
Minnaar deel 19.

maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"


woensdag 19 december 2012 om 11:10
quote:noa00 schreef op 19 december 2012 @ 09:52:
[...]
Zou dat echt kunnen denk je roos?
Ja, ik denk het wel.
Weet je, het ligt enorm aan de manier waarop de hele minnaar relatie en de breuk is verlopen. Als de koek een beetje op is, als je op een goede manier afscheid kan nemen en niemand beschadigd is, als je voldoende deelt voor een leuke vriendschap dan kan het zeker. Ik heb één ex-minnaar die ik nog regelmatig in een vriendschappelijke setting zie. Erg leuk en waardevol. En ab-so-luut geen behoefte meer aan seks met hem.
[...]
Zou dat echt kunnen denk je roos?
Ja, ik denk het wel.
Weet je, het ligt enorm aan de manier waarop de hele minnaar relatie en de breuk is verlopen. Als de koek een beetje op is, als je op een goede manier afscheid kan nemen en niemand beschadigd is, als je voldoende deelt voor een leuke vriendschap dan kan het zeker. Ik heb één ex-minnaar die ik nog regelmatig in een vriendschappelijke setting zie. Erg leuk en waardevol. En ab-so-luut geen behoefte meer aan seks met hem.

woensdag 19 december 2012 om 11:17
Denk ik ook. Maar precies wat Roos zegt, en daarbij moet de ander wel iemand zijn die werkelijk iets toevoegt als vriend. Dan moet je tijdens de minnaarrelatie al een enorme geestelijke klik hebben gehad, denk ik. Sommige mensen voegen wat dat betreft enorm veel toe, in de vorm van klankbord. Of je kunt enorm goed met elkaar lachen, gezellige dingen doen. Dat voegt echt iets toe, ook al heb je dan geen seks meer. Ik heb dat met mijn ex-partner (van voor laatste ex), dat is echt een aanvulling voor mij. Elkaar helpen, elkaars klankbord zijn.

woensdag 19 december 2012 om 11:26
Voor een vriendschap heb ik niet eens een enorme geestelijke klik nodig. Wederzijdse interesse in en naar elkaar, een lach, even janken, even delen is voldoende. met ex-minnaar ben ik bv 2 keer naar de sauna geweest sinds het "uit" is en daar genieten we beiden enorm van. Verder kan ik enorm met hem lachen. Dat maakt hem tot een waardevolle kameraad.
Hoe en of dat met deFries ooit vorm zal krijgen weet ik niet. We zien het wel.
Sam, juist in deze drukte van werk en feestdagen was het waardevol geweest om even een pas op de plaats te maken, contact technisch. Wellicht zou het voor jou eea in de juiste context trekken omdat ik lees dat je allerlei principes overboord aan het gooien bent. En dat is best jammer.
Sterker nog, het zou je wanhopig en heel erg ongelukkig kunnen maken omdat jij tegen de muren vliegt en hij "gewoon lekker thuis" bij zijn gezinnetje is.
Zo ook de kerstdagen, hij bij zijn vrouw, jij alleen bij familie. Het lot van de minnares.
Ik hoop dat dit avontuur je onbeschadigd verlaat...
Hoe en of dat met deFries ooit vorm zal krijgen weet ik niet. We zien het wel.
Sam, juist in deze drukte van werk en feestdagen was het waardevol geweest om even een pas op de plaats te maken, contact technisch. Wellicht zou het voor jou eea in de juiste context trekken omdat ik lees dat je allerlei principes overboord aan het gooien bent. En dat is best jammer.
Sterker nog, het zou je wanhopig en heel erg ongelukkig kunnen maken omdat jij tegen de muren vliegt en hij "gewoon lekker thuis" bij zijn gezinnetje is.
Zo ook de kerstdagen, hij bij zijn vrouw, jij alleen bij familie. Het lot van de minnares.
Ik hoop dat dit avontuur je onbeschadigd verlaat...

woensdag 19 december 2012 om 11:54
Zij vieren geen kerst Roos...
Maar ik 1 dag wel en de andere kerstdagen moet ik werken...
En inderdaad mijn principes zijn ergens een beetje overboord gegooid, komt doordat ik het leven heel erg anders ben gaan zien het afgelopen jaar, ik heb nogal wat op mijn bordje gekregen en ben in gaan zien dat wat de wereld als goed en verantwoord ziet niet is wat mij gelukkig maakt + dat het leven maar kort is en ik eruit wil halen wat mij wel gelukkig maakt ipv te voldoen aan dat wat de wereld van mij verwacht...
Ik ben even zoekende, maar dat staat behoorlijk los van minnaar.
Maar ik 1 dag wel en de andere kerstdagen moet ik werken...
En inderdaad mijn principes zijn ergens een beetje overboord gegooid, komt doordat ik het leven heel erg anders ben gaan zien het afgelopen jaar, ik heb nogal wat op mijn bordje gekregen en ben in gaan zien dat wat de wereld als goed en verantwoord ziet niet is wat mij gelukkig maakt + dat het leven maar kort is en ik eruit wil halen wat mij wel gelukkig maakt ipv te voldoen aan dat wat de wereld van mij verwacht...
Ik ben even zoekende, maar dat staat behoorlijk los van minnaar.

woensdag 19 december 2012 om 12:05
Justme, gevoelens krijgen is bijna nooit bewust, dat kan ook niet want het is een gevoelsding en "bewust" is een geestding. Allerlei hormonen en stofjes zorgen voor dat gevoel.. tel daar de verslaving bij op en klaar ben je.
Sam, je eigen principes hebben toch niet zoveel te maken met wat de wereld als goed en verantwoord ziet?
Sam, je eigen principes hebben toch niet zoveel te maken met wat de wereld als goed en verantwoord ziet?
woensdag 19 december 2012 om 13:16
quote:mercadonna schreef op 18 december 2012 @ 23:41:
Dag allemaal, hier een gescheiden vrouw en sinds een jaar een minnaar. Ik zit met iets dat denk ik onacceptabel is en vraag me af of het voor jullie herkenbaar is. Ik wil eigenlijk een nieuwe nr1 zonder mijn minnaar op te geven. Ik ben heel gek op hem en hij op mij maar hij is gebonden. Een echte relatie met alles erop en eraan zit er niet in. Dus tja...daar zit ik nou...zoek een nieuwe nr1 die een open relatie wilt
Dag allemaal, hier een gescheiden vrouw en sinds een jaar een minnaar. Ik zit met iets dat denk ik onacceptabel is en vraag me af of het voor jullie herkenbaar is. Ik wil eigenlijk een nieuwe nr1 zonder mijn minnaar op te geven. Ik ben heel gek op hem en hij op mij maar hij is gebonden. Een echte relatie met alles erop en eraan zit er niet in. Dus tja...daar zit ik nou...zoek een nieuwe nr1 die een open relatie wilt
woensdag 19 december 2012 om 13:29
quote:liesbethtje schreef op 19 december 2012 @ 01:01:
Sorry dat ik even nog op jullie topic binnenval. Enkele maanden geleden heb ik hier ook meegeschreven over een SV. (waar ik trouwens af en toe nog sporadisch contact mee heb)
In elk geval zijn er hier mannelijke viva-meelezers die het alsnog nodig vinden om mij vriendschapsverzoeken sturen omdat ze op op zoek zijn (vissen) naar een SV. (Die dus blijkbaar nu deel 18 aan het lezen zijn)
Nee jongens/mannen geen interesse, dus laat die vriendschapsverzoeken dus maar achterwege.dat is wel erg triest van hun
Sorry dat ik even nog op jullie topic binnenval. Enkele maanden geleden heb ik hier ook meegeschreven over een SV. (waar ik trouwens af en toe nog sporadisch contact mee heb)
In elk geval zijn er hier mannelijke viva-meelezers die het alsnog nodig vinden om mij vriendschapsverzoeken sturen omdat ze op op zoek zijn (vissen) naar een SV. (Die dus blijkbaar nu deel 18 aan het lezen zijn)
Nee jongens/mannen geen interesse, dus laat die vriendschapsverzoeken dus maar achterwege.dat is wel erg triest van hun
woensdag 19 december 2012 om 13:47
quote:Rooss4 schreef op 19 december 2012 @ 11:10:
[...]
Ja, ik denk het wel.
Weet je, het ligt enorm aan de manier waarop de hele minnaar relatie en de breuk is verlopen. Als de koek een beetje op is, als je op een goede manier afscheid kan nemen en niemand beschadigd is, als je voldoende deelt voor een leuke vriendschap dan kan het zeker. Ik heb één ex-minnaar die ik nog regelmatig in een vriendschappelijke setting zie. Erg leuk en waardevol. En ab-so-luut geen behoefte meer aan seks met hem.
Ja dat lijkt mij ook inderdaad. Ik hoef ex nr 2 niet meer te zien, maar ik denk dat als we afspreken ik dan te zwak ben om nee te zeggen. Sta zo ie zo niet zo heel sterk in mijn schoenen op bepaalde fronten.
Fijn als het wel zo kan inderdaad!
[...]
Ja, ik denk het wel.
Weet je, het ligt enorm aan de manier waarop de hele minnaar relatie en de breuk is verlopen. Als de koek een beetje op is, als je op een goede manier afscheid kan nemen en niemand beschadigd is, als je voldoende deelt voor een leuke vriendschap dan kan het zeker. Ik heb één ex-minnaar die ik nog regelmatig in een vriendschappelijke setting zie. Erg leuk en waardevol. En ab-so-luut geen behoefte meer aan seks met hem.
Ja dat lijkt mij ook inderdaad. Ik hoef ex nr 2 niet meer te zien, maar ik denk dat als we afspreken ik dan te zwak ben om nee te zeggen. Sta zo ie zo niet zo heel sterk in mijn schoenen op bepaalde fronten.
Fijn als het wel zo kan inderdaad!
woensdag 19 december 2012 om 15:09
Misschien dan nu toch maar eens van me afschrijven.
Het voelt voor mij niet echt dat ik een minnaar heb (dan denk ik toch vooral aan regelmatig sex hebben met een andere man).
Ik heb een aantal x gezoend met een vriend/kennis van ons. Mijn man weet hier uiteraard niks van. Ook ik ben altijd tegen vreemdgaan geweest.
De eerste x zoenen "overkwam" mij/ons gewoon. In hoeverre je dat kan overkomen. We waren er allebei bij en vonden het op dat moment geen probleem (er was wel drank in het spel). In de afgelopen twee maanden hebben we nog een aantal x bewust met elkaar gezoend. Elkaar dus ook bewust opgezocht en ontzettend veel whats app contact gehad. Ook gewoon contact. We zien elkaar eigenlijk best wel vaak (met onze partners erbij en nog een aantal andere mensen).
Eigenlijk is er al heel lang een klik tussen ons, gewoon gezellig noem maar op. Mijn man zoekt er dus ook niks achter dat ik vrij veel met hem app.
We weten allebei dat het beter is om hier mee te stoppen (in ons hoofd en via de whats app hebben we wel naar elkaar toe uitgesproken dat we wel meer zouden willen), maar ik merk nu toch dat ik wel redelijk "verslaafd" ben aan hem (onder de huid zitten? zoals ik hier zo mooi las)
Nu komt het natuurlijk: gisteren waren we weer aan het appen gewoon leuk en gezellig. Tot ik met de vraag kwam of hij er spijt van heeft (heeft hij 1x eerder gehad, geen spijt maar angst dat er iemand achter zou komen, maar na 1 dag weinig contact toch eigenlijk verder gegaan waar we waren gebleven).
En nee ook gisteren gaf hij aan geen spijt te hebben. Hij is dus wel heel bang dat als zn vrouw er achter komt dat hij zn dochter kwijt raakt. Waarop ik heb gevraagd of hij dan wou stoppen. Dat wil die eigenlijk ook niet. Toen heb ik gezegd dat ik de knoop wel door zou hakken voor hem en dat het dan maar niet meer moest gebeuren. En oh oh oh wat voelt dat niet leuk zeg. Voelt nu gewoon alsof ik liefdesverdriet heb.
