Minnaar deel 14

06-03-2011 20:18 3023 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Alle reacties Link kopieren
quote:bkstr schreef op 31 mei 2011 @ 19:30:Het moet niet gekker worden he

Ja wel gewoon blijven doen he bkstr



Lisa,heerlijk verliefd!



Crea,hoe is het met jou?

Minnaar,geen minnaar,Verliefd,verloofd... ??
Alle reacties Link kopieren
Ehhh, had ik dat niet verteld? Al een klein half jaar tot over mijn oren? Heel erg wederzijds. Zo heel erg dat we samen verder gaan.



(Denkt nog even terug aan haar allereerste post hier, lang geleden. Zoiets van dat er met mijn huwelijk niet heel veel mis was........ )



Verder sluit ik me bij Bkstr aan! CREAAAAA, hoe gaat het met jou dan :-) ?
Alle reacties Link kopieren
Oh Lis, ik dacht nieuw bloed.. wist dat je huwelijk voorbij was maar niet dat t zo serieus was met minnaar (jaloers.. )



Bkstrtje, zag t op FB van je verhuisplannen, cool!!! Wanneer krijg je de sleutel?



Minnaar en ik hebben vorige maand een heftig gesprek gehad, alles op tafel gegooid en afgesproken om elkaar voorlopig niet los te laten. Ik heb een ultimatum gegeven, een haalbare en hij heeft gezworen voor die datum bij me te zijn. Wat niet wil zeggen dat we dan gelijk een relatie zullen hebben... Hij is bezig een paar dingen 'op te lossen' (wat klinkt dat hard en zakelijk, geloof me, dat is het niet) en we zien elkaar ongeveer 1 keer per 14 dagen, soms zelfs elke week. En dan hebben we ook een heerlijke avond samen. Verder dagelijks contact,overleggen over veel.

Soort parttime relatie

En ja het is zwaar, rot om soms alleen te zijn, eng om iemand blind te vertrouwen, en nee dit verdient niet de schoonheidsprijs. Daarvan ben ik me allemaal bewust. Ook dat er als hij officieel thuis weg is niet gelijk alle ruimte zal zijn voor een volledige relatie... maar ik denk dat hij het waard is, dat wij het waard zijn.
*ben ik blij dat ik vandaag al dacht huh? ben ik nu de enige die Lis wel volgt?*
Alle reacties Link kopieren
Crea, fijn je hier weer te lezen. Klinkt best heftig, net als bij Lis. Verliefd zijn is niet altijd alleen maar leuk.
Lis, is het alweer een half jaar joh? Time flies...



Crea, leuk jou ook weer eens te lezen. Je klinkt vol vertrouwen. Fijn dat er een haalbare ultimatum is gesteld. En natuurlijk kan er dan niet meteen een nieuwe relatie gestart worden. Maar dat je uiteindelijk samen gaat zijn, dat klinkt toch wel uit jouw post. Fijn!



Bkstr, die MrC. Geen verwachtingen en tóch leuke avondjes. Klinkt goed! Succes met de verhuizing!



Hier is het rustig op minnaarsgebied. Eens in de zoveel tijd een date. En dat lijkt alleen maar eens in de nog meer tijd te worden. Ach, des te meer tijd voor smachten en voorpret
Alle reacties Link kopieren
Zoiets is het hier ook Zaaritee.
Alle reacties Link kopieren
Nou Lis: lekker toch! je verdient het meid, there have been thougher times toch?



Crea: ik hoop zó voor je dat het uit zal werken zoals gepland!



Zaar & Stew: smachten is half the fun!



Ik ga lekker slapen: toedels
Alle reacties Link kopieren
Crea, ik denk dat het wijs is, een ultimatum. Het lijkt me wel erg moeilijk die grens echt een harde datum te laten zijn. Ik hoop dat jullie kunnen genieten van de momenten die nu wel al mogelijk zijn. Succes.



Bkstr, beetje mosterd. Maar natuurlijk heel veel geluk in je nieuwe huis!



En dan nog wat extra mosterd: welkom aan alle nieuwelingen.
Alle reacties Link kopieren
Lis, aan het ultimatum houden lijkt me ook moeilijk. Ik heb het als stok achter de deur ook aan een paar vriendinnen verteld.. daarbij komt dat ik niet echt een reden kan bedenken waarom hij langer de tijd nodig zou hebben...

Hij zei laatst voor de grap: en als het 1 dag later is?

Toen heb ik gezegd: dan had het ook die dag ervoor gekund.. Ik geloof dat niet in. Ik heb heel veel begrip voor zijn ingewikkelde situatie, maar hij moet ook begrip hebben voor mijn redenen.

En anders ben ik waarschijnlijk zooo boos dat ik de eerste weken van woede al geen contact wil en dan ben ik al een tijdje onderweg... (maar ik hoop natuurlijk niet dat het zover komt)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb even niet zoveel te melden.

Behalve dat ik zo blij ben dat m'n minnares weer terug is van vakantie!

Ik begon al aardig te stuiteren...
En ik vind het dan weer heerlijk om zo verwelkomt te worden!! Stuiteren duurt niet lang meer.



Ik ook niet zoveel te melden.. had ik al gezegd dat ik een heerlijke minnaar heb??
Alle reacties Link kopieren
@Crea: onze situaties lijken heel sterk op elkaar.

Minnaar en ik weten beiden wat we willen, en dat is samen verder. Hier (nog) geen deadline. Kan nog wel eens heel erg lang gaan duren.

Ik vraag me natuurlijk regelmatig af, of het uiteindelijk goed gaat komen.



Ben eigenlijk stiekem wel nieuwsgierig hoeveel tijd je hem (in principe) hebt gegeven. Dat heb je er niet bij geschreven, dus grote kans dat je dat dus even niet met de forum lezers wil delen.

Hou je taai en zoals al werd geschreven, vooral ook genieten van wat jullie nu wel kunnen hebben samen.



@Rooss: Je hebt vast en zeker een fijne vakantie gehad met je man, en heerlijk om zo blij te zijn dat je weer terug bent en een blije minnaar aan te treffen.
Alle reacties Link kopieren
Nou Bkstr is on the loose hoor X-D!

Gisteren ben ik gaan stappen met vrienden (en MrC is zelfs nog even langs gekomen, wel lief), en het was onverwachts super gezellig. En nu is Bkstr toch gewoon met een jonge God van 26 jaar in bed beland: Bkstr verrast zichzelf zelfs Maar Oh My God, wat was dat lekker zeg! Pfieuw!
Alle reacties Link kopieren
@itsyou, deadline ligt na de zomervakantie. Met een reden daar trouwens, maar dat is erg herkenbaar.

Wat houdt jullie tegen?



@Bkstr, WOW! Dat zijn nou leuke verrassingen
Alle reacties Link kopieren
@Bkster: haha, you go girl!



@Crea: Ik snap heel goed dat je je eigen grenzen stelt aan hoeveel tijd je zijn proces thuis/ beslissing geeft en niet aan het lijntje laat houden. Toch lijkt het me niet bepaald fijn om dit dmv een deadline te moeten bewerkstelligen. Ik weet alle ins en outs natuurlijk niet, maar hij moet er wel volledig achter staan (heeft grote gevolgen voor hem) en je wil hopelijk toch wel dat ie het als volledig eigen vrije keuze ervaart?



Dit met het oog op jullie relatie samen daarna. Dat je later niet bij elk obstakel krijgt: "jij wou het toch per se zo/nu?".. Wat je niet vraagt (voor jezelf) krijg je niet, maar klinkt nu meer als eisen. Hoe je ook gelijk hebt vanuit jou, voor hem zet dat wel druk erop (het moment van keuze/daden) en hij heeft 2ledige belangen. Ik hoop voor je dat het goed uitpakt.



@Lisannez: betekent dat dat de kogel door de kerk is bij jou thuis?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Bkstr, slet dat je bent, haha!!!! Jouw jaar is begonnen



Suzy, het lijkt mij niet dat alleen Crea dat 'geeist' heeft maar dat hij daar ook een belofte over gedaan heeft, en niet alleen om Crea zoet te houden. Ik heb wel eens gelezen dat van alle mannen die vreemd gaan, uiteindelijk maar 10% voor hun minnares kiest. En dat dan doorgaans in het eerste jaar. Dus Crea en Itsyou, ik hoop dat jullie tot de uitzonderingen behoren. Want deze situatie is voor alle drie de partijen waardeloos. De wachtende minnares, de bedrogen echtgenote maar ook voor de man lijkt het me vreselijk. Een dubbelleven en altijd het gevoel dat je in een spagaat ligt. Laatst zag ik ergens een vraag staan; wat ben je liever, de minnares of de echtgenote? En bijna iedereen koos voor de minnares. Zo lang er geen keuzes gemaakt hoeven te worden is de rol van minnares ook heerlijk, vrijheid blijheid. Ik moet hierbij dan ook vaak aan MissT of Bindi denken. ( hoe zou het met ze zijn?)
Bkstrtje toch!! 26 jaar, hoe neukt dat, zo`n ZJG??

Itsyou, ik was niet op vakantie met mijn man... sterker nog, met geen enkele man!!

Stew, ik denk ook dat bijna elke man uiteindelijk voor zijn vrouw gaat... of voor een leven (even) single. Ik weet niet of ik zou kunnen leven met steeds een ultimatum te stellen... ik zou constant het gevoel hebben "in de wacht" te leven. Aan de andere kant snap ik ook dat het gevoel allesoverheersend kan zijn en dat het meant to be is/lijkt. Lastige situatie.
Alle reacties Link kopieren
Rooss, denk jij ook niet dat als je heul verliefd bent, het heel vaak als meant to be voelt? Van alle 'gevallen' die ik ken, zijn het meestal de vrouwen die bij hun man weg gaan, andersom lijken mannen het toch niet te kunnen/willen. Vrouwen kijken doorgaans veel kritischer naar hun relatie, mannen zijn daarin veel makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
eensch met jullie beiden; verliefd verkleurt de blik, en de wachtstand is killing. Ik herinner me nog de pijnlijke posts van crea; ik hoop echt dat t tussen jullie wel goed zal gaan!



En tja, die ZJG; heeeeeeerlijk! Poeh! Inderdaad mijn jaar ingeluid! Dat er maar veel van zulke nachten mogen volgen
Stew, ik denk inderdaad dat alles helemaal perfect lijkt als je heul verliefd bent en ja, dan lijkt het meant to be... Best gevaarlijk eigenlijk, letterlijk blind van liefde. Ik zie in mijn omgeving bijna nooit dat de man de knoop doorhakt, zolang er nog wat "te halen" valt, blijven ze zitten waar ze zitten. Als ze zelf weg willen, hebben ze een ander. Ik zeg in mijn omgeving hè, ik wil natuurlijk niet generaliseren.



Bkstr, klinkt goed! Ik hoop met je mee dat je vaak zulke nachten mag beleven... heb je stiekem om het hoekje zijn nummer in je foon gezet?
Alle reacties Link kopieren
Ha, ik kijk al eeuwen uit naar een nieuwe post van Crea, daar is ie dan! Was zo benieuwd hoe het met je ging, omdat ik in exact dezelfde situatie heb gezeten als jij. Ik heb wel eens vaker gepost hier.



Tussen mij en mijn minnaar is het nu voorbij. Heeft heel veel pijn gedaan en doet het nog steeds, maar wordt langzaam minder.



Hij heeft voor zijn vrouw gekozen, omdat ik niet belangrijker ben dan zijn kinderen. Dat was heel confronterend en ik vraag me af hoe ik ooit serieus hoop heb kunnen hebben. Natuurlijk ben ik niet belangrijker dan zijn kinderen. Hij wil dag en nacht bij hen zijn. Bovendien wil hij het hun niet aandoen om in een gebroken gezin op te groeien. Het belang van zijn kinderen weegt voor hem logischerwijs zwaarder dan bij mij zijn.



Een paar weken terug heb ik gehoord dat zijn vrouw opnieuw zwanger is, al 4 maanden. Een paar weken nadat hij het met mij had verbroken, is ze zwanger geraakt. Gepland.



Dat deed zeer en ik vind het nog steeds heel pijnlijk om te bedenken dat ze dat samen gezellig aan het plannen waren en nu vrolijk en blij uitkijken naar de komst van de 3e. Terwijl hij een paar weken voor de verwekking nog huilend afscheid nam en me vertelde hoe verliefd hij op me was.



