Relaties
alle pijlers
Zijn er ook nog mensen met een goede relatie met ouders
woensdag 23 juli 2008 om 22:58
Dat vraag ik me dus af. Als ik zo om me heen verhalen hoor en hier op het forum rondlees, lijkt het allemaal één doffe ellende. Wat gaat er dan steeds fout?
Zijn er ook mensen die wel een goede relatie hebben met hun ouders?
Ik wel. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor me en ik heb altijd een goede band met ze gehad.Ik hou ontzettend veel van ze en zie ze regelmatig. Natuurlijk heb ik vroeger ook wel eens flinke ruzie gehad en heb ik ze uitgescholden voor van alles en nog wat.
Maar nu ik volwassen ben kan ik me niet meer voorstellen dat ik ruzie zou hebben met hun. Dat lijkt me zo vreemd. Hoort voor mij bij de puberteit.
Ben ik de enige?
Zijn er ook mensen die wel een goede relatie hebben met hun ouders?
Ik wel. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor me en ik heb altijd een goede band met ze gehad.Ik hou ontzettend veel van ze en zie ze regelmatig. Natuurlijk heb ik vroeger ook wel eens flinke ruzie gehad en heb ik ze uitgescholden voor van alles en nog wat.
Maar nu ik volwassen ben kan ik me niet meer voorstellen dat ik ruzie zou hebben met hun. Dat lijkt me zo vreemd. Hoort voor mij bij de puberteit.
Ben ik de enige?
donderdag 24 juli 2008 om 00:02
Als ik zo in mijn familie gevoel kruip zoals ik nu doe dan word ik gevangen door het gemis aan mijn zus....
Over een paar maanden ga ik er weer heen, met mijn ouders. Het moment dat zij de armen om mijn zus heen slaan, mijn neefjes tegen ze op zijn gesprongen, ik pa, ma, zus en mezelf hard hoor janken weet ik dat we weer even 'samen' zijn.... dan vegen we de tranen weg en is het wachten op de eerste die zegt : 'biertje?'
Over een paar maanden ga ik er weer heen, met mijn ouders. Het moment dat zij de armen om mijn zus heen slaan, mijn neefjes tegen ze op zijn gesprongen, ik pa, ma, zus en mezelf hard hoor janken weet ik dat we weer even 'samen' zijn.... dan vegen we de tranen weg en is het wachten op de eerste die zegt : 'biertje?'
DTEEZ!
donderdag 24 juli 2008 om 00:03
quote:Ikke1971 schreef op 24 juli 2008 @ 00:01: Ze horen zo ontzettend bij elkaar als een twee-eenheid.
Daar ben ik wel eens bang voor: hoe moet de een verder zonder de ander?
Dagje uit met mijn vader heb ik regelmatig: samen met de trein naar Schiphol of Hoek van Holland en dan verwondert hij zich er elke keer weer over hoe goed ik alles regel.
Daar ben ik wel eens bang voor: hoe moet de een verder zonder de ander?
Dagje uit met mijn vader heb ik regelmatig: samen met de trein naar Schiphol of Hoek van Holland en dan verwondert hij zich er elke keer weer over hoe goed ik alles regel.
donderdag 24 juli 2008 om 00:04
quote:Winterdip schreef op 24 juli 2008 @ 00:01:
Dan bel ik op en vraag ik: "Staat de wijn koud?"
"Voor jou altijd, ik ben over 10 minuten bij je!" zegt mijn vader dan.
Schiphol idem dito. Maakt niet uit hoe laat het vliegtuig gaat, mijn vader zet om 03.00 uur zijn wekker om ons weg te brengen. Ik mag niet eens een taxi bellen want hij vindt het leuk om ons te brengen en te halen. En hij staat er ALTIJD!!! Dat is een van de dingen die ik zo leuk vind van reizen, bij aankomst staat paps altijd daar.
Mijn vader brengt me altijd en ze komen me samen weer halen. Even een kopje koffie op schiphol (zodat ik een sigaretje kan roken, ondanks dat zij inmiddels niet rokers zijn) en dan richting huis. Ze komen dan samen omdat ze me allebei even willen zien en de 1e enthousiaste verhalen niet van de ander willen horen. Ze willen er gewoon zijn.
