Relaties
alle pijlers
Zo vreselijk zat om single te zijn!!
maandag 12 mei 2008 om 12:40
Wil even mijn frustaties hier neerzetten. Ben 34 jaar en sinds 5 en half jaar vrijgezel. Daarvoor eigenlijk nooit, maar sinds het uitgeraakt is met degene met wie ik samenwoonde heb ik niet meer iemand "gevonden" met wie ik de welbekende klik heb. Massa's dates gehad, hier en daar een half jaar een relatie, maar niet meer het moment van.....dit zou het wel eens kunnen zijn.
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
donderdag 15 mei 2008 om 23:26
Ja, tuurlijk komt het goed. Dat hoeft niet te betekenen dat we allemaal vanaf een bepaald moment een levenslange fantastische relatie krijgen, maar gewoon 'af en toe een langere periode een fijne man in je leven' vind ik ook al prima.
Ik was daarnet oude foto's aan het ordenen en vond ook foto's van mij en mijn ex. Echt mensen, toen ik die vriend had, toen was ik VEEL minder leuk dan nu! Dat zie je niet aan de foto's, maar ik weet nog wel hoe ik toen qua persoonlijkheid was. En toen kreeg ik ook een vriend. En nog een leuke ook. Nou, dan moet het nu zeker lukken En de anderen hier ook.
Heb nu wel zo'n periode dat ik denk "ik moet het heft eens in eigen handen gaan nemen". Maar dat is op liefdesgebied zo lastig! Wat moet je dan doen? Kijk als je vindt dat je baan leuker kan, dan ga je op vacaturesites kijken, af en toe eens solliciteren, netwerken.....daar zijn gerichte strategieen voor. Maar in de liefde? Ik ben al actief. Ik onderneem al veel. Ik kom al veel buiten de deur. Ik ben al aardig. Ik zie er al leuk uit. Kortom, ik geloof toch dat er weinig anders op zit dan 'leef je leven en zie vanzelf maar wanneer je tegen iemand aan botst".
Vooruit dan maar
Ik was daarnet oude foto's aan het ordenen en vond ook foto's van mij en mijn ex. Echt mensen, toen ik die vriend had, toen was ik VEEL minder leuk dan nu! Dat zie je niet aan de foto's, maar ik weet nog wel hoe ik toen qua persoonlijkheid was. En toen kreeg ik ook een vriend. En nog een leuke ook. Nou, dan moet het nu zeker lukken En de anderen hier ook.
Heb nu wel zo'n periode dat ik denk "ik moet het heft eens in eigen handen gaan nemen". Maar dat is op liefdesgebied zo lastig! Wat moet je dan doen? Kijk als je vindt dat je baan leuker kan, dan ga je op vacaturesites kijken, af en toe eens solliciteren, netwerken.....daar zijn gerichte strategieen voor. Maar in de liefde? Ik ben al actief. Ik onderneem al veel. Ik kom al veel buiten de deur. Ik ben al aardig. Ik zie er al leuk uit. Kortom, ik geloof toch dat er weinig anders op zit dan 'leef je leven en zie vanzelf maar wanneer je tegen iemand aan botst".
Vooruit dan maar
donderdag 15 mei 2008 om 23:56
Hier even een verhaal van de 'andere kant' (als dat mag?). Ik ben zelf namelijk nooit lang single geweest (sinds m'n 16e hooguit een aantal maanden). Ik ben toch altijd selectief geweest, maar op één of andere manier kwam ik vaak met leuke mannen in contact en de klik of aantrekking was altijd wel wederzijds.
Ik heb dus wel een relatie, maar dat wil niet zeggen dat ik niet meeleef... Ik heb verschillende vriendinnen en collega's die allemaal al jaren (sommigen al 10 jaar of langer) single zijn. Stuk voor stuk erg leuke meiden, alles mooi voor elkaar in hun leven behalve dat ze niemand hebben om dat mee te delen. Verschillende van hen hebben ook een kinderwens en tja, eens je zo'n eindje in de 30 bent en er is geen man in zich, begint het klokje te tikken... Ze praten er toch wel vaak over met mij en ik probeer dan toch altijd gewoon te luisteren zonder meteen cliché's of raad klaar te hebben. Want die onzekerheid over de toekomst en dat machteloze lijkt me echt moeilijk... Hoewel je natuurlijk nooit zeker bent van je toekomst, ook niet met man!
Ik voel me soms eigenlijk ook wat schuldig... Ik heb de indruk dat je mét relatie ook nog eens meer 'aanbod' krijgt. In ieder geval, sinds ik getrouwd ben, lijk ik juist extra interessant. Ik krijg regelmatig meer dan gewone interesse van een man (of zelfs echt een aanbod of aanzoek), ook als ik met een leuke single vriendin op stap ben. Dat vind ik dan zo vervelend voor haar, ik wil dan eigenlijk dat zo'n man haar verliefd wordt, maar je kan dat niet afdwingen natuurlijk...
Ik wilde eigenlijk alleen maar laten weten dat ik meeleef en jullie het beste wens en dat mensen met partner zich ook heus wel kunnen inleven!!!
Ik heb dus wel een relatie, maar dat wil niet zeggen dat ik niet meeleef... Ik heb verschillende vriendinnen en collega's die allemaal al jaren (sommigen al 10 jaar of langer) single zijn. Stuk voor stuk erg leuke meiden, alles mooi voor elkaar in hun leven behalve dat ze niemand hebben om dat mee te delen. Verschillende van hen hebben ook een kinderwens en tja, eens je zo'n eindje in de 30 bent en er is geen man in zich, begint het klokje te tikken... Ze praten er toch wel vaak over met mij en ik probeer dan toch altijd gewoon te luisteren zonder meteen cliché's of raad klaar te hebben. Want die onzekerheid over de toekomst en dat machteloze lijkt me echt moeilijk... Hoewel je natuurlijk nooit zeker bent van je toekomst, ook niet met man!
