
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
maandag 29 november 2010 om 18:32
Net een mailtje gehad dat mijn sv dinsdag en donderdag nacht een paar uur bij me kan zijn omdat, zijn vrouw dan nachtdiensten heeft... Heerlijk natuurlijk en eigenlijk wil ik hem wel vragen of hij dan ook blijft slapen...Het lijkt me zalig om in zijn armen in slaap te vallen namelijk. Maar, ik ben bang dat ik hem dan op de een of andere manier afschrik ofzo, ik durf het niet goed te vragen..Misschien denkt hij dan wel dat het te intiem word allemaal Wat vinden jullie?
maandag 29 november 2010 om 19:11
Mijn minnaar zegt als ik iets stotter:-) omdat ik op het punt sta iets te vragen:
wie vraagt, die wint... Gewoon aangeven wat jij wil.
Hij vindt het een heerlijk idee dat het initiatief van mij uit komt. Dan voelt hij zich gewild. Rare vent... Hij is zo knap, kan veel vrouwen krijgen... En wil dan toch die bevestiging.
wie vraagt, die wint... Gewoon aangeven wat jij wil.
Hij vindt het een heerlijk idee dat het initiatief van mij uit komt. Dan voelt hij zich gewild. Rare vent... Hij is zo knap, kan veel vrouwen krijgen... En wil dan toch die bevestiging.

maandag 29 november 2010 om 19:25
Ja... Ik ben zeker raar:-)
nee. Het punt bij mij is dat mijn man bijna geen zin heeft in sex.
Afwijzing na afwijzing heb ik moeten mee maken de afgelopen jaren.
En nu is daar die kerel, die wil dat ik hem steeds vraag om sex.
En dat is apart. Er moest echt een knop om.
Nu weet ik het wel, vind het ook erg leuk! Maar ook apart. Waarom niet 50/50?
ik ga het hem eens vragen....
nee. Het punt bij mij is dat mijn man bijna geen zin heeft in sex.
Afwijzing na afwijzing heb ik moeten mee maken de afgelopen jaren.
En nu is daar die kerel, die wil dat ik hem steeds vraag om sex.
En dat is apart. Er moest echt een knop om.
Nu weet ik het wel, vind het ook erg leuk! Maar ook apart. Waarom niet 50/50?
ik ga het hem eens vragen....
maandag 29 november 2010 om 21:19
quote:Rooss4 schreef op 29 november 2010 @ 15:51:
[...]
Minnaar 2 vindt het natuurlijk geen probleem, hij wist waar hij aan begon. Jonge god is er iets minder geamuseerd over. Ik heb het verteld omdat dat nu eenmaal de afspraak is.
jammer dat je JG iets minder blij is over minnaar 2 maar als er afspraken over zijn dan wel zo netjes om het mede te delen.
have fun met de heren roossje
[...]
Minnaar 2 vindt het natuurlijk geen probleem, hij wist waar hij aan begon. Jonge god is er iets minder geamuseerd over. Ik heb het verteld omdat dat nu eenmaal de afspraak is.
jammer dat je JG iets minder blij is over minnaar 2 maar als er afspraken over zijn dan wel zo netjes om het mede te delen.
have fun met de heren roossje
dinsdag 30 november 2010 om 08:05
Jeetje wat een luxe hier allemaal zeg: niet 1 maar soms wel 2 (of meer?) minnaars? Ik doe vast iets niet goed
Hier is het heftig met minnaar; hij met zijn gevoel, ik met het mijne. Maar ook mijn gevoel voor exnr1 begint weer enorm aan de oppervlakte te komen merk ik. 2 stappen vooruit, eentje terug, en ben nu weer met de eerste vooruit bezig denk ik. Of de ene terug nog aan het 'doorleven en doorvoelen' ofzo. Dit weer maakt ook dat ik gewoon bij iemand weg wil kruipen, iemand vast wil kunnen houden en weten dat die persoon er onvoorwaardelijk voor me is. Mijn god wat mis ik dat zeg...
Ik ga maar snel douchen, en dan de sneeuw in naar het werk. Dag voor dag!
Hier is het heftig met minnaar; hij met zijn gevoel, ik met het mijne. Maar ook mijn gevoel voor exnr1 begint weer enorm aan de oppervlakte te komen merk ik. 2 stappen vooruit, eentje terug, en ben nu weer met de eerste vooruit bezig denk ik. Of de ene terug nog aan het 'doorleven en doorvoelen' ofzo. Dit weer maakt ook dat ik gewoon bij iemand weg wil kruipen, iemand vast wil kunnen houden en weten dat die persoon er onvoorwaardelijk voor me is. Mijn god wat mis ik dat zeg...
Ik ga maar snel douchen, en dan de sneeuw in naar het werk. Dag voor dag!

dinsdag 30 november 2010 om 10:49
@Bkster: denk dat het helemaal logisch is, hoor: bij de een had je die onvoorwaardelijkheid, "zekerheid", gekoesterd en geliefd te zijn, samenleven, tegenaankruipen. Natuurlijk mis je dat! Bij de ander heb je dat spannende, het steamy aspect, maar dit weer niet (genoeg), wat je met nr 1 had. Samen in die 2 personen had je alles.. Het 1 is niet alles en het andere was/is niet alles. We willen dat allemaal in 1 persoon vinden, maar misschien kan dat wel helemaal niet.
Het is een keuze tussen appels en peren geweest, niet met elkaar te vergelijken, met exnr1 deelde je andere gevoelens dan voor/met minnaar. Het is ook een moeilijke besissing om de warme liefde af te wijzen voor jezelf en te gaan voor hete dates, maar verder voornamelijk jezelf die warmte, liefde en veiligheid ("zekerheid") te gaan bieden, je eigen comfortzone te bouwen. Logisch ook: we zijn geen solitair soort als mens, ook al kan je veel zelf, dat wil nog niet zeggen dat je daarnaar ook streeft of als het ideale zou moeten zien (jezelf gelukkig maken).. Denk dat het een basisbehoefte is, verbondenheid en liefde met (een) ander(en) delen.. niks raars aan iig.
Werk ze!
Het is een keuze tussen appels en peren geweest, niet met elkaar te vergelijken, met exnr1 deelde je andere gevoelens dan voor/met minnaar. Het is ook een moeilijke besissing om de warme liefde af te wijzen voor jezelf en te gaan voor hete dates, maar verder voornamelijk jezelf die warmte, liefde en veiligheid ("zekerheid") te gaan bieden, je eigen comfortzone te bouwen. Logisch ook: we zijn geen solitair soort als mens, ook al kan je veel zelf, dat wil nog niet zeggen dat je daarnaar ook streeft of als het ideale zou moeten zien (jezelf gelukkig maken).. Denk dat het een basisbehoefte is, verbondenheid en liefde met (een) ander(en) delen.. niks raars aan iig.
Werk ze!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 30 november 2010 om 11:14
quote:slang schreef op 29 november 2010 @ 18:16:
wat vinden jullie van de stelling: een sv/minnaar mag je alles vragen. Hij of zij staat vrij om te weigeren. Maar omdat je elkaar niets verplicht bent, kun je elkaar alles voor leggen?
Ik vind dit ook van toepassing op mijn nr. 1.
Waarom zou dat niet kunnen? Ik ben haar ook niets verplicht vind ik.
wat vinden jullie van de stelling: een sv/minnaar mag je alles vragen. Hij of zij staat vrij om te weigeren. Maar omdat je elkaar niets verplicht bent, kun je elkaar alles voor leggen?
Ik vind dit ook van toepassing op mijn nr. 1.
Waarom zou dat niet kunnen? Ik ben haar ook niets verplicht vind ik.
dinsdag 30 november 2010 om 11:22
@Rooss: laat Roossie maar schuiven, haha! Je regelt het wel voor jezelf en is je gegund ook. Dat geeft je misschien juist die kracht om de andere (gezins-)uitdagingen zo te lijf te gaan als jij laat zien. En er niet door te laten opslokken, jouw manier van aandacht voor jezelf, voor een gezond evenwicht, van: "ik ben er ook nog". Bijzonder is dat de 2 minnaars het ook van elkaar accepteren!
@Slang: misschien heeft jouw minnaar ook zulke ervaringen thuis, dat ie veel afgewezen is en zeker wil zijn of erop kickt dat jij wel graag en vrijwillig seks wil met hem, en vraagt op deze manier de bevestiging die hij gemist heeft?
@Sexydate: het sluipt er natuurlijk in, dat hij de beperkende factor is en jij blij mag zijn met elk uurtje dat hij kan. Maar het blijft denk ik ook sudderen, als je jouw werkelijke wensen en gevoelens binnen zou moeten houden, omdat je een zekere angst hebt dat je het anders helemaal kwijtraakt..
Ik denk niet dat minnaarschap op die manier uiteindelijk veel toevoegt aan jezelf. Kan je zelfs ongemerkt onderuit halen, als je niet open genoeg kan zijn. Of wel in sekswensen, maar niet frequentie en dergelijke. Als je (voelt/vindt dat je) je moet inhouden, aanpassen enz, zit er altijd een frustratie aan. Alleen als je het zelf ook prima vindt zoals het gaat, en het totaal okee voelt, draagt het daadwerkelijk bij. Blijft moeilijk dat zijn uren bepaald worden door zijn vrouw die thuiskomt, en of je dat kan handellen.
@Honingbij: ik denk dat als je allebei een nr 1 hebt en weinig tijd/gelegenheid hebt, je elkaar goed kan begrijpen, omdat je in dezelfde situatie zit dan wanneer 1 de een alle tijd/gelegenheid heeft en gaat afwachten (maar dat kan ook het geval zijn als je allebei een nr 1 hebt, dat zie je hier ook, dat de een daarnaast meer tijd of aandacht wil/kan besteden aan contact buiten die dates om bijv dan de ander). Denk dat dat niet bepaald wordt door het hebben van een nr 1 thuis, maar prioriteit en allerlei andere aktiviteiten en omstandigheden. Ik bedoel dat ook dingen medebepalend zijn of iemand een hectisch leven erop nahoudt (bijv hectische baan, sociaal leven, sport, wel of geen veeleisend gezin).
Er zijn hier gebonden mensen zat met veel tijd voor mailen en contact met minnaar (veel thuis en achter pc, ondanks gezin en werk daarnaast) die vinden balen dat ze te weinig aandacht krijgen buiten de schaarse ontmoetingen om, te weinig betrokkenheid/gevoelens enzo. Tis vaak hoe je eigen omstandigheden zijn, wat je projecteert op de ander (en anders soms toch spaak loopt op verschillende verwachtingen in prioriteit).
Ook zal iemand die thuis geen behoorlijk (lees: zeer onbevredigend) seksleven/aandacht heeft, daar meer prioriteit aan bereid zijn te geven, dan iemand voor wie het puur een extraatje is. Dat maakt het met een single vaak moeilijker, of als 1 vd 2 weer single wordt, die hebben dat soms harder nodig (minnaar en meer willen) dan iemand die eea thuis naar tevredenheid heeft. Maar dat hoeft dus niet, het hangt van meer omstandigheden af, er zijn hier ook minnaars die veel aandacht voor elkaar hebben en het thuis fijn hebben en ook singles die het om uiteenlopende redenen oprecht prima vinden om een sv te hebben en niet op zoek zijn naar "meer" in de vorm van een geliefde. Ik denk niet dat daar in zijn algemeenheid iets over te zeggen is. Het verschilt per persoon.
@Slang: misschien heeft jouw minnaar ook zulke ervaringen thuis, dat ie veel afgewezen is en zeker wil zijn of erop kickt dat jij wel graag en vrijwillig seks wil met hem, en vraagt op deze manier de bevestiging die hij gemist heeft?
@Sexydate: het sluipt er natuurlijk in, dat hij de beperkende factor is en jij blij mag zijn met elk uurtje dat hij kan. Maar het blijft denk ik ook sudderen, als je jouw werkelijke wensen en gevoelens binnen zou moeten houden, omdat je een zekere angst hebt dat je het anders helemaal kwijtraakt..
