Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
maandag 22 april 2019 21:37
Heel veel sterkte Dixi! 
Toen het (allejezus ik word oud!) een jaar of 8 geleden uitging met mijn "liefelingsminnaar" zag ik één groot voordeel, mijn gedachten waren eindelijk weer van mij! Ik hoefde me niet meer bezig te houden met berichten die uitbleven, zijn geslettebak en vooral... mijn angst dat ik m kwijt zou raken. Hem kwijt zijn bracht rust! Oh boy, had ik dát geweten!
Ik hoop alleen dat jij je verdriet toe kan laten, ik kon dat niet, zes jaar later pas kon ik hem écht loslaten, kon ik huilen om de arme Rooss die zoveel liefdesverdriet had gehad en het alsmaar "dapper" inslikte. Pas na zes jaar kon ik naakt dansen in het gras omdat ik vrij was, vrij van De Grote Onbereikbare!
Ik gun je een hevig maar kort liefdesverdriet. Ook voor jou schijnt de zon, kleren uit en gaan!
Toen het (allejezus ik word oud!) een jaar of 8 geleden uitging met mijn "liefelingsminnaar" zag ik één groot voordeel, mijn gedachten waren eindelijk weer van mij! Ik hoefde me niet meer bezig te houden met berichten die uitbleven, zijn geslettebak en vooral... mijn angst dat ik m kwijt zou raken. Hem kwijt zijn bracht rust! Oh boy, had ik dát geweten!
Ik hoop alleen dat jij je verdriet toe kan laten, ik kon dat niet, zes jaar later pas kon ik hem écht loslaten, kon ik huilen om de arme Rooss die zoveel liefdesverdriet had gehad en het alsmaar "dapper" inslikte. Pas na zes jaar kon ik naakt dansen in het gras omdat ik vrij was, vrij van De Grote Onbereikbare!
Ik gun je een hevig maar kort liefdesverdriet. Ook voor jou schijnt de zon, kleren uit en gaan!
...
maandag 22 april 2019 22:05
Ik herken dat ook wel Dixi, dat klaar zijn met gedoe. Eigenlijk wou ik ook geen vreemdgaande minnaar meer, toen ik eenmaal aan het scheiden was. Gewoon omdat dat stiekeme zoveel gedoe is, wat ik niet meer hoefde te doen. Toen we onze eerste trio-dame hadden gevonden bleek dat ook een vreemdgaanster te zijn. Na de kennismakingsdate heb ik dat verbroken, ik was echt zo klaar met het afspreken onder werktijd, uitkijken met appen, steeds bang zijn om betrapt te worden, bah bah bah.
maandag 22 april 2019 22:38
@depten, fijn dat je nog kan genieten van jouw minnaar en dat hij jou kan geven wat je wilt.
De gedachten van bedrieger die jij hebt lijken mij lastig. Heeft dat geen uitwerking op je huidige relatie? Welke kant dan ook? Wordt je dan aanhankelijker naar je eigen man?
En jouw minnaar die jou wilt, vreet dat niet veel energie omdat je juist die rem erop wilt/moet houden?
Hij heeft mij gisteren avond nog wel gebeld, zei die nog dat hij in een moment van stilte tijdens onze 24 uurs date op het strand er achter is gekomen dat ik zijn levenspartner kan zijn.. maarja he daar kan ik niets mee zolang hij thuis de gesprekken niet aangaat (heb ik hem ook gezegd).
Vandaag is er geen contact geweest met Grey. Heb ook redelijk in mijn rationele wereld gezeten en gelukkig ook veel afleiding gehad.
Morgen zien we elkaar weer op het werk, zal mij benieuwen hoe dat gaat.
Heb ook contact gehad met een vriendin, zij heeft in precies dezelfde situatie gezeten, echter zit hij nu wel naast haar op de bank. Ook hij (“die in de schoenen van Grey stond”) heeft mij tips gegeven. Waardoor ik wel wat rustiger ben.
@Marana, je hebt gelijk, als hij zelf ook echt zou willen praten, moet hij die stap gewoon zetten. Blijkbaar vindt hij het nu ook wel prima zo?
Qua zijn werk, weet hoe zijn rooster is.. hij heeft het minder druk, “draait veel op” voor de kids en het huishouden. Zij veel in buitenland voor haar bedrijf. En denk dat zij het ook wel prima vind zo. I know is een aanname. En hoor het verhaal inderdaad van 1 kant.
Hoe heb jij het volgehouden die 8 maanden? Werd je niet helemaal gek van de gedachten, gevoelens? Het feit dat hij nadat jouw deur dicht ging hij naar zijn gezin ging?
Ik word niet helemaal gek, maar vind het wel lastig. Hij ook.
Voor hem kan het ook niet makkelijk zijn (denk ik). Steeds weer schakelen, masker op, masker af.
Wat betreft kids, zou hij dat nog willen of kunnen? Ik weet zelf niet of ik wel kids van mijzelf wil.. het is weleens ter sprake gekomen. Puur hypothetisch.. en hij had toen aangegeven het nog te kunnen en willen..
Hij is inderdaad eerder vreemdgegaan. Die woorden laat ik mijzelf ook altijd herhalen.. tevens ook: toen ging hij ook niet waarom zou die dat nu wel doen?
@Dixi, lastige periode, kan je er niet in adviseren, maar iig veel sterkte!
De gedachten van bedrieger die jij hebt lijken mij lastig. Heeft dat geen uitwerking op je huidige relatie? Welke kant dan ook? Wordt je dan aanhankelijker naar je eigen man?
En jouw minnaar die jou wilt, vreet dat niet veel energie omdat je juist die rem erop wilt/moet houden?
Hij heeft mij gisteren avond nog wel gebeld, zei die nog dat hij in een moment van stilte tijdens onze 24 uurs date op het strand er achter is gekomen dat ik zijn levenspartner kan zijn.. maarja he daar kan ik niets mee zolang hij thuis de gesprekken niet aangaat (heb ik hem ook gezegd).
Vandaag is er geen contact geweest met Grey. Heb ook redelijk in mijn rationele wereld gezeten en gelukkig ook veel afleiding gehad.
Morgen zien we elkaar weer op het werk, zal mij benieuwen hoe dat gaat.
Heb ook contact gehad met een vriendin, zij heeft in precies dezelfde situatie gezeten, echter zit hij nu wel naast haar op de bank. Ook hij (“die in de schoenen van Grey stond”) heeft mij tips gegeven. Waardoor ik wel wat rustiger ben.
@Marana, je hebt gelijk, als hij zelf ook echt zou willen praten, moet hij die stap gewoon zetten. Blijkbaar vindt hij het nu ook wel prima zo?
Qua zijn werk, weet hoe zijn rooster is.. hij heeft het minder druk, “draait veel op” voor de kids en het huishouden. Zij veel in buitenland voor haar bedrijf. En denk dat zij het ook wel prima vind zo. I know is een aanname. En hoor het verhaal inderdaad van 1 kant.
Hoe heb jij het volgehouden die 8 maanden? Werd je niet helemaal gek van de gedachten, gevoelens? Het feit dat hij nadat jouw deur dicht ging hij naar zijn gezin ging?
Ik word niet helemaal gek, maar vind het wel lastig. Hij ook.
Voor hem kan het ook niet makkelijk zijn (denk ik). Steeds weer schakelen, masker op, masker af.
Wat betreft kids, zou hij dat nog willen of kunnen? Ik weet zelf niet of ik wel kids van mijzelf wil.. het is weleens ter sprake gekomen. Puur hypothetisch.. en hij had toen aangegeven het nog te kunnen en willen..
Hij is inderdaad eerder vreemdgegaan. Die woorden laat ik mijzelf ook altijd herhalen.. tevens ook: toen ging hij ook niet waarom zou die dat nu wel doen?
@Dixi, lastige periode, kan je er niet in adviseren, maar iig veel sterkte!
dinsdag 23 april 2019 00:37
Nevergiveup, ik ben wel benieuwd welke tips vriend van vriendin heeft gegeven waardoor je nu rustiger bent, wil je ze delen?
Dixi, ik begrijp je wel hoor...moet heel zwaar voor je zijn dit proces! Wat mij hielp met liefdesverdriet had was juist de pijn opzoeken... gewoon de pijn aangaan en opzoeken totdat klaar is.. ga desnoods 30x dat janknummer beluisteren, ik denk dat het beter is het zo min mogelijk uit de weg te gaan.
Ik kan me nu nog niets voorstellen bij de rust die je krijgt als t over gaat, maar geloof dat wel, zeker als mensen thuis nog moeten liegen.. het constant op je hoede zijn en alles er omheen kan op den duur logischerwijs op gaan breken..
Mijn nr 2 heeft eerder 5 jaar een relatie ernaast gehad en gaf ook aan toen het overging, naast het verdriet vooral rust te hebben ervaren. Hij heeft daarna om die reden jaren lang niet meer voor iemand open gestaan, tot nu met mij.
Soms ben ik wel eens bang dat die onrust hem op de duur opnieuw op gaat breken ook omdat hij langzaam grenzen verlegt en ik hem mede daardoor al een aantal keer behoorlijk onrustig heb meegemaakt.. Veelal in voorzichtigheid en angst leven is best een hoge prijs om het in stand te houden..
Afgelopen weekend was zijn vrouw weg en hebben we een middag, avond en nacht in een hotel samen gehad. Maar helaas, wat een hele bijzondere en unieke kans had moeten zijn samen wakker te worden (waar ik naar had uitgekeken), eindigde in een enorme domper omdar hij vanaf het begin van de nacht geen oog dicht had gedaan en allerlei rampscenarios in zijn hoofd had gehaald.. Het gevolg; we waren beide om 6.00u wakker en zijn in het belang van zijn gemoedsrust maar naar huis gegaan, hij deed zijn best het ontspannen te houden maar zat met zijn hoofd zichtbaar vooral bij de angst.. om 7.50u was ik zelf thuis, een beetje gedesillusioneerd. Hoewel ik verder een top dag met hem had en ook alle zorgen en begrip voor hem had, vond ik het toch ergens ook een behoorlijke teleurstelling vooral omdat ik de ochtend zo anders voor had gesteld.
Deze onrust was niet de eerste keer bij hem, en komt in verschillende gradaties regelmatig voor, hoewel ik t begrijp toch ook voor mij niet prettig.
Ik heb dit later op de dag, toen alles goed bleek te zijn bij hem thuis, wel voorzichtig aangekaart.. Ik slaap voortaan echt liever thuis dan dit. Hij kan blijkbaar zelf niet goed inschatten welke gevoelens hem soms overvallen, en die onrust is alles behalve prettig.. Dus ja, Ik kan me zo voorstellen dat het op den duur te veel voor iemand zou kunnen gaan worden.
Vandaar ook mijn idee gisteren dat met een single of iemand in open relatie misschien makkelijker zou zijn .
Dixi, ik begrijp je wel hoor...moet heel zwaar voor je zijn dit proces! Wat mij hielp met liefdesverdriet had was juist de pijn opzoeken... gewoon de pijn aangaan en opzoeken totdat klaar is.. ga desnoods 30x dat janknummer beluisteren, ik denk dat het beter is het zo min mogelijk uit de weg te gaan.
Ik kan me nu nog niets voorstellen bij de rust die je krijgt als t over gaat, maar geloof dat wel, zeker als mensen thuis nog moeten liegen.. het constant op je hoede zijn en alles er omheen kan op den duur logischerwijs op gaan breken..
Mijn nr 2 heeft eerder 5 jaar een relatie ernaast gehad en gaf ook aan toen het overging, naast het verdriet vooral rust te hebben ervaren. Hij heeft daarna om die reden jaren lang niet meer voor iemand open gestaan, tot nu met mij.
Soms ben ik wel eens bang dat die onrust hem op de duur opnieuw op gaat breken ook omdat hij langzaam grenzen verlegt en ik hem mede daardoor al een aantal keer behoorlijk onrustig heb meegemaakt.. Veelal in voorzichtigheid en angst leven is best een hoge prijs om het in stand te houden..
Afgelopen weekend was zijn vrouw weg en hebben we een middag, avond en nacht in een hotel samen gehad. Maar helaas, wat een hele bijzondere en unieke kans had moeten zijn samen wakker te worden (waar ik naar had uitgekeken), eindigde in een enorme domper omdar hij vanaf het begin van de nacht geen oog dicht had gedaan en allerlei rampscenarios in zijn hoofd had gehaald.. Het gevolg; we waren beide om 6.00u wakker en zijn in het belang van zijn gemoedsrust maar naar huis gegaan, hij deed zijn best het ontspannen te houden maar zat met zijn hoofd zichtbaar vooral bij de angst.. om 7.50u was ik zelf thuis, een beetje gedesillusioneerd. Hoewel ik verder een top dag met hem had en ook alle zorgen en begrip voor hem had, vond ik het toch ergens ook een behoorlijke teleurstelling vooral omdat ik de ochtend zo anders voor had gesteld.
Deze onrust was niet de eerste keer bij hem, en komt in verschillende gradaties regelmatig voor, hoewel ik t begrijp toch ook voor mij niet prettig.
Ik heb dit later op de dag, toen alles goed bleek te zijn bij hem thuis, wel voorzichtig aangekaart.. Ik slaap voortaan echt liever thuis dan dit. Hij kan blijkbaar zelf niet goed inschatten welke gevoelens hem soms overvallen, en die onrust is alles behalve prettig.. Dus ja, Ik kan me zo voorstellen dat het op den duur te veel voor iemand zou kunnen gaan worden.
Vandaar ook mijn idee gisteren dat met een single of iemand in open relatie misschien makkelijker zou zijn .
dinsdag 23 april 2019 08:01
nevergiveup-_- schreef: ↑22-04-2019 22:38
Hoe heb jij het volgehouden die 8 maanden? Werd je niet helemaal gek van de gedachten, gevoelens? Het feit dat hij nadat jouw deur dicht ging hij naar zijn gezin ging?
Nee, daar werd ik niet gek van. Het was heus wel eens lastig, maar ik heb geen enkel moment van hem gevraagd om voor mij te kiezen, en hij heeft mij nooit gevraagd om op hem te wachten. Toen hij ging scheiden hebben we het ook niet direct een relatie genoemd tussen ons. We zijn het voorzichtig gaan opbouwen, zonder claims over en weer.
Ik wist dat hij zelf klaar moest zijn met zijn huwelijk, dat hij vooral niet onder druk van mij moest gaan scheiden. Ook zonder mij had zijn huwelijk het niet overleefd (al was hij waarschijnlijk nog wel langer doorgegaan dan nu). Hij moest niet scheiden voor mij, want dat zou direct druk leggen op onze relatie. Ik wilde niet de kans lopen om ooit in een ruzie het verwijt te krijgen zijn huwelijk opgebroken te hebben.
En ik heb dus ook niet echt op hem gewacht, ik heb gechat met andere mannen, met een paar mannen gedate. Daarin heeft hij me nooit beperkt.
dinsdag 23 april 2019 08:04
Dit denk ik vooral in jouw situatie. Een single man zou teveel aan je kunnen trekken, als je echt bij je gezin wilt blijven. Iemand in een open relatie, zonder geheimzinnigheid thuis, net zoals bij jullie, dat zou denk ik makkelijker zijn.
Wat rot dat hij zo onrustig was die nacht.
dinsdag 23 april 2019 08:08
@nevergiveup. Het lijkt me vandaag heel ingewikkeld voor jou na alles wat er gebeurt is afgelopen week, weer samen op de werkvloer verschijnen. Zijn er collega's die wat weten of vermoeden? Iig veel succes en hoor graag hoe je de dag doorgekomen bent.
De afgelopen jaren met mijn minnaar zijn de gevoelens voor mijn man afgenomen. De eerste periode kon ik de mindere kanten van mijn man veel beter relativeren omdat ik er zelf ook een zooitje van maakte. Daarna weer de irritatie en het gewoon niet kunnen snappen hoe je zo egoïstisch kunt zijn!
Mijn man weet dat ik erg ontevreden ben over ons sexleven en dat ik graag een minnaar zou willen maar hij keurt dat af en wil het er niet over hebben. Hierin neem hij mij niet serieus zoals hij wel vaker over mij heen walst. Ergens gun ik mezelf deze minnaar maar ik weet heel goed dat dit moet stoppen. Zodra het beter gaat met mijn man ( hij is zeer depressie gevoelig) ga ik wel knopen doorhakken maar met heel veel knopen in mijn maag.
Ondanks dat mijn liefde voor mijn man wel bijna op is kunnen we een heerlijk paasweekend hebben samen met ons mooie gezin en op die momenten slaat de twijfel dan toch weer toe.
@lisanne, wat een mega domper! Je zou denken dat hij na, een eerdere relatie van 5 jaar, iets beter kan inschatten wat zo'n situatie met hem doet. Maar misschien zijn het daar wel mannen voor. Haha
Met die reden speel ik altijd safe en neem ik geen risico's. Ik zeg voorstellen van mijn minnaar ook heel vaak af omdat ik het dan niet aandurf. Wat dat betreft kan hij beter een ander zoeken. Helemaal nu hij vrij is. Verwacht dat dat ook nog wel gaat komen alhoewel hij beweert dat hij mij nooit meer laat gaan en me desnoods ernaast houdt. Moeten we wel om lachten.
De afgelopen jaren met mijn minnaar zijn de gevoelens voor mijn man afgenomen. De eerste periode kon ik de mindere kanten van mijn man veel beter relativeren omdat ik er zelf ook een zooitje van maakte. Daarna weer de irritatie en het gewoon niet kunnen snappen hoe je zo egoïstisch kunt zijn!
Mijn man weet dat ik erg ontevreden ben over ons sexleven en dat ik graag een minnaar zou willen maar hij keurt dat af en wil het er niet over hebben. Hierin neem hij mij niet serieus zoals hij wel vaker over mij heen walst. Ergens gun ik mezelf deze minnaar maar ik weet heel goed dat dit moet stoppen. Zodra het beter gaat met mijn man ( hij is zeer depressie gevoelig) ga ik wel knopen doorhakken maar met heel veel knopen in mijn maag.
Ondanks dat mijn liefde voor mijn man wel bijna op is kunnen we een heerlijk paasweekend hebben samen met ons mooie gezin en op die momenten slaat de twijfel dan toch weer toe.
@lisanne, wat een mega domper! Je zou denken dat hij na, een eerdere relatie van 5 jaar, iets beter kan inschatten wat zo'n situatie met hem doet. Maar misschien zijn het daar wel mannen voor. Haha
Met die reden speel ik altijd safe en neem ik geen risico's. Ik zeg voorstellen van mijn minnaar ook heel vaak af omdat ik het dan niet aandurf. Wat dat betreft kan hij beter een ander zoeken. Helemaal nu hij vrij is. Verwacht dat dat ook nog wel gaat komen alhoewel hij beweert dat hij mij nooit meer laat gaan en me desnoods ernaast houdt. Moeten we wel om lachten.
dinsdag 23 april 2019 08:58
-Marana-- schreef: ↑23-04-2019 08:04Dit denk ik vooral in jouw situatie. Een single man zou teveel aan je kunnen trekken, als je echt bij je gezin wilt blijven. Iemand in een open relatie, zonder geheimzinnigheid thuis, net zoals bij jullie, dat zou denk ik makkelijker zijn.
Wat rot dat hij zo onrustig was die nacht.
Ik heb voorlopig geen intenties deze relatie te verbreken, maar ik denk inderdaad dat een single voor mij een behoorlijk risico zou kunnen vormen..
Als ik echt van iemand hou waar ik stapelgek op ben, zie ik mezelf de grenzen wel verleggen, zeker wanneer ik zou merken dat hij dat graag zou willen, zou ik daar wellicht bereid voor zijn naar toe te werken. Ik denk dat de balans met thuis dan echt zoek zou raken.. Ik ben ook niet echt van half half en afstand bewaren.. hoe meer met iemand de diepte in hoe beter.. dus misschien beter maar nooit aan beginnen inderdaad!
dinsdag 23 april 2019 09:16
Ik denk dat de wens bij mij te willen zijn voor hem heel erg overheerst waardoor hij soms vooraf onvoldoende nadenkt over de mogelijke gevolgen. Dit komt pas bij hem op als het zover is, en dan schiet in de stress. Hij heeft ook aangegeven nooit 100% rust te zullen ervaren als hij bij mij is. Hij is altijd aan het schipperen tussen bij mij te willen zijn en geen risico te lopen...Soms zoekt hij daarin grenzen op waarmee hij als het zover is, moeilijk kan dealen. Ik zie dan de onrust in zijn houding, hoeveel hij ook zijn best doet dit te verbergen. Dit voelt voor mij alsof hij afstand van mij neemt en zorgt bij mij voor het domper gevoel.. gezien dit een patroon lijkt te worden, denk ik dat hij dit in zijn vorige relatie ook een patroon is geweest. Ik heb dit nu met hem besproken en hij geeft aan hier beter over na te gaan denken vooraf. Ik ben benieuwd of dat hem gaat lukken.
dinsdag 23 april 2019 11:46
Hevig, dat kan ik me voorstellen! Als de ander gespannen is, voel je jezelf ook niet prettig..
Aan de andere kant is een beetje waakzaamheid niet verkeerd, zulk soort angst behoed hem ook fatale fouten te maken die zijn huwelijk of de relatie met mij zou kunnen kosten. Hij neemt soms nogal flinke risico's en er zijn grenzen in haalbaarheid.
Voor mij is het allemaal een stuk gemakkelijker op dat vlak, ik heb niks te verliezen, wat niet wil zeggen dat ik me niet in hem in kan leven . Toch kies ik liever als het er op aan komt voor wat meer afstand dan steeds die stress.
Aan de andere kant is een beetje waakzaamheid niet verkeerd, zulk soort angst behoed hem ook fatale fouten te maken die zijn huwelijk of de relatie met mij zou kunnen kosten. Hij neemt soms nogal flinke risico's en er zijn grenzen in haalbaarheid.
Voor mij is het allemaal een stuk gemakkelijker op dat vlak, ik heb niks te verliezen, wat niet wil zeggen dat ik me niet in hem in kan leven . Toch kies ik liever als het er op aan komt voor wat meer afstand dan steeds die stress.
dinsdag 23 april 2019 12:29
@Lisanne, de tips en opmerkingen waren voornamelijk dat hij de keus moet maken en niet voor mij, maar voor zichzelf. Dat ik er voor hem kan zijn wanneer hij het lastig heeft maar nergens toe kan sturen.
En dat ik ook moet inzien dat het voor hem niet makkelijk is. Ik dacht/denk alleen maar aan mijn eigen pijn, puur omdat ik invulde dat hij afleiding zat heeft als hij bij het gezin is. Echter kost het die mannen ook ontzettend veel moeite om thuis maar “the happy husband of papa te spelen”. Ik kan uithuilen en schelden, in mijn eigen wereld kruipen. Hij kan dat niet..
Ik lees ook wat over een single minnaar hebben, wat ik heb meegekregen van Grey, is dat hij het juist lastig vind een single 2de te hebben. Omdat iemand die single is eigenlijk alle kanten op kan. Die heeft de macht wat dat betreft.
Wat ontzettend klote trouwens van jouw weekend date! Zonde dat het zo is gelopen, andere kant ook wel gek? Heeft hij dan toch schuldgevoelens? Of is het angst?
@Marana, fijn dat het zo op die manier bij jullie gelopen is! En dat jij het kon “opbrengen” om toch rustig te blijven in de gehele situatie. En wat jij zegt, dat de keus voor hem zelf gemaakt moet worden en niet voor jou en in mijn geval voor mij.
Hebben jullie in die periode ook een stop / afstand gehad, of is het continu doorgegaan en heeft hij door jouw kalmte en rust alsnog een keus kunnen maken?
@depten, daar waar hij vorige week zei dat hij er vandaag zou zijn, zo was hij er niet. Ene kant blij om, andere kant toch teleurstelling. Maar denk dat het wel goed is. Op dit moment moet ik echt ontzettend op mijn handen zitten om geen berichtje te sturen. Dus ben ik maar andere mensen aan het “lastigvallen”.
Er zijn collega’s die van ons af weten, echter weten zij niet hoe diep alles zit. We stralen blijkbaar wat uit als we op het werk, waardoor andere collega’s vermoedens hebben en die uitspreken.
Jeetje wat moet het voor jou ook veel energie kosten om deze minnaar te behouden als je vaak heen en weer wordt geslingerd tussen genieten en twijfel!
Is de aanleg voor depressie bij jouw man nu de laatste schakel (buiten de kids om), om nog in dit huwelijk te blijven? Jouw eigen geluk is neem ik aan ook belangrijk voor je?
Het is gewoon egoistisch (in de negatieve zin) van jouw man om er zo mee om te gaan en maar te verwachten dat jij er altijd mee akkoord blijft.
En dat ik ook moet inzien dat het voor hem niet makkelijk is. Ik dacht/denk alleen maar aan mijn eigen pijn, puur omdat ik invulde dat hij afleiding zat heeft als hij bij het gezin is. Echter kost het die mannen ook ontzettend veel moeite om thuis maar “the happy husband of papa te spelen”. Ik kan uithuilen en schelden, in mijn eigen wereld kruipen. Hij kan dat niet..
Ik lees ook wat over een single minnaar hebben, wat ik heb meegekregen van Grey, is dat hij het juist lastig vind een single 2de te hebben. Omdat iemand die single is eigenlijk alle kanten op kan. Die heeft de macht wat dat betreft.
Wat ontzettend klote trouwens van jouw weekend date! Zonde dat het zo is gelopen, andere kant ook wel gek? Heeft hij dan toch schuldgevoelens? Of is het angst?
@Marana, fijn dat het zo op die manier bij jullie gelopen is! En dat jij het kon “opbrengen” om toch rustig te blijven in de gehele situatie. En wat jij zegt, dat de keus voor hem zelf gemaakt moet worden en niet voor jou en in mijn geval voor mij.
Hebben jullie in die periode ook een stop / afstand gehad, of is het continu doorgegaan en heeft hij door jouw kalmte en rust alsnog een keus kunnen maken?
@depten, daar waar hij vorige week zei dat hij er vandaag zou zijn, zo was hij er niet. Ene kant blij om, andere kant toch teleurstelling. Maar denk dat het wel goed is. Op dit moment moet ik echt ontzettend op mijn handen zitten om geen berichtje te sturen. Dus ben ik maar andere mensen aan het “lastigvallen”.
Er zijn collega’s die van ons af weten, echter weten zij niet hoe diep alles zit. We stralen blijkbaar wat uit als we op het werk, waardoor andere collega’s vermoedens hebben en die uitspreken.
Jeetje wat moet het voor jou ook veel energie kosten om deze minnaar te behouden als je vaak heen en weer wordt geslingerd tussen genieten en twijfel!
Is de aanleg voor depressie bij jouw man nu de laatste schakel (buiten de kids om), om nog in dit huwelijk te blijven? Jouw eigen geluk is neem ik aan ook belangrijk voor je?
Het is gewoon egoistisch (in de negatieve zin) van jouw man om er zo mee om te gaan en maar te verwachten dat jij er altijd mee akkoord blijft.
dinsdag 23 april 2019 12:29
Ik denk dat het niet echt een verschil maakt of een minnaar single of gebonden is. Gevoel laat zich nl niet dwingen of je nou single bent of niet, het is meer een persoonlijkheid van iemand denk ik.
Als ik naar onze situatie kijk, ik single en minnaar getrouwd, is het grootste voordeel dat we altijd bij mij thuis kunnen afspreken en ja, dat is erg relaxed. Ik hou inmiddels enorm van mijn minnaar, maar nóg steeds claim ik hem niet. Hij hoeft van mij ook absoluut niet te kiezen, want ik hou van mijn single bestaan en leven. En natuurlijk mis ik hem soms en zou ik hem vaker willen zien, maar zo lang ik merk en voel dat hij enorm zijn best doet om mij regelmatig te zien is dat voldoende voor mij.
We chatten dagelijks, ene keer wat langer als de andere keer, maar dat is oké. Ik begrijp dat hij hierin beperkter is dan ik en dat respecteer ik ook. En we hebben regelmatig ook de mogelijkheid voor ‘lange’ dates en komt hij in de avond en blijft hij ook slapen, deze intimiteit maakt voor mij een hoop goed en zorgt ervoor dat ik tevreden ben zoals het gaat.
Ik voel mij inmiddels een single met een ‘relatie’ en ook wij hebben best al heel wat strubbelingen gehad om te bereiken waar we nu zijn. Zo lang je beiden je grenzen kunt bewaken en deze vooral goed met elkaar kunt communiceren, dan is die balans echt wel te vinden.
Balen Lisanne, dat hij zo gestresst was en het zo’n domper legde op het samen wakker worden. Zoals ik al eerder schreef, voor mij zijn deze dates ook erg waardevol waarbij wij samen kunnen slapen. Ook al ben ik single, ook ik had hier in het begin best veel moeite mee, want als hij dan vertrok in de ochtend voelde dat voor mij erg confronterend en ook verdrietig. Dat moment van vertrek wilde ik ook het liefst zo lang mogelijk uitstellen, sterker nog, ik vocht zelfs tegen mijn slaap als hij naast mij lag, omdat ik er iedere seconde van wilde genieten, hem aanraken etc. Inmiddels heb ik dat verdrietige gevoel gelukkig niet meer, want ik was toch écht de enige die hiermee moest leren omgaan, hij kon mij daar niet bij helpen. Dit verdrietige gevoel zou ik ook hebben gehad als ik gebonden was geweest vermoed ik.