Crea, ik hoop echt met heel mijn hart dat het voor jou anders loopt! Maar zo is het iig bij mij afgelopen.
Alle reacties Link kopieren
rooss: ik ken deze jongen al heeeeeeel lang! Al langer dan de helft van ZIJN leven Dat maakt het ook heel relaxed, zowel vannacht als vanochtend. Gewoon bijgekletst (en bijgeketst, whahaha, de platte humor zeg) en heerlijk ontspannen opgestaan. Grapjes gemaakt over het leeftijdsverschil, maar wel heerlijk genoten. Wie weet of er nog eens een vervolg komt. We'll see!
Alle reacties Link kopieren
jeetje marijn, dat zijn vervelende verhalen om te horen, laat staan om mee te maken. Heftig voor je ook! Ik hoop echt dat het met Crea anders zal zijn, alleen de tijd zal het uitwijzen denk ik...
Alle reacties Link kopieren
@Suzy, ik zet mijn minnaar niet onder druk. Als ik hem onder druk zou zetten had ik al veel eerder een deadline gesteld, het afgelopen half jaar was al moeilijk genoeg. Maar ik heb ook begrip voor zijn situatie en omdat ik echt in ons geloof kom ik daar nu pas mee. Nu is het een keer tijd voor mij, moet ik eens een keer de prioriteit zijn (al snap ik dat kinderen altijd op nr 1 komen). En dan nog steeds is het een moeilijke beslissing voor hem, maar als het dan niet kan, dan zal er altijd een reden zijn om de stap niet te nemen en ik pas er voor om daar op te wachten.

En net als dat hij mij dingen kwalijk kan nemen, kan ik hem dat ook. Maar op verwijten ga ik geen relatie opbouwen. We hebben het er veel over gehad, en zullen als we ooit een relatie opbouwen het er nog vast wel over hebben, hoe het vorm te geven. Dat is ook een reden om nu een grens te stellen, want als dit nog veel langer gaat duren, dan vergeef ik het hem niet.. en dan is onze relatie dus ook gedoemd te mislukken.



Stew, goed verwoord! De statistieken spreken niet echt voor me, anderhalf jaar alweer pfff.. Laatst zei ik voor het eerst: ik benijd je vriendin. Je denkt misschien aan mij, maar god wat mis ik die fysieke aanwezigheid.. Meende ik maar voor 10 minuten hoor.. Want wat wordt zij bedonderd en wat voor klote-relatie heeft zij. Daar ben ik niet jaloers op, maar soms (zoals vandaag, zo'n heerlijke gezins-feestdag) wil ik wel heel even ruilen.



Roos, ik denk dat minnaar als hij mij niet had nog jaaaaren was blijven zitten (en jaaaaren lekker was vreemdgegaan). Is geen aantrekkelijke eigenschap, dat geef ik toe. Je kinderen minder zien, iemand pijn doen, financieel er op achter uit gaan en dat je partner ook aandoen.. Ik snap de redenen maar ik denk dat ik zelf andere keuzes zou maken.



Marijn, ik ben zeker niet belangrijker dan zijn kinderen. Mijn minnaar werkt een stuk minder dan de gemiddelde vader en is dus veel bij zijn kinderen. Of dat haalbaar is als hij gaat scheiden is maar de vraag. Zijn afweging is er niet een tussen wie er belangrijker is, de kinderen of ik (want dat is een wedstrijd die ik niet eens wil winnen), maar waar hij op de lange termijn gelukkiger van wordt, zonder zijn kinderen daar te veel te kort te mee doen.

En helemaal voorspellen kun je het niet, wat een scheiding doet met de kinderen, of je gelukkiger wordt etc. Maar er is een verschil tussen verliefd worden op een ander maar niet per definitie erg ongelukkig zijn thuis, of elkaar de tent uitvechten.

En het spijt me heel erg om te zeggen, maar als hij GEPLAND een kind krijgt, terwijl hij zijn relatie afspiegelt als een 'moetje' tegenover jou, dan liegt hij gewoon. Je neemt niet samen een kind omdat je kinderen nou eenmaal zo leuk vindt. No way.

(ik ken overigens die pijn heel goed, wat dat betreft lijken onze situaties heeeel erg op elkaar) Fijn om te horen hoe het is afgelopen, ook al moet het voor jou ontzettend pijnlijk zijn. Hoe lang zijn jullie uit elkaar? Ben je er nog veel mee bezig? Zien jullie elkaar nog bv op werk of via gezamelijke vrienden?



Vanmiddag op terras ook met vriendinnen er veel over gepraat, en toch met een rotgevoel naar huis. Soms krijg ik het gevoel dat een relatie met zo'n 'basis' geen enkele kans van slagen heeft. Terwijl ik als ik daar zeker van zou zijn dit natuurlijk nooit zou doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven