Het Grote Viva Katten Topic!

21-08-2018 15:18 3010 berichten
Bij elk topic met KattenVragen komen de kattenliefhebbers van Viva bijeen. Waarom dan niet gewoon een centraal kattentopic zodat we lekker kunnen kletsen over wat onze poezels en kattenmannen uitvoeren? Waar natuurlijk ook af en toe een vraag gesteld kan worden aan de beste kattenexperts die het forum te bieden hebben.

Ik zie wel of er geinteresseerden zijn, het lijkt me wel handig om af te spreken dat we elkaar met respect behandelen ondanks de keuzes die de ene kattendienaar maakt tov de ander (Binnen/Buiten debat is natuurlijk mogelijk, maar laten we het gezellig houden).

------

Mijn kattenfamilie:

Ik heb een cyperse kater genaamd Walt (naar Heisenberg van Breaking Bad vernoemd). Hij is inmiddels 4 jaren jong. Walt houd er van om op me te jagen, drinkt graag uit de kraan, is 5 kilo zwaar maar prima op gewicht. Het is geen schootkat maar slaat een kroelsessie niet af. Hij vind het heerlijk om te spelen én te apporteren. Hij jaagt graag, al blijft het bij proberen want hij heeft nog nooit iets gevangen.

Daarnaast een jong katertje van enkele maanden, een rode duivel, Harry. Vernoemd naar Harry Potter. Snel als het licht, heeft een tikje verlatingsangst, en ligt wél graag op schoot. Harry heeft inmiddels alle eetkamerstoelen gesloopt, vind het heerlijk om in de vitrage te hangen, of om bovenop een slapende Walt te springen.

The Boys gaan uitstekend met elkaar om, stoeien veel en zijn gelukkig beide speels. Ik betrap ze er vaak op dat ze bij elkaar liggen, al zit er dan minstens een halve meter tussen.

Naast de katten heb ik 5 vissen in de vijver. Walt heeft ze gezien maar lijkt nog niet te snappen dat dit eventueel eten is (gelukkig).
Arizona15 schreef:
05-11-2018 11:28
Dank voor de tips en adviezen.
Ik ben mij ervan bewust dat een kat 20 jaar kan worden, in het meest gunstige geval kan de kat eventueel mee met zoon, maar goed dat is nog ver weg.
Ik las wel dat er fokkers zijn die een raskat apart verkopen.

Ik heb liever 1 kat dan 2 alhoewel ik wel het voordeel zie.
Ragdoll heb ik idd ook naar gekeken en die lijken mij wel geschikt, maar idd je weet natuurlijk nooit of ze ook daadwerkelijk zachtaardig zijn, dat is altijd afwachten.

Moeilijk zeg om een keuze te maken.
Mij is verteld dat katers aanhankelijker zijn dan poezen. Ik weet niet of het waar is, iedere kat/poes is anders, maar ik heb hierom wel een kater genomen en die is erg aanhankelijk. :-D
Alle reacties Link kopieren
Arizona15 schreef:
05-11-2018 11:28
Dank voor de tips en adviezen.
Ik ben mij ervan bewust dat een kat 20 jaar kan worden, in het meest gunstige geval kan de kat eventueel mee met zoon, maar goed dat is nog ver weg.
Ik las wel dat er fokkers zijn die een raskat apart verkopen.

Ik heb liever 1 kat dan 2 alhoewel ik wel het voordeel zie.
Ragdoll heb ik idd ook naar gekeken en die lijken mij wel geschikt, maar idd je weet natuurlijk nooit of ze ook daadwerkelijk zachtaardig zijn, dat is altijd afwachten.

Moeilijk zeg om een keuze te maken.
Ik heb een raskat, een Heilige Birmaan. Via een herplaatser site bij mij terecht gekomen vanuit een erkende cattery.
Deze katten staan bekend om zeer zachtaardig, sociaal karakter en het fluffige uiterlijk maakt ze extra aandoenlijk. Mijne is mega aanhankelijk, volgt me overal naar toe, komt kroeltjes halen, leer haar allemaal trucjes etc. Ze is volledig op mij gericht. Ik zou ook geen andere kat als deze meer willen.

Maar een HTK kan ook erg aanhankelijk zijn. Ik ken er een paar die nog affectiever zijn dan mijn kat. Het is maar net wat voor katje je treft.
Bij een kitten kan je, mits ze lang genoeg blijven bij de moeder, met een goede opvoeding en aandacht veel bereiken mbt aanhankelijkheid.
Via een herplaatser of het asiel kan je je goed laten informeren naar het karakter van de kat.

Aandacht is wel waar het om draait, as we speak ben ik ook aan het spelen met kat en terwijl ik typ kijkt ze me aan waar ik blijf want ze is nog niet uitgespeeld.
Alle reacties Link kopieren
marthoja schreef:
04-11-2018 17:12
Hoi, onze rooie was 13 toen er diabetes werd geconstateerd hij is dit jaar op ruim 18 jarige leeftijd overleden. Ook hij was geen fan van medicijnen innemen maar met de insuline was dat geen probleem. Denk dat hij zelf ook merkte dat het goed voor hem was, hij kwam altijd op de tijd dat hij geprikt moest worden naar me toe.

Het prikken zelf is een fluitje van een cent, kat voelt er ook niks van omdat het in los vel wordt gespoten. Maar het is best een behoorlijke inbreuk op je leven, je moet je strikt aan de uren tussen de 2 injecties houden. En hier ook het voer heel goed op afstemmen, qua tijdstip en hoeveelheid. Hoewel ik in de loop der jaren er wel makkelijker in werd, ook omdat de kat graag eens wat anders at en dit eigenlijk niet mocht.

Realiseer je goed dat de injecties altijd door moeten gaan, dus ook in weekend en vakanties, uitslapen is er dan niet meer bij. Maar als ik zag hoe hij er van opgeknapt is en wat een prachtig leventje hij heeft gehad was het mij dan ook meer dan waard.
Dank voor je reactie! Ik had me inderdaad al gerealiseerd dat de injecties altijd door moeten gaan (dag uitslapen in het weekend!) en als ik op reis wil, moet ik iets regelen voor haar.

Het prikken valt me tot nu toe mee, want mevrouw blijft gewoon zitten (ze gaat zelfs uit zichzelf goed zitten) en rent niet weg als ik met de spuit aankom terwijl ze heel goed weet dat deze voor haar is. Het voer afstemmen is nog een work-in-progress want madame (nu verplicht op dieet) is een hongerlap en jat het voer van de andere poes als ik niet uitkijk.

Pluizenbol knapt wel op volgens mij, ze oogt iig blij en is heerlijk aanhankelijk. Volgens mij vindt ze de extra aandacht wel erg leuk. :D
Ik hoop het beestje nog lang te hebben en als ik daar dan e.e.a. voor moet aanpassen... het zij zo.
Alle reacties Link kopieren
Arizona15 schreef:
05-11-2018 10:22
Mag ik even inbreken in dit topic? Mijn zoon van 10 jaar heeft ASS en vraagt al een hele tijd om een katje. Mijn schoonouders hebben een hondje en ik merk dat hij erg knuffelig is met die hond.
Nu heb ik mijn hele leven nog nooit een huisdier gehad en weet totaal niet waar te beginnen.
Wat is wijsheid? beginnen met een kitten? ras of uit het asiel?
Het liefst heb ik een kat/poes die aanhankelijk is, maar ik weet natuurlijk dat elke kat anders is. Zijn er rassen die wat meer aanhalig zijn dan andere rassen?
Ik hoop hier tips te kunnen krijgen en intussen ga ik even het topic doorlezen.
Allereerst: houdt je zoon van katten? Een kat is heel anders dan een hond (maar wel erg leuk).

Ik heb zelf erg goede ervaringen met Maine Coons: erg lief, aanhankelijk en slim.
Alle reacties Link kopieren
Dank dames voor alle reacties. Zoon houdt zeker wel van katten en vraagt elke dag of hij een kat mag. Mijn 2 andere kinderen willen ook graag een katje.
Ik denk dat het verstandig is om binnenkort maar eens langs een asiel te gaan.
Ik zal iig alle tips van jullie opschrijven.
Alle reacties Link kopieren
Arizona: Ik raad je aan om eerst zonder kinderen naar het asiel te gaan en goed te informeren naar karaktertrekken e.d.
Heb het vaak meegemaakt dat kinderen als een blok voor een beestje vallen omdat het op dat moment toevallig cute was. En er dus meteen besloten werd tot adoptie. Dat is natuurlijk niet het juiste uitgangspunt. Een katje moet echt in jullie gezin passen, van de drukte in een gezin houden, kinderen leuk vinden, wel of niet buiten e.d.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren
Goede tip Oudblond, ga ik doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nu twee katten sinds nog niet zo heel lang. Maar ik heb in die korte tijd al geleerd, dat katten helemaal niet die einzelgangers zijn wat altijd gezegd wordt. Mijn katten zijn sociaal, niet graag in hun eentje, en ook nog vrij ongecompliceerd. Ze zoeken elkaar op, en ons, wat wil zeggen, mijn man en ik en de honden.

En dat zijn dingen waar men toch rekening mee moet houden bij het nemen van een kat. Dat besef ik nu meer dan ooit. Het argument dat mensen een kat nemen is vaak "een kat is nu eenmaal gemakkelijker". Ik betwijfel dat. Ik denk dat een kat méér behoeftes heeft dan men erg in heeft. En dan in de vorm van gezelschap en prikkels. En als ik om me heen kijk (en dan niet in mijn vriendenkring want die zijn allemaal liefdevol naar hun dieren), dan zie ik dat veel katten best tekort wordt gedaan.
Ik kom weer even m'n hart luchten over Poes. Het gaat al een tijdje niet goed maar ik ben bang dat het einde nabij is. Ben al de hele week iedere dag naar de DA geweest, dinsdag zelfs 2x. Ze loopt heel veel mank, heeft zichtbaar last van haar pootje, is heel onrustig (kan van de medicijnen komen volgens de DA) Ik spuit haar nu 2x per dag in met een soort Tramadol, ze heeft gister en eergister een spuitje bij de DA gehad met een soort prednison. De DA adviseerst om gabapentine te gaan gebruiken (maar dit moest geleverd worden uit Utrecht en duurt een tijdje en de werking er van duurt ook een tijdje) Ik weet het gewoon niet meer... Ik wil niet dat ze afziet maar ik kan haar toch ook niet zomaar een spuitje laten geven als ze nog te goed is zeg maar. Maar hoe ver moet je gaan. Ik ben echt de hele week al een wrak, slaap bijna niet meer en voel me ziek van verdriet. Vanavond weer naar de DA. Ik blijf hopen dat ze opknapt maar ik denk niet dat het nog goed komt :cry:
iones schreef:
07-11-2018 22:30
Ik heb nu twee katten sinds nog niet zo heel lang. Maar ik heb in die korte tijd al geleerd, dat katten helemaal niet die einzelgangers zijn wat altijd gezegd wordt. Mijn katten zijn sociaal, niet graag in hun eentje, en ook nog vrij ongecompliceerd. Ze zoeken elkaar op, en ons, wat wil zeggen, mijn man en ik en de honden.

En dat zijn dingen waar men toch rekening mee moet houden bij het nemen van een kat. Dat besef ik nu meer dan ooit. Het argument dat mensen een kat nemen is vaak "een kat is nu eenmaal gemakkelijker". Ik betwijfel dat. Ik denk dat een kat méér behoeftes heeft dan men erg in heeft. En dan in de vorm van gezelschap en prikkels. En als ik om me heen kijk (en dan niet in mijn vriendenkring want die zijn allemaal liefdevol naar hun dieren), dan zie ik dat veel katten best tekort wordt gedaan.
Hier ben ik het wel mee eens. De meeste katten hebben meer aandacht en gezelschap nodig dan mensen denken. Ze worden toch gezien als zelfstandige dieren die zichzelf wel redden en alleen gehecht zijn aan hun huis.

Nu moet ik toegeven dat ik momenteel ook maar 1 kat heb. Sinds de oudste is overleden 2 jaar geleden is er geen nieuw kat bijgekomen. We wilden dit opzich wel maar als we zagen hoe Poes op andere katten reageerde hebben we het niet gedaan. En nu gaat het helemaal niet omdat het niet goed gaat met Poes. Maar in de toekomst wil ik wel graag weer 2 katten.
Doubletree20 schreef:
08-11-2018 07:54
Ik kom weer even m'n hart luchten over Poes. Het gaat al een tijdje niet goed maar ik ben bang dat het einde nabij is. Ben al de hele week iedere dag naar de DA geweest, dinsdag zelfs 2x. Ze loopt heel veel mank, heeft zichtbaar last van haar pootje, is heel onrustig (kan van de medicijnen komen volgens de DA) Ik spuit haar nu 2x per dag in met een soort Tramadol, ze heeft gister en eergister een spuitje bij de DA gehad met een soort prednison. De DA adviseerst om gabapentine te gaan gebruiken (maar dit moest geleverd worden uit Utrecht en duurt een tijdje en de werking er van duurt ook een tijdje) Ik weet het gewoon niet meer... Ik wil niet dat ze afziet maar ik kan haar toch ook niet zomaar een spuitje laten geven als ze nog te goed is zeg maar. Maar hoe ver moet je gaan. Ik ben echt de hele week al een wrak, slaap bijna niet meer en voel me ziek van verdriet. Vanavond weer naar de DA. Ik blijf hopen dat ze opknapt maar ik denk niet dat het nog goed komt :cry:
Dat is een hele moeilijke keuze tegelijkertijd heb je al heel veel gedaan. Bovengemiddeld. Onrust is niet goed nee, wil ze ook wegkruipen?
miekemv schreef:
08-11-2018 09:04
Dat is een hele moeilijke keuze tegelijkertijd heb je al heel veel gedaan. Bovengemiddeld. Onrust is niet goed nee, wil ze ook wegkruipen?
Ze kruipt gelukkig niet weg. Ze loopt redelijk wat rond ondanks dat ze mank loopt en af en toe uitglijdt (we hebben plavuizen) maar ze gaat ook veel zielig liggen. Ik kan het niet echt uitleggen. Ze gaat dan liggen, legt haar kopje neer maar houdt haar ogen open. Normaal gaat ze gewoon lekker slapen. Kon ze maar praten...
Alle reacties Link kopieren
Doubletree20 schreef:
08-11-2018 07:54
Ik kom weer even m'n hart luchten over Poes. Het gaat al een tijdje niet goed maar ik ben bang dat het einde nabij is. Ben al de hele week iedere dag naar de DA geweest, dinsdag zelfs 2x. Ze loopt heel veel mank, heeft zichtbaar last van haar pootje, is heel onrustig (kan van de medicijnen komen volgens de DA) Ik spuit haar nu 2x per dag in met een soort Tramadol, ze heeft gister en eergister een spuitje bij de DA gehad met een soort prednison. De DA adviseerst om gabapentine te gaan gebruiken (maar dit moest geleverd worden uit Utrecht en duurt een tijdje en de werking er van duurt ook een tijdje) Ik weet het gewoon niet meer... Ik wil niet dat ze afziet maar ik kan haar toch ook niet zomaar een spuitje laten geven als ze nog te goed is zeg maar. Maar hoe ver moet je gaan. Ik ben echt de hele week al een wrak, slaap bijna niet meer en voel me ziek van verdriet. Vanavond weer naar de DA. Ik blijf hopen dat ze opknapt maar ik denk niet dat het nog goed komt :cry:
Persoonlijk zou ik het laten eindigen. De poes heeft kanker en artrose. Zo te lezen vind ze het leven nu al niet meer zo fijn terwijl katten bikkels zijn.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
Alle reacties Link kopieren
LoVaKo schreef:
05-11-2018 16:31
Nou, heel mijn leven al katten en gisteren gebeurde er iets wat ik nog NOOIT had meegemaakt. De kitten van ruim een half jaar had blijkbaar in zijn eigen drol gestaan in de kattenbak, en is toen door het huis gaan lopen terwijl we even boven waren. Toen kwam er een compleet gezin met zwangere mama en kinderen en papa op visite en JA HOOR, overal kattenpoep! Eettafel, vloer, dressoir, eetstoelen, vensterbank.

Afgezien van een enkele drol die naast de kattenbak beland... nee. Nooit een huis vol poep gehad.

Maar goed, ik hou toch wel van ze.
:rofl:

Sorry dat ik moet lachen, maar ik zie het helemaal voor me. En een katje dat dan heel onschuldig naar je toe komt om geaaid te worden en jij ziet/ruik overal poep. Hoop dat je het snel schoon hebt gekregen!

Grote en kleine (al groeit die als kool!) is nog steeds hit-and-miss samen. Grote gromt 75% van de gevallen als ze de kleine kan zien en gaat soms ook nog achter haar aan en dreigt om een mep te kunnen verkopen. Of ze blijft dreigend over kleine heen staan (die op haar rug is gaan liggen) maar loopt ook snel weer weg zonder verder iets te doen.

Toch zitten ze zonder problemen tijdens etenstijd op 10cm afstand op mij te wachten. Ze liggen (met mij ertussen) te slapen op bed. En grote kan gerust, zonder gedoe, kijken hoe de kleine met een propje papier aan het spelen is.

Die kleine lijkt trouwens niet zo onder de indruk van de grote haar achtervolg acties. Ze duikt onder bank/kast/bed en komt er binnen 10 seconden nadat grote is weggelopen weer huppelend onderuit.
Ze vind het ook leuk om de grote te bespringen en vlak achter haar te gaan liggen :facepalm:

Het is dus niet vechten maar meer een constante dominantie kwestie van de grote uit. Ach ja, we blijven het tijd geven en misschien ga ik Feliway proberen om het een beetje rustiger te laten worden.
Als ik er niet ben zitten ze nog wel gescheiden, maar dat heeft meer met het kattenluikje te maken dan dat ik ze niet samen vertrouw.
pimpom wijzigde dit bericht op 08-11-2018 10:08
0.10% gewijzigd
"I love not Man the less, but Nature more..."
Tickel schreef:
08-11-2018 09:17
Persoonlijk zou ik het laten eindigen. De poes heeft kanker en artrose. Zo te lezen vind ze het leven nu al niet meer zo fijn terwijl katten bikkels zijn.
Misschien heb je gelijk maar ik vind haar toch nog te goed om nu te eindigen. Ik geef de medicatie nog een kans en volgende week moeten we wel beslissen. Ik ga ook overleggen met de DA maar hun beslissen natuurlijk ook niet echt. Wat dat betreft mis ik mijn oude DA, die was heel kordaat en zei precies wat hij dacht. Geen getwijfel of voorzichtig gedoe, die zei waar het op stond.
Alle reacties Link kopieren
Ceci schreef:
03-11-2018 16:46
Ik vind het zieliger om de kat te laten creperen. Het is bovendien maar 1 klein prikje.
Het vergt wel wat planning.
Er is een heel forum over diabetes katten met informatie en ook mensen die je willen helpen
https://www.diabeteskatten.nl/phpbb3/index.php

Zelf ook een diabetes kat gehad (lang geleden). Ze was toen 15 jaar en is toen nog 19 geworden. Maar echt geweldig ging het toen niet maar nu is er veel meer informatie dan toen.
Alle reacties Link kopieren
Ah wat een lastige keuze DoubleTree. Als je niet het idee hebt dat ze pijn heeft, zou ik het nog heel even aankijken. Zodra je doorhebt dat ze alleen maar ligt dan zou ik ermee stoppen. Even een dikke knuffel voor jou, want deze keuze is nooit leuk.
Alle reacties Link kopieren
Doubletree20 schreef:
08-11-2018 09:08
Ze kruipt gelukkig niet weg. Ze loopt redelijk wat rond ondanks dat ze mank loopt en af en toe uitglijdt (we hebben plavuizen) maar ze gaat ook veel zielig liggen. Ik kan het niet echt uitleggen. Ze gaat dan liggen, legt haar kopje neer maar houdt haar ogen open. Normaal gaat ze gewoon lekker slapen. Kon ze maar praten...
Ach jee, wat naar allemaal zeg :|

Ik kan je weinig advies geven, maar de buitenstaander in mij zegt dat je poes eigenlijk niet 'nog zo goed is' met al die medicatie. Dit is wel een buitenstaander zonder ervaring van katten met artrose, maar wel ervaring van een kat met kanker...

De dierenarts gaat af op wat zij/hij van jou opvangt. Jij laat merken open te staan voor nog meer medicatie (CB-olie was ook al voorbij gekomen geloof ik), dus de dierenarts bied die optie aan. Terwijl jouw oude dierenarts misschien al had gezegd dat het 'klaar' was en jij daar dan ook in mee was gegaan.
Het is niet makkelijk, maar het is echt aan jou om de beslissing te maken en niet de dierenarts hier verantwoordelijk voor te houden :hug:
"I love not Man the less, but Nature more..."
Het klopt, het is onze (m'n man niet vergeten :-) keus en die is heeeeel moeilijk. Ik wil absoluut niet dat ze lijdt in wat voor vorm dan ook maar ik wil het ook niet te snel opgeven. Maar ik besef ook dat dit niet kan blijven duren. Ik wil nog wel de medicatie een kans geven. Vanmorgen leek het of ze wat meer liep maar toen werd ze zo entousiast dat ze een paar keer uitgleed wat ook heel zielig was om te zien. Pfff, vreselijk dit. Maar bedankt voor jullie advies en luisterd oor. Veel mensen hebben toch zoiets van 'het is maar een huisdier' maar in dit topic gelukkig niet.
Alle reacties Link kopieren
Wat is jullie mening zoal over een solo huiskat (die dus niet naar buiten zal gaan)
Ik ben op zoek naar een huisdier en twijfel over een kat, maar met de stadse omgevind toch niet zo'n fan van deze buiten te laten losgaan. En vrienden hebben allen 1 of 2 huiskatten nu waarvan ik niet eens wist dat dit een optie was. Yes or no?
*
anoniem_169633 wijzigde dit bericht op 10-11-2018 10:13
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Doubletree20 schreef:
08-11-2018 11:05
Het klopt, het is onze (m'n man niet vergeten :-) keus en die is heeeeel moeilijk. Ik wil absoluut niet dat ze lijdt in wat voor vorm dan ook maar ik wil het ook niet te snel opgeven. Maar ik besef ook dat dit niet kan blijven duren. Ik wil nog wel de medicatie een kans geven. Vanmorgen leek het of ze wat meer liep maar toen werd ze zo entousiast dat ze een paar keer uitgleed wat ook heel zielig was om te zien. Pfff, vreselijk dit. Maar bedankt voor jullie advies en luisterd oor. Veel mensen hebben toch zoiets van 'het is maar een huisdier' maar in dit topic gelukkig niet.

Dat vind ik ook zo een nare uitspraak :|

Jij houdt duidelijk heel veel van jullie kat en daarom is dit nu zo moeilijk Afbeelding
"I love not Man the less, but Nature more..."
Doubletree20 schreef:
08-11-2018 09:08
Ze kruipt gelukkig niet weg. Ze loopt redelijk wat rond ondanks dat ze mank loopt en af en toe uitglijdt (we hebben plavuizen) maar ze gaat ook veel zielig liggen. Ik kan het niet echt uitleggen. Ze gaat dan liggen, legt haar kopje neer maar houdt haar ogen open. Normaal gaat ze gewoon lekker slapen. Kon ze maar praten...
Dat laatste bij het liggen, ligt ze dan op een zij?
Ligt ze op de plavuizen?
miekemv schreef:
08-11-2018 13:46
Dat laatste bij het liggen, ligt ze dan op een zij?
Ligt ze op de plavuizen?
Ze ligt meestal op haar zij of in een rondje maar dat doet ze al zolang ik haar heb.
Op de plavuizen gaat ze ook wel eens liggen maar dat deed ze ook al. Het is meer dat ik het vreemd vind dat ze haar ogen vaak open houdt terwijl ze lekker ligt.
Alle reacties Link kopieren
Maartenno schreef:
08-11-2018 11:55
Wat is jullie mening zoal over een solo huiskat (die dus niet naar buiten zal gaan)
Ik ben op zoek naar een huisdier en twijfel over een kat, maar met de stadse omgevind toch niet zo'n fan van deze buiten te laten losgaan. En vrienden hebben allen 1 of 2 huiskatten nu waarvan ik niet eens wist dat dit een optie was. Yes or no?
Het kan wel maar kies dan voor een iets oudere kat waarbij bekend is dat die soortgenoten niet leuk vind.
Daarbij speelt ook hoe vaak ben jr thuis? Ben je bereid om je huis aan te passen aan de behoeftes van je kat?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven