuiven ben jij.
Ik geloof ook niet dat je een slecht persoon bent. Ik zie dat eigenlijk niemand zeggen. Waarom haal je dat er steeds bij?
Een zware depressie kenmerkt zich door extreme doodsgedachten. Ik heb die krengen al jaren. Het gaat dan ook wel weer een tijdje goed. Maar elke keer als het terugkomt, word ik moedeloos. En zelfmoordgedachten kun je nu eenmaal enkel terugvoeren op een zware depressie. Zo'n poging komt nu niet bepaald tot stand omdat je vaas te klein is voor een prachtige bos rozen.
Ik verschuil me niet achter mijn persoonlijkheidsstoornis of achter die depressies. Ik wil gewoon gezien worden als Digi en niet als zielig geval. Enkel op Viva weet men ervan.
Ik ben wantrouwens geworden. Ik waardeer MM, Yas en Feliciaatje heel erg. Maar ik ben tegelijkertijd doodsbang dat ze me niet leuk meer gaan vinden. En liever heb ik gewoon lol met mensen, ipv te praten over zware onderwerpen als depressie enzovoorts. Natuurlijk, ik vind het fijn als alles even overloopt om dan steun te krijgen, maar dat hoeft niet elke keer. Alsjeblieft zeg! Ik wil een leuke vriendin zijn, geen klaagmiep.
En er zijn ook periodes dat allesz goed gaat. Alleen van die rottige faalangst kom ik niet af. Evidenza, ik denk dat jij dat niet begrijpt. Jij komt over als een heel zelfverzekerd iemand. Ik kom overigens ook zo over, in real life. Maar al die mislukkelingen, het zit me tot híer. En vechten in een boksring vind ik prima, maar ik vecht tegen iets zo ongrijpbaars dat ik echt niet weet hoe ik kan winnen.
En néé, ik wil écht niet zielig doen. Ik vraag me gewoon af hoe iemand zonder jeugdtrauma's (nou ja, die zijn verwerkt in ieder geval), liefhebbende ouders, mooi uiterlijk, hoge intelligentie en goede sociale vaardigheden zich zó kan voelen. En dan komt er dus die verstoorde balans in de hersenen om de hoek kijken.
Heejhallo, dan hebben we naar aanleiding van verschillende interpretaties van Bronny's bericht mooi langs elkaar heen zitten praten
Digi, in theorie weet ik wel zo'n beetje hoe een depressie werkt. Maar meer ook niet. Maar er zijn natuurlijk duizenden mensen met een zware depressie die niet overgaan tot jouw "oplossing". En je moet natuurlijk niet die depressie alles aanrekenen.
Kijk je ook naar die mensen die er wel voor je zijn? Alleen hier al lees ik van MM, Feliciaatje en Yasmijn dat ze er voor je willen zijn. Degene die ik zie wegwuiven ben jij.
Ik geloof ook niet dat je een slecht persoon bent. Ik zie dat eigenlijk niemand zeggen. Waarom haal je dat er steeds bij?
Een zware depressie kenmerkt zich door extreme doodsgedachten. Ik heb die krengen al jaren. Het gaat dan ook wel weer een tijdje goed. Maar elke keer als het terugkomt, word ik moedeloos. En zelfmoordgedachten kun je nu eenmaal enkel terugvoeren op een zware depressie. Zo'n poging komt nu niet bepaald tot stand omdat je vaas te klein is voor een prachtige bos rozen.
Ik verschuil me niet achter mijn persoonlijkheidsstoornis of achter die depressies. Ik wil gewoon gezien worden als Digi en niet als zielig geval. Enkel op Viva weet men ervan.
Ik ben wantrouwens geworden. Ik waardeer MM, Yas en Feliciaatje heel erg. Maar ik ben tegelijkertijd doodsbang dat ze me niet leuk meer gaan vinden. En liever heb ik gewoon lol met mensen, ipv te praten over zware onderwerpen als depressie enzovoorts. Natuurlijk, ik vind het fijn als alles even overloopt om dan steun te krijgen, maar dat hoeft niet elke keer. Alsjeblieft zeg! Ik wil een leuke vriendin zijn, geen klaagmiep.
En er zijn ook periodes dat allesz goed gaat. Alleen van die rottige faalangst kom ik niet af. Evidenza, ik denk dat jij dat niet begrijpt. Jij komt over als een heel zelfverzekerd iemand. Ik kom overigens ook zo over, in real life. Maar al die mislukkelingen, het zit me tot híer. En vechten in een boksring vind ik prima, maar ik vecht tegen iets zo ongrijpbaars dat ik echt niet weet hoe ik kan winnen.
En néé, ik wil écht niet zielig doen. Ik vraag me gewoon af hoe iemand zonder jeugdtrauma's (nou ja, die zijn verwerkt in ieder geval), liefhebbende ouders, mooi uiterlijk, hoge intelligentie en goede sociale vaardigheden zich zó kan voelen. En dan komt er dus die verstoorde balans in de hersenen om de hoek kijken.
vrijdag 28 november 2008 om 14:56
quote:heejhallo schreef op 28 november 2008 @ 14:46:
[...]
Tuurlijk mag je dat. Geef je jezelf eigenlijk ook genoeg genegenheid? Vind je jezelf leuk gezelschap? Dus niet voor een ander, maar ben je blij met jezelf, dankzij en ondanks alle gekke eigenschappen die je hebt?Da's een lastige. Ik ben lang lelijk geweest (mager, puisten, vettig haar, langer dan mijn leeftijdsgenootjes) en toen ik daar vanaf was en men mij mooi begon te vonden, vond ik mezelf óók mooi. Ik vind mezelf wel grappig, lief en intelligent. Maar, come to think of it, dat is allemaal omdat ánderen me dat hebben verteld. We blijven sociale dieren. Ik ben misschien gewoon een hol vat waar mensen iets in stoppen en dat dat mijn persoonlijkheid vormt.
[...]
Tuurlijk mag je dat. Geef je jezelf eigenlijk ook genoeg genegenheid? Vind je jezelf leuk gezelschap? Dus niet voor een ander, maar ben je blij met jezelf, dankzij en ondanks alle gekke eigenschappen die je hebt?Da's een lastige. Ik ben lang lelijk geweest (mager, puisten, vettig haar, langer dan mijn leeftijdsgenootjes) en toen ik daar vanaf was en men mij mooi begon te vonden, vond ik mezelf óók mooi. Ik vind mezelf wel grappig, lief en intelligent. Maar, come to think of it, dat is allemaal omdat ánderen me dat hebben verteld. We blijven sociale dieren. Ik ben misschien gewoon een hol vat waar mensen iets in stoppen en dat dat mijn persoonlijkheid vormt.
vrijdag 28 november 2008 om 15:03
Dat van dat je bang bent dat je geen leuke vriendin meer bent herken ik wel. Ik heb een hele goede vriendin, die woont hier niet meer. Toen ik haar een jaar geleden eens opbiechte dat ik me eingelijk een beetje 'te min' voor haar voelde (klinkt een beetje stom zoals ik het opschrijf) was ze daar eigenlijk verdrietig over. Ik vind haar namelijk helemaal geweldig, hoe ze in het leven staat en al het goede advies dat ik van haar heb gehad. Ze zei: het enige wat je hoeft te doen is jezelf zijn. Binnenkort ga ik haar weer eens opzoeken (lekker een tripje naar Spanje, woehoe!) maar merk dat ik me weer druk begin te maken. Gewoon omdat ik haar zo'n fantastisch mens vind. Moet maar vaak tegen mezelf herhalen dat ik gewoon mezelf zijn genoeg is. Niet altijd even makkelijk.
vrijdag 28 november 2008 om 15:06
Toen ik 24 was had ik een relatie waarbij ik dacht aan samenwonen en hij dacht aan een andere schone waar hij later ook mee getrouwd is. Het heeft daarna nog wel een paar keer proberen gekost om het 'dekseltje' te vinden.
Wel heb ik in de tussentijd geleerd dat ik inderdaad een leuke, aantrekkelijke, slimme, soms grappige, liever-lui- dan-moe, chaotisch, niet-romantische vrouw ben. En dat AL die facetten mij maken. Zonder het chaotische zou ik bijv. de onregelmatigheid die het werk van mijn man meebrengt lastiger aankunnen.
Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat al je verschillende eigenschappen jou maken. Met het weglaten van 'de minder leuke' kanten ontzeg je toekomstige geliefden de kans om een uniek individu te leren kennen.Dan maken ze kennis met de gecensureerde versie van jezelf. En nee dit betekent niet dat je onmiddellijk je hele hebben en houwen op tafel hoeft te gooien. Sommige ervaringen zijn gewoon privé.
Om er dan nog maar eens een (jeuk) cliché in te gooien: eerst jezelf leuk vinden, de rest van de wereld volgt dan vanzelf.
Wel heb ik in de tussentijd geleerd dat ik inderdaad een leuke, aantrekkelijke, slimme, soms grappige, liever-lui- dan-moe, chaotisch, niet-romantische vrouw ben. En dat AL die facetten mij maken. Zonder het chaotische zou ik bijv. de onregelmatigheid die het werk van mijn man meebrengt lastiger aankunnen.
Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat al je verschillende eigenschappen jou maken. Met het weglaten van 'de minder leuke' kanten ontzeg je toekomstige geliefden de kans om een uniek individu te leren kennen.Dan maken ze kennis met de gecensureerde versie van jezelf. En nee dit betekent niet dat je onmiddellijk je hele hebben en houwen op tafel hoeft te gooien. Sommige ervaringen zijn gewoon privé.
Om er dan nog maar eens een (jeuk) cliché in te gooien: eerst jezelf leuk vinden, de rest van de wereld volgt dan vanzelf.
you gotta sin to get saved
vrijdag 28 november 2008 om 15:09
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 14:01:
[...]
Zo bedoelde ik het inderdaad. Ik gun iedereen een leuk leven. Ik vraag me enkel af waarom mijn pluspunten kennelijk géén garantie zijn voor een het hebben van een relatie.
En Bronny, ik bedoelde het niet uit arrogantie. En zo kijk ik ook helemaal niet tegen mensen aan. Ik schaam me juist dat ondanks alle positieve kenmerken van mijn persoon, ik niet bij machte ben een volwaardig leven op te bouwen. Dus als er iemand geminacht moet worden, dan ben ík het wel. En dat doe ik ook, mezelf minachten.
Ik ben mooi maar geen Claudia Schiffer. Ik ben intelligent (hoogbegaafd ja, en dat is een kaal feit en geen arrogantie) maar ben geen Stephan Hawking. Ik ben humoristisch maar geen Hans Teeuwen. Ik ben verre van perfect.
Ik vind een leven zonder relatie/partner niet een onvolwaardig leven.
Ik heb voor mezelf besloten dat ik als ik oud ben wil terugkijken op een fijn en leuk leven waarbij ik het mezelf én mijn medemens zo aangenaam mogelijk wil maken. En waarin ik veel wil hebben gezien en gereisd. Als ik daarbij geen partner vind om dat mee te doen, soi! En ik heb lang geleden het streven naar perfectie volledig opgegeven omdat ik er doodmoe van werd. Er mag aan mij best een aantal dingen mis zijn, en geloof me dat is er ook. Zullen een aantal forummers ook best willen beamen.
Maar als je gaat zitten wachten tot je leven pas begint met een geschikte partner kun je nog wel eens bedrogen uitkomen. Misschien moet je je verwachtingen gewoon eens een stuk bijstellen, ook die van jezelf. Dat maakt je rugzak écht een heel stuk lichter.
Ik ben zelf de ware Jacob al een keer of veertien tegengekomen, dus je ziet, er is echt nog hoop. En ook Cher had gelijk in mijn ogen toen ze zei : " Tot ik de ware tegenkomen, maak ik veel plezier met de verkeerde!"
[...]
Zo bedoelde ik het inderdaad. Ik gun iedereen een leuk leven. Ik vraag me enkel af waarom mijn pluspunten kennelijk géén garantie zijn voor een het hebben van een relatie.
En Bronny, ik bedoelde het niet uit arrogantie. En zo kijk ik ook helemaal niet tegen mensen aan. Ik schaam me juist dat ondanks alle positieve kenmerken van mijn persoon, ik niet bij machte ben een volwaardig leven op te bouwen. Dus als er iemand geminacht moet worden, dan ben ík het wel. En dat doe ik ook, mezelf minachten.
Ik ben mooi maar geen Claudia Schiffer. Ik ben intelligent (hoogbegaafd ja, en dat is een kaal feit en geen arrogantie) maar ben geen Stephan Hawking. Ik ben humoristisch maar geen Hans Teeuwen. Ik ben verre van perfect.
Ik vind een leven zonder relatie/partner niet een onvolwaardig leven.
Ik heb voor mezelf besloten dat ik als ik oud ben wil terugkijken op een fijn en leuk leven waarbij ik het mezelf én mijn medemens zo aangenaam mogelijk wil maken. En waarin ik veel wil hebben gezien en gereisd. Als ik daarbij geen partner vind om dat mee te doen, soi! En ik heb lang geleden het streven naar perfectie volledig opgegeven omdat ik er doodmoe van werd. Er mag aan mij best een aantal dingen mis zijn, en geloof me dat is er ook. Zullen een aantal forummers ook best willen beamen.
Maar als je gaat zitten wachten tot je leven pas begint met een geschikte partner kun je nog wel eens bedrogen uitkomen. Misschien moet je je verwachtingen gewoon eens een stuk bijstellen, ook die van jezelf. Dat maakt je rugzak écht een heel stuk lichter.
