Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
zaterdag 26 juli 2014 om 22:18
Ik kom me even melden voor de leeslijst Ik lees nu ook zout op mijn huid, vind het wel ok maar ben nog niet zwaar onder de indruk. Ben pas op de helft dus misschien komt het nog.
As for schaduwrelaties. Tja, er zitten nadelen als je wil afkicken of moet afkicken. Maar ik vind de voordelen vele malen zwaarder wegen. Ik hoefde toen gelukkig voor mijn man niets verborgen te houden, dat scheelt wellicht. Ik stond ook op met een goedemorgen en eindigde met tot morgen, slaap lekker. Het eerste jaar kreeg ik nauwelijks slaap want dan zaten we ook nog 's avonds tot twee uur 's nachts te kletsen. Alles deelden we als eerste en vaak enige met elkaar.
Dat is wel wat ik tot voor kort het meeste miste, die stomme alledaagse dingen delen. Gelukkig komt het weer flink op gang.
Maar als ik niet had gedacht dat er toekomst in zat, had ik het nooit zover willen laten komen. Want hoe moeilijk moet het zijn dit te delen met een man waarvan je zeker weet dat hij nooit de jouwe zal zijn. Ik zou dat niet trekken.
Wie van jullie zou er, als er de kans voor was, echt verder willen met nr. 2 als nr. 1 zijnde?
As for schaduwrelaties. Tja, er zitten nadelen als je wil afkicken of moet afkicken. Maar ik vind de voordelen vele malen zwaarder wegen. Ik hoefde toen gelukkig voor mijn man niets verborgen te houden, dat scheelt wellicht. Ik stond ook op met een goedemorgen en eindigde met tot morgen, slaap lekker. Het eerste jaar kreeg ik nauwelijks slaap want dan zaten we ook nog 's avonds tot twee uur 's nachts te kletsen. Alles deelden we als eerste en vaak enige met elkaar.
Dat is wel wat ik tot voor kort het meeste miste, die stomme alledaagse dingen delen. Gelukkig komt het weer flink op gang.
Maar als ik niet had gedacht dat er toekomst in zat, had ik het nooit zover willen laten komen. Want hoe moeilijk moet het zijn dit te delen met een man waarvan je zeker weet dat hij nooit de jouwe zal zijn. Ik zou dat niet trekken.
Wie van jullie zou er, als er de kans voor was, echt verder willen met nr. 2 als nr. 1 zijnde?
zaterdag 26 juli 2014 om 22:20
quote:almost schreef op 26 juli 2014 @ 18:41:
@ Scheur: begrijp ik nou goed dat de liefde van je leven een broer-zus relatie heeft en een nummer 2 en jij single bent? Misschien heb ik eroverheen gelezen maar waarom willen jullie een time out van een jaar? Wat hopen jullie daarmee te bereiken?
Nee, geen nummer 2 meer.
Onze time out komt juist voort vanuit de wens om één leven te leiden.
Ik ben single inderdaad, dus voor mij is het minder een probleem, maar ik gun haar die ruimte van harte, want zolang we met elkaar in contact zijn, zal er aan de situatie zoals die nu is nooit wat veranderen is mijn idee.
Dit is gewoon nodig om ons leven op een betere manier in te richten en dat is met elkaar of zonder elkaar, maar niet meer half met elkaar. Hoe moeilijk en hoe k*t het nu ook is.
@ Scheur: begrijp ik nou goed dat de liefde van je leven een broer-zus relatie heeft en een nummer 2 en jij single bent? Misschien heb ik eroverheen gelezen maar waarom willen jullie een time out van een jaar? Wat hopen jullie daarmee te bereiken?
Nee, geen nummer 2 meer.
Onze time out komt juist voort vanuit de wens om één leven te leiden.
Ik ben single inderdaad, dus voor mij is het minder een probleem, maar ik gun haar die ruimte van harte, want zolang we met elkaar in contact zijn, zal er aan de situatie zoals die nu is nooit wat veranderen is mijn idee.
Dit is gewoon nodig om ons leven op een betere manier in te richten en dat is met elkaar of zonder elkaar, maar niet meer half met elkaar. Hoe moeilijk en hoe k*t het nu ook is.
zaterdag 26 juli 2014 om 23:07
Hi, oudgediende hier in een nieuw jasje Kan het toch niet laten mee te lezen. En ik wilde even op @babajaga reageren, die nog twijfelt over het wel of niet doen.
Het kan altijd dieper gaan dan je dacht... Ik heb een minnaar gehad die ik prima op afstand kon houden, maar dat was puur omdat hij niet echt mijn type was. Als ik een relatie zou willen, zou ik hem zéker niet kiezen. De seks was heerlijk, maar ook hij hield duidelijk afstand. Ik riep dan ook altijd dat ik het prima kon scheiden, minnaar en man.
Minnaar 2 kwam echter veul dichterbij. Toen ik hem leerde kennen, was hij single en ik getrouwd. Ik heb het toen afgekapt omdat hij onder mijn huid dreigde te kruipen. Nu ben ik single, en is hij gebonden... Intussen weer een paar dates gehad, maar elke keer is het weer moeilijker afkicken. Een week of wat geleden heb ik - voor de vierde keer... - het contact verbroken. En nog steeds kriebelt het: zal ik hem appen of niet? Als hij me morgen zou bellen en zeggen dat zijn relatie naar de knoppen is en dat hij met mij verder wil, zou ik volmondig ja zeggen. En ik was nog wel de nuchtere hier, die steeds riep dat het mij niet overkwam, verliefd worden op een minnaar. Tranen met tuiten heb ik gehuild na de laatste keer. Wetend dat het nooit wat wordt, maar godsamme, wat vind ik dat jammer.
Ik zet het nu op (digitaal) papier om voor mezelf duidelijk te maken dat ik het Echt Niet moet doen, dat contact opnemen. Ik heb met aardig wat mannen het bed gedeeld, maar met geen van hen was er zo'n klik als met hem. En ik baal daar ontzettend van, omdat ik nu als single weer open wil staan voor nieuwe relaties. En de lat ligt nu oneerlijk hoog.
Naja, kort verhaal lang: je kunt nog zo roepen dat het puur lust is, en soms lukt het ook om iemand op afstand te houden. Maar de kans bestaat altijd, altijd, dat het je niet lukt. En je weet van tevoren nooit welke kant het uitgaat. En geloof me, dat zorgt voor behoorlijk veel pijn.
Het kan altijd dieper gaan dan je dacht... Ik heb een minnaar gehad die ik prima op afstand kon houden, maar dat was puur omdat hij niet echt mijn type was. Als ik een relatie zou willen, zou ik hem zéker niet kiezen. De seks was heerlijk, maar ook hij hield duidelijk afstand. Ik riep dan ook altijd dat ik het prima kon scheiden, minnaar en man.
Minnaar 2 kwam echter veul dichterbij. Toen ik hem leerde kennen, was hij single en ik getrouwd. Ik heb het toen afgekapt omdat hij onder mijn huid dreigde te kruipen. Nu ben ik single, en is hij gebonden... Intussen weer een paar dates gehad, maar elke keer is het weer moeilijker afkicken. Een week of wat geleden heb ik - voor de vierde keer... - het contact verbroken. En nog steeds kriebelt het: zal ik hem appen of niet? Als hij me morgen zou bellen en zeggen dat zijn relatie naar de knoppen is en dat hij met mij verder wil, zou ik volmondig ja zeggen. En ik was nog wel de nuchtere hier, die steeds riep dat het mij niet overkwam, verliefd worden op een minnaar. Tranen met tuiten heb ik gehuild na de laatste keer. Wetend dat het nooit wat wordt, maar godsamme, wat vind ik dat jammer.
Ik zet het nu op (digitaal) papier om voor mezelf duidelijk te maken dat ik het Echt Niet moet doen, dat contact opnemen. Ik heb met aardig wat mannen het bed gedeeld, maar met geen van hen was er zo'n klik als met hem. En ik baal daar ontzettend van, omdat ik nu als single weer open wil staan voor nieuwe relaties. En de lat ligt nu oneerlijk hoog.
Naja, kort verhaal lang: je kunt nog zo roepen dat het puur lust is, en soms lukt het ook om iemand op afstand te houden. Maar de kans bestaat altijd, altijd, dat het je niet lukt. En je weet van tevoren nooit welke kant het uitgaat. En geloof me, dat zorgt voor behoorlijk veel pijn.
zaterdag 26 juli 2014 om 23:34
Hoi allemaal, wat hier begon als een leuke avond uit met een vriendin eindigde in een ritje huisartsenpost met onze kleine. Pfft, waar houd het op? Gelukkig viel het met de kleine mee en kon ze met wat medicatie lekker mee terug naar huis!
@krimp, het duurde ook even voordat ik het zelf door had, maar vanmiddag zijn mijn ogen open gegaan. In ieder geval kwam daarmee het besef dat hij een vangnet is en daarmee ook meer voor mij dan alleen een losse neuk. En, ik probeer dat emotionele wel in amderen te zoeken en vind het hier ook wel, maar het is nket hetzelfde als met jager.
@wie dat zei weet ik even niet meer, sorry. Voor mij is het ook niet alleen maar man die emotie veroorzaakt. Ook hier zijn het tal van andere dingen. En is het me nog niet overkomen dat ik in huilen uit barste bij jager, maar heb het nu wel 2x bijna gehad.
Mijn huilbui van gisteren luchte een beetje op. Maar voordat ik me weer even helemaal opgelucht voel moet er meer uit. Dat voel ik aam alles wel. En, dat komt ook vanzelf. Vanavond had ik het er nog met man over, terwijl we naar het ziekenhuis reden vond hij mij zo rustig. Tjah, in crises situatie ben ik heel rustig. De klap komt daarna pas. En vaak ook nog niet meteen daarna, nee, kan nog wel weken duren.
In ieder geval ben ik blij ons kleintje veilig thuis te hebben. Heb ik nog met jager geappt en heb nog niet een preciese datum, maar wel een richtlijn en dat alleen is al fijn!
@krimp, het duurde ook even voordat ik het zelf door had, maar vanmiddag zijn mijn ogen open gegaan. In ieder geval kwam daarmee het besef dat hij een vangnet is en daarmee ook meer voor mij dan alleen een losse neuk. En, ik probeer dat emotionele wel in amderen te zoeken en vind het hier ook wel, maar het is nket hetzelfde als met jager.
@wie dat zei weet ik even niet meer, sorry. Voor mij is het ook niet alleen maar man die emotie veroorzaakt. Ook hier zijn het tal van andere dingen. En is het me nog niet overkomen dat ik in huilen uit barste bij jager, maar heb het nu wel 2x bijna gehad.
Mijn huilbui van gisteren luchte een beetje op. Maar voordat ik me weer even helemaal opgelucht voel moet er meer uit. Dat voel ik aam alles wel. En, dat komt ook vanzelf. Vanavond had ik het er nog met man over, terwijl we naar het ziekenhuis reden vond hij mij zo rustig. Tjah, in crises situatie ben ik heel rustig. De klap komt daarna pas. En vaak ook nog niet meteen daarna, nee, kan nog wel weken duren.
In ieder geval ben ik blij ons kleintje veilig thuis te hebben. Heb ik nog met jager geappt en heb nog niet een preciese datum, maar wel een richtlijn en dat alleen is al fijn!
zaterdag 26 juli 2014 om 23:35
Sluit me aan bij theemoks laatste alinea!
Jane, ik durf niet te zeggen welke kant het opgaat met nr2. Verstandelijk gezien weet ik dat het beter is om volledig te stoppen. Gevoelsmatig ligt dat een stuk ingewikkelder, hij is erg belangrijk voor me geworden.
In ieder geval ben ik inmiddels een stuk wijzer over de vraag waarom ik doe wat ik doe. En dat komt mede door hier en het gesprek met nr2 waar ik over schreef, maar ook door een urenlang gesprek met een vriendin én een nog langer gesprek met mijn man. Zo'n diepgaand gesprek hadden we al lang niet meer gehad. O.a. over onze relatie, onze karakters, onze wensen en verwachtingen tav elkaar en onszelf.
Wil daar later nog wel iets meer over vertellen, nu eerst slapen, truste!
Jane, ik durf niet te zeggen welke kant het opgaat met nr2. Verstandelijk gezien weet ik dat het beter is om volledig te stoppen. Gevoelsmatig ligt dat een stuk ingewikkelder, hij is erg belangrijk voor me geworden.
In ieder geval ben ik inmiddels een stuk wijzer over de vraag waarom ik doe wat ik doe. En dat komt mede door hier en het gesprek met nr2 waar ik over schreef, maar ook door een urenlang gesprek met een vriendin én een nog langer gesprek met mijn man. Zo'n diepgaand gesprek hadden we al lang niet meer gehad. O.a. over onze relatie, onze karakters, onze wensen en verwachtingen tav elkaar en onszelf.
Wil daar later nog wel iets meer over vertellen, nu eerst slapen, truste!
zaterdag 26 juli 2014 om 23:50
Almost:
Je hebt gelijk hoor wat betreft het appen. Ik merkte ook al snel dat het van spannende dingen naar alledaagse dingen en soms lieve woorden ging.
Je nr 2 is nu echt helemaal exit?
Oranje:
Zoals jij beschrijft in je laatste alinea , zo wou ik het aanpakken. Geen info over kindjes of man, niet teveel appen en op een afstand. Alleen ging het ongemerkt toch een beetje door elkaar lopen en ben ik denk ik wel blij dat onze date niet kon doorgaan.
Theemok:
Bedankt voor je verhaal. Het lijkt me erg moeilijk, jij nu single en hij gebonden. En wat je zegt in de laatste alinea is ook helemaal waar. Ik kan alles wel bedenken en plannen. Je weet alleen nooit hoe het gaat lopen..
Het voelt nu wel steeds een beetje beter om geen contact te hebben. Maar ja dit was een beslissing van beiden. Het gaat moeilijk worden na fouteman zijn vakantie en als hij contact opneemt.
Naast alle moeilijke dingen:
Zijn jullie ook positief veranderd? Sinds het appen ben ik weer wat energieker, sport meer, ben afgevallen Daarnaast heeft het seksleven van man en mij ook weer een nieuwe impuls gekregen
Je hebt gelijk hoor wat betreft het appen. Ik merkte ook al snel dat het van spannende dingen naar alledaagse dingen en soms lieve woorden ging.
Je nr 2 is nu echt helemaal exit?
Oranje:
Zoals jij beschrijft in je laatste alinea , zo wou ik het aanpakken. Geen info over kindjes of man, niet teveel appen en op een afstand. Alleen ging het ongemerkt toch een beetje door elkaar lopen en ben ik denk ik wel blij dat onze date niet kon doorgaan.
Theemok:
Bedankt voor je verhaal. Het lijkt me erg moeilijk, jij nu single en hij gebonden. En wat je zegt in de laatste alinea is ook helemaal waar. Ik kan alles wel bedenken en plannen. Je weet alleen nooit hoe het gaat lopen..
Het voelt nu wel steeds een beetje beter om geen contact te hebben. Maar ja dit was een beslissing van beiden. Het gaat moeilijk worden na fouteman zijn vakantie en als hij contact opneemt.
Naast alle moeilijke dingen:
Zijn jullie ook positief veranderd? Sinds het appen ben ik weer wat energieker, sport meer, ben afgevallen Daarnaast heeft het seksleven van man en mij ook weer een nieuwe impuls gekregen
zondag 27 juli 2014 om 00:36
quote:oranjexx schreef op 26 juli 2014 @ 19:51:
[...]
Natuurlijk begon het bij iedereen vooral met geilheid en lust. Als het dat alleen maar blijft, dan is het oke. Maar dat blijft het zelden tot nooit. Er komen vrijwel altijd gevoelens bij, het contact en de aandacht zijn verslavend en voor je het weet zit je in een schaduwrelatie. Jane en Almost zijn daar de duidelijkste voorbeelden van, die delen/deelden meer van hun dagelijks leven met hun minnaars dan met hun partners. Dat is ook moeilijker afkicken, want dan gaat het niet alleen meer om de sex, dan speelt die vertrouwelijke band gewoon een sterke rol. Want waar je voorheen iedere scheet die je dwars zat of waar je blij over was, kon delen met je minnaar, sta je nu ineens met je telefoon in de hand je af te vragen aan wie je dit nu wel kwijt kunt, nu je met die minnaar de appfrequentie hebt teruggeschroefd.
Eens met je, Oranje. Het is moeilijker afkicken als je voorheen veel met je minnaar deelde. Het is echt een gat waar je dan in valt. En ik kan het niet vaak genoeg herhalen; ik vind het voor hem heerlijk dat 'ie iemand gevonden heeft waar hij hopelijk oud mee kan worden. Ik ben alleen mijn maatje kwijt, dat doet pijn. Vandaar ook dat ik krampachtig probeer de vriendschap toch te redden, in de hoop het maatjes gevoel uiteindelijk weer terug te krijgen, hetzij anders dan dat het voorheen was.
quote:Rooss4 schreef op 26 juli 2014 @ 21:08:
Almost, jullie deelden zoveel en bij jou thuis is het ook niet meer je dat volgens mij.
Is er nooit sprake geweest van een relatie tussen jullie? En heeft je exminnaar echt nog maar een paar weken een relatie met deze vrouw?
Nee, al vanaf het begin heb ik hem gezegd dat er geen relatie inzat voor ons. Hij is zoveel anders dan ik; verschil in opleiding, verschil in leeftijd, verschil in levensinstelling. Hij deelde dat gevoel ook met me. Hij zat ook niet te wachten op een vrouw van 10 jaar ouder. Vriendschap, het maatjes zijn en de seks waren gewoon fijn, meer zat er voor ons niet in. Ik heb hem ook vanaf het begin gezegd dat ik direct afstand van hem zou nemen als hij iemand op het oog zou krijgen. (Loep maar) Voor hem beter (hij kan zich op zijn nieuwe relatie richten) en voor mij beter vanwege het gevoel van eigenwaarde.
Ex lover heeft idd nog maar een paar weken wat met haar, eigenlijk pas nadat hij van mij afscheid genomen heeft (wat we toendertijd ook afgesproken hadden). Wellicht kan je het zelfs nog niet eens een echte relatie te noemen maar ze zijn elkaar goed aan het uitproberen op seksgebed in ieder geval. Of er voor hun een toekomst samen inzit weet ik niet, maar het is in ieder geval niet zo dat ik mijn hoop heb gezet op dat het niets wordt tussen die twee. Hoezo eigenlijk die vraag Rooss? Je klinkt verbaast.
quote:jufmafkees schreef op 26 juli 2014 @ 22:18:Maar als ik niet had gedacht dat er toekomst in zat, had ik het nooit zover willen laten komen. Want hoe moeilijk moet het zijn dit te delen met een man waarvan je zeker weet dat hij nooit de jouwe zal zijn. Ik zou dat niet trekken.
Bij mij was het dus juist geen belemmering. Juist omdat ik zeker wist dat het geen relatie zou worden, dat we geen toekomst samen zouden hebben. Daardoor dacht ik veilig te zijn, dacht ik hem echt alleen als minnaar te kunnen 'gebruiken'. Daar ben ik dus wel van terug gekomen. Ik heb veel over mezelf geleerd, ik bleek het gevoel namelijk toch niet tegen te kunnen houden. Zoals ik van de week al schreef, ik bleek gewoon niet geschikt voor het minnaarschap. Ik wilde meer, en kreeg dit voor zover mogelijk ook. Geen bezoekjes aan familie of naar verjaardagen, maar wel door de gesprekken, het maatjes gevoel, de arm om me heen. Eigenlijk hetzelfde als wat theemok ook zegt in haar laatste alinea. Ik ben er het levende bewijs van helaas.
@ Mikmakk: zo'n diepgaand gesprek heb ik laatst ook met mijn nr1 gehad. Best verhelderend, ook goed om met elkaar over je twijfels te spreken. Ook wel zo eerlijk naar je partner toe; stel dat je uiteindelijk besluit om met de relatie te stoppen, dan komt het in ieder geval niet als donderslag bij heldere hemel. (met 'je' bedoel ik in het algemeen, niet specifiek jou)
@ Jane: wat schikken joh. Gelukkig gaat het nu weer beter met jullie meiske.
[...]
Natuurlijk begon het bij iedereen vooral met geilheid en lust. Als het dat alleen maar blijft, dan is het oke. Maar dat blijft het zelden tot nooit. Er komen vrijwel altijd gevoelens bij, het contact en de aandacht zijn verslavend en voor je het weet zit je in een schaduwrelatie. Jane en Almost zijn daar de duidelijkste voorbeelden van, die delen/deelden meer van hun dagelijks leven met hun minnaars dan met hun partners. Dat is ook moeilijker afkicken, want dan gaat het niet alleen meer om de sex, dan speelt die vertrouwelijke band gewoon een sterke rol. Want waar je voorheen iedere scheet die je dwars zat of waar je blij over was, kon delen met je minnaar, sta je nu ineens met je telefoon in de hand je af te vragen aan wie je dit nu wel kwijt kunt, nu je met die minnaar de appfrequentie hebt teruggeschroefd.
Eens met je, Oranje. Het is moeilijker afkicken als je voorheen veel met je minnaar deelde. Het is echt een gat waar je dan in valt. En ik kan het niet vaak genoeg herhalen; ik vind het voor hem heerlijk dat 'ie iemand gevonden heeft waar hij hopelijk oud mee kan worden. Ik ben alleen mijn maatje kwijt, dat doet pijn. Vandaar ook dat ik krampachtig probeer de vriendschap toch te redden, in de hoop het maatjes gevoel uiteindelijk weer terug te krijgen, hetzij anders dan dat het voorheen was.
quote:Rooss4 schreef op 26 juli 2014 @ 21:08:
Almost, jullie deelden zoveel en bij jou thuis is het ook niet meer je dat volgens mij.
Is er nooit sprake geweest van een relatie tussen jullie? En heeft je exminnaar echt nog maar een paar weken een relatie met deze vrouw?
Nee, al vanaf het begin heb ik hem gezegd dat er geen relatie inzat voor ons. Hij is zoveel anders dan ik; verschil in opleiding, verschil in leeftijd, verschil in levensinstelling. Hij deelde dat gevoel ook met me. Hij zat ook niet te wachten op een vrouw van 10 jaar ouder. Vriendschap, het maatjes zijn en de seks waren gewoon fijn, meer zat er voor ons niet in. Ik heb hem ook vanaf het begin gezegd dat ik direct afstand van hem zou nemen als hij iemand op het oog zou krijgen. (Loep maar) Voor hem beter (hij kan zich op zijn nieuwe relatie richten) en voor mij beter vanwege het gevoel van eigenwaarde.
Ex lover heeft idd nog maar een paar weken wat met haar, eigenlijk pas nadat hij van mij afscheid genomen heeft (wat we toendertijd ook afgesproken hadden). Wellicht kan je het zelfs nog niet eens een echte relatie te noemen maar ze zijn elkaar goed aan het uitproberen op seksgebed in ieder geval. Of er voor hun een toekomst samen inzit weet ik niet, maar het is in ieder geval niet zo dat ik mijn hoop heb gezet op dat het niets wordt tussen die twee. Hoezo eigenlijk die vraag Rooss? Je klinkt verbaast.
quote:jufmafkees schreef op 26 juli 2014 @ 22:18:Maar als ik niet had gedacht dat er toekomst in zat, had ik het nooit zover willen laten komen. Want hoe moeilijk moet het zijn dit te delen met een man waarvan je zeker weet dat hij nooit de jouwe zal zijn. Ik zou dat niet trekken.
Bij mij was het dus juist geen belemmering. Juist omdat ik zeker wist dat het geen relatie zou worden, dat we geen toekomst samen zouden hebben. Daardoor dacht ik veilig te zijn, dacht ik hem echt alleen als minnaar te kunnen 'gebruiken'. Daar ben ik dus wel van terug gekomen. Ik heb veel over mezelf geleerd, ik bleek het gevoel namelijk toch niet tegen te kunnen houden. Zoals ik van de week al schreef, ik bleek gewoon niet geschikt voor het minnaarschap. Ik wilde meer, en kreeg dit voor zover mogelijk ook. Geen bezoekjes aan familie of naar verjaardagen, maar wel door de gesprekken, het maatjes gevoel, de arm om me heen. Eigenlijk hetzelfde als wat theemok ook zegt in haar laatste alinea. Ik ben er het levende bewijs van helaas.
@ Mikmakk: zo'n diepgaand gesprek heb ik laatst ook met mijn nr1 gehad. Best verhelderend, ook goed om met elkaar over je twijfels te spreken. Ook wel zo eerlijk naar je partner toe; stel dat je uiteindelijk besluit om met de relatie te stoppen, dan komt het in ieder geval niet als donderslag bij heldere hemel. (met 'je' bedoel ik in het algemeen, niet specifiek jou)
@ Jane: wat schikken joh. Gelukkig gaat het nu weer beter met jullie meiske.
zondag 27 juli 2014 om 00:41
Verbaasd, ja een beetje misschien. Zo dik in de relatie nadat je elkaar een paar weken kent. Ook omdat zij in die tussentijd "even" haar relatie heeft verbroken. Dat klinkt allemaal wel een beetje als overhaast. En nee, dit heeft niks te maken met dat ik zou denken dat jij zou hopen dat het niet goed gaat tussen hun. Ik kan me gewoon niet indenken dat ik in een paar weken tijd even een man ontmoet, even ga scheiden en dan even een nieuwe relatie aanga.
Maar wel netjes van hem dat hij open kaart heeft gespeeld zodra het wat serieuzer werd, geheel conform de afspraak.
Jane, oei.
Zo stel je je een gezellig zaterdagavondje inderdaad niet voor. Sterkte met je kleine meid.
Maar wel netjes van hem dat hij open kaart heeft gespeeld zodra het wat serieuzer werd, geheel conform de afspraak.
Jane, oei.
Zo stel je je een gezellig zaterdagavondje inderdaad niet voor. Sterkte met je kleine meid.
zondag 27 juli 2014 om 00:46
quote:babajaga schreef op 26 juli 2014 @ 23:50:
Almost:
Je hebt gelijk hoor wat betreft het appen. Ik merkte ook al snel dat het van spannende dingen naar alledaagse dingen en soms lieve woorden ging.
Je nr 2 is nu echt helemaal exit?
Het voelt nu wel steeds een beetje beter om geen contact te hebben. Maar ja dit was een beslissing van beiden. Het gaat moeilijk worden na fouteman zijn vakantie en als hij contact opneemt.
Naast alle moeilijke dingen:
Zijn jullie ook positief veranderd? Sinds het appen ben ik weer wat energieker, sport meer, ben afgevallen Daarnaast heeft het seksleven van man en mij ook weer een nieuwe impuls gekregen
Ja, nr2 is helemaal exit. Tenminste, wel op seksgebied. Tot nu toe spreek ik hem zo'n 2 keer per week even kort. Daarvan de afgelopen week alleen maar over oppervlakkige dingen. Geeft wel rust, ik voel me er anders gewoon slecht door. Appen voedt het gevoel weer heh, en dat gevoel wil ik niet (meer).
Voor wat betreft je andere vraag: ik voelde mijzelf wel positief veranderd. Werd er zeker gelukkiger door. Voor mijn omgeving was het echter geen positieve verandering. De hele dag was ik met mijn foon bezig, ik heb mijn werk, familie, vrienden en vooral partner hierdoor echt verwaarloost. En dat heb ik willens en wetens gedaan. Ik besefte heel goed dat ik nr1 compleet negeerde, maar op dat moment kon het me niets schelen. Heel egoïstisch van mijzelf, allemaal gevoed door dat heerlijke gevoel aandacht te krijgen.
Almost:
Je hebt gelijk hoor wat betreft het appen. Ik merkte ook al snel dat het van spannende dingen naar alledaagse dingen en soms lieve woorden ging.
