Kinderen
alle pijlers
Zwaar gehandicapt kindje afstaan?
donderdag 2 augustus 2012 om 13:54
Stel, je bevalt van een kindje, waar je de afgelopen 9 maanden van dacht dat er niks mis mee was. Echter blijkt dit kind na een tijdje zwaar geestelijk gehandicapt te zijn, met naast een zeer laag IQ ook nog autisme en andere problemen. Zou je het kindje dan houden? Of is het, voor jou, de mogelijkheid dat je het af staat (en kan dit eigenlijk in dit land?)
Gisteren kwam in een ander topic de documentaire Jeroen jeroen ter sprake en ik herinner me nog dat ik daar vol afgrijzen naar keek. Het lijkt me zo heftig als je je eigen leven moet opgeven om te zorgen voor zo'n kindje. Ik zeg je eerlijk: ik kan dat niet.
Een kindje met een fysieke handicap, of een kindje met het Down Syndroom dat niet al te zwaar gehandicapt is trek ik nog wel. Maar als het zo zwaar en meervoudig gehandicapt is als die Jeroen... ik kan dat gewoon niet.
Wat vinden jullie?
Gisteren kwam in een ander topic de documentaire Jeroen jeroen ter sprake en ik herinner me nog dat ik daar vol afgrijzen naar keek. Het lijkt me zo heftig als je je eigen leven moet opgeven om te zorgen voor zo'n kindje. Ik zeg je eerlijk: ik kan dat niet.
Een kindje met een fysieke handicap, of een kindje met het Down Syndroom dat niet al te zwaar gehandicapt is trek ik nog wel. Maar als het zo zwaar en meervoudig gehandicapt is als die Jeroen... ik kan dat gewoon niet.
Wat vinden jullie?
donderdag 2 augustus 2012 om 18:41
quote:Gamayun schreef op 02 augustus 2012 @ 18:38:
Nav dit topic ben ik net begonnen aan die docu Jeroen Jeroen, ik vind dat dus niet aandoenlijk. Ik vind het gedrag nu al grensoverschrijdend en ik ben nog maar net begonnen aan de docu. Ik begrijp dat hij gehandicapt is en er dus waarschijnlijk niet heel veel aan kan doen, dat betekent echter niet dat ik het dus maar aandoenlijk moet vinden, toch? Ik zou niet kunnen werken met mensen die zulk gedrag vertonen. En ik denk dat ik het als moeder ook absoluut niet zou trekken, maar misschien denk je daar anders over als je zelf in zo'n situatie zou komen.
"Zijn gedrag" komt voort uit een ernstige handicap. Dat is vaak heel lastig en heel moeilijk, maar er zitten zeker (vind ik) hele aandoenlijke momenten in.
Hij ziet en ervaart dingen anders dan wij dat zien. Hij communiceert anders. "Zijn gedrag" komt daar mede uit voort, aan proberen aansluiting te vinden, aan proberen te communiceren en iets duidelijk te maken. Dat kan je niet zien? Je ziet niet dat dat 'plukken' bijvoorbeeld een poging is om te begrijpen wat voor een raar zwart ding (camera) voor zijn gezicht zweeft? Jij ziet alleen maar een rotting rotjong dat heel vervelend aan het doen is?
Nav dit topic ben ik net begonnen aan die docu Jeroen Jeroen, ik vind dat dus niet aandoenlijk. Ik vind het gedrag nu al grensoverschrijdend en ik ben nog maar net begonnen aan de docu. Ik begrijp dat hij gehandicapt is en er dus waarschijnlijk niet heel veel aan kan doen, dat betekent echter niet dat ik het dus maar aandoenlijk moet vinden, toch? Ik zou niet kunnen werken met mensen die zulk gedrag vertonen. En ik denk dat ik het als moeder ook absoluut niet zou trekken, maar misschien denk je daar anders over als je zelf in zo'n situatie zou komen.
"Zijn gedrag" komt voort uit een ernstige handicap. Dat is vaak heel lastig en heel moeilijk, maar er zitten zeker (vind ik) hele aandoenlijke momenten in.
Hij ziet en ervaart dingen anders dan wij dat zien. Hij communiceert anders. "Zijn gedrag" komt daar mede uit voort, aan proberen aansluiting te vinden, aan proberen te communiceren en iets duidelijk te maken. Dat kan je niet zien? Je ziet niet dat dat 'plukken' bijvoorbeeld een poging is om te begrijpen wat voor een raar zwart ding (camera) voor zijn gezicht zweeft? Jij ziet alleen maar een rotting rotjong dat heel vervelend aan het doen is?
donderdag 2 augustus 2012 om 18:42
quote:Gamayun schreef op 02 augustus 2012 @ 18:20:
Elninjoo, ik denk niet dat mensen per definitie moeite hebben met je 'afwijkende mening', maar juist moeite hebben met jouw teksten. Die komen regelmatig over alsof je bewust provoceert en probeert te kwetsen.
Je mag vinden wat je vindt, en je kunt je mening daarnaast op een normale en respectvolle manier brengen.
Kinderen standaard aanduiden met 'het (ding)' is onnodig. Kinderen zijn mensen. Zelfs al wil je ze niet, heb je ze liever niet om je heen (ik zit ook liever rustig in het park zonder kinderen die over en om mij heen duikelen), dan nog kun je ze zien als wat ze zijn: mensen. En geen dingen. Woordkeus en zo.
Een tekst als 'ik vind dat het mogelijk moet zijn een zwaar gehandicapt kind te euthanaseren omdat ik dat geen menswaardig leven vindt' klinkt een stuk beter dan 'sja, gehandicapte dieren maak je ook af.'
Woordkeus.
De eerste zin is natuurlijk ook voer voor discussie, alleen wel op een... andere manier.
EN heeft zelf al meerdere keren aangegeven dat ze hier zit (en niet op een kindervrijen-forum) omdat ze zo'n lol heeft in discussiëren en op een kindervrijen-forum met alleen maar gelijkgestemden wordt dat natuurlijk lastig. Vanuit dat oogpunt is het logisch dat ze haar mening wat scherp aanzet, anders gaat de leut er af.
Ik denk dat je EN dan ook niet al te serieus moet nemen in haar uitingen. Hoewel het voor mij als gewone normale forummer af en toe wel een beetje vermoeiend wordt, dat wel. En ik begrijp ook niet zo goed hoe je zo'n internetpersoonlijkheid zo veel jaren zo hardnekkig in stand weet te houden, en waarom je dat überhaupt zou willen.
Maar goed, nog even ontopic: ik denk dat je hier een onderscheid moet maken tussen bij de geboorte afstaan en na verloop van tijd besluiten je kind uit huis te plaatsen. Het eerste kan ik me niet voorstellen, het tweede wel.
Elninjoo, ik denk niet dat mensen per definitie moeite hebben met je 'afwijkende mening', maar juist moeite hebben met jouw teksten. Die komen regelmatig over alsof je bewust provoceert en probeert te kwetsen.
Je mag vinden wat je vindt, en je kunt je mening daarnaast op een normale en respectvolle manier brengen.
Kinderen standaard aanduiden met 'het (ding)' is onnodig. Kinderen zijn mensen. Zelfs al wil je ze niet, heb je ze liever niet om je heen (ik zit ook liever rustig in het park zonder kinderen die over en om mij heen duikelen), dan nog kun je ze zien als wat ze zijn: mensen. En geen dingen. Woordkeus en zo.
Een tekst als 'ik vind dat het mogelijk moet zijn een zwaar gehandicapt kind te euthanaseren omdat ik dat geen menswaardig leven vindt' klinkt een stuk beter dan 'sja, gehandicapte dieren maak je ook af.'
Woordkeus.
De eerste zin is natuurlijk ook voer voor discussie, alleen wel op een... andere manier.
EN heeft zelf al meerdere keren aangegeven dat ze hier zit (en niet op een kindervrijen-forum) omdat ze zo'n lol heeft in discussiëren en op een kindervrijen-forum met alleen maar gelijkgestemden wordt dat natuurlijk lastig. Vanuit dat oogpunt is het logisch dat ze haar mening wat scherp aanzet, anders gaat de leut er af.
Ik denk dat je EN dan ook niet al te serieus moet nemen in haar uitingen. Hoewel het voor mij als gewone normale forummer af en toe wel een beetje vermoeiend wordt, dat wel. En ik begrijp ook niet zo goed hoe je zo'n internetpersoonlijkheid zo veel jaren zo hardnekkig in stand weet te houden, en waarom je dat überhaupt zou willen.
