Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
zondag 3 augustus 2008 om 20:55
Lastige situatie voor jou @Luna! Is het dan zo dat jullie op elkaar wachten? Dat hij eerst de tijd nodig heeft om zijn problemen op te lossen en dan wellicht verder wil met jou? Het lijkt me zo moeilijk om te weten dat de liefde er nog is, maar dat het gewoon niet kan. Aan de andere kant houdt hij nog wel van je, is de liefde niet opgezegd, ligt het puur aan hem...
Ik denk dat mijn ex ook problemen heeft met zichzelf, problemen om zich te binden. Dit is al de 5de relatie op rij die hij zelf beeindigd. Ergens voel ik me gebruikt, omdat hij wist dat hij dat probleem had/heeft, maar ik had 'm ook niet willen missen. Ik heb ook problemen met mezelf, problemen om van mezelf te houden. Ben nu aan 't opkrabbelen uit een overspannenheid en heb me erg afhankelijk en aanhankelijk opgesteld in onze relatie. Ik denk dan ook dat hij daar op is afgeknapt, terwijl ik normaal gesproken best onafhankelijk ben. Probleem is wel dat ik me zonder relatie niet gelukkig voel, hoeveel vrienden ik ook heb. Als je naar de feiten kijkt (leuke baan, lieve vrienden, familie, eigen huisje etc) zou ik ook gelukkig moeten zijn. Ik vind het heel erg moeilijk om alleen te zijn, om alle gedachten en gevoelens te laten komen. Dan voel ik me erg alleen en eenzaam.....dus ik heb nog een hoop te leren nu! Voordeel is wel dat ik me nu wel moet richten op mezelf, niet meer kan vluchten in mn relatie.
Het kost idd kracht om pas contact met hem op te nemen als mijn gevoel voor hem minder is. Nu heb ik met mezelf afgesproken dat ik kijk hoe het over 3 weken gaat, als ik terug kom uit Barcelona. Dan ben ik een weekje weg geweest, hopelijk heeft me dat dan goed gedaan en kracht gegeven. Maar ik weet dat ik me focus op over 3 weken....en dat is ook weer niet goed....
Ik denk dat mijn ex ook problemen heeft met zichzelf, problemen om zich te binden. Dit is al de 5de relatie op rij die hij zelf beeindigd. Ergens voel ik me gebruikt, omdat hij wist dat hij dat probleem had/heeft, maar ik had 'm ook niet willen missen. Ik heb ook problemen met mezelf, problemen om van mezelf te houden. Ben nu aan 't opkrabbelen uit een overspannenheid en heb me erg afhankelijk en aanhankelijk opgesteld in onze relatie. Ik denk dan ook dat hij daar op is afgeknapt, terwijl ik normaal gesproken best onafhankelijk ben. Probleem is wel dat ik me zonder relatie niet gelukkig voel, hoeveel vrienden ik ook heb. Als je naar de feiten kijkt (leuke baan, lieve vrienden, familie, eigen huisje etc) zou ik ook gelukkig moeten zijn. Ik vind het heel erg moeilijk om alleen te zijn, om alle gedachten en gevoelens te laten komen. Dan voel ik me erg alleen en eenzaam.....dus ik heb nog een hoop te leren nu! Voordeel is wel dat ik me nu wel moet richten op mezelf, niet meer kan vluchten in mn relatie.
Het kost idd kracht om pas contact met hem op te nemen als mijn gevoel voor hem minder is. Nu heb ik met mezelf afgesproken dat ik kijk hoe het over 3 weken gaat, als ik terug kom uit Barcelona. Dan ben ik een weekje weg geweest, hopelijk heeft me dat dan goed gedaan en kracht gegeven. Maar ik weet dat ik me focus op over 3 weken....en dat is ook weer niet goed....
maandag 4 augustus 2008 om 00:10
Nee, ik ga niet op hem wachten... Dat is wat mij betreft stilstaan (en stilstaan is achteruitgang . Daarnaast heb ik geen idee hoe het gaat uitpakken en hoe lang het gaat duren. Als onze paden mekaar kruisen, gebeurt dat vanzelf. Daar hoef ik niet op te wachten. Wellicht als hij de boel helder krijgt hij beseft dat ik het gewoon niet ben. Of wanneer ik (ooit..
iemand anders ontmoet ik besef dat hij het gewoon niet is.
Wil niet zeggen dat het allemaal makkelijker is, integendeel!
Maar ik zal en moet verder...
Wat rot dat je naast de breuk van je relatie ook zelf niet lekker in je vel zit. Of heeft dit alles juist met de relatie te maken? En waarom denk je zelf dat je zonder relatie ongelukkig(er) bent?
Ik heb nu ook genoeg ongelukkige momenten, hoor. Dat wat je hebt er even niet toe doet. Maar ik probeer dan toch zoveel mogelijk te kijken wat ik wel heb en niet wat ik niet heb. Kortom, het glas is halfvol..
Het is zeker goed om ook kritisch naar jezelf te kijken en niet te vluchten. Daar wordt je juist sterker van! Dat je het moeilijk vindt alleen te zijn en je eenzaam voelt is helemaal niet raar. Dat heb ik ook met momenten. Toch laat ik dan juist het gevoel toe, in de hoop dat het oplucht, het me een stapje verder brengt.
En je kijkt alweer 3 weken verder. Vind ik ook knap, hoor! Zeker nu, leef je vooral per dag... Je zult merken dat het makkelijker wordt (denk ik). Nu is het een houvast, die 3 wk. Maar wellicht in die 3 wk dat de drang minder wordt. Zeker als je de afleiding van een vakantie hebt.
Maar wat vooral belangrijk is om op jezelf te focussen. Jij bent immers het belangrijkst en je bent net aan het opkrabbelen van een overspannenheid. Probeer daar je energie op te richten ipv op hem. Ik weet het, het is supermoeilijk. Ik praat mezelf continue dingen in, in de hoop dat ik ze ook werkelijk ga geloven .
iemand anders ontmoet ik besef dat hij het gewoon niet is. Wil niet zeggen dat het allemaal makkelijker is, integendeel!
Maar ik zal en moet verder...
Wat rot dat je naast de breuk van je relatie ook zelf niet lekker in je vel zit. Of heeft dit alles juist met de relatie te maken? En waarom denk je zelf dat je zonder relatie ongelukkig(er) bent?
Ik heb nu ook genoeg ongelukkige momenten, hoor. Dat wat je hebt er even niet toe doet. Maar ik probeer dan toch zoveel mogelijk te kijken wat ik wel heb en niet wat ik niet heb. Kortom, het glas is halfvol..
Het is zeker goed om ook kritisch naar jezelf te kijken en niet te vluchten. Daar wordt je juist sterker van! Dat je het moeilijk vindt alleen te zijn en je eenzaam voelt is helemaal niet raar. Dat heb ik ook met momenten. Toch laat ik dan juist het gevoel toe, in de hoop dat het oplucht, het me een stapje verder brengt.