Ik voel me soms eigenlijk ook wat schuldig... Ik heb de indruk dat je mét relatie ook nog eens meer 'aanbod' krijgt. In ieder geval, sinds ik getrouwd ben, lijk ik juist extra interessant. Ik krijg regelmatig meer dan gewone interesse van een man (of zelfs echt een aanbod of aanzoek), ook als ik met een leuke single vriendin op stap ben. Dat vind ik dan zo vervelend voor haar, ik wil dan eigenlijk dat zo'n man haar verliefd wordt, maar je kan dat niet afdwingen natuurlijk...
Ik wilde eigenlijk alleen maar laten weten dat ik meeleef en jullie het beste wens en dat mensen met partner zich ook heus wel kunnen inleven!!!
vrijdag 16 mei 2008 om 00:35
quote:blijerd schreef op 14 mei 2008 @ 22:46:
Ik ben jaloers op mensen die zeggen dat ze een relatie als een leuke aanvulling van hun leven zien.
Ja en veel van de mensen die zeggen dat ze een relatie alleen als leuke aanvulling op hun leven zien, staan met precies diezelfde tekst in groten getale op datingsites op zoek naar die zogenaamde aanvulling.......... .
In die zin, dat ik ook alles best wel voor mekaar heb, leuk werk, leuke vrienden, leuk huisje, maar ik mis gewoon iets essentieels en ik vrees toch dat dat die man is! En dat vind ik dan zo ontzettend stom ook! Ik ben toch niet afhankelijk van een man en mij levensgeluk hangt er toch niet van af? Maar een beetje van dat geluk toch stiekem blijkbaar wel...Joh, mensen zijn door en door sociaal en (hoe graag we het volgens mij wel eens anders willen zien) voor van alles en nog wat (materiele en immatriele zaken) afhankelijk van elkaar. Ik denk dat levensgeluk wel degelijk voor een niet gering deel (zeker op lange termijn) afhangt van onder andere het al dan niet (kunnen) geven en krijgen van liefde (wat je daar dan ook onder mag verstaan). Getrouwde/gebonden mensen schijnen gemiddeld ook gezonder/langer te leven en hun levensgeluk gemiddeld een hoger cijfer te geven. Klaarblijkelijk is het voor mensen dus behoorlijk essentieel. Zo ontzettend stom lijkt het mij daarom niet dat jij het ook zo voelt.
Ik ben jaloers op mensen die zeggen dat ze een relatie als een leuke aanvulling van hun leven zien.
Ja en veel van de mensen die zeggen dat ze een relatie alleen als leuke aanvulling op hun leven zien, staan met precies diezelfde tekst in groten getale op datingsites op zoek naar die zogenaamde aanvulling.......... .
In die zin, dat ik ook alles best wel voor mekaar heb, leuk werk, leuke vrienden, leuk huisje, maar ik mis gewoon iets essentieels en ik vrees toch dat dat die man is! En dat vind ik dan zo ontzettend stom ook! Ik ben toch niet afhankelijk van een man en mij levensgeluk hangt er toch niet van af? Maar een beetje van dat geluk toch stiekem blijkbaar wel...Joh, mensen zijn door en door sociaal en (hoe graag we het volgens mij wel eens anders willen zien) voor van alles en nog wat (materiele en immatriele zaken) afhankelijk van elkaar. Ik denk dat levensgeluk wel degelijk voor een niet gering deel (zeker op lange termijn) afhangt van onder andere het al dan niet (kunnen) geven en krijgen van liefde (wat je daar dan ook onder mag verstaan). Getrouwde/gebonden mensen schijnen gemiddeld ook gezonder/langer te leven en hun levensgeluk gemiddeld een hoger cijfer te geven. Klaarblijkelijk is het voor mensen dus behoorlijk essentieel. Zo ontzettend stom lijkt het mij daarom niet dat jij het ook zo voelt.
vrijdag 16 mei 2008 om 07:04
@ Ouinty, da's bij mij ook zo! Gelooof dat al mijn exen na mij meteen degene vonden met wie ze gingen samenwonen, kinderen kregen en zo. En met meteen bedoel ik ook echt meteen. Zat amper een paar weken of zo tussen. Zag daar ook al een patroon in. Gold trouwens ook voor de ene lange relatie die ik heb gehad. Heb dat erg frusterend gevonden, alsof anderen daar wel goed genoeg voor zijn. Maar de waarheid was dat ik het niet met hen wilde...en die anderen dus wel.
Dat hielp mij wel, want vond dat absoluut niet leuk. Maar hier dus ook een patroon te herkennen.
Marah
Dat hielp mij wel, want vond dat absoluut niet leuk. Maar hier dus ook een patroon te herkennen.
Marah
dinsdag 20 mei 2008 om 22:55
Hallo everybody!
Ik ben 4,5 jaar single en heb al een tijdje de kriebels van het single zijn, oke het is ergens goed voor geweest ik kan me in m'n uppie heel goed redden maar alleen is maar alleen en een vriendschap vult het gemis van het alles delen met een partner niet op natuurlijk.
Heb ook al wat dates achter de rug via datingsites maar ben er wel achter dat het niks voor me is, zo geforceerd allemaal. Maargoed spontaan relatiemateriaal tegenkomen is blijkbaar hetzelfde als zoeken naar een spelt in de hooiberg.. Dus blijf ik maar gewoon mijn vrijgezellending doen en hoop dat ooit nog een keer die prins op het witte paard voor mijn deur staat. ( tis wel lastig een paard in de lift )
Ik ben 4,5 jaar single en heb al een tijdje de kriebels van het single zijn, oke het is ergens goed voor geweest ik kan me in m'n uppie heel goed redden maar alleen is maar alleen en een vriendschap vult het gemis van het alles delen met een partner niet op natuurlijk.
Heb ook al wat dates achter de rug via datingsites maar ben er wel achter dat het niks voor me is, zo geforceerd allemaal. Maargoed spontaan relatiemateriaal tegenkomen is blijkbaar hetzelfde als zoeken naar een spelt in de hooiberg.. Dus blijf ik maar gewoon mijn vrijgezellending doen en hoop dat ooit nog een keer die prins op het witte paard voor mijn deur staat. ( tis wel lastig een paard in de lift )
dinsdag 20 mei 2008 om 23:11
woensdag 21 mei 2008 om 18:51
He Beuomsingletezijn,
Kop op. Het is ten eerste niet het einde van de wereld. Je doet het toch maar mooi allemaal alleen . Je mag best een beetje trots zijn op jezelf.
Mijn relatie eindigde toen ik 29 was (ik ben nu 45) en ik heb daarna tot mijn 36ste alleen gewoond. Ik had net als jij ook wat vriendjes tussendoor, maar niet echt 1 waar ik helemaal voor ging. Toen ik bijna 36 was kwam ik hem pas tegen, de man waar ik nu sinds 6 jaar mee getrouwd ben. Ik had eigenlijk de hoop al opgegeven en me er bij neergelegd dat ik lekker alleen zou blijven. Ik had het ook eigenlijk niet zo slecht naar mijn zin toen, maar soms mis je wel een arm om je heen of gewoon een vriendje om lekker alles mee te delen.
Ik kwam hem dus pas tegen toen ik voor mezelf al besloten had dat ik niet zo'n slecht leven had alleen.
Jij bent nu bijna even oud als ik was toen ik mijn huidige man tegenkwam. Let op mijn woorden, binnenkort kom je er vast 1 tegen
Kop op. Het is ten eerste niet het einde van de wereld. Je doet het toch maar mooi allemaal alleen . Je mag best een beetje trots zijn op jezelf.
Mijn relatie eindigde toen ik 29 was (ik ben nu 45) en ik heb daarna tot mijn 36ste alleen gewoond. Ik had net als jij ook wat vriendjes tussendoor, maar niet echt 1 waar ik helemaal voor ging. Toen ik bijna 36 was kwam ik hem pas tegen, de man waar ik nu sinds 6 jaar mee getrouwd ben. Ik had eigenlijk de hoop al opgegeven en me er bij neergelegd dat ik lekker alleen zou blijven. Ik had het ook eigenlijk niet zo slecht naar mijn zin toen, maar soms mis je wel een arm om je heen of gewoon een vriendje om lekker alles mee te delen.
Ik kwam hem dus pas tegen toen ik voor mezelf al besloten had dat ik niet zo'n slecht leven had alleen.
Jij bent nu bijna even oud als ik was toen ik mijn huidige man tegenkwam. Let op mijn woorden, binnenkort kom je er vast 1 tegen
woensdag 21 mei 2008 om 22:30
He, eindelijk een plekje waar het niet taboe is om het stiekem niet leuk te vinden dat je single bent!
Single zijn lijkt voor de mensen om mij heen ideaal: je bent immers vrij om te doen wat je wilt, etc. De bekende clichés, Ik zag er hierboven al een hoop staan.
En ik moet bekennen: eigenlijk zeg ik ook nooit dat ik het niks vind. Veel clichés over single zijn, zijn ook gewoon waar.
Maar soms is het vreselijk. Poeh dat is eruit
Ik ben 25 (ho, stop, nog niet roepen dat dat nog heel jong is en ik niet mag mopperen!) en heb eigenlijk nog nooit een relatie gehad. Oeps.
Heel genant, want dat hoort iets te zijn voor weirdo's.
En ja, nu gaan allemaal mensen om me heen trouwen en kinderen krijgen. Maar ik moet bekennen dat dat niet is wat maakt dat ik het stom vind om alleen te zijn.
Wanneer ik dat wel zo voel? Als ik moe ben, uit mijn werk kom en erachter kom dat mijn koelkast leeg is. Als ik boos ben en ik merk dat ik mijn vader (!!) wil gaan bellen om dat te vertellen.
Tsja...
Haha, misschien beurt dit de anderen wel op?
Single zijn lijkt voor de mensen om mij heen ideaal: je bent immers vrij om te doen wat je wilt, etc. De bekende clichés, Ik zag er hierboven al een hoop staan.
En ik moet bekennen: eigenlijk zeg ik ook nooit dat ik het niks vind. Veel clichés over single zijn, zijn ook gewoon waar.
Maar soms is het vreselijk. Poeh dat is eruit
Ik ben 25 (ho, stop, nog niet roepen dat dat nog heel jong is en ik niet mag mopperen!) en heb eigenlijk nog nooit een relatie gehad. Oeps.
Heel genant, want dat hoort iets te zijn voor weirdo's.
En ja, nu gaan allemaal mensen om me heen trouwen en kinderen krijgen. Maar ik moet bekennen dat dat niet is wat maakt dat ik het stom vind om alleen te zijn.
Wanneer ik dat wel zo voel? Als ik moe ben, uit mijn werk kom en erachter kom dat mijn koelkast leeg is. Als ik boos ben en ik merk dat ik mijn vader (!!) wil gaan bellen om dat te vertellen.
Tsja...
Haha, misschien beurt dit de anderen wel op?
woensdag 21 mei 2008 om 23:35
quote:chickonspeed schreef op 14 mei 2008 @ 22:26:
Goh wat zijn we met velen. Maar dat valt me meestal niet op. Afgelopen weekend ook weer op feestje waar ik (met nog een persoon) de enige single ben. En dat ook al jaaaaaaren. Terwijl ik echt leuk ben!
Ik begrijp t niet, wil ik dan te graag? Maar anderen die graag willen lukt t toch ook? Ik zie er goed uit, heb veel aandacht van mannen. Heb een prima leventje met leuk en interessant werk, heb vrienden en doe ook leuke dingen, waarom lukt t dan toch niet?
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen. En ik? Zit smachtend iedere lekkere en interessante vent aan te staren in de hoop dat dat wat is. Dus ja, scannen herken ik ook heel goed! Ik was er even vanaf maar merk dat t weer terug komt. Vreselijk om zo obsessief bezig te zijn maar weet niet hoe ik dat kan stoppen.... Wil graag ontspannen in t leven staan mbt mannen maar mis t hebben van een relatie enorm. Mis het fysieke contact, het gevoel een maatje te hebben en simpelweg sex.
Ben nu 30 en ben bang dat m'n hele seksuele piek aan me voorbij gaat zonder dat ik er van kan genieten. Wil ook graag kinderen en niet halsopverkop maar ook eerst een paar jaar samen genieten en voel daardoor nog meer een tikkend klokje. Wat aanklooien is er niet meer bij, het moet nu wel de juiste man zijn. Tsja, ingewikkeld........ Wordt t ooit wat of is dit een ding dat niet voor mij is weggelegd?
En dan die mensen die van de ene relatie in de andere hoppen, nooit lang alleen zijn. Dan denk ik, ben ik nou raar/ vreemd / gek dat 't mij niet een keertje lukt?
Anyway, tussen alle herkenbare verhalen zaten ook een paar opbeurende. Er gloort dus hoop
Oeh, wat herkenbaar allemaal. Ben zelf ook bijna 30 en nu weer meer dan een jaar alleen. Klinkt vrij kort en dat is het ook, maar onderhand heb ik ook wel weer eens zin in een leuke relatie. Om me heen worden mensen verliefd op elkaar maar ik ben steeds alleen. Het is niet zo dat ik geen sjans heb of geen aandacht krijg, maar het is steeds van de verkeerde mannen.
En inderdaad, mijn exen zijn al lang en breed gesetteld. De 1 getrouwd, de ander bijna samenwonend. Beiden vonden vrij snel nadat het uit was met mij hun grote liefde. Waarom lukt dat mij dan niet? Ik geloof niet dat ik ooit nog iemand leuk genoeg vind om mijn leven mee te delen.
Heel ellendig ook om er zo obsessief mee bezig te zijn. Ik wil gewoon lekker leven, maar zien wat er op mijn pad komt en gewoon mijn eigen ding doen. Lukt alleen even niet, helaas ...
Goh wat zijn we met velen. Maar dat valt me meestal niet op. Afgelopen weekend ook weer op feestje waar ik (met nog een persoon) de enige single ben. En dat ook al jaaaaaaren. Terwijl ik echt leuk ben!
Ik begrijp t niet, wil ik dan te graag? Maar anderen die graag willen lukt t toch ook? Ik zie er goed uit, heb veel aandacht van mannen. Heb een prima leventje met leuk en interessant werk, heb vrienden en doe ook leuke dingen, waarom lukt t dan toch niet?
Nog zoiets frustrerends, bijna iedere vent waar ik wat mee gehad heb vindt NA mij zijn grote liefde, of iig een vrouw waar ie een lange relatie mee aanknoopt. Ze krijgen zelfs kinderen. En ik? Zit smachtend iedere lekkere en interessante vent aan te staren in de hoop dat dat wat is. Dus ja, scannen herken ik ook heel goed! Ik was er even vanaf maar merk dat t weer terug komt. Vreselijk om zo obsessief bezig te zijn maar weet niet hoe ik dat kan stoppen.... Wil graag ontspannen in t leven staan mbt mannen maar mis t hebben van een relatie enorm. Mis het fysieke contact, het gevoel een maatje te hebben en simpelweg sex.
Ben nu 30 en ben bang dat m'n hele seksuele piek aan me voorbij gaat zonder dat ik er van kan genieten. Wil ook graag kinderen en niet halsopverkop maar ook eerst een paar jaar samen genieten en voel daardoor nog meer een tikkend klokje. Wat aanklooien is er niet meer bij, het moet nu wel de juiste man zijn. Tsja, ingewikkeld........ Wordt t ooit wat of is dit een ding dat niet voor mij is weggelegd?
En dan die mensen die van de ene relatie in de andere hoppen, nooit lang alleen zijn. Dan denk ik, ben ik nou raar/ vreemd / gek dat 't mij niet een keertje lukt?
Anyway, tussen alle herkenbare verhalen zaten ook een paar opbeurende. Er gloort dus hoop
Oeh, wat herkenbaar allemaal. Ben zelf ook bijna 30 en nu weer meer dan een jaar alleen. Klinkt vrij kort en dat is het ook, maar onderhand heb ik ook wel weer eens zin in een leuke relatie. Om me heen worden mensen verliefd op elkaar maar ik ben steeds alleen. Het is niet zo dat ik geen sjans heb of geen aandacht krijg, maar het is steeds van de verkeerde mannen.
En inderdaad, mijn exen zijn al lang en breed gesetteld. De 1 getrouwd, de ander bijna samenwonend. Beiden vonden vrij snel nadat het uit was met mij hun grote liefde. Waarom lukt dat mij dan niet? Ik geloof niet dat ik ooit nog iemand leuk genoeg vind om mijn leven mee te delen.
Heel ellendig ook om er zo obsessief mee bezig te zijn. Ik wil gewoon lekker leven, maar zien wat er op mijn pad komt en gewoon mijn eigen ding doen. Lukt alleen even niet, helaas ...
zondag 25 mei 2008 om 20:43
Wat een herkenbare ervaringen en fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die er heel erg van kan balen alleen te zijn. Ik ben een lange tijd single geweest en had daar nooit moeite mee. Ik was min of meer bewust single omdat ik vanwege een aandoening geen kinderen kan krijgen (erg pijnlijk) Ik stond gewoon niet open voor een relatie. Vorig jaar werd ik toch verliefd, inmiddels 39 jr en ik dacht heel naief dat het kinderwensvraagstuk vanwege mijn leeftijd geen issue meer zou zijn in een relatie. In het begin van onze relatie, toen het serieus leek te worden, aan hem vertelt dat ik geen kinderen kon krijgen, waarop de man in kwestie reageerde met jammer, maar geen probleem. Uiteindelijk is onze relatie daarop toch gestrand en sindsdien heb ik erg veel moeite met het alleen zijn. Het is alsof er vanalles loskomt wat heel lang opgeborgen heeft gezeten. Het is niet dat ik geen leuk leven heb maar ik mis nu iemand om van te houden en dat er iemand is die van mij houdt.
zondag 25 mei 2008 om 23:21
Hallo allemaal,
Heel verademend om jullie ervaringen te lezen. Ík ben 36 jaar en ook al een hele tijd alleen. Heb veel last van de "tikkende" klok en voelde me daarnaast ook vaak eenzaam en ook best verdrietig om het feit dat ik alleen was. Ondanks dat ik voor de buitenwereld ook alles had behalve een leuke man, was ik niet gelukkig en miste ik iets. En door me daar alleen maar op te focussen, werd ik nog niet happier.
Een maand geleden ongeveer kreeg ik na weer een periode van me alleen voelen en de zoveelste "fling" die op niets uitliep, ineens zoiets mijn geluk kan ik alleen zelf bepalen en niemand kan me dat geluk brengen.
Ben begonnen met sporten (3x per week), heb een punt gezet achter een "vriendschap"die ik eigenlijk alleen maar onderhield om me niet alleen te voelen en ben aan mezelf beginnen te werken, Ik ben er nog niet, heb nog een lange weg te gaan, maar ik merk wel al een groot verschil binnen in mezelf. Mensen zeggen dat ik weer straal en duidelijk beter in mijn vel zit.
En natuurlijk heb ik nog de wens om mijn leven met een leuke partner door te brengen, maar ik voel me nu wel sterker en blijer doordat ik mezelf aanpak. En niet dat mijn geluk van een partner afhangt. Als ik er geen tegenkom die bij me past, weet ik ook dat ik door eigen invulling ook een goed en gelukkig leven kan hebben.
Veel succes allemaal.
Liefs Knoevel
Heel verademend om jullie ervaringen te lezen. Ík ben 36 jaar en ook al een hele tijd alleen. Heb veel last van de "tikkende" klok en voelde me daarnaast ook vaak eenzaam en ook best verdrietig om het feit dat ik alleen was. Ondanks dat ik voor de buitenwereld ook alles had behalve een leuke man, was ik niet gelukkig en miste ik iets. En door me daar alleen maar op te focussen, werd ik nog niet happier.
Een maand geleden ongeveer kreeg ik na weer een periode van me alleen voelen en de zoveelste "fling" die op niets uitliep, ineens zoiets mijn geluk kan ik alleen zelf bepalen en niemand kan me dat geluk brengen.
Ben begonnen met sporten (3x per week), heb een punt gezet achter een "vriendschap"die ik eigenlijk alleen maar onderhield om me niet alleen te voelen en ben aan mezelf beginnen te werken, Ik ben er nog niet, heb nog een lange weg te gaan, maar ik merk wel al een groot verschil binnen in mezelf. Mensen zeggen dat ik weer straal en duidelijk beter in mijn vel zit.
En natuurlijk heb ik nog de wens om mijn leven met een leuke partner door te brengen, maar ik voel me nu wel sterker en blijer doordat ik mezelf aanpak. En niet dat mijn geluk van een partner afhangt. Als ik er geen tegenkom die bij me past, weet ik ook dat ik door eigen invulling ook een goed en gelukkig leven kan hebben.
Veel succes allemaal.
Liefs Knoevel
zondag 25 mei 2008 om 23:54
Hier nog een vrijgezel die graag het bordje bezet wil omhangen .
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op
dinsdag 27 mei 2008 om 23:52
Ik ben ook mega onhandig als het op versieren aan komt. Da's niet altijd zo geweest, was ooit heel flirterig en had ook continu flings. Maar toen wilde ik ook geen relatie en zag ik t allemaal als een groot spel. Nu neem ik t misschien veels te serieus. Ik wil m'n tijd niet meer verdoen met scharrelen en wil mijn ware liefde vinden. Sinds ik dat besluit heb genomen is het doodstil in Chick's liefdesleven. Nu is er dus iemand die ik leuk vind. Ben er bijna zeker van dat t wederzijds is. Maar ik durf niet!!! Heb 'm vandaag zelfs zo straal genegeerd (terwijl hij vrolijk naats me kwam zitten). Ik groette wel hoor, maar draaide me vervolgens om en heb geen woord gezegd. STOM. Zo wordt t natuurlijk nooit wat.
Emmeke ik ken wat je zegt van foto's en hoe je vroeger was. Ik heb ook een jarenlange relatie gehad toen ik dikker en ongelukkiger was dan nu. Ben nu knapper, succesvoller in wat ik doe en veeeeel leuker. Toch lukte het toen wel, en nu niet.
Nu ben ik heel lang niet van de relaties geweest. Wilde als puber en beginnende 20'er ook graag maar het lukte niet om een vriendje te vinden. Heb er nog maar 1 gehad en dat gebeurde op m'n 22e. Toen al mijn vriendinnen al lang en breed een echte liefde hadden meegemaakt was Chick nog groen als gras. Ben redelijk laat ontmaagd en heb ook nog nooit samengewoond. Ben dus een echte laatbloeier. Als ik nog maar wel een keer ten volste mag bloeien
Emmeke ik ken wat je zegt van foto's en hoe je vroeger was. Ik heb ook een jarenlange relatie gehad toen ik dikker en ongelukkiger was dan nu. Ben nu knapper, succesvoller in wat ik doe en veeeeel leuker. Toch lukte het toen wel, en nu niet.
