Relaties
alle pijlers
Wat is dat toch?
maandag 1 juni 2009 om 11:28
Waarom hebben sommige mensen (mannen of vrouwen) behoefte aan de aandacht van een ander dan hun eigen partner?
Naar mijn mening klopt er dan iets niet. In tegenstelling tot wat mijn partner beweert, die zegt dus dat het helemaal niets hoeft te betekenen.
Iedereen krijgt aandacht, of vindt aandacht krijgen leuk, maar dat houdt toch op bij het ontvangen van die aandacht dan doe je er verder toch niets mee als je in een relatie zit?!? Zo is het zoals ik er tegenaan kijk....Iemand een andere visie of mening?
Naar mijn mening klopt er dan iets niet. In tegenstelling tot wat mijn partner beweert, die zegt dus dat het helemaal niets hoeft te betekenen.
Iedereen krijgt aandacht, of vindt aandacht krijgen leuk, maar dat houdt toch op bij het ontvangen van die aandacht dan doe je er verder toch niets mee als je in een relatie zit?!? Zo is het zoals ik er tegenaan kijk....Iemand een andere visie of mening?
dinsdag 2 juni 2009 om 22:12
Fijn om de begripvolle reacties te lezen.
Weet niet zo goed hoe ik op alles moet reageren. Momenteel gaat er van alles door me heen.
Vanaf vanmorgen heb ik niets meer van hem vernomen. Voor mij wordt steeds duidelijker waar ik wel en vooral niet mee kan en daardoor niet mee wil dealen.
En ik denk dat het echt tijd is om er mee te stoppen. Begrijp me niet verkeerd, dit is niet alleen gebaseerd op wat er gister is gebeurd. Ik laat alles maar eens rustig bezinken en probeer zo bij mijn echte gevoel te komen. En die neigt steeds meer naar het stoppen van deze relatie.
Weet niet zo goed hoe ik op alles moet reageren. Momenteel gaat er van alles door me heen.
Vanaf vanmorgen heb ik niets meer van hem vernomen. Voor mij wordt steeds duidelijker waar ik wel en vooral niet mee kan en daardoor niet mee wil dealen.
En ik denk dat het echt tijd is om er mee te stoppen. Begrijp me niet verkeerd, dit is niet alleen gebaseerd op wat er gister is gebeurd. Ik laat alles maar eens rustig bezinken en probeer zo bij mijn echte gevoel te komen. En die neigt steeds meer naar het stoppen van deze relatie.
dinsdag 2 juni 2009 om 22:13
quote:Puikeltje schreef op 02 juni 2009 @ 20:41:
[...]
Mijn huidige vriend denkt er hetzelfde over als ik, wat dit betreft.
Ik heb er dus niets mee gedaan, maar iemand gevonden die beter bij me past en met wie ik minder kans heb om in dit soort situaties terecht te komen omdat hij hetzelfde voelt.
Volgens mij is dat ook alles wat er nodig is.....
[...]
Ik denk niet dat er een maatstaf is voor wat "normaal" is om te doen/laten in een relatie. Dat is iets persoonlijks, en als jouw normen en waarden op dat gebied te veel afwijken van die van je vriend, dan heb je dus een probleem... Wat die link tussen onzekerheid en jaloezie betreft heb je gelijk, denk ik. Mensen die heel zeker van zichzelf zijn zullen zo'n contact waarschijnlijk minder erg vinden.Ik geloof dat ik dat zo langzamerhand begin te zien. Nu nog alleen echt aan mezelf toegeven.
[...]
Mijn huidige vriend denkt er hetzelfde over als ik, wat dit betreft.
Ik heb er dus niets mee gedaan, maar iemand gevonden die beter bij me past en met wie ik minder kans heb om in dit soort situaties terecht te komen omdat hij hetzelfde voelt.
Volgens mij is dat ook alles wat er nodig is.....
[...]
Ik denk niet dat er een maatstaf is voor wat "normaal" is om te doen/laten in een relatie. Dat is iets persoonlijks, en als jouw normen en waarden op dat gebied te veel afwijken van die van je vriend, dan heb je dus een probleem... Wat die link tussen onzekerheid en jaloezie betreft heb je gelijk, denk ik. Mensen die heel zeker van zichzelf zijn zullen zo'n contact waarschijnlijk minder erg vinden.Ik geloof dat ik dat zo langzamerhand begin te zien. Nu nog alleen echt aan mezelf toegeven.
woensdag 3 juni 2009 om 00:13
Knap van je dat je zo eerlijk durft te kijken naar wat er echt is en wat je echt voelt!
Volgens mij hoef je helemaal niet zo aan jezelf te twijfelen, ben je juist heel integer en inuitief, 2 hele mooie eigenschappen.
Ik vraag me ook af of jij nu echt wel zo onzeker bent, of dat het terecht is dat je onzeker wordt, omdat de relatie gewoon niet goed zit.
Volgens mij hoef je helemaal niet zo aan jezelf te twijfelen, ben je juist heel integer en inuitief, 2 hele mooie eigenschappen.
Ik vraag me ook af of jij nu echt wel zo onzeker bent, of dat het terecht is dat je onzeker wordt, omdat de relatie gewoon niet goed zit.
woensdag 3 juni 2009 om 00:19
woensdag 3 juni 2009 om 00:28
Ik denk dat hij momenteel boos is op me, omdat ik voor Sherlock Holmes heb gespeeld. En ik weet dat zijn mail checken niet goed is en inbreuk is op iemands privacy. Hoewel ik van hem zelf zijn wachtwoord heb gekregen. Ik ben me er bewust van dat dat niet hoort, je hoort iemand te vertrouwen.
Alleen voelde ik dus iets aan. Hij heeft vanmorgen zijn wachtwoord veranderd en sinsdien heb ik niets meer gehoord.
Alleen voelde ik dus iets aan. Hij heeft vanmorgen zijn wachtwoord veranderd en sinsdien heb ik niets meer gehoord.
woensdag 3 juni 2009 om 00:47
Tja, ik zit natuurlijk niet in jouw situatie, maar het klinkt me wel erg bekend in de oren. Nu zal jij het opeens zeker gedaan hebben? Gaat het daar straks opeens om, dat jij wantrouwend bent en jaloers en zijn privacy schendt. Als hij je zijn wachtwoord heeft gegeven dan mag je dus blijkbaar kijken.
Laat je niet gek maken lafjoetwo!
Dat je je door rookgordijnen af laat leiden van waar het echt om gaat. Dat je allerlei excuses gaat aanvoeren voor zijn gedrag en vooral rekening wil houden met zijn gevoelens en uit het oog verliest wat je zelf echt wenst voor je zelf en wat je zelf echt voelt. Dat je het zo naar vindt dat hij boos op je is, of je onterecht veroordeelt voelt, dat je alles gaat doen om het goed te maken.
Blijf bij jezelf, hoe moeilijk dat soms ook is door alle twijfels en dromen die je msch had over deze relatie heen.
Ik ga slapen, ik hoop dat jij ook kunt slapen. dat is belangrijk dat je nu goed voor jezelf blijft zorgen. Goed eten en goed slapen. Als je niet kunt slapen, dan rust je in ieder geval toch als je in bed ligt. Msch wat mediteren of ontspanningsoefeningen doen om even te stoppen met piekeren? heel veel sterkte in ieder geval en weltrusten.
Laat je niet gek maken lafjoetwo!
Dat je je door rookgordijnen af laat leiden van waar het echt om gaat. Dat je allerlei excuses gaat aanvoeren voor zijn gedrag en vooral rekening wil houden met zijn gevoelens en uit het oog verliest wat je zelf echt wenst voor je zelf en wat je zelf echt voelt. Dat je het zo naar vindt dat hij boos op je is, of je onterecht veroordeelt voelt, dat je alles gaat doen om het goed te maken.
Blijf bij jezelf, hoe moeilijk dat soms ook is door alle twijfels en dromen die je msch had over deze relatie heen.