Ik denk niet dat minnaarschap op die manier uiteindelijk veel toevoegt aan jezelf. Kan je zelfs ongemerkt onderuit halen, als je niet open genoeg kan zijn. Of wel in sekswensen, maar niet frequentie en dergelijke. Als je (voelt/vindt dat je) je moet inhouden, aanpassen enz, zit er altijd een frustratie aan. Alleen als je het zelf ook prima vindt zoals het gaat, en het totaal okee voelt, draagt het daadwerkelijk bij. Blijft moeilijk dat zijn uren bepaald worden door zijn vrouw die thuiskomt, en of je dat kan handellen.
@Honingbij: ik denk dat als je allebei een nr 1 hebt en weinig tijd/gelegenheid hebt, je elkaar goed kan begrijpen, omdat je in dezelfde situatie zit dan wanneer 1 de een alle tijd/gelegenheid heeft en gaat afwachten (maar dat kan ook het geval zijn als je allebei een nr 1 hebt, dat zie je hier ook, dat de een daarnaast meer tijd of aandacht wil/kan besteden aan contact buiten die dates om bijv dan de ander). Denk dat dat niet bepaald wordt door het hebben van een nr 1 thuis, maar prioriteit en allerlei andere aktiviteiten en omstandigheden. Ik bedoel dat ook dingen medebepalend zijn of iemand een hectisch leven erop nahoudt (bijv hectische baan, sociaal leven, sport, wel of geen veeleisend gezin).
Er zijn hier gebonden mensen zat met veel tijd voor mailen en contact met minnaar (veel thuis en achter pc, ondanks gezin en werk daarnaast) die vinden balen dat ze te weinig aandacht krijgen buiten de schaarse ontmoetingen om, te weinig betrokkenheid/gevoelens enzo. Tis vaak hoe je eigen omstandigheden zijn, wat je projecteert op de ander (en anders soms toch spaak loopt op verschillende verwachtingen in prioriteit).
Ook zal iemand die thuis geen behoorlijk (lees: zeer onbevredigend) seksleven/aandacht heeft, daar meer prioriteit aan bereid zijn te geven, dan iemand voor wie het puur een extraatje is. Dat maakt het met een single vaak moeilijker, of als 1 vd 2 weer single wordt, die hebben dat soms harder nodig (minnaar en meer willen) dan iemand die eea thuis naar tevredenheid heeft. Maar dat hoeft dus niet, het hangt van meer omstandigheden af, er zijn hier ook minnaars die veel aandacht voor elkaar hebben en het thuis fijn hebben en ook singles die het om uiteenlopende redenen oprecht prima vinden om een sv te hebben en niet op zoek zijn naar "meer" in de vorm van een geliefde. Ik denk niet dat daar in zijn algemeenheid iets over te zeggen is. Het verschilt per persoon.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 30 november 2010 om 11:34
@HvJ/ Slang: ik weet niet precies in welke context dit bedoeld wordt, maar vragen staat vrij, lijkt me? Als de beantwoorder dan ook open en vrij in zijn/haar antwoord is. En zich vrij voelt om dat eerlijk en open te kunnen beantwoorden.
Over niks verplicht tov een sv/minnaar: denk dat in alle soorten relaties tussen mensen er bepaalde basis"verplichtingen" zijn over en weer. Ik vind het altijd zo vreemd als bepaalde elementen (die ik normaal vind in de omgang met allerlei mensen). Een tijdelijke omgang met iemand is al een vorm van "tijdelijke" relatie, hoe je die invult (naar afspraak/afstemming) is aan die 2. Maar bepaalde basis (in enig vertrouwen, respect hoe je met elkaar omgaat) lijkt me toch wel dat je dat niet uitsluit, een sv daar bijzondere uitzonderingen op krijgt, omdat je daar "niks van mag verwachten"? Omdat bijv "gedoe" uit den boze is, en alleen positief en lusten mag zijn, denk dat dat bijna onmogelijk is, maar sommigen zich wel in allerlei bochten wringen om maar te beantwoorden hieraan.