Ik ben zelf de ware Jacob al een keer of veertien tegengekomen, dus je ziet, er is echt nog hoop. En ook Cher had gelijk in mijn ogen toen ze zei : " Tot ik de ware tegenkomen, maak ik veel plezier met de verkeerde!"
vrijdag 28 november 2008 om 15:10
"Ik ben misschien gewoon een hol vat waar mensen iets in stoppen en dat dat mijn persoonlijkheid vormt."
Nee, zo voelt het misschien, maar zo is het niet.
Voor niemand, ook niet voor jou.
Niemand is een hol vat, iedereen heeft zijn eigen unieke leven, herinneringen, erfelijke aanleg, gevoelens, ervaringen en gedachten.
Wanneer je het gevoel hebt dat je een hol vat bent betekent dat dat je jezelf niet bewoont, je je niet al die componenten die in je zitten toeëigent en wéét dat jij dat bent. Het is er allemaal, maar je hebt het niet omarmd en besloten dat jij dat bent. Je bent ergens anders, ergens anders mee bezig ook en ergens anders op gericht.
Het vat is hol omdat je er zelf niet in gaat zitten, niet omdat het hol is van zichzelf.
Hoe zou dat ook kunnen? Er is maar één Digitalis en als jij dat niet bent kan geen ander dat invullen.
Nee, zo voelt het misschien, maar zo is het niet.
Voor niemand, ook niet voor jou.
Niemand is een hol vat, iedereen heeft zijn eigen unieke leven, herinneringen, erfelijke aanleg, gevoelens, ervaringen en gedachten.
Wanneer je het gevoel hebt dat je een hol vat bent betekent dat dat je jezelf niet bewoont, je je niet al die componenten die in je zitten toeëigent en wéét dat jij dat bent. Het is er allemaal, maar je hebt het niet omarmd en besloten dat jij dat bent. Je bent ergens anders, ergens anders mee bezig ook en ergens anders op gericht.
Het vat is hol omdat je er zelf niet in gaat zitten, niet omdat het hol is van zichzelf.
Hoe zou dat ook kunnen? Er is maar één Digitalis en als jij dat niet bent kan geen ander dat invullen.
vrijdag 28 november 2008 om 15:13
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 14:56:
[...]
Da's een lastige. Ik ben lang lelijk geweest (mager, puisten, vettig haar, langer dan mijn leeftijdsgenootjes) en toen ik daar vanaf was en men mij mooi begon te vonden, vond ik mezelf óók mooi. Ik vind mezelf wel grappig, lief en intelligent. Maar, come to think of it, dat is allemaal omdat ánderen me dat hebben verteld. We blijven sociale dieren. Ik ben misschien gewoon een hol vat waar mensen iets in stoppen en dat dat mijn persoonlijkheid vormt.
Dat laatste geloof ik niet helemaal (bedoel ik niet lullig hoor). Als je je eigen grappen leuk vind, dan weet je toch dat je humor hebt?
Tuurlijk ben je geen hol vat, misschien moet je alleen nog doorzien wat je nou echt van jezelf vind en wat je denkt dat anderen zien of vinden en dan die anderen vergeten en jezelf gewoon een tof wijf vinden, ongeacht 'goede' en 'slechte' eigenschappen.
[...]
Da's een lastige. Ik ben lang lelijk geweest (mager, puisten, vettig haar, langer dan mijn leeftijdsgenootjes) en toen ik daar vanaf was en men mij mooi begon te vonden, vond ik mezelf óók mooi. Ik vind mezelf wel grappig, lief en intelligent. Maar, come to think of it, dat is allemaal omdat ánderen me dat hebben verteld. We blijven sociale dieren. Ik ben misschien gewoon een hol vat waar mensen iets in stoppen en dat dat mijn persoonlijkheid vormt.
Dat laatste geloof ik niet helemaal (bedoel ik niet lullig hoor). Als je je eigen grappen leuk vind, dan weet je toch dat je humor hebt?
Tuurlijk ben je geen hol vat, misschien moet je alleen nog doorzien wat je nou echt van jezelf vind en wat je denkt dat anderen zien of vinden en dan die anderen vergeten en jezelf gewoon een tof wijf vinden, ongeacht 'goede' en 'slechte' eigenschappen.
vrijdag 28 november 2008 om 15:16
Bronny, ik ben niet per se naarstig op zoek. Ik heb de halve wereld al gezien, parachutegesprongen, bergen beklommen, en talloze andere zaen zónder partner. Ik vraag me gewoon zo sterk af waarom 'niemand mij moet' (in de klaagmodus)
Ben ik nu echt zo'n trut? Aanbidders genoeg. Maar ik ben geen blijvertje. Iemand typeerde het eens zo: Digi, jij bent de maitresse, maar je bent niet de vrouw-van. Misschien is dat wel zo.
En wat als ik gewoon écht geen leuk mens ben, en dan nog zo'n niet-leuk mens die dat beseft? Stel je voor dat je dag in dag uit met een heel vervelend mens moet leven. Wat als dat nu is dat Digi dag in, dag uit met die vervelende Digi moet leven? Deprimerend, niet? Want je karakter kun je niet veranderen. Ik voel mij juist vaak mínder dan anderen. Natuurlijk voel ik mij vaak mooier en intelligenter. Maar qua karakter ben ik ongeveer van hetzelfde kaliber als Stalin.
Vermoeiend dit.
Ben ik nu echt zo'n trut? Aanbidders genoeg. Maar ik ben geen blijvertje. Iemand typeerde het eens zo: Digi, jij bent de maitresse, maar je bent niet de vrouw-van. Misschien is dat wel zo.
En wat als ik gewoon écht geen leuk mens ben, en dan nog zo'n niet-leuk mens die dat beseft? Stel je voor dat je dag in dag uit met een heel vervelend mens moet leven. Wat als dat nu is dat Digi dag in, dag uit met die vervelende Digi moet leven? Deprimerend, niet? Want je karakter kun je niet veranderen. Ik voel mij juist vaak mínder dan anderen. Natuurlijk voel ik mij vaak mooier en intelligenter. Maar qua karakter ben ik ongeveer van hetzelfde kaliber als Stalin.
Vermoeiend dit.
vrijdag 28 november 2008 om 15:21
quote:robo schreef op 28 november 2008 @ 14:05:
[...]
En op het gevaar af olie op het vuur te gooien: ik word dan weer moe van het feit dat je het overal over mag hebben, maar nooit over een (te) hoog IQ. Te dik is zielig, te lang is vervelend, te saai, te arm, te dom, te alleen, overal mag je legitiem over praten.
Maar zodra je aangeeft dat een erg hoog IQ ook veel problemen kan geven is het "gezever".
Je ziet het al op scholen: kom je niet mee in de klas, dan is er remedial teaching, bijles, huiswerkhulp en begeleiding. Ben je echter zo voorlijk dat je je doodverveelt, met niemand aansluiting vindt van je eigen leeftijd, je anders en alleen voelt, dan krijg je nul op het rekest. Is toch juist handig joh? Hoef je niet zo hard te blokken!
En dat terwijl bijna de helft van de hoogbegaafden vroegtijdig school verlaat, ze in het algemeen vaker depressief zijn en ondanks hun talent juist vaak niet scoren in het leven.
Alles waar "te" voor staat is niet goed, maar in het geval van een te hoog IQ moet je er ineens blij mee zijn en vooral niet zeggen dat het ook moeilijk is?
Zo, off-topic maar ik ben blij dat ik dit gezegd heb.
Het stoort mij niet dat Digi hoger getest is dan de gemiddelde Nederlander, maar dat er steeds zo door haar op gehamerd wordt.
IQ is geen verdienste, net zoals uiterlijke schoonheid. Dat is iets wat je erft.
En je kan wel een Ferrari hebben maar als je hem altijd stil laat staan heb je er nog niks aan.
Je kunt je laten prijzen voor je hoge IQ als je het gebruikt. Daar passen een hoop activiteiten uit Digi's verleden niet bij.
Wat ik dus eigenlijk bedoel is bot gezegd : Snoef niet zo over je hoge IQ als je de hele tijd van die domme streken uithaalt. Een talent is alleen een zegen als je er gebruik van maakt.
[...]
En op het gevaar af olie op het vuur te gooien: ik word dan weer moe van het feit dat je het overal over mag hebben, maar nooit over een (te) hoog IQ. Te dik is zielig, te lang is vervelend, te saai, te arm, te dom, te alleen, overal mag je legitiem over praten.
Maar zodra je aangeeft dat een erg hoog IQ ook veel problemen kan geven is het "gezever".
Je ziet het al op scholen: kom je niet mee in de klas, dan is er remedial teaching, bijles, huiswerkhulp en begeleiding. Ben je echter zo voorlijk dat je je doodverveelt, met niemand aansluiting vindt van je eigen leeftijd, je anders en alleen voelt, dan krijg je nul op het rekest. Is toch juist handig joh? Hoef je niet zo hard te blokken!
En dat terwijl bijna de helft van de hoogbegaafden vroegtijdig school verlaat, ze in het algemeen vaker depressief zijn en ondanks hun talent juist vaak niet scoren in het leven.
Alles waar "te" voor staat is niet goed, maar in het geval van een te hoog IQ moet je er ineens blij mee zijn en vooral niet zeggen dat het ook moeilijk is?
Zo, off-topic maar ik ben blij dat ik dit gezegd heb.
Het stoort mij niet dat Digi hoger getest is dan de gemiddelde Nederlander, maar dat er steeds zo door haar op gehamerd wordt.
IQ is geen verdienste, net zoals uiterlijke schoonheid. Dat is iets wat je erft.
En je kan wel een Ferrari hebben maar als je hem altijd stil laat staan heb je er nog niks aan.
Je kunt je laten prijzen voor je hoge IQ als je het gebruikt. Daar passen een hoop activiteiten uit Digi's verleden niet bij.
Wat ik dus eigenlijk bedoel is bot gezegd : Snoef niet zo over je hoge IQ als je de hele tijd van die domme streken uithaalt. Een talent is alleen een zegen als je er gebruik van maakt.
vrijdag 28 november 2008 om 15:30
En Bronny moet het weer persoonlijk maken....Je ként me niet eens. Ook intelligente mensen doen domme dingen, maar is dat enkel voorbehouden aan mensen met een IQ beneden de schoenmaat? Ik heb genoeg succesjes geboekt door mijn intelligentie, maar daar gáát het hier niet over.
Kun jij ook nog aardig reageren? Dat je wat tegen me hebt is wel duidelijk, aangezien je nogal fel van leer trok op het Betaalde Sekstopic.
En als volgens jou beauty in the eye of the beholder is, dan geldt dat ook voor domheid. Een hoog IQ staat niet garant voor een succesvol leven. Mijn domme dingen komen voort uit een state of mind die je je meeste vijanden niet toewenst. Kom zeg.
Kun jij ook nog aardig reageren? Dat je wat tegen me hebt is wel duidelijk, aangezien je nogal fel van leer trok op het Betaalde Sekstopic.
En als volgens jou beauty in the eye of the beholder is, dan geldt dat ook voor domheid. Een hoog IQ staat niet garant voor een succesvol leven. Mijn domme dingen komen voort uit een state of mind die je je meeste vijanden niet toewenst. Kom zeg.
vrijdag 28 november 2008 om 15:31
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 15:16:
Iemand typeerde het eens zo: Digi, jij bent de maitresse, maar je bent niet de vrouw-van. Misschien is dat wel zo.
Vergeet nooit dat dat maar de mening van een ander is. Diegene kent jou niet helemaal, zal jou ook nooit helemaal kennen zoals jij jezelf kent (of hopelijk gaat leren kennen).
Er is er maar één die dat werkelijk over jou zou kunnen zeggen op zo'n manier dat het ook echt wat betekent en dat ben jij zelf.
Als ik zou geloven wat er allemaal over en tegen mij is gezegd in mijn leven.... je begrijpt denk ik wat ik bedoel te zeggen.
De typering van een ander is alleen maar dat: de typering van een ander.
Het wordt gevaarlijk als je er zelf in gaat geloven en gaat denken dat die ander gelijk heeft. Dat heet een self-fulfilling prophecy.
Die ander heeft pas gelijk als jij dat er zelf ook van maakt (en dit komt van iemand die al twee jaar getrouwd is, en waarvan "men" jarenlang zei dat ik noooooit een man zou houden vanwege allerlei dus vreselijk niet ter zake doende redenen).
En karakter is wel degelijk te veranderen Digitalis; lees de literatuur er maar op na. Er is niets zo vormbaar als de menselijke psyche, maar je kunt pas iets veranderen als je het hebt erkend.
nietwaar Dr Phil ?
Iemand typeerde het eens zo: Digi, jij bent de maitresse, maar je bent niet de vrouw-van. Misschien is dat wel zo.
Vergeet nooit dat dat maar de mening van een ander is. Diegene kent jou niet helemaal, zal jou ook nooit helemaal kennen zoals jij jezelf kent (of hopelijk gaat leren kennen).
Er is er maar één die dat werkelijk over jou zou kunnen zeggen op zo'n manier dat het ook echt wat betekent en dat ben jij zelf.
Als ik zou geloven wat er allemaal over en tegen mij is gezegd in mijn leven.... je begrijpt denk ik wat ik bedoel te zeggen.
De typering van een ander is alleen maar dat: de typering van een ander.
Het wordt gevaarlijk als je er zelf in gaat geloven en gaat denken dat die ander gelijk heeft. Dat heet een self-fulfilling prophecy.
Die ander heeft pas gelijk als jij dat er zelf ook van maakt (en dit komt van iemand die al twee jaar getrouwd is, en waarvan "men" jarenlang zei dat ik noooooit een man zou houden vanwege allerlei dus vreselijk niet ter zake doende redenen).
