Relaties
alle pijlers
Zo vreselijk zat om single te zijn!!
maandag 12 mei 2008 om 12:40
Wil even mijn frustaties hier neerzetten. Ben 34 jaar en sinds 5 en half jaar vrijgezel. Daarvoor eigenlijk nooit, maar sinds het uitgeraakt is met degene met wie ik samenwoonde heb ik niet meer iemand "gevonden" met wie ik de welbekende klik heb. Massa's dates gehad, hier en daar een half jaar een relatie, maar niet meer het moment van.....dit zou het wel eens kunnen zijn.
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
dinsdag 13 mei 2008 om 21:12
Herkenbaar. Ruim 2,5 jaar single, daarvoor 2 jaar aan/uit-relatie gehad en daarvoor 6 jaar alleen geweest. In de 2,5 jaar dat ik alleen ben, 2 x een fling van 4 weken gehad, verder niets. En ja, ik mis het op momenten ook heel erg en ja, geef daar soms ook aan toe en zit dan echt niet te wachten op commentaar van mensen die altijd een relatie hebben en van de een naar de ander hoppen. Wat weten zij?!
Vriendinnen en vrienden komen iemand tegen, krijgen kinderen, maken samenwoonplannen en noem maar op. En natuurlijk ben ik blij voor ze en geniet ik met ze mee, maar wil het nu zelf ook wel weer eens meemaken. Met vlagen merk ik ook dat ik onzekerder word naarmate ik langer alleen ben en dat is ook niet leuk om te merken. Maar je mist toch een dimensie in je leven.
En het is niet dat ik altijd thuiszit of zo. Maar kom gewoon niemand tegen. En ja, soms vind ik dat absoluut niet leuk. Mis het om van iemand te houden en dat iemand van mij houdt. Iemand die je iedere dag meemaakt, iemand met wie je close en intiem bent en die je ook in je oudste kloffie kent terwijl je zwaar ongesteld bent. En vice versa gewoon...
Hier nog een dus...
Vriendinnen en vrienden komen iemand tegen, krijgen kinderen, maken samenwoonplannen en noem maar op. En natuurlijk ben ik blij voor ze en geniet ik met ze mee, maar wil het nu zelf ook wel weer eens meemaken. Met vlagen merk ik ook dat ik onzekerder word naarmate ik langer alleen ben en dat is ook niet leuk om te merken. Maar je mist toch een dimensie in je leven.
En het is niet dat ik altijd thuiszit of zo. Maar kom gewoon niemand tegen. En ja, soms vind ik dat absoluut niet leuk. Mis het om van iemand te houden en dat iemand van mij houdt. Iemand die je iedere dag meemaakt, iemand met wie je close en intiem bent en die je ook in je oudste kloffie kent terwijl je zwaar ongesteld bent. En vice versa gewoon...
Hier nog een dus...
woensdag 14 mei 2008 om 10:03
Joehoee! wat een feest der herkenning! Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben, dat lijkt namelijk soms wel zo. Vriendinnen die de ene relatie na de andere hebben, anderen gaan trouwen, samen wonen en kinderen krijgen en dat alles gaat aan mij voorbij. En ik heb jaren stoer geroepen dat het heerlijk is om alleen en ongebonden te zijn en dat ik niet op een relatie zit te wachten, maar eigenlijk ben ik gewoon jaloers. Wat lijkt het me zalig om niet meer alleen naar verjaardagen, feestjes en albert heijn te hoeven en steeds die vragen van anderen te hoeven beantwoorden.
Alhoewel... als ik diezelfde vriendinnen dan hoor klagen over schoonfamilies, alles samen moeten doen, huishoudruzies enz enz, ach, dan is het leven alleen eigenlijk ook zo gek nog niet!
Ben toch wel blij om de successtories te lezen hier, ben benieuwd of het mij ooit nog zal overkomen....
Alhoewel... als ik diezelfde vriendinnen dan hoor klagen over schoonfamilies, alles samen moeten doen, huishoudruzies enz enz, ach, dan is het leven alleen eigenlijk ook zo gek nog niet!
Ben toch wel blij om de successtories te lezen hier, ben benieuwd of het mij ooit nog zal overkomen....
woensdag 14 mei 2008 om 11:34
Blijerd je bent zeker niet de enige die zich zo nu en dan zo voelt.
Ik zou het ook heerlijk vinden om eindelijk weer eens het gevoel te hebben om voor iemand bijzonder te zijn,iemand die van mij houd.
Ik heb vaak het gevoel dat ik op het gebied van de liefde aan de zijlijn sta.
Anderen vinden snel weer een nieuwe partner,gaan samenwonen enz en aan mij gaat het allemaal voorbij.
Natuurlijk gun ik anderen het geluk maar soms denk ik wel eens: waarom ik nou nooit?
Wat is er mis met mij?
Zo nu weer genoeg geklaagt,ik geef mezelf een schop onder mijn kont en ga van de zon genieten.
Ik zou het ook heerlijk vinden om eindelijk weer eens het gevoel te hebben om voor iemand bijzonder te zijn,iemand die van mij houd.
Ik heb vaak het gevoel dat ik op het gebied van de liefde aan de zijlijn sta.
Anderen vinden snel weer een nieuwe partner,gaan samenwonen enz en aan mij gaat het allemaal voorbij.
Natuurlijk gun ik anderen het geluk maar soms denk ik wel eens: waarom ik nou nooit?
Wat is er mis met mij?
Zo nu weer genoeg geklaagt,ik geef mezelf een schop onder mijn kont en ga van de zon genieten.
woensdag 14 mei 2008 om 15:19
Ik vind het knap hoe de dames hier die al wat langer vrijgezel zijn zichzelf op zwakke momenten schop onder hol blijven geven.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Het (continue) gemis van de (volgens mij) menselijke behoefte aan liefde, genegenheid enzo begon steeds meer aan mij te knagen en wat mij ook op begon op te vallen (jullie ook?) was die happy-single-cultus en (dus) dat het bijna soort van taboe leek/lijkt om te laten blijken dat je het single-bestaan (ook al ben je al paar jaar vrijgezel) eigenlijk maar zo zo vindt of gewoon soms ontzettend beu bent. Het lijkt wel een nieuwe normalisering: vroeger moest er wel iets aan je mankeren als je (al dan niet tijdelijk) alleen wilde leven en nu moet er (ook al ben je al paar jaar vrijgezel) bijna wel iets aan je mankeren als je niet lekker happy-single bent.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Het (continue) gemis van de (volgens mij) menselijke behoefte aan liefde, genegenheid enzo begon steeds meer aan mij te knagen en wat mij ook op begon op te vallen (jullie ook?) was die happy-single-cultus en (dus) dat het bijna soort van taboe leek/lijkt om te laten blijken dat je het single-bestaan (ook al ben je al paar jaar vrijgezel) eigenlijk maar zo zo vindt of gewoon soms ontzettend beu bent. Het lijkt wel een nieuwe normalisering: vroeger moest er wel iets aan je mankeren als je (al dan niet tijdelijk) alleen wilde leven en nu moet er (ook al ben je al paar jaar vrijgezel) bijna wel iets aan je mankeren als je niet lekker happy-single bent.
woensdag 14 mei 2008 om 16:26
Ik kan mezelf wel een trap onder de kont geven.Op een bepaald moment went het gewoon ook weer. Alleen af en toe...
Ik ben sowieso nooit zo heel relatiegericht geweest en heb een druk leven. Maar ja, soms mis ik het heel erg, speciaal voor iemand te zijn, iemand van wie ik houd en die van mij houdt, intimiteit, genegenheid, knuffels, maar ook gesteggel...vooral als ik ongesteld moet worden. Dan kan ik me echt even heel zielig voelen. En bij de feestjes met jonge gezinnen...vind ik de laatste tijd echt een crime gewoon. Zeg zelfs wel eens af, gewoon omdat ik daar geen zin in heb. Even niet die confrontatie en die vragen. Ik ben trouwens 38.
Ik ben sowieso nooit zo heel relatiegericht geweest en heb een druk leven. Maar ja, soms mis ik het heel erg, speciaal voor iemand te zijn, iemand van wie ik houd en die van mij houdt, intimiteit, genegenheid, knuffels, maar ook gesteggel...vooral als ik ongesteld moet worden. Dan kan ik me echt even heel zielig voelen. En bij de feestjes met jonge gezinnen...vind ik de laatste tijd echt een crime gewoon. Zeg zelfs wel eens af, gewoon omdat ik daar geen zin in heb. Even niet die confrontatie en die vragen. Ik ben trouwens 38.
woensdag 14 mei 2008 om 17:34
quote:CharlotteC schreef op 14 mei 2008 @ 15:19:
Ik vind het knap hoe de dames hier die al wat langer vrijgezel zijn zichzelf op zwakke momenten schop onder hol blijven geven.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Hmm, nee dat heb ik niet. Ik denk dat ik daar te positief voor ben. Ik heb als happy(braak)single natuurlijk ook mijn momenten dat ik mij heel alleen, en zwaat kaauuutee voel. Maar die momenten hebben mensen die in een relatie zitten ook wel eens. Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik.
Die man die bij mij past die komt er echt wel. Het is alleen een verrassing waar en wanneer....
Ik vind het knap hoe de dames hier die al wat langer vrijgezel zijn zichzelf op zwakke momenten schop onder hol blijven geven.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Hmm, nee dat heb ik niet. Ik denk dat ik daar te positief voor ben. Ik heb als happy(braak)single natuurlijk ook mijn momenten dat ik mij heel alleen, en zwaat kaauuutee voel. Maar die momenten hebben mensen die in een relatie zitten ook wel eens. Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik.
Die man die bij mij past die komt er echt wel. Het is alleen een verrassing waar en wanneer....
woensdag 14 mei 2008 om 17:54
quote:CharlotteC schreef op 14 mei 2008 @ 15:19:
Ik vind het knap hoe de dames hier die al wat langer vrijgezel zijn zichzelf op zwakke momenten schop onder hol blijven geven.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor om mijzelf die trap onder mijn kont te geven.
Vooral wanneer de feestdagen er weer aan komen en ik weer voor het zoveelste jaar op rij ze alleen moet vieren.
Ik heb dan wel een dochter en ik maak er het beste van maar toch doet het wel eens pijn.
Ik vind het knap hoe de dames hier die al wat langer vrijgezel zijn zichzelf op zwakke momenten schop onder hol blijven geven.
Niet dat je nou echt een andere keuze hebt, maar voordat ik relatie kreeg en een paar jaar vrijgezel was, lukte mij dat na drie, vier jaar steeds slechter, hebben jullie dat niet?
Ik vind het ook wel eens moeilijk hoor om mijzelf die trap onder mijn kont te geven.
Vooral wanneer de feestdagen er weer aan komen en ik weer voor het zoveelste jaar op rij ze alleen moet vieren.
Ik heb dan wel een dochter en ik maak er het beste van maar toch doet het wel eens pijn.
woensdag 14 mei 2008 om 18:00
Hey meiden (en mannen natuurlijk)
Wat een feest der herkenning!! Ik ben al een hele poos single en ben het wel zat. Ik ben ook iemand die alles op orde heeft, maar ik merk wel dat eigenlijk al mijn vrienden en kennissen aan de relatie zijn of samen gaan wonen of zwanger. En ik...ik vertel week in week uit hetzelfde verhaal.
Daarom zo heerlijk om jullie verhalen te lezen! Ik heb nog wel hoop hoor, maar het is af en toe wel moeilijk om er in te geloven. Ben nu 33 en ik heb al mijn lessen op mannengebied wel geleerd. Ik wil nu de goeie ontmoeten en houden!
Wat een feest der herkenning!! Ik ben al een hele poos single en ben het wel zat. Ik ben ook iemand die alles op orde heeft, maar ik merk wel dat eigenlijk al mijn vrienden en kennissen aan de relatie zijn of samen gaan wonen of zwanger. En ik...ik vertel week in week uit hetzelfde verhaal.
Daarom zo heerlijk om jullie verhalen te lezen! Ik heb nog wel hoop hoor, maar het is af en toe wel moeilijk om er in te geloven. Ben nu 33 en ik heb al mijn lessen op mannengebied wel geleerd. Ik wil nu de goeie ontmoeten en houden!
woensdag 14 mei 2008 om 18:09
quote:Quinty schreef op 14 mei 2008 @ 17:34:
[...]
Hmm, nee dat heb ik niet. Ik denk dat ik daar te positief voor ben. Ik heb als happy(braak)single natuurlijk ook mijn momenten dat ik mij heel alleen, en zwaat kaauuutee voel. Maar die momenten hebben mensen die in een relatie zitten ook wel eens. Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik. Daar hoef je inderdaad niet per se single voor te zijn , maar ik kan inmiddels wel zeggen dat ik gemiddeld een stuk prettiger functioneer als ik een relatie heb dan wanneer ik al enige jaren vrijgezel ben.
[...]
Hmm, nee dat heb ik niet. Ik denk dat ik daar te positief voor ben. Ik heb als happy(braak)single natuurlijk ook mijn momenten dat ik mij heel alleen, en zwaat kaauuutee voel. Maar die momenten hebben mensen die in een relatie zitten ook wel eens. Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik. Daar hoef je inderdaad niet per se single voor te zijn , maar ik kan inmiddels wel zeggen dat ik gemiddeld een stuk prettiger functioneer als ik een relatie heb dan wanneer ik al enige jaren vrijgezel ben.
woensdag 14 mei 2008 om 18:23
woensdag 14 mei 2008 om 18:42
quote:stout1975 schreef op 14 mei 2008 @ 18:23:
Ik ben een half jaar single, of eigenlijk alweer driekwart jaar, ben het nog niet beu hoor, maar mis het soms ook wel een beetje.
Denk dat er wel echt een verschil is tussen een half jaar single zijn of al 5, 6, 7 etc jaar.........ik ken ieder geval geen mensen die al geruime tijd single zijn en het hebben van een relatie helemaal niet missen........
Ik ben een half jaar single, of eigenlijk alweer driekwart jaar, ben het nog niet beu hoor, maar mis het soms ook wel een beetje.
Denk dat er wel echt een verschil is tussen een half jaar single zijn of al 5, 6, 7 etc jaar.........ik ken ieder geval geen mensen die al geruime tijd single zijn en het hebben van een relatie helemaal niet missen........
woensdag 14 mei 2008 om 20:25
quote:Quinty schreef op 14 mei 2008 @ 17:34:
[...]
Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik.
Die man die bij mij past die komt er echt wel. Het is alleen een verrassing waar en wanneer....
Jaa, dat is een goeie! Dit moet ik mezelf ook aanleren dat ik niet op die momenten het projecteer op 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben'. Ik vind dat je helemaal gelijk daarin hebt! Je vergeet snel dat je die dingen ook voelde toen je nog in een relatie zat, maar ja wat je niet hebt en heel graag wilt zie je een stuk rozenkleuriger!
Waar ik ook graag van af wil is het gevoel van scannen! Ik kan geen kroeg/supermarkt/noem maar een plek in de wereld op en ik ben aan het scannen naar potentieel materiaal. Daardoor wordt het allemaal zo verkrampt. Ik wil er gewoon relaxt instaan, maar hoe langer ik vrijgezel ben hoe verkrampter alles wordt lijkt wel. Ik wil er eigenlijk niet zo erg mee bezig zijn maar dat lijkt me niet te lukken. Iemand een goede tip??
Of moet ik het niet altijd bij mezelf zoeken (je wilt toch een reden hebben waarom het niet lukt) en gewoon denken dat het domme pech is dat ik hem nog niet ben tegengekomen?
[...]
Ik heb mijzelf ook geleerd om niet altijd alles maar op het 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben' te projecteren. Als je in een relatie zit ben je ook wel eens zwaar hormonaal, depri of heb je gewoon een off-day. Daar hoef je persé single voor te zijn. Althans dat vind ik.
Die man die bij mij past die komt er echt wel. Het is alleen een verrassing waar en wanneer....
Jaa, dat is een goeie! Dit moet ik mezelf ook aanleren dat ik niet op die momenten het projecteer op 'het-zal-wel-komen-doordat-ik-alleen-ben'. Ik vind dat je helemaal gelijk daarin hebt! Je vergeet snel dat je die dingen ook voelde toen je nog in een relatie zat, maar ja wat je niet hebt en heel graag wilt zie je een stuk rozenkleuriger!
Waar ik ook graag van af wil is het gevoel van scannen! Ik kan geen kroeg/supermarkt/noem maar een plek in de wereld op en ik ben aan het scannen naar potentieel materiaal. Daardoor wordt het allemaal zo verkrampt. Ik wil er gewoon relaxt instaan, maar hoe langer ik vrijgezel ben hoe verkrampter alles wordt lijkt wel. Ik wil er eigenlijk niet zo erg mee bezig zijn maar dat lijkt me niet te lukken. Iemand een goede tip??
Of moet ik het niet altijd bij mezelf zoeken (je wilt toch een reden hebben waarom het niet lukt) en gewoon denken dat het domme pech is dat ik hem nog niet ben tegengekomen?
woensdag 14 mei 2008 om 20:45
Dat scannen is bij mij gelukkig voorbij! Vond dat zelf ook heel erg gewoon. Alsof je nergens anders mee bezig bent en het niet gewoon meer leuk kunt hebben ergens zonder telkens in je hoofd toch met mannen bezig te zijn. Vond het echt erg van mezelf. Maar tips? Nee, die heb ik eigenlijk niet, ging vanzelf weer over.
Wel fijn om te lezen dat anderen ook zulke gevoelens hebben. Ben in ieder geval niet bang om wanhopig te zijn en de eerste de beste te nemen. Zo hoog is de nood nu ook weer niet. Alhoewel ik wel beter functioneer als ik in een relatie zit. Vond het erg van mezelf om te erkennen, maar het is wel zo. Maakt het leven toch een stuk leuker.
ciao,
Marah
Wel fijn om te lezen dat anderen ook zulke gevoelens hebben. Ben in ieder geval niet bang om wanhopig te zijn en de eerste de beste te nemen. Zo hoog is de nood nu ook weer niet. Alhoewel ik wel beter functioneer als ik in een relatie zit. Vond het erg van mezelf om te erkennen, maar het is wel zo. Maakt het leven toch een stuk leuker.
ciao,
Marah
woensdag 14 mei 2008 om 20:57
Hi, hier nog een single, nu zo'n 6 jaar alweer. Wel wat scharrels tussendoor, maar de laatste 3 jaar zelfs dat niet. Ik herken het allemaal wat jullie schrijven! De vrienden die wel gaan samenwonen (trouwen en kinderen gelukkig nog niet, ben nog vrij jong), de ene na de andere relatie hebben en altijd maar weer dat "heb je nou nog geen vriend? Je bent zo'n leuke meid!". En soms heb ik zo'n bui waarin ik denk dat ik altijd wel alleen zal blijven, en dat het wel aan mij zal liggen, boehoe zielige ik. Maar inderdaad, dan geef ik mezelf een schop onder mijn kont! Ik heb alles verder goed voor elkaar, mijn leven is superleuk, het enige wat mist is een leuke relatie.
Het is gelukkig niet zo dat ik het steeds erger vind naarmate het langer duurt. Ik heb het inmiddels wel geaccepteerd; ik heb gewoon pech, het komt wel. En als het dan zover is, wil ik niet een wanhopig zoekende single zijn. Daar zit niemand op te wachten!
Ik probeer te genieten van mijn vrijheid en zelfstandigheid en ondertussen goed voor mezelf te zorgen. Als ik happy ben met mezelf dan trekt dat vanzelf leuke mensen aan en dan komt het in de liefde ook wel goed.
Het is gelukkig niet zo dat ik het steeds erger vind naarmate het langer duurt. Ik heb het inmiddels wel geaccepteerd; ik heb gewoon pech, het komt wel. En als het dan zover is, wil ik niet een wanhopig zoekende single zijn. Daar zit niemand op te wachten!
Ik probeer te genieten van mijn vrijheid en zelfstandigheid en ondertussen goed voor mezelf te zorgen. Als ik happy ben met mezelf dan trekt dat vanzelf leuke mensen aan en dan komt het in de liefde ook wel goed.
...
woensdag 14 mei 2008 om 22:26
Goh wat zijn we met velen. Maar dat valt me meestal niet op. Afgelopen weekend ook weer op feestje waar ik (met nog een persoon) de enige single ben. En dat ook al jaaaaaaren. Terwijl ik echt leuk ben!
Ik begrijp t niet, wil ik dan te graag? Maar anderen die graag willen lukt t toch ook? Ik zie er goed uit, heb veel aandacht van mannen. Heb een prima leventje met leuk en interessant werk, heb vrienden en doe ook leuke dingen, waarom lukt t dan toch niet?
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen. En ik? Zit smachtend iedere lekkere en interessante vent aan te staren in de hoop dat dat wat is. Dus ja, scannen herken ik ook heel goed! Ik was er even vanaf maar merk dat t weer terug komt. Vreselijk om zo obsessief bezig te zijn maar weet niet hoe ik dat kan stoppen.... Wil graag ontspannen in t leven staan mbt mannen maar mis t hebben van een relatie enorm. Mis het fysieke contact, het gevoel een maatje te hebben en simpelweg sex.
Ben nu 30 en ben bang dat m'n hele seksuele piek aan me voorbij gaat zonder dat ik er van kan genieten. Wil ook graag kinderen en niet halsopverkop maar ook eerst een paar jaar samen genieten en voel daardoor nog meer een tikkend klokje. Wat aanklooien is er niet meer bij, het moet nu wel de juiste man zijn. Tsja, ingewikkeld........ Wordt t ooit wat of is dit een ding dat niet voor mij is weggelegd?
En dan die mensen die van de ene relatie in de andere hoppen, nooit lang alleen zijn. Dan denk ik, ben ik nou raar/ vreemd / gek dat 't mij niet een keertje lukt?
Anyway, tussen alle herkenbare verhalen zaten ook een paar opbeurende. Er gloort dus hoop
Ik begrijp t niet, wil ik dan te graag? Maar anderen die graag willen lukt t toch ook? Ik zie er goed uit, heb veel aandacht van mannen. Heb een prima leventje met leuk en interessant werk, heb vrienden en doe ook leuke dingen, waarom lukt t dan toch niet?
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen. En ik? Zit smachtend iedere lekkere en interessante vent aan te staren in de hoop dat dat wat is. Dus ja, scannen herken ik ook heel goed! Ik was er even vanaf maar merk dat t weer terug komt. Vreselijk om zo obsessief bezig te zijn maar weet niet hoe ik dat kan stoppen.... Wil graag ontspannen in t leven staan mbt mannen maar mis t hebben van een relatie enorm. Mis het fysieke contact, het gevoel een maatje te hebben en simpelweg sex.
Ben nu 30 en ben bang dat m'n hele seksuele piek aan me voorbij gaat zonder dat ik er van kan genieten. Wil ook graag kinderen en niet halsopverkop maar ook eerst een paar jaar samen genieten en voel daardoor nog meer een tikkend klokje. Wat aanklooien is er niet meer bij, het moet nu wel de juiste man zijn. Tsja, ingewikkeld........ Wordt t ooit wat of is dit een ding dat niet voor mij is weggelegd?
En dan die mensen die van de ene relatie in de andere hoppen, nooit lang alleen zijn. Dan denk ik, ben ik nou raar/ vreemd / gek dat 't mij niet een keertje lukt?
Anyway, tussen alle herkenbare verhalen zaten ook een paar opbeurende. Er gloort dus hoop
woensdag 14 mei 2008 om 22:46
Ja er gloort inderdaad nog hoop, ik wil nog meer lichtpuntjes lezen hier hoor!
Ik voel me soms ook echt kneuzig, iedereen heeft iemand behalve ik! en ik ben ook gewoon leuk net als iedereen hier! haha! Ik weet wel dat ik hoe het komt bij mij, ik heb het zelf afgehouden lange tijd, omdat ik geen zin had om iemand nog dichtbij te laten komen, maar da's nu al weer een tijd over en nou sta ik er voor open en komt er dus niemand...
Dat scannen doe ik trouwens ook, maar ik probeer niet te wanhopig te worden of tenminste niet zo over te komen. Er is nu iemand die ik leuk vind, maar die heeft geen zin in een relatie (ja, het zal eens mee zitten...) en ik merk dat ik gewoon obsessief graag wil dat het toch wat wordt tussen ons. Vraag me af of het echt om hem gaat of om het hebben van een relatie, dat weet ik niet zo zeker eigenlijk.
Ik ben jaloers op mensen die zeggen dat ze een relatie als een leuke aanvulling van hun leven zien. In die zin, dat ik ook alles best wel voor mekaar heb, leuk werk, leuke vrienden, leuk huisje, maar ik mis gewoon iets essentieels en ik vrees toch dat dat die man is! En dat vind ik dan zo ontzettend stom ook! Ik ben toch niet afhankelijk van een man en mij levensgeluk hangt er toch niet van af? Maar een beetje van dat geluk toch stiekem blijkbaar wel...
Ik voel me soms ook echt kneuzig, iedereen heeft iemand behalve ik! en ik ben ook gewoon leuk net als iedereen hier! haha! Ik weet wel dat ik hoe het komt bij mij, ik heb het zelf afgehouden lange tijd, omdat ik geen zin had om iemand nog dichtbij te laten komen, maar da's nu al weer een tijd over en nou sta ik er voor open en komt er dus niemand...
Dat scannen doe ik trouwens ook, maar ik probeer niet te wanhopig te worden of tenminste niet zo over te komen. Er is nu iemand die ik leuk vind, maar die heeft geen zin in een relatie (ja, het zal eens mee zitten...) en ik merk dat ik gewoon obsessief graag wil dat het toch wat wordt tussen ons. Vraag me af of het echt om hem gaat of om het hebben van een relatie, dat weet ik niet zo zeker eigenlijk.
Ik ben jaloers op mensen die zeggen dat ze een relatie als een leuke aanvulling van hun leven zien. In die zin, dat ik ook alles best wel voor mekaar heb, leuk werk, leuke vrienden, leuk huisje, maar ik mis gewoon iets essentieels en ik vrees toch dat dat die man is! En dat vind ik dan zo ontzettend stom ook! Ik ben toch niet afhankelijk van een man en mij levensgeluk hangt er toch niet van af? Maar een beetje van dat geluk toch stiekem blijkbaar wel...
woensdag 14 mei 2008 om 23:03
Ik heb ook best een moeilijke tijd achter de rug (en een heel korte relatie die daarop stuk liep). Dat maakt me soms zooo verdrietig. Dat ik er even aan heb moge proeven en t me direct weer is ontnomen.
Verder kwakkelijk ik wat met m'n gezondheid en heb niet altijd energie om de deur uit te gaan en dingen te ondernemen. Blijf dan dus thuis met als gevolg dat je alleen zit. In het verleden (MET relatie) had ik dan een lief vriendje die een arm om me heen sloeg, boodschappen haalde en dat we samen film gingen kijken. Ik mis die gewone standaard dingen. Als ik stelletjes zie zoenen en gezellig smiezen en in elkaars oor fluisteren word ik stik jaloers. Het is zooo lang geleden dat ik dat had, ik weet bijna niet meer hoe het is.
Ik vind wel twee mannen leuk, maar doe er niks mee. Heb een al een hele tijd geleden afgewezen (waar ik nu spijt van heb) omdat ik aan t daten was met iemand anders en daar 'zuiver' in wilde staan. Stom! Want ik denk nog steeds aan 'm... Dan is er sinds kort een ander die ik leuk vind maar ben te verlegen en vind dat hij actie moet ondernemen. Denk dat hij mij ook leuk vind maar ook verlegen is. Gebeurt dus niets op die manier, maar heb niet genoeg ballen om iets te doen. Ik ben er ook al zo lang uit dat ik niet eens weet wat of hoe ik dat moet aanpakken
Wat ook meespeelt is dat ik vanwege die gezondheidsklachten denk dat ik er niet aan toe ben. Alsof alles eerst moet kloppen voordat die man erbij komt. Daarnaast ben ik ook bang om actie te ondernemen omdat ik net als blijerd niet weet hoe leuk ik die mannen echt vind, of dat ik gewoon een relatie zo mis en ze daarom aantrekkelijker (qua persoon) maak dan ze zijn. Ik zie mezelf al een leven leiden met die mannen (niet tegelijk) terwijl er nog niet eens een date isgeweest. Hoe sneu kan je zijn.....
Verder kwakkelijk ik wat met m'n gezondheid en heb niet altijd energie om de deur uit te gaan en dingen te ondernemen. Blijf dan dus thuis met als gevolg dat je alleen zit. In het verleden (MET relatie) had ik dan een lief vriendje die een arm om me heen sloeg, boodschappen haalde en dat we samen film gingen kijken. Ik mis die gewone standaard dingen. Als ik stelletjes zie zoenen en gezellig smiezen en in elkaars oor fluisteren word ik stik jaloers. Het is zooo lang geleden dat ik dat had, ik weet bijna niet meer hoe het is.
Ik vind wel twee mannen leuk, maar doe er niks mee. Heb een al een hele tijd geleden afgewezen (waar ik nu spijt van heb) omdat ik aan t daten was met iemand anders en daar 'zuiver' in wilde staan. Stom! Want ik denk nog steeds aan 'm... Dan is er sinds kort een ander die ik leuk vind maar ben te verlegen en vind dat hij actie moet ondernemen. Denk dat hij mij ook leuk vind maar ook verlegen is. Gebeurt dus niets op die manier, maar heb niet genoeg ballen om iets te doen. Ik ben er ook al zo lang uit dat ik niet eens weet wat of hoe ik dat moet aanpakken
Wat ook meespeelt is dat ik vanwege die gezondheidsklachten denk dat ik er niet aan toe ben. Alsof alles eerst moet kloppen voordat die man erbij komt. Daarnaast ben ik ook bang om actie te ondernemen omdat ik net als blijerd niet weet hoe leuk ik die mannen echt vind, of dat ik gewoon een relatie zo mis en ze daarom aantrekkelijker (qua persoon) maak dan ze zijn. Ik zie mezelf al een leven leiden met die mannen (niet tegelijk
) terwijl er nog niet eens een date isgeweest. Hoe sneu kan je zijn.....
woensdag 14 mei 2008 om 23:21
Owww chickonspeed, wat herken ik dat zeg! Ik woon in gedachten al met de man samen, ben al drie keer op vakantie geweest en heb gewoon de belachelijkste ideeen! Da's misschien inderdaad wel sneu! Ik heb ook niet echt de moed om het aan te gaan met de meneer in kwestie, wil gewoon niet gekwetst worden denk ik, maar wil hem geloof ik wel! maar ik kan mezelf beter bangerd noemen, in plaats van blijderd.
Vervelend chick dat je die klachten hebt, als je niet lekker in je vel zit dan is het misschien extra lastig. Terwijl het dan juist ook fijn zou zijn als er iemand voor je zorgt! Ik mis die standaarddingen ook. Ik ben ook enorm jaloers als mijn vriendinnen leuk een weekendje weg gaan met hun vriendje, dat vind ik echt zo erg van mezelf, maar ik wil dat dus gewoon ook! Het is echt iets wat ik dus echt nooit laat merken, want dat vind ik genant, maar toch... Maar goed, ondertussen hoor ik mijn buren ruzie maken en realiseer ik me dat dat er ook bij hoort en dat ik daar lekker geen gedoe over heb! Hè, dat helpt weer!
Vervelend chick dat je die klachten hebt, als je niet lekker in je vel zit dan is het misschien extra lastig. Terwijl het dan juist ook fijn zou zijn als er iemand voor je zorgt! Ik mis die standaarddingen ook. Ik ben ook enorm jaloers als mijn vriendinnen leuk een weekendje weg gaan met hun vriendje, dat vind ik echt zo erg van mezelf, maar ik wil dat dus gewoon ook! Het is echt iets wat ik dus echt nooit laat merken, want dat vind ik genant, maar toch... Maar goed, ondertussen hoor ik mijn buren ruzie maken en realiseer ik me dat dat er ook bij hoort en dat ik daar lekker geen gedoe over heb! Hè, dat helpt weer!
woensdag 14 mei 2008 om 23:42
quote:Beuomsingletezijn schreef op 14 mei 2008 @ 20:25:
Of moet ik het niet altijd bij mezelf zoeken (je wilt toch een reden hebben waarom het niet lukt) en gewoon denken dat het domme pech is dat ik hem nog niet ben tegengekomen?
Tuurlijk is het domme pech. Ik citeer uit een hilarisch boekje dat ik hier heb liggen: "Lelijke vrouwen hebben een vriend. Gemene vrouwen hebben een vriend. Hopeloos onzekere vrouwen hebben een vriend. Domme vrouwen hebben een vriend. Vrouwen vol afschuwelijke wratten hebben een vriend."
En zo is het! Het komt nooit doordat jij te lelijk bent, of te wanhopig, of te onzeker, of te dom, of te labiel, of te erg op zoek, of te erg niet op zoek. Er zijn genoeg vrouwen die precies zo zijn die wel een vriend hebben.
Ik heb ook weleens gedacht dat de wanhoop wellicht van me afstraalde. Toen kreeg mijn aller- allerwanhopigste vriendin, degene die wij in stilte allemaal al hadden opgegeven omdat geen enkele man een vrouw wil die zich wanhopig vastklampt aan elke man die naar haar glimlacht, een vriend.
Toen besefte ik dat het nooit komt doordat jij te zus of te zo bent.
Misschien als je al die dingen bij elkaar hebt: EN lelijk, EN dom, EN labiel, EN asociaal, EN onaardig, EN humorloos. Misschien dat je DAN kunt zeggen dat het daaraan ligt dat je geen geluk hebt in de liefde
Of moet ik het niet altijd bij mezelf zoeken (je wilt toch een reden hebben waarom het niet lukt) en gewoon denken dat het domme pech is dat ik hem nog niet ben tegengekomen?
Tuurlijk is het domme pech. Ik citeer uit een hilarisch boekje dat ik hier heb liggen: "Lelijke vrouwen hebben een vriend. Gemene vrouwen hebben een vriend. Hopeloos onzekere vrouwen hebben een vriend. Domme vrouwen hebben een vriend. Vrouwen vol afschuwelijke wratten hebben een vriend."
En zo is het! Het komt nooit doordat jij te lelijk bent, of te wanhopig, of te onzeker, of te dom, of te labiel, of te erg op zoek, of te erg niet op zoek. Er zijn genoeg vrouwen die precies zo zijn die wel een vriend hebben.
Ik heb ook weleens gedacht dat de wanhoop wellicht van me afstraalde. Toen kreeg mijn aller- allerwanhopigste vriendin, degene die wij in stilte allemaal al hadden opgegeven omdat geen enkele man een vrouw wil die zich wanhopig vastklampt aan elke man die naar haar glimlacht, een vriend.
Toen besefte ik dat het nooit komt doordat jij te zus of te zo bent.
Misschien als je al die dingen bij elkaar hebt: EN lelijk, EN dom, EN labiel, EN asociaal, EN onaardig, EN humorloos. Misschien dat je DAN kunt zeggen dat het daaraan ligt dat je geen geluk hebt in de liefde
donderdag 15 mei 2008 om 09:24
quote:chickonspeed schreef op 14 mei 2008 @ 22:26:
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen.
Dit is heel herkenbaar...
Onlangs vroeg iemand aan mij of er een patroon zat in het type man waar ik een date(s)/relaties mee heb gehad. Nou nee dus. Maar er zit dus wel degelijk een patroon in wat ze nà mij doen... Voer voor psychologen? De eeuwige rebound vriendin?
Dacht het niet, maar wel bizar.
Een hele-leuke-meneer-waar-ik-ooit-een-date-mee-heb-gehad stuurde mij jaren later een mail met de tekst; na jou was ik het vrijgezellenleventje wel zat en heb ik er vaart achter gezet. Binnen 2 jaar was hij getrouwd en had hij een kind
Terwijl hij bij mij nog zat te miepen dat hij zijn laatste relatie aan het verwerken was, bla, en nog niet toe was een een nieuwe relatie, ..................................... met mij,
vergat hij er alleen bij te zeggen
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen.
Dit is heel herkenbaar...
Onlangs vroeg iemand aan mij of er een patroon zat in het type man waar ik een date(s)/relaties mee heb gehad. Nou nee dus. Maar er zit dus wel degelijk een patroon in wat ze nà mij doen... Voer voor psychologen? De eeuwige rebound vriendin?
Dacht het niet, maar wel bizar.
Een hele-leuke-meneer-waar-ik-ooit-een-date-mee-heb-gehad stuurde mij jaren later een mail met de tekst; na jou was ik het vrijgezellenleventje wel zat en heb ik er vaart achter gezet. Binnen 2 jaar was hij getrouwd en had hij een kind
Terwijl hij bij mij nog zat te miepen dat hij zijn laatste relatie aan het verwerken was, bla, en nog niet toe was een een nieuwe relatie, ..................................... met mij,
vergat hij er alleen bij te zeggen
donderdag 15 mei 2008 om 12:56
Chickonspeed, herkenning! Hier ook gezondheidsklachten en het gevoel dat dat eerst helemaal goed moet zijn voor er een man bij kan. Maar zo werkt het niet, het wordt namelijk nooit meer helemaal "goed". Heel lang heb ik denk ik onbewust relaties afgehouden mede om die reden en nu ik me daar bewust van ben wordt het gemis naar een relatie ineens ook groter. Ik weet ook niet zo goed hoe ik het aan moet pakken soms, het levert bij vlagen nogal wat beperkingen op, heeft een grote invloed (gehad) op mijn leven, wanneer leg je dat uit aan iemand? Te snel schrikt af, te "laat" kan bijna niet omdat het mijn leven zo veranderd heeft (niet alleen maar negatief hoor, maar er zijn wel een boel dingen "anders dan standaard" die opvallen en vragen oproepen) en voelt ook niet goed.
Pas was ik een beetje aan het ouwehoeren en flirten met een man, leuk, gezellig, maar het liep op niks uit. En ik merk dat ik dat steeds jammerder vind, terwijl ik er voor het "bewustzijn" dat ik steeds afstand hield geen problemen mee had. Stof tot nadenken. Gelukkig is het wel lekker weer en merk ik aan de blikken van automobilisten, het toeteren en zelfs stoppen van auto's (?! ) nog wel dat het aan mijn uiterlijk iig niet hoeft te liggen
Pas was ik een beetje aan het ouwehoeren en flirten met een man, leuk, gezellig, maar het liep op niks uit. En ik merk dat ik dat steeds jammerder vind, terwijl ik er voor het "bewustzijn" dat ik steeds afstand hield geen problemen mee had. Stof tot nadenken. Gelukkig is het wel lekker weer en merk ik aan de blikken van automobilisten, het toeteren en zelfs stoppen van auto's (?! ) nog wel dat het aan mijn uiterlijk iig niet hoeft te liggen
donderdag 15 mei 2008 om 15:34
quote:blijerd schreef op 14 mei 2008 @ 23:21:
Owww chickonspeed, wat herken ik dat zeg! Ik woon in gedachten al met de man samen, ben al drie keer op vakantie geweest en heb gewoon de belachelijkste ideeen! Da's misschien inderdaad wel sneu! Welnee, waarom is dat sneu?! Dat is toch gewoon grappig en houdt gewoon in dat je niet vies bent van een stevig potje romantiek!
Owww chickonspeed, wat herken ik dat zeg! Ik woon in gedachten al met de man samen, ben al drie keer op vakantie geweest en heb gewoon de belachelijkste ideeen! Da's misschien inderdaad wel sneu! Welnee, waarom is dat sneu?! Dat is toch gewoon grappig en houdt gewoon in dat je niet vies bent van een stevig potje romantiek!
donderdag 15 mei 2008 om 23:07
Haha, wat een geweldige verhalen en allemaal herkenbaar. Vooral dat je in gedachten al verder denkt (samenwonen, vakantie, kinderen, etc). En ook vreselijk gelachen om het citaat van Emmeke:
"Lelijke vrouwen hebben een vriend. Gemene vrouwen hebben een vriend. Hopeloos onzekere vrouwen hebben een vriend. Domme vrouwen hebben een vriend. Vrouwen vol afschuwelijke wratten hebben een vriend. Dus het is gewoon domme pech".
En zo is het ook!! Ik prent hem in mijn hoofd voor als ik weer een dipje heb dat het noooooit meer wat gaat worden met mij en de mannen!
Heerlijk om te lezen dat je niet de enige bent...en meiden wat nog het mooiste is van alles.........het komt met ons stuk voor stuk allemaal "goed" met de mannen! Daar ben ik 100% zeker van!
"Lelijke vrouwen hebben een vriend. Gemene vrouwen hebben een vriend. Hopeloos onzekere vrouwen hebben een vriend. Domme vrouwen hebben een vriend. Vrouwen vol afschuwelijke wratten hebben een vriend. Dus het is gewoon domme pech".
En zo is het ook!! Ik prent hem in mijn hoofd voor als ik weer een dipje heb dat het noooooit meer wat gaat worden met mij en de mannen!
Heerlijk om te lezen dat je niet de enige bent...en meiden wat nog het mooiste is van alles.........het komt met ons stuk voor stuk allemaal "goed" met de mannen! Daar ben ik 100% zeker van!