Het gaat pas mis als beiden over die omgang een ander "normaalbeeld" bij hebben.Je kan denk ik niet afspreken dat bepaalde gevoelens of situaties niet zullen ontstaan. Niets is alleen maar leuk en positief, hoe graag je dat ook zou willen. Dan is het meer een kwestie van ogen sluiten en (moeten) doen alsof het er niet is.
Denk dat sommige minnaars er veel aan doen om de negatieve kantjes niet te zien of te laten zien. En op die manier (heel lang) een bepaald beeld over elkaar in stand kunnen houden, om het maar in stand te houden. En dat geeft niet, dat is het leuke en spannende ook van een sv. Als het maar niet steeds dezelfde persoon is die zich inhoudt en anders voordoet/moet doen om dat beeld maar in stand te houden, ook al voelt/denkt ie er anders over.
Over niks verplicht tov een sv/minnaar: denk dat in alle soorten relaties tussen mensen er bepaalde basis"verplichtingen" zijn over en weer. Ik vind het altijd zo vreemd als bepaalde elementen (die ik normaal vind in de omgang met allerlei mensen). Een tijdelijke omgang met iemand is al een vorm van "tijdelijke" relatie, hoe je die invult (naar afspraak/afstemming) is aan die 2. Maar bepaalde basis (in enig vertrouwen, respect hoe je met elkaar omgaat) lijkt me toch wel dat je dat niet uitsluit, een sv daar bijzondere uitzonderingen op krijgt, omdat je daar "niks van mag verwachten"? Omdat bijv "gedoe" uit den boze is, en alleen positief en lusten mag zijn, denk dat dat bijna onmogelijk is, maar sommigen zich wel in allerlei bochten wringen om maar te beantwoorden hieraan.
Het gaat pas mis als beiden over die omgang een ander "normaalbeeld" bij hebben.Je kan denk ik niet afspreken dat bepaalde gevoelens of situaties niet zullen ontstaan. Niets is alleen maar leuk en positief, hoe graag je dat ook zou willen. Dan is het meer een kwestie van ogen sluiten en (moeten) doen alsof het er niet is.
Denk dat sommige minnaars er veel aan doen om de negatieve kantjes niet te zien of te laten zien. En op die manier (heel lang) een bepaald beeld over elkaar in stand kunnen houden, om het maar in stand te houden. En dat geeft niet, dat is het leuke en spannende ook van een sv. Als het maar niet steeds dezelfde persoon is die zich inhoudt en anders voordoet/moet doen om dat beeld maar in stand te houden, ook al voelt/denkt ie er anders over.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 30 november 2010 om 17:10
Suzy: ik vergelijk exnr1 en minnaar ook niet met elkaar, juist niet. Het zijn twee gevoelens die naast elkaar bestaan, en naar mijn idee ook niet met elkaar te maken hebben. Natuurlijk raakt het in de kern hetzelfde aspect: samen zijn. Maar met exnr1 heb ik zoveel meegemaakt, zit hij zo in mijn levenspatroon dat ik bij alles wat er speelt nog terugdenk aan toen we nog samen waren. Zo ook tijdens de sneeuw: dan gingen we samen de bossen in, wandelen, of waren we trots op ons mooie huis en zaten we lekker tegen elkaar aan in de huiskamer voor de tv.
Met minnaar is het intens, op een mooie manier, maar ook een heftige manier. Niet op seksueel gebied, juist niet. Het lijkt erop dat de band zich enorm aan het verdiepen is; we praten ontzettend over gevoel, ook over onze gevoelens voor exen e.d. Er speelt nogal wat momenteel. Maar de openheid hierover enerzijds, maar ook de openheid over wat dat met onze gevoelens voor elkaar doet is voor mij erg bijzonder. Dat heb ik met vrijwel niemand. Tegelijkertijd doet dat ook wat met me: sommige dingen zijn pijnlijk om te horen, hoewel ik hem daardoor wel steeds beter begrijp. Het is ook moeilijk omdat je niet weet waar het eindigt, waar het naartoe gaat, en mij nsterkste kant is nu niet bepaald het loslaten van de controle, zullen we maar zeggen. Intens dus, kortom.
intherapy: ik heb je verhaal gelezen; jammer dat het weer weg is. Ik wil je nog wel meegeven, zonder het verhaal prijs te geven, dat ik zijn opmerking begrijp, en ergens ook wel van karakter vind tonen. Maar ook enorm lastig voor jou zeg!
Met minnaar is het intens, op een mooie manier, maar ook een heftige manier. Niet op seksueel gebied, juist niet. Het lijkt erop dat de band zich enorm aan het verdiepen is; we praten ontzettend over gevoel, ook over onze gevoelens voor exen e.d. Er speelt nogal wat momenteel. Maar de openheid hierover enerzijds, maar ook de openheid over wat dat met onze gevoelens voor elkaar doet is voor mij erg bijzonder. Dat heb ik met vrijwel niemand. Tegelijkertijd doet dat ook wat met me: sommige dingen zijn pijnlijk om te horen, hoewel ik hem daardoor wel steeds beter begrijp. Het is ook moeilijk omdat je niet weet waar het eindigt, waar het naartoe gaat, en mij nsterkste kant is nu niet bepaald het loslaten van de controle, zullen we maar zeggen. Intens dus, kortom.
intherapy: ik heb je verhaal gelezen; jammer dat het weer weg is. Ik wil je nog wel meegeven, zonder het verhaal prijs te geven, dat ik zijn opmerking begrijp, en ergens ook wel van karakter vind tonen. Maar ook enorm lastig voor jou zeg!
woensdag 1 december 2010 om 05:09
@suzy
mijn minnaar zegt dat hij met mij omgaat vanwege het de spanning, een extraatje.
En ik hunker...
Heel lastig, dit grote verschil in behoefte.
En de gesprekken met elkaar.
Mij gaat het erom dat hij moeite doet om mij tegemoet te komen.
En dat doet hij gelukkig.
Maar het verschil in hoe vaak, hoe lang dit gewenst is, maakt dat we steeds na moeten gaan of we de behoefte van de ander wel genoeg bevredigen.
Hij heeft bijvoorbeeld veel behoefte aan mailen. Dat mailen is leuk, maar geef mij maar het lijfelijk contact.
Ik verdenk mijn minnaar ervan om er een kick van te krijgen als ik het initiatief neem, in contact en in bed.
Om mij te laten vragen, keer op keer.
Hij doet het soms voor komen in zijn mail, dat ik bij wijze van spreken, morgen hem kan zien.
Dan vraag ik hoe laat en waar en vervolgens is er iets tussen gekomen dat het op dat moment niet lukt om af te spreken:( maar wel de dag erna.
Dit is al vaker voor gekomen.
Een vorm van dominantie, zo zie ik het nu...ik zeg spring, zij vraagt hoe hoog en waarover? En dan zegt hij laat maar. Spring morgen maar. Zoiets...
Ik wacht het gesprek af.
Ik ben van mening dat je aan je nr1 van alles kan vragen.
Dat dat de eerste persoon is, met wie je zo'n band hebt dat je je veilig genoeg voelt om je vragen te stellen.
Ik denk aan het bespreken van je sex fantasie, en kijken of dit op een manier uit kan komen.
Bij je nr1 al je wensen, je verlangens en je vragen kunnen stellen.
Helaas is het bij mij niet zo. Mijn nr1 en ik hebben bijna geen sex. Laat staan dat er eerlijkheid en openheid hierover is. Bij mijn minnaar kan ik wel mijn ei kwijt.
En hij bij mij.
Maar hij zegt dat hij zijn vrouw niet vraagt, dat wat hij wel met mij kan bespreken, omdat volgens hem er geen nare bijwerkingen zijn als ik iets niet wil.
Dan maar deze fantasy niet, een andere fantasy of een andere minnaar.
Maar je kunt moeilijker een andere vrouw huwen, enkel omdat je op sex gebied verschilt van behoeften.
mijn minnaar zegt dat hij met mij omgaat vanwege het de spanning, een extraatje.
En ik hunker...
Heel lastig, dit grote verschil in behoefte.
En de gesprekken met elkaar.
Mij gaat het erom dat hij moeite doet om mij tegemoet te komen.
En dat doet hij gelukkig.
Maar het verschil in hoe vaak, hoe lang dit gewenst is, maakt dat we steeds na moeten gaan of we de behoefte van de ander wel genoeg bevredigen.
Hij heeft bijvoorbeeld veel behoefte aan mailen. Dat mailen is leuk, maar geef mij maar het lijfelijk contact.
Ik verdenk mijn minnaar ervan om er een kick van te krijgen als ik het initiatief neem, in contact en in bed.
Om mij te laten vragen, keer op keer.
Hij doet het soms voor komen in zijn mail, dat ik bij wijze van spreken, morgen hem kan zien.
Dan vraag ik hoe laat en waar en vervolgens is er iets tussen gekomen dat het op dat moment niet lukt om af te spreken:( maar wel de dag erna.
Dit is al vaker voor gekomen.
Een vorm van dominantie, zo zie ik het nu...ik zeg spring, zij vraagt hoe hoog en waarover? En dan zegt hij laat maar. Spring morgen maar. Zoiets...
Ik wacht het gesprek af.
Ik ben van mening dat je aan je nr1 van alles kan vragen.
Dat dat de eerste persoon is, met wie je zo'n band hebt dat je je veilig genoeg voelt om je vragen te stellen.
Ik denk aan het bespreken van je sex fantasie, en kijken of dit op een manier uit kan komen.
Bij je nr1 al je wensen, je verlangens en je vragen kunnen stellen.
Helaas is het bij mij niet zo. Mijn nr1 en ik hebben bijna geen sex. Laat staan dat er eerlijkheid en openheid hierover is. Bij mijn minnaar kan ik wel mijn ei kwijt.
En hij bij mij.
Maar hij zegt dat hij zijn vrouw niet vraagt, dat wat hij wel met mij kan bespreken, omdat volgens hem er geen nare bijwerkingen zijn als ik iets niet wil.
Dan maar deze fantasy niet, een andere fantasy of een andere minnaar.
Maar je kunt moeilijker een andere vrouw huwen, enkel omdat je op sex gebied verschilt van behoeften.
woensdag 1 december 2010 om 11:59
woensdag 1 december 2010 om 13:29
[quote]Suzy65 schreef op 30 november 2010 @ 11:22:
@Sexydate: het sluipt er natuurlijk in, dat hij de beperkende factor is en jij blij mag zijn met elk uurtje dat hij kan. Maar het blijft denk ik ook sudderen, als je jouw werkelijke wensen en gevoelens binnen zou moeten houden, omdat je een zekere angst hebt dat je het anders helemaal kwijtraakt..
Ik denk niet dat minnaarschap op die manier uiteindelijk veel toevoegt aan jezelf. Kan je zelfs ongemerkt onderuit halen, als je niet open genoeg kan zijn. Of wel in sekswensen, maar niet frequentie en dergelijke. Als je (voelt/vindt dat je) je moet inhouden, aanpassen enz, zit er altijd een frustratie aan. Alleen als je het zelf ook prima vindt zoals het gaat, en het totaal okee voelt, draagt het daadwerkelijk bij. Blijft moeilijk dat zijn uren bepaald worden door zijn vrouw die thuiskomt, en of je dat kan handellen.
quote]
Ja, je hebt helemaal gelijk... Het is ook frustrerend dat hij altijd bepaald wanneer het gaat gebeuren... Ik kan het wel handelen maar, als ik eens heel erg zin heb, kan ik hem niet zomaar bereiken en grote kans dat hij dan niet eens kan! Dat voelt voor mij ietwat onderdanig en afhankelijk... Zal het er eens met hem over hebben...
@Sexydate: het sluipt er natuurlijk in, dat hij de beperkende factor is en jij blij mag zijn met elk uurtje dat hij kan. Maar het blijft denk ik ook sudderen, als je jouw werkelijke wensen en gevoelens binnen zou moeten houden, omdat je een zekere angst hebt dat je het anders helemaal kwijtraakt..
Ik denk niet dat minnaarschap op die manier uiteindelijk veel toevoegt aan jezelf. Kan je zelfs ongemerkt onderuit halen, als je niet open genoeg kan zijn. Of wel in sekswensen, maar niet frequentie en dergelijke. Als je (voelt/vindt dat je) je moet inhouden, aanpassen enz, zit er altijd een frustratie aan. Alleen als je het zelf ook prima vindt zoals het gaat, en het totaal okee voelt, draagt het daadwerkelijk bij. Blijft moeilijk dat zijn uren bepaald worden door zijn vrouw die thuiskomt, en of je dat kan handellen.
quote]
Ja, je hebt helemaal gelijk... Het is ook frustrerend dat hij altijd bepaald wanneer het gaat gebeuren... Ik kan het wel handelen maar, als ik eens heel erg zin heb, kan ik hem niet zomaar bereiken en grote kans dat hij dan niet eens kan! Dat voelt voor mij ietwat onderdanig en afhankelijk... Zal het er eens met hem over hebben...
woensdag 1 december 2010 om 21:08
Hey allemaal, wat een kloteweek, hij is van de week al vertrokken. Wat heb je aan een open relatie als hij er geen gebruik van maakt en besluit om van het ene bed naar het andere bed te verhuizen.? Wat is er nou mis met een sv, dan hoef je tenminste geen gezin kapot te maken, zijn je kinderen gewoon bij je allebei in plaats van kapot van verdriet.
woensdag 1 december 2010 om 22:04
HVJ ik stel mij afhankelijk op. Maar ik schreef ook, dat ik weet, merk en zie dat hij moeite doet om mij tegemoet te komen.
mysticgirl..
Ik ben het kwijt:( wie is weg? Je sv? En wie gaat van het ene bed naar het andere?
Ik ben van menig dat een sv/minnaar dat gene op vult, wat ik mis in mijn nr1 relatie. Zonder mijn minnaar was ik gescheiden:( we hebben het leuk, mijn man en ik, maar de sex.. En dat stukje haal ik bij minnaar.
mysticgirl..
Ik ben het kwijt:( wie is weg? Je sv? En wie gaat van het ene bed naar het andere?
Ik ben van menig dat een sv/minnaar dat gene op vult, wat ik mis in mijn nr1 relatie. Zonder mijn minnaar was ik gescheiden:( we hebben het leuk, mijn man en ik, maar de sex.. En dat stukje haal ik bij minnaar.
woensdag 1 december 2010 om 22:19
Mystic: ik ben het ook even kwijt...?
HIer is het as usual complicated met minnaar weer. Pfff, de lekkere flow van van de week is weer naar de achtergrond hoor. Zat ik vanmiddag nog op te scheppen bij een vriendin over hoe lief het allemaal was, hoe open en mooi, nu voelt het weer alsof er mijlenver afstand is. Afspraak afgezegd, enigszins begrijpelijk, maar zoals gezegd wel as usual. hmm...
HIer is het as usual complicated met minnaar weer. Pfff, de lekkere flow van van de week is weer naar de achtergrond hoor. Zat ik vanmiddag nog op te scheppen bij een vriendin over hoe lief het allemaal was, hoe open en mooi, nu voelt het weer alsof er mijlenver afstand is. Afspraak afgezegd, enigszins begrijpelijk, maar zoals gezegd wel as usual. hmm...

woensdag 1 december 2010 om 23:04
Bkstr, het lijkt wel alsof jouw minnaar destructief gedrag vertoont zeg, als het te leuk, te lief en te dichtbij komt gaat hij in de touwen hangen. Wat ontzettend gecompliceerd.
Mystic, zwaar klote voor je. Hij is echt in het huis van zijn sv getrokken?? Ongelooflijk. Wat een nachtmerrie.
Hier in volle voorbereiding voor een date... leuk hoor, vage kledingopdrachtjes maar eeeeh we maken er het beste van. Ik ben binnenkort een hapklaar brokje voor het grijpen
Mystic, zwaar klote voor je. Hij is echt in het huis van zijn sv getrokken?? Ongelooflijk. Wat een nachtmerrie.
Hier in volle voorbereiding voor een date... leuk hoor, vage kledingopdrachtjes maar eeeeh we maken er het beste van. Ik ben binnenkort een hapklaar brokje voor het grijpen