Ondertussen hebben we nog wel steeds contact via whats app. Gewoon over koetjes en kalfjes. Voel me gewoon een beetje rot en het voelt zo dubbel.
Ach waarschijnlijk loopt het allemaal wel los, maar moest gewoon even mijn verhaal kwijt. Kan verder bij niemand anders terecht (en dat is het risico van vreemdgaan). Als ik dit aan een van mn vriendinnen zou vertellen denk ik niet dat het mij in dank afgenomen wordt.
Bedankt voor het aanhoren/lezen van mijn verhaal. Lucht me een beetje op.
Het voelt voor mij niet echt dat ik een minnaar heb (dan denk ik toch vooral aan regelmatig sex hebben met een andere man).
Ik heb een aantal x gezoend met een vriend/kennis van ons. Mijn man weet hier uiteraard niks van. Ook ik ben altijd tegen vreemdgaan geweest.
De eerste x zoenen "overkwam" mij/ons gewoon. In hoeverre je dat kan overkomen. We waren er allebei bij en vonden het op dat moment geen probleem (er was wel drank in het spel). In de afgelopen twee maanden hebben we nog een aantal x bewust met elkaar gezoend. Elkaar dus ook bewust opgezocht en ontzettend veel whats app contact gehad. Ook gewoon contact. We zien elkaar eigenlijk best wel vaak (met onze partners erbij en nog een aantal andere mensen).
Eigenlijk is er al heel lang een klik tussen ons, gewoon gezellig noem maar op. Mijn man zoekt er dus ook niks achter dat ik vrij veel met hem app.
We weten allebei dat het beter is om hier mee te stoppen (in ons hoofd en via de whats app hebben we wel naar elkaar toe uitgesproken dat we wel meer zouden willen), maar ik merk nu toch dat ik wel redelijk "verslaafd" ben aan hem (onder de huid zitten? zoals ik hier zo mooi las)
Nu komt het natuurlijk: gisteren waren we weer aan het appen gewoon leuk en gezellig. Tot ik met de vraag kwam of hij er spijt van heeft (heeft hij 1x eerder gehad, geen spijt maar angst dat er iemand achter zou komen, maar na 1 dag weinig contact toch eigenlijk verder gegaan waar we waren gebleven).
En nee ook gisteren gaf hij aan geen spijt te hebben. Hij is dus wel heel bang dat als zn vrouw er achter komt dat hij zn dochter kwijt raakt. Waarop ik heb gevraagd of hij dan wou stoppen. Dat wil die eigenlijk ook niet. Toen heb ik gezegd dat ik de knoop wel door zou hakken voor hem en dat het dan maar niet meer moest gebeuren. En oh oh oh wat voelt dat niet leuk zeg. Voelt nu gewoon alsof ik liefdesverdriet heb.
Ondertussen hebben we nog wel steeds contact via whats app. Gewoon over koetjes en kalfjes. Voel me gewoon een beetje rot en het voelt zo dubbel.
Ach waarschijnlijk loopt het allemaal wel los, maar moest gewoon even mijn verhaal kwijt. Kan verder bij niemand anders terecht (en dat is het risico van vreemdgaan). Als ik dit aan een van mn vriendinnen zou vertellen denk ik niet dat het mij in dank afgenomen wordt.
Bedankt voor het aanhoren/lezen van mijn verhaal. Lucht me een beetje op.

woensdag 19 december 2012 om 15:14
Sterk van je, dat je ermee gestopt bent! Lees hierboven mijn verhaal maar even als je wil, over mijn vriendin die een relatie aanging met mijn ex-partner. Dat moet je echt niet willen..Dat hakt er twee keer zo hard in, dan met een onbekende. Zeker omdat je man jullie vriend met jou vertrouwt (deed ik ook, had dit nooit verwacht), komt het als dubbel verraad bij hem binnen.

woensdag 19 december 2012 om 15:51


woensdag 19 december 2012 om 17:41
Officiëel ben je een minnares als je de maitresse bent van een getrouwde man.
Hier noemen we een minnaar iemand waar we gevoelens voor hebben, regelmatig contact mee hebben, het is ook iets dat langer duurt dan 3 weken.
Anders noemen we hem een SV.
Maar dat meer hier gegroeid dan dat het daadwerkelijk ook klopt. Met iemand zoenen zou ik niet scharen onder minnaarschap. Dat is gewoon een zoenvriendje.. ZV zeg maar
Hier noemen we een minnaar iemand waar we gevoelens voor hebben, regelmatig contact mee hebben, het is ook iets dat langer duurt dan 3 weken.
Anders noemen we hem een SV.
Maar dat meer hier gegroeid dan dat het daadwerkelijk ook klopt. Met iemand zoenen zou ik niet scharen onder minnaarschap. Dat is gewoon een zoenvriendje.. ZV zeg maar

woensdag 19 december 2012 om 18:55
Niks lunchpauze! Een slavendrijfster is het!
Ik ken natuurlijk ook de smoezenlijst.. en af en toe schiet het wel door mijn hoofd dat ik eigenlijk zou moeten stoppen, omdat het nergens toe leidt. Stel dat ik hierdoor mijn kans op een vrije leuke man laat schieten?
Maar smoezen gebruikt hij niet, hij belooft me niets en dat is helemaal niet waar het om gaat.
Zijn vrouw weet het overigens. Ze heeft een keer aan een vriendin van mij gevraagd of zij het ook wist. Denk dat ze er voor zichzelf ook een soort gedoogbeleid op heeft gezet. Zolang zij het niet merkt, is het voor haar acceptabel. Denk dat ze wel aan de bel trekt als ze iets leest of oppikt.
Tot nu toe heeft hij alles wat ze gemerkt heeft of gelezen heeft afgedaan als een goede vriendschap en geen bedreiging. Zo begon het ook en daarna heeft ze volgens mij nooit meer iets gevonden. Ze heeft ook ooit een week niet met hem gepraat, maar niet gezegd waarom. Hij denkt dat het iets met mij te maken heeft, maar geen idee.
Maar ik vraag er heel bewust niet naar, om te voorkomen dat er gebeurt wat jouw vriendin heeft gedaan. Dat is toch geen eerlijke grond om iemand te 'vangen'? Zijn vrouw zit mij niet in de weg, ze hoeft niet uit beeld. Want wat heb ik er aan als hij op een dag het mij kwalijk gaat nemen dat ik gepushed heb om bij haar weg te gaan bijvoorbeeld? Dat hij alleen maar bij mij is uiteindelijk, omdat zij zijn koffers bij de weg heeft gezet. Dat kan toch geen goed begin zijn?
Wat zul jij je bedonderd hebben gevoeld, door beide. Twee mensen die zo dicht bij je stonden..
Elk vreemdgaan beschadigt veel mensen, maar ik denk dat het een paar gradaties erger is als blijkt dat het zo dichtbij zit.
Sam, bij mij kon het niet sneller gaan. Ik moest afstand houden om mezelf niet te verliezen en hier staande te kunnen blijven. En staande blijven was echt het allerbelangrijkste, omdat ik een kind heb.
Pas nu kijk ik er anders naar en heb ik ook meer behoefte aan contact, maar dat heeft wel vier jaar geduurd.
Staat jouw minnaar er hetzelfde in, Sam? Praten jullie over 'jullie'?
Gevoelens zijn niet te sturen. Ik weet al heel lang dat Guus in mijn hart zit, maar kon het door de afstand altijd in perspectief plaatsen. We zijn elkaars nr 2, hij is getrouwd, ik zie ook andere mannen en duik er regelmatig wel eentje op in de kroeg.
Nu er minder afstand is, is dat veel moeilijker geworden. Iemand moet ECHT leuk zijn, wil ik meegaan, ik ga niet meer voor de wilde wip.
Ik ken natuurlijk ook de smoezenlijst.. en af en toe schiet het wel door mijn hoofd dat ik eigenlijk zou moeten stoppen, omdat het nergens toe leidt. Stel dat ik hierdoor mijn kans op een vrije leuke man laat schieten?
Maar smoezen gebruikt hij niet, hij belooft me niets en dat is helemaal niet waar het om gaat.
Zijn vrouw weet het overigens. Ze heeft een keer aan een vriendin van mij gevraagd of zij het ook wist. Denk dat ze er voor zichzelf ook een soort gedoogbeleid op heeft gezet. Zolang zij het niet merkt, is het voor haar acceptabel. Denk dat ze wel aan de bel trekt als ze iets leest of oppikt.
Tot nu toe heeft hij alles wat ze gemerkt heeft of gelezen heeft afgedaan als een goede vriendschap en geen bedreiging. Zo begon het ook en daarna heeft ze volgens mij nooit meer iets gevonden. Ze heeft ook ooit een week niet met hem gepraat, maar niet gezegd waarom. Hij denkt dat het iets met mij te maken heeft, maar geen idee.
Maar ik vraag er heel bewust niet naar, om te voorkomen dat er gebeurt wat jouw vriendin heeft gedaan. Dat is toch geen eerlijke grond om iemand te 'vangen'? Zijn vrouw zit mij niet in de weg, ze hoeft niet uit beeld. Want wat heb ik er aan als hij op een dag het mij kwalijk gaat nemen dat ik gepushed heb om bij haar weg te gaan bijvoorbeeld? Dat hij alleen maar bij mij is uiteindelijk, omdat zij zijn koffers bij de weg heeft gezet. Dat kan toch geen goed begin zijn?
Wat zul jij je bedonderd hebben gevoeld, door beide. Twee mensen die zo dicht bij je stonden..
Elk vreemdgaan beschadigt veel mensen, maar ik denk dat het een paar gradaties erger is als blijkt dat het zo dichtbij zit.
Sam, bij mij kon het niet sneller gaan. Ik moest afstand houden om mezelf niet te verliezen en hier staande te kunnen blijven. En staande blijven was echt het allerbelangrijkste, omdat ik een kind heb.
Pas nu kijk ik er anders naar en heb ik ook meer behoefte aan contact, maar dat heeft wel vier jaar geduurd.
Staat jouw minnaar er hetzelfde in, Sam? Praten jullie over 'jullie'?
Gevoelens zijn niet te sturen. Ik weet al heel lang dat Guus in mijn hart zit, maar kon het door de afstand altijd in perspectief plaatsen. We zijn elkaars nr 2, hij is getrouwd, ik zie ook andere mannen en duik er regelmatig wel eentje op in de kroeg.
Nu er minder afstand is, is dat veel moeilijker geworden. Iemand moet ECHT leuk zijn, wil ik meegaan, ik ga niet meer voor de wilde wip.

woensdag 19 december 2012 om 20:55
Nee dat zou het mij ook niet waard zijn. Daarvoor hou ik ook veel te veel van mijn man. Klinkt raar misschien maar is toch echt waar. Zou hem voor geen goud willen missen.
Maar vind het nu wel moeilijk. Man en kids liggen op bed en normaal zou ik direct whatsappen. Moet me wel heel erg inhouden. Maar t gaat wel goed komen.
En idd ik zou iemand ook een minnaar noemen als je sex hebt en zover zijn we niet gegaan (gelukkig???)
Maar vind het nu wel moeilijk. Man en kids liggen op bed en normaal zou ik direct whatsappen. Moet me wel heel erg inhouden. Maar t gaat wel goed komen.
En idd ik zou iemand ook een minnaar noemen als je sex hebt en zover zijn we niet gegaan (gelukkig???)

woensdag 19 december 2012 om 21:16
@tutteltje, Gelukkig??? Je bent ervan in de war, je vindt dat het niet mag, je vindt dat het moet stoppen. Maakt het dan nog uit welke naam je het geeft. Je vindt zelf dat je een grens overgegaan bent. Dat zegt genoeg toch? Erg knap dat je het gestopt hebt!
En ja dat doet pijn, het gemis van elke moment uitkijken naar een moment om te kunnen contacten naar helemaal niks meer, doet pijn....het is een soort van afscheid wat erg op liefdesverdriet lijkt. Heel herkenbaar. De pijn wordt minder hoor. Echt goed dat je het gestopt hebt, zo'n kleine kring dat is echt te link.
Hoe is hij eronder? Weet je dat? Hebben jullie elkaar al gezien nadat jij gezegd hebt het te willen stoppen?
Vindt je nr1 het trouwens niet gek als jullie totaal geen contact meer hebben, terwijl jullie dat wel tot voor kort dagelijks hadden? Weet je al wat je gaat zeggen als hij gaat vragen of er iets is?
En ja dat doet pijn, het gemis van elke moment uitkijken naar een moment om te kunnen contacten naar helemaal niks meer, doet pijn....het is een soort van afscheid wat erg op liefdesverdriet lijkt. Heel herkenbaar. De pijn wordt minder hoor. Echt goed dat je het gestopt hebt, zo'n kleine kring dat is echt te link.
Hoe is hij eronder? Weet je dat? Hebben jullie elkaar al gezien nadat jij gezegd hebt het te willen stoppen?
Vindt je nr1 het trouwens niet gek als jullie totaal geen contact meer hebben, terwijl jullie dat wel tot voor kort dagelijks hadden? Weet je al wat je gaat zeggen als hij gaat vragen of er iets is?

woensdag 19 december 2012 om 22:14
Hoi allemaal!
Ik breek nog een keer in, heb een paar maanden terug ook meegelezen en -geschreven, ben niet helemaal up-to-date meer vrees ik... Maar toch wilde ik jullie laten weten dat verloofde en ik het open relatie / sv/minnaarschap-gebeuren, eigenlijk hadden laten rusten en in therapie zijn gegaan. Hier al na 5 sessies mee gestopt vanwege erg duur, maar het heeft ons wel geholpen om beter te communiceren. We zijn dichter naar elkaar gegroeid, de seks is er weer en genieten er allebei intens van.
Toeval wil dat ik een maand geleden een leuke dame heb ontmoet op een feest waarbij zowel ik als zij, allebei hetero, vlinders voor elkaar voelden. Lang verhaal kort, we zagen elkaars mannen (alleen van foto) ook wel zitten en zijn nu bezig een ontmoeting te plannen in date- sfeer. Als alles klikt, doen we 2 mvv trio's dus dat is spannend om met mn vriend over te hebben.
Pasgeleden kwam ter sprake de open relatie, en hebben we concrete afspraken gemaakt en elkaar toestemming gegeven om van eventuele mogelijkheden gebruik te maken.
Ik heb er goed op gelet of hij niet mij zat te pleasen maar merkte dat het gesprek nu veel gelijkwaardiger verliep dan vóór de therapie.
We blijven erover in gesprek en het voelt echt goed we hebben zelfs telefoonseks gehad (dat is echt een overwinning voor beiden - we zien elkaar niet vaak vanwege zijn baan)
En blijven ondanks de fysieke afstand weer veel beter geestelijk in contact
Ik breek nog een keer in, heb een paar maanden terug ook meegelezen en -geschreven, ben niet helemaal up-to-date meer vrees ik... Maar toch wilde ik jullie laten weten dat verloofde en ik het open relatie / sv/minnaarschap-gebeuren, eigenlijk hadden laten rusten en in therapie zijn gegaan. Hier al na 5 sessies mee gestopt vanwege erg duur, maar het heeft ons wel geholpen om beter te communiceren. We zijn dichter naar elkaar gegroeid, de seks is er weer en genieten er allebei intens van.
Toeval wil dat ik een maand geleden een leuke dame heb ontmoet op een feest waarbij zowel ik als zij, allebei hetero, vlinders voor elkaar voelden. Lang verhaal kort, we zagen elkaars mannen (alleen van foto) ook wel zitten en zijn nu bezig een ontmoeting te plannen in date- sfeer. Als alles klikt, doen we 2 mvv trio's dus dat is spannend om met mn vriend over te hebben.
Pasgeleden kwam ter sprake de open relatie, en hebben we concrete afspraken gemaakt en elkaar toestemming gegeven om van eventuele mogelijkheden gebruik te maken.
Ik heb er goed op gelet of hij niet mij zat te pleasen maar merkte dat het gesprek nu veel gelijkwaardiger verliep dan vóór de therapie.
We blijven erover in gesprek en het voelt echt goed we hebben zelfs telefoonseks gehad (dat is echt een overwinning voor beiden - we zien elkaar niet vaak vanwege zijn baan)
En blijven ondanks de fysieke afstand weer veel beter geestelijk in contact
woensdag 19 december 2012 om 22:52
quote:Rooss4 schreef op 19 december 2012 @ 12:05:
Sam, je eigen principes hebben toch niet zoveel te maken met wat de wereld als goed en verantwoord ziet?
Roos, klopt, maar laten we het er even op houden dat ik altijd een kameleon ben geweest, een enorm aanpassingsvermogen heb en er heel mijn leven alles aan heb gedaan anderen niet voor het hoofd te stoten en hen gelukkig te maken. En dat meer dan eens boven mijn eigen geluk heb gesteld.
Het afgelopen jaar heeft voor mij in het teken gestaan van verdriet, wanhoop, mijn hoofd boven water proberen te houden en mezelf nog meer wegcijferen ten behoeve van mijn familie.
Nu de stilte is gevallen, degene die wel buiten hokjes kon denken en mij wel mezelf liet zijn er niet meer is heb ik geen uitlaatklep meer,
ik ben even behoorlijk aangewezen op mezelf om dit te verwerken/te boven te komen.
En daarbij komt het besef dat het leven kort is, geluk betrekkelijk, het leven een feest: maar je moet wel zelf de slingers ophangen.
Ik heb altijd geleefd naar de standaard van anderen om hen te behagen, geliefd te zijn, maar dat staat heel ver weg van wie ik echt ben en van dat wat me wel gelukkig maakt (al weet ik dat dit vaak een minder geaccepteerde weg is, dat ik voor mij zal moeten vechten en dat ik mensen kwijt zal raken omdat ik niet meer altijd wil wijken.)
Ik kom voor het eerst voor mij op de eerste plaats, en dat kost kruim, want hier is weinig begrip voor...
Sam, je eigen principes hebben toch niet zoveel te maken met wat de wereld als goed en verantwoord ziet?
Roos, klopt, maar laten we het er even op houden dat ik altijd een kameleon ben geweest, een enorm aanpassingsvermogen heb en er heel mijn leven alles aan heb gedaan anderen niet voor het hoofd te stoten en hen gelukkig te maken. En dat meer dan eens boven mijn eigen geluk heb gesteld.
Het afgelopen jaar heeft voor mij in het teken gestaan van verdriet, wanhoop, mijn hoofd boven water proberen te houden en mezelf nog meer wegcijferen ten behoeve van mijn familie.
Nu de stilte is gevallen, degene die wel buiten hokjes kon denken en mij wel mezelf liet zijn er niet meer is heb ik geen uitlaatklep meer,
ik ben even behoorlijk aangewezen op mezelf om dit te verwerken/te boven te komen.
En daarbij komt het besef dat het leven kort is, geluk betrekkelijk, het leven een feest: maar je moet wel zelf de slingers ophangen.
Ik heb altijd geleefd naar de standaard van anderen om hen te behagen, geliefd te zijn, maar dat staat heel ver weg van wie ik echt ben en van dat wat me wel gelukkig maakt (al weet ik dat dit vaak een minder geaccepteerde weg is, dat ik voor mij zal moeten vechten en dat ik mensen kwijt zal raken omdat ik niet meer altijd wil wijken.)
Ik kom voor het eerst voor mij op de eerste plaats, en dat kost kruim, want hier is weinig begrip voor...