Minnaar deel 16

13-03-2012 17:08 3058 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?

And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 15 april 2012 @ 14:48:

Live vanuit het plaatselijke zwembad .



Hyp, ik ben het met je eens. Ik wist trouwens niet dat jij single bent, maar zo sta ik er ook in. Volgens mij zoek ik zelf juist bewust de getrouwden op, omdat ik die op afstand kan houden met een gegronde reden. Ze zijn immers getrouwd en ik daarmee kan ik al hun gevoelens wegwuiven. Dat klinkt nu minder aardig dan dat ik het schrijf, maar ik denk dat het wel zo werkt bij mij.



Een tijdje, inmiddels al een jaar of drie geleden, had ik een paar maanden een relatie met een getrouwde man. In het weekend was hij thuis bij zijn vrouw, door de week bij mij. Hij had hier een bouwproject lopen. We hadden het heel leuk (later minder, toen ik hem regelmatig dronken mee naar huis kreeg en hij liever in de kroeg zat dan dat hij ging werken, maar dat is een apart verhaal).



Als ik nu de berichtjes teruglees van toen, zie ik pas hoe leuk hij me echt vond. Hij was eigenlijk heel erg lief voor me, deed ook moeite en was graag bij me. Toen stond ik daar helemaal niet open voor, ik flierefluiterde gewoon om hem heen en had een leuk leven waar hij tijdelijk een beetje deel van uit mocht maken. Afgelopen dec logeerde hij nog een paar dagen in een deel van mijn huis, in een eigen bed enzo, maar ook toen bleek weer hoe anders hij er in gestaan heeft dan ik. Hij stuurt heel af en toe lieve berichten.



Voor mij was en is het de fun, de lekkere seks en een stukje aandacht en gezelligheid, soms af en toe een vlindertje, maar ze zijn echt geen relatiemateriaal.



Oh, glijbaantijd. Ik haat de glijbaan...Eens, ook voor wat betreft de glijbaan. En eveneens herkenbaar voor een aantal gedeeltes.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 15 april 2012 @ 15:24:

Er zit voor mij trouwens ook wel verschil in verliefd zijn/worden als iemand single is of bezet. Als ik weet dat de ander single is, maakt dat de zaken toch wel anders en heb ik minder reserves.



Ik zou nooit iemand claimen, of meer verwachten of smeken om thuis weg te gaan. Al weet ik dat die minnaressen ook bestaan. Tot en met dreigen om het openbaar te maken enzo, dus Iddans overweging begrijp ik ook wel.En alweer eens. Mooi en goed geschreven. Claimen werkt niet. Verwachtingen scheppen teleurstellingen en smeken is al helemaal niet mijn ding. Bottomline blijft wat mij betreft een goede communicatie. Dat werkt prima.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 15 april 2012 @ 16:24:

Mijn mnr 2 is daar heel bang voor geweest. We kenden elkaar niet, alleen via whatsapp, maar wisten al vrij snel heel veel details over elkaar (vaag, maar uit privacy kan ik het niet uitleggen). Hij was heel bang dat ik een soort 'val' was, opgezet door baas/vrienden/collega.



Dat ben ik niet, maar door de klik die we meteen hadden en zijn grote achterdocht, twijfelde hij heel lang heel erg. Ik ben echt oké, zou ook nooit iemand bewust een hak zetten of iets laten lekken. Nooit. Maar dat is een risico. Ik kan dat wel zeggen, als bezette minnaar weet je dat nooit zeker en moet je er maar op geloven.



Ik heb dus ook geen foto's van ons samen, slechts 1 foto van hem (met kleren aan), ik weet niet waar hij precies woont. Dat houdt hij voor zich. Ja, prima. Met die info kan ik toch niks, het maakt onze verhouding niet anders. Al zijn mobiele nrs heb ik en een mail. Prima.Hmm...ondanks de klik die je met hem hebt, vind ik wel dat je voor de rest te weinig weet van en over hem. Als dat wederzijds is, dan is het prima. Als het echter zo is, dat hij veel van en over jou weet, dan is er i.m.o. toch sprake van disbalans. Als de klik er is, dan zou er wat mij betreft ook vertrouwen moeten zijn, zeker voor wat betreft zijn woonplaats en adres. Kwestie van vertrouwen. Het feit dat jij single bent en hij niet maakt dat wat mij betreft niet anders. Het gaat zoals gezegd om het wederzijds vertrouwen en daar is i.m.o. dan bij hem onvoldoende sprake van. Ik zou daar moeite mee hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:noppies schreef op 15 april 2012 @ 17:00:

Oh, wacht, ik moet meer uitleggen, denk ik , want ik geloof dat je nu dingen koppelt die niet bij elkaar horen.



Je bedoelt toch nu? Ons uitje van vanmiddag? Dat doe ik alleen met zoon. Geen minnaar te bekennen, helaas Ludlum is gewoon een voor mij onbekende vader met een leuke kop.



Ik heb twee minnaars op dit moment, die ik zelden zie. De eerste is al bijna 4,5 jr in mijn leven en dat zit heel diep. We kunnen niet zonder elkaar, naast fijne, helaas door praktische onmogelijkheden zeldzame seks, hebben we ook een fijne vriendschap

.

De tweede is de achterdochtige. Die verhouding is veel ingewikkelder, stormachtiger en is door grote afstanden ook ingewikkeld. We zien elkaar alleen als hij in mijn buurt is, anders niet. Dat is ong 5-10 keer per jaar.Wat houdt je tegen om minnaar nummer 2 te lozen? Zoals ik het lees, is er -zoals ik net al schreef- een behoorlijke, zo niet totale, disbalans in jullie "verhouding". Daar komt nu nog eens de eenzijdigheid bij van het contact: alleen als hij in je buurt is. Heb jij daar dan niets in in te brengen? Ik denk dat je nu gaat schrijven dat hij in fysieke zin woest aantrekkelijk is, maatschappelijk zeer geslaagd is, enorm dominant is en heerlijk in bed, want ik lees in mentale zin geen raakvlakken. Dat vind ik nogal een opgave. Consumerende seks kun je i.m.o. elders ook wel krijgen en met een man die zich zo denkt te kunnen gedragen, zou ik het als vrouw niet lang volhouden. Dus...wat is het dan wat jou zo in hem aantrekt?
Welja, Nop.. dumpen die hap. Tis maar een man...



**Lolita, ik ben het met Iddan eens. Hij is verantwoordelijk voor zijn huwelijk. Niet jij. Op geen enkele manier. Als hij zich verliest, is dat aan hem om te corrigeren en grenzen te trekken.**



Van dit stukje schrik ik altijd een beetje.. heb je als mens, als burger, als stukje intellect, geen enkele verantwoording aan je van-niks-wetende-medemens? Ik denk daar anders over. Schuldgevoel gaat hierin te ver maar ik vind mezelf wel dégelijk meewerkend aan het feit dat een ander vreemdgaat en eigenlijk.... vind ik dat zelf best een kutgevoel.
Alle reacties Link kopieren
Daarover heb ik dus een serieus gesprek over gehad met minnaar. Niks seks, maar praten, praten, praten. Hij vindt het mijn verantwoordelijkheid maar het voelt ook als wroeten in een relatie.
Alle reacties Link kopieren
Wat zijn zaken die jullie te verregaand / privé vinden om te delen met nr2?
quote:x_ella_x schreef op 15 april 2012 @ 18:52:

Wat zijn zaken die jullie te verregaand / privé vinden om te delen met nr2?Geen. Alles dat ter tafel komt is deelbaar. Het hangt van mijn relatie met die nummer 2 af óf ik het ook wil delen.
quote:justacuteguy schreef op 15 april 2012 @ 17:19:

ik snap je nop.....helder



gelukkige moeder alleen met zo en af en toe steamy sex en/ of goed gesprek.



en misschien erg persoonlijk..... tevreden met grofweg paar x per maand sex?



Ehm. Nee, eigenlijk niet. Die paar keer per maand haal ik in de verste verte nl niet. Misschien 1 keer per 2 maanden, gemiddeld?? Iets wat ik best jammer vind, maar het is niet echt anders.

Zit voorzichtig wel eens te denken of ik er niet een oplossing voor kan bedenken, maar voor nu is dit even het maximale, geloof ik.



Als ik dan mag, maak ik er ook gretig gebruik van en haal ik alles eruit dat er in zit .
quote:hyperion schreef op 15 april 2012 @ 17:22:

[...]

En alweer eens. Mooi en goed geschreven. Claimen werkt niet. Verwachtingen scheppen teleurstellingen en smeken is al helemaal niet mijn ding. Bottomline blijft wat mij betreft een goede communicatie. Dat werkt prima.



Hyp, soms denk ik wel dat dat ook een stukje zelfbescherming is. Zodra je meer gaat verwachten, gaat trekken aan iemand of toch ineens gaat lopen fantaseren over hoe-het-zou-zijn-als, maak je het voor jezelf ook steeds moeilijker.



Wat je eigenlijk ook zegt, verwachtingen scheppen teleurstellingen. Zeker in minnaarrelaties waar ook nrs 1 meetellen.

De keren dat ik meer gevoel toeliet, maakten me echt ongelukkig.



En je hebt gelijk, communiceren is de beste basis.



...
..
Alle reacties Link kopieren
Het valt me op dat jullie zoveel weten van jullie nr. 2. Ik heb geen telnr /mailadres van hem, weet niet met zekerheid waar hij woont (alleen aan de andere kant van NL). Hij is getrouwd, weet wat voor werk hij doet en wat z'n hobby is, that's it. Andersom weet ie alles van me. Krijg soms het gevoel dat ie me niet vertrouwd. Maar ik zeg er niks van, zou het jammer vinden om onze spannende dates te moeten missen.
Alle reacties Link kopieren
@Noppies: Bedankt voor je uitgebreide reactie. Wat ik bijzonder vind, is dat je schrijft dat hij jouw leven binnenstapt als hij bij jou komt en jullie daarna samen zijn, al dan niet in gezelschap van mensen uit jouw sociale leven. Ik blijf het daarom moeilijk te begrijpen vinden dat er zo'n bunker zit om zijn privéleven als je dat afzet tegen dat van jou. Het heeft wat mij betreft niets te maken met het sussen van zijn geweten, zoals jij schrijft. Dat wil er bij mij simpelweg niet in. Ik zie het meer als een hele bewuste keuze van hem om het zo te doen en juist daar zit hem dan het wantrouwen/de achterdocht naar jou toe in. Ik mis gewoon de gelijkwaardigheid, ook al vanwege het feit dat jullie elkaar blijkbaar al een behoorlijke tijd kennen. Ik lees dat hij meer afstand neemt. Moet ik het zo lezen dat het gaat om een eenzijdige beslissing van hem? Ook zijn "op slot schieten" en een reactie in de trant van "gaat je niks aan" vind ik ver beneden peil en past i.m.o. niet bij een omgang zoals die er tussen jullie zou moeten zijn. Dat komt over alsof hij de baas is en jij maar moet volgen. Ik ben blij dat je de afstand groter voelt worden en ik hoop ook voor je dat het eindig is..hopelijk op korte termijn. Dit zou je wat mij betreft niet moeten willen. Maar ja..da's mijn mening..
Alle reacties Link kopieren
quote:meis34 schreef op 15 april 2012 @ 19:35:

Het valt me op dat jullie zoveel weten van jullie nr. 2. Ik heb geen telnr /mailadres van hem, weet niet met zekerheid waar hij woont (alleen aan de andere kant van NL). Hij is getrouwd, weet wat voor werk hij doet en wat z'n hobby is, that's it. Andersom weet ie alles van me. Krijg soms het gevoel dat ie me niet vertrouwd. Maar ik zeg er niks van, zou het jammer vinden om onze spannende dates te moeten missen.Hmmm...lekker dan...not. Totale disbalans. Lees mijn reactie (hierboven) eventjes op Noppies. Zonder gelijkwaardigheid werkt het wat mij betreft niet. Dat hij gebonden is, zal allemaal best, maar het gaat om het vertrouwen. Dat geeft hij je simpelweg niet. Oftewel: hij vertrouwt je niet. Een dergelijke omgang met een nr2 vind ik hoogst ongezond en hoogst ongelijkwaardig. Waardeloos.
quote:hyperion schreef op 15 april 2012 @ 17:33:

[...]





Wat houdt je tegen om minnaar nummer 2 te lozen? Zoals ik het lees, is er -zoals ik net al schreef- een behoorlijke, zo niet totale, disbalans in jullie "verhouding". Daar komt nu nog eens de eenzijdigheid bij van het contact: alleen als hij in je buurt is. Heb jij daar dan niets in in te brengen? Ik denk dat je nu gaat schrijven dat hij in fysieke zin woest aantrekkelijk is, maatschappelijk zeer geslaagd is, enorm dominant is en heerlijk in bed, want ik lees in mentale zin geen raakvlakken. Dat vind ik nogal een opgave. Consumerende seks kun je i.m.o. elders ook wel krijgen en met een man die zich zo denkt te kunnen gedragen, zou ik het als vrouw niet lang volhouden. Dus...wat is het dan wat jou zo in hem aantrekt?



Maar goed, dumpen. Ik zeg: oke.

Woestaantrekkelijk, onmisbaar in mijn leven, etc etc. Ik zeg: ja, maar.. niet genoeg om op te heffen.



..

En als ik hem dan afgelopen week echt vergeet - ècht compleet vergeet, dan weet ik eigenlijk zelf ook wel dat het wel genoeg geweest is.

..

Waarom ik niet definitief de knoop doorhak? Geen idee. Ik geloof dat ik ergens hoop dat het doodbloedt. Telt dat ook? De makkelijkste weg?
Alle reacties Link kopieren
En zo ging ik in 1 weekend van 3 naar 0 minnaars. Heb nog ze zelf allemaal opgezegd, nr 2 en 3 uit respect naar hen. Nr 1 omdat hij net als ik niet eerlijk is. Ik kan het hem niet kwalijk nemen, maar ik heb ook besloten dit niet te willen.

Ik vind het ontzettend moeilijk en zal hem ook vreselijk missen. Ik zit nu ook echt te wachten tot hij reageert, stiekum wil ik hem nog steeds. Verstand en gevoel hebben echt ruzie nu...



Ik zou graag ook op jullie reageren, maar ben even niet in de stemming. Ik kom over als een grote egoist, ik weet het. Zo reageer ik onbewust nu ook naar mannen, bang om (weer) mezelf te verliezen in een man, verlies ik nu de mannen zelf. Ik moet nog een hoop leren...
.
quote:Rooss4 schreef op 15 april 2012 @ 18:05:

Welja, Nop.. dumpen die hap. Tis maar een man...



**Lolita, ik ben het met Iddan eens. Hij is verantwoordelijk voor zijn huwelijk. Niet jij. Op geen enkele manier. Als hij zich verliest, is dat aan hem om te corrigeren en grenzen te trekken.**



Van dit stukje schrik ik altijd een beetje.. heb je als mens, als burger, als stukje intellect, geen enkele verantwoording aan je van-niks-wetende-medemens? Ik denk daar anders over. Schuldgevoel gaat hierin te ver maar ik vind mezelf wel dégelijk meewerkend aan het feit dat een ander vreemdgaat en eigenlijk.... vind ik dat zelf best een kutgevoel.



Deze zin moet er idd misschien uit. Heb in mijn enthousiaste tikken in het zwembad misschien een beetje kort door de bocht gereageerd, want zo werkt het idd ook bij mij niet helemaal.

Het meewerkende, gelegenheid biedende deel is natuurlijk wel mijn aandeel. Maar het vreemdgaan, het op het spel zetten van zijn huwelijk, de risico's van ontdekking, het verdriet dat hij zijn vrouw aandoet.. Nee, ik kan me daar niet verantwoordelijk voor voelen.

Is dat slecht?

Netjes van mezelf vind ik het niet en ik neem ook afstand als ik, zoals bij mnr 1, merk dat het thuis weer beduidend minder leuk is.



Oh, men... Het lijkt inmiddels wel de Noppies-show.. Als ik jullie verveel, zeg dan als-je-blieft gewoon dat ik mn mond moet houden!
quote:Doornroosje1981 schreef op 15 april 2012 @ 19:44:

En zo ging ik in 1 weekend van 3 naar 0 minnaars. Heb nog ze zelf allemaal opgezegd, nr 2 en 3 uit respect naar hen. Nr 1 omdat hij net als ik niet eerlijk is. Ik kan het hem niet kwalijk nemen, maar ik heb ook besloten dit niet te willen.

Ik vind het ontzettend moeilijk en zal hem ook vreselijk missen. Ik zit nu ook echt te wachten tot hij reageert, stiekum wil ik hem nog steeds. Verstand en gevoel hebben echt ruzie nu...



Ik zou graag ook op jullie reageren, maar ben even niet in de stemming. Ik kom over als een grote egoist, ik weet het. Zo reageer ik onbewust nu ook naar mannen, bang om (weer) mezelf te verliezen in een man, verlies ik nu de mannen zelf. Ik moet nog een hoop leren...



Jee, heftig! Van drie naar nul is wel drastisch. Heeft dit topic je tot die inzichten gebracht?

En nr 1 is niet eerlijk schrijf je, niet eerlijk naar jou? Over jullie? Over zijn gevoel?
quote:iddan schreef op 15 april 2012 @ 19:31:

[...]





Je werkt misschien wel mee aan het vreemdgaan van de ander, maar dat de ander met jou vreemdgaat dat is dan toch zijn eigen keuze? je dwingt hem toch niet?



Stel nu: als mijn relatie nu stukloopt, omdat mijn nr1 erachter komt dat ik een nr2 heb, is daar mijn nr 2 dan verantwoordelijk voor?



Nee hoor, hij dwingt je niet.. en als jij er niet was dan was er wel een ander en zo zijn er nog 88 redenen om jezelf vrij te pleiten. Maar in mijn hoofd werkt het dus niet helemaal zo. Het is zijn verantwoording en zijn relatie en als het uitkomt en zijn relatie is over is dat zijn schuld. Helemaal mee eens.



Maar ik ben geen lijdend voorwerp toch? Ik ben een mens en nog redelijk intelligent ook. Ik kan me verplaatsen in anderen, ik kan denken "goffer, stel dat het mijn vent was, hoe kut zou ik me voelen?" En ja, als mijn man vreemd zou gaan zou ik stiekem ook een beetje boos zijn op haar. Want met een gebonden kerel te bedde stappen, dat dóe je niet. Gewoon.. omdat ieder mens een soort van verantwoording heeft naar ieder mens. (deze discussie is al eens gevoerd ook, het collectieve verwantwoordelijkheids gevoel).



En daarmee ben ik dus ook een hypocriet geval want ik heb ook vreemdgangers in mijn bed mogen ontvangen... en dat voelde idd nooit helemaal 100% lekker. (ik heb ook vaak gedacht.. wat als hij nú een hartverknettering krijgt?)
Alle reacties Link kopieren
@Noppies: Vaker contact onmogelijk? Mja...dat is omdat híj dat niet wil. Maar waar blijf jij in dat verhaal? Het is volgens mij echt zoals ik al schreef: hij bepaalt wanneer er contact is, of er afgesproken kan worden etc. etc. Je bent toch geen puppet on a string? Je hebt zelf toch ook een keuze?! Ik snap echt niet waarom je je zo laat behandelen door die kerel. Tuurlijk..je kunt lekker wachten tot het doodbloedt, maar je weet ook wel dat dit niet gaat gebeuren. Het is immers allemaal lekker makkelijk voor hem. Als hij in de buurt is om zijn klanten te bezoeken, dan bezoekt hij jou ook. En zo niet, dan niet en zie je hem dus ook niet. Da's goed waardeloos als je het mij vraagt, want jouw wensen en verlangens zijn -door zijn gedrag- volledig ondergeschikt geworden. Sterker nog: ze zijn helemaal niet in beeld, ze bestaan simpelweg niet. Om die reden zal hij het nooit laten doodbloeden: hij bepaalt immers alles. Er is dus geen makkelijkste weg of weg van de minste weerstand. Alleen jij kunt de beslissing nemen om te stoppen. En dat weet je eigenlijk zelf ook wel...toch?
quote:meis34 schreef op 15 april 2012 @ 19:35:

. Maar ik zeg er niks van, zou het jammer vinden om onze spannende dates te moeten missen.

Que??

Als jij naar zijn privé dingen zou vragen zou je bang zijn hem als minnaar te verliezen? Dat gaat nergens over!!



Persoonlijke dingen delen is een must voor mij. Een date bestaat toch nooit alleen uit neuken? Er moet ook ruimte zijn voor gesprek. Als mijn minnaar zo weinig vertrouwen in me zou hebben, hoeft hij mijn bed ook niet van dichtbij te zien. Nee, dat zou niet werken voor mij...
Doornroosje kut zeg!

Wel een super sterke beslissing. Net als Nop ben ik benieuwd naar het oneerlijke stuk. Hebben ze allemaal al gereageerd?
quote:hyperion schreef op 15 april 2012 @ 19:37:

@Noppies: Bedankt voor je uitgebreide reactie. Wat ik bijzonder vind, is dat je schrijft dat hij jouw leven binnenstapt als hij bij jou komt en jullie daarna samen zijn, al dan niet in gezelschap van mensen uit jouw sociale leven. Ik blijf het daarom moeilijk te begrijpen vinden dat er zo'n bunker zit om zijn privéleven als je dat afzet tegen dat van jou. Het heeft wat mij betreft niets te maken met het sussen van zijn geweten, zoals jij schrijft. Dat wil er bij mij simpelweg niet in. Ik zie het meer als een hele bewuste keuze van hem om het zo te doen en juist daar zit hem dan het wantrouwen/de achterdocht naar jou toe in. Ik mis gewoon de gelijkwaardigheid, ook al vanwege het feit dat jullie elkaar blijkbaar al een behoorlijke tijd kennen. Ik lees dat hij meer afstand neemt. Moet ik het zo lezen dat het gaat om een eenzijdige beslissing van hem? Ook zijn "op slot schieten" en een reactie in de trant van "gaat je niks aan" vind ik ver beneden peil en past i.m.o. niet bij een omgang zoals die er tussen jullie zou moeten zijn. Dat komt over alsof hij de baas is en jij maar moet volgen. Ik ben blij dat je de afstand groter voelt worden en ik hoop ook voor je dat het eindig is..hopelijk op korte termijn. Dit zou je wat mij betreft niet moeten willen. Maar ja..da's mijn mening..



Hyp, dank je wel voor je uitgebreide reacties (en de rest ook hoor, ik wil niemand tekort doen nu!).



..



Helder. Fijn ook om bevestiging te krijgen dat er idd iets scheef zit en dat mijn gevoel van een naderend einde, klopt.

..
..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven