Thuis
alle pijlers
Hoe noemen jullie jullie ouders?
zaterdag 26 december 2015 om 09:23
Hallo,
Gewoon even het volgende uit nieuwsgierigheid...
Gisteravond, voordat we aan tafel gingen voor het kerst diner, zat ik met mijn broer (allang en breed de 30 jaar gepasseerd) te kletsen. We hadden het over onze ouders.
Toen hij het over onze vader had noemde hij mijn vader steeds ''papa''. 'hoe was het bij papa gisteravond'?
Toen zei ik tegen hem: kom op, we zijn geen 10 jaar meer, als je het over hem hebt tegen mij noem hem gewoon lekker bij zijn voornaam ipv 'papa en mama' .
Ik vind het persoonlijk een klein beetje kinderachtig namelijk. Maar nu vroeg ik mij af, hoe noemen jullie je ouders als jullie met je broer/zus over je ouders praten? Hebben jullie het dan ook over 'papa en mama' of noemen jullie hen wel bij de voornaam?
Niet dat het nou echt belangrijk is, maar ik ben gewoon even nieuwsgierig
Gewoon even het volgende uit nieuwsgierigheid...
Gisteravond, voordat we aan tafel gingen voor het kerst diner, zat ik met mijn broer (allang en breed de 30 jaar gepasseerd) te kletsen. We hadden het over onze ouders.
Toen hij het over onze vader had noemde hij mijn vader steeds ''papa''. 'hoe was het bij papa gisteravond'?
Toen zei ik tegen hem: kom op, we zijn geen 10 jaar meer, als je het over hem hebt tegen mij noem hem gewoon lekker bij zijn voornaam ipv 'papa en mama' .
Ik vind het persoonlijk een klein beetje kinderachtig namelijk. Maar nu vroeg ik mij af, hoe noemen jullie je ouders als jullie met je broer/zus over je ouders praten? Hebben jullie het dan ook over 'papa en mama' of noemen jullie hen wel bij de voornaam?
Niet dat het nou echt belangrijk is, maar ik ben gewoon even nieuwsgierig
zaterdag 26 december 2015 om 10:13
quote:Mejuffrouwmuis schreef op 26 december 2015 @ 10:04:
Mijn schoonouders noem ik wel altijd bij hun voornaam. Ze zijn mijn ouders niet en gaan dat ook nooit worden. Snap dat ook niet dat mensen schoonouders pa en ma noemen. Het heeft geen enkele associatie met je ouders, je hebt maar één vader en één moeder en schoonouders zijn gewoon alleen maar de ouders van je vriendje en verdwijnen uit je leven zodra je relatie weer voorbij is. Schoonouders noem je dus gewoon bij hun voornamen.
Mijn schoonouders noem ik wel altijd bij hun voornaam. Ze zijn mijn ouders niet en gaan dat ook nooit worden. Snap dat ook niet dat mensen schoonouders pa en ma noemen. Het heeft geen enkele associatie met je ouders, je hebt maar één vader en één moeder en schoonouders zijn gewoon alleen maar de ouders van je vriendje en verdwijnen uit je leven zodra je relatie weer voorbij is. Schoonouders noem je dus gewoon bij hun voornamen.
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 26 december 2015 om 10:14
Tegenover anderen niet zijnde broers/zussen zeg ik mijn vader/moeder, behalve als ik het tegen mijn neefjes/nichtjes over mijn ouders heb, dan zeg ik opa/oma.
Mijn schoonmoeder noemde ik helemaal niets. Daar was een behoorlijk groot leeftijdsverschil, dus ik zei sowieso in het begin u (en zorgde er voor dat ik in haar gezichtsveld stond als ik haar aansprak), en na een aantal jaar vond ik dat zelf op een gegeven moment overdreven worden, en toen zei ik jij. Maar ik zou haar nooit ma hebben genoemd, en ook niet bij haar voornaam vanwege het leeftijdsverschil. Ik denk dat ze zelf ook niet wist hoe ik haar moest noemen, daar ze er ook nooit iets over heeft gezegd of aangeven van noem me maar zus of zo.
Mijn schoonmoeder noemde ik helemaal niets. Daar was een behoorlijk groot leeftijdsverschil, dus ik zei sowieso in het begin u (en zorgde er voor dat ik in haar gezichtsveld stond als ik haar aansprak), en na een aantal jaar vond ik dat zelf op een gegeven moment overdreven worden, en toen zei ik jij. Maar ik zou haar nooit ma hebben genoemd, en ook niet bij haar voornaam vanwege het leeftijdsverschil. Ik denk dat ze zelf ook niet wist hoe ik haar moest noemen, daar ze er ook nooit iets over heeft gezegd of aangeven van noem me maar zus of zo.
zaterdag 26 december 2015 om 10:17
quote:Bananendoos schreef op 26 december 2015 @ 10:11:
Toen mijn schoonvader eens vroeg; weet je wat je vader deed?
Dacht ik echt dat hij MIJN vader bedoelde.
Het lukt me niet om ze als ouders aan te spreken... Gelukkig kunnen we nu opa oma zeggen.
Eigen ouders altijd pap en mam.
Bedoel je dat je schoonvader het over zichzelf had? Dat zou ik er ook niet uit hebben gehaald eerlijk gezegd.
Mijn man had het in het begin van onze relatie tegen mij over zijn ouders als 'papa en mama'. Het zijn mijn ouders niet, dus dat klonk me heel gek in de oren. Ik doe het echt alleen onderling met mijn broers/zussen.
Toen mijn schoonvader eens vroeg; weet je wat je vader deed?
Dacht ik echt dat hij MIJN vader bedoelde.
Het lukt me niet om ze als ouders aan te spreken... Gelukkig kunnen we nu opa oma zeggen.
Eigen ouders altijd pap en mam.
Bedoel je dat je schoonvader het over zichzelf had? Dat zou ik er ook niet uit hebben gehaald eerlijk gezegd.
Mijn man had het in het begin van onze relatie tegen mij over zijn ouders als 'papa en mama'. Het zijn mijn ouders niet, dus dat klonk me heel gek in de oren. Ik doe het echt alleen onderling met mijn broers/zussen.
zaterdag 26 december 2015 om 10:19
Ik heb gisteren bij mijn ouders gegeten.
Zo noem ik ze als ik tegen niet familie praat over mijn ouders.
Tegen mijn zusje en tegen mijn ouders, gewoon pap(a) en mam (a)
En ik ben heel wat ouder dan 30.
Mijn zusje, is overigens 36
Maar blijft altijd mijn kleine zusje
Ik zie heel eerlijk gezegd niet wat daar kinderachtig aan is.
Het zo laten overkomen bij je broer vind ik wel kinderachtig en wel afzeikerig eigenlijk.
Mijn ouders bij hun voornaam voornamelijk noemen vind ik ook raar trouwens
Zo noem ik ze als ik tegen niet familie praat over mijn ouders.
Tegen mijn zusje en tegen mijn ouders, gewoon pap(a) en mam (a)
En ik ben heel wat ouder dan 30.
Mijn zusje, is overigens 36
Maar blijft altijd mijn kleine zusje
Ik zie heel eerlijk gezegd niet wat daar kinderachtig aan is.
Het zo laten overkomen bij je broer vind ik wel kinderachtig en wel afzeikerig eigenlijk.
Mijn ouders bij hun voornaam voornamelijk noemen vind ik ook raar trouwens
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 26 december 2015 om 10:23
Ik vind eerder jou kinderachtig in dit verhaal.
"Als je het tegen mij over 'papa' hebt dan noem je maar gewoon zijn voornaam"
Wie ben jij om dat te beslissen hoe je broer, jullie vader noemt. Of dat nou tegen jou, de buurvrouw of een verre oom is. Jij hebt je daar totaal niet mee te bemoeien.
Wij hebben het gewoon over pap en mam, ook onderling.
Zo ook mijn ouders over hun ouders, en die reeds de 50 gepassseerd.
"Als je het tegen mij over 'papa' hebt dan noem je maar gewoon zijn voornaam"
Wie ben jij om dat te beslissen hoe je broer, jullie vader noemt. Of dat nou tegen jou, de buurvrouw of een verre oom is. Jij hebt je daar totaal niet mee te bemoeien.
Wij hebben het gewoon over pap en mam, ook onderling.
Zo ook mijn ouders over hun ouders, en die reeds de 50 gepassseerd.
zaterdag 26 december 2015 om 10:23
quote:lielie27 schreef op 26 december 2015 @ 09:28:
Nee als wij rechtstreeks tegen onze ouders praten zeggen we ook 'pap(a) en mam(a)'...
Maar ik bedoel dus als we MET ELKAAR over onze ouders praten..
Dat vroeg ik mij af!Dat vind ik een rare krampachtige poging om zo volwassen mogelijk over te komen en daarmee extreem onvolwassen,
Nee als wij rechtstreeks tegen onze ouders praten zeggen we ook 'pap(a) en mam(a)'...
Maar ik bedoel dus als we MET ELKAAR over onze ouders praten..
Dat vroeg ik mij af!Dat vind ik een rare krampachtige poging om zo volwassen mogelijk over te komen en daarmee extreem onvolwassen,
zaterdag 26 december 2015 om 10:24
quote:EssentialBliss schreef op 26 december 2015 @ 09:31:
Tegen mijn ouders en met mijn broers en zus heb ik het over papa en mama. Tegen alle anderen noem ik ze mijn ouders, mijn moeder, mijn vader.
Ik had ooit een vriend (we waren 20) en die zei dingen als: "Mijn mama maakt hele lekkere stamppot". Tegen mij en zijn vrienden dus. Dat vond ik wel apart.Idd mijn ex had het ook over "mijn mama dit en dat" als hij over haar sprak (ver in de 30) im vond dat nogal kinderachtig klinken. Zeg dan 'mijn moeder' (of, zoals het een Brabo betaamt, 'ons mam')
Tegen mijn ouders en met mijn broers en zus heb ik het over papa en mama. Tegen alle anderen noem ik ze mijn ouders, mijn moeder, mijn vader.
Ik had ooit een vriend (we waren 20) en die zei dingen als: "Mijn mama maakt hele lekkere stamppot". Tegen mij en zijn vrienden dus. Dat vond ik wel apart.Idd mijn ex had het ook over "mijn mama dit en dat" als hij over haar sprak (ver in de 30) im vond dat nogal kinderachtig klinken. Zeg dan 'mijn moeder' (of, zoals het een Brabo betaamt, 'ons mam')
zaterdag 26 december 2015 om 10:24
quote:mel.nl schreef op 26 december 2015 @ 10:21:
Pap en mam (ik ben 29)
En als ik bij mijn vader iets voor elkaar wil krijgen is het pappiiieeee
Dat werkte toen ik 5 was en het werkt nu nog.
Hier ook pap en mam.
Bij mijn vader krijg ik niks voor elkaar, maar bij mij moeder is het dan: lieeeve mamsie. Dan weet ze al wat er komen gaat haha.
Schoonouders noem ik pa en ma. Dat hebben ze graag, en ik zeg het met plezier. Mijn eigen ouders noem ik niet zo, dus dat geeft al een mooi onderscheid. Ik vind het ook vreselijk ouderwets, maar mijn schoonouders zijn ook heel ouderwets, dus dit past precies!
Pap en mam (ik ben 29)
En als ik bij mijn vader iets voor elkaar wil krijgen is het pappiiieeee
Dat werkte toen ik 5 was en het werkt nu nog.
Hier ook pap en mam.
Bij mijn vader krijg ik niks voor elkaar, maar bij mij moeder is het dan: lieeeve mamsie. Dan weet ze al wat er komen gaat haha.
Schoonouders noem ik pa en ma. Dat hebben ze graag, en ik zeg het met plezier. Mijn eigen ouders noem ik niet zo, dus dat geeft al een mooi onderscheid. Ik vind het ook vreselijk ouderwets, maar mijn schoonouders zijn ook heel ouderwets, dus dit past precies!
zaterdag 26 december 2015 om 10:28
Mijn ouders pap en mam, als staat in mijn telefoon papa en mama.
Mijn broers zeggen geloof ik pa en ma.
Mijn ene broer heeft wel iets geks ontwikkeld vind ik. De ene oma noemt hij nog bij de "oma trein" naam. De door de kinderen zelf verzonnen naam zeg maar. Ik pas dat liever aan naar oma achternaam. De andere oma noemt hij bij de voornaam. En dat vind ik eigenlijk niet zo leuk, want het komt op mij afstandelijk over. Oma vindt het ook niet zo leuk, maar zegt er niets van.
Onze oma's zijn weer omi's voor onze kinderen. (Ook geïntroduceerd door broer, ik volg maar met mijn kind)
Mijn broers zeggen geloof ik pa en ma.
Mijn ene broer heeft wel iets geks ontwikkeld vind ik. De ene oma noemt hij nog bij de "oma trein" naam. De door de kinderen zelf verzonnen naam zeg maar. Ik pas dat liever aan naar oma achternaam. De andere oma noemt hij bij de voornaam. En dat vind ik eigenlijk niet zo leuk, want het komt op mij afstandelijk over. Oma vindt het ook niet zo leuk, maar zegt er niets van.
Onze oma's zijn weer omi's voor onze kinderen. (Ook geïntroduceerd door broer, ik volg maar met mijn kind)
zaterdag 26 december 2015 om 10:28
Ik spreek mijn moeder aan met mam. Als ik het over haar heb zeg ik mijn moeder.
Met mijn zusje heb ik geen contact meer, maar als we het over haar hadden, zeiden we mama.
Mijn vader heeft al heel lang geleden de titel papa en pap verspeeld. Die noemde ik in de periode dat we nog contact hadden bij zijn voornaam. En over hem ook. Zelfs dan had ik het niet over mijn vader. Met hem heb ik ook geen contact meer. En komt hij ook niet meer ter sprake.
Met mijn zusje heb ik geen contact meer, maar als we het over haar hadden, zeiden we mama.
Mijn vader heeft al heel lang geleden de titel papa en pap verspeeld. Die noemde ik in de periode dat we nog contact hadden bij zijn voornaam. En over hem ook. Zelfs dan had ik het niet over mijn vader. Met hem heb ik ook geen contact meer. En komt hij ook niet meer ter sprake.
zaterdag 26 december 2015 om 10:29
quote:Pink-Ink schreef op 26 december 2015 @ 09:51:
[...]
Zelf vind ik het niet aso, maar het klinkt voor mij wel kil en afstandelijk. Beetje jaren 50 ook. Maar dit soort dingen zijn heel persoonlijk. En misschien ook streekgebonden. Ik hoor Brabanders vaak tegen volslagen vreemden (!) spreken over 'ons mam' en 'ons pap'. Dat klinkt heel kinderlijk in mijn oren maar daar zal het wel normaal zijn.
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
[...]
Zelf vind ik het niet aso, maar het klinkt voor mij wel kil en afstandelijk. Beetje jaren 50 ook. Maar dit soort dingen zijn heel persoonlijk. En misschien ook streekgebonden. Ik hoor Brabanders vaak tegen volslagen vreemden (!) spreken over 'ons mam' en 'ons pap'. Dat klinkt heel kinderlijk in mijn oren maar daar zal het wel normaal zijn.
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
zaterdag 26 december 2015 om 10:32
@lielie: je schrijft: Toen zei ik tegen hem: kom op, we zijn geen 10 jaar meer, als je het over hem hebt tegen mij noem hem gewoon lekker bij zijn voornaam ipv 'papa en mama' .
Ik vind het persoonlijk een klein beetje kinderachtig namelijk.
In je latere postings probeer je jezelf een beetje te nuanceren. Maar hieruit blijkt dat je het gewoon kinderachtig vindt dat hij niet gewoon Henk, Kees of Piet zegt als hij het over jullie vader heeft.
Ik ben dan weer benieuwd waarom je dat in de eerste plaats kinderachtig vindt.
Ik vind het persoonlijk een klein beetje kinderachtig namelijk.
In je latere postings probeer je jezelf een beetje te nuanceren. Maar hieruit blijkt dat je het gewoon kinderachtig vindt dat hij niet gewoon Henk, Kees of Piet zegt als hij het over jullie vader heeft.
Ik ben dan weer benieuwd waarom je dat in de eerste plaats kinderachtig vindt.
zaterdag 26 december 2015 om 10:37
zaterdag 26 december 2015 om 10:41
Mijn ouders zijn al jaren dood maar ik die noemde ik pa en ma.
Door mijn zoons word ik ma genoemd maar onderling hebben ze het over mama ,dochter noemt mij mama ook op fb als we iets samen gedaan hebben zegt ze bv met mama film kijken en ze is 20 ik vind dat lief .
De ene schoondochter noemt mij bij mijn voornaam en de andere roept mama eigenlijk heel grappig omdat we elf jaar schelen.
Mijn vriend wordt bij zijn voornaam aangesproken maar hebben ze het ook ons dat zijn wij gewoon ouders en niet mijn moeder en vriend,vindt mijn vriend heel leuk.