Je nr 2 is nu echt helemaal exit?
Het voelt nu wel steeds een beetje beter om geen contact te hebben. Maar ja dit was een beslissing van beiden. Het gaat moeilijk worden na fouteman zijn vakantie en als hij contact opneemt.
Naast alle moeilijke dingen:
Zijn jullie ook positief veranderd? Sinds het appen ben ik weer wat energieker, sport meer, ben afgevallen Daarnaast heeft het seksleven van man en mij ook weer een nieuwe impuls gekregen
Ja, nr2 is helemaal exit. Tenminste, wel op seksgebied. Tot nu toe spreek ik hem zo'n 2 keer per week even kort. Daarvan de afgelopen week alleen maar over oppervlakkige dingen. Geeft wel rust, ik voel me er anders gewoon slecht door. Appen voedt het gevoel weer heh, en dat gevoel wil ik niet (meer).
Voor wat betreft je andere vraag: ik voelde mijzelf wel positief veranderd. Werd er zeker gelukkiger door. Voor mijn omgeving was het echter geen positieve verandering. De hele dag was ik met mijn foon bezig, ik heb mijn werk, familie, vrienden en vooral partner hierdoor echt verwaarloost. En dat heb ik willens en wetens gedaan. Ik besefte heel goed dat ik nr1 compleet negeerde, maar op dat moment kon het me niets schelen. Heel egoïstisch van mijzelf, allemaal gevoed door dat heerlijke gevoel aandacht te krijgen.
zondag 27 juli 2014 om 00:54
Ja Rooss, ik vind het ook snel. Maarja, misschien bestaat het echt, liefde op het eerste gezicht. Zelf denk ik dat het met name geiligheid is tussen die twee, zeker omdat zij uit een (begreep ik) vrij lange relatie komt. Misschien the seven years itch, wie zal het zeggen.
Maargoed, hij lijkt echt verliefd, dus ik ga er tegen hem niets negatiefs over zeggen. Ik wil niet de jaloerse 'ex' spelen, die probeert een relatie kapot te maken. Dus ik steun hem in zijn besluit, en hoop er voor hun beiden maar het beste van. Mocht blijken dat het niets wordt tussen die twee dan zal ik als hij daar behoefte aan heeft, voor hem klaarstaan. Vriendschappelijk, wel te verstaan. En dan wil ik de rollen dit keer best omdraaien, dan zal ik die troostende arm zijn. Ik geef immers gewoon om hem, dat is niet minder geworden door de situatie waar we in beland zijn.
Maargoed, hij lijkt echt verliefd, dus ik ga er tegen hem niets negatiefs over zeggen. Ik wil niet de jaloerse 'ex' spelen, die probeert een relatie kapot te maken. Dus ik steun hem in zijn besluit, en hoop er voor hun beiden maar het beste van. Mocht blijken dat het niets wordt tussen die twee dan zal ik als hij daar behoefte aan heeft, voor hem klaarstaan. Vriendschappelijk, wel te verstaan. En dan wil ik de rollen dit keer best omdraaien, dan zal ik die troostende arm zijn. Ik geef immers gewoon om hem, dat is niet minder geworden door de situatie waar we in beland zijn.
zondag 27 juli 2014 om 00:55
Anders staat híj gewoon zowat midden in de nacht voor je neus...ik schrik me het rambam, zit gewoon in m'n joggingbroek op de bank op jullie allemaal te reageren (hoe ironisch) met een zak chips op schoot. Pff...komt uit de kroeg, wil weten of het wel gaat, kan dit niet...gesprek gehad met zusje en vrienden raadden hem aan hier naartoe te gaan. Toch maar even binnen gelaten en emotioneel gesprek gehad, beiden huilen, beiden niet weten hoe het verder moet. Heb hem nu toch nogmaals om rust gevraagd, en gezworen dat als het niet goed gaat ik echtwel contact met hem zoek. Jee, heftig...
Ik was dus net een uitgebreide reactie aan het schrijven op iedereen hier, maar die is door alle commotie weg nu dus. Ga morgen nieuwe poging doen, nu eerst maar proberen te slapen.
Ik was dus net een uitgebreide reactie aan het schrijven op iedereen hier, maar die is door alle commotie weg nu dus. Ga morgen nieuwe poging doen, nu eerst maar proberen te slapen.
zondag 27 juli 2014 om 01:06
We gaan hier een slapenloze nacht krijgen. Is het niet door de kleine, dan wel door mijn eigen gevoellens. Ik kan het allemaal maar even moeilijk verwerken hoor. Dit was echt even de druppel.
Verder ben ik veel aan het na denken over jager en over man. Mijn emoties en gevoellens daarbij. En, ondanks dat wij niet hele dagen door meer appen is hij ook echt een beetje mijn maatje. Daar waar man heel oplossings gericht denkt als er iets is, is jager juist degene van een arm om me heen en een lief woordje. (En dat voor een klootzak)
@baba, ik ben zeker possitief veranderd na het appen met jager. In het begin was ik ook hele dagen door vrolijk, kon ik de hele wereld aan. Nu durf ik meer mezelf te zijn in mijn kleding keus bijvoorbeeld. Nu kan ik af en toe ook egoistisch denken, die verjaardag? Ja daag, vandaag even niet! En gek genoeg komt dat door jager.
@juf, ook over jou vraag lag ik nog na te denken. Ik denk dat mijn hart het miss als ik heel eerlijk maar mezelf kijk wel zou willen. Maar, mijn hoofd zou echt andere dingen zeggen. Ik zou zo veel mensen pijn doen en levens overhoop halen dat ik niet weet of ik dat zou willen. Maar, ook hier is daar nooit sprake van geweest en ik weet ook dat hij dat absoluut niet wil.
En voor mij? Hoop ik dat aankomende week mijn geile jager weer terjg komt We zijn al 3 weken braaf op de app. Op 1x na dan. Maar, klinkt miss stom, maar ik mis mijn geile jager ook even. Die me aan het lachen maakt.
Verder ben ik veel aan het na denken over jager en over man. Mijn emoties en gevoellens daarbij. En, ondanks dat wij niet hele dagen door meer appen is hij ook echt een beetje mijn maatje. Daar waar man heel oplossings gericht denkt als er iets is, is jager juist degene van een arm om me heen en een lief woordje. (En dat voor een klootzak)
@baba, ik ben zeker possitief veranderd na het appen met jager. In het begin was ik ook hele dagen door vrolijk, kon ik de hele wereld aan. Nu durf ik meer mezelf te zijn in mijn kleding keus bijvoorbeeld. Nu kan ik af en toe ook egoistisch denken, die verjaardag? Ja daag, vandaag even niet! En gek genoeg komt dat door jager.
@juf, ook over jou vraag lag ik nog na te denken. Ik denk dat mijn hart het miss als ik heel eerlijk maar mezelf kijk wel zou willen. Maar, mijn hoofd zou echt andere dingen zeggen. Ik zou zo veel mensen pijn doen en levens overhoop halen dat ik niet weet of ik dat zou willen. Maar, ook hier is daar nooit sprake van geweest en ik weet ook dat hij dat absoluut niet wil.
En voor mij? Hoop ik dat aankomende week mijn geile jager weer terjg komt We zijn al 3 weken braaf op de app. Op 1x na dan. Maar, klinkt miss stom, maar ik mis mijn geile jager ook even. Die me aan het lachen maakt.
zondag 27 juli 2014 om 08:05
Het is gedaan... alle contact verbroken met ex-nr 2 toen 1
Aan de ene kant opgelucht nu, aan de andere kant verdrietig.
Jullie opmerkingen over het app-contact zijn heel herkenbaar.
Het geeft je wel energie, maar voor je het weet sta je met alles wat je doet en meemaakt eerst met je mobiel om het te delen met je nr. 2. Zeker als je nog een toekomst ziet met je nr 1 is dat geen goed idee.
Ga je eens na hoeveel tijd je doorbrengt met dat digitale contact! En wat voor andere leuke, interessante, spannende dingen je zou kunnen doen in die tijd waar je ook veel energie van gaat krijgen.
Het gezien, gewaardeerd en begeerd worden voelt heerlijk en is zwaar verslavend, zeker als je dat van je nr 1 inmiddels niet meer ervaart. Maar begon het met hem/haar ooit ook niet zo...??
Aan de ene kant opgelucht nu, aan de andere kant verdrietig.
Jullie opmerkingen over het app-contact zijn heel herkenbaar.
Het geeft je wel energie, maar voor je het weet sta je met alles wat je doet en meemaakt eerst met je mobiel om het te delen met je nr. 2. Zeker als je nog een toekomst ziet met je nr 1 is dat geen goed idee.
Ga je eens na hoeveel tijd je doorbrengt met dat digitale contact! En wat voor andere leuke, interessante, spannende dingen je zou kunnen doen in die tijd waar je ook veel energie van gaat krijgen.
Het gezien, gewaardeerd en begeerd worden voelt heerlijk en is zwaar verslavend, zeker als je dat van je nr 1 inmiddels niet meer ervaart. Maar begon het met hem/haar ooit ook niet zo...??
zondag 27 juli 2014 om 08:33
Knap puzzled! En klopt helemaal wat je schrijft. Alleen dat 'je tijd invullen met andere dingen waar je energie van krijgt' uh... Heppie suggesties?
Jemig Miss, wat schrikken! Maar misschien ook wel opluchtend? Nog wat geslapen daarna? Vandaag komen je kindjes thuis he, fijn!
Jane, dochter de nacht goed doorgekomen?
Jemig Miss, wat schrikken! Maar misschien ook wel opluchtend? Nog wat geslapen daarna? Vandaag komen je kindjes thuis he, fijn!
Jane, dochter de nacht goed doorgekomen?
zondag 27 juli 2014 om 08:57
Ja hoor Mikmakk..
Je hebt opeens weer veel meer tijd om te sporten of om op welke manier dan ook aandacht voor jezelf te hebben.
Je hebt weer tijd om al die vervelende schoonmaak- en opruimklussen te doen, die toch ook je hoofd blijken op te ruimen..
Je hebt weer meer tijd voor vrienden, maar het allerbelangrijkste: Je hebt weer tijd om aan je nr 1 te besteden
Niet dat ik die nog heb, maar dat is een heel ander verhaal en ook een heel andere keuze
Je hebt opeens weer veel meer tijd om te sporten of om op welke manier dan ook aandacht voor jezelf te hebben.
Je hebt weer tijd om al die vervelende schoonmaak- en opruimklussen te doen, die toch ook je hoofd blijken op te ruimen..
Je hebt weer meer tijd voor vrienden, maar het allerbelangrijkste: Je hebt weer tijd om aan je nr 1 te besteden
Niet dat ik die nog heb, maar dat is een heel ander verhaal en ook een heel andere keuze
zondag 27 juli 2014 om 11:43
zondag 27 juli 2014 om 12:25
Hier een onrustig nachtje geweest. Op één appje na vandaag verder niets, zoals afgesproken. Toch zit hij in mijn hoofd, de hele tijd. Ben ook allleen thuis, dus heb niet veel om handen. Vanavond kindjes thuis, dat zal me zó goed doen!
Ik voel me nu vooral verdrietig, en misschien ook wel een beetje boos, omdat ik als volwassen vrouw in deze chaos beland ben, en hem op deze manier, tegen beter weten in, in mijn leven heb toegelaten.
Ik hoop maar dat het niet te lang duurt voor ik me weer wat beter voel, dit is echt niet fijn!
Theemok, kan me vinden in jouw verhaal, jij hebt dus nu helemaal geen contact meer met minnaar? Sterkte, klinkt heftig.
Jane, sterkte met je meisje en je gevoelens. Zo te horen worstel jij ook nog wel wat met tegenstrijdige emoties. Hopelijk heb je ze snel onder controle!
Puzzled, je klinkt heel erg sterk en zeker van je zaak! Knap!
Almost, ik hoop voor jou dat de vriendschap kan blijven bestaan, maar ook dat zal tijd nodig hebben. Moeilijk hoor, ook jij sterkte!
Mikkmakk, ook voor jou een hoop om ober na te denken zo te lezen. Goed van je dat je zoveel gesprekken hebt gevoerd met vriendin en nr 1. Dat geeft vaak een heleboel inzicht inderdaad. De reden dat je verstandelijk gezien moet stoppen met nr 2 is omdat je teveel gevoelens voor hem krijgt?
Oranje, je laatste alinea kan ik me helemaal in vinden. Maar ook de rest van je verhaal is heftig. Begin me hierdoor zo langzamerhand af te vragen of er ook 'gelukkige' minnaarelaties bestaan!
Ik voel me nu vooral verdrietig, en misschien ook wel een beetje boos, omdat ik als volwassen vrouw in deze chaos beland ben, en hem op deze manier, tegen beter weten in, in mijn leven heb toegelaten.
Ik hoop maar dat het niet te lang duurt voor ik me weer wat beter voel, dit is echt niet fijn!
Theemok, kan me vinden in jouw verhaal, jij hebt dus nu helemaal geen contact meer met minnaar? Sterkte, klinkt heftig.
Jane, sterkte met je meisje en je gevoelens. Zo te horen worstel jij ook nog wel wat met tegenstrijdige emoties. Hopelijk heb je ze snel onder controle!
Puzzled, je klinkt heel erg sterk en zeker van je zaak! Knap!
Almost, ik hoop voor jou dat de vriendschap kan blijven bestaan, maar ook dat zal tijd nodig hebben. Moeilijk hoor, ook jij sterkte!
Mikkmakk, ook voor jou een hoop om ober na te denken zo te lezen. Goed van je dat je zoveel gesprekken hebt gevoerd met vriendin en nr 1. Dat geeft vaak een heleboel inzicht inderdaad. De reden dat je verstandelijk gezien moet stoppen met nr 2 is omdat je teveel gevoelens voor hem krijgt?
Oranje, je laatste alinea kan ik me helemaal in vinden. Maar ook de rest van je verhaal is heftig. Begin me hierdoor zo langzamerhand af te vragen of er ook 'gelukkige' minnaarelaties bestaan!
zondag 27 juli 2014 om 12:29
Miss: nee, nul contact. Ik heb het al eens eerder een paar maanden volgehouden, totdat hij weer contact opnam. Ik weet dat het uiteindelijk beter is om hem gewoon niet meer toe te laten in mijn leven. Ik hoop dat hij zich ook aan die afspraak houdt, want het is al vaker gebleken dat als een van ons twee toch weer een appje stuurt, er binnen de kortste keren weer een date uit voortkomt... Nu heb ik nog nergens spijt van, maar dat gaat wel gebeuren als het weer zover komt.
zondag 27 juli 2014 om 12:36
Miss, dankje, ik worstelmop dit moment weer heel erg indaad. En de reden daarvan is niet eens per definitie jager, man wel wel wat. Het zijn heel veel andere dingen die maken dat ik me niet happy voel em dus worstel. En, ik weet ook dat het aankomende week zo maar ineens weer over kan zijn allemaal en goed kan zijn. Ik ga zo zelf in ieder geval maar weer even lekker uit waaien en later vandaag naar 3 andere 4 voeters toe.
zondag 27 juli 2014 om 12:37
Theemok, een paar maanden? En daarna weer op de oude voet verder dus zeg maar? Ik had echt de hoop dat ik over een paar weken wel andere gedachten zou hebben, maar als ik jouw verhaal lees zou het weleens veel langer kunnen duren dus. Dat stemt me heel erg onrustig. Ik zou helemaal geen contact nu echt niet kunnen, hoe doe je dat? Ik wil hem aan de ene kant ook niet helemaal uit mijn leven, aan de andere kant zou me dat (uiteindelijk) misschien wel veel meer rust geven.
Moet het maar even een paar weken aanzien op deze manier denk ik, misschien lukt het wel om een bepaalde afstand te creëren zo. Het is nu natuurlijk nog vers, maar heb het er echt moeilijk mee!
Moet het maar even een paar weken aanzien op deze manier denk ik, misschien lukt het wel om een bepaalde afstand te creëren zo. Het is nu natuurlijk nog vers, maar heb het er echt moeilijk mee!
zondag 27 juli 2014 om 12:44
Jane, klinkt bekend, ook hier zijn natuurlijk veel andere problemen en zorgen die om een hoekje kijken. Misschien dat, dat het voor mij zo moeilijk maakt. De enige 'zekere' factor de afgelopen maanden was minnaar. Kon altijd rekenen op een luisterend oor, afleidend avondje stappen of heerlijke 'ik vergeet even alle ellende' seks. Nu dat stukje ook wegvalt voel ik me zomaar ineens verloren. Hoewel mijn verstand zegt het is goed zo, want je bent jezelf véél te veel in hem verloren, zegt mijn hart iets heel anders.
