Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
dinsdag 14 februari 2012 om 16:44
Vrijwilligerswerk levert ook vaak leuke contacten en je doet nog wat nuttigs ook. Verder is het ook altijd mogelijk om (creatieve of taal) cursussen te doen. Ook heel erg leuk om te doen.
Het zijn maar suggesties. Eenzaamheid is erg, dus daar moeten we aan werken en uiteraard allemaal leren onze grenzen te stellen.
Het zijn maar suggesties. Eenzaamheid is erg, dus daar moeten we aan werken en uiteraard allemaal leren onze grenzen te stellen.
dinsdag 14 februari 2012 om 18:12
quote:pumukele schreef op 14 februari 2012 @ 17:08:
[...]
de relatie was ook echt niet goed voor mij, dat weet ik ook wel, en dan wil ik daar mijn ex niet de schuld van geven, het is een fijne vent echt waar maar ik heb vaker aan gegeven dat het zo niet verder gaat en ik daar ook echt ziek van werd. dus dat zit wel goed ondanks mijn verdriet etc voel ik me lichamelijk beter.
Dit herken ik ook. Werd op het laatst lusteloos en depri, kon niet meer lachen, nou ja, had een algeheel malaise gevoel.
Kijk, en dat zijn nou dingen waar je je aan vast kunt houden als positief punt.
LEKKER
(ben weg)
[...]
de relatie was ook echt niet goed voor mij, dat weet ik ook wel, en dan wil ik daar mijn ex niet de schuld van geven, het is een fijne vent echt waar maar ik heb vaker aan gegeven dat het zo niet verder gaat en ik daar ook echt ziek van werd. dus dat zit wel goed ondanks mijn verdriet etc voel ik me lichamelijk beter.
Dit herken ik ook. Werd op het laatst lusteloos en depri, kon niet meer lachen, nou ja, had een algeheel malaise gevoel.
Kijk, en dat zijn nou dingen waar je je aan vast kunt houden als positief punt.
LEKKER
(ben weg)
dinsdag 14 februari 2012 om 18:44
gisterenavond heb ik hem gezegt een keus te maken. Hij gaf aan dat het ws beter is dat we uit elkaar gaan. Had het al in mijn hoofd, maar het deed toch hard aankomen. Bah voel mij niet goed. Vanmorgen moest ik janken omdat ik mij bedacht wat er allemaal geregeld moest worden.. klotezooi. Ik kan een heel huis leeg pakken en uitzoeken. Nu ja leegpakken. Mijn eigendommen er tussen uit halen. Zijn er niet zo heel veel, maar ja. Geeft niet. Hij heeft uiteindelijk gewoon contact met haar.. en ik kan dat niet verteren, maar ondanks dat wil je toch zo ver gaan. En als ik dan terug kijk naar wat er allemaal gebeurt is, dan denk ik ik moet weg.. ik ben geen voetveeg. Ik ben een mooie jonge vrouw(nog maar 34). Als ik samen met hem weg ga voel ik mij niet goed.. ik tover een glimlach op mijn gezicht en ga gewoon door. Ik heb al zo vaak gezegt te gaan en jullie verklaren mij voor gek dat ik er nog ben.. net als de rest van de wereld om mij heen. Maar ben zo bang dat ik ongelukkig en alleen zal zijn. En word zo boos bij de gedachte dat hij kan zeggen tegen een leuke vrouw als ik dat ie niet genoeg van mij houdt. En toch hem een goede gozer vinden.. Steeds nog contact hebbend met een vrouw die om geld te verdienen met haar poten wijd gaat.. bah. Heb vandaag ff haar advertenties op internet gezien. Hij vind haar spannend. Ik ben de sleur.. bah dat voelt kut...
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemen
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemen
dinsdag 14 februari 2012 om 18:50
ooit zal ik een vent tegen komen die mij weer speciaal kan laten voelen. Ik weet dat ik nog lang nie afgeschreven ben, maar voel me op dit moment zo. Tja en dat levert lange verhalen hier op. Sorry, moet echt mijn verhaal kwijt.
Vanmorgen hele ochtend aan het bellen geweest voor een woning. Leverde allemaal niets op. Nu kreeg ik een email vanmiddag dat ik tijdelijk in een woning kan die in de verkoop staat. Een bungalowtje van 239.000 euro met drie slaapkamers. Wel veroudert, maar ff een plekkie weg van hem. Tot rust komen.. Al voelt het nu anders. Ik kom er ook wel, ooit.. Ik heb het gewoon niet verdient dit. Ik snap hem ook wel dat hij zegt dat ik kan gaan. Kan ie in alle openheid met haar verder, want dat is wat ie wil. Alleen hij wil niet oprecht tegen mij zeggen ik moet je niet meer. Ik ben verliefd op een ander.
Nou ja kortom klote allemaal hier.
Vanmorgen hele ochtend aan het bellen geweest voor een woning. Leverde allemaal niets op. Nu kreeg ik een email vanmiddag dat ik tijdelijk in een woning kan die in de verkoop staat. Een bungalowtje van 239.000 euro met drie slaapkamers. Wel veroudert, maar ff een plekkie weg van hem. Tot rust komen.. Al voelt het nu anders. Ik kom er ook wel, ooit.. Ik heb het gewoon niet verdient dit. Ik snap hem ook wel dat hij zegt dat ik kan gaan. Kan ie in alle openheid met haar verder, want dat is wat ie wil. Alleen hij wil niet oprecht tegen mij zeggen ik moet je niet meer. Ik ben verliefd op een ander.
Nou ja kortom klote allemaal hier.
dinsdag 14 februari 2012 om 18:52
dinsdag 14 februari 2012 om 19:02
quote:problemo schreef op 14 februari 2012 @ 18:44:
gisterenavond heb ik hem gezegt een keus te maken. Hij gaf aan dat het ws beter is dat we uit elkaar gaan. Had het al in mijn hoofd, maar het deed toch hard aankomen. Bah voel mij niet goed. Vanmorgen moest ik janken omdat ik mij bedacht wat er allemaal geregeld moest worden.. klotezooi. Ik kan een heel huis leeg pakken en uitzoeken. Nu ja leegpakken. Mijn eigendommen er tussen uit halen. Zijn er niet zo heel veel, maar ja. Geeft niet. Hij heeft uiteindelijk gewoon contact met haar.. en ik kan dat niet verteren, maar ondanks dat wil je toch zo ver gaan. En als ik dan terug kijk naar wat er allemaal gebeurt is, dan denk ik ik moet weg.. ik ben geen voetveeg. Ik ben een mooie jonge vrouw(nog maar 34). Als ik samen met hem weg ga voel ik mij niet goed.. ik tover een glimlach op mijn gezicht en ga gewoon door. Ik heb al zo vaak gezegt te gaan en jullie verklaren mij voor gek dat ik er nog ben.. net als de rest van de wereld om mij heen. Maar ben zo bang dat ik ongelukkig en alleen zal zijn. En word zo boos bij de gedachte dat hij kan zeggen tegen een leuke vrouw als ik dat ie niet genoeg van mij houdt. En toch hem een goede gozer vinden.. Steeds nog contact hebbend met een vrouw die om geld te verdienen met haar poten wijd gaat.. bah. Heb vandaag ff haar advertenties op internet gezien. Hij vind haar spannend. Ik ben de sleur.. bah dat voelt kut...
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemenoh oh oh wat een verschrikkelijk verhaal, zeker ik heb ook de angst om alleen verder te gaan, en dat is tevens het grootste probleem. dit is geen leven zo meid, als hij op h**ren geilt en er verliefd op is, en het tevens spannend vind dan kan ik hje verzekeren dat die spanning ophoud op het moment dat het legaal wordt om een h**r te wippen, gatverdamme, hij zal niet de eerste zijn die DENKT dat ie verliefd is op haar, en zij zal hem dan ook met gelijke munt terugbetalen, die benen houd ze toch wel wijd, en dan zit hij met een probleem en onzekerheden bah! kom op je hebt beter verdiend. ik hoop zeker dat hij een goede vader blijft voor zijn kinderen, en als hij dat is mag hij zijn kinderen ook in alle eerlijkheid uitleggen waarom hij mama en hun in de steek heeft gelaten. voor een eh............ we zijn er voor je !!!!
gisterenavond heb ik hem gezegt een keus te maken. Hij gaf aan dat het ws beter is dat we uit elkaar gaan. Had het al in mijn hoofd, maar het deed toch hard aankomen. Bah voel mij niet goed. Vanmorgen moest ik janken omdat ik mij bedacht wat er allemaal geregeld moest worden.. klotezooi. Ik kan een heel huis leeg pakken en uitzoeken. Nu ja leegpakken. Mijn eigendommen er tussen uit halen. Zijn er niet zo heel veel, maar ja. Geeft niet. Hij heeft uiteindelijk gewoon contact met haar.. en ik kan dat niet verteren, maar ondanks dat wil je toch zo ver gaan. En als ik dan terug kijk naar wat er allemaal gebeurt is, dan denk ik ik moet weg.. ik ben geen voetveeg. Ik ben een mooie jonge vrouw(nog maar 34). Als ik samen met hem weg ga voel ik mij niet goed.. ik tover een glimlach op mijn gezicht en ga gewoon door. Ik heb al zo vaak gezegt te gaan en jullie verklaren mij voor gek dat ik er nog ben.. net als de rest van de wereld om mij heen. Maar ben zo bang dat ik ongelukkig en alleen zal zijn. En word zo boos bij de gedachte dat hij kan zeggen tegen een leuke vrouw als ik dat ie niet genoeg van mij houdt. En toch hem een goede gozer vinden.. Steeds nog contact hebbend met een vrouw die om geld te verdienen met haar poten wijd gaat.. bah. Heb vandaag ff haar advertenties op internet gezien. Hij vind haar spannend. Ik ben de sleur.. bah dat voelt kut...
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemenoh oh oh wat een verschrikkelijk verhaal, zeker ik heb ook de angst om alleen verder te gaan, en dat is tevens het grootste probleem. dit is geen leven zo meid, als hij op h**ren geilt en er verliefd op is, en het tevens spannend vind dan kan ik hje verzekeren dat die spanning ophoud op het moment dat het legaal wordt om een h**r te wippen, gatverdamme, hij zal niet de eerste zijn die DENKT dat ie verliefd is op haar, en zij zal hem dan ook met gelijke munt terugbetalen, die benen houd ze toch wel wijd, en dan zit hij met een probleem en onzekerheden bah! kom op je hebt beter verdiend. ik hoop zeker dat hij een goede vader blijft voor zijn kinderen, en als hij dat is mag hij zijn kinderen ook in alle eerlijkheid uitleggen waarom hij mama en hun in de steek heeft gelaten. voor een eh............ we zijn er voor je !!!!
One day I fly away,
Leave your love to yesterday
Leave your love to yesterday
dinsdag 14 februari 2012 om 19:08
dinsdag 14 februari 2012 om 19:36
Hij heeft haar ontmoet toen zij nog niet de hoer speelde. Dit is zij vanaf dec gaan doen. En tegen hem zeggen dat zij heel zielig is, want zij heeft geen geld en moet haarzelf verhuren hiervoor. En hij vind dit erg. Ja zo is hij ook wel. Zij spoort niet, maar ok ze heeft gewonnen in de strijd. Ze mag hem hebben, maar ik waak over mijn kinderen. Zij is hevig verliefd op hem en stuurt hem smsjes en hij vind dat ie geen 16 jarige is en dat hij moet antwoorden. Ik ik maar smoezen verzinnen om te blijven.. En verder en verder de grenzen over.. Maar nu is het ok. Ben erg verdrietig, maar ik weet dat ik er wel kom. Met vallen en opstaan.. Maar ok ik kom er. Ik heb een baan. Al is het 4 nachten in de maand. niet vel maar goed voor elke maand een extra 650 euro. En hij zegt mij niet te laten vallen, en mij goed af te leveren.. Daar geloof ik hem wel in. Hij is bang dat ik het niet red in mijn eentje met de kids en mijn last van de gewrichten en ik denk dat hij het daarom zo lang heeft zitten rekken.. ach ja doet er ook niet toe..
dinsdag 14 februari 2012 om 19:43
ik moet doorzetten nu. Ik weet het dat het moet. Ik ban bang, maar eendels heb ik er ook zin in. Klinkt heel ego wat ik nu ga zeggen, en zeker niet verkeerd bedoeld voor de kids, maar ik heb eigenlijk ook wel eens zin om gewoon een weekend weg te gaan met mijn zus, als de kids bij hem zijn. Ff helemaal niets doen..
dinsdag 14 februari 2012 om 20:23
quote:_newwoman_ schreef op 13 februari 2012 @ 16:36:
Dat laatste wat je schrijft Soyli dat is de ellende met dit soort dingen..
Ik keek gisteren foto's bij vrienden van ons, oude foto's van toen we net samen waren, beiden jong en verliefd. We schaatsten op de vijver in het dorp waar we de eerste drie jaar woonden, vlak bij ons eerste huis, ik liet het aan mijn dochter zien.
'Kijk, daar woonden papa en ik, met zijn tweetjes en met Goes', onze oude poes die inmidddels overleden is..
Dochter vond het mooi om te zien en het voelde voor mij alsof ik het over iemand had die dood is, dat soort melancholie, wat was dat een mooie tijd.
Maar hij is niet dood, nee hij is springlevend en doet nu alles met haar wat hij ooit uit volle overuiging met mij wilde doen.
Ik zie ze rijden in onze oude auto, ze woont in mijn huis ze gaat op vakantie met mijn 'man' en met mijn kinderen, alsof ze een gezin zijn.
Ik hou van hem en ik haat hem, god wat is dat vermoeiend...
En hij heeft mij niet tijdenlang bedonderd, hij heeft niet gelogen en bedrogen, hij heeft me verlaten voor een ander, en eerlijk gezegd is dat mijn grootste verdriet, want ik hield nog heel veel van hem, nog steeds.
Groter verdriet nog dan het feit dan onze zoon gehandicapt is, daar kan ik niemand de schuld van geven, dat is ons allemaal overkomen.
Maar zijn vertrek, zijn direct overstappen naar een ander, haar vlak na mijn vertrek bij zich in huis nemen, en het ontzettend slappe gelul altijd. Het opbreken van ons gezin, onze kinderen een scheiding aandoen.. dat verwijt ik hem wel, nog steeds.
Ik vraag me werkelijk wel eens af hoe hij zichzelf nog in de spiegen aan kan kijken, en zij ook trouwens.. ik zou het niet kunnen.
Edit: Ik schil net een appel voor zoonlief. Eentje die nog in zijn schooltas zat, die komt dus 'daar' vandaan..
En wat denk je, ik snij hem open.. helemaal verrot van binnen, aan de buitenkant zag je er niks aan...
Lieve NewWoman.. Dankjewel voor je openhartigheid! Je bovenstaande post raakt me diep.. En verontrust me ook. Want jij bent zó sterk, maar in deze post lees ik ook nog heel veel pijn. En eigenlijk hoop ik (tegen beter weten in) dat ik die pijn over een tijdje niet meer ga voelen. Maar jij laat ons met dit bericht zien dat de pijn nooit echt helemaal weg zal gaan. Je hebt je leven weer op orde, bent 'blij' dat jullie uit elkaar zijn. Maar ook jij treurt nog steeds over 'wat er niet (meer) was'..
Eigenlijk zou ik dit hoofdstuk van mijn leven zo snel mogelijk willen afsluiten. En er nooit meer in terug kijken. Maar dat kán niet. Dat weet ik. En dat laat jij hier ook zien..
Hele dikke knuffel, ik vind je een sterk mens!!
Dat laatste wat je schrijft Soyli dat is de ellende met dit soort dingen..
Ik keek gisteren foto's bij vrienden van ons, oude foto's van toen we net samen waren, beiden jong en verliefd. We schaatsten op de vijver in het dorp waar we de eerste drie jaar woonden, vlak bij ons eerste huis, ik liet het aan mijn dochter zien.
'Kijk, daar woonden papa en ik, met zijn tweetjes en met Goes', onze oude poes die inmidddels overleden is..
Dochter vond het mooi om te zien en het voelde voor mij alsof ik het over iemand had die dood is, dat soort melancholie, wat was dat een mooie tijd.
Maar hij is niet dood, nee hij is springlevend en doet nu alles met haar wat hij ooit uit volle overuiging met mij wilde doen.
Ik zie ze rijden in onze oude auto, ze woont in mijn huis ze gaat op vakantie met mijn 'man' en met mijn kinderen, alsof ze een gezin zijn.
Ik hou van hem en ik haat hem, god wat is dat vermoeiend...
En hij heeft mij niet tijdenlang bedonderd, hij heeft niet gelogen en bedrogen, hij heeft me verlaten voor een ander, en eerlijk gezegd is dat mijn grootste verdriet, want ik hield nog heel veel van hem, nog steeds.
Groter verdriet nog dan het feit dan onze zoon gehandicapt is, daar kan ik niemand de schuld van geven, dat is ons allemaal overkomen.
Maar zijn vertrek, zijn direct overstappen naar een ander, haar vlak na mijn vertrek bij zich in huis nemen, en het ontzettend slappe gelul altijd. Het opbreken van ons gezin, onze kinderen een scheiding aandoen.. dat verwijt ik hem wel, nog steeds.
Ik vraag me werkelijk wel eens af hoe hij zichzelf nog in de spiegen aan kan kijken, en zij ook trouwens.. ik zou het niet kunnen.
Edit: Ik schil net een appel voor zoonlief. Eentje die nog in zijn schooltas zat, die komt dus 'daar' vandaan..
En wat denk je, ik snij hem open.. helemaal verrot van binnen, aan de buitenkant zag je er niks aan...
Lieve NewWoman.. Dankjewel voor je openhartigheid! Je bovenstaande post raakt me diep.. En verontrust me ook. Want jij bent zó sterk, maar in deze post lees ik ook nog heel veel pijn. En eigenlijk hoop ik (tegen beter weten in) dat ik die pijn over een tijdje niet meer ga voelen. Maar jij laat ons met dit bericht zien dat de pijn nooit echt helemaal weg zal gaan. Je hebt je leven weer op orde, bent 'blij' dat jullie uit elkaar zijn. Maar ook jij treurt nog steeds over 'wat er niet (meer) was'..
Eigenlijk zou ik dit hoofdstuk van mijn leven zo snel mogelijk willen afsluiten. En er nooit meer in terug kijken. Maar dat kán niet. Dat weet ik. En dat laat jij hier ook zien..
Hele dikke knuffel, ik vind je een sterk mens!!
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
dinsdag 14 februari 2012 om 20:27
quote:problemo schreef op 14 februari 2012 @ 18:44:
gisterenavond heb ik hem gezegt een keus te maken. Hij gaf aan dat het ws beter is dat we uit elkaar gaan. Had het al in mijn hoofd, maar het deed toch hard aankomen. Bah voel mij niet goed. Vanmorgen moest ik janken omdat ik mij bedacht wat er allemaal geregeld moest worden.. klotezooi. Ik kan een heel huis leeg pakken en uitzoeken. Nu ja leegpakken. Mijn eigendommen er tussen uit halen. Zijn er niet zo heel veel, maar ja. Geeft niet. Hij heeft uiteindelijk gewoon contact met haar.. en ik kan dat niet verteren, maar ondanks dat wil je toch zo ver gaan. En als ik dan terug kijk naar wat er allemaal gebeurt is, dan denk ik ik moet weg.. ik ben geen voetveeg. Ik ben een mooie jonge vrouw(nog maar 34). Als ik samen met hem weg ga voel ik mij niet goed.. ik tover een glimlach op mijn gezicht en ga gewoon door. Ik heb al zo vaak gezegt te gaan en jullie verklaren mij voor gek dat ik er nog ben.. net als de rest van de wereld om mij heen. Maar ben zo bang dat ik ongelukkig en alleen zal zijn. En word zo boos bij de gedachte dat hij kan zeggen tegen een leuke vrouw als ik dat ie niet genoeg van mij houdt. En toch hem een goede gozer vinden.. Steeds nog contact hebbend met een vrouw die om geld te verdienen met haar poten wijd gaat.. bah. Heb vandaag ff haar advertenties op internet gezien. Hij vind haar spannend. Ik ben de sleur.. bah dat voelt kut...
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemen
Tis gewoon K*T! Maar meissie; dít is het begin van een nieuw leven.. Een leven dat de eerste maanden héél zwaar zal zijn maar daarna alleen maar beter wordt.
Lees mijn posts van gisteren nog eens door... Xxx
gisterenavond heb ik hem gezegt een keus te maken. Hij gaf aan dat het ws beter is dat we uit elkaar gaan. Had het al in mijn hoofd, maar het deed toch hard aankomen. Bah voel mij niet goed. Vanmorgen moest ik janken omdat ik mij bedacht wat er allemaal geregeld moest worden.. klotezooi. Ik kan een heel huis leeg pakken en uitzoeken. Nu ja leegpakken. Mijn eigendommen er tussen uit halen. Zijn er niet zo heel veel, maar ja. Geeft niet. Hij heeft uiteindelijk gewoon contact met haar.. en ik kan dat niet verteren, maar ondanks dat wil je toch zo ver gaan. En als ik dan terug kijk naar wat er allemaal gebeurt is, dan denk ik ik moet weg.. ik ben geen voetveeg. Ik ben een mooie jonge vrouw(nog maar 34). Als ik samen met hem weg ga voel ik mij niet goed.. ik tover een glimlach op mijn gezicht en ga gewoon door. Ik heb al zo vaak gezegt te gaan en jullie verklaren mij voor gek dat ik er nog ben.. net als de rest van de wereld om mij heen. Maar ben zo bang dat ik ongelukkig en alleen zal zijn. En word zo boos bij de gedachte dat hij kan zeggen tegen een leuke vrouw als ik dat ie niet genoeg van mij houdt. En toch hem een goede gozer vinden.. Steeds nog contact hebbend met een vrouw die om geld te verdienen met haar poten wijd gaat.. bah. Heb vandaag ff haar advertenties op internet gezien. Hij vind haar spannend. Ik ben de sleur.. bah dat voelt kut...
Dan moet ik nu de verstandigste wezen en gaan voor mijzelf en de kids... Die hebben beter verdient. Ik hoop dat hij nog steeds een goede pa voor ze zal blijven en dat zij niet te snel aan de kids word voorgesteld.. Maar ja dat zijn weer andere problemen
Tis gewoon K*T! Maar meissie; dít is het begin van een nieuw leven.. Een leven dat de eerste maanden héél zwaar zal zijn maar daarna alleen maar beter wordt.
Lees mijn posts van gisteren nog eens door... Xxx
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
dinsdag 14 februari 2012 om 21:33
Soyli, je hebt me helemaal door...
(poef)
Ik heb mijn leven op orde en voorheen was het maar een finterdun laagje, maar tegenwoordig denk ik er niet meer dagelijks aan en voel ik me best goed en gelukkig, gelukkig genoeg zeg maar.
Maar als je echt doorvraagt, en zoals in dit topic, waar alles nog zo rauw is voor iedereen voel ik het soms weer als de dag van gisteren, wat dat betreft is dit misschien niet echt goed voor mij.
Aan de andere kant, ik heb het er niet meer over, niet meer op deze manier, met niemand, alleen met mijn zus, en misschien is het voor mijn verwerking wel weer goed dat ik er soms over nadenk en schrijf, dan is het er maar weer uit he...
(poef)
Ik heb mijn leven op orde en voorheen was het maar een finterdun laagje, maar tegenwoordig denk ik er niet meer dagelijks aan en voel ik me best goed en gelukkig, gelukkig genoeg zeg maar.
Maar als je echt doorvraagt, en zoals in dit topic, waar alles nog zo rauw is voor iedereen voel ik het soms weer als de dag van gisteren, wat dat betreft is dit misschien niet echt goed voor mij.
Aan de andere kant, ik heb het er niet meer over, niet meer op deze manier, met niemand, alleen met mijn zus, en misschien is het voor mijn verwerking wel weer goed dat ik er soms over nadenk en schrijf, dan is het er maar weer uit he...
dinsdag 14 februari 2012 om 21:39
Ja, herkenbaar, NewWoman. Soms denk ik: maar even niet op het topic bijlezen, want alles komt weer terug...
Au!
Hier ook nog rotmomenten hoor. Vandaag was nieuwe echtgenote van ex weer eens op het werk aan het blaten, luidkeels, over Valentijnsrozen. "Ja, ik had al allemaal vazen klaargezet, want ze vinden mij allemaal zo aardig, maar ik kreeg niks! Bladiebla. En toen bood iemand mij een roos aan die hij zelf had gekregen, maar ik zei dat ik geen tweedehandsroos hoefde..."
Ik had zin om hard op de tafel te slaan en al die meehinnikende collega's te zeggen: "Jullie lachen nu mee, maar denk je ook aan mij op dit moment?" En ik had mijn mond open om tegen haar te zeggen: "Nee, een tweedehandsroos hoef je niet, maar wel een tweedehands man.."
En dan ben ik weer even retechagrijnig en vertel ik mezelf dat ik er boven moet staan en dat ze elkaar hebben en dat is genoeg qua lot. En nee, ik wil ex nooit meer terug. Maar ik vind het zó onbeschoft dat ik elke dag met Kaat Kwebbel te maken heb; ik kots op dat wijf.
En verder gaat het best goed met me!
Au!
Hier ook nog rotmomenten hoor. Vandaag was nieuwe echtgenote van ex weer eens op het werk aan het blaten, luidkeels, over Valentijnsrozen. "Ja, ik had al allemaal vazen klaargezet, want ze vinden mij allemaal zo aardig, maar ik kreeg niks! Bladiebla. En toen bood iemand mij een roos aan die hij zelf had gekregen, maar ik zei dat ik geen tweedehandsroos hoefde..."
Ik had zin om hard op de tafel te slaan en al die meehinnikende collega's te zeggen: "Jullie lachen nu mee, maar denk je ook aan mij op dit moment?" En ik had mijn mond open om tegen haar te zeggen: "Nee, een tweedehandsroos hoef je niet, maar wel een tweedehands man.."
En dan ben ik weer even retechagrijnig en vertel ik mezelf dat ik er boven moet staan en dat ze elkaar hebben en dat is genoeg qua lot. En nee, ik wil ex nooit meer terug. Maar ik vind het zó onbeschoft dat ik elke dag met Kaat Kwebbel te maken heb; ik kots op dat wijf.
En verder gaat het best goed met me!
dinsdag 14 februari 2012 om 22:10
Dat betekent gewoon dat jullie mensen(lijk) zijn.. Niets vreemds aan, en ook dat je je daar vooral niet tegen moet verzetten.
Maar wat is het toch jámmer dat ons dit moet overkomen.. En zó niet nodig als onze partners eerlijk waren geweest denk ik wel eens.
Van de andere kant... Wíj krijgen de kans om onszelf terug te vinden én beter te leren kennen. Onze mannen vluchten in andere relaties weg en blijven dat doen. Waarschijnlijk is in de spiegel kijken té pijnlijk.
Gianna en NW, nogmaals. Dank voor jullie openhartigheid hier. Voor de spiegel. Voor de lieve en soms harde woorden. Ondanks jullie eigen pijn. Ik denk dat 'wij' jullie indirect ook een stapje verder helpen. En zó zullen we altijd blijven leren, verwerken, pijn een plekje blijven geven. Niets zal meer hetzelfde zijn, er zal altijd een litteken blijven. En dat litteken doet soms pijn, maar laat ons ook herinneren aan deze periode. En wat we geleerd hebben. Zodat we aan een beter leven voor óns, 'ónze kinderen, kunnen blijven bouwen..
Maar wat is het toch jámmer dat ons dit moet overkomen.. En zó niet nodig als onze partners eerlijk waren geweest denk ik wel eens.
Van de andere kant... Wíj krijgen de kans om onszelf terug te vinden én beter te leren kennen. Onze mannen vluchten in andere relaties weg en blijven dat doen. Waarschijnlijk is in de spiegel kijken té pijnlijk.
Gianna en NW, nogmaals. Dank voor jullie openhartigheid hier. Voor de spiegel. Voor de lieve en soms harde woorden. Ondanks jullie eigen pijn. Ik denk dat 'wij' jullie indirect ook een stapje verder helpen. En zó zullen we altijd blijven leren, verwerken, pijn een plekje blijven geven. Niets zal meer hetzelfde zijn, er zal altijd een litteken blijven. En dat litteken doet soms pijn, maar laat ons ook herinneren aan deze periode. En wat we geleerd hebben. Zodat we aan een beter leven voor óns, 'ónze kinderen, kunnen blijven bouwen..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
dinsdag 14 februari 2012 om 22:25
Ik doe ook met jullie mee. Gelukkig woont ze meer dan een uur rijden ver, dus de kans dat ik haar per ongeluk tegenkom is niet erg groot. Ik zou trouwens niet weten hoe ze er uit ziet. Ik noem haar stoephoer.
Familie van ex wil haar voorlopig in elk geval niet zien. Misschien op den duur, maar ik denk ook dat zij nooit die band op zal bouwen met mijn schoonouders zoals ik die al heb.
Ik vind het heel eerlijk van jullie dat jullie toegeven ook nog moeilijke dagen te hebben. Ik denk dat het altijd wel zo zal blijven.
Aan een nieuwe relatie moet ik in elk geval ook niet denken.
Familie van ex wil haar voorlopig in elk geval niet zien. Misschien op den duur, maar ik denk ook dat zij nooit die band op zal bouwen met mijn schoonouders zoals ik die al heb.
Ik vind het heel eerlijk van jullie dat jullie toegeven ook nog moeilijke dagen te hebben. Ik denk dat het altijd wel zo zal blijven.
Aan een nieuwe relatie moet ik in elk geval ook niet denken.
