Relaties
alle pijlers
Zo vreselijk zat om single te zijn!!
maandag 12 mei 2008 om 12:40
Wil even mijn frustaties hier neerzetten. Ben 34 jaar en sinds 5 en half jaar vrijgezel. Daarvoor eigenlijk nooit, maar sinds het uitgeraakt is met degene met wie ik samenwoonde heb ik niet meer iemand "gevonden" met wie ik de welbekende klik heb. Massa's dates gehad, hier en daar een half jaar een relatie, maar niet meer het moment van.....dit zou het wel eens kunnen zijn.
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
Ik heb alles voor elkaar, alles op een rijtje, wil me graag binden, ga heus niet voor de 100%-prins.............maar het lukt gewoon niet. Daarnaast word ik binnen mijn vriendenkring ook bijna een uitsterfend single ras. Gatverdegatver! Kan iemand mij een beetje opbeuren met leuke succesverhalen??
dinsdag 3 juni 2008 om 16:25
quote:vaika schreef op 25 mei 2008 @ 23:54:
Hier nog een vrijgezel die graag het bordje bezet wil omhangen .
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op
*start modus zelfmedelijden*
Ook precies mijn verhaal! alleen 24 en 2 jr vrijgezel, wel net een fling gehad die nog niet over zn ex heen was, die heeft me 2 weken geleden "gedumpt" (als je dat zo kunt noemen bij een fling) voor diezelfde ex die toch weer terug kwam.
tis niet dat ik niet met mannen kan omgaan, heb veel mannelijke vrienden maar als ik iemand leuk vind dan klap ik dicht, word ik een vreselijke muts en helemaal niet mezelf. Maar goed daarvoor moet ik dan eerst nog iemand tegen komen.
Het is niet het einde van de wereld, heb voor de rest mn leven wel prima op orde maar mis net dat kleine stukje. Eigenlijk is het heel stom, dat je toch het gevoel hebt niet helemaal gelukkig te kunnen zijn zonder die ene iemand.
(p.s. dat mn zusje van 2 jr jonger wel een relatie heeft, en op familie feestje oma oerhard vraagt of t geen tijd wordt met me helpt natuurlijk ook niet)
*einde modus zelfmedelijden*
Hier nog een vrijgezel die graag het bordje bezet wil omhangen .
Ben nu bijna 3 jaar vrijgezel.
Vond het eerst fijn om alleen te zijn, ik moest een paar dingen voor mezelf uitzoeken waarbij ik geen relatie kon hebben maar nu ben ik het soms wel zat!
Ook tegen mij roept iedereen, oh je bent nog zoooo jong (ben 25) jou tijd komt nog, op ieder potje past een deksel, hoe kan dat nou je bent zo'n leuke meid enz. maar ik zit nog steeds alleen.
Ik onderneem ook veel verschillende dingen dus daar ligt het niet aan.
Het is niet dat ik me super zielig voel hoor en inderdaad zijn er ook voordelen aan het single zijn, maar het zou best wel leuk zijn om thuis te komen van het werk en dat er dan al iemand lekker aan het koken is. Of om in bed lekker tegen iemand aan te kruipen.
Helaas ben ik ook nog eens behoorlijk onhandig in de liefde wat betreft versieren plus de nodige onzekerheden dus dat maakt het nog eens extra lastig.
Maar goed, ik blijf positief. Ooit komt er vast wel een leuke man voorbij. Hopelijk schiet ie een beetje op
*start modus zelfmedelijden*
Ook precies mijn verhaal! alleen 24 en 2 jr vrijgezel, wel net een fling gehad die nog niet over zn ex heen was, die heeft me 2 weken geleden "gedumpt" (als je dat zo kunt noemen bij een fling) voor diezelfde ex die toch weer terug kwam.
tis niet dat ik niet met mannen kan omgaan, heb veel mannelijke vrienden maar als ik iemand leuk vind dan klap ik dicht, word ik een vreselijke muts en helemaal niet mezelf. Maar goed daarvoor moet ik dan eerst nog iemand tegen komen.
Het is niet het einde van de wereld, heb voor de rest mn leven wel prima op orde maar mis net dat kleine stukje. Eigenlijk is het heel stom, dat je toch het gevoel hebt niet helemaal gelukkig te kunnen zijn zonder die ene iemand.
