Seks
alle pijlers
Minnaar deel 16
dinsdag 13 maart 2012 om 17:08
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
woensdag 9 mei 2012 om 14:58
woensdag 9 mei 2012 om 15:03
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar op het moment weet ik niet wat ik het liefste wil. Dus laat ik het maar gaan zoals het gaat.
Ik vind het knap dat jij daar wel een beslissing hebt kunnen nemen, en ik begrijp dat het zwaar is om dat nu ten uitvoer te brengen. Zo ver ben ik nog niet, ik kan er alleen maar bewondering voor hebben.
Veel sterkte iig. Wil je er eventueel nog iets meer over kwijt dan alleen dat het niet best gaat?
Ik vind het knap dat jij daar wel een beslissing hebt kunnen nemen, en ik begrijp dat het zwaar is om dat nu ten uitvoer te brengen. Zo ver ben ik nog niet, ik kan er alleen maar bewondering voor hebben.
Veel sterkte iig. Wil je er eventueel nog iets meer over kwijt dan alleen dat het niet best gaat?
woensdag 9 mei 2012 om 15:04
Fijn om je even te lezen Stew! Dat het niet best gaat snap ik helemaal. Heb je ondertussen open kaart kunnen spelen thuis of wil je er hier helemaal niet over uitwijden? (wat ik geheel snap hoor!)
In elk geval denk ik aan je en gaat mijn hart naar jou en je gezin uit.
Vain, ik lees ook dat je niet meer 100% voor wil gaan. Maar ik lees ook dat je eerlijk over bent en dat is al een heel ding!
In elk geval denk ik aan je en gaat mijn hart naar jou en je gezin uit.
Vain, ik lees ook dat je niet meer 100% voor wil gaan. Maar ik lees ook dat je eerlijk over bent en dat is al een heel ding!
woensdag 9 mei 2012 om 15:14
Het is niet knap hoor, Vain. Ik kon gewoon niet anders. Het is bij mij ook niet de bedoeling om mijn huwelijk te redden, maar meer om het zuiver te kunnen afsluiten. Er zijn gesprekken gaande, de ene keer heftig, de andere keer erg goed. Maar het blijft hoe dan ook verdrietig. Ik ga geen open kasrt spelen over die specifieke minnaar, wel over mijn vreemdgaan in het algemeen.
Heel lief dat je zo meeleeft, Rooss X
Heel lief dat je zo meeleeft, Rooss X
woensdag 9 mei 2012 om 15:25
Stew, ik bedoelde eigenlijk, weet je man nu het ervoor staan, weet hij dat jij wil scheiden. Je vertelde een poosje geleden dat je het nog niet met hem kon delen en hij ook helemaal geen lont rook. Open kaart spelen over een specifieke minnaar heeft in mijn optiek weinig zin en is alleen maar pijnlijk.
woensdag 9 mei 2012 om 16:31
Getver Stew, wat een klote tijd is dit voor jou!
Ik krijg spontaan kippenvel van je posts, bij mij speelde dit twee jaar geleden maar het blijft een rauwe plek in mijn leven.
Heb je geen twijfels meer, weet je het zeker??
Ook wat HVJZ schrijft vindt ik zeer herkenbaar. Het gedoe van andere mensen eromheen, schoonfamilie, broers, zussen, "vrienden". Iedereen heeft ineens een mening over je, niet fijn!
Ik krijg spontaan kippenvel van je posts, bij mij speelde dit twee jaar geleden maar het blijft een rauwe plek in mijn leven.
Heb je geen twijfels meer, weet je het zeker??
Ook wat HVJZ schrijft vindt ik zeer herkenbaar. Het gedoe van andere mensen eromheen, schoonfamilie, broers, zussen, "vrienden". Iedereen heeft ineens een mening over je, niet fijn!
woensdag 9 mei 2012 om 16:35
Wow, ineens lijkt er wel een grote ommekeer gaande te zijn!
Ik heb echt geen enkel zinnige bijdrage te leveren.. ben pas laat weer aangekomen op mijn Alp en ben sindsdien alleen nog maar aan het stressen geweest.
Mijn gras is wel twee kontjes hoog en het is ook ideaal buitenseks weer, maar dan moet er wel een minnaar beschikbaar zijn .
Sterkte met het maken van moeilijke keuzes! Het lijkt idd wel alsof de weegschaal ineens omkiept. Eerst is een minnaar voor het opvullen van slechts 1 missend deel en op een gegeven moment blijkt dat de balans toch schever is dan gedacht.
Ik ben eigenlijk wel heel nieuwsgierig hoe het is om dan je eigen postings terug te lezen. De eersten waarin alles nog prima is en nu de ommezwaai. Maar misschien gaat me dat ook niks aan .
Lastig, ik zit echt na te denken over mijn woorden. Mijn scheiding was eigenlijk onoverkomelijk, het was meer dan op. Door de psychische problemen van ex, was de relatie tussen ons ook wel tot het uiterste leeggehaald en ik was mezelf compleet verloren. Een minnaar, hoe kort dan ook, maakte mij datgene duidelijk dat ik al wist. We moesten apart van elkaar een weg inslaan.
Nu waren wij korter samen en misschien was ik ook vooral egoistisch, maar voor zowel mijzelf als mijn kind is dit echt de beste weg gebleken. Van die keuze heb ik geen seconde spijt gehad.
Toch nog een verhaal.. moet nu weer verder met vanalles en nogwat!
Ik heb echt geen enkel zinnige bijdrage te leveren.. ben pas laat weer aangekomen op mijn Alp en ben sindsdien alleen nog maar aan het stressen geweest.
Mijn gras is wel twee kontjes hoog en het is ook ideaal buitenseks weer, maar dan moet er wel een minnaar beschikbaar zijn .
Sterkte met het maken van moeilijke keuzes! Het lijkt idd wel alsof de weegschaal ineens omkiept. Eerst is een minnaar voor het opvullen van slechts 1 missend deel en op een gegeven moment blijkt dat de balans toch schever is dan gedacht.
Ik ben eigenlijk wel heel nieuwsgierig hoe het is om dan je eigen postings terug te lezen. De eersten waarin alles nog prima is en nu de ommezwaai. Maar misschien gaat me dat ook niks aan .
Lastig, ik zit echt na te denken over mijn woorden. Mijn scheiding was eigenlijk onoverkomelijk, het was meer dan op. Door de psychische problemen van ex, was de relatie tussen ons ook wel tot het uiterste leeggehaald en ik was mezelf compleet verloren. Een minnaar, hoe kort dan ook, maakte mij datgene duidelijk dat ik al wist. We moesten apart van elkaar een weg inslaan.
Nu waren wij korter samen en misschien was ik ook vooral egoistisch, maar voor zowel mijzelf als mijn kind is dit echt de beste weg gebleken. Van die keuze heb ik geen seconde spijt gehad.
Toch nog een verhaal.. moet nu weer verder met vanalles en nogwat!
woensdag 9 mei 2012 om 16:52
quote:stewardess schreef op 09 mei 2012 @ 15:29:
Jaja, dat weet hij Rooss.
Schrikken he, Lisan? Ik hoop dat het bij jou inmiddels beter gaat.
Ja, schrikken. Hier tijden niet geweest en dan dit. Heel veel sterkte de komende periode. Het besluit om te gaan scheiden is geen gemakkelijke. Geen keuze die je zomaar maakt.
Hier is alles aardig op de rit. Lief en ik zijn al weer 1,5 samen. Het is geen makkelijke weg, maar nog nooit zo gelukkig geweest. De kinderen gaan goed, gaan lekker op school. Natuurlijk ook periodes van verdriet maar hanteerbaar en niet zorgwekkend.
Jaja, dat weet hij Rooss.
Schrikken he, Lisan? Ik hoop dat het bij jou inmiddels beter gaat.
Ja, schrikken. Hier tijden niet geweest en dan dit. Heel veel sterkte de komende periode. Het besluit om te gaan scheiden is geen gemakkelijke. Geen keuze die je zomaar maakt.
