Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:15
quote:Cateautje schreef op 04 januari 2011 @ 13:03:
[...]
Met oprechte Liefdevolle interesse voor je medemens, kom je denk ik het verst, dan werkt God automatisch met je mee.
Als je je daarnaast ook richt op God, door contact met Hem te zoeken, ben je gewoon goed bezig.
Wat je kan doen is het beste in jezelf vinden en daarmee aan de slag gaan, door het toe te passen in je leven.
Leven met God is niet zo ingewikkeld, het wordt alleen maar ingewikkeld gemaakt.
Ja, ik vind eigenlijk ook wel dat het leven met God ingewikkeld wordt gemaakt. Er zijn naar mijn idee ook zoveel manieren om tot God te komen, zoveel verschillende godsbeelden ook.
Als het voornamelijk draait om oprechte liefdevolle interesse voor je medemens (is volgens mij niet eens zo makkelijk als het lijkt) en het contact met God, is het misschien niet eens zo'n vervelend geloof.
[...]
Met oprechte Liefdevolle interesse voor je medemens, kom je denk ik het verst, dan werkt God automatisch met je mee.
Als je je daarnaast ook richt op God, door contact met Hem te zoeken, ben je gewoon goed bezig.
Wat je kan doen is het beste in jezelf vinden en daarmee aan de slag gaan, door het toe te passen in je leven.
Leven met God is niet zo ingewikkeld, het wordt alleen maar ingewikkeld gemaakt.
Ja, ik vind eigenlijk ook wel dat het leven met God ingewikkeld wordt gemaakt. Er zijn naar mijn idee ook zoveel manieren om tot God te komen, zoveel verschillende godsbeelden ook.
Als het voornamelijk draait om oprechte liefdevolle interesse voor je medemens (is volgens mij niet eens zo makkelijk als het lijkt) en het contact met God, is het misschien niet eens zo'n vervelend geloof.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:18
quote:2lovemusic schreef op 04 januari 2011 @ 13:42:
[...]
Niet iedereen die gelooft denkt volgens mij hetzelfde over hoe dit zou moeten. Als gelovige heb je niet de wijsheid in pacht. Maar ik denk net als cateautje dat het allemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. In het nieuwe testament staat God liefhebben en je naaste als jezelf. Meer hoef je niet te doen als je dit kan. Als je een ander liefthebt en jezelf ook bijvoorbeeld doe je het allemaal volgens mij automatisch wel goed dan heb je geen verdere regeltjes of theorietjes meer nodig.
Alhoewel niet ingewikkeld. Het is natuurlijk best wel moeilijk juist om iedereen (niemand uitgezonderd) te liefhebben net als je jezelf liefhebt. Lijkt mij ook best onmogelijk hoor.
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?
[...]
Niet iedereen die gelooft denkt volgens mij hetzelfde over hoe dit zou moeten. Als gelovige heb je niet de wijsheid in pacht. Maar ik denk net als cateautje dat het allemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. In het nieuwe testament staat God liefhebben en je naaste als jezelf. Meer hoef je niet te doen als je dit kan. Als je een ander liefthebt en jezelf ook bijvoorbeeld doe je het allemaal volgens mij automatisch wel goed dan heb je geen verdere regeltjes of theorietjes meer nodig.
Alhoewel niet ingewikkeld. Het is natuurlijk best wel moeilijk juist om iedereen (niemand uitgezonderd) te liefhebben net als je jezelf liefhebt. Lijkt mij ook best onmogelijk hoor.
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?
dinsdag 4 januari 2011 om 14:26
quote:Mijnlief schreef op 04 januari 2011 @ 14:18:
[...]
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?
Dat is een uitdagende cirkel. Ik denk dat je tegelijkertijd Liefde voor jezelf op kunt bouwen en midden in het leven kunt staan, het is alleen wel een hele grote uitdaging en de kans dat je jezelf verliest is daarbij natuurlijk altijd aanwezig, dat maakt het leven ook zo boeiend. Het is natuurlijk ook niet zo, dat je je niet regelmatig terug kunt trekken uit dat leven om even helemaal tot jezelf te komen, het is niet alles of niets.
Het klinkt inderdaad gemakkelijker dan het is, een ieder Liefhebben zoals je jezelf Liefhebt, daar ligt , volgens mij, ook de uitdaging en die is enorm groot.
