Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
maandag 27 februari 2012 om 17:19
quote:houvanjezelf schreef op 27 februari 2012 @ 17:14:
Nee, ze is single en hij ook.
Was ook vooraf de deal.
We wisten dat het zou kunnen gebeuren.
3,5 jaar bij elkaar.
Ja, dat is begrijpelijk. Zij wil natuurlijk ook een volwaardige relatie. Maar na 3,5 jaar is dat wel bitter zeg.
Zou jij haar nog wel willen als ze jou nu als geheime minnaar ernaast zou willen hebben?
Nee, ze is single en hij ook.
Was ook vooraf de deal.
We wisten dat het zou kunnen gebeuren.
3,5 jaar bij elkaar.
Ja, dat is begrijpelijk. Zij wil natuurlijk ook een volwaardige relatie. Maar na 3,5 jaar is dat wel bitter zeg.
Zou jij haar nog wel willen als ze jou nu als geheime minnaar ernaast zou willen hebben?
maandag 27 februari 2012 om 17:22
maandag 27 februari 2012 om 17:56
quote:obsession schreef op 27 februari 2012 @ 17:08:
[...]
Maar ik zou me ook zorgen maken want als ze nu zo veel tijd samen doorbrengen, een kindje krijgen en jullie haast geen contact meer hebben groeien zij juist meer naar elkaar toe en jullie meer uit elkaar. Ik hoop dat het allemaal weer wordt zoals het was na de bevalling....
Wow, ik mag hopen dat zij naar elkaar toe groeien, er is een kindje op komst, een kind van hun samen, het product van hun liefde. Als minnares sta je altijd op de tweede plaats en niet rot bedoelt maar je moet wél je plek kennen. Natuurlijk zal het voor iddan heerlijk zijn als het wordt als voor de bevalling maar voor haar minnaar en zijn vrouw zou het toch écht beter zijn als dit niet het geval is.
Dan verplaats ik me éven in zijn nummer 1...
[...]
Maar ik zou me ook zorgen maken want als ze nu zo veel tijd samen doorbrengen, een kindje krijgen en jullie haast geen contact meer hebben groeien zij juist meer naar elkaar toe en jullie meer uit elkaar. Ik hoop dat het allemaal weer wordt zoals het was na de bevalling....
Wow, ik mag hopen dat zij naar elkaar toe groeien, er is een kindje op komst, een kind van hun samen, het product van hun liefde. Als minnares sta je altijd op de tweede plaats en niet rot bedoelt maar je moet wél je plek kennen. Natuurlijk zal het voor iddan heerlijk zijn als het wordt als voor de bevalling maar voor haar minnaar en zijn vrouw zou het toch écht beter zijn als dit niet het geval is.
Dan verplaats ik me éven in zijn nummer 1...
maandag 27 februari 2012 om 17:58
quote:obsession schreef op 27 februari 2012 @ 17:15:
sorry dat ik zomaar begin te reageren trouwens. ik heb het idee dat jullie elkaars verhaal allemaal al kennen en misschien had ik eerst wat over mezelf moeten vertellen? ik weet niet wat gebruikelijk is in dit topic.Het is geen must maar wel fijn als je jezelf even voorstelt, wat is je situatie en hoe sta je erin, zodat we weten tegen wie we kletsen
sorry dat ik zomaar begin te reageren trouwens. ik heb het idee dat jullie elkaars verhaal allemaal al kennen en misschien had ik eerst wat over mezelf moeten vertellen? ik weet niet wat gebruikelijk is in dit topic.Het is geen must maar wel fijn als je jezelf even voorstelt, wat is je situatie en hoe sta je erin, zodat we weten tegen wie we kletsen
maandag 27 februari 2012 om 18:33
iddan, ik snap je helemaal hoor! Natuurlijk weet je rationeel dat het beter is om te stoppen maar je hart zegt iets anders. Je hebt best kans dat ook hij gewoon anders wordt na de bevalling. Dan sluit hij zijn kind in de armen en bestaat er even niks anders meer. Het kan ook zijn dat hij zich nu best een soort van schuldig voelt maar nog niet helemaal afscheid van je kan nemen.
Je kan zijn gedrag niet beinvloeden, alleen maar bedenken of jij dit aan kan zo.
Je kan zijn gedrag niet beinvloeden, alleen maar bedenken of jij dit aan kan zo.
maandag 27 februari 2012 om 18:35
maandag 27 februari 2012 om 18:52
Soms is het toch zo moeilijk...een minnaar.
Soms denk ik, was ik er maar nooit aan begonnen.
Is dat intens gelukkig gevoel dat je op bepaalde momenten hebt het waard? Is dit het waard om soms die enorm pijnlijke momenten te beleven waar je het met niemand over kunt hebben? Die twijfels...die onzekerheid over dat het ooit plots ineens allemaal kan voorbij zijn...
Dat gevoel hem met de wereld te willen delen maar niet kunnen...
Ik denk vaker, was ik er niet aan begonnen dan zou ik ook nooit in een emotionele rollercoaster terecht zijn gekomen?
Maar dan had ik ook nooit die intense momenten meegemaakt?
Wat weegt het meest door voor jullie?
Soms denk ik, was ik er maar nooit aan begonnen.
Is dat intens gelukkig gevoel dat je op bepaalde momenten hebt het waard? Is dit het waard om soms die enorm pijnlijke momenten te beleven waar je het met niemand over kunt hebben? Die twijfels...die onzekerheid over dat het ooit plots ineens allemaal kan voorbij zijn...
Dat gevoel hem met de wereld te willen delen maar niet kunnen...
Ik denk vaker, was ik er niet aan begonnen dan zou ik ook nooit in een emotionele rollercoaster terecht zijn gekomen?
Maar dan had ik ook nooit die intense momenten meegemaakt?
Wat weegt het meest door voor jullie?
maandag 27 februari 2012 om 22:01
quote:Rooss4 schreef op 27 februari 2012 @ 17:56:
[...]
Wow, ik mag hopen dat zij naar elkaar toe groeien, er is een kindje op komst, een kind van hun samen, het product van hun liefde. Als minnares sta je altijd op de tweede plaats en niet rot bedoelt maar je moet wél je plek kennen. Natuurlijk zal het voor iddan heerlijk zijn als het wordt als voor de bevalling maar voor haar minnaar en zijn vrouw zou het toch écht beter zijn als dit niet het geval is.
Dan verplaats ik me éven in zijn nummer 1...Het hoeft niet zo te zijn dat het voor haar minnaar en zijn vrouw beter is als iddan en hij elkaar niet meer zien. Blijkbaar was er toch een behoefte bij hem die zij vervulde. Ik denk dat de relatie met de nr. 1 er in veel gevallen heel erg van kan profiteren als er een minnares/minnaar in het spel is.
[...]
Wow, ik mag hopen dat zij naar elkaar toe groeien, er is een kindje op komst, een kind van hun samen, het product van hun liefde. Als minnares sta je altijd op de tweede plaats en niet rot bedoelt maar je moet wél je plek kennen. Natuurlijk zal het voor iddan heerlijk zijn als het wordt als voor de bevalling maar voor haar minnaar en zijn vrouw zou het toch écht beter zijn als dit niet het geval is.
Dan verplaats ik me éven in zijn nummer 1...Het hoeft niet zo te zijn dat het voor haar minnaar en zijn vrouw beter is als iddan en hij elkaar niet meer zien. Blijkbaar was er toch een behoefte bij hem die zij vervulde. Ik denk dat de relatie met de nr. 1 er in veel gevallen heel erg van kan profiteren als er een minnares/minnaar in het spel is.
maandag 27 februari 2012 om 22:10
quote:Rooss4 schreef op 27 februari 2012 @ 17:58:
[...]
Het is geen must maar wel fijn als je jezelf even voorstelt, wat is je situatie en hoe sta je erin, zodat we weten tegen wie we kletsen
Ok. Ik ben al sinds mijn tienerjaren bij de man waarmee ik getrouwd ben en waar ik twee kinderen mee heb. Goede relatie (ook qua sex) maar ik wilde weer de passie en spanning ervaren van een nieuwe relatie. Mijn man stemde er twee jaar geleden mee in een open relatie te hebben. Inmiddels heb ik een paar spannende dates en een korte affaire gehad tot ik mijn huidige 'geheime liefde' leerde kennen. Altijd mannen die zelf ook gebonden waren omdat ik het niet aan zou durven met een single. Ik ben niet van plan mijn huwelijk op te geven en met een single heb ik meer angst voor claim-gedrag dan met iemand die zelf een partner heeft die hij niet kwijt wil.
Sinds een jaar heb ik een minnaar waar ik stapelgek op ben. We chatten/e-mailen/ bellen zo vaak mogelijk en zien elkaar 1 á 2 keer per maand. Stiekem. Want zijn vrouw weet het niet. Hij heeft ook een gezin.
[...]
Het is geen must maar wel fijn als je jezelf even voorstelt, wat is je situatie en hoe sta je erin, zodat we weten tegen wie we kletsen
Ok. Ik ben al sinds mijn tienerjaren bij de man waarmee ik getrouwd ben en waar ik twee kinderen mee heb. Goede relatie (ook qua sex) maar ik wilde weer de passie en spanning ervaren van een nieuwe relatie. Mijn man stemde er twee jaar geleden mee in een open relatie te hebben. Inmiddels heb ik een paar spannende dates en een korte affaire gehad tot ik mijn huidige 'geheime liefde' leerde kennen. Altijd mannen die zelf ook gebonden waren omdat ik het niet aan zou durven met een single. Ik ben niet van plan mijn huwelijk op te geven en met een single heb ik meer angst voor claim-gedrag dan met iemand die zelf een partner heeft die hij niet kwijt wil.
Sinds een jaar heb ik een minnaar waar ik stapelgek op ben. We chatten/e-mailen/ bellen zo vaak mogelijk en zien elkaar 1 á 2 keer per maand. Stiekem. Want zijn vrouw weet het niet. Hij heeft ook een gezin.
maandag 27 februari 2012 om 22:15
quote:x_ella_x schreef op 27 februari 2012 @ 18:52:
Soms is het toch zo moeilijk...een minnaar.
Soms denk ik, was ik er maar nooit aan begonnen.
Is dat intens gelukkig gevoel dat je op bepaalde momenten hebt het waard? Is dit het waard om soms die enorm pijnlijke momenten te beleven waar je het met niemand over kunt hebben? Die twijfels...die onzekerheid over dat het ooit plots ineens allemaal kan voorbij zijn...
Dat gevoel hem met de wereld te willen delen maar niet kunnen...
Ik denk vaker, was ik er niet aan begonnen dan zou ik ook nooit in een emotionele rollercoaster terecht zijn gekomen?
Maar dan had ik ook nooit die intense momenten meegemaakt?
Wat weegt het meest door voor jullie?
Heel herkenbaar. Geldt dit voor iedereen die een minnaar heeft? Zo veel onzekerheden en verlangens die waarschijnlijk nooit vervuld kunnen worden.... ik kan er soms heel erg depressief van worden.
Maar voor mij zijn de highs zijn de lows dubbel en dwars waard!
Soms is het toch zo moeilijk...een minnaar.
Soms denk ik, was ik er maar nooit aan begonnen.
Is dat intens gelukkig gevoel dat je op bepaalde momenten hebt het waard? Is dit het waard om soms die enorm pijnlijke momenten te beleven waar je het met niemand over kunt hebben? Die twijfels...die onzekerheid over dat het ooit plots ineens allemaal kan voorbij zijn...
Dat gevoel hem met de wereld te willen delen maar niet kunnen...
Ik denk vaker, was ik er niet aan begonnen dan zou ik ook nooit in een emotionele rollercoaster terecht zijn gekomen?
Maar dan had ik ook nooit die intense momenten meegemaakt?
Wat weegt het meest door voor jullie?
Heel herkenbaar. Geldt dit voor iedereen die een minnaar heeft? Zo veel onzekerheden en verlangens die waarschijnlijk nooit vervuld kunnen worden.... ik kan er soms heel erg depressief van worden.
Maar voor mij zijn de highs zijn de lows dubbel en dwars waard!
maandag 27 februari 2012 om 23:22
HVJZ, wat een pijn lees ik nog. 
Iddan, stop ermee nu het nog kan, dat is mijn enige advies. Hij krijgt een kind, hij heeft een relatie, jullie kennen elkaar nog heel kort.
Hier gaat het stoppen, denk ik. Er is in beide relaties veel gebeurd, zowel met nr1 als met nr2, het kost me teveel en het is te ingewikkeld. En het weegt niet meer tegen elkaar op. Maar oh, wat een pijn en wat een verdriet, terwijl het nog niet eens zeker is. Ik weet werkelijk niet hoe ik het voor elkaar moet krijgen, maar het gaat niet zo.
Iddan, stop ermee nu het nog kan, dat is mijn enige advies. Hij krijgt een kind, hij heeft een relatie, jullie kennen elkaar nog heel kort.
Hier gaat het stoppen, denk ik. Er is in beide relaties veel gebeurd, zowel met nr1 als met nr2, het kost me teveel en het is te ingewikkeld. En het weegt niet meer tegen elkaar op. Maar oh, wat een pijn en wat een verdriet, terwijl het nog niet eens zeker is. Ik weet werkelijk niet hoe ik het voor elkaar moet krijgen, maar het gaat niet zo.
maandag 27 februari 2012 om 23:24
Ella, ik lees je post nu. Ik vraag me dat ook al weken af. En het lijkt vaak te werken, alles in balans. Maar dan gaat het úit balans, en dat gaat het zóver uit balans dat het niet leuk meer is. Plus, dat ook het in balans houden zó intensief is, dat vergeet ik af en toe, als ik gewoon aan het genieten ben van het in balans zijn, wat voor energie het kost om het zo te houden. En dat gaat ten koste van andere dingen.
Maar die mooie momenten, die zijn zó mooi, dat maakt het zo moeilijk. Het is écht een verslaving denk ik.
Maar die mooie momenten, die zijn zó mooi, dat maakt het zo moeilijk. Het is écht een verslaving denk ik.
dinsdag 28 februari 2012 om 02:36
Auw herfstig, mooi kut!
Toen ik op die T splitsing stond putte ik troost uit het feit dat ik vanaf het moment van de breuk kon gaan verwerken. Ik wist dat ik liefdesverdriet zou krijgen maar ik wist ook dat het eindig was. Zolang de relatie in stand bleef kon ik niet verwerken, alleen maar vechten. Wetende dat ik het gevecht nooit zou winnen.
Obsession, hoe arm is een relatie als een nummer 2 ervoor moet zorgen dat één partij het handelt? Zeker als er een kind op komst is. Natuurlijk vervult zij een behoefte maar hoe lang gaat hij dit volhouden? Is hij de rest van zijn leven afhankelijk van minnaressen om zijn huwelijk in stand te houden? En tegelijkertijd maakt hij zijn gezin compleet? Deze denkwijze krijg ik niet rond in de kop hoor.
Toen ik op die T splitsing stond putte ik troost uit het feit dat ik vanaf het moment van de breuk kon gaan verwerken. Ik wist dat ik liefdesverdriet zou krijgen maar ik wist ook dat het eindig was. Zolang de relatie in stand bleef kon ik niet verwerken, alleen maar vechten. Wetende dat ik het gevecht nooit zou winnen.
Obsession, hoe arm is een relatie als een nummer 2 ervoor moet zorgen dat één partij het handelt? Zeker als er een kind op komst is. Natuurlijk vervult zij een behoefte maar hoe lang gaat hij dit volhouden? Is hij de rest van zijn leven afhankelijk van minnaressen om zijn huwelijk in stand te houden? En tegelijkertijd maakt hij zijn gezin compleet? Deze denkwijze krijg ik niet rond in de kop hoor.
dinsdag 28 februari 2012 om 02:43
Ben jij single hans?
Het maakt eigenlijk niet uit of ze loog of niet, ze wilde het eindigen hoe dan ook, ze heeft gekozen.
Het is kut maar wél haar keuze. Jij blijft achter met een gebroken hart, net als zij waarschijnlijk. Ze is heel sterk geweest en wat rest is de brokstukken rapen en lijmen.
De grote keerzijde van het minnaarschap.
Het maakt eigenlijk niet uit of ze loog of niet, ze wilde het eindigen hoe dan ook, ze heeft gekozen.
Het is kut maar wél haar keuze. Jij blijft achter met een gebroken hart, net als zij waarschijnlijk. Ze is heel sterk geweest en wat rest is de brokstukken rapen en lijmen.
De grote keerzijde van het minnaarschap.
