Relaties
alle pijlers
We gaan toch niet samenwonen
dinsdag 16 september 2025 om 00:29
Ik moet even mijn verhaal kwijt.
Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.
We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.
Situatie in het kort ik heb 3,5 jaar een lat relatie. Wij hebben beiden kinderen in de (pre) puber leeftijd 11 tot 16. We wonen 40min met de auto en 1u15min met ov bij elkaar vandaan.
We zouden gaan samenwonen in 2026 als mijn jongste maar de middelbare gaat maar dit gaat niet door.
Kind van mijn vriend wil het niet en ziet het niet zitten en mijn vriend vind het zelf toch ook lastig en is bang dat hij het niet trekt. Mijn kinderen zijn er fulltime.
Mijn oudste ziet het ook niet zitten en mijn jongste vond het wel oké maar zal toch liever in onze woonplaats blijven.
Met al mijn verstand weet ik dat het de juiste keus is om het niet te doen maar ik vind het latten zo lastig en het elkaar zien zo weinig.
We zien elkaar nu om het weekend als hij zijn kind niet heeft. Het andere weekend 1 dag. En op woensdag eet ik bij hem.
Hij heeft wel voorgesteld om op woensdag bij mij te komen en te blijven slapen en ook op de zondag in het weekend dat hij bij mij is. Ik heb altijd gezegd ik vind het latten zo lastig als we niet gaan samenwonen houdt het op. Maar ja puntje bij paaltje wil ik hem niet kwijt. Ik vind het zo moeilijk. Uit elkaar kan altijd nog natuurlijk. Maar zoals het nu is kan ik het ook niet.
Als iemand tips heeft mag altijd maar ik wilde vooral even van me af typen.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 13:34
dinsdag 16 september 2025 om 13:41
Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 10:55Mijn kinderen zijn allebei thuis vandaag en ik heb het hun verteld ook omdat ik niet in de beste stemming ben. En beiden vinden ze het uiteraard prima en fijn om hier met mij te blijven maar ze waren ook beiden wel verbaasd en hadden er niet zoveel moeite mee als we wel zouden gaan samenwonen.
Ik zou vetgedrukte niet te serieus nemen. Fijn dat ze er niet mordicus tegen zijn (en dus jouw partner en kind best te pruimen vinden), maar een kind beseft echt nog niet hoe het zal zijn en op hoeveel manieren er dingen veranderen. Dat is voor volwassenen al lastig in te schatten.
dinsdag 16 september 2025 om 13:45
Hoe komt het trouwens dat het niet altijd zeker is of hij daadwerkelijk dat weekend bij jou komt? Is hij daar wat wisselvallig in, of komt het door externe omstandigheden waar hij zich aan moet aanpassen?
Als jullie samen zouden wonen, zie je elkaar natuurlijk automatisch al veel meer. Maar misschien is er dan wel dezelfde hobby (of wat het dan ook is) die ervoor zorgt dat je hem toch minder vaak echt ziet dan je zou willen.
Als jullie samen zouden wonen, zie je elkaar natuurlijk automatisch al veel meer. Maar misschien is er dan wel dezelfde hobby (of wat het dan ook is) die ervoor zorgt dat je hem toch minder vaak echt ziet dan je zou willen.
dinsdag 16 september 2025 om 13:47
dinsdag 16 september 2025 om 14:08
Dat is zo en de oudste blijft nu al alleen thuis en mijn moeder past wel eens op de jongste.Maleficent schreef: ↑16-09-2025 13:47Het is niet compleet uitzichtloos he? Jouw kinderen worden ook ouder en zelfstandiger. Dat gaat sneller dan je denkt, dat op een gegeven moment de oudste zegt: ik pas wel op het huis en de jongste als jij een nachtje daar wil slapen.
En misschien is een relatie voor mij persoonlijk gevoelsmatig niet volledig als je niet samen een huishouden hebt. Ik snap dat op viva daar veel anders over denken maar dat is mijn gevoel.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 14:11
Beiden. Het kan natuurlijk door kinderen of verplichting werk en daar heb ik minder moeite mee. Of sociale afspraken of weekenden weg met vrienden. Het kan ook wel eens dat hij behoefte heeft om alleen thuis te blijven of de borrel te gezellig is en daar blijft. Ook legitieme redenen maar niet planbaar en daar heb ik moeite mee. En dat laatste komt niet heel vaak voor misschien 3x p jaar.stoepkrijt schreef: ↑16-09-2025 13:45Hoe komt het trouwens dat het niet altijd zeker is of hij daadwerkelijk dat weekend bij jou komt? Is hij daar wat wisselvallig in, of komt het door externe omstandigheden waar hij zich aan moet aanpassen?
Als jullie samen zouden wonen, zie je elkaar natuurlijk automatisch al veel meer. Maar misschien is er dan wel dezelfde hobby (of wat het dan ook is) die ervoor zorgt dat je hem toch minder vaak echt ziet dan je zou willen.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 14:17
Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 14:08
En misschien is een relatie voor mij persoonlijk gevoelsmatig niet volledig als je niet samen een huishouden hebt. Ik snap dat op viva daar veel anders over denken maar dat is mijn gevoel.
Ja, dat schreef je eerder al. Maar het is niet 'Viva' versus 'jij', en al helemaal niet 'Viva' tegen jou.
We willen gewoon graag met je meedenken over hoe dit beter werkbaar zou kunnen worden voor jou.
Voor wat het waard is: ook een LAT-relatie is hartstikke echt en net zo echt als wanneer je samenwoont. Misschien kan je onderzoeken waarom dat voor jou anders voelt.
De reden waarom ik vroeg naar leeftijd kind van je partner en reistijd is omdat ik me afvraag of hij in de co-ouderschap-week die week bij jou zou kunnen wonen. Als zijn kind er niet is dus.
Zodat jij meer het gevoel van samenwonen krijgt.
dinsdag 16 september 2025 om 14:23
dinsdag 16 september 2025 om 14:27
Dat weet ik veel denken ook mee en zijn echt helpend maar op viva wordt het latten wel gepromoot. En niet alle reacties zijn helpend.Courage schreef: ↑16-09-2025 14:17Ja, dat schreef je eerder al. Maar het is niet 'Viva' versus 'jij', en al helemaal niet 'Viva' tegen jou.
We willen gewoon graag met je meedenken over hoe dit beter werkbaar zou kunnen worden voor jou.
Voor wat het waard is: ook een LAT-relatie is hartstikke echt en net zo echt als wanneer je samenwoont. Misschien kan je onderzoeken waarom dat voor jou anders voelt.
De reden waarom ik vroeg naar leeftijd kind van je partner en reistijd is omdat ik me afvraag of hij in de co-ouderschap-week die week bij jou zou kunnen wonen. Als zijn kind er niet is dus.
Waarom dat voor mij zo voelt? Misschien vanuit traditionele normen en waarden? Niet dat mijn ouders zo strikt zijn. Die zijn juist vrij open voor vanalles. Maar toch het idee relatie = samen een huishouden.
Hij heeft geen week week regeling maar altijd ma di en om het weekend. Dus de woensdag die hij dan nu extra bij mij zou komen blijft over omdat hij nog sport heeft op do.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 14:33
En dat is wat er nu mis gaat in mijn hoofd. Wat ik wil en fijn vind mag gewoon maar vind ik voorlopig zoals het er nu uit ziet niet in deze relatie.
Accepteer ik dat en ben ik blij met wat ik wel heb (elkaar zien wanneer mogelijk zo vaak mogelijk en een fijne partner) of past dit niet bij mij en word ik er alleen maar ongelukkig van.
Maar goed uit elkaar kan altijd nog dat hoeft niet nu. Mijn vriend weet hoe ik erin sta.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 15:04
Gun jezelf ook gewoon de tijd om te wennen aan de situatie, je hoeft niet NU een besluit te nemenDitishet25 schreef: ↑16-09-2025 14:33En dat is wat er nu mis gaat in mijn hoofd. Wat ik wil en fijn vind mag gewoon maar vind ik voorlopig zoals het er nu uit ziet niet in deze relatie.
Accepteer ik dat en ben ik blij met wat ik wel heb (elkaar zien wanneer mogelijk zo vaak mogelijk en een fijne partner) of past dit niet bij mij en word ik er alleen maar ongelukkig van.
Maar goed uit elkaar kan altijd nog dat hoeft niet nu. Mijn vriend weet hoe ik erin sta.
dinsdag 16 september 2025 om 15:20
Zoals iemand eerder al aanhaalde (en ik vermoed dat daar jouw “pijn” zit): een kerngezin wordt het nooit meer. Na een scheiding (ondanks alle redenen daartoe) verdwijnt de vanzelfsprekendheid van een gezin zijn zoals het delen van de woonomgeving, de nabijheid van elkaar, het taken kunt verdelen, naast de vaste basis van het gezin de sociale bezigheden, sporten, activiteiten met/voor de kinderen, die vanzelfsprekend verweven zijn in de week.
Dat verdwijnt. En dat maakt latten maar ook een samengesteld gezin veel complexer.
Jouw verlangen naar een nieuw gezin is niet vreemd. Maar met alle complexiteit die daarbij komt werkt het alleen als je allebei diezelfde wens hebt.
Het vooraf afspreken van een termijn voor samenwonen (zoals jullie gedaan hadden), werkt vaak niet omdat in een leven met pubers en ook in jouw eigen/ je vriends behoeften dingen kunnen veranderen.
Het heeft dus ook geen zin om met hem een nieuw moment te willen vaststellen over een aantal jaar, denk ik.
Jullie behoeften lijken niet helemaal overeen te komen.
Ik denk dat jij voor jezelf het beste kan bekijken of jij je mindset kan veranderen.
Wil je graag hem in je leven houden, met de beperkingen die er voor jou zijn? Kun je leven met iemand die ook nog in de momenten dat jullie bij elkaar kunnen zijn, nog aardig wat bezigheden lijkt te hebben?
Blijft er genoeg over wat voor jou belangrijk is?
Voor mij zou belangrijk zijn of je er ook voor elkaar kan zijn als jullie elkaar nodig hebben bijvoorbeeld.
Dat verdwijnt. En dat maakt latten maar ook een samengesteld gezin veel complexer.
Jouw verlangen naar een nieuw gezin is niet vreemd. Maar met alle complexiteit die daarbij komt werkt het alleen als je allebei diezelfde wens hebt.
Het vooraf afspreken van een termijn voor samenwonen (zoals jullie gedaan hadden), werkt vaak niet omdat in een leven met pubers en ook in jouw eigen/ je vriends behoeften dingen kunnen veranderen.
Het heeft dus ook geen zin om met hem een nieuw moment te willen vaststellen over een aantal jaar, denk ik.
Jullie behoeften lijken niet helemaal overeen te komen.
Ik denk dat jij voor jezelf het beste kan bekijken of jij je mindset kan veranderen.
Wil je graag hem in je leven houden, met de beperkingen die er voor jou zijn? Kun je leven met iemand die ook nog in de momenten dat jullie bij elkaar kunnen zijn, nog aardig wat bezigheden lijkt te hebben?
Blijft er genoeg over wat voor jou belangrijk is?
Voor mij zou belangrijk zijn of je er ook voor elkaar kan zijn als jullie elkaar nodig hebben bijvoorbeeld.
.
dinsdag 16 september 2025 om 16:42
Jammer TO maar in deze fase wel heel verstandig! Ik denk trouwens dat er - zéker wanneer je geen kerngezin bent - er veel meer voor- dan nadelen zitten aan latten. Het is dat ik heel erg graag een kerngezin wilde maar anders vind ik eigenlijk elke relatie (dus ook een eerste, eentje zonder kinderen etc.) het best werken als je blijft latten. En misschien zélfs met je kerngezin, daar ben ik niet geheel over uit. Ik ken mensen die dat doen (2 huishoudens zonder gescheiden te zijn) en dat klinkt soms best wel ideaal. Maar samenwonen met je hele kerngezin heeft ook wel wat knus en huiselijks en het is beter tegen de toch al zo schrijnende woningtekorten. 
dinsdag 16 september 2025 om 20:10
Helpt het nog als je vriend een auto aanschaft?
Zijn er nog andere praktische zaken die het voor jou makkelijker maken? Daar zou ik nu op focussen. Plannen maken is verder lastig omdat je niet weet hoe dingen gaan lopen.
Ik denk wel dat je er rekening mee moet houden dat de jongste op een gegeven moment niet meer mee zou kunnen willen. Pubers willen vaak bij hun vrienden zijn of hebben sport/verjaardag/bijbaan. Zeker begin puberteit moet/wil je dan wel in de buurt zijn. Vanaf 16 jr ging het bij mij wel wat makkelijker om ze alleen te laten. Maar ik hield wel graag vinger a d pols. Vanaf 16 jr de jongste gingen weleens weekje weg en dan belde ik ze wel, om zo toch enige ruimte voor mezelf en relatie te houden.
Zijn jullie vrienden wel gemengd? Sluit jij aan bij die van hen en hij bij die van jou? En hoe doe je het in schoolvakanties? Zijn jullie dan niet vaker bij elkaar?
Een andere relatie zal in 80% vd gevallen ook kinderen hebben, denk ik? Dus dat probleem houd je , alleen de afstand is dan miss makkelijker. Of een man zonder kinderen , dat was mijn ex dat vond ik helemaal geen doen eigenlijk. Hij snapte het allemaal maar half. Maar je zou het ook beter kunnen treffen natuurlijk.
Zijn er nog andere praktische zaken die het voor jou makkelijker maken? Daar zou ik nu op focussen. Plannen maken is verder lastig omdat je niet weet hoe dingen gaan lopen.
Ik denk wel dat je er rekening mee moet houden dat de jongste op een gegeven moment niet meer mee zou kunnen willen. Pubers willen vaak bij hun vrienden zijn of hebben sport/verjaardag/bijbaan. Zeker begin puberteit moet/wil je dan wel in de buurt zijn. Vanaf 16 jr ging het bij mij wel wat makkelijker om ze alleen te laten. Maar ik hield wel graag vinger a d pols. Vanaf 16 jr de jongste gingen weleens weekje weg en dan belde ik ze wel, om zo toch enige ruimte voor mezelf en relatie te houden.
Zijn jullie vrienden wel gemengd? Sluit jij aan bij die van hen en hij bij die van jou? En hoe doe je het in schoolvakanties? Zijn jullie dan niet vaker bij elkaar?
Een andere relatie zal in 80% vd gevallen ook kinderen hebben, denk ik? Dus dat probleem houd je , alleen de afstand is dan miss makkelijker. Of een man zonder kinderen , dat was mijn ex dat vond ik helemaal geen doen eigenlijk. Hij snapte het allemaal maar half. Maar je zou het ook beter kunnen treffen natuurlijk.
dinsdag 16 september 2025 om 20:20
Hij wil geen auto en moet opnieuw lessen.
Qua alleen thuisblijven heb ik ook het geluk dat mijn moeder om de hoek woont.
Vrienden is een beetje gemengd maar hij heeft 2 vaste vrienden waar hij vaak op vrijdag mee borrelt. Hoef ik niet bij haha. Ik heb dan weer vooral losse vriendinnen of groepjes collega's waar ik mee afspreek.
Grotere borrels van zijn vrienden ben ik vaak wel bij.
Qua alleen thuisblijven heb ik ook het geluk dat mijn moeder om de hoek woont.
Vrienden is een beetje gemengd maar hij heeft 2 vaste vrienden waar hij vaak op vrijdag mee borrelt. Hoef ik niet bij haha. Ik heb dan weer vooral losse vriendinnen of groepjes collega's waar ik mee afspreek.
Grotere borrels van zijn vrienden ben ik vaak wel bij.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 20:30
Eens. In de openingspost staat: oudste ziet het niet zitten en jongste wil liever in de huidige woonplaats blijven.stoepkrijt schreef: ↑16-09-2025 13:41Ik zou vetgedrukte niet te serieus nemen. Fijn dat ze er niet mordicus tegen zijn (en dus jouw partner en kind best te pruimen vinden), maar een kind beseft echt nog niet hoe het zal zijn en op hoeveel manieren er dingen veranderen. Dat is voor volwassenen al lastig in te schatten.
Dan zien ze dat moeder er verdrietig van is, en vinden ze het opeens niet zo'n probleem. Dat klinkt meer als: ik wil mijn moeder niet verdrietig maken. Niet als: het is eigenlijk geen probleem.
dinsdag 16 september 2025 om 20:35
Het belangrijkste om te realiseren is denk ik dat dit met een andere man niet perse anders hoeft te gaan, dan moet je weer opnieuw kijken hoe jullie kinderen er tegenaan kijken of jullie dezelfde wens hebben etc.
Dus de relatie verbreken geeft niet perse het gewenste resultaat.
Ik zit met een enigszins vergelijkbare situatie. Wel zijn de kinderen van mijn vriend ouder en komt hij makkelijker en vaker mijn kant op.
Maar samenwonen gaat hem voorlopig nog niet worden. Vanwege de afstand, zijn werk, mijn werk,zijn en mijn inwonende kinderen. Ik vind dat ook moeilijker, nu meer dan de eerste jaren.
De oplossing heb ik niet. Wel herkenning.
Dus de relatie verbreken geeft niet perse het gewenste resultaat.
Ik zit met een enigszins vergelijkbare situatie. Wel zijn de kinderen van mijn vriend ouder en komt hij makkelijker en vaker mijn kant op.
Maar samenwonen gaat hem voorlopig nog niet worden. Vanwege de afstand, zijn werk, mijn werk,zijn en mijn inwonende kinderen. Ik vind dat ook moeilijker, nu meer dan de eerste jaren.
De oplossing heb ik niet. Wel herkenning.
dinsdag 16 september 2025 om 21:05
Klopt, maar bedenk wel dat jij voor je kinderen hebt gekozen en niet andersom.Ditishet25 schreef: ↑16-09-2025 13:24Goh lekker kort door de bocht weer.
Nee ik ben niet een of andere egoïstisch kreng die nooit aan de kinderen denkt en ze manipuleert in wat ik wil. Ik denk altijd aan de kinderen doe heel veel voor ze maar ik ben ook maar een mens die ook behoefte heeft voor zichzelf.
En ja mijn kinderen hebben altijd de ruimte om te zeggen wat ze vinden en ik heb gezegd ik snap dat het voor jullie een veel fijner idee is maar ik ben er vandaag even verdrietig over. En dat mag he kinderen mogen ook de menselijke kant van kun ouders meemaken.
En dat vraagt soms offers.
dinsdag 16 september 2025 om 22:10
Alleen herkenning is ook al fijn. En een oplossing heeft niemand.Purplepeanut schreef: ↑16-09-2025 20:35Het belangrijkste om te realiseren is denk ik dat dit met een andere man niet perse anders hoeft te gaan, dan moet je weer opnieuw kijken hoe jullie kinderen er tegenaan kijken of jullie dezelfde wens hebben etc.
Dus de relatie verbreken geeft niet perse het gewenste resultaat.
Ik zit met een enigszins vergelijkbare situatie. Wel zijn de kinderen van mijn vriend ouder en komt hij makkelijker en vaker mijn kant op.
Maar samenwonen gaat hem voorlopig nog niet worden. Vanwege de afstand, zijn werk, mijn werk,zijn en mijn inwonende kinderen. Ik vind dat ook moeilijker, nu meer dan de eerste jaren.
De oplossing heb ik niet. Wel herkenning.
We gaan het zien hoe het gaat dat hij wat vaker bij mij is. Werkt dat echt niet voor mij dan kan ik de knoop altijd nog doorhakken.
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 22:15
Naast dat het niet relevant is wat ze vinden want het gaat toch niet gebeuren.Itsnojoke schreef: ↑16-09-2025 20:30Eens. In de openingspost staat: oudste ziet het niet zitten en jongste wil liever in de huidige woonplaats blijven.
Dan zien ze dat moeder er verdrietig van is, en vinden ze het opeens niet zo'n probleem. Dat klinkt meer als: ik wil mijn moeder niet verdrietig maken. Niet als: het is eigenlijk geen probleem.
Mijn oudste zou deels in mijn huis blijven en zag dat wel zitten. Mijn jongste vond het prima om daar heen te gaan staat ook in de op. Maar natuurlijk blijft hij ook graag hier. Mijn kinderen zijn mijn alles maar ze zijn niet op hun mondje gevallen en zeggen echt wel wat ze zelf vinden. Ook als ik wat anders vind of verdrietig ben. Ze hebben ook alle ruimte om hun mening te geven en doen dat zeker over vanalles (iets wat mijn vriend heel lastig vind soms).
Terug van weggeweest
dinsdag 16 september 2025 om 22:33
Mijn vriend heeft zich heel lang geschikt naar de beperkingen die ik had om samen te zijn omdat mijn kinderen bij mij wonen. Zijn kinderen woonden bij hun moeder en zijn inmiddels al ruimschoots volwassen. Ik heb nog een jonge twintiger in huis en inmiddels begint hij wel wat ongeduldig te worden. Op zich lijkt het me best gezellig om samen te wonen, maar latten vind ik ook helemaal prima. Het heeft heel veel voordelen, vooral qua alleen-tijd waar ik toevallig nogal op gesteld ben.
Wij hebben ooit een blauwe maandag samengewoond. Dat was geen succes en daar moet je alleen aan beginnen als alle kinderen het 150% zien zitten en er geen naar gedoe met exen is.
Wij hebben ooit een blauwe maandag samengewoond. Dat was geen succes en daar moet je alleen aan beginnen als alle kinderen het 150% zien zitten en er geen naar gedoe met exen is.
dinsdag 16 september 2025 om 23:19
Zoals ik het begrijp zit het probleem qua samenwoonwens 'm niet zozeer in je relatie. Je kind(eren) wil(len) immers geen samengesteld gezin - wat ik heel goed begrijp. En ook een nieuwe partner, al dan niet met kinderen, zal zich behoorlijk in jouw situatie moeten schikken, aangezien je je kinderen fulltime hebt. Dus ik denk dat samenwonen in deze fase hoe dan ook erg lastig wordt.
Ik zie dat er vanavond - ik vergat te refreshen - inmiddels wat meer reacties waren geplaatst, dus een beetje mosterd. Al mis ik wel een beetje je reactie daarop.
Ik zie dat er vanavond - ik vergat te refreshen - inmiddels wat meer reacties waren geplaatst, dus een beetje mosterd. Al mis ik wel een beetje je reactie daarop.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
dinsdag 16 september 2025 om 23:29
Ik zou trouwens meer moeite hebben met een volwassen man die geen auto heeft en niet kan rijden (hij moet lessen nemen staat er). Het OV is veel minder betrouwbaar, duurt behoorlijk langer en is meer gedoe. Gaat ook niet 24/7. Je bent niet "even" van deur tot deur. Dus dat maakt elkaar zien toch een extra drempel. Ik stap na een activiteit makkelijker in de auto. Dan dat ik eerst richting een treinstation moet, wachten, trein, wellicht overstappen en dan nog naar iemands huis etc. En als je dan ook nog spullen of een kind moet meenemen dan is dat absoluut niet handig.
dinsdag 16 september 2025 om 23:34
Misschien is het goed om te proberen dat ideaal traditionele plaatje van het gezin los te laten. Daar val jij toch al niet meer onder. Je zit al in de categorie alleenstaande ouder. Jouw relatie is niet minder als je gaat latten. Je bent Misschien een paar jaar alleen geweest. Maar in jouw hoofd heb je nog steeds dat plaatje van het kerngezin. Dat voelt compleet en dit niet. Kijk hoe je dat kunt leren loslaten.
dinsdag 16 september 2025 om 23:45
Ik snap dat je nu even verdrietig bent To, logisch als je je op dat samenwonen verheugde en je er naar toe leefde. Geef jezelf ook even de tijd om een ander plaatje te vormen.
Het duurt nog even voor je kinderen uit huis zijn maar de leeftijd dat ze ook gewoon een nachtje alleen kunnen zijn komt er wel snel aan. Dat geeft misschien ruimte voor jou dan als het zover is om ook een nachtje naar hem te gaan in de week.
Zo kun je steeds uitbreiden
Het duurt nog even voor je kinderen uit huis zijn maar de leeftijd dat ze ook gewoon een nachtje alleen kunnen zijn komt er wel snel aan. Dat geeft misschien ruimte voor jou dan als het zover is om ook een nachtje naar hem te gaan in de week.
Zo kun je steeds uitbreiden
where ever you go, go with your heart
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
