Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
zondag 27 juli 2014 om 12:45
@miss
Sterk... ik weet het niet
Wat me sterk maakt is dat ik heel zeker weet dat het de juiste keuze was, omdat er geen toekomst voor ons is en hij beter verdiend dan dit wachten op niets. Ik mag hem geen valse hoop geven.
Maar verder.... voel ik me nu bepaald niet sterk.
@theemok
Heel herkenbaar. Ook wij zijn eerder uit elkaar gegaan, maar ik dacht dat ik weer vrienden met hem kon en wilde zijn. Helaas bleef daar ook die kant van hem waar ik toen niet mee verder kon. Daarom nu besloten dat geen contact de betere optie is en dat ik sterk moet blijven als hij weer contact zoekt.
Het is als een pleister denk ik, beter in 1x helemaal eraf dan steeds beetje voor beetje.
Sterk... ik weet het niet
Wat me sterk maakt is dat ik heel zeker weet dat het de juiste keuze was, omdat er geen toekomst voor ons is en hij beter verdiend dan dit wachten op niets. Ik mag hem geen valse hoop geven.
Maar verder.... voel ik me nu bepaald niet sterk.
@theemok
Heel herkenbaar. Ook wij zijn eerder uit elkaar gegaan, maar ik dacht dat ik weer vrienden met hem kon en wilde zijn. Helaas bleef daar ook die kant van hem waar ik toen niet mee verder kon. Daarom nu besloten dat geen contact de betere optie is en dat ik sterk moet blijven als hij weer contact zoekt.
Het is als een pleister denk ik, beter in 1x helemaal eraf dan steeds beetje voor beetje.
zondag 27 juli 2014 om 12:53
Miss, de reden dat ik verstandelijk gezien moet/wil stoppen is omdat ik er weer voor mijn gezin wil zijn... Ik wil geen liegende en bedriegende vrouw (meer) zijn. Heb dat ook nooit willen worden trouwens, en kan me soms nog steeds niet voorstellen hoe ik het zover heb kunnen laten komen. Toen ik met m'n roze hoofd in de roze wolken hing met een roze bril op was ik er totaal niet mee bezig, maar nu ik steeds meer terug op aarde kom wordt m'n schuldgevoel groter en groter.
zondag 27 juli 2014 om 13:13
Jane, over welke druppel heb je het? En waar komt je onrust vandaan, je was toch geheel zen en in control met jager? Of zit je jezelf eigenlijk gewoon enorm voor de gek te houden?
Miss, ik weet het niet hoor. Een volwassen kerel met een partner die zich half huilend snachts aandient voor je deur, "gestuurd" door vrienden en familie? Omdat hij het allemaal niet trekt en het zo vreselijk lastig heeft? Hoe zelfstandig en stabiel is deze man nou eigenlijk helemaal? Hoe aantrekkelijk is dit?
Is hij er onderhand zelf niet eens van overtuigd dat hij een keuze moet gaan maken?
Ik snap dat je hem binnenlaat hoor, hier dient zich ook heel af en toe nog een (in mijn geval ex) minnaar met al zijn gezeur en gemekker en die mag ook gewoon nog binnenkomen. En als hij dan zijn emotionele zak heeft geleegd gaat hij weer terug naar huis, mij achterlatend met een "gosh, waarom doé ik dit toch steeds" gevoel.
Ik kan alleen maar hopen dat je sterk blijft en dat die zwakke zak van een minnaar van je een keer een knoop doorhakt. Weet je dat jij vele malen sterker bent dan hij? Ik hoop dat je daar wat hoop uit kunt putten!
Puzzled, over en uit. Het zal je moeite gekost hebben maar het was onvermijdelijk denk ik. Jullie hebben het nog één keer geprobeerd maar de magie mist van jouw kant. Inderdaad niet eerlijk om hem aan de lijn te houden.
Mikmakk, jij wilt stoppen? Heb je ook al een plan van aanpak of sudder je nog gewoon even door in deze modus?
Ik had gisteren een zeer aangenaam chatgesprek met een donkere man. En laat ik nou nog nooit seks gehad hebben met een donkere man.
Is dat heel anders dan met een lichte? (naief vraagje hè?)
Miss, ik weet het niet hoor. Een volwassen kerel met een partner die zich half huilend snachts aandient voor je deur, "gestuurd" door vrienden en familie? Omdat hij het allemaal niet trekt en het zo vreselijk lastig heeft? Hoe zelfstandig en stabiel is deze man nou eigenlijk helemaal? Hoe aantrekkelijk is dit?
Is hij er onderhand zelf niet eens van overtuigd dat hij een keuze moet gaan maken?
Ik snap dat je hem binnenlaat hoor, hier dient zich ook heel af en toe nog een (in mijn geval ex) minnaar met al zijn gezeur en gemekker en die mag ook gewoon nog binnenkomen. En als hij dan zijn emotionele zak heeft geleegd gaat hij weer terug naar huis, mij achterlatend met een "gosh, waarom doé ik dit toch steeds" gevoel.
Ik kan alleen maar hopen dat je sterk blijft en dat die zwakke zak van een minnaar van je een keer een knoop doorhakt. Weet je dat jij vele malen sterker bent dan hij? Ik hoop dat je daar wat hoop uit kunt putten!
Puzzled, over en uit. Het zal je moeite gekost hebben maar het was onvermijdelijk denk ik. Jullie hebben het nog één keer geprobeerd maar de magie mist van jouw kant. Inderdaad niet eerlijk om hem aan de lijn te houden.
Mikmakk, jij wilt stoppen? Heb je ook al een plan van aanpak of sudder je nog gewoon even door in deze modus?
Ik had gisteren een zeer aangenaam chatgesprek met een donkere man. En laat ik nou nog nooit seks gehad hebben met een donkere man.
Is dat heel anders dan met een lichte? (naief vraagje hè?)
zondag 27 juli 2014 om 13:26
quote:xpuzzledx schreef op 27 juli 2014 @ 08:05:
Het is gedaan... alle contact verbroken met ex-nr 2 toen 1
Aan de ene kant opgelucht nu, aan de andere kant verdrietig.
Jullie opmerkingen over het app-contact zijn heel herkenbaar.
Het geeft je wel energie, maar voor je het weet sta je met alles wat je doet en meemaakt eerst met je mobiel om het te delen met je nr. 2. Zeker als je nog een toekomst ziet met je nr 1 is dat geen goed idee.
Ga je eens na hoeveel tijd je doorbrengt met dat digitale contact! En wat voor andere leuke, interessante, spannende dingen je zou kunnen doen in die tijd waar je ook veel energie van gaat krijgen.
Het gezien, gewaardeerd en begeerd worden voelt heerlijk en is zwaar verslavend, zeker als je dat van je nr 1 inmiddels niet meer ervaart. Maar begon het met hem/haar ooit ook niet zo...??+1
Het is gedaan... alle contact verbroken met ex-nr 2 toen 1
Aan de ene kant opgelucht nu, aan de andere kant verdrietig.
Jullie opmerkingen over het app-contact zijn heel herkenbaar.
Het geeft je wel energie, maar voor je het weet sta je met alles wat je doet en meemaakt eerst met je mobiel om het te delen met je nr. 2. Zeker als je nog een toekomst ziet met je nr 1 is dat geen goed idee.
Ga je eens na hoeveel tijd je doorbrengt met dat digitale contact! En wat voor andere leuke, interessante, spannende dingen je zou kunnen doen in die tijd waar je ook veel energie van gaat krijgen.
Het gezien, gewaardeerd en begeerd worden voelt heerlijk en is zwaar verslavend, zeker als je dat van je nr 1 inmiddels niet meer ervaart. Maar begon het met hem/haar ooit ook niet zo...??+1
zondag 27 juli 2014 om 13:34
Hier een off day... nr1 ligt weer op bed, zweterig, moe, ongelukje op t toilet gehad, dat soort stuf...
Mis nr2 ineens en waarom? Als ik de oude berichtjes teruglees van in t begin, hoe lief hij schreef, dat ie me nooit meer kwijt wilde, en de latere berichtjes, dat hij ineens niet meer als minnaar schreef maar meer als iemand die me alleen zag om s van bil te kunnen gaan, een geile slet... dat ik m schreef dat ik gek op hem ben en terug kreeg daar ben ik niet voor. Woest kan ik dan ineens zijn, dat ik dat zo niet eerder heb gezien. Was ik dan zo blind. Hoe kan een man in een paar maanden tijd zo veranderen, zo anders schrijven? Zelfbescherming? Op me uitgekeken? Die sex had hij toch thuis ook? Hij zei tenminste dat er daar niks aan schortte... deden het nog heel vaak in de week... Aaarrrchhh wat ben ik toch een sukkel geweest. Ik zal wel zijn tegengevallen of zo. Ik weet t anders ook niet. En ik nog maar twijfelen om t uit te maken, weten jullie nog? Zucht. sorry voor deze ego-post, maar zit er even doorheen...
Mis nr2 ineens en waarom? Als ik de oude berichtjes teruglees van in t begin, hoe lief hij schreef, dat ie me nooit meer kwijt wilde, en de latere berichtjes, dat hij ineens niet meer als minnaar schreef maar meer als iemand die me alleen zag om s van bil te kunnen gaan, een geile slet... dat ik m schreef dat ik gek op hem ben en terug kreeg daar ben ik niet voor. Woest kan ik dan ineens zijn, dat ik dat zo niet eerder heb gezien. Was ik dan zo blind. Hoe kan een man in een paar maanden tijd zo veranderen, zo anders schrijven? Zelfbescherming? Op me uitgekeken? Die sex had hij toch thuis ook? Hij zei tenminste dat er daar niks aan schortte... deden het nog heel vaak in de week... Aaarrrchhh wat ben ik toch een sukkel geweest. Ik zal wel zijn tegengevallen of zo. Ik weet t anders ook niet. En ik nog maar twijfelen om t uit te maken, weten jullie nog? Zucht. sorry voor deze ego-post, maar zit er even doorheen...
zondag 27 juli 2014 om 13:45
zondag 27 juli 2014 om 13:48
Lotje
Niet voor sorry-en hoor, je zit ook ff in een klote-situatie nu.
Herkenbaar hoe opeens je ogen kunnen open gaan voor hoe iemand werkelijk is en dat je dan echt niet snapt dat je dat niet eerder hebt gezien.
Voordeel is dat het daardoor makkelijker is om afscheid te nemen. Verwijt je zelf niet dat je het toen niet zag, maar wees tevreden met het feit dat je dus gegroeid bent, geleerd hebt.
Mmmm... misschien moet ik ook naar mezelf luisteren?
Sterkte met nr. 1, want dat maakt het denk ik nog allemaal moeilijker. Verpleegster moeten zijn is heel iets anders dan partner.
Ik ga ook maar even uitwaaien, schijnt te helpen
Niet voor sorry-en hoor, je zit ook ff in een klote-situatie nu.
Herkenbaar hoe opeens je ogen kunnen open gaan voor hoe iemand werkelijk is en dat je dan echt niet snapt dat je dat niet eerder hebt gezien.
Voordeel is dat het daardoor makkelijker is om afscheid te nemen. Verwijt je zelf niet dat je het toen niet zag, maar wees tevreden met het feit dat je dus gegroeid bent, geleerd hebt.
Mmmm... misschien moet ik ook naar mezelf luisteren?
Sterkte met nr. 1, want dat maakt het denk ik nog allemaal moeilijker. Verpleegster moeten zijn is heel iets anders dan partner.
Ik ga ook maar even uitwaaien, schijnt te helpen
zondag 27 juli 2014 om 13:49
Lotje, wat shit zeg, dat het thuis zo rot is en je nu ook nog een verlaat deksel op je neus krijgt mbt nr2. Ik wilde zeggen wat doe je jezelf aan om het allemaal terug te lezen en te analyseren maar ik vermoed dat je zelf ook al had geconcludeerd. Volgens mij zit er niks anders op dan accepteren en loslaten. Liefde maakt blind, dat zie je maar weer...
Is je man ernstig ziek? Gaat het wel weer beter worden? Sterkte...
Is je man ernstig ziek? Gaat het wel weer beter worden? Sterkte...
zondag 27 juli 2014 om 13:58
Vind je dat een naieve vraag van mij, Mikmakk? Of je een "plan van aanpak" hebt? Ik zie het naieve er niet van hoor, je neemt een besluit en dan maak je een plan. Door laten sudderen levert op korte termijn niet heel veel op toch? Daar bedoel ik niet mee dat dit snel moet ofzo, ik was gewoon benieuwd hoe je er zelf naar keek.
Hopeloze ziel, een man gaat maar zelden weg bij zijn partner/gezin als het niet compleet naar de haaien is. Zo lang het nog leefbaar is en er wat voor hem te halen valt zal hij voor de weg van de minste weerstand gaan. Pijnlijk wellicht maar trek je conclusies. Als jij nu zijn partner was geweest was je ook de weg van de minste weerstand geworden. Had hij wellicht ook ooit weer de spanning elders gezocht, misschien leidt hij ook aan het ggs.
Lotje, Auw.
Pijnlijk om terug te lezen hoe lief je minnaar in het begin was en je uiteindelijk behandelde als het kattenspeeltje. Ja joh, zo kan dat inderdaad gaan in een paar maanden, helaas herkenbaar. De pijn snap ik. En zeker als je een off day hebt is dit dubbel zo pijnlijk.
En dat je baalt van je 1 snap ik helemaal. Oude man, weinig energie, kwaaltjes, moe. Pfffft vreselijk.
Geen lol aan zo hè?
Hopeloze ziel, een man gaat maar zelden weg bij zijn partner/gezin als het niet compleet naar de haaien is. Zo lang het nog leefbaar is en er wat voor hem te halen valt zal hij voor de weg van de minste weerstand gaan. Pijnlijk wellicht maar trek je conclusies. Als jij nu zijn partner was geweest was je ook de weg van de minste weerstand geworden. Had hij wellicht ook ooit weer de spanning elders gezocht, misschien leidt hij ook aan het ggs.
Lotje, Auw.
Pijnlijk om terug te lezen hoe lief je minnaar in het begin was en je uiteindelijk behandelde als het kattenspeeltje. Ja joh, zo kan dat inderdaad gaan in een paar maanden, helaas herkenbaar. De pijn snap ik. En zeker als je een off day hebt is dit dubbel zo pijnlijk.
En dat je baalt van je 1 snap ik helemaal. Oude man, weinig energie, kwaaltjes, moe. Pfffft vreselijk.
Geen lol aan zo hè?
zondag 27 juli 2014 om 14:15
@ Rooss, ergens heb je gelijk hoor. Hij vertelde dat hij met zijn vrienden/ zusje over mij aan het praten was en dat hij zich ellendig voelde. Iemand zei: rij naar haar toe en dat deed hij. Ik moet zeggen, hij zag er echt verloren uit. Of het slap is weet ik niet, misschien juist ook wel moedig om je zwakste kant te tonen. Ik weet ook dat mijn keuze om het juist nu rustiger aan te doen ook moeilijk voor hem is. Hij twijfeld erg over zijn relatie. Ik heb hem gezegd dat als hij de keuze maakt bij haar weg te gaan hij dat niet voor mij moet doen, ik kan en wil nu niet meteen in een nieuwe relatie stappen, en weet überhaupt niet of ik deze basis nou zo oké vind. Dat dit hem dan ook even lucht geeft om er nuchter over na te denken. Komt hij met argumenten dat we elkaar drie weken niet gezien hebben ivm vakantie en hij me vreselijk heeft gemist. Maar ook tijdens de vakantie niet minder geappt dan thuis, dus dat was alleen lichamelijk missen. Het is zo moeilijk, aan de ene kant stort ik mezelf het liefst gewoon weer in zijn armen, maar ik doe het niet!!
@ mikkmakk wat goed dat je tot dat inzicht bent gekomen, al begrijp ik heel goed hoe je, je moet voelen en hoe moeilijk het is. Ik ben dan wel niet helemaal gestopt, maar als ik niet leer om afstandte crcreëren (en te behouden) of ooit iets volwaardigs met hem op kan bouwen zal ik er ook op een dag mee moeten stoppen.Nou wil ik daar nog helemaal niet aan denken, maar het spookt wel in mijn achterhoofd! Hou je taai!
@ lotje, dat, dat besef zeer doet kan ik me voorstellen ja!! Veel sterkte, je hebt zo te lezen ook meer op je bordje dan 'alleen' het verdriet om hie het is gegaan met je minnaar.
@ mikkmakk wat goed dat je tot dat inzicht bent gekomen, al begrijp ik heel goed hoe je, je moet voelen en hoe moeilijk het is. Ik ben dan wel niet helemaal gestopt, maar als ik niet leer om afstandte crcreëren (en te behouden) of ooit iets volwaardigs met hem op kan bouwen zal ik er ook op een dag mee moeten stoppen.Nou wil ik daar nog helemaal niet aan denken, maar het spookt wel in mijn achterhoofd! Hou je taai!
@ lotje, dat, dat besef zeer doet kan ik me voorstellen ja!! Veel sterkte, je hebt zo te lezen ook meer op je bordje dan 'alleen' het verdriet om hie het is gegaan met je minnaar.
zondag 27 juli 2014 om 14:21
Nee hoor roos, helemaal geen naïeve vraagvan jou, een hele terechte juist. Want je hebt gelijk, ik heb geen plan van aanpak. Omdat ik nog niet 100% overtuigd ben dat ik volledig wil stoppen... Maar dat ben ik over een week natuurlijk ook niet, en over een maand ook niet. Gevoel en verstand zitten niet op één lijn... Maar ik weet ook dat ze dat nooit gaan doen. En dat is de modus waarin ik nu zit, en als ik zou willen, nog tijden in kan blijven hangen. Verstand roept, 'kappen met die vent!', gevoel huilt bij de gedachte om m kwijt te raken.
zondag 27 juli 2014 om 14:26
Miss ik zou willen dat een tussenweg zou werken. Af en toe contact, af en toe daten, gewoon leuk. Maar dat hebben we (op mijn verzoek) al meermalen geprobeerd en werkt niet. Het voelt dan onecht ofzo en vooral hij kan daar niks mee. We zijn veel te diep gegaan. Zie het als een zware drugsverslaafde... Of zwaar verslaafd en elke dag gebruiken, of stoppen en nooit weer aan beginnen. Hij zal nooit een gelegenheidsgebruiker kunnen worden.
zondag 27 juli 2014 om 14:29
Miss, de rollen zijn bij jullie omgedraaid, zoveel is me duidelijk. Jij bent zijn reddingsboei en strohalm geworden. Met jou in zijn leven kon hij zijn relatie handelen, als het lastig werd wende hij zich tot jou, jij was zijn perfecte afleiding. Nu jij deels bent weggevallen zie je hoe het echt met hem gaat. Kut dus.
Natuurlijk moet hij niet met zijn relatie stoppen voor jou maar voor wat dan? Hij kan schijnbaar niet alleen, anders had hij dat al wel gedaan dus ook deze man zal voor de weg van de minste weerstand gaan. Als jij hem zal zeggen "lief, kom hierheen, dan gaan we samen wonen en worden we stervensgelukkig" dan heb je grote kans dat hij dit weekend nog met zijn koffer voor je deur staat.
Heb ik je al verteld hoe sterk ik je vind?
O Mikmak, dan begreep ik je verkeerd.
Klopt, hart en kop komen waarschijnlijk niet op één lijn en dat maakt het lastig.
Waaraan merk je dat je schuldgevoel een steeds grotere rol speelt? Heeft de vakantie ermee te maken? Dat je zeg maar ziet wat je thuis eigenlijk hebt?
Natuurlijk moet hij niet met zijn relatie stoppen voor jou maar voor wat dan? Hij kan schijnbaar niet alleen, anders had hij dat al wel gedaan dus ook deze man zal voor de weg van de minste weerstand gaan. Als jij hem zal zeggen "lief, kom hierheen, dan gaan we samen wonen en worden we stervensgelukkig" dan heb je grote kans dat hij dit weekend nog met zijn koffer voor je deur staat.
Heb ik je al verteld hoe sterk ik je vind?
O Mikmak, dan begreep ik je verkeerd.
Klopt, hart en kop komen waarschijnlijk niet op één lijn en dat maakt het lastig.
Waaraan merk je dat je schuldgevoel een steeds grotere rol speelt? Heeft de vakantie ermee te maken? Dat je zeg maar ziet wat je thuis eigenlijk hebt?
zondag 27 juli 2014 om 14:50
Roos, de vakantie niet perse, wel de nuchterheid na een idiote periode van verliefdheid. M'n dubbel bril van m'n neus gehaald en dat geeft letterlijk weer zicht! Nr1 met grijze bril bekeken, die afgezet. Nr2 met roze bril bekeken en ook die afgezet. En in gesprek met nr1 kwam eigenlijk de eye opener: het lijkt wel of ik niet tevreden kan zijn met wat ik heb. In de breedste zin... Ik ben constant op zoek naar méér en beter. Daar hebben we uitgebreid over gesproken en heeft veel verhelderd voor me. Ik heb dit op allerlei gebieden trouwens, samen kwamen we op tig voorbeelden. Zit er trouwens over te denken om hier ook met een professional over te gaan praten, want ik merk dat ik het een lastig punt vind. Een karaktereigenschap waar ik me nooit zo van bewust was... En waarvan ik eigenlijk niet goed weet hoe ik daarmee om moet gaan. Maar eerst nog even eea laten bezinken en verwerken, daarna met plan van aanpak bezig
zondag 27 juli 2014 om 15:01
Terugvan het uit waaien en mezelf een schop onder mijn kont gegeven!
Roos, ik heb de afgelopen paar weken een beetje te veel op mijn bortje gekregen. Gisteren ook nog onze kleine zo ziek was echt even de druppel! De druppel in de zin van, ik ben op, heb er genoeg van, nu maar weer even normaal!
Op zich ben ik redelijk zen met jager hoor. Maar mede door jou opmerking eerder over het nodig hebben is het zen gedeelte van mjjn kant even ver te zoeken. Hij weet dit niet en hoeft dit ook niet te weten.
Ik heb, sinds man en ik besloten hebben door te gaan geen echte emltionele klappen gehad. En nu komt dat allemaal weer even samen. En merk ik dat ik naar jager verlang. Mede om onze gesprekken, mede om een stukje emotionele steun, maar om heerlijke sex te hebben waarbij ik alle gedachten laat gaan en alleen nog maar hij en ik belangrijk zijn.
Maar, zonet met uit waaien besloten, ik moet mezelf een schop geven. Ik voel me al weer dagen rot (en dat komt niet door jager) en huilen wil niet, praten wil niet, dus geef ik mezelf die schop en ga zo maar eens iets in huis doen. Kasten uit ruimen ofzo
Mikmak, kun jij je nr2 ontlopen? Of zie je hem volgende week zoizo weer?
Roos, ik heb de afgelopen paar weken een beetje te veel op mijn bortje gekregen. Gisteren ook nog onze kleine zo ziek was echt even de druppel! De druppel in de zin van, ik ben op, heb er genoeg van, nu maar weer even normaal!
Op zich ben ik redelijk zen met jager hoor. Maar mede door jou opmerking eerder over het nodig hebben is het zen gedeelte van mjjn kant even ver te zoeken. Hij weet dit niet en hoeft dit ook niet te weten.
Ik heb, sinds man en ik besloten hebben door te gaan geen echte emltionele klappen gehad. En nu komt dat allemaal weer even samen. En merk ik dat ik naar jager verlang. Mede om onze gesprekken, mede om een stukje emotionele steun, maar om heerlijke sex te hebben waarbij ik alle gedachten laat gaan en alleen nog maar hij en ik belangrijk zijn.
Maar, zonet met uit waaien besloten, ik moet mezelf een schop geven. Ik voel me al weer dagen rot (en dat komt niet door jager) en huilen wil niet, praten wil niet, dus geef ik mezelf die schop en ga zo maar eens iets in huis doen. Kasten uit ruimen ofzo
Mikmak, kun jij je nr2 ontlopen? Of zie je hem volgende week zoizo weer?
zondag 27 juli 2014 om 15:05
Word er bijna verlegen van Rooss, maar ik moet blijven herhalen dat dit het beste is en nu gaat het goed. Ook hij houdt zich vandaag aan de afspraak.
Ik vind dat hij zijn relatie moet beëindigen als hij niet meer gelukkig is daar in, niet om gewoon maar van bedje te wisselen, zo werkt het mijns inziens niet, of laat ik het anders formuleren voor mij niet iig! Jouw scenario zal dus niet gaan gebeuren! Tijd zal het leren, ik weet nu idd dat ik sterk moet zijn en blijven.
Mikkmakk, als een tussenweg voor één of beiden niet werkt heb je geen andere keus meer. Dat is bijzonder moeilijk en pijnlijk, en hoe lang dat duurt mag Joost weten...Ik ken het gevoel van afkicken nu helemaal, niet fijn hè.. .
Ik vind dat hij zijn relatie moet beëindigen als hij niet meer gelukkig is daar in, niet om gewoon maar van bedje te wisselen, zo werkt het mijns inziens niet, of laat ik het anders formuleren voor mij niet iig! Jouw scenario zal dus niet gaan gebeuren! Tijd zal het leren, ik weet nu idd dat ik sterk moet zijn en blijven.
Mikkmakk, als een tussenweg voor één of beiden niet werkt heb je geen andere keus meer. Dat is bijzonder moeilijk en pijnlijk, en hoe lang dat duurt mag Joost weten...Ik ken het gevoel van afkicken nu helemaal, niet fijn hè.. .
zondag 27 juli 2014 om 15:24
Mikmakk, het lijkt me heel zinnig om eens met iemand te gaan praten als dit een terugkerend thema is in jouw leven. Hebben jullie een bedrijfspsycholoog ofzo? Ik neem aan dat dit thema ook op werkgebied speelt? Schijnbaar ben je snel verveeld en verzadigd. Of je bent juist perfectionistisch en gaat een straatje verderop als je weet dat je dingen/mensen niet verder kan perfectioneren. Wat mooi dat je beide brillen hebt kunnen afzetten en ik hoop dat je rust gaat vinden. Daar lijk je wel een beetje aan toe.
Jane, is jager jouw troost geworden?
Jane, is jager jouw troost geworden?
zondag 27 juli 2014 om 15:29
Roos, ja en nee. Meer een vangnet, niet echt een troost. En, dat is onbewust gebeurt. Vandaar ook, nu mezelf een schop geven en afleiding. Niet zo met hem en man en mijn gevoellens bezig zijn. Klinkt natuurlijk makkelijk en zo is het niet. Maar ik had het al eerder over die val kuil en ik wil daar echt niet verder in vallen.
Ik heb het altijd gezien als een stukje voor mijzelf. Even geen moeder, vrouw, ondrnemer, huisvrouw, vriendin, familie, beesten verzorger. Gewoon even jane. Maar ik denk dat ik onbewust op het emotionele vlak meer naar jager ben toe getrokken. Omdat man me dat niet kan geven. En dit is ook met possitieve dingen die ik mee maak.
Nee, ik zie hem niet als troost. Wel als vangnet.
Ik heb het altijd gezien als een stukje voor mijzelf. Even geen moeder, vrouw, ondrnemer, huisvrouw, vriendin, familie, beesten verzorger. Gewoon even jane. Maar ik denk dat ik onbewust op het emotionele vlak meer naar jager ben toe getrokken. Omdat man me dat niet kan geven. En dit is ook met possitieve dingen die ik mee maak.
Nee, ik zie hem niet als troost. Wel als vangnet.
