Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
woensdag 3 september 2014 om 09:10
Heerlijk berichtje van Highlander! en ook van Rooss
Blauwe: fijn dat jullie in gesprek zijn!
Wij hebben geen open relatie maar mijn man is wel op de hoogte van mijn wensen en verlangens. Hij heeft die niet maar we blijven erover praten en hij staat ervoor open om dingen te proberen, zoals parenclub (paar keer geweest). Het heeft een grote aanloop nodig gehad, het erover dúrven praten, want ik weet dat mijn man heel anders is dan ik. Maar ik kon niet anders dan wel praten. In mijn geval ben ik helemaal blij met mijn man, aan hem mankeert niks maar ik heb zelf erg de behoefte im mijn lusten ook op anderen te botvieren :p We zoeken samen steeds de grens daarvan op. Helemaal mij loslaten lukt (nog) niet.
Praten, het wordt vaak als de oplossing aangeboden... Het is doodeng, ik weet het maar al te goed... Maar áls je je eenmaal durft open te stellen, dan voelt het alsof je echt gaat leven. Maar dat blijft een proces, steeds weer die angst overwinnen om je kwetsbaar op te stellen naar partner.
Leuk dat jullie elkaar ontmoet hebben Rooss en An*k!
Blauwe: fijn dat jullie in gesprek zijn!
Wij hebben geen open relatie maar mijn man is wel op de hoogte van mijn wensen en verlangens. Hij heeft die niet maar we blijven erover praten en hij staat ervoor open om dingen te proberen, zoals parenclub (paar keer geweest). Het heeft een grote aanloop nodig gehad, het erover dúrven praten, want ik weet dat mijn man heel anders is dan ik. Maar ik kon niet anders dan wel praten. In mijn geval ben ik helemaal blij met mijn man, aan hem mankeert niks maar ik heb zelf erg de behoefte im mijn lusten ook op anderen te botvieren :p We zoeken samen steeds de grens daarvan op. Helemaal mij loslaten lukt (nog) niet.
Praten, het wordt vaak als de oplossing aangeboden... Het is doodeng, ik weet het maar al te goed... Maar áls je je eenmaal durft open te stellen, dan voelt het alsof je echt gaat leven. Maar dat blijft een proces, steeds weer die angst overwinnen om je kwetsbaar op te stellen naar partner.
Leuk dat jullie elkaar ontmoet hebben Rooss en An*k!
woensdag 3 september 2014 om 09:32
Hl,
Gek genoeg krijg ik steeds meer bij jouw verhaal het idee dat alles met de mantel der liefde wordt bedekt.Als die enorme diepe liefde aanwezig zou zijn zouden toch ook jullie nooit behoefte hebben gehad aan een ander?Ik hou je hooguit een spiegel voor,je hoeft geen verantwoording af te leggen.
Ik veroordeel jullie keuze niet maar erg realistisch vind ik jouw beeld over het sex hebben met anderen gewoon niet.
Mijn minnaar is vrij om bergen van liefde te voelen voor zijn vrouw.Dan laat hij mij gaan en is respectvol en liefdevol naar zijn vrouw en monogaam omdat dat is wat hij wil.Dat gevoel is er niet meer thuis,daarom zoekt hij dat dus bij een ander.Dat vind ik alleen maar eerlijk en realistisch en kan ik van hem waarderen.
Gek genoeg krijg ik steeds meer bij jouw verhaal het idee dat alles met de mantel der liefde wordt bedekt.Als die enorme diepe liefde aanwezig zou zijn zouden toch ook jullie nooit behoefte hebben gehad aan een ander?Ik hou je hooguit een spiegel voor,je hoeft geen verantwoording af te leggen.
Ik veroordeel jullie keuze niet maar erg realistisch vind ik jouw beeld over het sex hebben met anderen gewoon niet.
Mijn minnaar is vrij om bergen van liefde te voelen voor zijn vrouw.Dan laat hij mij gaan en is respectvol en liefdevol naar zijn vrouw en monogaam omdat dat is wat hij wil.Dat gevoel is er niet meer thuis,daarom zoekt hij dat dus bij een ander.Dat vind ik alleen maar eerlijk en realistisch en kan ik van hem waarderen.
woensdag 3 september 2014 om 09:36
Nouw, praten is idd doodeng, want toen werden idd ook zaken aangestipt die we eigenlijk niet wilden horen over ons zelf.
Die spiegeling door de partner is echter wel behulpzaam in de zelfreflectie en zelf inzichten naar mijn ervaring.
Onszelf kwetsbaar openstellen is hier ook elke keer weer een horde geweest.
Wel telkens een stap waardoor onze liefde voor elkaar aan diepte won.
Dat gun ik elk stel.
Ik vind het zonde dat zoveel andere stellen zichzelf laten beperken door angst.
Ik schrijf op het topic minnaar omdat ik zelf al jaren een minnaar ben.
Nieuwsgierig als ik ben stel ik natuurlijk ook de kritische waarom vragen.
Het brein is er niet alleen om de oren bij elkaar te houden.
Ook om te gebruiken ter zelfinzicht.
Bella, ga idd eerst jouw hoofd herorganiseren en herontdekken wat jij diep in jouw hart wilt voordat jij evt grote beslissingen neemt tav jouw man.
Die spiegeling door de partner is echter wel behulpzaam in de zelfreflectie en zelf inzichten naar mijn ervaring.
Onszelf kwetsbaar openstellen is hier ook elke keer weer een horde geweest.
Wel telkens een stap waardoor onze liefde voor elkaar aan diepte won.
Dat gun ik elk stel.
Ik vind het zonde dat zoveel andere stellen zichzelf laten beperken door angst.
Ik schrijf op het topic minnaar omdat ik zelf al jaren een minnaar ben.
Nieuwsgierig als ik ben stel ik natuurlijk ook de kritische waarom vragen.
Het brein is er niet alleen om de oren bij elkaar te houden.
Ook om te gebruiken ter zelfinzicht.
Bella, ga idd eerst jouw hoofd herorganiseren en herontdekken wat jij diep in jouw hart wilt voordat jij evt grote beslissingen neemt tav jouw man.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 3 september 2014 om 09:40
Hl ik ontken dus mijn lust niet,nog mijn status van verliefdheid voor een ander.Ik ben enkel realistisch over waar dit gevoel vandaan komt.Ik kan gewoonweg niet roepen dat mijn nmr 1 de liefde van mijn leven is,die al mijn behoeftes tot in den eeuwigheid vervult.Dat vindt ik de boel romantiseren en dat vind ik schijnheilig en hypocriet.Als dat zo was had ik nml nooit open gestaan voor vlinders,aandacht en sex met een ander.Ik heb wel heel lang moeten wennen aan het idee dat ik hier toe in staat ben maar een eerlijke blik geeft een hoop eye openers.
woensdag 3 september 2014 om 09:43
Hart, liefde en lust zijn imo twee verschillende gevoelens die ik prima van elkaar kan onderscheiden. Dat ik ook lust kan voelen voor een ander dan mijn vrouw zegt niets over mijn liefde voor mijn vrouw.
Dat ik 30 jaar mijn alledaagse leven tot volle tevredenheid met mijn liefde heb kunnen delen zonder dat ik hoefde te liegen over mezelf beschouw ik idd als geluk hebben achteraf gezien.
Mijn lijf met een ander kunnen delen wil niet zeggen dat ik met die ander ook mijn dagelijkse leven wil/kan delen. Als dat realistisch gezien wel het geval zou zijn dan zouden swingers, polygamen en polyamoren niet eens bestaan! Toch zijn die seksueel vrije mensen er ook wel degelijk naast monogamen.
Dat ik 30 jaar mijn alledaagse leven tot volle tevredenheid met mijn liefde heb kunnen delen zonder dat ik hoefde te liegen over mezelf beschouw ik idd als geluk hebben achteraf gezien.
Mijn lijf met een ander kunnen delen wil niet zeggen dat ik met die ander ook mijn dagelijkse leven wil/kan delen. Als dat realistisch gezien wel het geval zou zijn dan zouden swingers, polygamen en polyamoren niet eens bestaan! Toch zijn die seksueel vrije mensen er ook wel degelijk naast monogamen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 3 september 2014 om 09:49
Het lastig vinden om een open relatie of onvrede in het thuis-seksleven aan de kaak te stellen betekend niet automatisch dat je een oppervlakkige relatie hebt of genoegen neemt met oppervlakkigheid. Gut wat voelen we ons hoog verheven.
Doe een cursus "communicatie", daar leer je waarom "waarom" vragen ongewenst en oordelend zijn.
Na vele jaren uitwisselen met minnaressen, vreemdgangers, openrelatie mensen en andere openminded personen ben ik er eigenlijk wel achter gekomen dat niet elk stel een potentiëel openrelatiestel is, integendeel. Het zit niet bij elk stel in het vat, het is niet bij elk stel bespreekbaar, hoe goed je relatie ook is.
Ik zie open relaties vooral bij stellen die al een huwelijk achter de rug hebben en hun tweede relatie zijn ingegaan met andere voorwaarden. Vanuit een basis van wederzijdse nieuwsgierigheid, vertrouwen (door leeftijd wellicht?) en de samen-lol die er is kan dit aangegaan worden. Natuurlijk zie je ook af en toe dat in de loop der jaren de open relatie gezond wordt vormgegeven, zoals bij Madame maar dat is in mijn optiek een uitzondering. Wat ik van de meesten hier lees is een gedoogbeleid (nouw, Diver), een OR in onbalans (blauwevrouw) en ook mijn eigen open relatie werkte niet echt lekker.
Praten over openheid klinkt prachtig maar ik herinner me ook nog die keer dat ik voorzichtigjes aankaartte dat het allemaal wel wat spannender mocht in bed. Het resultaat was dat hij me helemaal niet meer durfde aanraken.
Soms maakt lullen meer kapot dan je lief is.
Doe een cursus "communicatie", daar leer je waarom "waarom" vragen ongewenst en oordelend zijn.
Na vele jaren uitwisselen met minnaressen, vreemdgangers, openrelatie mensen en andere openminded personen ben ik er eigenlijk wel achter gekomen dat niet elk stel een potentiëel openrelatiestel is, integendeel. Het zit niet bij elk stel in het vat, het is niet bij elk stel bespreekbaar, hoe goed je relatie ook is.
Ik zie open relaties vooral bij stellen die al een huwelijk achter de rug hebben en hun tweede relatie zijn ingegaan met andere voorwaarden. Vanuit een basis van wederzijdse nieuwsgierigheid, vertrouwen (door leeftijd wellicht?) en de samen-lol die er is kan dit aangegaan worden. Natuurlijk zie je ook af en toe dat in de loop der jaren de open relatie gezond wordt vormgegeven, zoals bij Madame maar dat is in mijn optiek een uitzondering. Wat ik van de meesten hier lees is een gedoogbeleid (nouw, Diver), een OR in onbalans (blauwevrouw) en ook mijn eigen open relatie werkte niet echt lekker.
Praten over openheid klinkt prachtig maar ik herinner me ook nog die keer dat ik voorzichtigjes aankaartte dat het allemaal wel wat spannender mocht in bed. Het resultaat was dat hij me helemaal niet meer durfde aanraken.
Soms maakt lullen meer kapot dan je lief is.
woensdag 3 september 2014 om 10:01
Constructief met elkaar kunnen communiceren is idd voor bep. stellen zo lastig dat de relatie daarop stuk loopt.
Toen mijn vrouw en ik onze relatie voor de tweede keer opbouwden is openhartig communiceren met elkaar wat wij wel hebben geleerd.
Omdat wij samen de diepte in wilden.
Omdat openhartig communiceren de kern is van een open relatie.
Op een forum is de kans dat mensen uitwisselen over problemen natuurlijk groter doordat aan een open relatie die soepel loopt niets noemenswaardig is. Ik ben zelf ook pas begonnen met schrijven toen onze open relatie door ziekte op zijn eind liep.
Toen mijn vrouw en ik onze relatie voor de tweede keer opbouwden is openhartig communiceren met elkaar wat wij wel hebben geleerd.
Omdat wij samen de diepte in wilden.
Omdat openhartig communiceren de kern is van een open relatie.
Op een forum is de kans dat mensen uitwisselen over problemen natuurlijk groter doordat aan een open relatie die soepel loopt niets noemenswaardig is. Ik ben zelf ook pas begonnen met schrijven toen onze open relatie door ziekte op zijn eind liep.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 3 september 2014 om 10:22
High : Heb ik je ergens mee geraakt, je reactie lijkt wat aanvallend ? Je herhaald je steeds en lijkt mijn essentie niet op te pikken? Ik heb weinig behoefte om al je waarom vragen te beantwoorden maar je bent welkom om me te loepen 
Je zult zien dat ik eerlijk naar mezelf durf te kijken , zelfkritisch ben en ook persoonlijke dingen inbreng. Zo zwart/wit het leven schijnbaar is wanneer je alles hokjes stopt zo eindeloos grijs getint is het leven als je durf te voelen....
Je zult zien dat ik eerlijk naar mezelf durf te kijken , zelfkritisch ben en ook persoonlijke dingen inbreng. Zo zwart/wit het leven schijnbaar is wanneer je alles hokjes stopt zo eindeloos grijs getint is het leven als je durf te voelen....
woensdag 3 september 2014 om 11:45
quote:karamella schreef op 03 september 2014 @ 09:18:
Ja inderdaad, Bella veel succes bij de psych. Ga je daar helemaal met de billen bloot?Als ik me er goed bij voel wel ja. Ik ga daar naar toe tenslotte omdat ik er zelf niet meer uit kom. Als ik niet eerlijk ben dan kunnen ze me ook niet helpen. Maar ik bekijk het vanmiddag even.
Ja inderdaad, Bella veel succes bij de psych. Ga je daar helemaal met de billen bloot?Als ik me er goed bij voel wel ja. Ik ga daar naar toe tenslotte omdat ik er zelf niet meer uit kom. Als ik niet eerlijk ben dan kunnen ze me ook niet helpen. Maar ik bekijk het vanmiddag even.
woensdag 3 september 2014 om 12:30
Lange ego-post...
Af en toe zal ik wel zwelgen, dat hoort er wel een beetje bij.
Nr1 doet zeker zijn best, daar zit nu een disbalans in. Ik moet dat ldvd eerst kwijt, voordat ik zonder filters naar onze relatie kan kijken. Dat snapt hij, en ik geef het ook aan als hij me te snel gaat.
Waar ik mijn best mee doen, is eerlijk zijn, ook over dingen die ik liever niet aan de oppervlakte heb. Over mezelf, over hem, over ons en over de vlam.
We praten ook weer veel over zijn vreemdgaanderij van een aantal jaar geleden. Ook dat helpt: toen was ik degene die heel diep heeft moeten gaan in haar begrip en liefde, om te begrijpen wat hij nodig had. Verder helpt het omdat we weten dat we allebei onze issues met trouw en eerlijkheid hebben.
En uiteindelijk draait onze relatie ook om volkomen acceptatie van elkaar.
Dat alles gezegd hebbende, weet ik niet zeker of we samen verder kunnen, daarvoor zijn de gevoelens te stuiterig.
Zo zit ik nu in een strandtent, nr1 heeft me daarnaartoe gestuurd. "Ga in de zon zitten, geniet. Ik zorg wel voor de kids vanmiddag."
Heerlijk, echt waar. Ik zwelg nu niet in mn verdriet, maar voel wel een diep verlangen om de vlam bij me te hebben, te kletsen, zijn hand vast te houden en gewoon in zijn nabijheid te zijn. Een relatie met hem komt mij weer voor als een absurd idee, maar ik zou toch graag met hem willen kunnen afspreken. Gewoon, voor de leuk. Zal ik morgen weer anders over denken, maar nu lijkt dat goed mogelijk.
En met dat in mn gedachten, is het heel fijn te weten dat nr1 er is, van mij houdt en het beste voor mij wil. En te weten dat ik van nr1 hou. Ook al ben ik er even niet meer van overtuigd of dat genoeg is.
Voor nu voelt het goed, lekker in de zon, met een ipad om van me af te schrijven, en een lekkere koffie erbij. Ik kom er wel.
Af en toe zal ik wel zwelgen, dat hoort er wel een beetje bij.
Nr1 doet zeker zijn best, daar zit nu een disbalans in. Ik moet dat ldvd eerst kwijt, voordat ik zonder filters naar onze relatie kan kijken. Dat snapt hij, en ik geef het ook aan als hij me te snel gaat.
Waar ik mijn best mee doen, is eerlijk zijn, ook over dingen die ik liever niet aan de oppervlakte heb. Over mezelf, over hem, over ons en over de vlam.
We praten ook weer veel over zijn vreemdgaanderij van een aantal jaar geleden. Ook dat helpt: toen was ik degene die heel diep heeft moeten gaan in haar begrip en liefde, om te begrijpen wat hij nodig had. Verder helpt het omdat we weten dat we allebei onze issues met trouw en eerlijkheid hebben.
En uiteindelijk draait onze relatie ook om volkomen acceptatie van elkaar.
Dat alles gezegd hebbende, weet ik niet zeker of we samen verder kunnen, daarvoor zijn de gevoelens te stuiterig.
Zo zit ik nu in een strandtent, nr1 heeft me daarnaartoe gestuurd. "Ga in de zon zitten, geniet. Ik zorg wel voor de kids vanmiddag."
Heerlijk, echt waar. Ik zwelg nu niet in mn verdriet, maar voel wel een diep verlangen om de vlam bij me te hebben, te kletsen, zijn hand vast te houden en gewoon in zijn nabijheid te zijn. Een relatie met hem komt mij weer voor als een absurd idee, maar ik zou toch graag met hem willen kunnen afspreken. Gewoon, voor de leuk. Zal ik morgen weer anders over denken, maar nu lijkt dat goed mogelijk.
En met dat in mn gedachten, is het heel fijn te weten dat nr1 er is, van mij houdt en het beste voor mij wil. En te weten dat ik van nr1 hou. Ook al ben ik er even niet meer van overtuigd of dat genoeg is.
Voor nu voelt het goed, lekker in de zon, met een ipad om van me af te schrijven, en een lekkere koffie erbij. Ik kom er wel.
woensdag 3 september 2014 om 13:40
Ik zie geen aanvallende reacties Roodkapje...? Ik zie vooral veel tekst, veel vragen, wedervragen, gedachten.
Gaat er nog iemand op mij reageren. Of moet ik daar liefdesverdriet voor kweken voor een reactie, haha. Misschien voelen jullie je niet verwant met mij, is dat het?
Anyhow.
Succes Bella vandaag!
@ high, je gaat toch wel voor de vleugeltjes hè op je aankomende afspraakje, proefkonijn.
Gaat er nog iemand op mij reageren. Of moet ik daar liefdesverdriet voor kweken voor een reactie, haha. Misschien voelen jullie je niet verwant met mij, is dat het?
Anyhow.
Succes Bella vandaag!
@ high, je gaat toch wel voor de vleugeltjes hè op je aankomende afspraakje, proefkonijn.
woensdag 3 september 2014 om 14:48
Krimp : aanvallend is inderdaad een groot woord , door de hoeveelheid vragen en lange tekst van High voelt het wat aanvallend maar misschien is dit een overgevoeligheid van mezelf
Veel sterkte met jou situatie , niet makkelijk wanneer je lichaam niet mee werkt terwijl je geest zoveel wilt. Er gebeurt zoveel hier in dit topic dat verschillende reacties ondersneeuwen, dat is jammer
Veel sterkte met jou situatie , niet makkelijk wanneer je lichaam niet mee werkt terwijl je geest zoveel wilt. Er gebeurt zoveel hier in dit topic dat verschillende reacties ondersneeuwen, dat is jammer
woensdag 3 september 2014 om 16:38
Roodkapje, laten we vaststellen dat wij elkaar simpelweg niet begrijpen. Wel zo fijn voor onze beider gemoedsrust (en het voorkomen van rsi bij mij).
Hint, ik ken het gefrustreerde wat jij benoemt van wederom mijn vrouw. Zij baalde ook regelmatig dat haar lichaam niet (meer) wilde meewerken met haar geile geest.
Straks komt het andere 'loeder' aan en ik erken meteen dat ik (ook) geen idee heb wat er met haar proefkonijn gaat gebeuren.
Met het werk, het huishouden en de kinderen loopt alles momenteel weer zo op rolletjes dat ik daar mijn hoofd iig niet echt bij hoef te houden.
Hint, ik ken het gefrustreerde wat jij benoemt van wederom mijn vrouw. Zij baalde ook regelmatig dat haar lichaam niet (meer) wilde meewerken met haar geile geest.
Straks komt het andere 'loeder' aan en ik erken meteen dat ik (ook) geen idee heb wat er met haar proefkonijn gaat gebeuren.
Met het werk, het huishouden en de kinderen loopt alles momenteel weer zo op rolletjes dat ik daar mijn hoofd iig niet echt bij hoef te houden.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 3 september 2014 om 17:56
Vanmiddag even een best wel heftig uurtje gehad. Ik heb besloten gelijk alles r uit te gooien. Gewoon open te zijn. Verder een klein handvatje mee gekregen voor de vakantie. En voor de rest natuurlijk gewoon intake. Na mijn vakantie weer een afspraak. Vanuit daar door gegaan naar een vriendin. Heel gesprek met haar gehad. Best heftig en ze heeft me spiegels voor gehouden. Samen weer gezeten met een lach en een traan. Nu eigenlijk juist door vriendin een paar dingen helder.
En eenmaal thuis gelijk weer hoppa. In de stess stand.
Zo, was ff een ego post.
Hint, sorry, hier zelgde ik ook even te veel in zelf medelijden. Hoop dat je lichaam zixh gauw beter gaat voelen!
Blauwe, fijn dat je zo de ruimte krijgt. Zit er nu door dit hele gebeuren kans in dat je je relatie op gaat geven?
En eenmaal thuis gelijk weer hoppa. In de stess stand.
Zo, was ff een ego post.
Hint, sorry, hier zelgde ik ook even te veel in zelf medelijden. Hoop dat je lichaam zixh gauw beter gaat voelen!
Blauwe, fijn dat je zo de ruimte krijgt. Zit er nu door dit hele gebeuren kans in dat je je relatie op gaat geven?
woensdag 3 september 2014 om 19:48
hint, sorry! Ben inderdaad erg met mezelf bezig, en focus dan ook gelijk meer op 'lotgenoten'. Moest even terugbladeren om te kijken wat je ook weer geschreven had. Hoop dat je je gauw wat fitter voelt en weer aan genieten toekomt.
Bella: dat ziet er uit als een goed begin. Je kunt niet verwachten dat het dan thuis ook gelijk anders aanvoelt, daarvoor moet er te veel gebeuren. Fijn ook dat het nagesprek met je vriendin ook hielp. That's what friends are for...
Ik kom steeds meer tot de conclusie dat mijn leven met nr1 leuker en mooier is dan zonder. Naar huis rijdend vanaf het strand was ik blij om naar huis te gaan. Eenmaal binnen voel ik af en toe wel beklemming, maar ik merk dat ik daar zélf ook iets aan kan doen.
Het is wel goed om aan soul searching te doen waarbij niets op voorhand vaststaat, in elk geval voor mij. Dat ik ook de opties waarin nr1 en ik uit elkaar gaan meeweeg. Dat maakt de keuze straks des te oprechter.
Hij heeft al wel aangeboden dat hij mijn minnaar wil zijn, als we toch uit elkaar gaan. Vind ik gek genoeg toch ook wel heel erg lief
Ik begin ook steeds beter te snappen waar mijn behoefte aan roes en verlies-van-controle vandaan komt. Zolang het bij een eenvoudige kater blijft, heb ik die ervoor over...
Kortom: een uitstekend dagje.
Bella: dat ziet er uit als een goed begin. Je kunt niet verwachten dat het dan thuis ook gelijk anders aanvoelt, daarvoor moet er te veel gebeuren. Fijn ook dat het nagesprek met je vriendin ook hielp. That's what friends are for...
Ik kom steeds meer tot de conclusie dat mijn leven met nr1 leuker en mooier is dan zonder. Naar huis rijdend vanaf het strand was ik blij om naar huis te gaan. Eenmaal binnen voel ik af en toe wel beklemming, maar ik merk dat ik daar zélf ook iets aan kan doen.
Het is wel goed om aan soul searching te doen waarbij niets op voorhand vaststaat, in elk geval voor mij. Dat ik ook de opties waarin nr1 en ik uit elkaar gaan meeweeg. Dat maakt de keuze straks des te oprechter.
Hij heeft al wel aangeboden dat hij mijn minnaar wil zijn, als we toch uit elkaar gaan. Vind ik gek genoeg toch ook wel heel erg lief
Ik begin ook steeds beter te snappen waar mijn behoefte aan roes en verlies-van-controle vandaan komt. Zolang het bij een eenvoudige kater blijft, heb ik die ervoor over...
Kortom: een uitstekend dagje.
woensdag 3 september 2014 om 20:14
Sorry Hint! Het lijkt me vreselijk frustrerend als je lijf niet meer wil maar je hoofd wel. Heb je deze klachten al lang? Ik ken je verhaal niet, sorry..
Goed bezig Bella! Ik hoop dat het wat oplevert.
En ook goed bezig Blauw. Wat fijn dat je weer wat positiever naar nr 1 kan kijken. En wat is je conclusie eigenlijk, waar komt die behoefte aan een roes vandaan denk je? Ik ben wel benieuwd want ik herken het bij mezelf.
Hier gaat het heel, heel goed. Bizar goed eigenlijk. Ik voel me superkalm. Blijkbaar had ik deze affaire al een hele tijd geleden moeten beeindigen want nu overheerst vooral de opluchting. Geen leugens meer, geen bedrog, en geen frustraties. Lang leve de monogamie zou ik bijna willen zeggen Natuurlijk wel een gemis ook, ik ben toch een half jaar heel close met iemand geweest die nu weggevallen is. Echter, ik voel me nu zo goed dat ik zelfs denk dat ik over een tijdje de vriendschap met Buitenlander wel weer op kan pakken. De tijd zal het leren.
Goed bezig Bella! Ik hoop dat het wat oplevert.
En ook goed bezig Blauw. Wat fijn dat je weer wat positiever naar nr 1 kan kijken. En wat is je conclusie eigenlijk, waar komt die behoefte aan een roes vandaan denk je? Ik ben wel benieuwd want ik herken het bij mezelf.
Hier gaat het heel, heel goed. Bizar goed eigenlijk. Ik voel me superkalm. Blijkbaar had ik deze affaire al een hele tijd geleden moeten beeindigen want nu overheerst vooral de opluchting. Geen leugens meer, geen bedrog, en geen frustraties. Lang leve de monogamie zou ik bijna willen zeggen Natuurlijk wel een gemis ook, ik ben toch een half jaar heel close met iemand geweest die nu weggevallen is. Echter, ik voel me nu zo goed dat ik zelfs denk dat ik over een tijdje de vriendschap met Buitenlander wel weer op kan pakken. De tijd zal het leren.
woensdag 3 september 2014 om 20:27
karamella, hoe leg ik dat kort uit? Het is in feite een samenvatting van 1,5 jaar therapie en wat zelfanalyse...
In mijn dagelijks leven heb ik altijd de touwtjes in handen. In mijn werk wordt dat zonder meer van mij verwacht, en thuis verwacht ik het van mijzelf. Tegelijk ben ik eigenlijk nogal onzeker, heb een heel diepgeworteld gevoel dat ik nooit goed genoeg ben, dat wat ik doe nooit goed genoeg (want niet foutloos) is.
Als je controle hebt, dan is het je eigen schuld als dingen fout gaan. Maar als je in een roes verkeert, de controle even opgeeft, dan 'gebeurt' het gewoon.
En ook niet onbelangrijk: je kunt dan eens een keer gewoon je eigen impulsen volgen, in plaats van honderd-en-een stappen vooruit te denken, scenario's te bepalen, risico's in te schatten en af te dekken. Doen in plaats van denken, voelen in plaats van denken misschien wel.
Eigenlijk het tegenovergestelde van waar Highlander behoefte aan lijkt te hebben...
Nr1 herkent die behoefte volledig, hij heeft die ook.
Voor mezelf zijn er twee keuzes: iets doen aan dat gevoel van 'niet goed genoeg zijn', maar dat zou me nog jáááren therapie kunnen kosten en nog is het de vraag of het me zou helpen. Het is een soort basisovertuiging die erg stevig ingebakken zit, ook al weet ik rationeel dat het onzin is.
De andere optie is af en toe de controle laten gaan, de roes op te zoeken en te genieten van 'even niet nadenken'. Zolang het bij een eenvoudige kater blijft en ik mezelf er niet in verlies, vind ik die optie aantrekkelijker. Voor nr1 is dit in elk geval prima te begrijpen en accepteren. En natuurlijk moet ik geen heel stomme dingen gaan doen, maar me een beetje laten gaan daar is niks mis mee.
In mijn dagelijks leven heb ik altijd de touwtjes in handen. In mijn werk wordt dat zonder meer van mij verwacht, en thuis verwacht ik het van mijzelf. Tegelijk ben ik eigenlijk nogal onzeker, heb een heel diepgeworteld gevoel dat ik nooit goed genoeg ben, dat wat ik doe nooit goed genoeg (want niet foutloos) is.
Als je controle hebt, dan is het je eigen schuld als dingen fout gaan. Maar als je in een roes verkeert, de controle even opgeeft, dan 'gebeurt' het gewoon.
En ook niet onbelangrijk: je kunt dan eens een keer gewoon je eigen impulsen volgen, in plaats van honderd-en-een stappen vooruit te denken, scenario's te bepalen, risico's in te schatten en af te dekken. Doen in plaats van denken, voelen in plaats van denken misschien wel.
Eigenlijk het tegenovergestelde van waar Highlander behoefte aan lijkt te hebben...
Nr1 herkent die behoefte volledig, hij heeft die ook.
Voor mezelf zijn er twee keuzes: iets doen aan dat gevoel van 'niet goed genoeg zijn', maar dat zou me nog jáááren therapie kunnen kosten en nog is het de vraag of het me zou helpen. Het is een soort basisovertuiging die erg stevig ingebakken zit, ook al weet ik rationeel dat het onzin is.
De andere optie is af en toe de controle laten gaan, de roes op te zoeken en te genieten van 'even niet nadenken'. Zolang het bij een eenvoudige kater blijft en ik mezelf er niet in verlies, vind ik die optie aantrekkelijker. Voor nr1 is dit in elk geval prima te begrijpen en accepteren. En natuurlijk moet ik geen heel stomme dingen gaan doen, maar me een beetje laten gaan daar is niks mis mee.
woensdag 3 september 2014 om 20:27
Ik meld mij schoorvoetend weer...
Ik had het zo mooi bedacht, fouteman reageerde amper na de date, tel daarbij het schuldgevoel en een goed huwelijk bij op en ik was er klaar mee.
In de praktijk werkte dat wat anders..
Na een poosje kreeg ik een mail met vooral veel verontschuldigingen van fouteman en mooie woorden. Kort gezegd, hij wil me, lieve woorden maar heeft het nu erg druk.
En ik? Ik ben er na een wat terughoudende reactie weer volop ingedoken. Niet zoals voor de eerste date de hele dag door appen etc maar een tweede date zit in de planning en ik wil hem...
Misschien een beetje teleurstellend voor de dames die zulke goede adviezen hebben gegeven. Maar ik wou het graag even kwijt.
Ik had het zo mooi bedacht, fouteman reageerde amper na de date, tel daarbij het schuldgevoel en een goed huwelijk bij op en ik was er klaar mee.
In de praktijk werkte dat wat anders..
Na een poosje kreeg ik een mail met vooral veel verontschuldigingen van fouteman en mooie woorden. Kort gezegd, hij wil me, lieve woorden maar heeft het nu erg druk.
En ik? Ik ben er na een wat terughoudende reactie weer volop ingedoken. Niet zoals voor de eerste date de hele dag door appen etc maar een tweede date zit in de planning en ik wil hem...
Misschien een beetje teleurstellend voor de dames die zulke goede adviezen hebben gegeven. Maar ik wou het graag even kwijt.
woensdag 3 september 2014 om 20:29
Die opluchting herken ik ook. Ik hoef niet meer stiekem te doen, dat is best fijn. En ik zou best graag wat aandacht van de vlam willen, maar het is geen heilig moeten meer. En ik ben er oké mee dat er niks meer in onze verliefdheid zit.
Ook ik zou op termijn vriendschappelijk met hem om willen gaan, maar daar moeten we wel voorzichtig mee zijn.
Ook ik zou op termijn vriendschappelijk met hem om willen gaan, maar daar moeten we wel voorzichtig mee zijn.