Bij mijn laatste tripje werd ik opgehaald door iemand anders (kwam nou eenmaal zo uit). Vader zei niets, maar de teleurstelling klonk door alles heen..
Dan bel ik op en vraag ik: "Staat de wijn koud?"
"Voor jou altijd, ik ben over 10 minuten bij je!" zegt mijn vader dan.
Schiphol idem dito. Maakt niet uit hoe laat het vliegtuig gaat, mijn vader zet om 03.00 uur zijn wekker om ons weg te brengen. Ik mag niet eens een taxi bellen want hij vindt het leuk om ons te brengen en te halen. En hij staat er ALTIJD!!! Dat is een van de dingen die ik zo leuk vind van reizen, bij aankomst staat paps altijd daar.
Mijn vader brengt me altijd en ze komen me samen weer halen. Even een kopje koffie op schiphol (zodat ik een sigaretje kan roken, ondanks dat zij inmiddels niet rokers zijn) en dan richting huis. Ze komen dan samen omdat ze me allebei even willen zien en de 1e enthousiaste verhalen niet van de ander willen horen. Ze willen er gewoon zijn.
Bij mijn laatste tripje werd ik opgehaald door iemand anders (kwam nou eenmaal zo uit). Vader zei niets, maar de teleurstelling klonk door alles heen..
donderdag 24 juli 2008 om 00:04
quote:shining schreef op 23 juli 2008 @ 23:59:
Of 'Pap, mijn verwarming wordt niet meer warm'.
Springt gelijk in de auto en komt eraan.
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Of 'Pap, mijn verwarming wordt niet meer warm'.
Springt gelijk in de auto en komt eraan.
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 24 juli 2008 om 00:04
quote:MissMara schreef op 23 juli 2008 @ 23:51:
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of alle geweldige ouders waar het hier over gaat allemaal nog samen zijn, of dat er ook gescheiden en hertrouwde geweldige ouders tussenzitten? Het klinkt namelijk ook alsof jullie fijne ouders een fijne relatie hebben, bijv. uit Djoels verhaal komt dat heel duidelijk naar voren vind ik.
De mijne niet. Na een huwelijk van bijna 30 jaar en 3 kinders, zijn ze uit elkaar gegaan. Ging in het begin prima. Nu is het hel op aarde. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet meer, het is vreselijk en heel erg moeilijk. Voor mij dan, broertje en zusje maken zich er minder druk om. Heb er regelmatig vreselijke huilbuien van. En dan belt papa toevallig, schrikt zich rot, kalmeert me etc. En dan krijg ik 10 minuten later een SMS-je dat 'ie heeeeel veel van me houdt...
Ze hebben allebei een nieuwe partner trouwens, beiden geen leuke mensen maar ik hou zielsveel van allebei mijn ouders. En dat gaat nooit over.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of alle geweldige ouders waar het hier over gaat allemaal nog samen zijn, of dat er ook gescheiden en hertrouwde geweldige ouders tussenzitten? Het klinkt namelijk ook alsof jullie fijne ouders een fijne relatie hebben, bijv. uit Djoels verhaal komt dat heel duidelijk naar voren vind ik.
De mijne niet. Na een huwelijk van bijna 30 jaar en 3 kinders, zijn ze uit elkaar gegaan. Ging in het begin prima. Nu is het hel op aarde. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet meer, het is vreselijk en heel erg moeilijk. Voor mij dan, broertje en zusje maken zich er minder druk om. Heb er regelmatig vreselijke huilbuien van. En dan belt papa toevallig, schrikt zich rot, kalmeert me etc. En dan krijg ik 10 minuten later een SMS-je dat 'ie heeeeel veel van me houdt...
Ze hebben allebei een nieuwe partner trouwens, beiden geen leuke mensen maar ik hou zielsveel van allebei mijn ouders. En dat gaat nooit over.
donderdag 24 juli 2008 om 00:05
quote:Ikke1971 schreef op 24 juli 2008 @ 00:04:
[...]
Mijn vader brengt me altijd en ze komen me samen weer halen. Even een kopje koffie op schiphol (zodat ik een sigaretje kan roken, ondanks dat zij inmiddels niet rokers zijn) en dan richting huis. Ze komen dan samen omdat ze me allebei even willen zien en de 1e enthousiaste verhalen niet van de ander willen horen. Ze willen er gewoon zijn.
Bij mijn laatste tripje werd ik opgehaald door iemand anders (kwam nou eenmaal zo uit). Vader zei niets, maar de teleurstelling klonk door alles heen..Ja hier precies hetzelfde! Alleen komt mijn moeder niet altijd mee omdat zij nog wel eens moet werken (of als het echt een achterlijk tijdstip is). En dan moet ik ook altijd even roken. Mijn vader rookt niet meer maar mijn moeder nog wel. GEZELLIG!!!
[...]
Mijn vader brengt me altijd en ze komen me samen weer halen. Even een kopje koffie op schiphol (zodat ik een sigaretje kan roken, ondanks dat zij inmiddels niet rokers zijn) en dan richting huis. Ze komen dan samen omdat ze me allebei even willen zien en de 1e enthousiaste verhalen niet van de ander willen horen. Ze willen er gewoon zijn.
Bij mijn laatste tripje werd ik opgehaald door iemand anders (kwam nou eenmaal zo uit). Vader zei niets, maar de teleurstelling klonk door alles heen..Ja hier precies hetzelfde! Alleen komt mijn moeder niet altijd mee omdat zij nog wel eens moet werken (of als het echt een achterlijk tijdstip is). En dan moet ik ook altijd even roken. Mijn vader rookt niet meer maar mijn moeder nog wel. GEZELLIG!!!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 24 juli 2008 om 00:06
quote:Caren schreef op 24 juli 2008 @ 00:04:
[...]
De mijne niet. Na een huwelijk van bijna 30 jaar en 3 kinders, zijn ze uit elkaar gegaan. Ging in het begin prima. Nu is het hel op aarde. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet meer, het is vreselijk en heel erg moeilijk. Voor mij dan, broertje en zusje maken zich er minder druk om. Heb er regelmatig vreselijke huilbuien van. En dan belt papa toevallig, schrikt zich rot, kalmeert me etc. En dan krijg ik 10 minuten later een SMS-je dat 'ie heeeeel veel van me houdt...
Ze hebben allebei een nieuwe partner trouwens, beiden geen leuke mensen maar ik hou zielsveel van allebei mijn ouders. En dat gaat nooit over.
Dat lijkt me verschrikkelijk.
[...]
De mijne niet. Na een huwelijk van bijna 30 jaar en 3 kinders, zijn ze uit elkaar gegaan. Ging in het begin prima. Nu is het hel op aarde. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet meer, het is vreselijk en heel erg moeilijk. Voor mij dan, broertje en zusje maken zich er minder druk om. Heb er regelmatig vreselijke huilbuien van. En dan belt papa toevallig, schrikt zich rot, kalmeert me etc. En dan krijg ik 10 minuten later een SMS-je dat 'ie heeeeel veel van me houdt...
Ze hebben allebei een nieuwe partner trouwens, beiden geen leuke mensen maar ik hou zielsveel van allebei mijn ouders. En dat gaat nooit over.
Dat lijkt me verschrikkelijk.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 24 juli 2008 om 00:07
Thanks, Djoels. Ja, mijn vader zal ik altijd blijven missen, hij is een stukje van mezelf. Ik lijk ook heel erg veel op hem.
Nu ik hier eenmaal begonnen ben met schrijven over mijn ouders kan ik niet meer ophouden .
Als ik bij mijn moeder ben (en ik ga gelukkig regelmatig een paar dagen naar haar toe), dan maakt ze altijd hetzelfde eten voor me klaar als vroeger. Gekookte witlof, spruitjes, gekookte bietjes, slavinkje erbij en gekookte aardappeltjes met jus. Helemaal niets byzonders, normale ouderwetse hollandse pot dus. Maar ik vind dat zo lekker. Waarschijnlijk ook omdat het me aan vroeger doet denken. Als ik zoiets zelf op tafel zet dan vind ik er niets aan. Mijn moeder moet het op haar manier klaar hebben gemaakt.
En als ze bij mij is dan geniet ze van de dingen die ik voor haar neerzet, gegrilde eendeborstfilet, foie gras, lekkere Indonesische gerechten enz.
Ik heb een jaar of 10 geleden een hele tijd alleen gewoond (na een scheiding). Mijn moeder kwam in die tijd iedere week bij me langs om mijn huis helemaal schoon te maken en op te ruimen. En dan kwam ik s'avonds thuis van mijn werk, stond er weer een bosje bloemen op tafel, lekkere koekjes in de kast. Haar manier om weer voor me te zorgen.
En mijn vader timmerde in die tijd allerlei meubels voor me (hij was timmerman), een schoenenkastje, tv-meubel, toilettafel en schilderde alles in mijn favoriete kleur blauw. Zo vreselijk lief .
Mijn grootste angst op dit moment is ook dat er iets met mijn moeder gebeurt. Ik bel haar iedere avond even op. Dan ben ik weer gerustgesteld.
Nu ik hier eenmaal begonnen ben met schrijven over mijn ouders kan ik niet meer ophouden .
Als ik bij mijn moeder ben (en ik ga gelukkig regelmatig een paar dagen naar haar toe), dan maakt ze altijd hetzelfde eten voor me klaar als vroeger. Gekookte witlof, spruitjes, gekookte bietjes, slavinkje erbij en gekookte aardappeltjes met jus. Helemaal niets byzonders, normale ouderwetse hollandse pot dus. Maar ik vind dat zo lekker. Waarschijnlijk ook omdat het me aan vroeger doet denken. Als ik zoiets zelf op tafel zet dan vind ik er niets aan. Mijn moeder moet het op haar manier klaar hebben gemaakt.
En als ze bij mij is dan geniet ze van de dingen die ik voor haar neerzet, gegrilde eendeborstfilet, foie gras, lekkere Indonesische gerechten enz.
Ik heb een jaar of 10 geleden een hele tijd alleen gewoond (na een scheiding). Mijn moeder kwam in die tijd iedere week bij me langs om mijn huis helemaal schoon te maken en op te ruimen. En dan kwam ik s'avonds thuis van mijn werk, stond er weer een bosje bloemen op tafel, lekkere koekjes in de kast. Haar manier om weer voor me te zorgen.
En mijn vader timmerde in die tijd allerlei meubels voor me (hij was timmerman), een schoenenkastje, tv-meubel, toilettafel en schilderde alles in mijn favoriete kleur blauw. Zo vreselijk lief .
Mijn grootste angst op dit moment is ook dat er iets met mijn moeder gebeurt. Ik bel haar iedere avond even op. Dan ben ik weer gerustgesteld.
donderdag 24 juli 2008 om 00:07
quote:Winterdip schreef op 24 juli 2008 @ 00:04:
[...]
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Ja, die van mij doet dat soort klusjes ook altijd.
Ik herinner me opeens iets grappigs. Een vriendin van me zei een keer dat ze de laatste trein had gemist en niet wist hoe ze thuis moest komen ( ze woonde bij haar ouders) en tenslotte maar een taxi had gebeld.
Ik vroeg toen heel naief: 'Heb je je ouders dan niet gebeld?'.
Zij: 'Ja, maar die moesten ook de volgende dag werken'.
Ik kan altijd mijn ouders bellen. Altijd wel één van hun die me ophaalt, zelfs midden in de nacht.
[...]
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Ja, die van mij doet dat soort klusjes ook altijd.
Ik herinner me opeens iets grappigs. Een vriendin van me zei een keer dat ze de laatste trein had gemist en niet wist hoe ze thuis moest komen ( ze woonde bij haar ouders) en tenslotte maar een taxi had gebeld.
Ik vroeg toen heel naief: 'Heb je je ouders dan niet gebeld?'.
Zij: 'Ja, maar die moesten ook de volgende dag werken'.
Ik kan altijd mijn ouders bellen. Altijd wel één van hun die me ophaalt, zelfs midden in de nacht.
donderdag 24 juli 2008 om 00:08
quote:Winterdip schreef op 24 juli 2008 @ 00:04:
[...]
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Héél herkenbaar! Wat ik ook zo mooi vind, mijn moeder doet nog rustig mijn boodschappen, of de was.
Of ze halen nieuwe plantjes bij het tuincentrum en zetten die meteen in de bakken. En sinds ik een kat heb, wordt ook altijd even gevraagd hoe het met hem is (al is mijn vader iets minder fan van de kat sinds de kat tegen zijn been sproeide). En het allerfijnst: als ik ziek ben, komt mijn moeder meteen een pan kippensoep brengen
[...]
Pap de kraan lekt...
Pap de regen komt naar binnen...
Pap mijn wasmachine maakt een raar geluid...
Pap er komt een aannemer om over de verbouwing te praten, kom je ook?
Pap, ik verveel me kom je me halen?
Hahahaha.... Heerlijk toch.
Héél herkenbaar! Wat ik ook zo mooi vind, mijn moeder doet nog rustig mijn boodschappen, of de was.
Of ze halen nieuwe plantjes bij het tuincentrum en zetten die meteen in de bakken. En sinds ik een kat heb, wordt ook altijd even gevraagd hoe het met hem is (al is mijn vader iets minder fan van de kat sinds de kat tegen zijn been sproeide). En het allerfijnst: als ik ziek ben, komt mijn moeder meteen een pan kippensoep brengen
donderdag 24 juli 2008 om 00:10
donderdag 24 juli 2008 om 00:11
quote:shining schreef op 23 juli 2008 @ 23:59:
Of 'Pap, mijn verwarming wordt niet meer warm'.
Springt gelijk in de auto en komt eraan.
Ik heb mijn moeder eens gebeld (jaren geleden) dat ik zo ziek was. Voordat ik kon zeggen dat ik gewoon een vreselijke kater had van de avond ervoor (heel veel wijn gedronken op een feestje) zat ze al in de auto onderweg naar me toe .
Of 'Pap, mijn verwarming wordt niet meer warm'.
Springt gelijk in de auto en komt eraan.
Ik heb mijn moeder eens gebeld (jaren geleden) dat ik zo ziek was. Voordat ik kon zeggen dat ik gewoon een vreselijke kater had van de avond ervoor (heel veel wijn gedronken op een feestje) zat ze al in de auto onderweg naar me toe .
donderdag 24 juli 2008 om 00:11
quote:shining schreef op 24 juli 2008 @ 00:07:
[...]
Ja, die van mij doet dat soort klusjes ook altijd.
Ik herinner me opeens iets grappigs. Een vriendin van me zei een keer dat ze de laatste trein had gemist en niet wist hoe ze thuis moest komen ( ze woonde bij haar ouders) en tenslotte maar een taxi had gebeld.
Ik vroeg toen heel naief: 'Heb je je ouders dan niet gebeld?'.
Zij: 'Ja, maar die moesten ook de volgende dag werken'.
Ik kan altijd mijn ouders bellen. Altijd wel één van hun die me ophaalt, zelfs midden in de nacht.Ja zeg... Mijn vader stond 15 jaar geleden al om de hoek van de kroeg te wachten. Om 02.00 uur 's nachts, kun je nagaan, ook niet echt vroeg voor een 16-jarige. Maakte niet uit, ze zouden het zichzelf nooit vergeven als er iets zou gebeuren. Het mooie is, doordat mijn ouders altijd haalden en brachten, zijn mijn broer en zus ook zo. En die wonen ook in de buurt. (We wonen allemaal heel dichtbij elkaar Thank God!) Dus ik hoef echt geen auto aan te schaffen, vervoer is altijd geregeld.
[...]
Ja, die van mij doet dat soort klusjes ook altijd.
Ik herinner me opeens iets grappigs. Een vriendin van me zei een keer dat ze de laatste trein had gemist en niet wist hoe ze thuis moest komen ( ze woonde bij haar ouders) en tenslotte maar een taxi had gebeld.
Ik vroeg toen heel naief: 'Heb je je ouders dan niet gebeld?'.
Zij: 'Ja, maar die moesten ook de volgende dag werken'.
Ik kan altijd mijn ouders bellen. Altijd wel één van hun die me ophaalt, zelfs midden in de nacht.Ja zeg... Mijn vader stond 15 jaar geleden al om de hoek van de kroeg te wachten. Om 02.00 uur 's nachts, kun je nagaan, ook niet echt vroeg voor een 16-jarige. Maakte niet uit, ze zouden het zichzelf nooit vergeven als er iets zou gebeuren. Het mooie is, doordat mijn ouders altijd haalden en brachten, zijn mijn broer en zus ook zo. En die wonen ook in de buurt. (We wonen allemaal heel dichtbij elkaar Thank God!) Dus ik hoef echt geen auto aan te schaffen, vervoer is altijd geregeld.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 24 juli 2008 om 00:12
@Caren: Lijkt me heel lastig als de mensen waar je van houdt een nieuwe partner krijgen die je niet aardig vind..... Het feit dat ze elkaar niet meer lief vinden...tot daar aan toe (ook al lastig, maar toch) maar dan opnieuw beginnen met andere partners waar je niks mee hebt. Het lijkt me dat daarmee je plekje waar je altijd graag komt in het geding komt...
donderdag 24 juli 2008 om 00:13
Weet je, ik zou nog rustig met mijn ouders op vakantie gaan.
En al zie ik ze door mijn werk minder vaak dan ik zou willen (ik werk veel in het buitenland) ik bel elke dag mijn moeder en om de andere dag mijn vader.
Omdat ik zoveel weg ben, heeft mijn vader zelfs een mobieltje gekocht en leren smsen: dat vond ik zo gaaf. Al krijg ik de meest vreemde berichtjes van 'm
Caren, het lijk me ontzettend moeilijk wat je schrijft
En al zie ik ze door mijn werk minder vaak dan ik zou willen (ik werk veel in het buitenland) ik bel elke dag mijn moeder en om de andere dag mijn vader.
Omdat ik zoveel weg ben, heeft mijn vader zelfs een mobieltje gekocht en leren smsen: dat vond ik zo gaaf. Al krijg ik de meest vreemde berichtjes van 'm
Caren, het lijk me ontzettend moeilijk wat je schrijft
donderdag 24 juli 2008 om 00:14
quote:Djoels schreef op 24 juli 2008 @ 00:10:
ja wat je zegt Shining, de enige reden dat mijn ouders me niet zouden kunnen ophalen midden in de nacht is als ze teveel glazen wijn op hebben! Maar anders, geen probleem. Maar andersom overigens ook hoor... vind ik eigenlijk gewoon normaal..
En dat is het nou net. Ik vind dat ook heel normaal. Het werkt twee kanten op. Maar zoals in de OP al gemeld, is het eigenlijk helemaal niet zo normaal. En door een topic als deze (dank daarvoor Shining) realiseer ik me dat even weer.
Maar grote bos bloemen weer voor ze neerzetten als ze terugkomen van vakantie...is weer te lang geleden
ja wat je zegt Shining, de enige reden dat mijn ouders me niet zouden kunnen ophalen midden in de nacht is als ze teveel glazen wijn op hebben! Maar anders, geen probleem. Maar andersom overigens ook hoor... vind ik eigenlijk gewoon normaal..
En dat is het nou net. Ik vind dat ook heel normaal. Het werkt twee kanten op. Maar zoals in de OP al gemeld, is het eigenlijk helemaal niet zo normaal. En door een topic als deze (dank daarvoor Shining) realiseer ik me dat even weer.
Maar grote bos bloemen weer voor ze neerzetten als ze terugkomen van vakantie...is weer te lang geleden
donderdag 24 juli 2008 om 00:16
donderdag 24 juli 2008 om 00:17
quote:Hermes schreef op 24 juli 2008 @ 00:13:
Weet je, ik zou nog rustig met mijn ouders op vakantie gaan.
Wij zijn vorig jaar nog met elkaar op vakantie geweest. En dit jaar zaten we allemaal in Thailand, hebben we elkaar ook even een paar dagen opgezocht. Echt super. En met mijn moeder ben ik ook wel eens een weekendje naar Barcelona geweest. En een sangria zuipen dat kreng
Ik heb het niet van een vreemde...
Weet je, ik zou nog rustig met mijn ouders op vakantie gaan.
Wij zijn vorig jaar nog met elkaar op vakantie geweest. En dit jaar zaten we allemaal in Thailand, hebben we elkaar ook even een paar dagen opgezocht. Echt super. En met mijn moeder ben ik ook wel eens een weekendje naar Barcelona geweest. En een sangria zuipen dat kreng
Ik heb het niet van een vreemde...
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 24 juli 2008 om 00:17
quote:Ikke1971 schreef op 24 juli 2008 @ 00:12:
@Caren: Lijkt me heel lastig als de mensen waar je van houdt een nieuwe partner krijgen die je niet aardig vind..... Het feit dat ze elkaar niet meer lief vinden...tot daar aan toe (ook al lastig, maar toch) maar dan opnieuw beginnen met andere partners waar je niks mee hebt. Het lijkt me dat daarmee je plekje waar je altijd graag komt in het geding komt...
Dat is ook echt heel lastig, ik zal niet in details treden, daar is dit topic niet voor maar zeker de laatste weken zijn héél onstuimig.
Maar inderdaad, je verwoordt het goed, dat ze elkaar niet meer lief vinden alá. Daar kan ik mee leven, maar die nieuwe partners
@Winterdip& Djoels: dank jullie wel!
@Caren: Lijkt me heel lastig als de mensen waar je van houdt een nieuwe partner krijgen die je niet aardig vind..... Het feit dat ze elkaar niet meer lief vinden...tot daar aan toe (ook al lastig, maar toch) maar dan opnieuw beginnen met andere partners waar je niks mee hebt. Het lijkt me dat daarmee je plekje waar je altijd graag komt in het geding komt...
Dat is ook echt heel lastig, ik zal niet in details treden, daar is dit topic niet voor maar zeker de laatste weken zijn héél onstuimig.
Maar inderdaad, je verwoordt het goed, dat ze elkaar niet meer lief vinden alá. Daar kan ik mee leven, maar die nieuwe partners
@Winterdip& Djoels: dank jullie wel!
donderdag 24 juli 2008 om 00:17
quote:Djoels schreef op 24 juli 2008 @ 00:02:
Als ik zo in mijn familie gevoel kruip zoals ik nu doe dan word ik gevangen door het gemis aan mijn zus....
Over een paar maanden ga ik er weer heen, met mijn ouders. Het moment dat zij de armen om mijn zus heen slaan, mijn neefjes tegen ze op zijn gesprongen, ik pa, ma, zus en mezelf hard hoor janken weet ik dat we weer even 'samen' zijn.... dan vegen we de tranen weg en is het wachten op de eerste die zegt : 'biertje?'
Ja, herkenbaar. Weer even allemaal samen zijn. Dat mis ik ook vaak.
Een paar jaar geleden waren mijn zus met haar man en kinderen en mijn ouders allemaal hier voor mijn verjaardag. Het was een verrassing, ik wist van niets. En opeens stonden ze allemaal voor mijn neus. Ik heb nog nooit zo hard gehuild als toen.
Als ik zo in mijn familie gevoel kruip zoals ik nu doe dan word ik gevangen door het gemis aan mijn zus....
Over een paar maanden ga ik er weer heen, met mijn ouders. Het moment dat zij de armen om mijn zus heen slaan, mijn neefjes tegen ze op zijn gesprongen, ik pa, ma, zus en mezelf hard hoor janken weet ik dat we weer even 'samen' zijn.... dan vegen we de tranen weg en is het wachten op de eerste die zegt : 'biertje?'
Ja, herkenbaar. Weer even allemaal samen zijn. Dat mis ik ook vaak.
Een paar jaar geleden waren mijn zus met haar man en kinderen en mijn ouders allemaal hier voor mijn verjaardag. Het was een verrassing, ik wist van niets. En opeens stonden ze allemaal voor mijn neus. Ik heb nog nooit zo hard gehuild als toen.
donderdag 24 juli 2008 om 00:18
Ik merk dat ik tegenwoordig meer voor mijn ouders doe.
Juridische zaken met de gemeente geregeld, maar ook gewone dingen, zoals als ze terugkomen van vakantie zorgen dat het huis schoon is, koelkast gevuld en inderdaad een bos bloemen op tafel.
Of - al heb ik een ontzettende hekel aan werken in de tuin - helpen met snoeien, bollen planten of gras maaien.
Hoe is jullie band met broers/zussen? Mijn broer spreek ik minder vaak, maar sms/mail wel veel.
Juridische zaken met de gemeente geregeld, maar ook gewone dingen, zoals als ze terugkomen van vakantie zorgen dat het huis schoon is, koelkast gevuld en inderdaad een bos bloemen op tafel.
Of - al heb ik een ontzettende hekel aan werken in de tuin - helpen met snoeien, bollen planten of gras maaien.
Hoe is jullie band met broers/zussen? Mijn broer spreek ik minder vaak, maar sms/mail wel veel.