En je kijkt alweer 3 weken verder. Vind ik ook knap, hoor! Zeker nu, leef je vooral per dag... Je zult merken dat het makkelijker wordt (denk ik). Nu is het een houvast, die 3 wk. Maar wellicht in die 3 wk dat de drang minder wordt. Zeker als je de afleiding van een vakantie hebt.
Maar wat vooral belangrijk is om op jezelf te focussen. Jij bent immers het belangrijkst en je bent net aan het opkrabbelen van een overspannenheid. Probeer daar je energie op te richten ipv op hem. Ik weet het, het is supermoeilijk. Ik praat mezelf continue dingen in, in de hoop dat ik ze ook werkelijk ga geloven .
maandag 4 augustus 2008 om 08:43
Hallo allemaal,
Tot mijn grote verdriet mag ik me nu ook aansluiten bij dit topic... Ik en mijn ex waren vorige week maandag een jaar samen en zaterdag nacht is het uitgegaan. We hadden een moeilijke periode met veel ruzies, al een tijdje... en we zouden allebei even nadenken een paar dagen terwijl ik bij mijn ouders sliep. Zaterdagnacht belden we elkaar en toen gaf hij aan de telefoon aan dat hij het al wist; hij heeft het uitgemaakt. Gelukkig was ik stappen met een groep vrienden op een gayfeest, ben super opgevangen daar. Maar ja.. nu alles regelen. Ben met hem gaan samenwonen en van omgeving Amsterdam naar Twente verhuisd.. Daar een heel leven opgebouwd.. en nu dus weer even terug naar mijn ouders. Verdomme... Ik ga m zo missen maar ben ook zo kwaad. We gingen door de ruzies uit elkaar en niet met ruzie. Over het hele hyves gebeuren..zondagochtend waren alle foto's van ons al van zn hyves verwijderd, stond er in grote letters SINGLE in zijn profiel en zondagmiddag ben ik uit zn vriendenlijst gegooid. AU! Waarom moet het nou zo? Hij wil geen contact meer en geen vrienden blijven, gaat toch niet werken.. Moest m gisteren wel bellen, om wat dingen te bespreken (spullen halen enzo) en hij deed zo koud en afstandelijk. Terwijl ie wel de hele week riep dat ie echt van me houdt nog maar dat we elkaar kapot maken met die ruzies. Tsja, ben het er mee eens.. al dat geruzie, zo vermoeiend. Maar dat neemt niet weg dat ik supergek op hem ben, zoveel van hem hou en nooit meer een ander wil.. Kga echt kapot van verdriet.
Ander pijnlijk detail... ik ben eigenlijk de eerste persoon geweest waarop hij echt echt verliefd is geworden en hij heeft voor mij met zoveel vrouwen het bed gedeeld, echt een player was het eigenlijk... In het jaar dat we samen waren is er nooit iets gebeurd ofzo hoor.. Maar hij heeft altijd verteld dat als ie vrijgezel was, of als een relatie uitging, hij meteen de stad in dook om een ander in bed te krijgen. En die gedachte maakt me kapot.
Pfff nooit zo verliefd geweest en weet niet of dat ooit nog zal geberuen. Het eerste half jaar tussen ons was zooo heftig. Konden geen seconde zonder elkaar, altijd vuurwerk en elkaar continu vertellen dat we samen 80 gingen worden...
Sorry als dit heel warrig is allemaal....
x
Tot mijn grote verdriet mag ik me nu ook aansluiten bij dit topic... Ik en mijn ex waren vorige week maandag een jaar samen en zaterdag nacht is het uitgegaan. We hadden een moeilijke periode met veel ruzies, al een tijdje... en we zouden allebei even nadenken een paar dagen terwijl ik bij mijn ouders sliep. Zaterdagnacht belden we elkaar en toen gaf hij aan de telefoon aan dat hij het al wist; hij heeft het uitgemaakt. Gelukkig was ik stappen met een groep vrienden op een gayfeest, ben super opgevangen daar. Maar ja.. nu alles regelen. Ben met hem gaan samenwonen en van omgeving Amsterdam naar Twente verhuisd.. Daar een heel leven opgebouwd.. en nu dus weer even terug naar mijn ouders. Verdomme... Ik ga m zo missen maar ben ook zo kwaad. We gingen door de ruzies uit elkaar en niet met ruzie. Over het hele hyves gebeuren..zondagochtend waren alle foto's van ons al van zn hyves verwijderd, stond er in grote letters SINGLE in zijn profiel en zondagmiddag ben ik uit zn vriendenlijst gegooid. AU! Waarom moet het nou zo? Hij wil geen contact meer en geen vrienden blijven, gaat toch niet werken.. Moest m gisteren wel bellen, om wat dingen te bespreken (spullen halen enzo) en hij deed zo koud en afstandelijk. Terwijl ie wel de hele week riep dat ie echt van me houdt nog maar dat we elkaar kapot maken met die ruzies. Tsja, ben het er mee eens.. al dat geruzie, zo vermoeiend. Maar dat neemt niet weg dat ik supergek op hem ben, zoveel van hem hou en nooit meer een ander wil.. Kga echt kapot van verdriet.
Ander pijnlijk detail... ik ben eigenlijk de eerste persoon geweest waarop hij echt echt verliefd is geworden en hij heeft voor mij met zoveel vrouwen het bed gedeeld, echt een player was het eigenlijk... In het jaar dat we samen waren is er nooit iets gebeurd ofzo hoor.. Maar hij heeft altijd verteld dat als ie vrijgezel was, of als een relatie uitging, hij meteen de stad in dook om een ander in bed te krijgen. En die gedachte maakt me kapot.
Pfff nooit zo verliefd geweest en weet niet of dat ooit nog zal geberuen. Het eerste half jaar tussen ons was zooo heftig. Konden geen seconde zonder elkaar, altijd vuurwerk en elkaar continu vertellen dat we samen 80 gingen worden...
Sorry als dit heel warrig is allemaal....
x
maandag 4 augustus 2008 om 10:30
@Spannend
Welkom hier, helaas... Maar hopelijk lucht het wat op als jij je verhaal kwijt kan. We weten hier allemaal hoe jij je voelt!
Het is heel moeilijk wanneer je van mekaar houdt, maar het toch niet werkt. Probeer toch heel reeël naar de situatie te kijken. Waarom het niet werkte, wat je wel en niet prettig vond.
En wees eerlijk... Een relatie met veel ruzie, dat wil toch niemand? En waarover gingen die ruzies?
Hoe hij met de situatie omgaat is zijn verantwoording, net zo goed hoe jij met de situatie omgaat, want dit moet ieder nu afzonderlijk doen. Probeer daar ook niet teveel aan te denken, maar vooral aan jezelf. Hoe ga jij verder en wat ga je daar voor doen?
En denk nooit dat je nooit meer zo verliefd zal worden! Heb vertrouwen in hetgeen wat op je pad komt. Praat met mensen, schrijf van je af, laat je emoties de vrije loop. Het is een fase waar je doorheen moet, vaak met 2 stapjes vooruit en weer eentje terug en wat op den duur alleen maar stapjes vooruit zijn. Focus je op de dingen die je nog wel hebt en niet wat je niet hebt. Bedenk voor jezelf de rust die je krijgt, nu je niet meer continue strubbelingen hebt met hem.
Ik heb ook een hele heftige liefde gehad en dat werkte ook niet, ondanks dat het houden van aanwezig was. Ik bedenk mezelf elke keer waarom het niet werkte en laat het houden van slijten. Tot het moment mijn hart hetzelfde zegt als mijn hoofd, maar dat kost gewoonweg tijd en die moet je nemen.
Maar makkelijk is het niet...
Welkom hier, helaas... Maar hopelijk lucht het wat op als jij je verhaal kwijt kan. We weten hier allemaal hoe jij je voelt!
Het is heel moeilijk wanneer je van mekaar houdt, maar het toch niet werkt. Probeer toch heel reeël naar de situatie te kijken. Waarom het niet werkte, wat je wel en niet prettig vond.
En wees eerlijk... Een relatie met veel ruzie, dat wil toch niemand? En waarover gingen die ruzies?
Hoe hij met de situatie omgaat is zijn verantwoording, net zo goed hoe jij met de situatie omgaat, want dit moet ieder nu afzonderlijk doen. Probeer daar ook niet teveel aan te denken, maar vooral aan jezelf. Hoe ga jij verder en wat ga je daar voor doen?
En denk nooit dat je nooit meer zo verliefd zal worden! Heb vertrouwen in hetgeen wat op je pad komt. Praat met mensen, schrijf van je af, laat je emoties de vrije loop. Het is een fase waar je doorheen moet, vaak met 2 stapjes vooruit en weer eentje terug en wat op den duur alleen maar stapjes vooruit zijn. Focus je op de dingen die je nog wel hebt en niet wat je niet hebt. Bedenk voor jezelf de rust die je krijgt, nu je niet meer continue strubbelingen hebt met hem.
Ik heb ook een hele heftige liefde gehad en dat werkte ook niet, ondanks dat het houden van aanwezig was. Ik bedenk mezelf elke keer waarom het niet werkte en laat het houden van slijten. Tot het moment mijn hart hetzelfde zegt als mijn hoofd, maar dat kost gewoonweg tijd en die moet je nemen.
Maar makkelijk is het niet...
maandag 4 augustus 2008 om 11:04
De ruzies gingen over alles wat je maar kan verzinnen eigenlijk, ging er vrij heftig aan toe meestal. Maar tegenover de ruzies stonden de mooie momenten.. echt diepe dalen en hoge pieken. Ik merk nu al wel dat ik veel meer rust in mijn hoofd heb.
Tsja, hij moet er mee omgaan hoe hij wil, maar ik vind het zo hard en confronterend... ik kijk niet meer op zijn hyves, ik wil het allemaal gewoon niet weten... Hij was ook mijn beste maatje en die mis ik.. hem belde ik als ik goed nieuws had, slecht nieuws enz. We belden elke dag vaak wel twee keer, gewoon lekker even kletsen, ook al zagen we elkaar 's avonds thuis weer.
En het is echt beter zo, maar nog niet perse leuker!
Tsja, hij moet er mee omgaan hoe hij wil, maar ik vind het zo hard en confronterend... ik kijk niet meer op zijn hyves, ik wil het allemaal gewoon niet weten... Hij was ook mijn beste maatje en die mis ik.. hem belde ik als ik goed nieuws had, slecht nieuws enz. We belden elke dag vaak wel twee keer, gewoon lekker even kletsen, ook al zagen we elkaar 's avonds thuis weer.
En het is echt beter zo, maar nog niet perse leuker!
maandag 4 augustus 2008 om 11:30
Nee, het is absoluut niet leuker!
En het is ook verstandig om inderdaad niet meer op zijn Hyves te kijken, hoe groot de verleiding ook is. Dat is waarschijnlijk alleen maar confronterend en dus klote..
En dat je iemand mist, je maatje, dat is heel begrijpelijk en dus heel moeilijk, want je wordt overvallen door een leegte die voorlopig door maar weinig dingen (of mensen) kan worden opgevuld.
En het is ook verstandig om inderdaad niet meer op zijn Hyves te kijken, hoe groot de verleiding ook is. Dat is waarschijnlijk alleen maar confronterend en dus klote..
En dat je iemand mist, je maatje, dat is heel begrijpelijk en dus heel moeilijk, want je wordt overvallen door een leegte die voorlopig door maar weinig dingen (of mensen) kan worden opgevuld.
maandag 4 augustus 2008 om 14:03
Ja die leegte is echt groot.. Buiten het feit dat ik hem mis had ik ook een heel leven opgebouwd in Twente... Zo moeilijk om daar weg te gaan, maar ja, ik studeer nog in Amsterdam en het is uit, dus ik ga terug. Zijn zusje is mijn beste vriendin geworden, we hadden meteen die klik, soort van vriendschap op t eerste gezicht zeg maar. Ga haar ook zo missen. Ik heb in t westen ook echt goede vriendinnen en vrienden, maar niet zo goed als zijn zusje eigenlijk... We hebben afgesproken dat we echt contact gaan houden, maar drie keer in de week ff langsgaan zit er niet meer in.
Pfff ik belde hem net, wilde weten of hij het foto album van ons wilde hebben of dat ik m kon meenemen. Zijn reactie heel kil: neem maar mee wat je wilt, ik hoef hem niet, doei. Ik heb (beetje stom) nog gevraagd waarom ie zo hard en kil deed, zijn reactie: nee we hebben geen ruzie maar ik flikker je gewoon uit mn leven. Zn zusje snapt er niets van, hij zat bij haar nog bijna te huilen gisteren.... Mja, echt nul contact vanaf nu. Als ik over dingen twijfel, tsja... dan neem ik t wel gewoon mee met spullen pakken ofzo. Weet ik veel.. ga m niet meer bellen in elk geval. Hij smste nog sorry. Pfff waarom doet het me zoveel. Voel me echt raar, ene moment gaat het eigenlijk prima en volgende moment stort ik echt in een diep gat.
Pfff ik belde hem net, wilde weten of hij het foto album van ons wilde hebben of dat ik m kon meenemen. Zijn reactie heel kil: neem maar mee wat je wilt, ik hoef hem niet, doei. Ik heb (beetje stom) nog gevraagd waarom ie zo hard en kil deed, zijn reactie: nee we hebben geen ruzie maar ik flikker je gewoon uit mn leven. Zn zusje snapt er niets van, hij zat bij haar nog bijna te huilen gisteren.... Mja, echt nul contact vanaf nu. Als ik over dingen twijfel, tsja... dan neem ik t wel gewoon mee met spullen pakken ofzo. Weet ik veel.. ga m niet meer bellen in elk geval. Hij smste nog sorry. Pfff waarom doet het me zoveel. Voel me echt raar, ene moment gaat het eigenlijk prima en volgende moment stort ik echt in een diep gat.
maandag 4 augustus 2008 om 14:55
Ik kan me inderdaad voorstellen dat je echt weer een nieuw leven moet opbouwen in een andere stad en dat dat best wennen is. Het leven wat je had opgebouwd is niet meer en daarmee verlies je nog weleens meer mensen dan alleen je expartner. Dat geldt voor mij ook, helaas... Ik ben in dit geval wel blij dat ik mijn eigen mensen nog steeds heb en niet van woonplaats ben veranderd oid. Maar zie het anders als een echte nieuwe start.
Ik begrijp overigens zijn houding ook niet. Je kunt nog best op een normale manier met mekaar omgaan, ondanks dit?! Daar hoef je toch niet opeens van steen te worden??
Logisch dat het je nog zoveel doet, je houdt nog van hem! Helaas is dat niet gelijk verdwenen. In het begin hou je echt een achtbaangevoel, dan goed, dan klote.. Heel irritant.
En hem bellen is inderdaad niet handig, je voelt je er niet beter door, zeker niet door zijn houding. En daarmee kun je langzaam losweken. Dat kan alleen als je afstand gaat nemen.
Dat is vaak het moeilijkst. Lees hier zo maar eens op dit topic, hoeveel meiden de neiging hadden/hebben om contact op te nemen. Vaak als je het dan toch doet voel je je nog verdrietiger. Het brengt je dus helemaal niks...
Ik begrijp overigens zijn houding ook niet. Je kunt nog best op een normale manier met mekaar omgaan, ondanks dit?! Daar hoef je toch niet opeens van steen te worden??
Logisch dat het je nog zoveel doet, je houdt nog van hem! Helaas is dat niet gelijk verdwenen. In het begin hou je echt een achtbaangevoel, dan goed, dan klote.. Heel irritant.
En hem bellen is inderdaad niet handig, je voelt je er niet beter door, zeker niet door zijn houding. En daarmee kun je langzaam losweken. Dat kan alleen als je afstand gaat nemen.
Dat is vaak het moeilijkst. Lees hier zo maar eens op dit topic, hoeveel meiden de neiging hadden/hebben om contact op te nemen. Vaak als je het dan toch doet voel je je nog verdrietiger. Het brengt je dus helemaal niks...
maandag 4 augustus 2008 om 20:37
@Luna, wat kom jij sterk over meis! Terwijl het nog maar zo vers is voor jou, echt enorm knap!! Hoe jij erover schrijft, ermee omgaat...ik wou dat ik dat kon. Waarom ik mij regelmatig ongelukkig voel met mezelf, me alleen en eenzaam voel? Ik weet 't niet, ben niet echt tevreden met mezelf. Ik stel best hoge eisen aan mezelf en aan anderen en dat zorgt ervoor dat ik snel word teleurgesteld. Ik word gelukkig van vrienden om me heen, om ergens te zijn, waar ik me nuttig kan maken en kan voelen. Als ik een avond op de bank zit en tv zit te kijken, voel ik me aan 't eind van de avond helemaal niet fijn. Dan heb ik niks zitten doen en kan ik daar niet van genieten. En dat wil ik wel weer, zo enorm graag!!!
@Kitty, wat ben jij gegroeid meis! Wel erg moeilijk om zijn moeder te spreken, daardoor miste je hem nog meer waarschijnlijk. Hou dit goede gevoel vast, succes!!
@Spannend, welkom hier helaas.....en wat moeilijk dat je ex zo koel en afstandelijk doet. Waarschijnlijk voelt hij zich niet zo, maar probeert hij daardoor duidelijk te zijn en afstand te creeren, op de verkeerde manier weliswaar. Als ik jou was zou ik meenemen wat je zelf graag wilt maar wel bepaalde spullen achterlaten. Wat foto's van jullie zodat hij zelf ook eens terug kan kijken en ziet wat hij mist... En kijk inderdaad naar wat er niet goed ging tussen jullie, dat is namelijk realistisch. Dat lukt mij heel slecht, maar het zet je wel terug in de realiteit namelijk dat het niet ging en dat dit niet de relatie was die jij graag wilde. Meis, er moet heel wat tijd overheen gaan voordat het allemaal beter wordt. Schrijf lekker van je af hier... Sterkte!!
Ik had vandaag best een goeie dag, totdat ik op z'n Hyves ging kijken. Ik weet 't, moet ik helemaal niet doen. Hij is vrienden geworden met een meisje die ik niet ken, single...en ze gaan wat drinken samen. Kan heel onschuldig zijn natuurlijk, maar ik voelde gelijk de realiteit tot me doordringen: dat het uit is, dat het niet meer uitmaakt wat hij wel of niet doet want we hebben niks meer samen, dat hij mag doen en laten wat hij wil....maar tegelijkertijd voelt het alsof ik de enige ben met het verdriet en hij gewoon vrolijk verder gaat met z'n leven. Tja...eigen interpretatie....ik weet 't ook niet... Het voelt in ieder geval niet goed! x
@Kitty, wat ben jij gegroeid meis! Wel erg moeilijk om zijn moeder te spreken, daardoor miste je hem nog meer waarschijnlijk. Hou dit goede gevoel vast, succes!!
@Spannend, welkom hier helaas.....en wat moeilijk dat je ex zo koel en afstandelijk doet. Waarschijnlijk voelt hij zich niet zo, maar probeert hij daardoor duidelijk te zijn en afstand te creeren, op de verkeerde manier weliswaar. Als ik jou was zou ik meenemen wat je zelf graag wilt maar wel bepaalde spullen achterlaten. Wat foto's van jullie zodat hij zelf ook eens terug kan kijken en ziet wat hij mist... En kijk inderdaad naar wat er niet goed ging tussen jullie, dat is namelijk realistisch. Dat lukt mij heel slecht, maar het zet je wel terug in de realiteit namelijk dat het niet ging en dat dit niet de relatie was die jij graag wilde. Meis, er moet heel wat tijd overheen gaan voordat het allemaal beter wordt. Schrijf lekker van je af hier... Sterkte!!
Ik had vandaag best een goeie dag, totdat ik op z'n Hyves ging kijken. Ik weet 't, moet ik helemaal niet doen. Hij is vrienden geworden met een meisje die ik niet ken, single...en ze gaan wat drinken samen. Kan heel onschuldig zijn natuurlijk, maar ik voelde gelijk de realiteit tot me doordringen: dat het uit is, dat het niet meer uitmaakt wat hij wel of niet doet want we hebben niks meer samen, dat hij mag doen en laten wat hij wil....maar tegelijkertijd voelt het alsof ik de enige ben met het verdriet en hij gewoon vrolijk verder gaat met z'n leven. Tja...eigen interpretatie....ik weet 't ook niet... Het voelt in ieder geval niet goed! x
maandag 4 augustus 2008 om 22:15
@Pien
Geloof me, ik moet het ook uit mijn tenen halen...Dit is helaas alweer de 3e relatie die is gesneuveld. Dus ben inmiddels ervaringsdeskundige . Daardoor weet ik dus inmiddels wel hoe ik met bepaalde dingen om moet gaan. Daarnaast vind ik het leven te kostbaar om maar bij de pakken neer te zitten. Dat wil niet zeggen dat het me momenteel ontzettend veel energie kost. Maar ik zal en moet verder..
Ik wil me ook graag settelen een keer, maar door juist daar niet de focus op te leggen ben ik er van overtuigt dat het een keer aan komt waaien. Tot die tijd probeer ik juist andere dingen aan te pakken. Zo stort ik me maar op mijn studie die ik naast mijn werk ga doen om maar een voorbeeld te noemen.
Ik ben héél erg blij dat mijn ex gaan hyves heeft. Ik weet ook niet of ik me in zou kunnen houden even te spieken. En als je dan dergelijke berichten leest zoals in jou geval kan ik me voorstellen dat je er goed ziek van bent en inderdaad het gevoel hebt dat alleen jij het verdriet hebt. Dat gevoel heb ik ook, hoor. In ieder geval dat ik hem meer mis dan hij mij. Maar wat doet het er toe eigenlijk?! Je moet het alleen uit je hoofd krijgen... Dus kijk ook niet op zijn Hyves, blok het anders!
Ik had van het weekend ook even een zwak moment dus smste ik hem waarop hij een dag later belde. Opzich een prima gesprek (ging niet zo zeer over ons), maar ik dacht toen ik ophing....wat heb ik hier in vredesnaam aan?!
Schrijf ook dingen op, welke dingen goed waren en slecht. Probeer een balans te vinden. En ook voor jezelf, aangezien je niet lekker in je vel zit. Wat is/gaat wel goed en wat niet en wat kun je daar zelf aan doen?
Persoonlijk vind ik hoge eisen stellen geen slechte eigenschap. Het zorgt ervoor dat je gemotiveerd ben doelen te bereiken. Zolang ze maar reeël zijn.
Je gaf eerder aan het moeilijk te vinden alleen te zijn omdat dan je gevoelens naar boven komen. So what, laat maar komen. Het komt namelijk toch wel een keer. Hoe sneller je daar aan kan werken, hoe beter. En..if it doesn't kill you it makes you stronger (cliché maar waar...).
Maar heb bovenal vertrouwen in jezelf!
Geloof me, ik moet het ook uit mijn tenen halen...Dit is helaas alweer de 3e relatie die is gesneuveld. Dus ben inmiddels ervaringsdeskundige . Daardoor weet ik dus inmiddels wel hoe ik met bepaalde dingen om moet gaan. Daarnaast vind ik het leven te kostbaar om maar bij de pakken neer te zitten. Dat wil niet zeggen dat het me momenteel ontzettend veel energie kost. Maar ik zal en moet verder..
Ik wil me ook graag settelen een keer, maar door juist daar niet de focus op te leggen ben ik er van overtuigt dat het een keer aan komt waaien. Tot die tijd probeer ik juist andere dingen aan te pakken. Zo stort ik me maar op mijn studie die ik naast mijn werk ga doen om maar een voorbeeld te noemen.
Ik ben héél erg blij dat mijn ex gaan hyves heeft. Ik weet ook niet of ik me in zou kunnen houden even te spieken. En als je dan dergelijke berichten leest zoals in jou geval kan ik me voorstellen dat je er goed ziek van bent en inderdaad het gevoel hebt dat alleen jij het verdriet hebt. Dat gevoel heb ik ook, hoor. In ieder geval dat ik hem meer mis dan hij mij. Maar wat doet het er toe eigenlijk?! Je moet het alleen uit je hoofd krijgen... Dus kijk ook niet op zijn Hyves, blok het anders!
Ik had van het weekend ook even een zwak moment dus smste ik hem waarop hij een dag later belde. Opzich een prima gesprek (ging niet zo zeer over ons), maar ik dacht toen ik ophing....wat heb ik hier in vredesnaam aan?!
Schrijf ook dingen op, welke dingen goed waren en slecht. Probeer een balans te vinden. En ook voor jezelf, aangezien je niet lekker in je vel zit. Wat is/gaat wel goed en wat niet en wat kun je daar zelf aan doen?
Persoonlijk vind ik hoge eisen stellen geen slechte eigenschap. Het zorgt ervoor dat je gemotiveerd ben doelen te bereiken. Zolang ze maar reeël zijn.
Je gaf eerder aan het moeilijk te vinden alleen te zijn omdat dan je gevoelens naar boven komen. So what, laat maar komen. Het komt namelijk toch wel een keer. Hoe sneller je daar aan kan werken, hoe beter. En..if it doesn't kill you it makes you stronger (cliché maar waar...).
Maar heb bovenal vertrouwen in jezelf!
maandag 4 augustus 2008 om 23:42
quote:Pien05 schreef op 04 augustus 2008 @ 20:37:
Ik had vandaag best een goeie dag, totdat ik op z'n Hyves ging kijken. Ik weet 't, moet ik helemaal niet doen. Hij is vrienden geworden met een meisje die ik niet ken, single...en ze gaan wat drinken samen. Kan heel onschuldig zijn natuurlijk, maar ik voelde gelijk de realiteit tot me doordringen: dat het uit is, dat het niet meer uitmaakt wat hij wel of niet doet want we hebben niks meer samen, dat hij mag doen en laten wat hij wil....maar tegelijkertijd voelt het alsof ik de enige ben met het verdriet en hij gewoon vrolijk verder gaat met z'n leven. Tja...eigen interpretatie....ik weet 't ook niet... Het voelt in ieder geval niet goed! x
Heel begrijpelijk, maar op z'n Hyves kijken kun je beter niet doen... je gaat je eigen verhaal erbij bedenken en maakt jezelf gek (ik weet het uit ervaring)! Mijn ex doet niet aan Hyves, kan ik gelukkig ook niet op z'n profiel kijken.
En je bent heus niet de enige met verdriet, jouw ex zal heus niet van steen zijn. Ik weet niet hoe mannen het verwerken, maar ik dacht tot nu toe (ja, vandaag is een van mijn 'sterkere dagen') dat ik de enige was die zo'n ontzettend verdriet had en niet kon slapen et cetera. Dat bleek wel mee te vallen; mijn ex heeft ook zijn ups & (ook veel) downs.
Maar ik probeer vanaf nu het contact op een laag pitje te zetten - dat is beter voor mij en het 'rouwproces' waar ik nu in zit (euh, iedereen hier, hmmm).
Ik had vandaag best een goeie dag, totdat ik op z'n Hyves ging kijken. Ik weet 't, moet ik helemaal niet doen. Hij is vrienden geworden met een meisje die ik niet ken, single...en ze gaan wat drinken samen. Kan heel onschuldig zijn natuurlijk, maar ik voelde gelijk de realiteit tot me doordringen: dat het uit is, dat het niet meer uitmaakt wat hij wel of niet doet want we hebben niks meer samen, dat hij mag doen en laten wat hij wil....maar tegelijkertijd voelt het alsof ik de enige ben met het verdriet en hij gewoon vrolijk verder gaat met z'n leven. Tja...eigen interpretatie....ik weet 't ook niet... Het voelt in ieder geval niet goed! x
Heel begrijpelijk, maar op z'n Hyves kijken kun je beter niet doen... je gaat je eigen verhaal erbij bedenken en maakt jezelf gek (ik weet het uit ervaring)! Mijn ex doet niet aan Hyves, kan ik gelukkig ook niet op z'n profiel kijken.
En je bent heus niet de enige met verdriet, jouw ex zal heus niet van steen zijn. Ik weet niet hoe mannen het verwerken, maar ik dacht tot nu toe (ja, vandaag is een van mijn 'sterkere dagen') dat ik de enige was die zo'n ontzettend verdriet had en niet kon slapen et cetera. Dat bleek wel mee te vallen; mijn ex heeft ook zijn ups & (ook veel) downs.
Maar ik probeer vanaf nu het contact op een laag pitje te zetten - dat is beter voor mij en het 'rouwproces' waar ik nu in zit (euh, iedereen hier, hmmm).
dinsdag 5 augustus 2008 om 11:02
@allen,
even een egopost van mijn kant. Na veel emotionele e-mails, telefoontjes en smsjes hebben mijn ex en ik besloten toch voorlopig geen contact meer te zoeken. Het is zwaar om elkaar te blijven zien maar het was mijns inziens voor mij de beste manier. Maar mijns inziens is niet zijns inziens en hij kan het emotioneel niet aan.
Het kan heel goed zo zijn dat het mij ook meer rust bied nu ik het ook (gedwongen) met rust moet laten. Ik ben iemand die altijd heel hard ergens induikt en dan de dingen op een rij zet. Sommige dingen zijn echter te intens om heel hard in te duiken, en ik begin in te zien dat dit er waarschijnlijk één van is. De komende tijd lekker veel werken (en dus huur verdienen) en veel met vriendinnen afspreken die gelukkig allemaal weer in den lande zijn.
Sorry voor deze (warrige) ego post maar ik moest het even kwijt, (krijg hoofdpijn van al het malen)
even een egopost van mijn kant. Na veel emotionele e-mails, telefoontjes en smsjes hebben mijn ex en ik besloten toch voorlopig geen contact meer te zoeken. Het is zwaar om elkaar te blijven zien maar het was mijns inziens voor mij de beste manier. Maar mijns inziens is niet zijns inziens en hij kan het emotioneel niet aan.
Het kan heel goed zo zijn dat het mij ook meer rust bied nu ik het ook (gedwongen) met rust moet laten. Ik ben iemand die altijd heel hard ergens induikt en dan de dingen op een rij zet. Sommige dingen zijn echter te intens om heel hard in te duiken, en ik begin in te zien dat dit er waarschijnlijk één van is. De komende tijd lekker veel werken (en dus huur verdienen) en veel met vriendinnen afspreken die gelukkig allemaal weer in den lande zijn.
Sorry voor deze (warrige) ego post maar ik moest het even kwijt, (krijg hoofdpijn van al het malen)
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:41
@Pien
Je vroeg je af hoe het met mij ging. Nou met mij gaat het heel goed. Ik merk nog wel dat Ex in mij systeem zit, maar ben de laatste week tot een aantal ontdekking gekomen waarvan ik zoiets heb, blij dat ik er niet mee te maken heb.
Hij gaat op dit moment heel veel HD events af. Zijn reis naar amerika is niet doorgegaan (lekker puh) en is nu bijna elk weekend de hort op zuipen en beesten..... ik zelf zie het meer als vluchten. tja blijf erbij mid-life crisis.
Afgelopen week is Fries weer geweest en het was een te gek fantastisch weekend. Heb nog niet de echte kriebels, maar geniet wel van de aandacht en we gaan samen op vakantie in september. Eens kijken hoe het is om een week bij elkaar te zijn. Op dit moment gaat het door zijn werk en de werkelijk afstand allemaal wat lastiger.
Maar Pien hoe is het met jou? Red je het allemaal, zag dat je naar Barcelona gaat. Cool gezellig en leuk.
Je vroeg je af hoe het met mij ging. Nou met mij gaat het heel goed. Ik merk nog wel dat Ex in mij systeem zit, maar ben de laatste week tot een aantal ontdekking gekomen waarvan ik zoiets heb, blij dat ik er niet mee te maken heb.
Hij gaat op dit moment heel veel HD events af. Zijn reis naar amerika is niet doorgegaan (lekker puh) en is nu bijna elk weekend de hort op zuipen en beesten..... ik zelf zie het meer als vluchten. tja blijf erbij mid-life crisis.
Afgelopen week is Fries weer geweest en het was een te gek fantastisch weekend. Heb nog niet de echte kriebels, maar geniet wel van de aandacht en we gaan samen op vakantie in september. Eens kijken hoe het is om een week bij elkaar te zijn. Op dit moment gaat het door zijn werk en de werkelijk afstand allemaal wat lastiger.
Maar Pien hoe is het met jou? Red je het allemaal, zag dat je naar Barcelona gaat. Cool gezellig en leuk.
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:43
@ lobelia, meid meid toch. Ik zie je 2 weken geleden nog zo sterk. Ik weet het is moeilijk ik heb op hetzelfde punt gezeten. Ook lang elkaar nog blijven zien maar uiteindelijk toch de bom gebarsten. En eerlijk gezegd: het is moeilijk, maar heeft mijn ogen geopend. Ik kon er meer een punt achterzetten en verder gaan met mijn eigen leven.
Ga lekker genieten van het leven, ga leuke dingen doen en kijk om je heen... je weet nooit waar je tegen aan loopt
Ga lekker genieten van het leven, ga leuke dingen doen en kijk om je heen... je weet nooit waar je tegen aan loopt
dinsdag 5 augustus 2008 om 18:37
heb weer contact met mijn ex-scharrel en geniet van de aandacht maar ben er duidelijk nog niet klaar voor.
Donderdag komt de "healer" weer en daar heb ik erg veel zin in.
Verder is mijn huis schoon en ga ik lekker veel werken (en dus verdienen).
Ik ga inderdaad leuke dingen doen en mijn ex loslaten. Hopelijk gaat alles goed komen. (zal uiteindelijk wel)
En over leuke dingen doen gesproken, Meiden van utrecht en Eefje, zullen we binnenkort weer afspreken?
Donderdag komt de "healer" weer en daar heb ik erg veel zin in.
Verder is mijn huis schoon en ga ik lekker veel werken (en dus verdienen).
Ik ga inderdaad leuke dingen doen en mijn ex loslaten. Hopelijk gaat alles goed komen. (zal uiteindelijk wel)
En over leuke dingen doen gesproken, Meiden van utrecht en Eefje, zullen we binnenkort weer afspreken?
dinsdag 5 augustus 2008 om 21:07
Dag meiden,
@ Pien,
Je vroeg hoe het hier ging....
Nog niet best....
Heb ex vorige week een korte mail gestuurd en gevraagd om een verklaring voor de manier waaróp hij de relatie verbroken had. Kreeg een mail terug met excuses voor zijn gedrag en woorden maar tegelijkertijd nog wat steken onder water erin.
Was te verwachten maar deed desalniettemin erg pijn.
Merk dat ik verstand en gevoel niet op één lijn krijg.
De hele dag nog de zenuwen in m'n lijf, niet kunnen eten, slecht slapen...
@Lobelia,
Goh... wat erg dat het contact tussen jou en ex toch niet goed ging. Weet hoe belangrijk het voor je was.
Maar als jij nu voelt dat het zo beter voor jóu is moet je dat zeker doen.
Liefs,
Lieke
@ Pien,
Je vroeg hoe het hier ging....
Nog niet best....
Heb ex vorige week een korte mail gestuurd en gevraagd om een verklaring voor de manier waaróp hij de relatie verbroken had. Kreeg een mail terug met excuses voor zijn gedrag en woorden maar tegelijkertijd nog wat steken onder water erin.
Was te verwachten maar deed desalniettemin erg pijn.
Merk dat ik verstand en gevoel niet op één lijn krijg.
De hele dag nog de zenuwen in m'n lijf, niet kunnen eten, slecht slapen...
@Lobelia,
Goh... wat erg dat het contact tussen jou en ex toch niet goed ging. Weet hoe belangrijk het voor je was.
Maar als jij nu voelt dat het zo beter voor jóu is moet je dat zeker doen.
Liefs,
Lieke
dinsdag 5 augustus 2008 om 21:26
Verstand en gevoel op 1 lijn krijgen is idd het moeilijkst...Geloof dat we daar allemaal mee struggelen..
Ik slaap gelukkig wel, maar zodra ik maar 1 oog open heb ga ik weer ratelen met als gevolg dat ik niet meer in slaap kom. Kortom, inmiddels een slaapgebrek. En waarschijnlijk ook een vitaminegebrek :-S... gezond eten gebeurt ook nog sporadisch.. (mijn ex kookte altijd heerlijk, ik háát koken .
Ik slaap gelukkig wel, maar zodra ik maar 1 oog open heb ga ik weer ratelen met als gevolg dat ik niet meer in slaap kom. Kortom, inmiddels een slaapgebrek. En waarschijnlijk ook een vitaminegebrek :-S... gezond eten gebeurt ook nog sporadisch.. (mijn ex kookte altijd heerlijk, ik háát koken .
dinsdag 5 augustus 2008 om 21:42
Hallo dames..
Ik kom er ook bij, ookal heb ik (nog) geen afgrijselijk liefdesverdriet. Ik wil toch mijn verhaal doen..
Punt is dat dit al de tweede keer is (zelfde gozer!). Highschool sweetheart... maar na 2 jaar werd hij destijds een beetje depri, verloor mij uit het oog, was niet lief, kwetste me etc. Ik heb alles over me heen laten komen en toen zoende hij een ander en maakte het uit! Afgrijselijk dekt de lading niet, hoe ik me TOEN voelde.. pas na 2 maanden stopte ik met dagelijks janken. Ik was op één punt zo ongelukkig dat ik niet meer kon huilen (dat is de max mensen, erger dan dit gecombineerd met 0,0 levenslust wordt het niet!)
Na een half jaar kreeg ik hem een beetje uit mijn systeem, maar ik bleef van hem houden en hem als mijn grote liefde zien. Na 4 jaar (ook andere lovers allebei gehad natuurlijk) kwamen we elkaar weer tegen en guess what: compleet verliefd.. en wederzijds. Ik wilde er niet aan, maar hij beloofde grondig dat hij mij nooit meer zoveel pijn zou doen en dat zou die bewijzen ook. Na een half jaar 'bewijzen' zijn we dus officieel gegaan. (dus ook toen pas sex enzo). maar nu 2 jaar verder (en overigens tot 2 maand terug echt een HEERLIJKE relatie!) werd ie weer depri..
Hij had genoeg redenen.. maar hij wilde het zelf niet toegeven. ik probeerde er voor hem t zijn.. liet maar gebeuren dat ie minder lief was en mij niet betrok bij zijn toekomstplannen (probeerde er wel over te praten maar lukte niet). Ik bood van alles aan: hulp, afstand nemen, extra aandacht.. etc etc.. maar er kwam niets meer uit hem.. en op een gegeven moment maakte hij me weer zo ongelukkig door geen rekening met me te houden en mij te kwetsen! (hij liep weg als ik begon te huilen, zei dat hij mij irritant vond dan en dat ik teveel zeurde, terwijl hij nooit iets had aan te merken op onze relatie=> nee ook echt helemaal NIETS toe te voegen had ook)
Pfff. ik bood hem alles aan en deed moeite.. ik ben aan het afstuderen, maar maakte altijd veel tijd voor hem vrij.. en dan nog liet hij me gerust 3 a 5 uur wachten (ookal probeerde ik hem al ruim 24 uur tevoren te bellen om een tijdstip te noemen.. hij reageerde dan gewoon niet). Behalve dat ik wel wat beters te doen heb dan wachten, trok ik dat niet en voelde me helemaal naar de klote (wat hij niet snapte van mij...)
Wij hebben er meerdere malen over gepraat en dan gaf ie toe dat ik veel liever was dan hij, en dat hij liever moest zijn voor mij en dat ie dat zou doen en geen kloteacties meer zou flikken.. maar nee hoor.
Vorige week heb ik het uiteindelijk zelf uitgemaakt.. een compleet verstandelijke keuze voor mezelf... maar nog steeds: hij is mijn grote liefde, ik hou van hem, heb van alles voor hem over! nog steeds! maar er kwam niets meer uit hem! Ik heb nog nooit eerder een beslissing genomen die zo tegen mijn gevoel ingaat!
Voordeel is wel dat ik deels WEL opgelucht ben (iets beter in mijn vel, zeeen van tijd en niet meer in de wacht gezet worden) en ik ben deels WOEST op hem!! Dat hij míj heeft gedreven tot het uitmaken? verschrikkelijk!
Ik kom er ook bij, ookal heb ik (nog) geen afgrijselijk liefdesverdriet. Ik wil toch mijn verhaal doen..
Punt is dat dit al de tweede keer is (zelfde gozer!). Highschool sweetheart... maar na 2 jaar werd hij destijds een beetje depri, verloor mij uit het oog, was niet lief, kwetste me etc. Ik heb alles over me heen laten komen en toen zoende hij een ander en maakte het uit! Afgrijselijk dekt de lading niet, hoe ik me TOEN voelde.. pas na 2 maanden stopte ik met dagelijks janken. Ik was op één punt zo ongelukkig dat ik niet meer kon huilen (dat is de max mensen, erger dan dit gecombineerd met 0,0 levenslust wordt het niet!)
Na een half jaar kreeg ik hem een beetje uit mijn systeem, maar ik bleef van hem houden en hem als mijn grote liefde zien. Na 4 jaar (ook andere lovers allebei gehad natuurlijk) kwamen we elkaar weer tegen en guess what: compleet verliefd.. en wederzijds. Ik wilde er niet aan, maar hij beloofde grondig dat hij mij nooit meer zoveel pijn zou doen en dat zou die bewijzen ook. Na een half jaar 'bewijzen' zijn we dus officieel gegaan. (dus ook toen pas sex enzo). maar nu 2 jaar verder (en overigens tot 2 maand terug echt een HEERLIJKE relatie!) werd ie weer depri..
Hij had genoeg redenen.. maar hij wilde het zelf niet toegeven. ik probeerde er voor hem t zijn.. liet maar gebeuren dat ie minder lief was en mij niet betrok bij zijn toekomstplannen (probeerde er wel over te praten maar lukte niet). Ik bood van alles aan: hulp, afstand nemen, extra aandacht.. etc etc.. maar er kwam niets meer uit hem.. en op een gegeven moment maakte hij me weer zo ongelukkig door geen rekening met me te houden en mij te kwetsen! (hij liep weg als ik begon te huilen, zei dat hij mij irritant vond dan en dat ik teveel zeurde, terwijl hij nooit iets had aan te merken op onze relatie=> nee ook echt helemaal NIETS toe te voegen had ook)
Pfff. ik bood hem alles aan en deed moeite.. ik ben aan het afstuderen, maar maakte altijd veel tijd voor hem vrij.. en dan nog liet hij me gerust 3 a 5 uur wachten (ookal probeerde ik hem al ruim 24 uur tevoren te bellen om een tijdstip te noemen.. hij reageerde dan gewoon niet). Behalve dat ik wel wat beters te doen heb dan wachten, trok ik dat niet en voelde me helemaal naar de klote (wat hij niet snapte van mij...)
Wij hebben er meerdere malen over gepraat en dan gaf ie toe dat ik veel liever was dan hij, en dat hij liever moest zijn voor mij en dat ie dat zou doen en geen kloteacties meer zou flikken.. maar nee hoor.
Vorige week heb ik het uiteindelijk zelf uitgemaakt.. een compleet verstandelijke keuze voor mezelf... maar nog steeds: hij is mijn grote liefde, ik hou van hem, heb van alles voor hem over! nog steeds! maar er kwam niets meer uit hem! Ik heb nog nooit eerder een beslissing genomen die zo tegen mijn gevoel ingaat!
Voordeel is wel dat ik deels WEL opgelucht ben (iets beter in mijn vel, zeeen van tijd en niet meer in de wacht gezet worden) en ik ben deels WOEST op hem!! Dat hij míj heeft gedreven tot het uitmaken? verschrikkelijk!
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:14
Hoi allemaal,
Zo vandaag redelijke dag gehad, geen traan gelaten.
Net even bij een vriend gegeten, was wel even gezellig. Ex kwam natuurlijk ook ter sprake. Vriend benadrukte nogmaals dat het niet normaal is dat je na 9 jaar zo aan de kant wordt gezet, waardoor boosheid wat naar voren kwam en verdriet wat naar achter. Maarja, kom ik thuis, zet ff MTV aan en BENG, nummer wat we vorig jaar tijdens reis telkens in de auto hoorden. Gelijk met alle herinneringen met bijbehorende gevoelens van waarom en hoe heeft dit kunnen gebeuren....zucht....
@Eefje, hoe was je date?
@Kitty Elastic, wat goed van je! Ik heb het wel eens gedacht, maar tis me nog niet gelukt.
@Jemmie, hoe gaat het?
@Visje, hoe gaat het met slapen en eten? Al wat beter hoop ik?
@Lyc, dat verstand en gevoel niet op een lijn kunnen krijgen komt bekend voor. Ook dat heeft tijd nodig en gaat bij de een sneller dan bij de ander. Ik heb af en toe nog zo m'n momenten, maar beetje bij beetje gaat het ietsje beter. Sterkte meis!
@ de nieuwkomers, welkom en veel sterkte!
die stomme mannen ook...
Zo vandaag redelijke dag gehad, geen traan gelaten.
Net even bij een vriend gegeten, was wel even gezellig. Ex kwam natuurlijk ook ter sprake. Vriend benadrukte nogmaals dat het niet normaal is dat je na 9 jaar zo aan de kant wordt gezet, waardoor boosheid wat naar voren kwam en verdriet wat naar achter. Maarja, kom ik thuis, zet ff MTV aan en BENG, nummer wat we vorig jaar tijdens reis telkens in de auto hoorden. Gelijk met alle herinneringen met bijbehorende gevoelens van waarom en hoe heeft dit kunnen gebeuren....zucht....
@Eefje, hoe was je date?
@Kitty Elastic, wat goed van je! Ik heb het wel eens gedacht, maar tis me nog niet gelukt.
@Jemmie, hoe gaat het?
@Visje, hoe gaat het met slapen en eten? Al wat beter hoop ik?
@Lyc, dat verstand en gevoel niet op een lijn kunnen krijgen komt bekend voor. Ook dat heeft tijd nodig en gaat bij de een sneller dan bij de ander. Ik heb af en toe nog zo m'n momenten, maar beetje bij beetje gaat het ietsje beter. Sterkte meis!
@ de nieuwkomers, welkom en veel sterkte!
die stomme mannen ook...
