Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
woensdag 28 december 2011 om 15:09
Hoi Vaintje,
Jammer, jammer... wat gebeurt er als je hem de tijd en ruimte geeft om aan het idee te wennen?, de bevestiging geeft en blijft geven dat het niet een of of is maar een en en?.. ik ben ook niet zonmaar van een constatering gekomen waar ik nu ben, ik ben door een hel gegaan, heb 2 keer op het punt gestaan om te gaan scheiden en het heeft heel heel veel gesprekken gekost om te komen waar we nu zijn. En dat is op een punt dat onze relatie veel sterker is geworden dan die voor die tijd al was..
Mss breng ik je op een idee?!
Jammer, jammer... wat gebeurt er als je hem de tijd en ruimte geeft om aan het idee te wennen?, de bevestiging geeft en blijft geven dat het niet een of of is maar een en en?.. ik ben ook niet zonmaar van een constatering gekomen waar ik nu ben, ik ben door een hel gegaan, heb 2 keer op het punt gestaan om te gaan scheiden en het heeft heel heel veel gesprekken gekost om te komen waar we nu zijn. En dat is op een punt dat onze relatie veel sterker is geworden dan die voor die tijd al was..
Mss breng ik je op een idee?!
Blijf gelukkig, haal alles uit het leven wat erin zit.
woensdag 28 december 2011 om 15:18
Ja, wie weet... We zitten nu natuurlijk nog in de eerste fase van de schrik en het verdriet en het wantrouwen. Maar we weten wel dat we veel meer zullen moeten praten, en dat we eraan zullen moeten werken om het leuk te houden tussen ons. Ik denk wel dat nr1 en ik er sterker uitkomen, maar voor nu denk ik dat het nog een utopie is om te denken dat het tot zo'n situatie als bij jou kan leiden. Ik neem je raadgevingen iig mee, dankjewel!
woensdag 28 december 2011 om 16:09
@ my_way, ik herken veel in jouw verhaal, ook ik heb een nr 2 en mijn nr 1 weet hievan,hij kent hem en heeft er geen problemen mee. Wat jij zegt, zegt mijn nr 1 ook, als ik hier gelukkiger van wordt moet ik het gewoon doen.
Een relatie is zoveel meer dan alleen maar seks , met mijn nr 1 deel ik alles en met nr 2 maar een klein deel van mijn leven.
Je ziet elkaar op zijn best en het is altijd leuk, je kunt dit niet vergelijken met een "normale"relatie.
Ben al 32 jaar samen met mijn nr 1 en was ook niet van plan om hier verandering in te brengen. Nr 1 blijft nr 1 hoe leuk ik nr 2 ook vind.
Een relatie is zoveel meer dan alleen maar seks , met mijn nr 1 deel ik alles en met nr 2 maar een klein deel van mijn leven.
Je ziet elkaar op zijn best en het is altijd leuk, je kunt dit niet vergelijken met een "normale"relatie.
Ben al 32 jaar samen met mijn nr 1 en was ook niet van plan om hier verandering in te brengen. Nr 1 blijft nr 1 hoe leuk ik nr 2 ook vind.
woensdag 28 december 2011 om 16:21
woensdag 28 december 2011 om 17:37
@ my_way, nee mijn nr 1 heeft geen nr 2, daar heeft hij geen behoefte aan zegt hij, maar mocht hij het wel willen is dat ook geen probleem.
Bij ons is het eigenlijk heel gek begonnen, we wilden een keer een trio met een man erbij, vonden we beiden een geil plan. en dan geen bi trio, maar echt voor mij. En daaruit is gegroeid dat ik nu ook alleen op stap ga met mijn nr 2 .En wij voelen ons goed bij deze situatie.
Bij ons is het eigenlijk heel gek begonnen, we wilden een keer een trio met een man erbij, vonden we beiden een geil plan. en dan geen bi trio, maar echt voor mij. En daaruit is gegroeid dat ik nu ook alleen op stap ga met mijn nr 2 .En wij voelen ons goed bij deze situatie.
woensdag 28 december 2011 om 20:50
quote:Onrustig schreef op 28 december 2011 @ 15:27:
Ik lees hier allemaal fijne verhalen maar bovenal toch ook een heleboel verdriet en pijnlijke momenten. Is het hebben van een nr.2 toch zo bijzonder en aanvullend dat het dit allemaal toch waard is om een nr 2 te hebben?Tja, met mijn huidige dilemma vraag ik me dat ook wel een beetje af...
Ik lees hier allemaal fijne verhalen maar bovenal toch ook een heleboel verdriet en pijnlijke momenten. Is het hebben van een nr.2 toch zo bijzonder en aanvullend dat het dit allemaal toch waard is om een nr 2 te hebben?Tja, met mijn huidige dilemma vraag ik me dat ook wel een beetje af...
woensdag 28 december 2011 om 22:23
woensdag 28 december 2011 om 22:50
quote:my_way schreef op 28 december 2011 @ 15:09:
ik ben ook niet zonmaar van een constatering gekomen waar ik nu ben, ik ben door een hel gegaan, heb 2 keer op het punt gestaan om te gaan scheiden en het heeft heel heel veel gesprekken gekost om te komen waar we nu zijn.?!Je moet wel heeeeeeeeel veel van iemand houden wil je deze energie steken in een relatie, en dan nog moet je karakter het toestaan.
ik ben ook niet zonmaar van een constatering gekomen waar ik nu ben, ik ben door een hel gegaan, heb 2 keer op het punt gestaan om te gaan scheiden en het heeft heel heel veel gesprekken gekost om te komen waar we nu zijn.?!Je moet wel heeeeeeeeel veel van iemand houden wil je deze energie steken in een relatie, en dan nog moet je karakter het toestaan.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 28 december 2011 om 23:52
Secret hoe gaat het met jou? Intussen beetje van de schrik bekomen van de bekentenis van je nr 2? Je bent nu bijna een week verder. Hoe voelt het nu?
En Philly, ben jij d'r nog? Ik las even een paar pagina's terug en las dat je in een bos had afgesproken, voor je eerste afspraak. Sindsdien schrijf je hier niet meer... Teken van leven?
Vaintje, hoe lopen de gesrpekken met nr 1? Durft hij je nog alleen achter de computer te laten of zit hij inmiddels je hele geschiedenis te controleren? Kan me voorstellen dat hij erg paranoia is op dit moment.
Bij mij geen verandering. Nog steeds radiostilte. Heb wel heel veel teksten in mijn hoofd voor zgn. neutrale smsjes waarmee ik toch reactie kan uitlokken maar ik laat ze gewoon veilig in mijn hoofd. Toch maar's proberen los te komen van nr. 2. Dat is mijn voornemen voor 2012
En Philly, ben jij d'r nog? Ik las even een paar pagina's terug en las dat je in een bos had afgesproken, voor je eerste afspraak. Sindsdien schrijf je hier niet meer... Teken van leven?
Vaintje, hoe lopen de gesrpekken met nr 1? Durft hij je nog alleen achter de computer te laten of zit hij inmiddels je hele geschiedenis te controleren? Kan me voorstellen dat hij erg paranoia is op dit moment.
Bij mij geen verandering. Nog steeds radiostilte. Heb wel heel veel teksten in mijn hoofd voor zgn. neutrale smsjes waarmee ik toch reactie kan uitlokken maar ik laat ze gewoon veilig in mijn hoofd. Toch maar's proberen los te komen van nr. 2. Dat is mijn voornemen voor 2012
donderdag 29 december 2011 om 13:22
quote:Onrustig schreef op 28 december 2011 @ 15:27:
Ik lees hier allemaal fijne verhalen maar bovenal toch ook een heleboel verdriet en pijnlijke momenten. Is het hebben van een nr.2 toch zo bijzonder en aanvullend dat het dit allemaal toch waard is om een nr 2 te hebben?Uiteindelijk natuurlijk niet. En toch winnen spanning, nieuwsgierigheid naar "hoe het zou zijn met de ander" en het vergelijken met de nr2 en de eigen partner (waarbij "natuurlijk" de nr2 altijd beter uit de bus komt) het uiteindelijk. Ergens zit er ook wel een soort vreemde vorm van logica in: na een (fors) aantal jaren broodje kaas, wil je ook wel eens een broodje worst. Daarbij werkt positieve aandacht nog steeds als een soort van doping en na verloop van tijd kan die aandacht verslavende vormen aannemen. Dat lees ik hier toch nog wel behoorlijk vaak; het graag contact willen hebben met de nr2, maar dat lukt dan weer niet vanwege allerlei omstandigheden. Soms gaat het zelfs zover dat er termen worden gebruikt als "ik moest op mijn handen gaan zitten om hem niet een berichtje te sturen/hem te bellen". Tja. Zó ver is het dan dus al gekomen. Een soort van aandachtsverslaving die op zeker moment tot een -seksuele- klimax moet leiden.
Ik lees hier allemaal fijne verhalen maar bovenal toch ook een heleboel verdriet en pijnlijke momenten. Is het hebben van een nr.2 toch zo bijzonder en aanvullend dat het dit allemaal toch waard is om een nr 2 te hebben?Uiteindelijk natuurlijk niet. En toch winnen spanning, nieuwsgierigheid naar "hoe het zou zijn met de ander" en het vergelijken met de nr2 en de eigen partner (waarbij "natuurlijk" de nr2 altijd beter uit de bus komt) het uiteindelijk. Ergens zit er ook wel een soort vreemde vorm van logica in: na een (fors) aantal jaren broodje kaas, wil je ook wel eens een broodje worst. Daarbij werkt positieve aandacht nog steeds als een soort van doping en na verloop van tijd kan die aandacht verslavende vormen aannemen. Dat lees ik hier toch nog wel behoorlijk vaak; het graag contact willen hebben met de nr2, maar dat lukt dan weer niet vanwege allerlei omstandigheden. Soms gaat het zelfs zover dat er termen worden gebruikt als "ik moest op mijn handen gaan zitten om hem niet een berichtje te sturen/hem te bellen". Tja. Zó ver is het dan dus al gekomen. Een soort van aandachtsverslaving die op zeker moment tot een -seksuele- klimax moet leiden.
donderdag 29 december 2011 om 14:45
Ik kom even uit de meeleesstand.... Vooral om de opmerking dat als je na een paar maanden bij nr. 2 bent. het gras toch niet zo groen lijkt te zijn....
Ik heb een nr. 2, mijn nr. 1 ook, allebei open dus. We zien onze sv's ook met gezamelijke kinderen op neutrale uitjes en dan zie ik echt wel verschillen tussen ons. M.a.w. ik moet er niet aan denken om met nr. 2 een huishouden te hebben! Terwijl onze dates meer dan super zijn!!
@Vaintje; bij ons werkte het openen van de relatie goed door in 1e instantie toe te geven dat ieder mens wel een "lijstje" heeft met namen van mensen met wie je het nog wel zou willen doen. Beginnend met beroemdheden (lekker veilig) tot aan mensen uit je straat.... En dan beseffen (hopelijk) dat het ook raar kan zijn er niets mee te doen (niet specifiek met de mensen uit je straat (die hebben zelf ook nog inbreng ), maar algemeen dus)..... Succes!
Ik heb een nr. 2, mijn nr. 1 ook, allebei open dus. We zien onze sv's ook met gezamelijke kinderen op neutrale uitjes en dan zie ik echt wel verschillen tussen ons. M.a.w. ik moet er niet aan denken om met nr. 2 een huishouden te hebben! Terwijl onze dates meer dan super zijn!!
@Vaintje; bij ons werkte het openen van de relatie goed door in 1e instantie toe te geven dat ieder mens wel een "lijstje" heeft met namen van mensen met wie je het nog wel zou willen doen. Beginnend met beroemdheden (lekker veilig) tot aan mensen uit je straat.... En dan beseffen (hopelijk) dat het ook raar kan zijn er niets mee te doen (niet specifiek met de mensen uit je straat (die hebben zelf ook nog inbreng ), maar algemeen dus)..... Succes!
donderdag 29 december 2011 om 15:14
Poeh, ik wil toch ook even reageren.
Ik zit met mijn man in een enorme dip. We zijn al 3 jaar getrouwd, maar ik laat het gelukkig er maar even af. Hij zit enorm met zichzelf in de knoop en dat straalt in alles af op mij. We waren bezig een kindje te krijgen, maar dat lukt niet vanwege zijn zwemmers. Jammer, want voor hem is dat het ultieme geluk.
Binnenkort beginnen we met relatie therapie.
Nou ja.. punt is nu.. ik heb al jaren een soort van beste vriend, met wie ik lief en leed deel. Ook hij is inmiddels getrouwd en woont veilig wat verder weg, maar gelukkig komt hij regelmatig op de koffie.
Inmiddels is het koffie drinken synonym geworden voor heerlijke uitgebreide zoenactiviteiten in het huis. We willen allebei meer, omdat we allebei door onze partners niet eens met een stok meer aangeraakt worden, maar zetten het laatste stapje steeds net niet. De broekjes bljiven aan zeg maar, maar we hebben allebei al wel een goed gevoel van het vlees in de kuip.
Ik weet het niet meer. Ik voel me zo aangetrokken tot hem, maar ik weet niet of ik met het laatste stapje ook het luisterende oor en de troostende schouder in ga leveren.
Ik word gek..
Ik zit met mijn man in een enorme dip. We zijn al 3 jaar getrouwd, maar ik laat het gelukkig er maar even af. Hij zit enorm met zichzelf in de knoop en dat straalt in alles af op mij. We waren bezig een kindje te krijgen, maar dat lukt niet vanwege zijn zwemmers. Jammer, want voor hem is dat het ultieme geluk.
Binnenkort beginnen we met relatie therapie.
Nou ja.. punt is nu.. ik heb al jaren een soort van beste vriend, met wie ik lief en leed deel. Ook hij is inmiddels getrouwd en woont veilig wat verder weg, maar gelukkig komt hij regelmatig op de koffie.
Inmiddels is het koffie drinken synonym geworden voor heerlijke uitgebreide zoenactiviteiten in het huis. We willen allebei meer, omdat we allebei door onze partners niet eens met een stok meer aangeraakt worden, maar zetten het laatste stapje steeds net niet. De broekjes bljiven aan zeg maar, maar we hebben allebei al wel een goed gevoel van het vlees in de kuip.
Ik weet het niet meer. Ik voel me zo aangetrokken tot hem, maar ik weet niet of ik met het laatste stapje ook het luisterende oor en de troostende schouder in ga leveren.
Ik word gek..
donderdag 29 december 2011 om 18:06
@Triky, thanks, eenvoudig voelt het ook nog niet .
@Onrustig: eens met wat Hyp schrijft. Het is niet alleen maar leuk. Voor mij geldt ook dat het bijna als een verslaving voelt. De 'thrill' als je een sms hebt verstuurd en wacht op antwoord. Dat lekkere gevoel als er positief gereageerd wordt en je hebt weer een date. En dan de climax van het elkaar zien. Daar kun je dan weer een paar dagen op teren en begint het onrustige gevoel weer van voren af aan. Met downs als er niet, of niet leuk op een sms wordt gereageerd enz. Het is niet alleen maar leuk een nr.2, maar het heeft wel heerlijke momenten.
@Zijenhij ik vind dat wel een goeie tip om te peilen hoe de vlag er bij de ander bij hangt m.b.t. een evt. open relatie. Die ga ik eens uitproberen. Het lijkt mij nl. best prettig om het daar's over te hebben en dat eens te gaan proberen met mijn partner.
@Dani: kan me voorstellen dat de verleiding erg groot is om met die goede vriend van alles uit te proberen. Je schrijft dat het voor je man het ultieme geluk is, het krijgen van een kindje. Is dat voor jou dan niet zo? En kan het ook zo zijn dat jullie seksueel even niet van elkaar genieten omdat dit in het teken stond van kinderen krijgen? Goed dat je in relatietherapie gaat. Maar heeft dat wel kans van slagen als jij zo intiem bent met die goede vriend? Of ga je dat daar ook ter sprake brengen? Best lastig allemaal lijkt me.
@Onrustig: eens met wat Hyp schrijft. Het is niet alleen maar leuk. Voor mij geldt ook dat het bijna als een verslaving voelt. De 'thrill' als je een sms hebt verstuurd en wacht op antwoord. Dat lekkere gevoel als er positief gereageerd wordt en je hebt weer een date. En dan de climax van het elkaar zien. Daar kun je dan weer een paar dagen op teren en begint het onrustige gevoel weer van voren af aan. Met downs als er niet, of niet leuk op een sms wordt gereageerd enz. Het is niet alleen maar leuk een nr.2, maar het heeft wel heerlijke momenten.
@Zijenhij ik vind dat wel een goeie tip om te peilen hoe de vlag er bij de ander bij hangt m.b.t. een evt. open relatie. Die ga ik eens uitproberen. Het lijkt mij nl. best prettig om het daar's over te hebben en dat eens te gaan proberen met mijn partner.
@Dani: kan me voorstellen dat de verleiding erg groot is om met die goede vriend van alles uit te proberen. Je schrijft dat het voor je man het ultieme geluk is, het krijgen van een kindje. Is dat voor jou dan niet zo? En kan het ook zo zijn dat jullie seksueel even niet van elkaar genieten omdat dit in het teken stond van kinderen krijgen? Goed dat je in relatietherapie gaat. Maar heeft dat wel kans van slagen als jij zo intiem bent met die goede vriend? Of ga je dat daar ook ter sprake brengen? Best lastig allemaal lijkt me.
donderdag 29 december 2011 om 18:49
@Dani: Eens met Nicole. Je bent bezig met je partner om kinderen te krijgen. Je schrijft dat het voor HEM het ultieme geluk is, maar je schrijft niet hoe jij daarin staat. Dat valt me op. Ook valt me op dat jullie in relatietherapie gaan, maar heeft dit met het feit te maken dat jullie -nog- geen kinderen kunnen krijgen? En dan komt "de man in kwestie" in beeld, schrijf je dat jullie wederzijdse partners hem en jou niet meer aanraken. Da's ook wel vreemd, want hoe verhoudt zich dat dan tot het krijgen van kinderen? Ik denk dat jouw partner je daarvoor op zijn minst moet aanraken...of staat dat proces nu stop vanwege de fysieke beperkingen? En die relatietherapie, hoe zit het daar nou eigenlijk mee? Het komt op mij zo over dat je veel meer met je nr 2 bezig bent dan met je eigen partner en als dat zo is, dan heeft relatietherapie i.m.o. geen enkele zin.
donderdag 29 december 2011 om 19:12
Even mijn hart luchten. Mochten jullie mijn geschiedenis onder het loepje lezen dan weten jullie wat er bij mij speelt. Het vervolg van het verhaal: tijdens een AW en wat drank in het spel aangegeven dat hij in mijn hoofd zit en ik hem er niet uit krijg. Dit was aan het eind van een avond. Hij geeft me een lange dikke zoen op mijn wang en zegt dat als hij 20 jaar jonger geweest was hij het wel zou hebben geweten. We nemen vriendschappelijk afscheid.
Dag later zie ik hem weer, terwijl ik met andere collega's ga lunchen. Hij lacht van oor tot oor naar me en terwijl hij mijn collega's allemaal kent heeft hij alleen oog voor mij. De weken die volgen zoek ik hem bewust niet meer op, ik voel me ###.
2 weken later, het kerstdiner met het werk. Hij komt naar me toe, vraagt waar ik zit en ziet dat ik aan een tafel ben ingedeeld met allemaal mannelijke collega's. Hij zegt: die zullen de avond van hun leven hebben. Ik zie je straks wel na het diner.
Na het diner gaan collega's en ik de dansvloer op. Hij zoekt me op en vraagt hoe het met me gaat. Ik vertel hem eerlijk dat het ok gaat maar niet super en excuseer me voor mijn openheid tijdens de AW. Hij vraagt of we even ergens rustig kunnen praten. En...van het een komt het ander, we hebben de hele avond gezoend, gelachen, gepraat.
Laatste stand van zaken: gisteren weer gezoend en hij vroeg of we nog een stapje verder zouden kunnen gaan. Inmiddels had hij me verteld dat hij een schat van een vrouw heeft. Ik heb een schat van een man. We willen ze allebei geen pijn doen, dus ik heb gezegd dat me dat niet verstandig lijkt, dat daar alleen maar meer pijn van komt. Maar oh, de aantrekkingskracht is enorm en ik droom hele foute dromen. Help!!
Dag later zie ik hem weer, terwijl ik met andere collega's ga lunchen. Hij lacht van oor tot oor naar me en terwijl hij mijn collega's allemaal kent heeft hij alleen oog voor mij. De weken die volgen zoek ik hem bewust niet meer op, ik voel me ###.
2 weken later, het kerstdiner met het werk. Hij komt naar me toe, vraagt waar ik zit en ziet dat ik aan een tafel ben ingedeeld met allemaal mannelijke collega's. Hij zegt: die zullen de avond van hun leven hebben. Ik zie je straks wel na het diner.
Na het diner gaan collega's en ik de dansvloer op. Hij zoekt me op en vraagt hoe het met me gaat. Ik vertel hem eerlijk dat het ok gaat maar niet super en excuseer me voor mijn openheid tijdens de AW. Hij vraagt of we even ergens rustig kunnen praten. En...van het een komt het ander, we hebben de hele avond gezoend, gelachen, gepraat.
Laatste stand van zaken: gisteren weer gezoend en hij vroeg of we nog een stapje verder zouden kunnen gaan. Inmiddels had hij me verteld dat hij een schat van een vrouw heeft. Ik heb een schat van een man. We willen ze allebei geen pijn doen, dus ik heb gezegd dat me dat niet verstandig lijkt, dat daar alleen maar meer pijn van komt. Maar oh, de aantrekkingskracht is enorm en ik droom hele foute dromen. Help!!
donderdag 29 december 2011 om 19:51
quote:vvvvivavvvv schreef op 29 december 2011 @ 19:12:
.
Laatste stand van zaken: gisteren weer gezoend en hij vroeg of we nog een stapje verder zouden kunnen gaan. Inmiddels had hij me verteld dat hij een schat van een vrouw heeft. Ik heb een schat van een man. We willen ze allebei geen pijn doen, dus ik heb gezegd dat me dat niet verstandig lijkt, dat daar alleen maar meer pijn van komt. Maar oh, de aantrekkingskracht is enorm en ik droom hele foute dromen. Help!!
Kan me goed voorstellen dat het heel verleidelijk is, je denkt
ach een keer en dan stop ik.
Maar diep in je hart weet je dat die ene keer ook 2 keer wordt.
Tsja een lastige beslissing, ben blij dat ik niet in jouw schoenen
sta, een leuke man thuis en verliefd op het werk.
Onthou een ding, je weet wat je hebt en niet wat je gaat krijgen.
.
Laatste stand van zaken: gisteren weer gezoend en hij vroeg of we nog een stapje verder zouden kunnen gaan. Inmiddels had hij me verteld dat hij een schat van een vrouw heeft. Ik heb een schat van een man. We willen ze allebei geen pijn doen, dus ik heb gezegd dat me dat niet verstandig lijkt, dat daar alleen maar meer pijn van komt. Maar oh, de aantrekkingskracht is enorm en ik droom hele foute dromen. Help!!
Kan me goed voorstellen dat het heel verleidelijk is, je denkt
ach een keer en dan stop ik.
Maar diep in je hart weet je dat die ene keer ook 2 keer wordt.
Tsja een lastige beslissing, ben blij dat ik niet in jouw schoenen
sta, een leuke man thuis en verliefd op het werk.
Onthou een ding, je weet wat je hebt en niet wat je gaat krijgen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