[...]
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?
Dat is een uitdagende cirkel. Ik denk dat je tegelijkertijd Liefde voor jezelf op kunt bouwen en midden in het leven kunt staan, het is alleen wel een hele grote uitdaging en de kans dat je jezelf verliest is daarbij natuurlijk altijd aanwezig, dat maakt het leven ook zo boeiend. Het is natuurlijk ook niet zo, dat je je niet regelmatig terug kunt trekken uit dat leven om even helemaal tot jezelf te komen, het is niet alles of niets.
Het klinkt inderdaad gemakkelijker dan het is, een ieder Liefhebben zoals je jezelf Liefhebt, daar ligt , volgens mij, ook de uitdaging en die is enorm groot.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:29
quote:Mijnlief schreef op 04 januari 2011 @ 14:18:
[...]
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?Goede vragen. Ik weet het antwoord daarop ook niet helemaal hoor. Maar ik denk dat het niet voor niets is dat er staat; van God houden, en van anderen houden zoals je van jezelf houdt. Dus dat eerste is het belangrijkst. En doordat je van God houd (en Jezus) je ook meer in staat ben om van zowel jezelf en anderen te houden. Maar dit weet ik theoretisch want ik geloof wel in God maar van iedereen houden doe ik ook nog niet hoor. Erg lastig vraagstuk inderdaad.
[...]
Ja, het lijkt mij dus ook best moeilijk (al dan niet onmogelijk) om iedereen lief te hebben net zoals je jezelf liefhebt.
En als je jezelf niet liefhebt, kan een reactie daarop zijn dat je ook heel kritisch bent tegenover anderen. Is het dan niet verstandig om eerst van jezelf te leren houden?
Of doe je dat juist omdat je anderen liefhebt en in het contact met anderen liefde en waardering terug ontvangt?Goede vragen. Ik weet het antwoord daarop ook niet helemaal hoor. Maar ik denk dat het niet voor niets is dat er staat; van God houden, en van anderen houden zoals je van jezelf houdt. Dus dat eerste is het belangrijkst. En doordat je van God houd (en Jezus) je ook meer in staat ben om van zowel jezelf en anderen te houden. Maar dit weet ik theoretisch want ik geloof wel in God maar van iedereen houden doe ik ook nog niet hoor. Erg lastig vraagstuk inderdaad.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:43
quote:Cateautje schreef op 04 januari 2011 @ 14:26:
[...]
Dat is een uitdagende cirkel. Ik denk dat je tegelijkertijd Liefde voor jezelf op kunt bouwen en midden in het leven kunt staan, het is alleen wel een hele grote uitdaging en de kans dat je jezelf verliest is daarbij natuurlijk altijd aanwezig, dat maakt het leven ook zo boeiend. Het is natuurlijk ook niet zo, dat je je niet regelmatig terug kunt trekken uit dat leven om even helemaal tot jezelf te komen, het is niet alles of niets.
Het klinkt inderdaad gemakkelijker dan het is, een ieder Liefhebben zoals je jezelf Liefhebt, daar ligt , volgens mij, ook de uitdaging en die is enorm groot.
Het lijkt mij ook een enorme uitdaging, maar op zich wel een mooie uitdaging. Gericht ook op de ander, in plaats van op jezelf. In de huidige maatschappij ligt de focus heel erg op jezelf: jezelf ontplooien, jezelf ontwikkelen. Maar misschien gaan we daarbij wel voorbij aan de ander, je medemens.
Het is in ieder geval iets om over na te denken merk ik.
[...]
Dat is een uitdagende cirkel. Ik denk dat je tegelijkertijd Liefde voor jezelf op kunt bouwen en midden in het leven kunt staan, het is alleen wel een hele grote uitdaging en de kans dat je jezelf verliest is daarbij natuurlijk altijd aanwezig, dat maakt het leven ook zo boeiend. Het is natuurlijk ook niet zo, dat je je niet regelmatig terug kunt trekken uit dat leven om even helemaal tot jezelf te komen, het is niet alles of niets.
Het klinkt inderdaad gemakkelijker dan het is, een ieder Liefhebben zoals je jezelf Liefhebt, daar ligt , volgens mij, ook de uitdaging en die is enorm groot.
Het lijkt mij ook een enorme uitdaging, maar op zich wel een mooie uitdaging. Gericht ook op de ander, in plaats van op jezelf. In de huidige maatschappij ligt de focus heel erg op jezelf: jezelf ontplooien, jezelf ontwikkelen. Maar misschien gaan we daarbij wel voorbij aan de ander, je medemens.
Het is in ieder geval iets om over na te denken merk ik.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:45
quote:2lovemusic schreef op 04 januari 2011 @ 14:29:
[...]
Goede vragen. Ik weet het antwoord daarop ook niet helemaal hoor. Maar ik denk dat het niet voor niets is dat er staat; van God houden, en van anderen houden zoals je van jezelf houdt. Dus dat eerste is het belangrijkst. En doordat je van God houd (en Jezus) je ook meer in staat ben om van zowel jezelf en anderen te houden. Maar dit weet ik theoretisch want ik geloof wel in God maar van iedereen houden doe ik ook nog niet hoor. Erg lastig vraagstuk inderdaad.
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.
[...]
Goede vragen. Ik weet het antwoord daarop ook niet helemaal hoor. Maar ik denk dat het niet voor niets is dat er staat; van God houden, en van anderen houden zoals je van jezelf houdt. Dus dat eerste is het belangrijkst. En doordat je van God houd (en Jezus) je ook meer in staat ben om van zowel jezelf en anderen te houden. Maar dit weet ik theoretisch want ik geloof wel in God maar van iedereen houden doe ik ook nog niet hoor. Erg lastig vraagstuk inderdaad.
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:46
quote:Mijnlief schreef op 04 januari 2011 @ 14:43:
[...]
Het lijkt mij ook een enorme uitdaging, maar op zich wel een mooie uitdaging. Gericht ook op de ander, in plaats van op jezelf. In de huidige maatschappij ligt de focus heel erg op jezelf: jezelf ontplooien, jezelf ontwikkelen. Maar misschien gaan we daarbij wel voorbij aan de ander, je medemens.
Het is in ieder geval iets om over na te denken merk ik. Ja, we leven in een zeer egocentrische maatschappij tegenwoordig.
[...]
Het lijkt mij ook een enorme uitdaging, maar op zich wel een mooie uitdaging. Gericht ook op de ander, in plaats van op jezelf. In de huidige maatschappij ligt de focus heel erg op jezelf: jezelf ontplooien, jezelf ontwikkelen. Maar misschien gaan we daarbij wel voorbij aan de ander, je medemens.
Het is in ieder geval iets om over na te denken merk ik. Ja, we leven in een zeer egocentrische maatschappij tegenwoordig.
dinsdag 4 januari 2011 om 14:56
quote:Mijnlief schreef op 04 januari 2011 @ 14:45:
[...]
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.
Ja, dat lijkt me inderdaad ook iets moois om naar te streven
(misschien moeilijk.. maar mooi)
[...]
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.
Ja, dat lijkt me inderdaad ook iets moois om naar te streven
(misschien moeilijk.. maar mooi)
dinsdag 4 januari 2011 om 15:00
quote:Cateautje schreef op 04 januari 2011 @ 14:46:
[...]
Ja, we leven in een zeer egocentrische maatschappij tegenwoordig.
Ja en je moet aan allerlei dingen voldoen.
Het lijkt me ook wel eens goed om de focus te verschuiven op iets buiten jezelf (in plaats van krampachtig met jezelf bezig te zijn, wat ik vaak doe) zoals God en je medemens. Zonder jezelf te vergeten natuurlijk.
[...]
Ja, we leven in een zeer egocentrische maatschappij tegenwoordig.
Ja en je moet aan allerlei dingen voldoen.
Het lijkt me ook wel eens goed om de focus te verschuiven op iets buiten jezelf (in plaats van krampachtig met jezelf bezig te zijn, wat ik vaak doe) zoals God en je medemens. Zonder jezelf te vergeten natuurlijk.
dinsdag 4 januari 2011 om 18:38
quote:Mirjam762 schreef op 03 januari 2011 @ 18:40:
[...]
Ehm. Jij vindt het dus veeeeeel waarschijnlijker dat diezelfde aarde met alles erop en eraan ontstaan is uit het niets. Dus eerst was er nul, noppes, nada en toen ontstond uit datzelfde niets, de hele schepping? Ik denk dat jouw geloof nog veel groter is dan het mijne.
En oud ben ik ook niet. Ik zou God overigens geen vriendje willen noemen, en al zeker geen denkbeeldig vriendje.
Oke hier wil ik 2 dingen op zeggen:
Dus jij vindt het veeeeeel waarschijnlijker dat God met alles erop en eraan er ineens was uit niets noppes nada en zich op een dag verveelde en dacht "Hé laat ik eens een ronde vorm maken met water en grond en dan laten we eerst dino's spelen en daarna komt de mens".
Nee.
Dat is niet gebeurt.
Wat er wel is gebeurt is wetenschappelijk onderbouwt en komt dus niet uit een boek die dateert uit het jaar 0.
God is wel menselijk. En daarmee bedoel ik te zeggen dat mensen van nature nieuwschierig zijn, anders waren wij nooit geworden wat we zijn geworden. En als mensen iets niet kunnen verklaren, dan maken we toch een verklaring?
Kijk naar Egypte, die hadden voor alles, maar dan ook alles, een god!
Waarom? Omdat zij niet konden verklaren waarom het regende, waarom de zon scheen etc. etc.
En nu is het precies hetzelfde alleen toch anders, iedereen weet als die logisch nadenkt dat dit hele universum niet om ons gaat. Wij zijn slechts een periode, en die periode is voor ons duizende jaren maar voor het universum nog geen dag. Maar aangezien het een heel negatief einde heeft willen wij liever in iets rozekleurigs geloven. Zoals de hemel etc.
[...]
Ehm. Jij vindt het dus veeeeeel waarschijnlijker dat diezelfde aarde met alles erop en eraan ontstaan is uit het niets. Dus eerst was er nul, noppes, nada en toen ontstond uit datzelfde niets, de hele schepping? Ik denk dat jouw geloof nog veel groter is dan het mijne.
En oud ben ik ook niet. Ik zou God overigens geen vriendje willen noemen, en al zeker geen denkbeeldig vriendje.
Oke hier wil ik 2 dingen op zeggen:
Dus jij vindt het veeeeeel waarschijnlijker dat God met alles erop en eraan er ineens was uit niets noppes nada en zich op een dag verveelde en dacht "Hé laat ik eens een ronde vorm maken met water en grond en dan laten we eerst dino's spelen en daarna komt de mens".
Nee.
Dat is niet gebeurt.
Wat er wel is gebeurt is wetenschappelijk onderbouwt en komt dus niet uit een boek die dateert uit het jaar 0.
God is wel menselijk. En daarmee bedoel ik te zeggen dat mensen van nature nieuwschierig zijn, anders waren wij nooit geworden wat we zijn geworden. En als mensen iets niet kunnen verklaren, dan maken we toch een verklaring?
Kijk naar Egypte, die hadden voor alles, maar dan ook alles, een god!
Waarom? Omdat zij niet konden verklaren waarom het regende, waarom de zon scheen etc. etc.
En nu is het precies hetzelfde alleen toch anders, iedereen weet als die logisch nadenkt dat dit hele universum niet om ons gaat. Wij zijn slechts een periode, en die periode is voor ons duizende jaren maar voor het universum nog geen dag. Maar aangezien het een heel negatief einde heeft willen wij liever in iets rozekleurigs geloven. Zoals de hemel etc.
dinsdag 4 januari 2011 om 22:55
quote:Mijnlief schreef op 04 januari 2011 @ 14:45:
[...]
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.Dat was ik trouwens nog vergeten; in het christendom is een belangrijk punt het geloof dat Jezus is gestorven voor de zonden van de mens. Het geloven daarin en het vergeving vragen voor je zonden is een belangrijk punt in dit geloof. (maar dat wist je waarschijnlijk ook wel)
[...]
Het lijkt mij mooi om echt van God te houden, om werkelijk die relatie te voelen. Kan me voorstellen dat je vanuit daar inderdaad meer in staat bent om ook van de ander te houden zoals je van jezelf houdt.
Misschien is het maar voor enkele echt weggelegd, houden van iedereen zoals je houdt van jezelf. Maar het is natuurlijk wel iets moois om naar te streven denk ik.Dat was ik trouwens nog vergeten; in het christendom is een belangrijk punt het geloof dat Jezus is gestorven voor de zonden van de mens. Het geloven daarin en het vergeving vragen voor je zonden is een belangrijk punt in dit geloof. (maar dat wist je waarschijnlijk ook wel)
maandag 2 januari 2012 om 20:45
woensdag 4 januari 2012 om 10:57
woensdag 4 januari 2012 om 10:59
woensdag 4 januari 2012 om 11:11
Toen ik in aanraking kwam met dit, viel alles voor mij op zijn plaats:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek
woensdag 4 januari 2012 om 11:30
quote:Debora schreef op 04 januari 2012 @ 10:57:
Ik had een vriendinnetje dat bij het Apostolisch Genootschap zat. Ze geloofde in een universele kracht die in iedereen zat en die door de bomen vloeide etc... Ik weet niet of dat voor alle kerken van die groepering geldt, maar het kwam op mij in ieder geval niet heel orthodox over...Dat klinkt wel heel zweverig.
Ik had een vriendinnetje dat bij het Apostolisch Genootschap zat. Ze geloofde in een universele kracht die in iedereen zat en die door de bomen vloeide etc... Ik weet niet of dat voor alle kerken van die groepering geldt, maar het kwam op mij in ieder geval niet heel orthodox over...Dat klinkt wel heel zweverig.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 4 januari 2012 om 11:40
quote:jufdoortje schreef op 04 januari 2012 @ 11:11:
Toen ik in aanraking kwam met dit, viel alles voor mij op zijn plaats:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek
Valt dit onder de Grieks orthodoxe kerk?
Wat viel voor jou op zijn plaats? Ik moet vanmiddag nog even beter lezen, heb het nu even vluchtig doorgelezen. Was jij al gelovig of bedoel je dat na het lezen dat je dingen anders bent gaan inzien?
Toen ik in aanraking kwam met dit, viel alles voor mij op zijn plaats:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek
Valt dit onder de Grieks orthodoxe kerk?
Wat viel voor jou op zijn plaats? Ik moet vanmiddag nog even beter lezen, heb het nu even vluchtig doorgelezen. Was jij al gelovig of bedoel je dat na het lezen dat je dingen anders bent gaan inzien?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 4 januari 2012 om 11:43
quote:Beauke schreef op 04 januari 2012 @ 10:59:
[...]
Ik weet er niet veel van. Maar kijk eens op wikipedia ofzo.
Ik heb van de ene een brochure gehad maar die was wel erg vaag. Het andere was in een griekse taal die ik niet spreek of kan lezen.
De persoon die ik vroeger altijd sprak erover en ook mee naar de kerk ging als ik bij hem in Maastricht was daar heb ik geen contact meer mee en ook geen telnr. of andere soc.media contact.
[...]
Ik weet er niet veel van. Maar kijk eens op wikipedia ofzo.
Ik heb van de ene een brochure gehad maar die was wel erg vaag. Het andere was in een griekse taal die ik niet spreek of kan lezen.
De persoon die ik vroeger altijd sprak erover en ook mee naar de kerk ging als ik bij hem in Maastricht was daar heb ik geen contact meer mee en ook geen telnr. of andere soc.media contact.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 4 januari 2012 om 16:03
quote:sito1970 schreef op 04 januari 2012 @ 11:45:
Het geloof kan een hoop schade aanrichten. Mijn tante bijv. is van een zware kerk; geen tv, geen kerstboom etc. Maar ze kan haar zus wel vermoorden.Beetje extreem voorbeeld. Zal gerust waar zijn maar dat wil niet zeggen dat iedereen die een geloof aanhangt zo extreem is. En als ze het wel doet, kan ze lekker in een hokje in de gevangenis zitten zonder tv en kerstboom.
Het geloof kan een hoop schade aanrichten. Mijn tante bijv. is van een zware kerk; geen tv, geen kerstboom etc. Maar ze kan haar zus wel vermoorden.Beetje extreem voorbeeld. Zal gerust waar zijn maar dat wil niet zeggen dat iedereen die een geloof aanhangt zo extreem is. En als ze het wel doet, kan ze lekker in een hokje in de gevangenis zitten zonder tv en kerstboom.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