Door mijn zoons word ik ma genoemd maar onderling hebben ze het over mama ,dochter noemt mij mama ook op fb als we iets samen gedaan hebben zegt ze bv met mama film kijken en ze is 20 ik vind dat lief .
De ene schoondochter noemt mij bij mijn voornaam en de andere roept mama eigenlijk heel grappig omdat we elf jaar schelen.
Mijn vriend wordt bij zijn voornaam aangesproken maar hebben ze het ook ons dat zijn wij gewoon ouders en niet mijn moeder en vriend,vindt mijn vriend heel leuk.
zaterdag 26 december 2015 om 10:43
Ik noem mijn ouders trouwens alleen bij hun voornaam als ik het met mensen uit hun omgeving bijvoorbeeld over ze heb.
Als ik bijvoorbeeld iets over mijn vader zeg tegen zijn collega, dan zeg ik "Anton" omdat ik pappa dan te intiem vind en "mijn vader" weer wat raar. Maar dat zijn de enige keren eigenlijk, normaal is het of gewoon mijn vader, of pappa.
Als ik bijvoorbeeld iets over mijn vader zeg tegen zijn collega, dan zeg ik "Anton" omdat ik pappa dan te intiem vind en "mijn vader" weer wat raar. Maar dat zijn de enige keren eigenlijk, normaal is het of gewoon mijn vader, of pappa.
668, the neighbour of the Beast
zaterdag 26 december 2015 om 10:50
quote:PlayingTheAngel schreef op 26 december 2015 @ 09:31:
Juist in gesprek met broertje of zusje zeg ik ook pappa en mamma. Dat is wat jullie bindt! Ze zijn vader en moeder voor jullie allebei, waarom dan ineens namen gebruiken? Pappa en mamma zijn een ere titel
Dit!
Dat doet me realiseren dat als mijn zus er niet zou zijn, ik op een gegeven moment nooit meer papa en mama zal zeggen. Dan is het alleen nog maar mijn vader en moeder. Raar idee eigenlijk.
Juist in gesprek met broertje of zusje zeg ik ook pappa en mamma. Dat is wat jullie bindt! Ze zijn vader en moeder voor jullie allebei, waarom dan ineens namen gebruiken? Pappa en mamma zijn een ere titel
Dit!
Dat doet me realiseren dat als mijn zus er niet zou zijn, ik op een gegeven moment nooit meer papa en mama zal zeggen. Dan is het alleen nog maar mijn vader en moeder. Raar idee eigenlijk.
Ik vind hier dingen van.
zaterdag 26 december 2015 om 11:10
quote:Isa_Bela schreef op 26 december 2015 @ 10:29:
[...]
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
Dit.
Papa en mama vind ik voor kinderen. Wij hebben het over ons pa en ons moeder, en ik ben voor mijn kinderen ons mam.
Ouders bij de voornaam aanspreken zou nooit in me opkomen.
[...]
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
Dit.
Papa en mama vind ik voor kinderen. Wij hebben het over ons pa en ons moeder, en ik ben voor mijn kinderen ons mam.
Ouders bij de voornaam aanspreken zou nooit in me opkomen.
zaterdag 26 december 2015 om 11:14
quote:Isa_Bela schreef op 26 december 2015 @ 10:29:
[...]
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
'Pa en ma' klinkt voor mij afstandelijk, denk ik, omdat mijn moeder dat tegen haar ouders zei en dat een nogal afstandelijke relatie was.
Met spap of smam is niets mis, het klinkt inderdaad lief, maar het verbazingwekkende is voor mij dat het ook gebruikt wordt in gesprekken waarbij de ander 'spap' en 'smam' niet kent.
[...]
Ik vind dan juist weer papa en mama zeggen ontzettend kinderlijk. Dat doe je als je klein bent, maar niet als volwassen mens. Dus bij ons is het normaal om pa en ma te zeggen en dat is zeker niet afstandelijk hoor.
Spap en smam komt op mij dan juist weer heel vertrouwelijk over, dat hoor ik graag zeggen.
Zoals je zegt: het is allemaal persoonlijk
'Pa en ma' klinkt voor mij afstandelijk, denk ik, omdat mijn moeder dat tegen haar ouders zei en dat een nogal afstandelijke relatie was.
Met spap of smam is niets mis, het klinkt inderdaad lief, maar het verbazingwekkende is voor mij dat het ook gebruikt wordt in gesprekken waarbij de ander 'spap' en 'smam' niet kent.