Maar goed, nog even ontopic: ik denk dat je hier een onderscheid moet maken tussen bij de geboorte afstaan en na verloop van tijd besluiten je kind uit huis te plaatsen. Het eerste kan ik me niet voorstellen, het tweede wel.
donderdag 2 augustus 2012 om 18:44
Thomaaas, ik zou het fijn vinden als je me geen woorden in het toetsenbord zou leggen.
Ik zeg dat ik het gedrag niet als aandoenlijk ervaar en dat ik het grensoverschrijdend gedrag vind.
Nergens zeg ik 'wat ik al dan niet in dat gedrag zie' en nare woorden leg ik al helemaal niet in mijn toetsenbord.
Als je wil weten hoe ik ergens over denk, kan je het me vragen en hoef je geen aannames te doen.
Bedankt.
Ik zeg dat ik het gedrag niet als aandoenlijk ervaar en dat ik het grensoverschrijdend gedrag vind.
Nergens zeg ik 'wat ik al dan niet in dat gedrag zie' en nare woorden leg ik al helemaal niet in mijn toetsenbord.
Als je wil weten hoe ik ergens over denk, kan je het me vragen en hoef je geen aannames te doen.
Bedankt.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
donderdag 2 augustus 2012 om 18:46
quote:Gamayun schreef op 02 augustus 2012 @ 18:44:
Thomaaas, ik zou het fijn vinden als je me geen woorden in het toetsenbord zou leggen.
Ik zeg dat ik het gedrag niet als aandoenlijk ervaar en dat ik het grensoverschrijdend gedrag vind.
Nergens zeg ik 'wat ik al dan niet in dat gedrag zie' en nare woorden leg ik al helemaal niet in mijn toetsenbord.
Als je wil weten hoe ik ergens over denk, kan je het me vragen en hoef je geen aannames te doen.
Bedankt.Ik leg je geen woorden in je mond danwel toetsenbord, ik stel je vragen.
Thomaaas, ik zou het fijn vinden als je me geen woorden in het toetsenbord zou leggen.
Ik zeg dat ik het gedrag niet als aandoenlijk ervaar en dat ik het grensoverschrijdend gedrag vind.
Nergens zeg ik 'wat ik al dan niet in dat gedrag zie' en nare woorden leg ik al helemaal niet in mijn toetsenbord.
Als je wil weten hoe ik ergens over denk, kan je het me vragen en hoef je geen aannames te doen.
Bedankt.Ik leg je geen woorden in je mond danwel toetsenbord, ik stel je vragen.
donderdag 2 augustus 2012 om 18:51
quote:thomaaas schreef op 02 augustus 2012 @ 18:46:
[...]
Ik leg je geen woorden in je mond danwel toetsenbord, ik stel je vragen.
Je stelt me bijzonder suggestieve vragen.
Jouw manier van vragen nodigt mij niet uit tot een inhoudelijke reactie. Als je werkelijk geïnteresseerd bent in antwoorden hoor ik het graag, dan beantwoord ik je vragen met plezier. Dan moet je ze alleen wel even anders formuleren
[...]
Ik leg je geen woorden in je mond danwel toetsenbord, ik stel je vragen.
Je stelt me bijzonder suggestieve vragen.
Jouw manier van vragen nodigt mij niet uit tot een inhoudelijke reactie. Als je werkelijk geïnteresseerd bent in antwoorden hoor ik het graag, dan beantwoord ik je vragen met plezier. Dan moet je ze alleen wel even anders formuleren
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
donderdag 2 augustus 2012 om 18:52
Mijn 1e zoon had trisomie 18 zeer ernstige handicap die niet met het leven verenigbaar is. Helaas heeft hij maar 3 dagen mogen leven maar ik had al mijn liefde en zorg willen geven als hij een andere handicap had en wij komen dat te weten na de geboorte geen haar op mijn hoofd om hen à f te staan.
Later hebben wij testen gedaan om zeker te weten of ze op chromosoom gebied geen afwijkingen hadden. Ja bij afwijkingen hadden wij de zwangerschap afgebroken en nee dat vind ik niet het zelfde als je kind afstaan. op een aantal dingen wilde wij zekerheid geen risico om weer een kindje te verliezen, tuurlijk kunnen ze nog onder een auto komen.
Als mijn nu 3 maanden oude zoon zwaar autistisch blijkt te zijn zal ik met alle liefde voor hem zorgen en zeker niet afstaan.
Later hebben wij testen gedaan om zeker te weten of ze op chromosoom gebied geen afwijkingen hadden. Ja bij afwijkingen hadden wij de zwangerschap afgebroken en nee dat vind ik niet het zelfde als je kind afstaan. op een aantal dingen wilde wij zekerheid geen risico om weer een kindje te verliezen, tuurlijk kunnen ze nog onder een auto komen.
Als mijn nu 3 maanden oude zoon zwaar autistisch blijkt te zijn zal ik met alle liefde voor hem zorgen en zeker niet afstaan.
donderdag 2 augustus 2012 om 18:52
donderdag 2 augustus 2012 om 18:55
quote:Gamayun schreef op 02 augustus 2012 @ 18:51:
[...]
Je stelt me bijzonder suggestieve vragen.
Jouw manier van vragen nodigt mij niet uit tot een inhoudelijke reactie. Als je werkelijk geïnteresseerd bent in antwoorden hoor ik het graag, dan beantwoord ik je vragen met plezier. Dan moet je ze alleen wel even anders formuleren Neuh, laat maar.
[...]
Je stelt me bijzonder suggestieve vragen.
Jouw manier van vragen nodigt mij niet uit tot een inhoudelijke reactie. Als je werkelijk geïnteresseerd bent in antwoorden hoor ik het graag, dan beantwoord ik je vragen met plezier. Dan moet je ze alleen wel even anders formuleren Neuh, laat maar.
donderdag 2 augustus 2012 om 18:57
Ik denk dat mijn moeder die haar meervoudig gehandicapte dochtertje 39 jaar geleden na 6 weken naar het kerkhof heeft moeten brengen er alles voor over zou hebben als ze haar kind nu nog bij zich had i.p.v. wekelijks een bloemetje bij een grafsteen neer te leggen.!
Geen dag gaat er voorbij dat ze er niet aan denkt.!
Geen dag gaat er voorbij dat ze er niet aan denkt.!
donderdag 2 augustus 2012 om 19:07
wat verschrikkelijk perel! zo iets wens je je vijand nog niet toe.
maar even een vraag; stel je geeft je baby weg, wat gaat daar dan mee gebeuren? niemand wilt lijkt mij zo een kindje adopteren...
ik vind het trouwens de verantwoordelijkheid van de ouders dat je kind goed verzorgd word (wat voor ziekte of handicap dan ook)
makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
maar even een vraag; stel je geeft je baby weg, wat gaat daar dan mee gebeuren? niemand wilt lijkt mij zo een kindje adopteren...
ik vind het trouwens de verantwoordelijkheid van de ouders dat je kind goed verzorgd word (wat voor ziekte of handicap dan ook)
makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
donderdag 2 augustus 2012 om 19:07
quote:thomaaas schreef op 02 augustus 2012 @ 17:50:
[...]
Ja, dat doet Jeroen allemaal express! Hij irriteert graag iedereen om hem heen en is gewoon onopgevoed. Nee, dat doet ie niet expres. Hij heeft autisme en kan er niks aan doen, maar IK VIND hem vervelend in het filmpje. En IK zou er niet mee om kunnen gaan.
[...]
Ja, dat doet Jeroen allemaal express! Hij irriteert graag iedereen om hem heen en is gewoon onopgevoed. Nee, dat doet ie niet expres. Hij heeft autisme en kan er niks aan doen, maar IK VIND hem vervelend in het filmpje. En IK zou er niet mee om kunnen gaan.
donderdag 2 augustus 2012 om 19:10
donderdag 2 augustus 2012 om 19:10
donderdag 2 augustus 2012 om 19:12
Ik ben door de jaren heen wel veranderd, ik kan mezelf aardig neerzetten nu, maar in die tijd liet ik over me heen lopen en de dingen die gebeurden daar was ik het niet altijd mee eens, maar kon er niet zo tegenop.
Daardoor is er een hoop anders gegaan dan ik eigenlijk heb gewild, en ook de tijd is nu gewoon anders, op zich heb ik het wel goed verwerkt allemaal, maar zo nu en dan kan ik er nog erg verdrietig om zijn.
De twee zwangerschappen erna zijn niet ontspannen geweest, er was kans op herhaling, en ondanks goede uitslagen van vlokkentest en vruchtwaterpunctie bleef er toch een angst hangen.
Ongeveer een jaar nadat ik bevallen was heb ik een mooie droom gehad, ik was aan het wandelen met een klein kindje, het zette net haar eerste stapjes. Het had witte kleertjes aan en blonde krulletjes. Ik had het aan de hand.
Ik 'wist' dat dit mijn dochtertje was.
We hadden een afspraak met een mevrouw, ik zou het kindje aan haar overdragen.
Daar kwam ze al aangelopen, een vrouw in een zacht, poederroze mantelpakje, bijpassende pumps.
Er hing een soort stralenkrans om haar heen.
Toen ze bij ons was, hurkte ze en spreidde ze haar armen om het kindje op te vangen. 'Toe maar, zei ik, ga maar'. Ze ging, en zodra ze bij die vrouw was, was het goed.
Ik wisselde wat blikken van verstandhouding, heel raar, woorden waren niet nodig. Mijn kindje was bij haar in goede handen, ik heb haar aan haar toevertrouwd.
Toen ik wakker werd, had ik een gevoel dat ik ergens goed aan gedaan had.
Maar het was natuurlijk maar een droom, maar wel een met een enorme betekenis voor mij.
Ik had het losgelaten.
Ik heb verder niets van haar.
Geen foto, of handafdrukje, geen grafje, geen sterretjesveld.
Ik weet alleen haar naam. Niet officieel, maar wel die ze gekregen zou hebben.
Daardoor is er een hoop anders gegaan dan ik eigenlijk heb gewild, en ook de tijd is nu gewoon anders, op zich heb ik het wel goed verwerkt allemaal, maar zo nu en dan kan ik er nog erg verdrietig om zijn.
De twee zwangerschappen erna zijn niet ontspannen geweest, er was kans op herhaling, en ondanks goede uitslagen van vlokkentest en vruchtwaterpunctie bleef er toch een angst hangen.
Ongeveer een jaar nadat ik bevallen was heb ik een mooie droom gehad, ik was aan het wandelen met een klein kindje, het zette net haar eerste stapjes. Het had witte kleertjes aan en blonde krulletjes. Ik had het aan de hand.
Ik 'wist' dat dit mijn dochtertje was.
We hadden een afspraak met een mevrouw, ik zou het kindje aan haar overdragen.
Daar kwam ze al aangelopen, een vrouw in een zacht, poederroze mantelpakje, bijpassende pumps.
Er hing een soort stralenkrans om haar heen.
Toen ze bij ons was, hurkte ze en spreidde ze haar armen om het kindje op te vangen. 'Toe maar, zei ik, ga maar'. Ze ging, en zodra ze bij die vrouw was, was het goed.
Ik wisselde wat blikken van verstandhouding, heel raar, woorden waren niet nodig. Mijn kindje was bij haar in goede handen, ik heb haar aan haar toevertrouwd.
Toen ik wakker werd, had ik een gevoel dat ik ergens goed aan gedaan had.
Maar het was natuurlijk maar een droom, maar wel een met een enorme betekenis voor mij.
Ik had het losgelaten.
Ik heb verder niets van haar.
Geen foto, of handafdrukje, geen grafje, geen sterretjesveld.
Ik weet alleen haar naam. Niet officieel, maar wel die ze gekregen zou hebben.
donderdag 2 augustus 2012 om 19:13
quote:soam87 schreef op 02 augustus 2012 @ 19:07:
ik vind het trouwens de verantwoordelijkheid van de ouders dat je kind goed verzorgd word (wat voor ziekte of handicap dan ook)
makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Dat is ook makkelijker gezegd dan gedaan.
Alleen moet je niet uit het oog verliezen dat je als ouders ook hulp kunt krijgen.
En dan doet het nog verdriet en pijn maar mijn ervaring is dat je er ook liefde voor terug krijgt ook al is dat op een andere manier.
ik vind het trouwens de verantwoordelijkheid van de ouders dat je kind goed verzorgd word (wat voor ziekte of handicap dan ook)
makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Dat is ook makkelijker gezegd dan gedaan.
Alleen moet je niet uit het oog verliezen dat je als ouders ook hulp kunt krijgen.
En dan doet het nog verdriet en pijn maar mijn ervaring is dat je er ook liefde voor terug krijgt ook al is dat op een andere manier.