(p.s. dat mn zusje van 2 jr jonger wel een relatie heeft, en op familie feestje oma oerhard vraagt of t geen tijd wordt met me helpt natuurlijk ook niet)
*einde modus zelfmedelijden*
dinsdag 3 juni 2008 om 18:15
Calm, allebei mijn jongere zusjes wonen al jaaaaren samen
Bij mij vraagt niemand er in de familie meer naar, ik denk dat ze me hebben opgegeven! Da's wel lekker rustig moet ik zeggen
Ik heb het er weleens met vriendinnen over dat we niet allemaal even geschikt zijn om single te zijn. Vriendinnen die flink aanrommelen en daarvan genieten, vinden het leuker dan ik. Ik ben eigenlijk meer een relatietype. En ik snap het allemaal niet, bij die man die afgelopen weekend in m'n leven verscheen liet ik vallen dat ik het niks vind als een man tegelijk met mij ook nog met andere vrouwen naar bed gaat. Dat is blijkbaar raar?
Die vriendinnen van me rommelen wat af met mensen die eigenlijk getrouwd zijn, of een 'open relatie' hebben, of met de ex van die weer bezig is met een andere ex van. En ik hoef echt geen heel krampachtige relatie dat je elkaar voortdurend ziet enzo, het mag best heel los zijn dat je elkaar helemaal niet zo vaak ziet, en veel je eigen dingen doet, maar ik wil wel graag dat hij alleen met mij naar bed gaat. Is dat nou echt zo vreemd? Ben ik niet meer van deze tijd? Hoe denken jullie daarover?
Bij mij vraagt niemand er in de familie meer naar, ik denk dat ze me hebben opgegeven! Da's wel lekker rustig moet ik zeggen
Ik heb het er weleens met vriendinnen over dat we niet allemaal even geschikt zijn om single te zijn. Vriendinnen die flink aanrommelen en daarvan genieten, vinden het leuker dan ik. Ik ben eigenlijk meer een relatietype. En ik snap het allemaal niet, bij die man die afgelopen weekend in m'n leven verscheen liet ik vallen dat ik het niks vind als een man tegelijk met mij ook nog met andere vrouwen naar bed gaat. Dat is blijkbaar raar?
Die vriendinnen van me rommelen wat af met mensen die eigenlijk getrouwd zijn, of een 'open relatie' hebben, of met de ex van die weer bezig is met een andere ex van. En ik hoef echt geen heel krampachtige relatie dat je elkaar voortdurend ziet enzo, het mag best heel los zijn dat je elkaar helemaal niet zo vaak ziet, en veel je eigen dingen doet, maar ik wil wel graag dat hij alleen met mij naar bed gaat. Is dat nou echt zo vreemd? Ben ik niet meer van deze tijd? Hoe denken jullie daarover?
dinsdag 3 juni 2008 om 20:30
@ Calm: Ja dat dicht klappen komt maar al te bekend voor.
Of ik ga hele stomme dingen ratelen.
Jammer van je fling.
@ Emmeke: Ik vind dat je van deze tijd bent hoor.
Ik wil dat (nu in ieder geval) ook niet. Misschien als ik jaren getrouwd ben en de sleur er in zit, dat ik het dan goed keur dat mijn partner eens met een ander het bed in duikt, maar nu niet.
Ik ben sowieso helemaal niet van de one night stands. Mijn vrienden vinden het vreemd, wat wie kan nou zo lang zonder sex.
Tsja mis het soms zeker wel maar niet genoeg om zomaar met iemand het bed in te duiken. Voor mij komt daar toch ook liefde bij kijken.
Ik heb zelfs nog nooit zomaar met iemand gezoend omdat ik daar zin in had.
Of ik ga hele stomme dingen ratelen.
Jammer van je fling.
@ Emmeke: Ik vind dat je van deze tijd bent hoor.
Ik wil dat (nu in ieder geval) ook niet. Misschien als ik jaren getrouwd ben en de sleur er in zit, dat ik het dan goed keur dat mijn partner eens met een ander het bed in duikt, maar nu niet.
Ik ben sowieso helemaal niet van de one night stands. Mijn vrienden vinden het vreemd, wat wie kan nou zo lang zonder sex.
Tsja mis het soms zeker wel maar niet genoeg om zomaar met iemand het bed in te duiken. Voor mij komt daar toch ook liefde bij kijken.
Ik heb zelfs nog nooit zomaar met iemand gezoend omdat ik daar zin in had.
dinsdag 3 juni 2008 om 22:55
@ Vaika, ja merkte toch dat toen t over was met mn fling dat ik t toch heel vervelend vond, vond t toch wel lekker dat samen slapen, eten en film kijken een paar x per week. T was een beetje als een relatie maar dan zonder de ouders en verplichte feestjes en to do's met vrienden. Wat t meeste stak was toch wel dat ie me dat via de mail vertelde : ""omdat hij wilde dat ik het van hem hoorde en niet van iemand anders, hallo we hebben tegenwoordig mobiele telefoons?"
Jeps ratelen ben ik ook goed in, en dan weten dat t stom is wat je allemaal zegt maar niet kunnen stoppen, geen succes verzekerd!!
Als ik met iemand in bed duik is dat toch wel omdat ik diegene leuk vind, helaas draait het daarna die paar x dat ik dat gedaan heb op niets uit, ben dus weer terug gegaan naar mn oude principe: eerst 4 dates voordat er uberhaupt iets meer gebeurd!!
@ Emmeke: Monogaam zijn is voor mij ook een must, helemaal niets geks aan dacht ik zo!
Las daar ook over op een ander topic; het was uit tussen hem en zn sv en daar was ie verdrietig over terwijl hij wel nog een nr 1 had, dat noem ik dan geen nummer 1, dan is het respect en vertrouwen toch weg? Buiten het feit dat ik groen zou zien van jaloezie en die sv iets aan zou doen!
Misschien zijn we inderdaad wel ouderwets en lukt het daarom niet?
hihi laat mij dan toch maar gewoon ouderwets zijn!!
Jeps ratelen ben ik ook goed in, en dan weten dat t stom is wat je allemaal zegt maar niet kunnen stoppen, geen succes verzekerd!!
Als ik met iemand in bed duik is dat toch wel omdat ik diegene leuk vind, helaas draait het daarna die paar x dat ik dat gedaan heb op niets uit, ben dus weer terug gegaan naar mn oude principe: eerst 4 dates voordat er uberhaupt iets meer gebeurd!!
@ Emmeke: Monogaam zijn is voor mij ook een must, helemaal niets geks aan dacht ik zo!
Las daar ook over op een ander topic; het was uit tussen hem en zn sv en daar was ie verdrietig over terwijl hij wel nog een nr 1 had, dat noem ik dan geen nummer 1, dan is het respect en vertrouwen toch weg? Buiten het feit dat ik groen zou zien van jaloezie en die sv iets aan zou doen!
Misschien zijn we inderdaad wel ouderwets en lukt het daarom niet?
hihi laat mij dan toch maar gewoon ouderwets zijn!!
dinsdag 3 juni 2008 om 23:49
De meeste mensen die ik ken met een langdurige relatie zijn er trouwens net zo ouderwets in. Het zal wel een bepaalde groep singles zijn waar ik half in zit, van die fanatieke uitgaanstypes die nog student zijn en dus ook wat meer uit kunnen gaan. Leuke lui, maar vergeleken bij hen ben ik in dit soort dingen dus enorm ouderwets. Maar ik ken ook wel singles die werken en minder vaak uitgaan, en daar zitten er wel een stel tussen die net zo 'ouderwets' zijn als ik.
Ik heb trouwens wel zo eens in de heel veel tijd dat ik zoen of naar bed ga met iemand met wie ik geen relatie heb. Maar da's maar hoogst zelden en altijd alleen met iemand die ik ook gewoon echt enorm aantrekkelijk vind. Dat snelle inwisselen van de een na de ander, dat heb ik gewoon nooit begrepen. Ik denk wel dat die groep misschien meer geniet van het single zijn dan de meer 'ouderwetse' types.
Ik heb trouwens wel zo eens in de heel veel tijd dat ik zoen of naar bed ga met iemand met wie ik geen relatie heb. Maar da's maar hoogst zelden en altijd alleen met iemand die ik ook gewoon echt enorm aantrekkelijk vind. Dat snelle inwisselen van de een na de ander, dat heb ik gewoon nooit begrepen. Ik denk wel dat die groep misschien meer geniet van het single zijn dan de meer 'ouderwetse' types.
woensdag 4 juni 2008 om 14:57
Je kan ook switchen van los naar ouderwets. Een paar jaar geleden (toen ik net uit een lange relatie kwam) vond ik het heerlijk om te scharrelen. Zat niet te wachten op een relatie, had net een drama-relatie achter de rug en wilde gewoon genieten van het vrij zijn. Ging veel uit, studeerde nog en nam t leven niet zo serieus. Ook de mannen niet. Helaas soms een one-night stand gehad, want daar had ik dan wel spijt van, da's niks voor mij. Maar scharrelen vond ik heerlijk, had er soms wel 2 tegelijk!
Nu zijn we een aantal jaar verder en mijn leven is veranderd. Ik heb een serieuze goede baan, ga nauwelijks meer stappen (uit eten/kroeg/ film wel maar geen clubnachten), lig op tijd in m'n bed, doe het rustig aan met de alcohol en wil ook een man. Was er in het verleden toen ik niet op zoek was een constante aanbodstroom, nu dient niemand zich meer aan. Het is stiller dan stil en ik wil zo graag. Een man om al mijn suffe dagelijkse dingen mee te delen. Ik ben nog best een actief persoontje en helemaal geen suf-kut, maar ook niet meer zo wild. daarom past een relatie nu ook goed. maar helaas, zal t voorlopig nog zonder moeten stellen.
En net als jullie ga ik ook raaskalken bij een leuke man. Of ik zwijg als t graf en negeer 'm. Want oh oh, hij zal toch eens denken dat ik 'm leuk vind! Sjeeeee, 30'er en je dan nog als een puber gedragen. Wanneer houdt 't op?!
Nu zijn we een aantal jaar verder en mijn leven is veranderd. Ik heb een serieuze goede baan, ga nauwelijks meer stappen (uit eten/kroeg/ film wel maar geen clubnachten), lig op tijd in m'n bed, doe het rustig aan met de alcohol en wil ook een man. Was er in het verleden toen ik niet op zoek was een constante aanbodstroom, nu dient niemand zich meer aan. Het is stiller dan stil en ik wil zo graag. Een man om al mijn suffe dagelijkse dingen mee te delen. Ik ben nog best een actief persoontje en helemaal geen suf-kut, maar ook niet meer zo wild. daarom past een relatie nu ook goed. maar helaas, zal t voorlopig nog zonder moeten stellen.
En net als jullie ga ik ook raaskalken bij een leuke man. Of ik zwijg als t graf en negeer 'm. Want oh oh, hij zal toch eens denken dat ik 'm leuk vind! Sjeeeee, 30'er en je dan nog als een puber gedragen. Wanneer houdt 't op?!
woensdag 4 juni 2008 om 14:57
woensdag 4 juni 2008 om 15:00
En ik word ook gestoord van de vragen: waarom heb jij nog geen vriend. Zo'n leuke meid als jij, hoe kan dat nou?
WEET IK VEEL?! Ik weet ook niet hoe dat kan. Alsof er wel wat mis moet zijn als je niet piepjong meer bent en geen man aan je zijde hebt. En daar word ik dan weer onzeker van. Ga denken, misschien ben ik ook wel anders/ minder etc. Of stel ik te hoge eisen. Maar ik kan ook niet voor minder. Het moet wel kloppen, ik wil wel die kriebels, en het moet een goeie/ slimme/ leuke lieverd zijn. Zijn die er zo weinig?
Denk wel dat er meer leuke vrouwen dan mannen zijn, zucht....
WEET IK VEEL?! Ik weet ook niet hoe dat kan. Alsof er wel wat mis moet zijn als je niet piepjong meer bent en geen man aan je zijde hebt. En daar word ik dan weer onzeker van. Ga denken, misschien ben ik ook wel anders/ minder etc. Of stel ik te hoge eisen. Maar ik kan ook niet voor minder. Het moet wel kloppen, ik wil wel die kriebels, en het moet een goeie/ slimme/ leuke lieverd zijn. Zijn die er zo weinig?
Denk wel dat er meer leuke vrouwen dan mannen zijn, zucht....
woensdag 4 juni 2008 om 15:05
Ja inderdaad.....Al die vragen... ROT.... OP
Alsof we het voor onze lol doen?
Maar ze bedoelen het wel lief: ze snappen niet dat je geen vriend hebt OMDAT je zo leuk bent..
Dus probeer ik het maar als een compliment te zien ofzo?
En toch.... Als iemand zegt, als ik jonger zou zijn dan wist ik het wel, of als ik single zou zijn dan wist ik het wel..
Dan nog vraag ik me af, zouden ze het wel durven?
Misschien straal je afstand uit...
En dan denk ik juist, ja he-he ik wil juist dat je de stap durft te nemen.
Maarja...weet niet of ik zelf de stap zou durven nemen bij iemand die zoiets uitstraalt....
*zucht*
Alsof we het voor onze lol doen?
Maar ze bedoelen het wel lief: ze snappen niet dat je geen vriend hebt OMDAT je zo leuk bent..
Dus probeer ik het maar als een compliment te zien ofzo?
En toch.... Als iemand zegt, als ik jonger zou zijn dan wist ik het wel, of als ik single zou zijn dan wist ik het wel..
Dan nog vraag ik me af, zouden ze het wel durven?
Misschien straal je afstand uit...
En dan denk ik juist, ja he-he ik wil juist dat je de stap durft te nemen.
Maarja...weet niet of ik zelf de stap zou durven nemen bij iemand die zoiets uitstraalt....
*zucht*
dinsdag 10 juni 2008 om 18:45
Nou....denk dat ik vanavond een exitgesprek krijg, gatverdegatver. Oohh, vind het echt een leuke gozer, maar heb me weer heerlijk misdragen zoals steeds zeggen dat het toch niets gaat worden, denken dat het een player is en me dan hard to get opstellen en uiteindelijk zegt hij dat hij me niet aardig vindt en dan komt het er allemaal uit dat ik onzeker ben en dan........krijg je een exitgesprek en dat is vanavond. Weet het zeker.....Ik leer het nooit! Word soms ook zo moe van mezelf! Maar ga er open in vanavond, houdt jullie op de hoogte!
dinsdag 10 juni 2008 om 21:02
Ik ben geneigd om helemaal te stoppen met de jongeman waar ik af en toe mee afsprak. Ik ben er misschien toch niet geschikt voor, zo'n 'seksvriendschap', want ik blijf steeds denken dat ik het maar triest vind om aan zoiets te beginnen bij gebrek aan echte relatie.
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!
dinsdag 10 juni 2008 om 21:03
Beuomsingletezijn, dat het bij vorige mannen zo liep zegt niets over hoe het met deze zal lopen he Misschien begrijpt hij wel waar jouw gedrag uit voortkomt, misschien vindt hij die onzekerheid wel schattig of waardeert hij het dat je er nu open en eerlijk over bent.
Misschien ook niet en is het tot nu toe al te vervelend verlopen tussen jullie om nog te 'redden'. Maar dat hoeft niet per se zo te zijn.
Dus inderdaad, je zegt het zelf al, er open in staan Ben benieuwd!
Misschien ook niet en is het tot nu toe al te vervelend verlopen tussen jullie om nog te 'redden'. Maar dat hoeft niet per se zo te zijn.
Dus inderdaad, je zegt het zelf al, er open in staan Ben benieuwd!
zaterdag 14 juni 2008 om 11:54
Het gesprek verliep stroef, maar ik dacht laat hem maar definitief de knoop doorhakken. Maar dat deed hij dus niet, dus na afloop van het etentje besloten om verder met elkaar te gaan. En toen later op de avond kreeg ik een laf smsje dat hij het toch niet zo zag zitten. Ach ja, het waren 7 hele leuke dagen !
In ieder geval niet lang getreurd, want gisteren voetbal gekeken met aantal vrienden waarvan ik er een al een tijdje leuk vind, en.....eindelijk gisteren gezoend met hem . Maar nu krijg je weer de tijd van belt ie wel vandaag, vind hij mij wel leuk genoeg, etc, etc.
In ieder geval niet lang getreurd, want gisteren voetbal gekeken met aantal vrienden waarvan ik er een al een tijdje leuk vind, en.....eindelijk gisteren gezoend met hem . Maar nu krijg je weer de tijd van belt ie wel vandaag, vind hij mij wel leuk genoeg, etc, etc.
zaterdag 14 juni 2008 om 12:02
quote:Emmeke schreef op 10 juni 2008 @ 21:02:
Ik ben geneigd om helemaal te stoppen met de jongeman waar ik af en toe mee afsprak. Ik ben er misschien toch niet geschikt voor, zo'n 'seksvriendschap', want ik blijf steeds denken dat ik het maar triest vind om aan zoiets te beginnen bij gebrek aan echte relatie.
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!
Zo herkenbaar. Laatst ook weer gestopt met zo'n seksvriendschap en er later toch ook weer op teruggekomen omdat het toch fijn, leuk en gezellig is... ondertussen wel denkend dat eigenlijk ook een soort 'iets is beter dan niets' optie is.. Wat een gedoe he..
Ik ben geneigd om helemaal te stoppen met de jongeman waar ik af en toe mee afsprak. Ik ben er misschien toch niet geschikt voor, zo'n 'seksvriendschap', want ik blijf steeds denken dat ik het maar triest vind om aan zoiets te beginnen bij gebrek aan echte relatie.
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!
Zo herkenbaar. Laatst ook weer gestopt met zo'n seksvriendschap en er later toch ook weer op teruggekomen omdat het toch fijn, leuk en gezellig is... ondertussen wel denkend dat eigenlijk ook een soort 'iets is beter dan niets' optie is.. Wat een gedoe he..
zaterdag 14 juni 2008 om 12:03
quote:Beuomsingletezijn schreef op 14 juni 2008 @ 11:54:
Het gesprek verliep stroef, maar ik dacht laat hem maar definitief de knoop doorhakken. Maar dat deed hij dus niet, dus na afloop van het etentje besloten om verder met elkaar te gaan. En toen later op de avond kreeg ik een laf smsje dat hij het toch niet zo zag zitten. Ach ja, het waren 7 hele leuke dagen !
In ieder geval niet lang getreurd, want gisteren voetbal gekeken met aantal vrienden waarvan ik er een al een tijdje leuk vind, en.....eindelijk gisteren gezoend met hem . Maar nu krijg je weer de tijd van belt ie wel vandaag, vind hij mij wel leuk genoeg, etc, etc.Hihi, klinkt als leuke avond gister..
Het gesprek verliep stroef, maar ik dacht laat hem maar definitief de knoop doorhakken. Maar dat deed hij dus niet, dus na afloop van het etentje besloten om verder met elkaar te gaan. En toen later op de avond kreeg ik een laf smsje dat hij het toch niet zo zag zitten. Ach ja, het waren 7 hele leuke dagen !
In ieder geval niet lang getreurd, want gisteren voetbal gekeken met aantal vrienden waarvan ik er een al een tijdje leuk vind, en.....eindelijk gisteren gezoend met hem . Maar nu krijg je weer de tijd van belt ie wel vandaag, vind hij mij wel leuk genoeg, etc, etc.Hihi, klinkt als leuke avond gister..
zaterdag 14 juni 2008 om 12:28
quote:Emmeke schreef op 10 juni 2008 @ 21:02:
Ik ben geneigd om helemaal te stoppen met de jongeman waar ik af en toe mee afsprak. Ik ben er misschien toch niet geschikt voor, zo'n 'seksvriendschap', want ik blijf steeds denken dat ik het maar triest vind om aan zoiets te beginnen bij gebrek aan echte relatie.
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!Herkenbaar hoor, vond seksvriendschappen wel wat aan, maar omdat ik nu behoefte heb aan/verlang naar 'gewoon' een relatie boeien seksvriendschappen mij ook niet meer, maar zonder seks/liefde door leven gaan bevalt mij ook niet al te best, voelt na enige tijd zo koud van binnen. En dat aantal mensen in mijn omgeving achter elkaar aan de man/vrouw zijn geraakt, maakt het er ook niet altijd makkelijker op. Ben natuurlijk enorm blij voor ze, maar naast dat je ze (begrijpelijk) stukken minder ziet/hoort, verlang ik daar zelf ook zo naar. Vind het op dit moment lastig om mezelf schop onder hol te geven, ook dáár begin ik beetje genoeg van te krijgen .
Ik ben geneigd om helemaal te stoppen met de jongeman waar ik af en toe mee afsprak. Ik ben er misschien toch niet geschikt voor, zo'n 'seksvriendschap', want ik blijf steeds denken dat ik het maar triest vind om aan zoiets te beginnen bij gebrek aan echte relatie.
Dat is de eeuwige tweestrijd hier: ik denk dan: "ik vind dit niks", stop ermee, om ruimte te maken voor 'echte liefde', die dan vervolgens niet op m'n pad komt, en na een paar jaar helemaal geen man zwicht ik dan toch weer voor zo'n seksvriendschap die ik dus eigenlijk maar een slap surrogaat vind.
Ik weet echt niet welke van de twee wegen mij nou het beste bevalt. Het is als kiezen uit twee kwaden!Herkenbaar hoor, vond seksvriendschappen wel wat aan, maar omdat ik nu behoefte heb aan/verlang naar 'gewoon' een relatie boeien seksvriendschappen mij ook niet meer, maar zonder seks/liefde door leven gaan bevalt mij ook niet al te best, voelt na enige tijd zo koud van binnen. En dat aantal mensen in mijn omgeving achter elkaar aan de man/vrouw zijn geraakt, maakt het er ook niet altijd makkelijker op. Ben natuurlijk enorm blij voor ze, maar naast dat je ze (begrijpelijk) stukken minder ziet/hoort, verlang ik daar zelf ook zo naar. Vind het op dit moment lastig om mezelf schop onder hol te geven, ook dáár begin ik beetje genoeg van te krijgen .
zaterdag 14 juni 2008 om 12:34
quote:Beuomsingletezijn schreef op 14 juni 2008 @ 11:54:
Het gesprek verliep stroef, maar ik dacht laat hem maar definitief de knoop doorhakken. Maar dat deed hij dus niet, dus na afloop van het etentje besloten om verder met elkaar te gaan. En toen later op de avond kreeg ik een laf smsje dat hij het toch niet zo zag zitten. Ach ja, het waren 7 hele leuke dagen !
Ai, irritant! Maar idd niet te lang bij stil blijven staan (en leuk/lekker met die andere man zoenen/daten)!
Het gesprek verliep stroef, maar ik dacht laat hem maar definitief de knoop doorhakken. Maar dat deed hij dus niet, dus na afloop van het etentje besloten om verder met elkaar te gaan. En toen later op de avond kreeg ik een laf smsje dat hij het toch niet zo zag zitten. Ach ja, het waren 7 hele leuke dagen !
Ai, irritant! Maar idd niet te lang bij stil blijven staan (en leuk/lekker met die andere man zoenen/daten)!
zaterdag 14 juni 2008 om 17:54
Hahaha, Beuomsingletezijn, da's inderdaad niet te lang getreurd!
Klinkt inderdaad als een leuke avond
Ik heb besloten toch maar te stoppen met die seksvriendschap. Als 'leuk vermaak totdat er iets diepgaanders voorbijkomt' is er niets mis mee, maar voor mij is het dat niet, omdat er zoals ik nu ben nooit iets diepgaanders voorbijkomt. Ik ben te voorzichtig, afstandelijk, hou het veilig oppervlakkig, laat mannen gevoelsmatig niet dichtbij komen. En dan houdt zo'n seksvriendschap het patroon wel in stand, want dan hoef je niet zo nodig he, dan kun je iedereen op afstand houden onder het mom van 'ik vermaak me wel met hem'
Ik mag van mezelf pas weer aan zoiets beginnen als ik eerst heb laten zien dat ik in staat ben een man gevoelsmatig dichtbij te laten komen. Dat ik iets van betekenisvol contact kan hebben met een man, urenlang praten, samen wandelen, gevoelens delen. Zolang ik alleen maar oppervlakkig kletsend en grappen makend met mannen omga, weet ik bij elke seksvriendschap in mijn achterhoofd dat het met een man nooit iets meer zal worden dan dat. En DAT is dan natuurlijk frustrerend. Als je zo'n seksvriendschap kunt zien als 'leuk voor nu, en binnenkort tref ik wel iemand met wie het dieper gaat', kun je er veel meer van genieten.
Klinkt inderdaad als een leuke avond
Ik heb besloten toch maar te stoppen met die seksvriendschap. Als 'leuk vermaak totdat er iets diepgaanders voorbijkomt' is er niets mis mee, maar voor mij is het dat niet, omdat er zoals ik nu ben nooit iets diepgaanders voorbijkomt. Ik ben te voorzichtig, afstandelijk, hou het veilig oppervlakkig, laat mannen gevoelsmatig niet dichtbij komen. En dan houdt zo'n seksvriendschap het patroon wel in stand, want dan hoef je niet zo nodig he, dan kun je iedereen op afstand houden onder het mom van 'ik vermaak me wel met hem'
Ik mag van mezelf pas weer aan zoiets beginnen als ik eerst heb laten zien dat ik in staat ben een man gevoelsmatig dichtbij te laten komen. Dat ik iets van betekenisvol contact kan hebben met een man, urenlang praten, samen wandelen, gevoelens delen. Zolang ik alleen maar oppervlakkig kletsend en grappen makend met mannen omga, weet ik bij elke seksvriendschap in mijn achterhoofd dat het met een man nooit iets meer zal worden dan dat. En DAT is dan natuurlijk frustrerend. Als je zo'n seksvriendschap kunt zien als 'leuk voor nu, en binnenkort tref ik wel iemand met wie het dieper gaat', kun je er veel meer van genieten.
maandag 16 juni 2008 om 22:24
Oo Emmeke, ik herken zoveel in je verhaal. Ik heb ook een seksvriendschap met mijn jeugdliefde, lekkere vent, enorme lichamelijke aantrekkingskracht, maar geen relatiemateriaal (genant detail, hij heeft zelf een relatie met BN en als ik haar op tv zie dan voel ik me zo schuldig). Maar wat je zegt over dat je pas weer een seksvriendschap mag hebben als je een single man gevoelsmatig dichterbij hebt laten komen, dat gevoel heb ik precies hetzelfde. Ik ben er ook mee gekapt door deze reden, had het gevoel dat ik me toch met hem onbewust bezig hield. Dan kreeg ik daarna weer een vriendje, maar elke keer als het weer met een vriendje uitging belde ik hem toch weer. Aan de andere kant praatte ik het ook weer goed voor mezelf om te denken dat mijn lichaamstaal richting mannen wel laat zien dat ik sex heb gehad, maw dat ik niet met te hongerige ogen richting mannen kijk, .
Trouwens btw Mr Friday heeft sms gestuurd en we zien elkaar morgen weer bij het voetbal, hihi. Leve het Nederlands elftal!!
Trouwens btw Mr Friday heeft sms gestuurd en we zien elkaar morgen weer bij het voetbal, hihi. Leve het Nederlands elftal!!
woensdag 25 juni 2008 om 23:59
Ik zie dat dit topic niet meer veel gebruikt word, maar heb toch even de behoefte om te reageren. Ik riep in het begin nog heel hard dat ik niet zo'n behoefte had aan een relatie, maar ik merk dat ik die (ondertussen) wel heb.
Sinds mijn laatste echte relatie (bijna een jaar geleden) ben ik haast om de haverklap verliefd geworden. Op het gevoel ja. Ik kan mezelf niet eens meer serieus nemen, en verwacht van mijn feet gesweept te worden. Op het moment dat ik het niet verwacht, natuurlijk.
Ondertussen heb ik heel goed geleerd dat mijn leven leuk is (baan, kinderen, huis, ikzelf niet te vergeten, vrienden). Maar ja, dat knuffelen en die arm om je heen af en toe, dat uitgaan, gesprekken die net wat bijzonderders hebben en net wat intiemer zijn dan met gewone vrienden.
Steeds heb ik een wijze les geleerd, voornamelijk dat ik in eerste instantie met mezelf moet leven en daar blij mee moet zijn en zo ver ben ik wel gekomen. Inmiddels weet ik dat ik gewoon weer behoefte heb aan een relatie. Maar deze keer wil ik niet voor minder gaan dan wat ik waard ben. En dan kom je heel veel leuke mannen tegen, maar allemaal is het niet dát.
Wat ik nu wil vertellen weet ik niet, misschien komt het door het dipje dat ik heb. Het gaat wel weer over, ik weet het, maar door alles wat ik inmiddels heb geleerd voel ik dat ik klaar ben voor wat nieuws. En aan de andere kant denk ik nog zo lang van mijn singletijd te willen genieten. Alles mag dan , alles kan dan. Of is dat het groenere gras dat lonkt?
Misschien moet ik gewoon ook nog een tijd alleen doorbrengen, en dat zou ook zeker geen kwaad kunnen, maar aan de andere kant verlang ik gewoon ook naar een goede stabiele relatie, die aanvult ipv invult en waarin ik me ook nog verder kan ontwikkelen. Waar ik me nu vooral mee bezig moet houden is met het NIET verliefd worden op de spanning, maar het is moeilijk om dan niet meteen alles af te sluiten. Herkent iemand dat?
Ik ben nu even mijn verhaal kwijt, en ja, dat lucht op. Ik hoop dat er iemand reageert, ook al klinkt mijn verhaal heel warrig. Dat komt waarschijnlijk omdat ik nu echt even puur bezig ben met mezelf te uiten en eigenlijk beter naar bed kan gaan om morgen weer fit de dag te beginnen.
Sinds mijn laatste echte relatie (bijna een jaar geleden) ben ik haast om de haverklap verliefd geworden. Op het gevoel ja. Ik kan mezelf niet eens meer serieus nemen, en verwacht van mijn feet gesweept te worden. Op het moment dat ik het niet verwacht, natuurlijk.
Ondertussen heb ik heel goed geleerd dat mijn leven leuk is (baan, kinderen, huis, ikzelf niet te vergeten, vrienden). Maar ja, dat knuffelen en die arm om je heen af en toe, dat uitgaan, gesprekken die net wat bijzonderders hebben en net wat intiemer zijn dan met gewone vrienden.
Steeds heb ik een wijze les geleerd, voornamelijk dat ik in eerste instantie met mezelf moet leven en daar blij mee moet zijn en zo ver ben ik wel gekomen. Inmiddels weet ik dat ik gewoon weer behoefte heb aan een relatie. Maar deze keer wil ik niet voor minder gaan dan wat ik waard ben. En dan kom je heel veel leuke mannen tegen, maar allemaal is het niet dát.
Wat ik nu wil vertellen weet ik niet, misschien komt het door het dipje dat ik heb. Het gaat wel weer over, ik weet het, maar door alles wat ik inmiddels heb geleerd voel ik dat ik klaar ben voor wat nieuws. En aan de andere kant denk ik nog zo lang van mijn singletijd te willen genieten. Alles mag dan , alles kan dan. Of is dat het groenere gras dat lonkt?
Misschien moet ik gewoon ook nog een tijd alleen doorbrengen, en dat zou ook zeker geen kwaad kunnen, maar aan de andere kant verlang ik gewoon ook naar een goede stabiele relatie, die aanvult ipv invult en waarin ik me ook nog verder kan ontwikkelen. Waar ik me nu vooral mee bezig moet houden is met het NIET verliefd worden op de spanning, maar het is moeilijk om dan niet meteen alles af te sluiten. Herkent iemand dat?
Ik ben nu even mijn verhaal kwijt, en ja, dat lucht op. Ik hoop dat er iemand reageert, ook al klinkt mijn verhaal heel warrig. Dat komt waarschijnlijk omdat ik nu echt even puur bezig ben met mezelf te uiten en eigenlijk beter naar bed kan gaan om morgen weer fit de dag te beginnen.