Nu ben ik heel lang niet van de relaties geweest. Wilde als puber en beginnende 20'er ook graag maar het lukte niet om een vriendje te vinden. Heb er nog maar 1 gehad en dat gebeurde op m'n 22e. Toen al mijn vriendinnen al lang en breed een echte liefde hadden meegemaakt was Chick nog groen als gras. Ben redelijk laat ontmaagd en heb ook nog nooit samengewoond. Ben dus een echte laatbloeier. Als ik nog maar wel een keer ten volste mag bloeien
woensdag 28 mei 2008 om 19:42
quote:vaika schreef op 25 mei 2008 @ 23:54:
Hier nog een vrijgezel die graag het bordje bezet wil omhangen .
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op dit kon mijn verhaal wel zijn alleen ben ik 28 en 5 jaar single
Hier nog een vrijgezel die graag het bordje bezet wil omhangen .
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op dit kon mijn verhaal wel zijn alleen ben ik 28 en 5 jaar single
zondag 1 juni 2008 om 10:24
Hi dames,
Opbeurend verhaaltje van mijn kant. Was het zo zat om single te zijn dat ik me heb ingeschreven een maand geleden op Relatieplanet. Ik dacht gooi al mijn schaamte over boord en ga er gewoon op staan. Sowieso dames, als jullie een egoboost nodig hebben --> ga op RP! . Gisteren een date gehad en het is zowaar een superleuke vent! We hebben voor vanavond weer afgesproken. Ik houd jullie op de hoogte!!
Opbeurend verhaaltje van mijn kant. Was het zo zat om single te zijn dat ik me heb ingeschreven een maand geleden op Relatieplanet. Ik dacht gooi al mijn schaamte over boord en ga er gewoon op staan. Sowieso dames, als jullie een egoboost nodig hebben --> ga op RP! . Gisteren een date gehad en het is zowaar een superleuke vent! We hebben voor vanavond weer afgesproken. Ik houd jullie op de hoogte!!
zondag 1 juni 2008 om 12:27
quote:ROHD schreef op 28 mei 2008 @ 19:42:
[...]
dit kon mijn verhaal wel zijn alleen ben ik 28 en 5 jaar single
Idem. Ben 27 en ook al 5 jaar single. Met wel wat flings tussendoor, maar ja... niemand die de moeite waard was En dat ik met het ouder worden ook steeds kieskeuriger wordt helpt ook niet mee.
Ben vorige week op stap ook een leuk exemplaar tegengekomen, maar stond aan de grond genageld. De angst om iets stoms te zeggen en daarmee dom over te komen helpt ook niet mee... We hadden wel oogcontact, maar doordat ik hem niet duidelijk liet merken dat ik 'm wel zag zitten kan ik me voorstellen dat hij dacht: 'nou, laat maar...'. Of hij vond me niet leuk genoeg. Ik zal 't nooit weten...
Maar ook ik hoop dat 't niet lang meer op zich laat wachten!
Dikke knuffel aan alle singles
[...]
dit kon mijn verhaal wel zijn alleen ben ik 28 en 5 jaar single
Idem. Ben 27 en ook al 5 jaar single. Met wel wat flings tussendoor, maar ja... niemand die de moeite waard was En dat ik met het ouder worden ook steeds kieskeuriger wordt helpt ook niet mee.
Ben vorige week op stap ook een leuk exemplaar tegengekomen, maar stond aan de grond genageld. De angst om iets stoms te zeggen en daarmee dom over te komen helpt ook niet mee... We hadden wel oogcontact, maar doordat ik hem niet duidelijk liet merken dat ik 'm wel zag zitten kan ik me voorstellen dat hij dacht: 'nou, laat maar...'. Of hij vond me niet leuk genoeg. Ik zal 't nooit weten...
Maar ook ik hoop dat 't niet lang meer op zich laat wachten!
Dikke knuffel aan alle singles
zondag 1 juni 2008 om 14:30
quote:knoevelke schreef op 25 mei 2008 @ 23:21:
Hallo allemaal,
Heel verademend om jullie ervaringen te lezen. Ík ben 36 jaar en ook al een hele tijd alleen. Heb veel last van de "tikkende" klok en voelde me daarnaast ook vaak eenzaam en ook best verdrietig om het feit dat ik alleen was. Ondanks dat ik voor de buitenwereld ook alles had behalve een leuke man, was ik niet gelukkig en miste ik iets. En door me daar alleen maar op te focussen, werd ik nog niet happier.
Een maand geleden ongeveer kreeg ik na weer een periode van me alleen voelen en de zoveelste "fling" die op niets uitliep, ineens zoiets mijn geluk kan ik alleen zelf bepalen en niemand kan me dat geluk brengen.
Ben begonnen met sporten (3x per week), heb een punt gezet achter een "vriendschap"die ik eigenlijk alleen maar onderhield om me niet alleen te voelen en ben aan mezelf beginnen te werken, Ik ben er nog niet, heb nog een lange weg te gaan, maar ik merk wel al een groot verschil binnen in mezelf. Mensen zeggen dat ik weer straal en duidelijk beter in mijn vel zit.
En natuurlijk heb ik nog de wens om mijn leven met een leuke partner door te brengen, maar ik voel me nu wel sterker en blijer doordat ik mezelf aanpak. En niet dat mijn geluk van een partner afhangt. Als ik er geen tegenkom die bij me past, weet ik ook dat ik door eigen invulling ook een goed en gelukkig leven kan hebben.
Veel succes allemaal.
Liefs KnoevelDat is een mooie post. Goede instelling ook.
Hallo allemaal,
Heel verademend om jullie ervaringen te lezen. Ík ben 36 jaar en ook al een hele tijd alleen. Heb veel last van de "tikkende" klok en voelde me daarnaast ook vaak eenzaam en ook best verdrietig om het feit dat ik alleen was. Ondanks dat ik voor de buitenwereld ook alles had behalve een leuke man, was ik niet gelukkig en miste ik iets. En door me daar alleen maar op te focussen, werd ik nog niet happier.
Een maand geleden ongeveer kreeg ik na weer een periode van me alleen voelen en de zoveelste "fling" die op niets uitliep, ineens zoiets mijn geluk kan ik alleen zelf bepalen en niemand kan me dat geluk brengen.
Ben begonnen met sporten (3x per week), heb een punt gezet achter een "vriendschap"die ik eigenlijk alleen maar onderhield om me niet alleen te voelen en ben aan mezelf beginnen te werken, Ik ben er nog niet, heb nog een lange weg te gaan, maar ik merk wel al een groot verschil binnen in mezelf. Mensen zeggen dat ik weer straal en duidelijk beter in mijn vel zit.
En natuurlijk heb ik nog de wens om mijn leven met een leuke partner door te brengen, maar ik voel me nu wel sterker en blijer doordat ik mezelf aanpak. En niet dat mijn geluk van een partner afhangt. Als ik er geen tegenkom die bij me past, weet ik ook dat ik door eigen invulling ook een goed en gelukkig leven kan hebben.
Veel succes allemaal.
Liefs KnoevelDat is een mooie post. Goede instelling ook.
I am Spaaartaaacus.
zondag 1 juni 2008 om 22:27
Het lijkt me zo heerlijk rustig om gewoon een relatie te hebben. Mits het een goeie is natuurlijk he. Maar een niet-goeie relatie wil ik sowieso niet.
Zolang je single bent kun je wel 'de rust hebben gevonden in jezelf' en een fijn leven hebben, maar om de zoveel tijd komt er toch weer een man op je pad waar je dan iets mee begint. En ik weet dat veel mensen terugverlangen naar 'die spannende beginperiode', maar dat is dan altijd de beginperiode van een lange relatie. Als er dus perspectief is en sprake van wederzijdse interesse, uitmondend in wederzijdse verliefdheid. DAT is leuk ja!
Maar dat gedoe allemaal waar ik en mijn vriendinnen steeds in belanden....vriendin is vandaag gestopt met een man die, toen zij met hem naar bed ging, een 'open relatie' had met een ander meisje. Die 'open relatie' ging uit, hij kreeg direct een ander, en ik vroeg mijn vriendin of dat dan ook weer een open relatie was en dat zij dus gewoon verder kon gaan met die man. Waarop zij terecht zegt: "geen zin in, dat gedoe allemaal, ik ben geen zestien meer"
Precies! Ik heb daar OOK geen zin meer in. Ik wil het gewoon stabiel fijn hebben met iemand. Ik heb het nu stabiel fijn met mezelf, maar omdat er toch altijd af en toe weer een man in je leven komt (en ik zou ook niet willen van niet, hoor ) is er toch altijd weer 'gedoe'.
Zelf spreek ik eens in de paar weken af met iemand die aan de andere kant van het land woont, en die veel jonger is. Gezien het feit dat we nooit bellen en hij sowieso weinig blijk geeft van interesse anders dan lichamelijk, lijkt dat me niet iets met perspectief. Maar goed, het is wel leuk. Nu is er een andere man hevig geinteresseerd in me, maar die heeft op dit moment nog een relatie. En ik vind hem best leuk, maar ik weet het allemaal niet zo, dus ik wil hem absoluut geen signalen geven die hem zouden kunnen aanmoedigen zijn relatie te verbreken. Ge-doe! Ik wil geen twee 'halve' mannen in mijn leven, ik wil gewoon 1 goeie
Het is niet dat ik er hevig onder lijd hoor, het is best vermakelijk en grappig, maar ik word er na al die jaren wel een beetje moe van en zou graag gewoon de stabiliteit hebben van een relatie die goed zit. Die sleur waar iedereen over klaagt, die wil ik dolgraag! Kom maar hier met die sleur!
Zolang je single bent kun je wel 'de rust hebben gevonden in jezelf' en een fijn leven hebben, maar om de zoveel tijd komt er toch weer een man op je pad waar je dan iets mee begint. En ik weet dat veel mensen terugverlangen naar 'die spannende beginperiode', maar dat is dan altijd de beginperiode van een lange relatie. Als er dus perspectief is en sprake van wederzijdse interesse, uitmondend in wederzijdse verliefdheid. DAT is leuk ja!
Maar dat gedoe allemaal waar ik en mijn vriendinnen steeds in belanden....vriendin is vandaag gestopt met een man die, toen zij met hem naar bed ging, een 'open relatie' had met een ander meisje. Die 'open relatie' ging uit, hij kreeg direct een ander, en ik vroeg mijn vriendin of dat dan ook weer een open relatie was en dat zij dus gewoon verder kon gaan met die man. Waarop zij terecht zegt: "geen zin in, dat gedoe allemaal, ik ben geen zestien meer"
Precies! Ik heb daar OOK geen zin meer in. Ik wil het gewoon stabiel fijn hebben met iemand. Ik heb het nu stabiel fijn met mezelf, maar omdat er toch altijd af en toe weer een man in je leven komt (en ik zou ook niet willen van niet, hoor ) is er toch altijd weer 'gedoe'.
Zelf spreek ik eens in de paar weken af met iemand die aan de andere kant van het land woont, en die veel jonger is. Gezien het feit dat we nooit bellen en hij sowieso weinig blijk geeft van interesse anders dan lichamelijk, lijkt dat me niet iets met perspectief. Maar goed, het is wel leuk. Nu is er een andere man hevig geinteresseerd in me, maar die heeft op dit moment nog een relatie. En ik vind hem best leuk, maar ik weet het allemaal niet zo, dus ik wil hem absoluut geen signalen geven die hem zouden kunnen aanmoedigen zijn relatie te verbreken. Ge-doe! Ik wil geen twee 'halve' mannen in mijn leven, ik wil gewoon 1 goeie
Het is niet dat ik er hevig onder lijd hoor, het is best vermakelijk en grappig, maar ik word er na al die jaren wel een beetje moe van en zou graag gewoon de stabiliteit hebben van een relatie die goed zit. Die sleur waar iedereen over klaagt, die wil ik dolgraag! Kom maar hier met die sleur!
maandag 2 juni 2008 om 20:25
Ik wil ook sleur!!! Het lijkt me heeeeeeerlijk! Ik heb jaren 'gedoe' gehad. Zoveel mannen versleten, vreselijk. En maar dromen en hopen dat t wel een x de goeie is, om er x op x achter te komen dat je weinig tot niets met 'm deelt. Dat je je er toch niet over heen kunt zetten dat ie al jaren samenwoont met 'n ander, of 20 jaar ouder is en niet over z'n ex heen, of 5 jaar jonger en nog bij mams wonend, of een (sociaal) drankprobleem, of nul inhoud en alleen een lekker lichaam, of juist geen lekker lichaam wel inhoud maar een narcist blijkt. Pffffffffffff, dood vermoeiend!
Daarom leid ik al geruime tijd een volkomen sex en liefdeloos leven, en dat is ook sleur en saai, maar niet de sleur en saaiheid die ik zoek. Als er ooit nog eens een man komt in mijn leven weet ik niet meer hoe het moet.
Het lijkt me heeerlijk om naast iemand wakker te worden, hand in hand over straat of door t bos te lopen, samen te koken (of voor elkaar). IK MIS DAT!! En vraag me af of t ooit nog komt. Zit al zoveel jaren zonder, het lijkt eindeloos te duren. En nee, je mag natuurlijk niet te veel verlangen of er mee bezig zijn, want dan gebeurt het nooit. De liefde moet je 'onverwachts' overkomen. Hoe doe je dat als je er zo naar verlangt??????
Daarom leid ik al geruime tijd een volkomen sex en liefdeloos leven, en dat is ook sleur en saai, maar niet de sleur en saaiheid die ik zoek. Als er ooit nog eens een man komt in mijn leven weet ik niet meer hoe het moet.
Het lijkt me heeerlijk om naast iemand wakker te worden, hand in hand over straat of door t bos te lopen, samen te koken (of voor elkaar). IK MIS DAT!! En vraag me af of t ooit nog komt. Zit al zoveel jaren zonder, het lijkt eindeloos te duren. En nee, je mag natuurlijk niet te veel verlangen of er mee bezig zijn, want dan gebeurt het nooit. De liefde moet je 'onverwachts' overkomen. Hoe doe je dat als je er zo naar verlangt??????
maandag 2 juni 2008 om 21:34
Oh zo herkenbaar chickonspeed! Ik wissel ook al jaren periodes van 'helemaal niets op mannengebied' af met 'gedoe'. Als ik echt genoeg heb van het gedoe kan ik rustig een jaar lang helemaal niet voor mannen openstaan. Of nog langer. Vervolgens concludeer ik dat totaal seksloos door het leven gaan ook niet je van het is, ga voorzichtig weer iets meer openstaan voor mannen, en zit weer een tijdje in het 'gedoe' waar ik dus juist zo moe van word.
Misschien helpt het je een beetje dat heel veel mensen in dat 'gedoe' zitten. Niet alleen langdurige singles, maar ook mensen met een slechte relatie. En die zijn er, denk ik, veel. Misschien steunt dat je een beetje, dat we nu eenmaal niet allemaal elke dag de loterij winnen.
Al met al geloof ik, na het allebei gedurende langere periodes uitgeprobeerd te hebben, dat ik 'gedoe' toch altijd nog beter vind dan helemaal niks. Maar ideaal is het niet! Laten wij bidden om betere tijden
Misschien helpt het je een beetje dat heel veel mensen in dat 'gedoe' zitten. Niet alleen langdurige singles, maar ook mensen met een slechte relatie. En die zijn er, denk ik, veel. Misschien steunt dat je een beetje, dat we nu eenmaal niet allemaal elke dag de loterij winnen.
Al met al geloof ik, na het allebei gedurende langere periodes uitgeprobeerd te hebben, dat ik 'gedoe' toch altijd nog beter vind dan helemaal niks. Maar ideaal is het niet! Laten wij bidden om betere tijden
maandag 2 juni 2008 om 23:13
Haha, ja dat gedoe herken ik als single ook. Elke keer is er wel weer wat. Even denk je een leuke man aan de haak geslagen te hebben, kom je erachter dat hij toch niet weet of hij een relatie wil ja of nee, dat hij nog teveel aan zijn ex denkt, dat hij geen enkele ambitie heeft en liever lui dan moe is, dat hij toch nog echt te jong is, dat er toch niet die vonk is etc. Telkens blijkt er wel een maar en loopt het uiteindelijk na een week of 4 toch op niks uit. Zucht...en zo moeilijk ben ik echt niet, maar het tegenkomen van de juiste partner is echt niet zo gemakkelijk....
maandag 2 juni 2008 om 23:48
Ja chickonspeed: dat mis ik ook. Hand in hand lopen, samen koken, zo nu en dan lekker bankhangen, dat vertrouwde gevoel.
Ik heb nu weer eindelijk eens iemand op t oog die ik interessant vind en wel beter wil leren kennen.
Heb mezelf gedwongen hem vorige week een mail te sturen. Dood eng maar anders gebeurd er nooit wat.
Gelukkig wat terug gehad (in tegenstelling tot de keer er voor toen ik iemand smste) en nu zit ik in een dilemma wat ik terug moet sturen om de conversatie op gang te houden haha.
Lijkt me heerlijk om je daar helemaal niet meer druk om hoeven te maken
Ik heb nu weer eindelijk eens iemand op t oog die ik interessant vind en wel beter wil leren kennen.
Heb mezelf gedwongen hem vorige week een mail te sturen. Dood eng maar anders gebeurd er nooit wat.
Gelukkig wat terug gehad (in tegenstelling tot de keer er voor toen ik iemand smste) en nu zit ik in een dilemma wat ik terug moet sturen om de conversatie op gang te houden haha.
Lijkt me heerlijk om je daar helemaal niet meer druk om hoeven te maken
