
Minnaar deel 19.

maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
woensdag 19 december 2012 om 23:00
@ noppies, knap dat jij je staande kon houden, het in perspectief kon blijven plaatsen, maar ik zat/zit niet op een punt in mijn leven dat ik dat heel goed kan, ben even gevoelig voor iemand die, zoals roos het zei, door mijn muren heenkomt, die wel naar me luistert in alles en samen met mij in perspectief kan plaatsen.
Wij hebben het over ons, over de toekomst en staan hier gelukkig heel erg hetzelfde in, ondanks dat het ons beiden verdriet doet:
het is goed zoals het nu is, we hebben een plekje in elkanders hart dat heel dierbaar is, maar wij weten dat wij samen geen toekomst hebben omdat we alletwee niet bereid zijn alles op te geven, schepen te verbranden en samen verder gaan.
Er komt een dag dat onze wegen definitief zullen scheiden en dat besef doet zeer, maar is wel werkelijkheid.
Hij zal moeten wijken wanneer ik kies voor een vrije man en mijn hart weg wil geven, ik zal het veld moeten ruimen als het gedoogbeleid niet meer van kracht is. En dan bestaat nog de mogelijkheid dat het ooit op is tussen ons...
Wij hebben het over ons, over de toekomst en staan hier gelukkig heel erg hetzelfde in, ondanks dat het ons beiden verdriet doet:
het is goed zoals het nu is, we hebben een plekje in elkanders hart dat heel dierbaar is, maar wij weten dat wij samen geen toekomst hebben omdat we alletwee niet bereid zijn alles op te geven, schepen te verbranden en samen verder gaan.
Er komt een dag dat onze wegen definitief zullen scheiden en dat besef doet zeer, maar is wel werkelijkheid.
Hij zal moeten wijken wanneer ik kies voor een vrije man en mijn hart weg wil geven, ik zal het veld moeten ruimen als het gedoogbeleid niet meer van kracht is. En dan bestaat nog de mogelijkheid dat het ooit op is tussen ons...
woensdag 19 december 2012 om 23:04
Nee we hebben elkaar nog niet weer gezien. Dat gaat dit weekend gebeuren (verjaardag van z'n dochter). Aan de ene kant wil ik er helemaal niet naar toe maar dat kan ik niet maken tegenover z'n dochter en vrouw, vind ik.
En hoe hij zich voelt? Weet het niet precies. Hij vindt het wel dubbel. Maar verder? Ik weet het echt niet. De angst om z'n dochter kwijt te raken is heel groot en dat snap ik.
We zullen wel zien hoe het gaat. Heb ondertussen nog steeds niks van me laten horen. Vind ik dan wel knap van me en ga nu lekker slapen. Nog een dag werken en dan lekker vakantie!
En hoe hij zich voelt? Weet het niet precies. Hij vindt het wel dubbel. Maar verder? Ik weet het echt niet. De angst om z'n dochter kwijt te raken is heel groot en dat snap ik.
We zullen wel zien hoe het gaat. Heb ondertussen nog steeds niks van me laten horen. Vind ik dan wel knap van me en ga nu lekker slapen. Nog een dag werken en dan lekker vakantie!
woensdag 19 december 2012 om 23:56
Sam, mooie uitspraak: je moet zelf de slingers ophangen. Ik ben ook altijd een pleaser geweest, conflictvermijdend en ben mezelf door de jaren heen kwijtgeraakt.
Op een dag na nu een jaar geleden ontmoette ik m'n 1e minnaar en op die dag is m'n leven veranderd. Ik heb voor mezelf gekozen. Het is een zware en moeilijke weg, maar ik loop 'm met m'n hoofd omhoog en weet dat ik het kan. Jij kunt dat ook!! Sterkte!!
Op een dag na nu een jaar geleden ontmoette ik m'n 1e minnaar en op die dag is m'n leven veranderd. Ik heb voor mezelf gekozen. Het is een zware en moeilijke weg, maar ik loop 'm met m'n hoofd omhoog en weet dat ik het kan. Jij kunt dat ook!! Sterkte!!

donderdag 20 december 2012 om 08:20
Hey Sam, welkom hier! Ik moest het even verwerken gisteren hoor, toen ik jouw berichtje hier las. Ik zou niet graag in jouw schoenen staan, je hebt zo'n moeilijke tijd gehad. Erg jammer dat je nu al weet dat degene die er voor je is nu, ooit weer een andere weg gaat, zonder jou.
Tutteltje, heel goed van je dat je het nu afbreekt, sterk zijn!
Meis, ik herken veel in je, zoals je weet. Maar zo sterk als jij ben ik nog niet, jouw ontwikkeling is sneller gegaan, en ik heb er bewondering voor hoe jij voor jezelf bent opgekomen. Je zult het best wel eens moeilijk hebben, maar je komt er wel.
Tutteltje, heel goed van je dat je het nu afbreekt, sterk zijn!
Meis, ik herken veel in je, zoals je weet. Maar zo sterk als jij ben ik nog niet, jouw ontwikkeling is sneller gegaan, en ik heb er bewondering voor hoe jij voor jezelf bent opgekomen. Je zult het best wel eens moeilijk hebben, maar je komt er wel.

donderdag 20 december 2012 om 09:18
Niet knap, Sam, want ik heb geen idee hoe ik dat gedaan heb. Het was overleven en ik kan me ook amper iets herinneren van bepaalde periodes. Alleen was Guus er altijd, soms een maand niet. Of twee maanden niet. Maar als we elkaar dan weer vonden, was het alsof het een uur geleden de laatste keer was dat we een berichtje hadden gestuurd.
Weet je, soms komen mensen op een bepaald moment in je leven om je te helpen of iets te leren. En ik denk dat jouw minnaar daar nu ook voor is. Juist nu je op een punt bent waarop dat wat je zo dierbaar is, niet meer bij je is, dus misschien moet deze minnaar ook wel nu door jouw muren breken en je helpen om alles voor jezelf weer beter op een rijtje te krijgen en je leven weer op te pakken op een manier zoals jij wilt.
Muren zijn namelijk ook niet altijd goed en soms moet iemand door die muren heen.
Vorig jaar ontmoette ik FB, mijn NL minnaar. Totaal niet mijn type en ik niet het zijne. Hij heeft veel bij me losgemaakt. Heel veel. Juist omdat hij direct onder mijn huid zat, maar me daar ook enorm irriteerde. We hebben knallende ruzies gehad, maar ook geweldige spetterende seks. Hij brak door mijn muren heen, maar liet me ook weer voelen hoe het is om te voelen. Om verdriet te hebben, om boos te zijn, maar ook om weer intens gelukkig te zijn en blij, en om niet bang te zijn voor gevoelens. Dat had ik helemaal weggestopt en door hem durf ik mijn muren weer te laten zakken. Hoe ik hem soms ook een schop zou willen verkopen, door hem durf ik mijn hart weer open te zetten, omdat ik nu weer weet hoe heerlijk dat voelt.
Met FB wist ik ook dat het op een dag voorbij moest zijn. Het was te intens, te heftig. Het is voorbij geweest, we trekken af en toe weer naar elkaar toe en dat maakt nog altijd veel los. Maar het laat me ook voelen dat ik leef en dat heb ik heel lang niet gehad.
Nu je zoveel verdriet hebt over jouw grote verlies, is het fijn om achter muren te gaan zitten. En wat je zelf ook zegt, je wilt niet meer in dat ideale keurslijf passen dat jouw omgeving voor je gemaakt heeft, je wilt jezelf kunnen zijn.
Misschien dat jouw minnaar juist nu in je leven heeft moeten komen, om je die weg op te helpen. Om je te steunen als je om dreigt te vallen en om je te dragen als je even niet meer kunt.
En als er een moment van afscheid komt, dan gaat dat onwijs veel pijn en verdriet doen. Maar ook dan komt het weer goed.
En nu zet ik mijn zweefhoedje weer even af en ga aan de poets!
Weet je, soms komen mensen op een bepaald moment in je leven om je te helpen of iets te leren. En ik denk dat jouw minnaar daar nu ook voor is. Juist nu je op een punt bent waarop dat wat je zo dierbaar is, niet meer bij je is, dus misschien moet deze minnaar ook wel nu door jouw muren breken en je helpen om alles voor jezelf weer beter op een rijtje te krijgen en je leven weer op te pakken op een manier zoals jij wilt.
Muren zijn namelijk ook niet altijd goed en soms moet iemand door die muren heen.
Vorig jaar ontmoette ik FB, mijn NL minnaar. Totaal niet mijn type en ik niet het zijne. Hij heeft veel bij me losgemaakt. Heel veel. Juist omdat hij direct onder mijn huid zat, maar me daar ook enorm irriteerde. We hebben knallende ruzies gehad, maar ook geweldige spetterende seks. Hij brak door mijn muren heen, maar liet me ook weer voelen hoe het is om te voelen. Om verdriet te hebben, om boos te zijn, maar ook om weer intens gelukkig te zijn en blij, en om niet bang te zijn voor gevoelens. Dat had ik helemaal weggestopt en door hem durf ik mijn muren weer te laten zakken. Hoe ik hem soms ook een schop zou willen verkopen, door hem durf ik mijn hart weer open te zetten, omdat ik nu weer weet hoe heerlijk dat voelt.
Met FB wist ik ook dat het op een dag voorbij moest zijn. Het was te intens, te heftig. Het is voorbij geweest, we trekken af en toe weer naar elkaar toe en dat maakt nog altijd veel los. Maar het laat me ook voelen dat ik leef en dat heb ik heel lang niet gehad.
Nu je zoveel verdriet hebt over jouw grote verlies, is het fijn om achter muren te gaan zitten. En wat je zelf ook zegt, je wilt niet meer in dat ideale keurslijf passen dat jouw omgeving voor je gemaakt heeft, je wilt jezelf kunnen zijn.
Misschien dat jouw minnaar juist nu in je leven heeft moeten komen, om je die weg op te helpen. Om je te steunen als je om dreigt te vallen en om je te dragen als je even niet meer kunt.
En als er een moment van afscheid komt, dan gaat dat onwijs veel pijn en verdriet doen. Maar ook dan komt het weer goed.
En nu zet ik mijn zweefhoedje weer even af en ga aan de poets!

donderdag 20 december 2012 om 12:01
Mooie post van gisteren Sam, zo te lezen zit jij in een enorm leerproces en leer je jezelf stukje bij beetje goed kennen. Hoe een evt afscheid zal gaan verlopen kan je nooit voorspellen. Net wat je schrijft, misschien is het op een dag wel gewoon op. En ga je zonder centje pijn weer ieder zijns weegs. Of dit duurt nog jaren in harmonie.. kan ook.
Zie je meer mannen dan hij en zo ja, wat vindt hij daarvan?
**werpt plumeau en stofdoek naar Nops en vangt zweefhoedje op**
Zie je meer mannen dan hij en zo ja, wat vindt hij daarvan?
**werpt plumeau en stofdoek naar Nops en vangt zweefhoedje op**
donderdag 20 december 2012 om 15:57
Thnx Vaintje, jij komt er ook nog wel. Op wat voor manier dan ook en met wie dan ook.
Sam, herkenning is prettig. Dat heb ik met Vaintje, onze situaties lijken/leken heel erg op elkaar.
Nop, mooie post. Ik geloof daar ook in, dat iemand met een reden in je leven komt. Sommige dingen moeten gewoon soms zo zijn.
Sam, herkenning is prettig. Dat heb ik met Vaintje, onze situaties lijken/leken heel erg op elkaar.
Nop, mooie post. Ik geloof daar ook in, dat iemand met een reden in je leven komt. Sommige dingen moeten gewoon soms zo zijn.
donderdag 20 december 2012 om 17:30
Rooss ja ik ben gebonden en mijn vriend en ik hebben een open relatie.
Ik spreek meestal 1 tot 2 keer per maand af met mijn minnaar en dan is het al heel veel plannen we hebben allebei een druk leven.
Mijn minnaar heeft ook een open relatie zijn vrouw mag geen seks meer hebben vanwege medische redenen volgens mij heeft zij een hersenbloeding gehad en brengt dit teveel risico met zich mee.
Wij hebben wel regels waaronder geen seks met de ander in ons/zijn eigen huis. We gaan dus wel naar hotels enzo in de auto vindt ik echt vreselijk al vind mijn minnaar dat wel weer heel leuk.
Ik spreek meestal 1 tot 2 keer per maand af met mijn minnaar en dan is het al heel veel plannen we hebben allebei een druk leven.
Mijn minnaar heeft ook een open relatie zijn vrouw mag geen seks meer hebben vanwege medische redenen volgens mij heeft zij een hersenbloeding gehad en brengt dit teveel risico met zich mee.
Wij hebben wel regels waaronder geen seks met de ander in ons/zijn eigen huis. We gaan dus wel naar hotels enzo in de auto vindt ik echt vreselijk al vind mijn minnaar dat wel weer heel leuk.
donderdag 20 december 2012 om 20:37
welkom Sam, moeilijke situatie hoor.
Tutteltje jij ook, sterke zet om hem nu te blokken en nu volhouden.
Het minnaressen schap is zeker niet makkelijk en is niet alleen de leuke spannende dingen waar je over hoort en hoe men erover denkt.
Pas als je erin verzeilt raakt merk je wat een impact het op je leven kan krijgen.
Zitten weer mooie post hier tussen, echt weer zaken om over na te denken.
Tutteltje jij ook, sterke zet om hem nu te blokken en nu volhouden.
Het minnaressen schap is zeker niet makkelijk en is niet alleen de leuke spannende dingen waar je over hoort en hoe men erover denkt.
Pas als je erin verzeilt raakt merk je wat een impact het op je leven kan krijgen.
Zitten weer mooie post hier tussen, echt weer zaken om over na te denken.
donderdag 20 december 2012 om 20:45
Ik kom maar weer eens voorzichtig kijken, ti's even geleden... Mooie posts over afstand houden of niet en omgaan met verlies.
@noppies: ik snap zo wat jij schrijft. Een jarenlange, liefdevolle minnaarrelatie heeft natuurlijk invloed op hoe je in het minnaarschap staat en je kritischer wordt op wie je evt mee naar huis neemt. Ben je alleen niet bang dat je jezelf tekort doet? Ik bedoel dat je niet meer echt open staat voor een volwaardige relatie? Ik had al die jaren een nr 1 ernaast, en mijn minnaar ook. Dat hield de boel wel in balans. Lijkt me lastig voor je.
Vaintje, Meis, Sam en alle anderen die verdriet om minnaar hebben: sterkte. Hou vol, het komt uiteindelijk goed. Ik voel me na 5 jaar dezelfde minnaar en inmiddels al een paar maanden bewust minnaarloos, steeds beter. Natuurlijk met ups and downs, maar de ups zijn er echt veel vaker dan de downs. Het was, en is, wel hard werken, maar dat geeft niet. Ik hervind mijn rust en niet heel onbelangrijk, mezelf!
@noppies: ik snap zo wat jij schrijft. Een jarenlange, liefdevolle minnaarrelatie heeft natuurlijk invloed op hoe je in het minnaarschap staat en je kritischer wordt op wie je evt mee naar huis neemt. Ben je alleen niet bang dat je jezelf tekort doet? Ik bedoel dat je niet meer echt open staat voor een volwaardige relatie? Ik had al die jaren een nr 1 ernaast, en mijn minnaar ook. Dat hield de boel wel in balans. Lijkt me lastig voor je.
Vaintje, Meis, Sam en alle anderen die verdriet om minnaar hebben: sterkte. Hou vol, het komt uiteindelijk goed. Ik voel me na 5 jaar dezelfde minnaar en inmiddels al een paar maanden bewust minnaarloos, steeds beter. Natuurlijk met ups and downs, maar de ups zijn er echt veel vaker dan de downs. Het was, en is, wel hard werken, maar dat geeft niet. Ik hervind mijn rust en niet heel onbelangrijk, mezelf!
donderdag 20 december 2012 om 21:22
Alweer even geleden heb ik een aantal posts geplaatst over mijn nr2 en onze verwarrende 'aanloop'-periode. Het klonk allemaal wat pathetisch, maar beiden werden we heen-en-weer geslingerd tussen 'wel willen' en 'niet durven' en daardoor een contactstop (maar dat later toch weer verbreken...).
Inmiddels zijn we beiden overstag gegaan. Het verlangen naar elkaar is te sterk. De berichtjes over-en-weer werden steeds heftiger en intiemer . Zat echt met rode konen ongemakkelijk op mn stoel, zeg maar . Nu heeft hij volmondig JA gezegd op mijn vraag of we minnaars kunnen worden! (klinkt heel erg 'wil je verkering met me', maar ben zoooo blij dat ik het gevraagd heb...)
We hebben nu een eerste 'date' gepland en ik kan niet wachten om hem weer te zien! (en ben zo nieuwsgierig naar wat er zal/kan gebeuren...)
Inmiddels zijn we beiden overstag gegaan. Het verlangen naar elkaar is te sterk. De berichtjes over-en-weer werden steeds heftiger en intiemer . Zat echt met rode konen ongemakkelijk op mn stoel, zeg maar . Nu heeft hij volmondig JA gezegd op mijn vraag of we minnaars kunnen worden! (klinkt heel erg 'wil je verkering met me', maar ben zoooo blij dat ik het gevraagd heb...)
We hebben nu een eerste 'date' gepland en ik kan niet wachten om hem weer te zien! (en ben zo nieuwsgierig naar wat er zal/kan gebeuren...)
donderdag 20 december 2012 om 21:37
Noppies, dank voor je warme, open post!
Roos, jij ook, en als antwoord op de vraag of ik meer mannen zie? ja. Weet hij dat? ja. Wat hij daarvan vind, dat is een lastigere vraag. Hij gunt het me omdat hij weet dat hij niet mijn hele wereld kan zijn, hij gunt het me ook omdat hij stiekem hoopt dat ik iemand tegenkom die wel mijn hele leven mee in kan kleuren, maar ik proef ook angst om me kwijt te raken aan een ander en angst voor de verkeerde keuzes qua mannen omdat ik nu even alles niet zo helder zie. Wat dat betreft is het goed dat we hier heel open en eerlijk over overleggen en dat hij weet van mijn 'datejury' en deze man net zo vertrouwd als ik dat doe.
In theorie ben ik dus vrij om te gaan en te staan waar ik wil, de praktijk is net wat anders, want ik heb heel veel vertrouwen nodig in een man wil ik daarmee doen wat ik graag wil (feestjes, pcbezoeken enz.) en ik ben helemaal niet makkelijk qua vertrouwen. Dus date ik op het moment zeer weinig buiten hem om en als ik wel date is het zoals het bijv. nu gepland staat met een man waar ik eerder meerdere keren mee gedate heb en de klik er nog steeds is + de vriendschap. Maar die ik toen even los moest laten...
@sparkle, lief, maar ik heb geen minnaartrubbels, ik wil alleen even mijn ei kwijt omdat ik nog nooit zoveel gevoeld heb en me zo heb gehecht aan iemand waarvan ik dacht dattie alleen voor de leuk was.
Roos, jij ook, en als antwoord op de vraag of ik meer mannen zie? ja. Weet hij dat? ja. Wat hij daarvan vind, dat is een lastigere vraag. Hij gunt het me omdat hij weet dat hij niet mijn hele wereld kan zijn, hij gunt het me ook omdat hij stiekem hoopt dat ik iemand tegenkom die wel mijn hele leven mee in kan kleuren, maar ik proef ook angst om me kwijt te raken aan een ander en angst voor de verkeerde keuzes qua mannen omdat ik nu even alles niet zo helder zie. Wat dat betreft is het goed dat we hier heel open en eerlijk over overleggen en dat hij weet van mijn 'datejury' en deze man net zo vertrouwd als ik dat doe.
In theorie ben ik dus vrij om te gaan en te staan waar ik wil, de praktijk is net wat anders, want ik heb heel veel vertrouwen nodig in een man wil ik daarmee doen wat ik graag wil (feestjes, pcbezoeken enz.) en ik ben helemaal niet makkelijk qua vertrouwen. Dus date ik op het moment zeer weinig buiten hem om en als ik wel date is het zoals het bijv. nu gepland staat met een man waar ik eerder meerdere keren mee gedate heb en de klik er nog steeds is + de vriendschap. Maar die ik toen even los moest laten...
@sparkle, lief, maar ik heb geen minnaartrubbels, ik wil alleen even mijn ei kwijt omdat ik nog nooit zoveel gevoeld heb en me zo heb gehecht aan iemand waarvan ik dacht dattie alleen voor de leuk was.
donderdag 20 december 2012 om 22:06
quote:xsxaxmx schreef op 20 december 2012 @ 21:37:
Hij gunt het me omdat hij weet dat hij niet mijn hele wereld kan zijn, hij gunt het me ook omdat hij stiekem hoopt dat ik iemand tegenkom die wel mijn hele leven mee in kan kleuren, maar ik proef ook angst om me kwijt te raken aan een ander en angst voor de verkeerde keuzes qua mannen omdat ik nu even alles niet zo helder zie.Sam (maar ook aan anderen): hebben jullie voordat jullie iets begonnen tegen elkaar gezegd wat je verwachtingen waren? Ik kan me nl voorstellen dat de een enkel een leuke tijd wil hebben en dat zo wil houden, en dat de ander toch stiekem iets meer wil (misschien niet meteen met elkaar, maar eerder een volwaardige(r) relatie). nr2 en ik hebben het hier wel over gehad en zijn duidelijk naar elkaar geweest dat we voor de lusten gaan (met beiden het inzicht dat wanneer de wensen veranderen, dit bespreekbaar moet zijn). De toekomst moet ons leren hoe dit verder loopt...
Hij gunt het me omdat hij weet dat hij niet mijn hele wereld kan zijn, hij gunt het me ook omdat hij stiekem hoopt dat ik iemand tegenkom die wel mijn hele leven mee in kan kleuren, maar ik proef ook angst om me kwijt te raken aan een ander en angst voor de verkeerde keuzes qua mannen omdat ik nu even alles niet zo helder zie.Sam (maar ook aan anderen): hebben jullie voordat jullie iets begonnen tegen elkaar gezegd wat je verwachtingen waren? Ik kan me nl voorstellen dat de een enkel een leuke tijd wil hebben en dat zo wil houden, en dat de ander toch stiekem iets meer wil (misschien niet meteen met elkaar, maar eerder een volwaardige(r) relatie). nr2 en ik hebben het hier wel over gehad en zijn duidelijk naar elkaar geweest dat we voor de lusten gaan (met beiden het inzicht dat wanneer de wensen veranderen, dit bespreekbaar moet zijn). De toekomst moet ons leren hoe dit verder loopt...


donderdag 20 december 2012 om 22:22
@ lizzie, daar hebben we het vooraf/in het begin vaker over gehad, alleen in praktijk blijkt dit toch heel anders te werken.
@roos, ik kan het prima zelf, dat weet ik, maar het is lekker als je een vriend hebt die altijd bereid is naar je te luisteren, met je mee wil denken en die ook bereid is je flink de waarheid te vertellen.
Ik noem het gekscherend de jury, maar eigenlijk is dat gewoon een gemene naam voor iets heel dierbaars...
@roos, ik kan het prima zelf, dat weet ik, maar het is lekker als je een vriend hebt die altijd bereid is naar je te luisteren, met je mee wil denken en die ook bereid is je flink de waarheid te vertellen.
Ik noem het gekscherend de jury, maar eigenlijk is dat gewoon een gemene naam voor iets heel dierbaars...
donderdag 20 december 2012 om 22:24
Lizzie, ik denk dat de meesten onder ons zo aan een minnaar zijn begonnen; alleen voor de lust. Alleen leert de praktijk dat er toch wel gevoelens bij kunnen komen kijken die het wat lastiger maken. En dan stoppen is ook moeilijk want die gevoelens kunnen juist heel lekker zijn! En dus zijn we weer terug bij de openingspost van Rooss...
Afspraken zijn altijd goed. Blijf praten, en stel afspraken bij waar nodig. Maar terugkijkend raad ik je aan vooral eerlijk tegen jezelf te zijn. Want het blijft een verdomd lastig spelletje...
Afspraken zijn altijd goed. Blijf praten, en stel afspraken bij waar nodig. Maar terugkijkend raad ik je aan vooral eerlijk tegen jezelf te zijn. Want het blijft een verdomd lastig spelletje...