Hier is alles aardig op de rit. Lief en ik zijn al weer 1,5 samen. Het is geen makkelijke weg, maar nog nooit zo gelukkig geweest. De kinderen gaan goed, gaan lekker op school. Natuurlijk ook periodes van verdriet maar hanteerbaar en niet zorgwekkend.
woensdag 9 mei 2012 om 18:01
Die vraag is heel moeilijk te beantwoorden Iddan.
Achteraf is het altijd makkelijk lullen, als ik geweten had dat het zo hard ging regenen dan had ik vanmorgen een paraplu meegenomen
Zoals ik het aangepakt hebt zo zou ik het nooit meer doen.
Een scheiding, ook al wil je het zelf, hakt er behoorlijk in. De pijn daarvan en de emoties die er bij komen kijken is geen goede start voor meteen een nieuwe relatie. Tenminste zo kijk ik er op terug.
Daarom is het heel goed zoals Stew het nu aanpakt, geen nummer 2 die die dingen komen vertroebelen.
Zo had ik het in eerste instantie ook aangepakt maar mijn vlees was zeer zwak.... Ik heb het niet volgehouden om nummer 2 een tijdje niet te zien.
Het was een tijd als een achtbaan vol emoties, het was teveel, te snel etc.
En nu woon ik alleen met mijn kinderen en heb ik nog een hoop te verwerken.
Het gaat goed met me, dat wel
Sorry voor het zwaar offtopic gaan.
Achteraf is het altijd makkelijk lullen, als ik geweten had dat het zo hard ging regenen dan had ik vanmorgen een paraplu meegenomen
Zoals ik het aangepakt hebt zo zou ik het nooit meer doen.
Een scheiding, ook al wil je het zelf, hakt er behoorlijk in. De pijn daarvan en de emoties die er bij komen kijken is geen goede start voor meteen een nieuwe relatie. Tenminste zo kijk ik er op terug.
Daarom is het heel goed zoals Stew het nu aanpakt, geen nummer 2 die die dingen komen vertroebelen.
Zo had ik het in eerste instantie ook aangepakt maar mijn vlees was zeer zwak.... Ik heb het niet volgehouden om nummer 2 een tijdje niet te zien.
Het was een tijd als een achtbaan vol emoties, het was teveel, te snel etc.
En nu woon ik alleen met mijn kinderen en heb ik nog een hoop te verwerken.
Het gaat goed met me, dat wel
Sorry voor het zwaar offtopic gaan.
woensdag 9 mei 2012 om 18:19
Ik lees hier zo af en toe even mee en schrik wel van sommige laatste ontwikkelingen, uiteraard zijn er meer die scheiden maar het bericht van stew en houdvanjezelf raken me toch even het meest omdat die voor mij de wat meer "bekenden" zijn heel veel sterkte allen.
Bij mij merk ik juist dat tegenslagen (die niets te maken hadden met onze minnaars en minnaressen) ons dichter bij elkaar brachten en gebleken is dat we dan voor elkaar kiezen.
maar dan nog besef ik dat behaalde successen niets zeggen over de toekomst.
Ik weet wel dat als we uit elkaar zouden gaan dat te maken heeft met veranderde behoeftes, je blijft niet wie je was en het kan zijn dat je een weg in slaat waarin je elkaar niet meer kunt volgen.
Vrijheid geven kan ook maken dat je meer uit elkaar drijft en de verschillen nog groter worden.
Op dit moment zeggen we nog steeds dat we met elkaar oud willen worden en ik heb er ook vertrouwen in omdat we voor elkaar gaan als het moeilijk wordt en keuze moet worden gemaakt. Maar zeggen dat het mij nooit zal gebeuren zal ik niet doen. Ik kan voor mezelf wel zeggen dat ik er alles aan zal doen om met deze man oud te worden. Maar wie weet veranderd ik ook nog wel eens zo in behoefte dat ik dat niet waar kan maken. En voor mijn man kan ik al helemaal niet spreken, gelukkig is hij ook een doorzetter die zeker niet makkelijk opgeeft.
Bij mij merk ik juist dat tegenslagen (die niets te maken hadden met onze minnaars en minnaressen) ons dichter bij elkaar brachten en gebleken is dat we dan voor elkaar kiezen.
maar dan nog besef ik dat behaalde successen niets zeggen over de toekomst.
Ik weet wel dat als we uit elkaar zouden gaan dat te maken heeft met veranderde behoeftes, je blijft niet wie je was en het kan zijn dat je een weg in slaat waarin je elkaar niet meer kunt volgen.
Vrijheid geven kan ook maken dat je meer uit elkaar drijft en de verschillen nog groter worden.
Op dit moment zeggen we nog steeds dat we met elkaar oud willen worden en ik heb er ook vertrouwen in omdat we voor elkaar gaan als het moeilijk wordt en keuze moet worden gemaakt. Maar zeggen dat het mij nooit zal gebeuren zal ik niet doen. Ik kan voor mezelf wel zeggen dat ik er alles aan zal doen om met deze man oud te worden. Maar wie weet veranderd ik ook nog wel eens zo in behoefte dat ik dat niet waar kan maken. En voor mijn man kan ik al helemaal niet spreken, gelukkig is hij ook een doorzetter die zeker niet makkelijk opgeeft.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 9 mei 2012 om 18:39
Lief van je Doddie! Ik had ook nooit gedacht dat ik op dit punt zou komen, maar wie weet gebeurt er nog een wonder.
Marjo, ik voel me nu heel zeker van mijn beslissing maar ben ook bang voor de dingen die jij mist. Wij zijn al meer dan 25 jaar bij elkaar. Maar volgens mij lopen er bij ons wel meer dingen paralel.
Marjo, ik voel me nu heel zeker van mijn beslissing maar ben ook bang voor de dingen die jij mist. Wij zijn al meer dan 25 jaar bij elkaar. Maar volgens mij lopen er bij ons wel meer dingen paralel.
woensdag 9 mei 2012 om 18:44
quote:iddan schreef op 09 mei 2012 @ 17:14:
Voor alle 'oud' forummers onder ons.....wat is jullie antwoord op de vraag, met de wetenschap van nu.
Wel of niet beginnen aan een minnaar/essen relatie?
en waarom wel? of waarom niet?
Wel of niet beginnen is niet in algemeenheid te beantwoorden. En, zoals gezegd, achteraf is het makkelijk lullen. Er zijn zoveel redenen voor een minnaar/minnares.
Dat ik ben vreemdgegaan verdient de schoonheidsprijs niet. Dat ik mijn ex in een open relatie gepraat heb ook niet. Maar ik deed waarvan ik op dat moment dacht dat het het beste was. Het was mijn manier om onze relatie nog houdbaar te houden.
Mijn Lief is niet degene met wie ik vreemd ben gegaan. Hij is nooit een minnaar geweest. Maar een relatie opbouwen die samenloopt met een echtscheiding is de moeilijkste start denkbaar. We wonen niet samen. Elkaar zien is iedere week weer een puzzel.
Maar ik heb geen spijt, ben nog nooit zo gelukkig geweest.
Voor alle 'oud' forummers onder ons.....wat is jullie antwoord op de vraag, met de wetenschap van nu.
Wel of niet beginnen aan een minnaar/essen relatie?
en waarom wel? of waarom niet?
Wel of niet beginnen is niet in algemeenheid te beantwoorden. En, zoals gezegd, achteraf is het makkelijk lullen. Er zijn zoveel redenen voor een minnaar/minnares.
Dat ik ben vreemdgegaan verdient de schoonheidsprijs niet. Dat ik mijn ex in een open relatie gepraat heb ook niet. Maar ik deed waarvan ik op dat moment dacht dat het het beste was. Het was mijn manier om onze relatie nog houdbaar te houden.
Mijn Lief is niet degene met wie ik vreemd ben gegaan. Hij is nooit een minnaar geweest. Maar een relatie opbouwen die samenloopt met een echtscheiding is de moeilijkste start denkbaar. We wonen niet samen. Elkaar zien is iedere week weer een puzzel.
Maar ik heb geen spijt, ben nog nooit zo gelukkig geweest.
woensdag 9 mei 2012 om 18:48
quote:houvanjezelf schreef op 09 mei 2012 @ 11:34:
Met mij is het even minder.
Afronden van een huwelijk hakt er wel in.
Liefde en haat liggen dicht bij elkaar moet ik constateren.
Ook al zijn de kinderen volwassen, ze blijven kind van de rekening.
Waar ik al niet meer reageer, springen zij nog in de bres.
Je hebt ook met (schoon)familie te maken die ieder iets menen en vinden. Pijnlijk allemaal.
Heel erg herkenbaar, in mijn situatie zelfs zo dat heel mijn sociale en familiekring van de "andere kant" geen enkel contact meer met mij opneemt. Zelf allerlei pogingen gedaan contact te houden met verjaardagen via e-mail en sms, maar ik kreeg taal noch teken meer, ook niet met mijn verjaardag, kerst en oud en nieuw. Van alle bekenden (vrienden durf ik niemand meer te noemen) is er nog 1 over die me nog wel contact maar verder laat iedereen het liggen. Dat is heel zuur, helemaal als er geen dialoog meer mogelijk is, meer als 25 jaar blijkt dan ineens "vergeten" en het lijkt alsof die periode niet meer bestaan heeft. Gelukkig verder geen strijd via de kinderen maar ik word gewoon doodgezwegen, ik heb niet bestaan. Soms als je jezelf dan eenzaam voelt kan je dan de ogen uit je kop janken en denken zoals Marjo ook aangeeft "Had ik niet.... was het niet...", maar anderzijds lees ik dan haar motto en denk ik weer: "Ja, ik wilde nieuwe schoenen (niet referend naar nr. 2 maar naar een ander leven), nu moet ik alles nog inlopen en doet het zeer aan mijn voeten maar wacht maar, ik kom eraan!"
@ Stew, heel veel sterkte in deze periode!
@ Doddie, mooie post die heel veel zegt over hoe jullie er relationeel instaan, ook denk ik idd dat er nooit een 100% garantie komt bij mensen maar dat je er wel 100% voor kan gaan en je best ervoor kan doen. Ik bedoel hier niet mee dat als relaties niet lukken er niet 100% je best voor is gedaan...
Met mij is het even minder.
Afronden van een huwelijk hakt er wel in.
Liefde en haat liggen dicht bij elkaar moet ik constateren.
Ook al zijn de kinderen volwassen, ze blijven kind van de rekening.
Waar ik al niet meer reageer, springen zij nog in de bres.
Je hebt ook met (schoon)familie te maken die ieder iets menen en vinden. Pijnlijk allemaal.
Heel erg herkenbaar, in mijn situatie zelfs zo dat heel mijn sociale en familiekring van de "andere kant" geen enkel contact meer met mij opneemt. Zelf allerlei pogingen gedaan contact te houden met verjaardagen via e-mail en sms, maar ik kreeg taal noch teken meer, ook niet met mijn verjaardag, kerst en oud en nieuw. Van alle bekenden (vrienden durf ik niemand meer te noemen) is er nog 1 over die me nog wel contact maar verder laat iedereen het liggen. Dat is heel zuur, helemaal als er geen dialoog meer mogelijk is, meer als 25 jaar blijkt dan ineens "vergeten" en het lijkt alsof die periode niet meer bestaan heeft. Gelukkig verder geen strijd via de kinderen maar ik word gewoon doodgezwegen, ik heb niet bestaan. Soms als je jezelf dan eenzaam voelt kan je dan de ogen uit je kop janken en denken zoals Marjo ook aangeeft "Had ik niet.... was het niet...", maar anderzijds lees ik dan haar motto en denk ik weer: "Ja, ik wilde nieuwe schoenen (niet referend naar nr. 2 maar naar een ander leven), nu moet ik alles nog inlopen en doet het zeer aan mijn voeten maar wacht maar, ik kom eraan!"
@ Stew, heel veel sterkte in deze periode!
@ Doddie, mooie post die heel veel zegt over hoe jullie er relationeel instaan, ook denk ik idd dat er nooit een 100% garantie komt bij mensen maar dat je er wel 100% voor kan gaan en je best ervoor kan doen. Ik bedoel hier niet mee dat als relaties niet lukken er niet 100% je best voor is gedaan...
