Seks
alle pijlers
Minnaar deel 16
dinsdag 13 maart 2012 om 17:08
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
dinsdag 8 mei 2012 om 12:08
@Herfstig: ik las je postings en ik voel met je mee. Ik weet inmiddels hoe hard werken het is om het geschaade vertrouwen te herstellen. Als dat uberhaupt al mogelijk is. Temeer pijnlijk omdat ook jij van je n1 houdt - dat begreep ik althans. Niets doet meer pijn dan je n1 te zien lijden door eigen toedoen - geldt voor mij althans. Heel veel succes met je worstelingen en je mag altijd contacten als je daar behoefte aan hebt.
Ik heb niet veel tijd om alle postings te lezen. Ik hoop dat het jullie goed gaat en aan al degenen die in de shit zitten: probeer het te zien het als een leerproces. Probeer er het beste uit te halen voor jezelf en de ander. En heel veel sterkte.
Zelf ben ik recentelijk even een weekendje met mijn lief erop uit geweest. Veel gepraat, gehuild, gelachen, geknuffeld, gesext. Intens en emotioneel. Net als wat herfstig schreef, ik heb iets kapot gemaakt bij mijn n1, en het zal me heel veel tijd en moeite kosten om het te repareren (if ever...) De liefde voor elkaar is er maar of we ooit echt op één lijn zullen vibreren...? Hoogst waarschijnlijk niet gezien de sociale handicap van mijn n1, maar ik ga proberen hem beter te begrijpen, bepaalde situaties anders te benaderen waardoor we iig en ten minste dichter bij elkaar komen.
Ik heb niet veel tijd om alle postings te lezen. Ik hoop dat het jullie goed gaat en aan al degenen die in de shit zitten: probeer het te zien het als een leerproces. Probeer er het beste uit te halen voor jezelf en de ander. En heel veel sterkte.
Zelf ben ik recentelijk even een weekendje met mijn lief erop uit geweest. Veel gepraat, gehuild, gelachen, geknuffeld, gesext. Intens en emotioneel. Net als wat herfstig schreef, ik heb iets kapot gemaakt bij mijn n1, en het zal me heel veel tijd en moeite kosten om het te repareren (if ever...) De liefde voor elkaar is er maar of we ooit echt op één lijn zullen vibreren...? Hoogst waarschijnlijk niet gezien de sociale handicap van mijn n1, maar ik ga proberen hem beter te begrijpen, bepaalde situaties anders te benaderen waardoor we iig en ten minste dichter bij elkaar komen.
dinsdag 8 mei 2012 om 12:12
Zijn nr 2 is nog in beeld, maar heeft de laatste weken op een erg laag pitje gestaan. Maar hij gooit het er nu ook op dat hij dat eigenlijk niet wilde, een nr2, maar dat het van mij 'moest' Dat hij er dan toch mee doorgaat staat daar redelijk haaks op. Al zou hij, en dat moet ik hem nageven, er meteen mee stoppen als ik dat vroeg.
Aphro, ik vermoedde al dat jij ongeveer dezelfde worsteling in zou gaan. Het is heel, heel moeilijk om vertrouwen te herstellen zonder jezelf compleet te verliezen. En ik vind het ook erg moeilijk om te zien wat ik heb aangericht. Zelfs al ben ik nooit echt vreemdgegaan en had ik toestemming, ik ben wel over zijn grenzen gegaan en dat is niet goed.
Fijn dat je een goed weekend hebt gehad, ik wens je sterkte met het vervolg. Hoe ziet het er nu uit met nr2?
Aphro, ik vermoedde al dat jij ongeveer dezelfde worsteling in zou gaan. Het is heel, heel moeilijk om vertrouwen te herstellen zonder jezelf compleet te verliezen. En ik vind het ook erg moeilijk om te zien wat ik heb aangericht. Zelfs al ben ik nooit echt vreemdgegaan en had ik toestemming, ik ben wel over zijn grenzen gegaan en dat is niet goed.
Fijn dat je een goed weekend hebt gehad, ik wens je sterkte met het vervolg. Hoe ziet het er nu uit met nr2?
dinsdag 8 mei 2012 om 12:15
quote:JanJurk schreef op 07 mei 2012 @ 16:56:
Verder liggen onze opvattingen hierover echt mijlenver uit elkaar, dat mag ook. Wat jij hebt zou ik niet meer willen in een relatie, ik heb nu de kans om daar een poging toe te doen en die pak ik met beide handen aan. Ik weet voor mijzelf dat als ik oneerlijk zou moeten zijn over zulke diepgaande zaken ik een muur tussen mij en mijn eventuele nieuwe nr 1 zou zetten die me weer zou brengen tot waar ik was, ik wil dat T-shirt niet meer het past me niet.
JJ moet eigenlijk weer nodig onder die steen, nu ik mijzelf terug lees weet ik dat ik hier feitelijk ook niet meer hoor.
Jij moet helemaal niet onder een steen, alleen omdat je mening afwijkt van die van anderen?
Mijn mening is ook anders dan die van jou, met mijn nr1 mis ik een aantal zaken, op de eerste plaats is dat seks, en op de 2e plaats is dat de erkenning van mijn emoties. Toch hou ik zielsveel van die man en hebben we een hartstikke leuk leven.. We hebben dezelfde idealen, dezelfde humor, dezelfde interesses, en over veel zaken dezelfde denkwijzes. Daarnaast zijn we op intellectueel gebied redelijk aan elkaar gewaagd (ik kan niet tippen aan zijn hoogbegaafdheid, maar ik ben wel de eerste met wie hij een relatie aan durfde omdat we goede gesprekspartners zijn)
Ik neem het hem niet kwalijk dat hij me niet alles kan bieden wat ik nodig heb, dat zou niet eerlijk zijn.. zeker omdat het door zijn Asperger komt dat hij anders is dan andere mannen. Natuurlijk zullen er ergens mannen op deze aardkloot rond lopen die mij wel alles kunnen geven wat ik zou willen in een relatie, maar hoe groot is de kans dat ik die tegenkom? Hoe groot is dan ook nog eens de kans dat het een relatie wordt? Een relatie is geven en nemen, en niet eisen..
Mijn nr2 is mijn aanvulling, op vele punten, waardoor mijn frustraties en onzekerheden t o v nr1 juist veel minder zijn. Of dit voor eeuwig is? Geen idee, maar beiden weten dat dit niet even iets van korte duur is.. we zijn nu bijna 3 jaar verder, en er zijn 4 mensen die zich hier beter bij voelen..
Verder liggen onze opvattingen hierover echt mijlenver uit elkaar, dat mag ook. Wat jij hebt zou ik niet meer willen in een relatie, ik heb nu de kans om daar een poging toe te doen en die pak ik met beide handen aan. Ik weet voor mijzelf dat als ik oneerlijk zou moeten zijn over zulke diepgaande zaken ik een muur tussen mij en mijn eventuele nieuwe nr 1 zou zetten die me weer zou brengen tot waar ik was, ik wil dat T-shirt niet meer het past me niet.
JJ moet eigenlijk weer nodig onder die steen, nu ik mijzelf terug lees weet ik dat ik hier feitelijk ook niet meer hoor.
Jij moet helemaal niet onder een steen, alleen omdat je mening afwijkt van die van anderen?
Mijn mening is ook anders dan die van jou, met mijn nr1 mis ik een aantal zaken, op de eerste plaats is dat seks, en op de 2e plaats is dat de erkenning van mijn emoties. Toch hou ik zielsveel van die man en hebben we een hartstikke leuk leven.. We hebben dezelfde idealen, dezelfde humor, dezelfde interesses, en over veel zaken dezelfde denkwijzes. Daarnaast zijn we op intellectueel gebied redelijk aan elkaar gewaagd (ik kan niet tippen aan zijn hoogbegaafdheid, maar ik ben wel de eerste met wie hij een relatie aan durfde omdat we goede gesprekspartners zijn)
Ik neem het hem niet kwalijk dat hij me niet alles kan bieden wat ik nodig heb, dat zou niet eerlijk zijn.. zeker omdat het door zijn Asperger komt dat hij anders is dan andere mannen. Natuurlijk zullen er ergens mannen op deze aardkloot rond lopen die mij wel alles kunnen geven wat ik zou willen in een relatie, maar hoe groot is de kans dat ik die tegenkom? Hoe groot is dan ook nog eens de kans dat het een relatie wordt? Een relatie is geven en nemen, en niet eisen..
Mijn nr2 is mijn aanvulling, op vele punten, waardoor mijn frustraties en onzekerheden t o v nr1 juist veel minder zijn. Of dit voor eeuwig is? Geen idee, maar beiden weten dat dit niet even iets van korte duur is.. we zijn nu bijna 3 jaar verder, en er zijn 4 mensen die zich hier beter bij voelen..
dinsdag 8 mei 2012 om 12:18
Het heeft mij best veel moeite en energie gekost om mijn nr1 te kunnen laten zien dat ik van hem hou, en dat ik hem niet ga verruilen.. Hij vertrouwd mij in die zin, dat hij weet dat er niet een schare minnaars op na houdt en met jan en alleman het bed in duik. Hij weet dat ik van hem hou, en dat het geen farce is, hij ziet nu in wat hij mij niet kan geven, wat nu zaak bij ons is om hem van het schuldgevoel af te krijgen.. ik neem hem niets kwalijk..
dinsdag 8 mei 2012 om 14:43
Ik ben 3 weken op vakantie geweest en wat is er veel gebeurd en geschreven! Ik lees veel verdriet bij velen: veel sterkte gewenst! Ik ga morgen lekker uit eten met nr 2 om bij te kletsen. Heb super veel zin om hem te zien/ spreken. Gelukkig gaat het bij ons ( nog ) goed. Maar het blijkt wel weer hoe lastig een minnaarrelatie als ik nu weer bij lees. Ik heb wat moeite met een nieuwe fase/ start in het leven van mijn minnaar. Nieuw huis/ woonplaats en baan. Is idioot natuurlijk maar ik voel een beetje jaloezie dat zijn vrouw deze leuke nieuwe fase met hem in gaat en ik aan de zijlijn mag toekijken. Een mens kan toch soms zo raar in elkaar steken. Hebben jullie wel eens moeite met dit soort gevoelens?
dinsdag 8 mei 2012 om 14:53
dinsdag 8 mei 2012 om 18:27
Ik heb dat ook hoor, en ook moeite mee. Maar sinds ik op dit forum meelees/schrijf...kan ik het allemaal wel wat beter relativeren. En daar ben ik zo blij mee.
Ik heb daardoor meer balans gevonden in mijn "minnaars relatie". En raak niet meer zo snel in de rollercoaster..
Niet dat ik geen moeite meer heb met verjaardag en e.d...tuurlijk heb ik hem dan ook liever bij me..maar dat zit er gewoon, niet in.
En dat is soms een angstig gevoel, dat niemand weet dat je een rolspeelt in elkaars leven...ik denk wel eens heel stom misschien...als hem wat overkomt..definitief...wie gaat mij dat vertellen?..
Mijn minnaar werd in onze tijd opnieuw vader!..het was wel niet gepland..maar oooh wat een tranen heb ik gelaten...terwijl ik weet dat dat life is..
Zo iets moois wat hun deelden en ik mocht meekijken..
Dat zijn de donkere kanten van het "minnaarsschap"
Ik heb daardoor meer balans gevonden in mijn "minnaars relatie". En raak niet meer zo snel in de rollercoaster..
Niet dat ik geen moeite meer heb met verjaardag en e.d...tuurlijk heb ik hem dan ook liever bij me..maar dat zit er gewoon, niet in.
En dat is soms een angstig gevoel, dat niemand weet dat je een rolspeelt in elkaars leven...ik denk wel eens heel stom misschien...als hem wat overkomt..definitief...wie gaat mij dat vertellen?..
Mijn minnaar werd in onze tijd opnieuw vader!..het was wel niet gepland..maar oooh wat een tranen heb ik gelaten...terwijl ik weet dat dat life is..
Zo iets moois wat hun deelden en ik mocht meekijken..
Dat zijn de donkere kanten van het "minnaarsschap"
dinsdag 8 mei 2012 om 20:48
Ik denk daar ook weleens over na. Wat zou ik doen als ik plotseling niets meer van hem zou horen? Ik zou me oprecht zorgen maken. We hebben namelijk dagelijks contact.
Ik ken geen vrienden of familie van hem. Hij is single.....dus ik denk dat ik toch contact met broers/zussen zou proberen te zoeken via social media. Ik weet ook waar hij werkt, dus dat zou een optie zijn.
Maar hoe doe je dat als je nr2 ook een nr1 heeft? Andersom hetzelfde natuurlijk. Stel dat mij iets overkomt.....er is niemand die hem dat kan vertellen. 1 vriendin weet ervan en ze weet ook zijn voor en achternaam. Maar ik denk niet dat je daar op zo'n moment aan denkt.....om de minnaar van je overleden vriendin in te lichten!
Ik ken geen vrienden of familie van hem. Hij is single.....dus ik denk dat ik toch contact met broers/zussen zou proberen te zoeken via social media. Ik weet ook waar hij werkt, dus dat zou een optie zijn.
Maar hoe doe je dat als je nr2 ook een nr1 heeft? Andersom hetzelfde natuurlijk. Stel dat mij iets overkomt.....er is niemand die hem dat kan vertellen. 1 vriendin weet ervan en ze weet ook zijn voor en achternaam. Maar ik denk niet dat je daar op zo'n moment aan denkt.....om de minnaar van je overleden vriendin in te lichten!
dinsdag 8 mei 2012 om 20:53
@iddan...ja, dat was voor mij echt een k** periode. Het moment dat ie vertelde dat ie vader werd...voelde echt de grond onder me wegslaan.
We hebben toen onze dates op een heel laag pitje gezet..teminste hij...1x een date precies geteld.
En het moment van de geboorte...pff...
.nu is de "kleine" alweer bijna een jaar..
Was het voor jou ook zo heftig?
Maar mijn grootste "angst" blijft toch..stel je voor..hem overkomt iets..wie gaat mel dat vertelle, geen afscheid kunnen nemen, en het verdriet niet kunnen delen/laten merken....
Tis niet zo dat me dat dagelijks bezig houdt hoor..maar het spookt wel eens door mijn hoofd..
We hebben toen onze dates op een heel laag pitje gezet..teminste hij...1x een date precies geteld.
En het moment van de geboorte...pff...
.nu is de "kleine" alweer bijna een jaar..
Was het voor jou ook zo heftig?
Maar mijn grootste "angst" blijft toch..stel je voor..hem overkomt iets..wie gaat mel dat vertelle, geen afscheid kunnen nemen, en het verdriet niet kunnen delen/laten merken....
Tis niet zo dat me dat dagelijks bezig houdt hoor..maar het spookt wel eens door mijn hoofd..
dinsdag 8 mei 2012 om 21:12
Helemaal geen contact? @iddan
Dat gelukkig wel..maar geen date's gehad in die tijd..1x.
Ik ken zijn vrouw ook en zijn kids..zie ze af en toe. We wonen nl in hetzelfde dorp.
Ik praat gewoon met haar..zonder me schuldig te voelen!..ook zo fout..
We hebben zelfs een gezamelijke vriendin..
Alleen wanneer ze vol lof over hem praat..denk ik..je moest eens weten..
Dat gelukkig wel..maar geen date's gehad in die tijd..1x.
Ik ken zijn vrouw ook en zijn kids..zie ze af en toe. We wonen nl in hetzelfde dorp.
Ik praat gewoon met haar..zonder me schuldig te voelen!..ook zo fout..
We hebben zelfs een gezamelijke vriendin..
Alleen wanneer ze vol lof over hem praat..denk ik..je moest eens weten..
dinsdag 8 mei 2012 om 22:34
quote:houvanjezelf schreef op 08 mei 2012 @ 11:50:
Zit het in de lucht .. ??
Nieuwe inzichten zorgen voor andere ideeen en reacties.
Het verleden blijkt ineens anders dan je had gedacht.
Soms kun je dan niet meer terug zonder jezelf te verliezen...
Ik denk het wel, HVJ ! Hoe is het met jou trouwens ??
@Herfstig en Aphro... jullie zitten best in een vergelijkbare situatie als het gaat om het 'herwinnen' van vertrouwen. Dat kost tijd, immers: vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Maar Herfstig.. wat lastig dat je man jou min of meer verwijt dat jij een open relatie hebt 'afgedwongen'. Ik zou hem inderdaad vragen om subiet met zijn minnares te stoppen als hij er zelf niet 100% achterstaat... dan was dat gewoon niet 'jullie weg', denk ik.
Zit het in de lucht .. ??
Nieuwe inzichten zorgen voor andere ideeen en reacties.
Het verleden blijkt ineens anders dan je had gedacht.
Soms kun je dan niet meer terug zonder jezelf te verliezen...
Ik denk het wel, HVJ ! Hoe is het met jou trouwens ??
@Herfstig en Aphro... jullie zitten best in een vergelijkbare situatie als het gaat om het 'herwinnen' van vertrouwen. Dat kost tijd, immers: vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Maar Herfstig.. wat lastig dat je man jou min of meer verwijt dat jij een open relatie hebt 'afgedwongen'. Ik zou hem inderdaad vragen om subiet met zijn minnares te stoppen als hij er zelf niet 100% achterstaat... dan was dat gewoon niet 'jullie weg', denk ik.
woensdag 9 mei 2012 om 07:49
@ Herfstig..heb alle postings gelezen en lees ik nu goed dat hij wil dat jij compleet gaat veranderen omdat je anders denkt en doet dan hij??Dat is toch absurd...sorry voor mn felle reactie,maar hij weet toch hoe je bent,doet,handeld en nu moet jij jezelf gaan gedragen enzo naar zijn wensen terwijl je niet zo inelkaar steekt??
Misschien een rare vraag,maar is het misschien zo dat zijn nr.2 wel aan zn gedragseisen voldoet en jou nu een schuldgevoel/complex aan wil praten??
Nogmaals soory voor mn felle reactie,maar had ook een ex die wou dat ik compleet ging veranderen,omdat zn familie vondt dat we teveel verschilden
Misschien een rare vraag,maar is het misschien zo dat zijn nr.2 wel aan zn gedragseisen voldoet en jou nu een schuldgevoel/complex aan wil praten??
Nogmaals soory voor mn felle reactie,maar had ook een ex die wou dat ik compleet ging veranderen,omdat zn familie vondt dat we teveel verschilden
woensdag 9 mei 2012 om 09:18
Dank je voor jullie antwoorden. Het gevoel is dus toch niet zo vreemd. Ik denk er toch aan om een vriendin zijn nummer te geven voor noodgevallen en hij ook. Heb het er wel eens over gehad maar hij wil eigenlijk niemand hiermee opzadelen. Stel ik zou zomaar niks meer horen dan denk ik dat ik zijn werk met een smoes zou bellen.
woensdag 9 mei 2012 om 09:52
@Rozalie...snap dat jij en de andere dames er een beetje mee zitten idd dat mocht jou of nr.2 iets overkomen dat je daar geen bericht van krijgt,maar ben jij en de rest natuurlijk ook hier dan niet bang dat jullie thuisfront erachter komt dat je er een nr.2 bij hebt??Durf niemand erover te vertellen laat staan een telefoonnummer te geven voor het geval mij wat overkomt dat ze nr.2 kunnen bereiken...
woensdag 9 mei 2012 om 10:31