Ik ga slapen, ik hoop dat jij ook kunt slapen. dat is belangrijk dat je nu goed voor jezelf blijft zorgen. Goed eten en goed slapen. Als je niet kunt slapen, dan rust je in ieder geval toch als je in bed ligt. Msch wat mediteren of ontspanningsoefeningen doen om even te stoppen met piekeren? heel veel sterkte in ieder geval en weltrusten.
woensdag 3 juni 2009 om 08:54
Als hij aan jouw ALLE zijn mailtje die voor haar bedoelt zijn DURFT te latten zien. Niks heeft te verbergen dan misschien is er niet veel aan de hand. Dat is ALS.
Aan de andere kant als hij iemand in het buitenland heeft ontmoet (tijdens leuke , ongewone ervaringen of ongewone bezigheden)en meer contact wil zoeken ben ik benieuwd met welk doel.
Ongewone bezigheden delen schept een EMOTIONELE BAND.
En dat is wat wij allemaal nodig hebben EEN EMOTIONELE BAND om tot elkaar aangetrokken te voellen.
Ja ik ben heel erg benieuwd welk doelen vinden jullie normaal om contact met een andere te hebben (ander – lees tot wie je aangetrokken zou kunnen zijn dus tegenover gestelde seks etc.).
Hij heeft haar net ontmoet en wat wil hij met haar delen wat hij met zij vriendin niet kan of niet genoeg aan heeft?
Of wil hij zijn "verhaal" over hoe zijn dag is gegaan 2 keer vertellen een keer aan zijn vriendin en 2e keer aan haar?
Ik ben zomaar benieuwd waarom jullie dit normaal en gewoon vinden?
Ik dacht altijd dat als wij ons emotie STEEDS met andere willen delen (denk aan een gebeurtenis op het werk of jouw gezien etc. )
Dat betekent dat wij nog niet uitgepraat zijn zeg maar. En dat wij het verhaal steeds opnieuw willen vertellen om op die manier "tot rust" te komen.
Dus hij heeft behoefte volgens jullie om zijn dag ook met haar door te nemen en heeft behoefte om over haar dag te vragen.
Als niet zo is dan waar wil hij met haar oven praten?
Aan de andere kant als hij iemand in het buitenland heeft ontmoet (tijdens leuke , ongewone ervaringen of ongewone bezigheden)en meer contact wil zoeken ben ik benieuwd met welk doel.
Ongewone bezigheden delen schept een EMOTIONELE BAND.
En dat is wat wij allemaal nodig hebben EEN EMOTIONELE BAND om tot elkaar aangetrokken te voellen.
Ja ik ben heel erg benieuwd welk doelen vinden jullie normaal om contact met een andere te hebben (ander – lees tot wie je aangetrokken zou kunnen zijn dus tegenover gestelde seks etc.).
Hij heeft haar net ontmoet en wat wil hij met haar delen wat hij met zij vriendin niet kan of niet genoeg aan heeft?
Of wil hij zijn "verhaal" over hoe zijn dag is gegaan 2 keer vertellen een keer aan zijn vriendin en 2e keer aan haar?
Ik ben zomaar benieuwd waarom jullie dit normaal en gewoon vinden?
Ik dacht altijd dat als wij ons emotie STEEDS met andere willen delen (denk aan een gebeurtenis op het werk of jouw gezien etc. )
Dat betekent dat wij nog niet uitgepraat zijn zeg maar. En dat wij het verhaal steeds opnieuw willen vertellen om op die manier "tot rust" te komen.
Dus hij heeft behoefte volgens jullie om zijn dag ook met haar door te nemen en heeft behoefte om over haar dag te vragen.
Als niet zo is dan waar wil hij met haar oven praten?
woensdag 3 juni 2009 om 09:23
Rafaella,
Ik probeer ook om bij mezelf te blijven of in ieder geval weer bij mijn echte gevoel te komen. Op dit moment is dat nog allemaal heel erg verwarrend. Merk aan mezelf dat ik toch veel waarde hecht aan de visie van anderen. terwijl ik weet dat ik naar mijn eigen gevoel moet luisteren en moet handelen naar wat goed is en voelt voor mij. Erg lastig want ik hou toch erg veel van hem. En mijn onzekere ik komt dan weer naar boven. Onzeker in de zin van "heb ik het wel juist?" "of reageer ik weer vanuit dat bepaalde gedrag (die paniek / angst)?". En misschien ook wel bang voor de pijn die komen gaat.
Komt er dus op neer dat ik nu op dit moment niet op mezelf vertrouw.
Voel me momeneel ook niet echt helemaal goed. Hij heeft nog steeds niks van zich laten horen. Aan de ene kant heb ik soms de neiging om hem zelf te bellen, maar aan de andere kant weet ik van mezelf dat ik dat op dit moment beter niet kan doen. Ben niet echt in staat om een gesprek te voeren met hem hierover. Hij heeft me gekwest. Wat ik niet vind kloppen is dat hij haar wel heeft gemaild dat hij was aangekomen en mij in het ongewisse heeft gelaten. Dat kan toch geen goed teken zijn.
Ik probeer ook om bij mezelf te blijven of in ieder geval weer bij mijn echte gevoel te komen. Op dit moment is dat nog allemaal heel erg verwarrend. Merk aan mezelf dat ik toch veel waarde hecht aan de visie van anderen. terwijl ik weet dat ik naar mijn eigen gevoel moet luisteren en moet handelen naar wat goed is en voelt voor mij. Erg lastig want ik hou toch erg veel van hem. En mijn onzekere ik komt dan weer naar boven. Onzeker in de zin van "heb ik het wel juist?" "of reageer ik weer vanuit dat bepaalde gedrag (die paniek / angst)?". En misschien ook wel bang voor de pijn die komen gaat.
Komt er dus op neer dat ik nu op dit moment niet op mezelf vertrouw.
Voel me momeneel ook niet echt helemaal goed. Hij heeft nog steeds niks van zich laten horen. Aan de ene kant heb ik soms de neiging om hem zelf te bellen, maar aan de andere kant weet ik van mezelf dat ik dat op dit moment beter niet kan doen. Ben niet echt in staat om een gesprek te voeren met hem hierover. Hij heeft me gekwest. Wat ik niet vind kloppen is dat hij haar wel heeft gemaild dat hij was aangekomen en mij in het ongewisse heeft gelaten. Dat kan toch geen goed teken zijn.
woensdag 3 juni 2009 om 09:26
woensdag 3 juni 2009 om 14:59
Hi Lafjoetwo,
Na lange tijd keek ik weer eens op het forum en zag jouw topic. Toen ik begon te lezen was ik blij verrast dat je al 10 maanden een serieuze relatie hebt, want ik kan me nog wel topics van jou uit het verleden herinneren.
Al lezende begon het steeds minder goed te voelen. Jouw wantrouwen komt niet zómaar ergens vandaan. Misschien kun je je nog herinneren dat ik in mijn reakties wel eens heb geschreven over mijn huwelijk van 17 jaar met een man die pathologisch loog. En hoe ik 2 jaar na mijn scheiding een man tegenkwam die gewoon in alles rechtdoorzee was, bij wie ik nooit vraagtekens heb. Inmiddels zijn wij 4 jaar bij elkaar, waarvan 2 jaar getrouwd, en in die 4 jaar is er nooit iets gebeurd waardoor mijn wantrouwen getriggerd werd. En als er iemand was die reden had om op haar hoede te zijn was IK het toch wel. Ik kende inmiddels alle trucjes die leugenaars verzinnen.
Als ik je verhaal lees gaan mijn nekharen overeind staan en hoor ik alarmbellen. Vooral het feit dat hij haar eerder mailde dan jou toen hij weer terug was. Je partner is je 1e prioriteit. En nu heeft hij ook zijn wachtwoord veranderd en probeert hij niet de situatie voor jou begrijpelijk(er) te maken, maar schept hij juist afstand. Dat hoort niet zo in een goede relatie. Dan zit het je dwars als je iets hebt gedaan wat je partner schijnt te kwetsen en dan praat je erover. Doe je dat niet dan gaat iets een heel eigen leven leiden en ga je je eigen invulling geven aan het verhaal. Dus ik kan me je wantrouwen en twijfels erg goed voorstellen.
Ik hoop van harte dat het allemaal veel onschuldiger is als het lijkt!
Twijfel niet aan jezelf, in alles wat ik van je gelezen heb blijkt dat je een topvrouw bent!
Liefs,
Marion
Na lange tijd keek ik weer eens op het forum en zag jouw topic. Toen ik begon te lezen was ik blij verrast dat je al 10 maanden een serieuze relatie hebt, want ik kan me nog wel topics van jou uit het verleden herinneren.
Al lezende begon het steeds minder goed te voelen. Jouw wantrouwen komt niet zómaar ergens vandaan. Misschien kun je je nog herinneren dat ik in mijn reakties wel eens heb geschreven over mijn huwelijk van 17 jaar met een man die pathologisch loog. En hoe ik 2 jaar na mijn scheiding een man tegenkwam die gewoon in alles rechtdoorzee was, bij wie ik nooit vraagtekens heb. Inmiddels zijn wij 4 jaar bij elkaar, waarvan 2 jaar getrouwd, en in die 4 jaar is er nooit iets gebeurd waardoor mijn wantrouwen getriggerd werd. En als er iemand was die reden had om op haar hoede te zijn was IK het toch wel. Ik kende inmiddels alle trucjes die leugenaars verzinnen.
Als ik je verhaal lees gaan mijn nekharen overeind staan en hoor ik alarmbellen. Vooral het feit dat hij haar eerder mailde dan jou toen hij weer terug was. Je partner is je 1e prioriteit. En nu heeft hij ook zijn wachtwoord veranderd en probeert hij niet de situatie voor jou begrijpelijk(er) te maken, maar schept hij juist afstand. Dat hoort niet zo in een goede relatie. Dan zit het je dwars als je iets hebt gedaan wat je partner schijnt te kwetsen en dan praat je erover. Doe je dat niet dan gaat iets een heel eigen leven leiden en ga je je eigen invulling geven aan het verhaal. Dus ik kan me je wantrouwen en twijfels erg goed voorstellen.
Ik hoop van harte dat het allemaal veel onschuldiger is als het lijkt!
Twijfel niet aan jezelf, in alles wat ik van je gelezen heb blijkt dat je een topvrouw bent!
Liefs,
Marion
woensdag 3 juni 2009 om 15:04
Dus als ik het goed begrijp dan heeft hij haar wel gemaild meteen, maar jou niet? Dat zou ik ook niet zo leuk vinden. Iets met een ander delen oke, maar diegene dient niet belangrijker dan de partner geacht te worden en/of voor de partner te gaan. Overigens zou ik er hetzelfde over denken als het hier een man betrof. Waarom zou diegene wel gemaild worden en ik, de partner, niet?!
Ja...dat zou mij ook niet lekker zitten eigenlijk. Maar dan niet zozeer uit jaloezie, maar meer het gevoel dat ik niet belangrijk (genoeg) zou zijn...
Ja...dat zou mij ook niet lekker zitten eigenlijk. Maar dan niet zozeer uit jaloezie, maar meer het gevoel dat ik niet belangrijk (genoeg) zou zijn...
woensdag 3 juni 2009 om 15:14
Hey Marion!
Dank voor de lieve woorden...kreeg er tranen van in mijn ogen. Het klopt, wat je zegt, voor mij is het al heel wat om zo "lang" een relatie te hebben. Voor wat je nu nog een relatie kan noemen dan.
Jouw verhaal kan ik me nog goed herinneren. Dat is echt een lange tijd geleden! Was ook blij verrast om te zien dat jij gereageerd hebt.
Dat hij in mijn leven is gekomen, heeft ervoor gezorgd dat er een aantal dingen getriggerd werden. Daarvoor ben ik nu in therapie. Deze therapie helpt me enorm en ben echt goed op weg. Dat merk ik ook aan de veranderingen om me heen, of misschien is het wel zo dat ik die veranderingen zelf veroorzaak.
Doel van deze therapie is om dicht bij mezelf te leren blijven. Niet mijn gevoel te blijven weg stoppen. Ook leer ik omgaan met een gebeurtenis in mijn jonge levensjaren wat een enorme invloed heeft op mijn leven.
Ik ben klaar met een bepaald gedrag van mezelf. Ik ben klaar voor mezelf. Tijd is wat ik nu nodig heb en geduld om mezelf een kans te geven.
Het is momenteel lastig allemaal voor me. Soms ben ik verward en soms weet ik dingen zeker.
Normaal gesproken weet ik heel goed wat en wie ik ben, maar op dit moment kan ik daar niet altijd meer in geloven.
Het begint me ook steeds meer te dagen en als ik aan sommige dingen denk, krijg ik acuut buikpijn. Het voelt niet goed. Feit dat hij ook nog steeds niets van zich heeft laten horen zegt ook genoeg.
Probeer het nu rustig allemaal tot me te laten doordringen. In mijn eigen tempo.
Dank voor je lieve woorden....Liefs van Lafjoe
Dank voor de lieve woorden...kreeg er tranen van in mijn ogen. Het klopt, wat je zegt, voor mij is het al heel wat om zo "lang" een relatie te hebben. Voor wat je nu nog een relatie kan noemen dan.
Jouw verhaal kan ik me nog goed herinneren. Dat is echt een lange tijd geleden! Was ook blij verrast om te zien dat jij gereageerd hebt.
Dat hij in mijn leven is gekomen, heeft ervoor gezorgd dat er een aantal dingen getriggerd werden. Daarvoor ben ik nu in therapie. Deze therapie helpt me enorm en ben echt goed op weg. Dat merk ik ook aan de veranderingen om me heen, of misschien is het wel zo dat ik die veranderingen zelf veroorzaak.
Doel van deze therapie is om dicht bij mezelf te leren blijven. Niet mijn gevoel te blijven weg stoppen. Ook leer ik omgaan met een gebeurtenis in mijn jonge levensjaren wat een enorme invloed heeft op mijn leven.
Ik ben klaar met een bepaald gedrag van mezelf. Ik ben klaar voor mezelf. Tijd is wat ik nu nodig heb en geduld om mezelf een kans te geven.
Het is momenteel lastig allemaal voor me. Soms ben ik verward en soms weet ik dingen zeker.
Normaal gesproken weet ik heel goed wat en wie ik ben, maar op dit moment kan ik daar niet altijd meer in geloven.
Het begint me ook steeds meer te dagen en als ik aan sommige dingen denk, krijg ik acuut buikpijn. Het voelt niet goed. Feit dat hij ook nog steeds niets van zich heeft laten horen zegt ook genoeg.
Probeer het nu rustig allemaal tot me te laten doordringen. In mijn eigen tempo.
Dank voor je lieve woorden....Liefs van Lafjoe
woensdag 3 juni 2009 om 15:29
Het enige dat ik kan bedenken is dat hij op het moment van aankomst thuis nog zo "vol" was van haar (nog in de vakantiestemming of zo waar zij dus een deel van uitmaakte) dat zij de eerste was die hij mailde. Na enige dagen keert hij weer terug in de realiteit en naar de normale gang van zaken, waarbij jij weer op de voorgrond geraakt, zoals het hoort. Maar leuk is het niet natuurlijk, als je je realisteert dat je even dus niet de prioriteit geweest bent. Al is het van zijn kant in dit hypothetische geval dus geen bewuste kwade opzet geweest.
Nou ja, er zijn wel andere opties natuurlijk...maar dit kon ik zo gauw bedenken...
Het beste is als het antwoord van hem af komt uiteraard.
Nou ja, er zijn wel andere opties natuurlijk...maar dit kon ik zo gauw bedenken...
Het beste is als het antwoord van hem af komt uiteraard.
woensdag 3 juni 2009 om 15:38
Dat is ook door mij hoofd gegaan, maar feit blijft wel dat ik dus niet zijn eerste prioriteit was. Daar hebben we het ook over gehad. Het enige wat hij zei was dat ik gelijk heb, maar dat het allemaal echt niets te betekenen heeft. Dat hij van mij houdt en die aandacht streelde zijn ego. Dan had ik hem dus eigenlijk op zijn woord moeten kunnen geloven.
Afijn, ik heb na het gesprek dingen uitgehaald omdat een onrustig gevoel me bleef bekruipen. Misschien niet zo heel slim van me geweest, maar dat is dus nu achteraf gezien. Ik geloof, maar dat weet ik dus niet zeker, maar dat hij daar achter is gekomen. En vandaar dat ik nu niets meer van hem heb gehoord nog.
Maar dat is giswerk, we hebben elkaar niet meer gezien of gesproken na gistermorgen. Heb de behoefte op dit moment ook niet echt.
Afijn, ik heb na het gesprek dingen uitgehaald omdat een onrustig gevoel me bleef bekruipen. Misschien niet zo heel slim van me geweest, maar dat is dus nu achteraf gezien. Ik geloof, maar dat weet ik dus niet zeker, maar dat hij daar achter is gekomen. En vandaar dat ik nu niets meer van hem heb gehoord nog.
Maar dat is giswerk, we hebben elkaar niet meer gezien of gesproken na gistermorgen. Heb de behoefte op dit moment ook niet echt.
donderdag 4 juni 2009 om 20:12
quote:lafjoetwo schreef op 03 juni 2009 @ 15:21:
Tja.....zal wel weer een reden hebben allemaalNou ja, je bent wel mooi in therapie gegaan.. En je bent je nu bewust van je eigen gevoelens; onrust, buikpijn, een "weten" dat het niet goed zit. Msch nog helemaal even niet zo verkeerd dat hij je even met rust laat, anders word toch dat zuivere gevoel weer een beetje verstoord door zijn verwachtingen. Dat je meer waarde hecht aan zijn woorden dan aan jouw intuitie.
Tja.....zal wel weer een reden hebben allemaalNou ja, je bent wel mooi in therapie gegaan.. En je bent je nu bewust van je eigen gevoelens; onrust, buikpijn, een "weten" dat het niet goed zit. Msch nog helemaal even niet zo verkeerd dat hij je even met rust laat, anders word toch dat zuivere gevoel weer een beetje verstoord door zijn verwachtingen. Dat je meer waarde hecht aan zijn woorden dan aan jouw intuitie.
donderdag 4 juni 2009 om 20:47
Klopt denk ik wel.....
Die stilte heeft me ook de tijd gegeven om er even rustig over na te denken.
Ben inmiddels zover dat ik de relatie ga beeindigen. Vind het een erg moeilijke stap. Als het ware is het een stap naar kiezen voor mezelf.
Weet alleen nog niet zo goed hoe ik het moet doen...Was van plan om vandaag een mail te sturen, of misschien een brief te schrijven. Heb ik nog niet gedaan, ik twijfel nl. nog of het niet beter is om het face to face te bespreken.
Zijn spullen kan ik dan wel per post versturen. Klinkt ook zo erg. Afijn, denk dat het beter is dat ik pas iets onderneem als ik zeker van mijn zaak ben.
Die stilte heeft me ook de tijd gegeven om er even rustig over na te denken.
Ben inmiddels zover dat ik de relatie ga beeindigen. Vind het een erg moeilijke stap. Als het ware is het een stap naar kiezen voor mezelf.
Weet alleen nog niet zo goed hoe ik het moet doen...Was van plan om vandaag een mail te sturen, of misschien een brief te schrijven. Heb ik nog niet gedaan, ik twijfel nl. nog of het niet beter is om het face to face te bespreken.
Zijn spullen kan ik dan wel per post versturen. Klinkt ook zo erg. Afijn, denk dat het beter is dat ik pas iets onderneem als ik zeker van mijn zaak ben.
zaterdag 6 juni 2009 om 19:58
Tja en nu is het dan toch uit. Uiteindelijk zijn de onrust en de vragen die bij me op kwamen toch gegrond geweest.
De behoefte aan het hebben van contact met een andere vrouw
(in dit geval) was toch een teken aan de wand.....
Het voelt rot, (op z'n zachtst uitgedrukt) ik voel me rot, maar ik houd maar voor ogen dat dit beter is zo.....
De behoefte aan het hebben van contact met een andere vrouw
(in dit geval) was toch een teken aan de wand.....
Het voelt rot, (op z'n zachtst uitgedrukt) ik voel me rot, maar ik houd maar voor ogen dat dit beter is zo.....