En karakter is wel degelijk te veranderen Digitalis; lees de literatuur er maar op na. Er is niets zo vormbaar als de menselijke psyche, maar je kunt pas iets veranderen als je het hebt erkend.
nietwaar Dr Phil ?
vrijdag 28 november 2008 om 15:43
Ik kan tijdens mijn PMS dagen ( 2 x maand ) wel honderdduizend redenen verzinnen waarom ik geen relatie heb. Maar twee dagen later kan ik er ook honderdduizend verzinnen waarom ik wel een relatie zou kunnen hebben. Waarom er 100 mannen smoor op me zouden moeten zijn.
En dat geldt ook voor jou. Je bent geen blijvertje? Hoe kan je dat nou zeggen op jouw leeftijd! Ik weet dat klinkt belerend maar moet je kijken wat er allemaal nog gaat komen. Mijn tante vond haar ware pas op haar 65, maar heeft een fantastisch leven gehad voor die tijd en daarna nog 17 jaar puur geluk. En dat kon je aan haar gezicht zien want dat stond altijd op vrolijk, met pretlichtjes. Ik noem maar een voorbeeld.
Iedereen is het waard om geliefd te worden.
Ik ben in alles middelmatig. Niet knap, niet lelijk, gewoontjes. Niet dom en niet al te slim en vooral niet ambitieus. Maar ik weet zeker dat ik meer positieve kwaliteiten en kanten heb dan negatieve. En dat ik het waard ben. ( Got ik lijk de reclame wel van hoe-heet-dat-cosmetica-merk ook al weer...)
En hoe leuk of geweldig anderen ook lijken, als we op de wc zitten met aambeien die ons dwars zitten, zijn we allemaal hetzelfde waard.
En dat geldt ook voor jou. Je bent geen blijvertje? Hoe kan je dat nou zeggen op jouw leeftijd! Ik weet dat klinkt belerend maar moet je kijken wat er allemaal nog gaat komen. Mijn tante vond haar ware pas op haar 65, maar heeft een fantastisch leven gehad voor die tijd en daarna nog 17 jaar puur geluk. En dat kon je aan haar gezicht zien want dat stond altijd op vrolijk, met pretlichtjes. Ik noem maar een voorbeeld.
Iedereen is het waard om geliefd te worden.
Ik ben in alles middelmatig. Niet knap, niet lelijk, gewoontjes. Niet dom en niet al te slim en vooral niet ambitieus. Maar ik weet zeker dat ik meer positieve kwaliteiten en kanten heb dan negatieve. En dat ik het waard ben. ( Got ik lijk de reclame wel van hoe-heet-dat-cosmetica-merk ook al weer...)
En hoe leuk of geweldig anderen ook lijken, als we op de wc zitten met aambeien die ons dwars zitten, zijn we allemaal hetzelfde waard.
vrijdag 28 november 2008 om 15:48
quote:Bronny schreef op 28 november 2008 @ 15:43:
Ik kan tijdens mijn PMS dagen ( 2 x maand ) wel honderdduizend redenen verzinnen waarom ik geen relatie heb. Maar twee dagen later kan ik er ook honderdduizend verzinnen waarom ik wel een relatie zou kunnen hebben. Waarom er 100 mannen smoor op me zouden moeten zijn.
En dat geldt ook voor jou. Je bent geen blijvertje? Hoe kan je dat nou zeggen op jouw leeftijd! Ik weet dat klinkt belerend maar moet je kijken wat er allemaal nog gaat komen. Mijn tante vond haar ware pas op haar 65, maar heeft een fantastisch leven gehad voor die tijd en daarna nog 17 jaar puur geluk. En dat kon je aan haar gezicht zien want dat stond altijd op vrolijk, met pretlichtjes. Ik noem maar een voorbeeld.
Iedereen is het waard om geliefd te worden.
Ik ben in alles middelmatig. Niet knap, niet lelijk, gewoontjes. Niet dom en niet al te slim en vooral niet ambitieus. Maar ik weet zeker dat ik meer positieve kwaliteiten en kanten heb dan negatieve. En dat ik het waard ben. ( Got ik lijk de reclame wel van hoe-heet-dat-cosmetica-merk ook al weer...)
En hoe leuk of geweldig anderen ook lijken, als we op de wc zitten met aambeien die ons dwars zitten, zijn we allemaal hetzelfde waard.Eh...Hoe doe je dat?
Ik kan tijdens mijn PMS dagen ( 2 x maand ) wel honderdduizend redenen verzinnen waarom ik geen relatie heb. Maar twee dagen later kan ik er ook honderdduizend verzinnen waarom ik wel een relatie zou kunnen hebben. Waarom er 100 mannen smoor op me zouden moeten zijn.
En dat geldt ook voor jou. Je bent geen blijvertje? Hoe kan je dat nou zeggen op jouw leeftijd! Ik weet dat klinkt belerend maar moet je kijken wat er allemaal nog gaat komen. Mijn tante vond haar ware pas op haar 65, maar heeft een fantastisch leven gehad voor die tijd en daarna nog 17 jaar puur geluk. En dat kon je aan haar gezicht zien want dat stond altijd op vrolijk, met pretlichtjes. Ik noem maar een voorbeeld.
Iedereen is het waard om geliefd te worden.
Ik ben in alles middelmatig. Niet knap, niet lelijk, gewoontjes. Niet dom en niet al te slim en vooral niet ambitieus. Maar ik weet zeker dat ik meer positieve kwaliteiten en kanten heb dan negatieve. En dat ik het waard ben. ( Got ik lijk de reclame wel van hoe-heet-dat-cosmetica-merk ook al weer...)
En hoe leuk of geweldig anderen ook lijken, als we op de wc zitten met aambeien die ons dwars zitten, zijn we allemaal hetzelfde waard.Eh...Hoe doe je dat?
vrijdag 28 november 2008 om 16:02
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 15:30:
En Bronny moet het weer persoonlijk maken....Je ként me niet eens. Ook intelligente mensen doen domme dingen, maar is dat enkel voorbehouden aan mensen met een IQ beneden de schoenmaat? Ik heb genoeg succesjes geboekt door mijn intelligentie, maar daar gáát het hier niet over.
Kun jij ook nog aardig reageren? Dat je wat tegen me hebt is wel duidelijk, aangezien je nogal fel van leer trok op het Betaalde Sekstopic.
En als volgens jou beauty in the eye of the beholder is, dan geldt dat ook voor domheid. Een hoog IQ staat niet garant voor een succesvol leven. Mijn domme dingen komen voort uit een state of mind die je je meeste vijanden niet toewenst. Kom zeg.
Die discussie hebben wij eerder gevoerd. Dat gaat over gedrag. Niet over wie je bent, maar over wat je deed.
Wat ik aanstip is de tegenstrijdigheid. Het steeds weer terugkomen op je hoge IQ en tegelijkertijd de verhalen over wat er allemaal mis gaat.
Dan frons ik mijn wenkbrauwen en denk heel bot en simpel : Hoe kan dat nou? Je bent toch zo slim?
Van twee jaar hier meelezen en schrijven weet ik al lang dat je slim bent, daarvoor hoef je je IQ niet te vermelden. Ik weet ook dat je aardig bent, enorme humor hebt, goed kunt schrijven, ik denk ook dat je mooi bent en lief voor anderen maar niet voor jezelf. Als jij iemand zou kennen met jouw karaktereigenschappen zou je gewoon vrienden kunnen worden. En haar mogen.
Ik denk dat het tijd wordt dat je je plaats op deze aardkloot eens echt opeist. Jij mag er ook zijn. Zoals je bent. Met goede en foute kanten.
En Bronny moet het weer persoonlijk maken....Je ként me niet eens. Ook intelligente mensen doen domme dingen, maar is dat enkel voorbehouden aan mensen met een IQ beneden de schoenmaat? Ik heb genoeg succesjes geboekt door mijn intelligentie, maar daar gáát het hier niet over.
Kun jij ook nog aardig reageren? Dat je wat tegen me hebt is wel duidelijk, aangezien je nogal fel van leer trok op het Betaalde Sekstopic.
En als volgens jou beauty in the eye of the beholder is, dan geldt dat ook voor domheid. Een hoog IQ staat niet garant voor een succesvol leven. Mijn domme dingen komen voort uit een state of mind die je je meeste vijanden niet toewenst. Kom zeg.
Die discussie hebben wij eerder gevoerd. Dat gaat over gedrag. Niet over wie je bent, maar over wat je deed.
Wat ik aanstip is de tegenstrijdigheid. Het steeds weer terugkomen op je hoge IQ en tegelijkertijd de verhalen over wat er allemaal mis gaat.
Dan frons ik mijn wenkbrauwen en denk heel bot en simpel : Hoe kan dat nou? Je bent toch zo slim?
Van twee jaar hier meelezen en schrijven weet ik al lang dat je slim bent, daarvoor hoef je je IQ niet te vermelden. Ik weet ook dat je aardig bent, enorme humor hebt, goed kunt schrijven, ik denk ook dat je mooi bent en lief voor anderen maar niet voor jezelf. Als jij iemand zou kennen met jouw karaktereigenschappen zou je gewoon vrienden kunnen worden. En haar mogen.
Ik denk dat het tijd wordt dat je je plaats op deze aardkloot eens echt opeist. Jij mag er ook zijn. Zoals je bent. Met goede en foute kanten.