En feit is, mannen en vrouwen dealen nu eenmaal anders met gevoelens, dat is mij ook wel heel duidelijk geworden in mijn relatie met hem. Niet erg, zolang je er maar open en eerlijk met elkaar over kunt praten en zeker niets voor een ander gaat invullen, want dan ontstaat er ruis.
Als ik naar onze situatie kijk, ik single en minnaar getrouwd, is het grootste voordeel dat we altijd bij mij thuis kunnen afspreken en ja, dat is erg relaxed. Ik hou inmiddels enorm van mijn minnaar, maar nóg steeds claim ik hem niet. Hij hoeft van mij ook absoluut niet te kiezen, want ik hou van mijn single bestaan en leven. En natuurlijk mis ik hem soms en zou ik hem vaker willen zien, maar zo lang ik merk en voel dat hij enorm zijn best doet om mij regelmatig te zien is dat voldoende voor mij.
We chatten dagelijks, ene keer wat langer als de andere keer, maar dat is oké. Ik begrijp dat hij hierin beperkter is dan ik en dat respecteer ik ook. En we hebben regelmatig ook de mogelijkheid voor ‘lange’ dates en komt hij in de avond en blijft hij ook slapen, deze intimiteit maakt voor mij een hoop goed en zorgt ervoor dat ik tevreden ben zoals het gaat.
Ik voel mij inmiddels een single met een ‘relatie’ en ook wij hebben best al heel wat strubbelingen gehad om te bereiken waar we nu zijn. Zo lang je beiden je grenzen kunt bewaken en deze vooral goed met elkaar kunt communiceren, dan is die balans echt wel te vinden.
Balen Lisanne, dat hij zo gestresst was en het zo’n domper legde op het samen wakker worden. Zoals ik al eerder schreef, voor mij zijn deze dates ook erg waardevol waarbij wij samen kunnen slapen. Ook al ben ik single, ook ik had hier in het begin best veel moeite mee, want als hij dan vertrok in de ochtend voelde dat voor mij erg confronterend en ook verdrietig. Dat moment van vertrek wilde ik ook het liefst zo lang mogelijk uitstellen, sterker nog, ik vocht zelfs tegen mijn slaap als hij naast mij lag, omdat ik er iedere seconde van wilde genieten, hem aanraken etc. Inmiddels heb ik dat verdrietige gevoel gelukkig niet meer, want ik was toch écht de enige die hiermee moest leren omgaan, hij kon mij daar niet bij helpen. Dit verdrietige gevoel zou ik ook hebben gehad als ik gebonden was geweest vermoed ik.
En feit is, mannen en vrouwen dealen nu eenmaal anders met gevoelens, dat is mij ook wel heel duidelijk geworden in mijn relatie met hem. Niet erg, zolang je er maar open en eerlijk met elkaar over kunt praten en zeker niets voor een ander gaat invullen, want dan ontstaat er ruis.
dinsdag 23 april 2019 12:41
Kun je dit uitleggen, want ik begrijp het niet echt? Welke macht zou een single hebben dan?nevergiveup-_- schreef: ↑23-04-2019 12:29
Ik lees ook wat over een single minnaar hebben, wat ik heb meegekregen van Grey, is dat hij het juist lastig vind een single 2de te hebben. Omdat iemand die single is eigenlijk alle kanten op kan. Die heeft de macht wat dat betreft.
Het is juist de bedoeling dat er niemand macht zou moeten hebben binnen een relatie. Ik zou als single zijnde juist kunnen stellen dat de gebonden minnaar alle macht heeft, want afspraakjes worden gemaakt wanneer hij kan en niet andersom.
Het is juist de kunst om een bepaalde gelijkwaardigheid te creëeren terwijl er geen sprake van gelijkwaardigheid kan zijn, want hij getrouwd en ik single. Dat houdt ook bij ons niet in dat ik er maar op los kan neuken, want hij zou dat net zo kunnen natuurlijk. Het gaat erom welke afspraken je hierover maakt en of je respect en vertrouwen hebt voor/in elkaar.
dinsdag 23 april 2019 12:54
Ik heb die opmerking van hem ook nooit zo begrepen eerlijk gezegd. Vroeg hem weleens wat hij ermee bedoelde. Dan kwam hij met: “jij kan gaan en staan waar je wilt, uitgaan zonder verantwoording te moeten hebben aan mensen die thuis zitten, afspreken met elke man die jou wilt en daarmee dus mij kwetst, ook al heb ik niets daarover te zeggen of vinden, het doet pijn de gedachten jou te zien met een ander. In zekere zin heb je daarom de macht over ons en is voor jou de keus makkelijker om te stoppen als je een ander leuker iemand tegenkomt.”loisnvt schreef: ↑23-04-2019 12:41Kun je dit uitleggen, want ik begrijp het niet echt? Welke macht zou een single hebben dan?
Het is juist de bedoeling dat er niemand macht zou moeten hebben binnen een relatie. Ik zou als single zijnde juist kunnen stellen dat de gebonden minnaar alle macht heeft, want afspraakjes worden gemaakt wanneer hij kan en niet andersom.
Het is juist de kunst om een bepaalde gelijkwaardigheid te creëeren terwijl er geen sprake van gelijkwaardigheid kan zijn, want hij getrouwd en ik single. Dat houdt ook bij ons niet in dat ik er maar op los kan neuken, want hij zou dat net zo kunnen natuurlijk. Het gaat erom welke afspraken je hierover maakt en of je respect en vertrouwen hebt voor/in elkaar.
Je snapt wel wat mijn reactie was, dat hij net zo hard een leukere 2de kan tegenkomen. En hij qua dates juist de touwtjes in handen heeft.
Wat je zegt over afspraken: enige afspraak die wij hadden/hebben: eerlijk zijn hoe hard de waarheid ook is.
Moet wel zeggen dat jouw vorige post, over hoe jij je erin voelt etc mij echt nog meer aan het denken hebben gezet. Misschien moet ik niet zo snel en veel willen, ik weet dat het gevoel goed zit, dat merk en zie en hoor ik aan alles. Waarom is dat niet genoeg? Omdat ik meer wil terwijl dat (nog) niet kan?
in bed is dat fijn en lekker wat dat betreft is de bijnaam terecht maar daarbuiten 
nam hij maar is macht over zichzelf
dinsdag 23 april 2019 13:11
denk dat deze vraag niet enkel voor de singles is... Ik heb ook het gevoel dat mijn leven al meer dan een jaar on hold staat ...
dinsdag 23 april 2019 13:15
Het gekke is, in de weekenden heb ik dat gevoel niet.. veel afleiding, groot sociaal leven en vaak op stap. Moet wel zeggen dat ik mede voor onze eerste en wellicht laatste 24uurs date een vriend heb afgezegd (was ook omtrent Pasen).
Door de weeks heb ik vaker het idee dat ik dingen “on hold” zet omdat ik niet lekker in mijn vel zit omtrent het hele 2de vrouwtje zijn. Dit verschilt ook weer per dag..
Ben een echte sportvrouw, helaas al paar weken gevloerd door een blessure.. sporten is een uitlaatklep voor mij, doordat dat nu niet kan ga ik ook meer malen en ben ik wat minder vrolijk.. wat ook zijn uitwerking heeft (gehad) op de “relatie” en Grey.
Heb jij er veel last van (gehad) dan?
dinsdag 23 april 2019 13:24
Denk dat in vetgedrukte het verschil zit, jij wil meer van hem, ik heb dat dus niet. Althans, niet dat hij 100% voor mij zou moeten kiezen.nevergiveup-_- schreef: ↑23-04-2019 12:54
Moet wel zeggen dat jouw vorige post, over hoe jij je erin voelt etc mij echt nog meer aan het denken hebben gezet. Misschien moet ik niet zo snel en veel willen, ik weet dat het gevoel goed zit, dat merk en zie en hoor ik aan alles. Waarom is dat niet genoeg? Omdat ik meer wil terwijl dat (nog) niet kan?
Waar minnaar wel steeds meer behoefte aan lijkt te hebben/krijgen is om ook andere dingen samen met mij te ondernemen, zoals bijv naar een festival ofzo gaan. Dit is iets wat ik sinds de laatste maanden van hem hoor. Muziek speelt een hele grote rol in mijn leven en blijkbaar heb ik hem er gaandeweg mee ‘besmet’ hahahaha. Hij maakt nu zelfs playlists voor onze lange avonddates en kunnen enorm samen genieten van blues. Dit is echt iets van ons samen en deelt hij niet met zijn vrouw.
Een jaar geleden leek het mij beter ons contact te stoppen en dat heb ik toen ook gedaan, puur uit zelfbescherming. Helaas niet gelukt, zeker niet toen ik dagelijks muzieknummers v hem over de chat kreeg, muziek die hij op dat moment afspeelde en verdrietig was over mijn besluit te breken met hem. Ik heb het 9 dagen volgehouden niet te reageren op zijn berichten, maar er was geen houden meer aan. Vanaf die tijd is onze band wel meer hechter geworden dan ooit, omdat we beiden konden ervaren en voelen hoe het zonder elkaar was en daardoor ook konden beseffen hoe diep we onder elkaars huid zaten inmiddels. Dat het ook niet nodig is om elkaar persé iedere dag te moeten spreken om een bevestiging te krijgen dat het goed zit, dat vind ook ik nl onnodig en zelfs benauwend, dat verwacht je immers in een ‘normale’ relatie toch ook niet van elkaar?
dinsdag 23 april 2019 13:28
IK vind dit een hele vreemde vraag. Alsof je leven alleen off hold is als je een relatie hebt? Is een relatie het ultieme, zaligmakende einddoel?
Of bedoel je het anders?
...
