Thuis
alle pijlers
Walgelijke buurman
vrijdag 15 mei 2020 21:38
Er is vandaag iets naars gebeurd, en ik wil het even van mij afschrijven. Het is zo walgelijk.
Aan het begin van de crisis heb ik gelijk de buren benaderd waarvan ik weet dat ze op leeftijd zijn en alleen wonen. Gelukkig ging het met iedereen goed. Eén buurman bleef mij benaderen door briefjes in mijn brievenbus te gooien. Zijn taal was niet denderend, maar goed genoeg. Ik had wel het gevoel dat er iets mis met hem was. In de eerste brief schreef hij al dat hij mij graag over de vloer wil hebben om gezellig samen wat te drinken en te eten. De toon van de brief gaf me al een naar gevoel. Het klonk alsof hij op een contactadvertentie reageerde. Ik ging gelijk naar hem toe en belde aan. Ik gaf rustig maar duidelijk aan dat dit niet de bedoeling is. Zeker niet vanwege corona. Hij begreep het en ik ging weer weg.
Met een vriendin besproken en die praatte mij schuldgevoelens aan. Ging ik toch onterecht van verkeerde intenties uit? Dus toen ik hem weer tegenkwam heb ik geïnformeerd naar hoe het met hem ging. Hij gaf aan dat hij wat brieven verwacht waar hij hulp bij nodig heeft. Ik zei dat hij maar moet bellen als ze er zijn, en heb een lijstje met relevante telefoonnummers door de brievenbus gegooid van allerlei instanties die hij als senior kan bellen.
Sindsdien belt hij regelmatig om mij, zo zegt hij, te begroeten. Ik blijf vragen naar waar hij hulp bij nodig heeft en of de brieven er zijn. Nee, hij wil me alleen begroeten. Een paar dagen terug belde hij weer, weer om mij te begroeten. En hij vroeg mij opeens of ik hobby's had. Dus ik gaf aan dat ik hem beter in contact kan brengen met een maatje voor sociale contacten, misschien iemand van zijn leeftijd. Hij stribbelde tegen, maar we spraken af dat ik zou informeren en dat daarna met hem zou bespreken. Dat heb ik die dag nog gedaan, en zou hem binnenkort weer bellen om het te bespreken.
Vandaag vind ik weer een brief in de brievenbus. Toen ik het las hoopte ik dat het een grap was van iemand anders. Hij ondertekende met zijn naam en huisnummer. Het was zijn handschrift. De inhoud is het meest ranzige tekst wat ik ooit heb gelezen. Ik heb het niet meer kunnen lezen. Hij beschreef waar hij zin in had met mij te doen, en nog wat ranzige dingen, en dat het volledig discreet zou zijn.
Nu baal ik ontzettend. Wat was ik naïef! Waarom heb ik niet meteen naar mijn gevoel geluisterd? Ik ben er nu de hele dag naar van. Ben ook wel boos, maar vooral op mijzelf. Ik denk namelijk dat hij echt iets mankeert. Maar nog steeds, ik vind het zo ontzettend vies, walgelijk en ranzig.
Ik heb zijn nummer gelijk geblokkeerd. En ik heb het gevoel dat ik toch zéér kort en bondig moet laten weten dat wat hij wil nooit gaat gebeuren en hij op geen enkele manier contact mag opnemen met mij. Ben er nu echt klaar mee.
Ps: ik ben een 30 jarige vrouw
Aan het begin van de crisis heb ik gelijk de buren benaderd waarvan ik weet dat ze op leeftijd zijn en alleen wonen. Gelukkig ging het met iedereen goed. Eén buurman bleef mij benaderen door briefjes in mijn brievenbus te gooien. Zijn taal was niet denderend, maar goed genoeg. Ik had wel het gevoel dat er iets mis met hem was. In de eerste brief schreef hij al dat hij mij graag over de vloer wil hebben om gezellig samen wat te drinken en te eten. De toon van de brief gaf me al een naar gevoel. Het klonk alsof hij op een contactadvertentie reageerde. Ik ging gelijk naar hem toe en belde aan. Ik gaf rustig maar duidelijk aan dat dit niet de bedoeling is. Zeker niet vanwege corona. Hij begreep het en ik ging weer weg.
Met een vriendin besproken en die praatte mij schuldgevoelens aan. Ging ik toch onterecht van verkeerde intenties uit? Dus toen ik hem weer tegenkwam heb ik geïnformeerd naar hoe het met hem ging. Hij gaf aan dat hij wat brieven verwacht waar hij hulp bij nodig heeft. Ik zei dat hij maar moet bellen als ze er zijn, en heb een lijstje met relevante telefoonnummers door de brievenbus gegooid van allerlei instanties die hij als senior kan bellen.
Sindsdien belt hij regelmatig om mij, zo zegt hij, te begroeten. Ik blijf vragen naar waar hij hulp bij nodig heeft en of de brieven er zijn. Nee, hij wil me alleen begroeten. Een paar dagen terug belde hij weer, weer om mij te begroeten. En hij vroeg mij opeens of ik hobby's had. Dus ik gaf aan dat ik hem beter in contact kan brengen met een maatje voor sociale contacten, misschien iemand van zijn leeftijd. Hij stribbelde tegen, maar we spraken af dat ik zou informeren en dat daarna met hem zou bespreken. Dat heb ik die dag nog gedaan, en zou hem binnenkort weer bellen om het te bespreken.
Vandaag vind ik weer een brief in de brievenbus. Toen ik het las hoopte ik dat het een grap was van iemand anders. Hij ondertekende met zijn naam en huisnummer. Het was zijn handschrift. De inhoud is het meest ranzige tekst wat ik ooit heb gelezen. Ik heb het niet meer kunnen lezen. Hij beschreef waar hij zin in had met mij te doen, en nog wat ranzige dingen, en dat het volledig discreet zou zijn.
Nu baal ik ontzettend. Wat was ik naïef! Waarom heb ik niet meteen naar mijn gevoel geluisterd? Ik ben er nu de hele dag naar van. Ben ook wel boos, maar vooral op mijzelf. Ik denk namelijk dat hij echt iets mankeert. Maar nog steeds, ik vind het zo ontzettend vies, walgelijk en ranzig.
Ik heb zijn nummer gelijk geblokkeerd. En ik heb het gevoel dat ik toch zéér kort en bondig moet laten weten dat wat hij wil nooit gaat gebeuren en hij op geen enkele manier contact mag opnemen met mij. Ben er nu echt klaar mee.
Ps: ik ben een 30 jarige vrouw
vrijdag 15 mei 2020 22:00
Ik had ook die drempel maar vond het heel prettig. De buren waren heel lief en letten die periode daarna een beetje extra op me (woonde alleen). De wijkagent was laagdrempelig en professioneel en gaf fijne tips. Ik vond het fijn mijn verhaal te doen. Uiteindelijk is meneer in kwestie ook geholpen (al dacht hij daar zelf anders over). Dat kwam niet door mijn melding, al bleek die wel een onderdeel te zijn geworden van de dossiervorming. Ook mee deze meneer was 'wat mis'
vrijdag 15 mei 2020 22:00
Strikt genomen is een facepalm niet 'iets zeggen'.
vrijdag 15 mei 2020 22:01
Zo zat ik dus ook.
vrijdag 15 mei 2020 22:04
Heb inderdaad geen moment gehad dat ik een normaal gesprek kon voeren. Niet vanwege zijn taal, maar door dat er iets mis is.Plopper schreef: ↑15-05-2020 21:58En ja, dementie kan dus zo'n vieze ouwe opa zijn die verder gewoon nog "goed bij" is, verlies van decorum is vaak 1 van de eerste symptomen bij sommige vormen van dementie.
Bijvoorbeeld bij FTD: https://www.hersenstichting.nl/hersenaa ... entie-ftd/
Zelfreflectie is ook moeilijk dan dus je hoeft niet in een vraaggesprek te verzanden met een "waarom doet u dat nou?".
Voel me nu iets minder "naar", dat mijn gevoel dat er iets mis met hem is bevestigd wordt.
vrijdag 15 mei 2020 22:06
Sowieso ga ik er bij dit soort gedrag altijd van uit dat er "iets" mis is, aangezien het bijzonder sociaal onwenselijk is en normaal functionerende mensen dat weten. En dementie is een voorbeeld, natuurlijk. Er kunnen 100 andere dingen zijn van persoonlijkheidsstoornissen tot hersentumoren.
Puntje -> de man heeft hulp nodig, want dit soort gedrag verandert vaak niet vanzelf.
vrijdag 15 mei 2020 22:07
Intimideren ook!Sansa_ schreef: ↑15-05-2020 21:55Maar iemand met de dood bedreigen is strafbaar. Ik haal uit de OP niet dat deze man TO geweld aan wilde doen of wilde dwingen tot ongewenste dingen.
Ik zou werkelijk niet weten wat een wijkagent hiermee moet. Ga gewoon naar die kerel toe, geef aan dat je er niet van gediend bent, klaar.
Maar ook vanuit mij
vrijdag 15 mei 2020 22:08
Woon ook alleen, en we delen dezelfde gemeenschappelijke ruimtes. Vandaag met mezelf afgesproken dat ik niet ga letten op of ik hem zie als ik van/naar huis ga. Toen ik thuis kwam deed ik dat toch. Maar hier ga ik geen gewoonte van maken.Pergamon schreef: ↑15-05-2020 22:00Ik had ook die drempel maar vond het heel prettig. De buren waren heel lief en letten die periode daarna een beetje extra op me (woonde alleen). De wijkagent was laagdrempelig en professioneel en gaf fijne tips. Ik vond het fijn mijn verhaal te doen. Uiteindelijk is meneer in kwestie ook geholpen (al dacht hij daar zelf anders over). Dat kwam niet door mijn melding, al bleek die wel een onderdeel te zijn geworden van de dossiervorming. Ook mee deze meneer was 'wat mis'
Ik heb goed contact met een aantal buren. Zal in ieder geval één informeren. Denk dat dat inderdaad, zeker nu, prettig is.
Hopelijk wordt zijn probleem ook gesignaleerd en wordt hij ook geholpen.
vrijdag 15 mei 2020 22:08
Is het iemand uit een andere cultuur die de taal niet goed spreekt of is het een zwakbegaafd iemand die niet normaal Nederlands spreekt? Is het iemand die een onverstaanbaar dialect spreekt of slaat hij asociale taal uit?
vrijdag 15 mei 2020 22:09
Uiteindelijk ga ik hem dus toch helpen, maar op een andere manier dan hoe ik het in gedachten had.Plopper schreef: ↑15-05-2020 22:06Sowieso ga ik er bij dit soort gedrag altijd van uit dat er "iets" mis is, aangezien het bijzonder sociaal onwenselijk is en normaal functionerende mensen dat weten. En dementie is een voorbeeld, natuurlijk. Er kunnen 100 andere dingen zijn van persoonlijkheidsstoornissen tot hersentumoren.
Puntje -> de man heeft hulp nodig, want dit soort gedrag verandert vaak niet vanzelf.
vrijdag 15 mei 2020 22:11
Hij is Afrikaans, maar verder weet ik niks over hem. Zijn taal is gebrekkig, maar goed genoeg om te begrijpen wat ik zeg en om daarop te reageren. Dus taalkundig gezien niks aan de hand. Toch liepen gesprekken niet helemaal goed, terwijl zijn taal goed genoeg is en dat vond ik raar.
In de brief van vandaag gebruikte hij woorden die laten zien dat zijn woordenschat ruim genoeg is.
Toevoeging: ik denk ook niet zwakbegaafd. Ik heb hier niet veel verstand van, maar hij is intelligent genoeg. Maar "raar".
anoniem_371143 wijzigde dit bericht op 15-05-2020 22:13
8.40% gewijzigd
vrijdag 15 mei 2020 22:12
Paieona schreef: ↑15-05-2020 22:08Woon ook alleen, en we delen dezelfde gemeenschappelijke ruimtes. Vandaag met mezelf afgesproken dat ik niet ga letten op of ik hem zie als ik van/naar huis ga. Toen ik thuis kwam deed ik dat toch. Maar hier ga ik geen gewoonte van maken.
Ik heb goed contact met een aantal buren. Zal in ieder geval één informeren. Denk dat dat inderdaad, zeker nu, prettig is.
Hopelijk wordt zijn probleem ook gesignaleerd en wordt hij ook geholpen.
De wijkagent had in mijn geval ook contact met het wijkteam, maar misschien dat dat per stad anders is? Ik voelde me zelf prettiger en zekerder toen bleek dat ik niet gek was (maar dat het echt grensoverschrijdend was) en dat mensen in de directe, fysieke, omgeving een beetje op me paste.
vrijdag 15 mei 2020 22:12
Ja, soms loopt het zo. Gerustgesteld? Voel je je al minder vies?
En: Wat de reden ook is dat hij zulk gedrag vertoond, dat is geen excuus en jij mag alsnog duidelijk je grens aangeven.
vrijdag 15 mei 2020 22:14
Fijn! Eind goed al goedPergamon schreef: ↑15-05-2020 22:12De wijkagent had in mijn geval ook contact met het wijkteam, maar misschien dat dat per stad anders is? Ik voelde me zelf prettiger en zekerder toen bleek dat ik niet gek was (maar dat het echt grensoverschrijdend was) en dat mensen in de directe, fysieke, omgeving een beetje op me paste.
. Ik ga eerst informeren bij zo'n wijkteam en dan kijken wat zij voorstellen.
vrijdag 15 mei 2020 22:15
vrijdag 15 mei 2020 22:16
Zeker! Heb er nog jaren met plezier gewoond en het contact met de andere buren is altijd heel goed en fijn gebleven. Sterkte! Het is echt naar en je bent niet gek. Goed dat je hulp (voor hem) inroept.
vrijdag 15 mei 2020 22:16
Ja, goed gezegd. Ik voel me nu minder vies, en zeker een stukje gerustgesteld.
Ben ergens "blij" dat mijn intuïtie het vanaf het begin goed had. Het werkt dus perfect, en moet er gewoon naar blijven luisteren.
Bedankt voor alle reacties. Super lief en behulpzaam.
vrijdag 15 mei 2020 22:19
Ik ga zelf niet meer contact met hem opnemen. Maandag zal ik overleggen met de wijkteams omdat meerdere forumleden in een bepaalde richting denken.Wageningen1985 schreef: ↑15-05-2020 22:15Nee niet meer helpen! Dan breng je jezelf alleen maar meer in problemen, zulke mensen nooit onderschatten!
Als je iets raars merkt meteen de politie bellen!
Uiteindelijk wilde ik mijn buren helpen als iemand hulp nodig zou hebben, en hij zou dat kunnen zijn. Hoe ranzig die brief ook was, als hij ziek is, is het niet anders. Behalve dat ik er zelf niks meer mee te maken heb.
vrijdag 15 mei 2020 22:20
Dankjewel. Het is nu nog vers, maar over een tijdje kijk ik hier op terug.
vrijdag 15 mei 2020 22:20
Mooi!
Ik vind je wel lief dat je zo behulpzaam wilt zijn.
vrijdag 15 mei 2020 22:23
