Minnaar deel 24.

30-05-2014 19:00 3004 berichten
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Alle reacties Link kopieren
Ano*k Het klinkt treurig en behoorlijk eenzaam. Juist therapie zou hij tijd voor moeten maken.

Divergentthinking Scheiden maakt wel veel uit of het brengt wat je wenst is natuurlijk weer wat anders.

Blauwe vrouw als je serieus met je man verder wil kun je je hervonden vlam beter uit je leven bannen. Er is al teveel om als een scharrel te kunnen beschouwen of voelen.



Ben zelf ondertussen door nr 2 uit zijn app gezet, heb hem niet gesproken maar is grote kans dat er bij hem thuis de pleuris is uitgebroken. Zal dat morgen vanaf zijn werk wel te weten komen.

Voel me er raar onder, zou hem heel graag spreken en weten wat er nu precies aan de hand is. Hij zal daar alle zeilen bijzetten om zich er uit te praten.Letterlijke tekst dat hij bevreesd was dat zijn vrouw ging wroeten wat hij nu weer zat te kloten. Dat steekt me want voor mij wil ik niet gezien worden als iets waar je mee kloot. Het risico wat ik heb genomen door hem nr 2 te maken ben ik me zeer bewust. Probeer juist alles zo goed te sturen en organiseren dat nr 1 geen last van mij heeft.

Heftige confrontatie met mijn leven met nr 1, had een feest voor hem georganiseerd wat hij helmaal te gek vond. Door drukte zijn we niet heel erg druk sociaal bezig dus veel vrienden / bekenden lang niet gezien. Nu wel en daarvan zo een 95 % lyrisch over ons nog samen zijn zo een leuk stel een voorbeeld pffff was er op een zeker moment helemaal klaar mee. Gelukkig was er ook een vriendin die wat ouder is( vrijgezel en professioneel minnares) en zoiets had van je ziet er wel heel goed uit heb je een lover. Heb het in het midden gelaten maar vond het wel leuk gelukkig een die door de facade heen prikt. Ook haar vraag of ik het mijn nr1 zou toestaan een minnares te hebben gaf stof tot nadenken. Weet niet hij is degene die de seks tot zo goed als 0 heeft gereduceerd en alles raar vreemd apart vies ordinair vindt. Als dat geen libido killer is en als je dan vrijt binnen 1/2 minuten zijn ejaculatie krijgt en gaat slapen. Wat ben ik enorm daardoor gefrustreerd. Heb jaren dat ik na de daad moest huilen uit pure frustratie. Mijn monogaam zijn heeft 30 jaar standgehouden. En drie jaar terug was ik het zat.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 22 juni 2014 @ 12:07:

[...]



Vind ik helemaal niet, wees eens niet zo hard voor jezelf. Het snijdt wel hout hoor, je had hem "nodig" om afstand te bewaren, schijnbaar vertrouw je jezelf en je trouw niet 100% dus je kon ongeremd met hem flirten en meer, wetende dat hij de "verstandige" bleek. En nu blijkt hij toch iets minder verstandig en daar schrik je van.

Logisch.Rooss, we 'kennen' elkaar nog maar net, maar ik geloof dat ik nu al van je hou. Dank je wel voor je lieve woorden!
Alle reacties Link kopieren
Zo, daar ben ik ook weer even. De scheiding hier is nu definitief. Aanstaande ex wilde me alles vergeven en doorgaan, maar voor mij voelde dit als het zetje wat ik 'nodig had om hieruit te stappen. Ik geloof oprecht dat we alles voor de kinderen heel goed zullen regelen en zelfs als vrienden door één deur zullen kunnen.

Vrijdag met minnaar gedate met goedkeuring van ex, heel gek. Samen wezen stappen en daarna heerlijke seks gehad. Deze avond had wel een staartje want hij is gezien door bekenden, met mij. Nog nooit heeft hij gesuggereerd met mij verder te willen, nu zegt hij: ik weet niet hoe erg ik het zou vinden als het uit zou komen. Hij weet dat ik tijd voor mezelf nodig heb, moet alles verwerken en met de kinderen een goede manier vinden om hiermee om te gaan. Komt hij ineens met ideeën over een evt 'ons'. Ik vind hem héél erg leuk, maar heb ons nooit als ons gezien zeg maar. Waren vrijdag stappen met vrienden van hem en één daarvan probeerde me overduidelijk te versieren, hij was not amused, vond ik wel weer grappig! Genoeg stof om over na te denken hier dus....
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 22 juni 2014 @ 12:13:

[...]



Het onderste is je vraag.

Het bovenste is je antwoord.



Waarom gun jij jezelf een man die jou niet ziet staan, een grote koter die meer lol heeft in spongebob dan in het strelen van zijn vrouw? Een lollige workaholic?

Is lees echt niks leuks.

Hij is het beste, het eerlijkste man die ik ooit heb leren kennen. Slim. Geleerd. Interesant. Alles wil hij je geven. Zo goed en blij.



Ik HOU VAN HEM.



Blijkbaar meer dan van mezelf. :(



En weg is alle logica...
Alle reacties Link kopieren
Nee. Bij nader nadenken: Scheiden -echt niet.



Met hem zijn betekent dat het soms erg pijnlijk is hoeveel ik naar hem verlang. Maar toch nee........ Ik kan mijn leven zonder hem niet bedenken.



Gespleten ziel.
Alle reacties Link kopieren
quote:divergentthinking schreef op 22 juni 2014 @ 07:43:

[...]



So true! Aleen mijne heeft voorkeur voor cartoons en comedie. Hij maakt een grap van alles. Of bagateliseert alles. Echt onmogelijk om mee te praten. Laat staan zijn eigen introspectie.



Elke weekend werd ik vroeger wakker van cartoons. Hij kijkt in bed. Serieus. t Geschreuw van die Spongebob kon ik op een gegeven moment niet meer verdragen. 'Ik ben er klaar voor!' >> daarvan vertrek je spontaan naar de sportschool. Hoef geen ijzereren wil!

Ik heb dit ene moment als een caricatuur omgeschreven, maar eigenlijk daar komt het op neer.



Lachen samen is goed. Ik hou van zijn humor, maar soms is het gewoon te veel. Ik wil praten. Of dat hij mij pakt. Gewoon laten weten dat ik van hem ben... Zit er niet in.





[...]



Bij mijne is het liefde voor zijn werk. Die neemt hij ook naar huis. Of komt laat. Zonder reizen, maar toch. In ons geval ben ik op een gegeven moment begonnen met het reizen (vind je het gek?). Of was dat vluchten?Inclusief relatie voor huwelijk, komen we neer op ca 15 jaar trouw.





[...]



Ook zo waar.



Stel je voor: je plukt zo een 'egzotisch' vrouwtje uit het buitenland (die ook nog zo stapelverliefd is, dat ze zelf een enorme roze bril op heeft) en zet haar in NL neer. Niet meer liefde op afstand, maar opeens meteen 100% samen.



En daarna ziet dat vrouwtje dat hij alleen familieleden heeft, waarmee weinig contact. Geen vrienden, aleen zakenrelaties. Echt niet te geloven, die fantastische man. En kon niet vooruit gezien worden. Geschrokken door de mate van eenzaamheid, zet ze alles op, om goed te integreren en een eigen leven op te bouwen.



Zolang dat gevecht duurde, had ik de tijd niet om stil te staan. Toen ik me opeens omdraaide, had ik eigen loopbaan/ziekte/reizen/vriendenkring/hobbies/bezigheden, noem het maar op. Nergens hem te vinden. Lustopwekkend al dat afstand (dat hij me lichamelijk mistte)? Voor mij wel, voor hem niet.



En nu ben ik diegene die steeds vaker lang weg is. Mijn kind is niet meer klein. Of het echt in zulke mate moet, of is het ook een soort van vlucht, mogen jullie zelf bepalen. Het is iig een soort overlevings strategie.



Het sfeer thuis is altijd goed. Vaak lollig. Erg ontspannen. Maar er wordt niets opgelostDit kan ik niet rijmen met je post hierboven. Leuk hoor, geleerd, slim, interssant. Maar je blijft wel met een grote leegte zitten, emotioneel en fysiek! Waar ben je bang voor als je weg gaat? Waarom accepteer je de leegte en praat je het goed voor jezelf?
Alle reacties Link kopieren
Als de sfeer thuis goed en ontspannen is snap ik wel dat scheiden geen optie is. Het liefst hou je alles intact voor je kinderen. Hier thuis was de sfeer al jaren enorm gespannen en dan nog wil je de keus niet maken. Mijn vreemdgaan en het uitkomen daarvan heeft de knoop doorgehakt voor mij, iets waar ik al jaren naar verlangde is nu waarheid. Klinkt heel hard en ik had die keus eerder moeten maken, omdat ik er al jaren 100% achter zou staan. Gedrag van toekomstig ex heeft mij tegengehouden. En moet je hem nu zien. Coöperatief en welwillend...hij ziet ook in dat dit het beste is.

Zo kan een minnaar dus positief uitpakken. Maar voor degenen die wél gelukkig zijn in hun huwelijk...wees voorzichtig, je verwacht niet dat je betrapt wordt, maar in mijn geval was dat al na een paar weken het geval!
Alle reacties Link kopieren
@solair: Fysiek is hij niet 100% van de tijd samen zo afstandelijk, als we daarme bedoelen knuffelen en lief tegen elkaar doen. Dat doet hij nog wel, maar tot een bepaalde punt. Bij mij leidt dat tot meer. Bij hem niet. Komt sexueel moeilijk op gang... En omdat alles zo humoristisch en in vrede verloopt, komt er geen beweging in. Of verbetering. (Ruzieen lukt niet. Ik kan niet met mezelf ruzzien.)



En dat houden van hem, dat voel ik echt. Ik. Voor hem. Alleen blijkbaar niet op hetzelfde manier als hij van mij houdt.



Hij is vast helemaal op mij uitgekeken, op sexueel gebied.



Ik weet inmiddels wel dat ik een andere man aan de hak kan slaan. Maar ik wil hem. Zoals tot 4-5 jaar geleden. De man waarop ik verliefd was geworden.



Veel mensen onderschatten het belang van goede sex. Bij mij was dat ook het moment van innig samen met hem te kunnen zijn. Het moment van tot echte hem door te dringen. Alle schillen van humor en relativisatie afgepeld. Dat dichtte alle andere gaten.



Vroeger was sex fantastisch. En vaak. Compenseerde voor de rest. Toen was ik echt gelukkig met hem. Ongeacht zijn eigenaardigheden (ik heb ze trouwens ook).



Geen idee hoe die balans weer terug te vinden.
Alle reacties Link kopieren
Nee. Bij nader nadenken: Scheiden -echt niet.



Met hem zijn betekent dat het soms erg pijnlijk is hoeveel ik naar hem verlang. Maar toch nee........ Ik kan mijn leven zonder hem niet bedenken.



Gespleten ziel.



Dat begrijp ik heel goed, zeker als de sfeer goed en ontspannen is. Toch is er ook de eenzaamheid en verlangen. Van iemand houden is er op diverse niveau ' s.Ik hou van mijn man en ben tegelijkertijd er ook helemaal klaar mee.
Alle reacties Link kopieren
@Diver, kunnen jullie het wel bespreken? Of staat hij daar ook niet voor open? Het klinkt als een heel platonische relatie eigenlijk.



En wat zou er gebeuren als je weggaat? In de zin van wat je kan overkomen? Welke problemen kom je dan tegen?
quote:louiloui schreef op 22 juni 2014 @ 20:41:

Nee. Bij nader nadenken: Scheiden -echt niet.



Met hem zijn betekent dat het soms erg pijnlijk is hoeveel ik naar hem verlang. Maar toch nee........ Ik kan mijn leven zonder hem niet bedenken.



Gespleten ziel.



Dat begrijp ik heel goed, zeker als de sfeer goed en ontspannen is. Toch is er ook de eenzaamheid en verlangen. Van iemand houden is er op diverse niveau's. Ik hou van mijn man en ben tegelijkertijd er ook helemaal klaar mee. Amen. Reageer later uitgebreid. Lees jullie posts, veel (verborgen) verdriet..Zelfs oranje..

Alle reacties Link kopieren
@diver, Ik begrijp het wel overigens, dat er ook veel is om voor te blijven. Maar ik lees ook twijfel, vandaar mijn vragen.
Alle reacties Link kopieren
Missindepenndent (wat is je nick passend, zeg), ik ben heel blij voor jou dat jij die stap wel neemt en het voor jezelf uitgepuzzeld hebt. Ik ben nog lang zover niet.





Loui: ben je niet bang van de vrouw van je minnaar? Ik bedoel wat zij in staat is te doen naar aanleiding van je indiscretie.



Het is een andere cultuur. Ik weet van mezelf, hoe verwesterd dan ook soms (onbedoeld) sla ik toch de plank mis.



Soms kan je het niet zo gek bedenken, wat er in de hoofd van iemand met een ander cultur kan broeien. En zij is haast niet goedbedoeld.



Ik weet dat je het heel moeilijk vindt om verzwegen te worden. En toch is er in jouw situatie, denk ik, geen andere mogelijkheid.



Elke keer jij het 'uitlokt', zou hij zich van je afkeren. Elke keer je je 'misdraagt', zou je pijnlijk met de 'rang-orde' die hij voor je heeft geconfronteerd worden. Elke keer zou een nieuwe litteken aan je hart komen. Ik vind het erg jammer, want het lijkt dat je met je volle hart van hem houdt.



Solair@ bespreken dringt niet door. Denial groter dan hij zelf.
Alle reacties Link kopieren
Het heeft hier ook twee jaar geduurd voor ik de stap durfde te nemen. Ik geloof in het lot...mijn eerste en enige minnaar relatie is ontdekt, het had zo moeten zijn. En hoewel het ex veel verdriet doet, ik wil niet meer terug.

Het is anders als je voor jezelf al de keuze hebt gemaakt dat het klaar is, maar gewoon de moed niet had om het te vertellen. Mijn vreemdgaan heeft de knoop doorgehakt. Het heeft zo moeten zijn! Alleen weet ik nu ff niet wat ik net minnaar aan moet! Wát wil hij van me??
Alle reacties Link kopieren
Elke keer jij het 'uitlokt', zou hij zich van je afkeren. Elke keer je je 'misdraagt', zou je pijnlijk met de 'rang-orde' die hij voor je heeft geconfronteerd worden. Elke keer zou een nieuwe litteken aan je hart komen. Ik vind het erg jammer, want het lijkt dat je met je volle hart van hem houdt.



Dank voor je lieve bericht. Het klopt ik hou van hem totaal. Geen idee of ik zijn vrouw zou moeten vrezen. Ik vermoed dat ik meer hem moet vrezen als door mijn toedoen zijn vrouw erachter komt. Ik ken haar niet en waar ze toe in staat is geen idee. Soms droom ik wel eens over haar en dan is ze in mijn dromen heel lief en onschuldig en mij welwillend. Onze levens vermengen zich op geen enkele manier maar ja het zou kunnen natuurlijk. Het zou wel verdomde pijnlijk zijn allemaal en ik denk dat vooral nr 2 het dan extreem te verduren krijgt, al heeft ze hem een verhouding van 4 jaar vergeven en hadden ze nog geen kinderen ( daar snap ik nou niks van) Het kan natuurlijk dat als dit bedrog uitkomt ik deze oude woede ook over me heen krijg. Weet het niet ze is zwaar gelovig en dan denk ik gemakshalve dat zal haar vast helpen te vergeven mocht het zover komen.
Als je wil weten wat hij van je wil is het goed om dat te gaan vragen. Maar belangrijker is de vraag "wat wil jij!" Wil je een relatie met hem of eigenlijk toch niet?

Dan kan je polsen of hij serieus was in zijn uitlatingen. Iets roepen betekend meestal niet meteen dat er serieuze stappen ondernomen gaan worden.
Alle reacties Link kopieren
Voor mezelf....ik wil nú echt niet meteen een nieuwe relatie. Het schrikt me ook af dat hij ineens tot dit inzicht is gekomen. Ik wéét dat we dieper bij elkaar zitten dan ik ooit (en hij ook) heb durven toegegeven. Het lijkt me gewoon geen goede basis dit. Van minnaar naar relatie. Kan dat goedgaan?? Pff...help me please! Iemand ervaring??
Alle reacties Link kopieren
quote:divergentthinking schreef op 22 juni 2014 @ 21:00:



Solair@ bespreken dringt niet door. Denial groter dan hij zelf.Maar, is dat niet verwaarlozing? Hoe geleerd en leuk hij ook mag zijn, dit zeer belangrijke onderwerp niet met je willen bespreken is mi een vorm van verwaarlozing. Daarmee onthoudt hij jou iets zeer essentieels en gaat hij totaal voorbij aan jou behoeften. Dat het er niet in zit voor hem, om wat voor reden dan ook, is nog daar aan toe. Maar het is niet eerlijk dat hij het niet met je wil bespreken en samen met je naar een oplossing wil zoeken. Ongeacht welke dat dan zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:missindependent81 schreef op 22 juni 2014 @ 21:55:

Voor mezelf....ik wil nú echt niet meteen een nieuwe relatie. Het schrikt me ook af dat hij ineens tot dit inzicht is gekomen. Ik wéét dat we dieper bij elkaar zitten dan ik ooit (en hij ook) heb durven toegegeven. Het lijkt me gewoon geen goede basis dit. Van minnaar naar relatie. Kan dat goedgaan?? Pff...help me please! Iemand ervaring??Geen ervaring mee, maar ik denk dat je je instinctieve reactie niet moet negeren. Wel met hem bespreken dat je ervan geschrokken bent en bv voorstellen dit onderwerp voorlopig in de ijskast te zetten. Want kwijt wil je hem ook niet denk ik?
Alle reacties Link kopieren
Nee, wil hem zeker niet kwijt. Behalve minnaar is hij inmiddels ook één van m'n beste vriendjes geworden. Hadden al meer dan jaar contact, zonder verdere bijbedoelingen van mijn kant. Was er nog niet aan toe een tijdje geleden, maar hebben een bijzondere band opgebouwd gedurende dat jaar. Ik denk dat we misschien best eengtoekomst zouden hebben samen....ooit...niet nu. Moeilijk dit...
Alle reacties Link kopieren
Bespreek het dan vooral met hem, als jullie goede vrienden zijn moet dat kunnen denk ik. En het negeren is ook raar. Je hebt nu genoeg aan je hoofd, en juist je vriend en minnaar nodig zoals hij er het afgelopen jaar was. Hoe daarna verder is van latere zorg.
Miss, vertel hem dan dat je een relatie (nog) niet ziet zitten maar dat je graag vrienden met benefits wilt blijven. Je redenen zijn zeer legitiem, je bent nog niet eens gescheiden! Een pas op de plaats voor jou en je kinderen, rust en voelen hoe het is om op eigen benen te staan lijkt me zeer zinvol.
Noukske, ik ben weer senang hoor! Het moest even landen, nog wat contact met hem gehad en alles weer gerelativeerd (vanochtend nog wat wijn in het systeem gehad denk ik). Het komt goed met Oranje!
Alle reacties Link kopieren
Interessant topic - ga ik volgen. Als heb ik geen minaar, ik ben namelijk vrijgezel, sta ik wel op een soort van verge om minnares te worden van iemand die wel een relatie heeft, vind het nu nogal lastig, moet het even verwerken.
Love my life
quote:missindependent81 schreef op 22 juni 2014 @ 21:55:

Van minnaar naar relatie. Kan dat goedgaan?? Pff...help me please! Iemand ervaring??

Bij ons ging het mis.

Mijn keuze om te scheiden had trouwens niks met mijn minnaar te maken, mijn huwelijk was gewoon op en versleten. Wel gaf mijn minnaar mij de energie en de kracht om het door te zetten en onze relatie heeft het voor mij zeker makkelijker gemaakt.

Inmiddels een punt achter die relatie gezet, dus bij ons ging het niet goed, maar ik denk niet dat dat komt omdat we eerst minnaars waren. Er bleken gewoon een aantal zaken te zijn waar we het niet over eens gingen worden.

Het voelt trouwens wel beter om me nu eerst te focussen op mezelf en op de kinderen en me niet te laten afleiden door een nieuwe relatie of een sv, dus voor mij was mijn keuze zeker de juiste. Het wil alleen nog niet helemaal lukken om m'n libido in slaap te sussen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven