Gezondheid
alle pijlers
mijn man is een narcist
vrijdag 15 maart 2013 om 21:02
Ik heb 22 jaar geleden mijn man leren kennen. Na 2 jaar zijn we gaan samenwonen. Ik wilde dit eigenlijk niet maar mijn dreigde dat ik onze relatie op het spel zette als ik niet met hem ging samenwonen. Eigenlijk had ik er op dat moment al een punt achter moeten zetten maar dat heb ik dus niet gedaan. Ik heb al een aantal banen voor hem op kunnen zeggen, bv. omdat hem de werktijden niet aanstonden. Ik vind het moeilijk om voor mezelf op te komen. Na de geboorte van ons kind heb ik een postpartum depressie gehad, ben opgenomen geweest en heb toen geleerd meer voor mezelf op te komen. En dat is volgens mijn man het probleem:ik meen voor mezelf op te moeten komen. Daarvoor hadden we nooit problemen(in zijn ogen). Maar mijn man wordt ook steeds erger. Vanaf dat ons kind 5 jaar was heeft hij 3 jaar niets met ons kind gedaan, echt niets! Hij vind dat hij zijn gang moet kunnen gaan, met werk en in vrije tijd. Hij doet ons kind beloftes en komt die niet na. Hij scheld ons kind uit voor o.a. sukkel(doet hij bij mij ook), zegt andere gemene dingen, dreigt hem pijn te doen en dat dat dan de schuld is van ons kind en soms blijft het niet bij dreigen. Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.Ik heb mijn man verteld dat ik vermoed dat hij een narcistisch persoonlijkheidsstoornis heeft. Hij heeft er over gelezen en herkent zichzelf hierin. Hij wil proberen te veranderen maar gezien eerdere pogingen mislukt zijn heb ik hier niet veel vertrouwen in.Wat betreft hem en mij: daar is het al te laat voor. er is te veel gebeurd. Hij weet dat als ik blijf , ik dat voor ons kind doe. Maar eigenlijk kan ik zo ook niet door. Ben al sinds eind 2011 depressief. Heb sinds de geboorte van ons kind min of meer niet meer gewerkt. Heb al 7 jaar geen hobby(is geen geld voor zegt mijn man, voor zijn hobby's natuurlijk wel) Hij heeft alleen vrede met dingen die hij zelf gedaan heeft. Hoe ik ook mijn best doe in het huishouden, hij had het altijd beter gedaan.
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
zaterdag 16 maart 2013 om 17:59
quote:shahla schreef op 16 maart 2013 @ 17:57:
[...]
1. Ik had het over conclusies (trekken), geen keuzes.
2. Hier bewijs je ook mijn punt van het té eenvoudig concluderen.Hierbij mijn eenvoudige snelle conclusie: het zijn slechte ouders die hun kind mishandelen.
[...]
1. Ik had het over conclusies (trekken), geen keuzes.
2. Hier bewijs je ook mijn punt van het té eenvoudig concluderen.Hierbij mijn eenvoudige snelle conclusie: het zijn slechte ouders die hun kind mishandelen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 16 maart 2013 om 18:03
quote:purkie4 schreef op 16 maart 2013 @ 17:47:
Ik ben niet meer de persoon die ik vroeger was en ik ga niet laten gebeuren dat mijn kind ook zo wordt!
Je zult inderdaad wel jezelf verloren hebben in deze situatie.
Wat ga je doen om te voorkomen dat je kind ook zo wordt?
Ik denk een gesprekje wat pas ergens in april gaat plaats vinden wel ver weg ligt, want dan maak je pas een begin. Verwacht niet teveel van dat gesprek. Vaak is het weinig meer dan een soort intake.
quote:Fijn dat er ook wat mensen zijn die zien dat het niet zo eenvoudig is dan dat het lijkt!
Is het ook niet. Zo'n partner en hoe zoiets op je brein inwerkt en je identiteit is nooit eenvoudig.
quote:en ben niet van plan me door anderen nog verder de grond in te laten stampen!Goed zo. Kom maar voor jezelf op. Zie je kans dat thuis ook toe te passen door in actie te komen en deze situatie te veranderen? (Al zal dat niet met hem samen zijn. Ik zie hem niet veranderen, want het is immers nooit zijn schuld, dus hij zal nooit zijn aandeel zien, laat staan dat hij eraan gaat werken om te veranderen.)
Ik ben niet meer de persoon die ik vroeger was en ik ga niet laten gebeuren dat mijn kind ook zo wordt!
Je zult inderdaad wel jezelf verloren hebben in deze situatie.
Wat ga je doen om te voorkomen dat je kind ook zo wordt?
Ik denk een gesprekje wat pas ergens in april gaat plaats vinden wel ver weg ligt, want dan maak je pas een begin. Verwacht niet teveel van dat gesprek. Vaak is het weinig meer dan een soort intake.
quote:Fijn dat er ook wat mensen zijn die zien dat het niet zo eenvoudig is dan dat het lijkt!
Is het ook niet. Zo'n partner en hoe zoiets op je brein inwerkt en je identiteit is nooit eenvoudig.
quote:en ben niet van plan me door anderen nog verder de grond in te laten stampen!Goed zo. Kom maar voor jezelf op. Zie je kans dat thuis ook toe te passen door in actie te komen en deze situatie te veranderen? (Al zal dat niet met hem samen zijn. Ik zie hem niet veranderen, want het is immers nooit zijn schuld, dus hij zal nooit zijn aandeel zien, laat staan dat hij eraan gaat werken om te veranderen.)
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 maart 2013 om 18:05
quote:viva-amber schreef op 16 maart 2013 @ 17:59:
[...]
Hierbij mijn eenvoudige snelle conclusie: het zijn slechte ouders die hun kind mishandelen.
Hij wel.
Met betrekking tot haar zie ik dat toch anders.
Jammer dat je haar over dezelfde kam scheert als hem.
Hij is het grote probleem. Zij moet vooral zien hoe ze hem uit haar leven krijgt en dat van haar kind.
[...]
Hierbij mijn eenvoudige snelle conclusie: het zijn slechte ouders die hun kind mishandelen.
Hij wel.
Met betrekking tot haar zie ik dat toch anders.
Jammer dat je haar over dezelfde kam scheert als hem.
Hij is het grote probleem. Zij moet vooral zien hoe ze hem uit haar leven krijgt en dat van haar kind.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 maart 2013 om 18:07
quote:shahla schreef op 16 maart 2013 @ 18:05:
[...]
Hij wel.
Met betrekking tot haar zie ik dat toch anders.
Jammer dat je haar over dezelfde kam scheert als hem.
Hij is het grote probleem. Zij moet vooral zien hoe ze hem uit haar leven krijgt en dat van haar kind.Jaren bij iemand blijven en je laten dwingen, je kind laten mishandelen waar je bijstaat is net zo goed pathologisch. Vooral wanneer je de kindermishandeling bagetaliseert terwijl je kind al geestelijk beschadigd is. Dat je eigenwaarde weg is, is tot daar aan toe, maar dat je ook je kind eigenwaarde en veiligheid ontzegt door je eigen kronkel om perse bij die man te blijven vind ik net zo goed ziek.
[...]
Hij wel.
Met betrekking tot haar zie ik dat toch anders.
Jammer dat je haar over dezelfde kam scheert als hem.
Hij is het grote probleem. Zij moet vooral zien hoe ze hem uit haar leven krijgt en dat van haar kind.Jaren bij iemand blijven en je laten dwingen, je kind laten mishandelen waar je bijstaat is net zo goed pathologisch. Vooral wanneer je de kindermishandeling bagetaliseert terwijl je kind al geestelijk beschadigd is. Dat je eigenwaarde weg is, is tot daar aan toe, maar dat je ook je kind eigenwaarde en veiligheid ontzegt door je eigen kronkel om perse bij die man te blijven vind ik net zo goed ziek.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 16 maart 2013 om 18:07
quote:Fame schreef op 16 maart 2013 @ 18:05:
Hier werden de deuren ingetrapt als er een verkeerslicht op rood stond. Was mijn schuld, ik ben namelijk een heks en kan van uit huis verkeerslichten bedienen.Die persoon móet haast wel een stoornis hebben. Een normaal mens (be)denkt zoiets niet.
Hier werden de deuren ingetrapt als er een verkeerslicht op rood stond. Was mijn schuld, ik ben namelijk een heks en kan van uit huis verkeerslichten bedienen.Die persoon móet haast wel een stoornis hebben. Een normaal mens (be)denkt zoiets niet.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 maart 2013 om 18:23
quote:viva-amber schreef op 16 maart 2013 @ 18:07:
[...]
Jaren bij iemand blijven en je laten dwingen, je kind laten mishandelen waar je bijstaat is net zo goed pathologisch. Vooral wanneer je dat omschrijft als niet zo erg. Dat je eigenwaarde weg is, is tot daar aan toe, maar dat je ook je kind eigenwaarde en veiligheid ontzegt door je eigen kronkel om perse bij die man te blijven vind ik net zo goed ziek.
Wie, wat, waar omschrijft dat als niet zo erg.
Het is wél erg als je een stuk vuil bent in je eigen huis.
Als je niks te zeggen hebt, op je tenen moet lopen en je nog een dreun toe kunt krijgen als het de 'heer' des huizes niet aanstaat. En het staat ze nogal gauw niet aan.
Denk je dat zo'n behandeling dag in dag uit je níet verandert? Dat je dan nog écht helder kunt denken en dientengevolge beslissingen kunt nemen? Want dat is niet zo. In elk geval niet zo makkelijk en eenvoudig als jij het stelt.
Je wordt een compleet ander iemand en zeker niet iemand die je had willen worden, maar dat sluipt er in.
En je hoeft absoluut geen mentale issues te hebben om dít te overkomen.
Een slachtoffer van huiselijk geweld ziek noemen, vind ik wat ver gaan.
[...]
Jaren bij iemand blijven en je laten dwingen, je kind laten mishandelen waar je bijstaat is net zo goed pathologisch. Vooral wanneer je dat omschrijft als niet zo erg. Dat je eigenwaarde weg is, is tot daar aan toe, maar dat je ook je kind eigenwaarde en veiligheid ontzegt door je eigen kronkel om perse bij die man te blijven vind ik net zo goed ziek.
Wie, wat, waar omschrijft dat als niet zo erg.
Het is wél erg als je een stuk vuil bent in je eigen huis.
Als je niks te zeggen hebt, op je tenen moet lopen en je nog een dreun toe kunt krijgen als het de 'heer' des huizes niet aanstaat. En het staat ze nogal gauw niet aan.
Denk je dat zo'n behandeling dag in dag uit je níet verandert? Dat je dan nog écht helder kunt denken en dientengevolge beslissingen kunt nemen? Want dat is niet zo. In elk geval niet zo makkelijk en eenvoudig als jij het stelt.
Je wordt een compleet ander iemand en zeker niet iemand die je had willen worden, maar dat sluipt er in.
En je hoeft absoluut geen mentale issues te hebben om dít te overkomen.
Een slachtoffer van huiselijk geweld ziek noemen, vind ik wat ver gaan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 maart 2013 om 18:27
quote:shahla schreef op 16 maart 2013 @ 18:07:
[...]
Die persoon móet haast wel een stoornis hebben. Een normaal mens (be)denkt zoiets niet.Ja, ja, ja, door diverse psychen vastgesteld, maar die waren natuurlijk allemaal zelf hartstikke gek, en dus weer einde therapie.
[...]
Die persoon móet haast wel een stoornis hebben. Een normaal mens (be)denkt zoiets niet.Ja, ja, ja, door diverse psychen vastgesteld, maar die waren natuurlijk allemaal zelf hartstikke gek, en dus weer einde therapie.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zaterdag 16 maart 2013 om 18:29
Wat weinig eigenwaarde moet je hebben, als je bij een vent blijft die zo met jou en je kind omgaat! Vooral dat laatste, dat moet voldoende zijn om de deur dicht te trekken. Haal je kind uit die onveilige situatie, jij hoort je kind te beschermen omdat een kind dat zelf niet kan!!
In alle tijd dat je er hierover zit te typen, had je allang actie kunnen ondernemen.
In alle tijd dat je er hierover zit te typen, had je allang actie kunnen ondernemen.
zaterdag 16 maart 2013 om 18:31
quote:purkie4 schreef op 15 maart 2013 @ 21:02:
I Ik wilde dit eigenlijk niet maar mijn dreigde dat ik onze relatie op het spel zette als ik niet met hem ging samenwonen. Eigenlijk had ik er op dat moment al een punt achter moeten zetten maar dat heb ik dus niet gedaan. I Maar mijn man wordt ook steeds erger. Vanaf dat ons kind 5 jaar was heeft hij 3 jaar niets met ons kind gedaan, echt niets! Hij vind dat hij zijn gang moet kunnen gaan, met werk en in vrije tijd. Hij doet ons kind beloftes en komt die niet na. Hij scheld ons kind uit voor o.a. sukkel(doet hij bij mij ook), zegt andere gemene dingen, dreigt hem pijn te doen en dat dat dan de schuld is van ons kind en soms blijft het niet bij dreigen. Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.daar is het al te laat voor. er is te veel gebeurd. Hij weet dat als ik blijf , ik dat voor ons kind doe.Ik lees toch heel duidelijk dat zij het bagetalisseert en dat zij ook weet waar zij mee bezig is.
I Ik wilde dit eigenlijk niet maar mijn dreigde dat ik onze relatie op het spel zette als ik niet met hem ging samenwonen. Eigenlijk had ik er op dat moment al een punt achter moeten zetten maar dat heb ik dus niet gedaan. I Maar mijn man wordt ook steeds erger. Vanaf dat ons kind 5 jaar was heeft hij 3 jaar niets met ons kind gedaan, echt niets! Hij vind dat hij zijn gang moet kunnen gaan, met werk en in vrije tijd. Hij doet ons kind beloftes en komt die niet na. Hij scheld ons kind uit voor o.a. sukkel(doet hij bij mij ook), zegt andere gemene dingen, dreigt hem pijn te doen en dat dat dan de schuld is van ons kind en soms blijft het niet bij dreigen. Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.daar is het al te laat voor. er is te veel gebeurd. Hij weet dat als ik blijf , ik dat voor ons kind doe.Ik lees toch heel duidelijk dat zij het bagetalisseert en dat zij ook weet waar zij mee bezig is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 16 maart 2013 om 18:32
Ik heb het mijn moeder altijd kwalijk genomen, dat ze mij in een onveilige situatie liet zitten, omdat ze zelf te slap was om mij eruit te halen. Moet er wel bij vermelden dat mijn moeder psychisch niet helemaal in orde was (duh), weinig eigenwaarde had en behoorlijk beinvloedbaar. Ze hing alles op aan het wel of niet hebben van een man. Mijn welzijn was niet zo belangrijk, als zij maar gelukkig was. De paradox was natuurlijk dat ze helemaal niet gelukkig was, maar ja, wat doe je eraan.
zaterdag 16 maart 2013 om 19:32
zaterdag 16 maart 2013 om 22:15
Iemand steekt haar hand uit naar een forum en dan gaan we lekker met elkaar haar hand er af hakken.
Tuurlijk is ze zelf ook verantwoordelijk voor haar daden en voor haar kind maar als je elke dag de grond in word getrapt ben je niet snel een stralend bloemetje meer...
@purkie
Jammer dat je tegen ons uitvalt.Er zijn meer mensen die dankzij het forum vriendschappen hebben opgebouwd en de stap hebben genomen uit een foute relatie.Dat kan jij ook en geloof me een forum kan een grote hulp zijn.
Ga niet vanuit je frustratie en woede nu hier van je af schoppen.Dat levert je namelijk helemaal niets op.
Je moet je pijlen richten op degene die dit heeft veroorzaakt en natuurlijk ook een beetje naar jezelf kijken.Natuurlijk heb je fouten gemaakt en is je zelfvertrouwen de grond in getrapt maar het verleden is niet automatisch je toekomst.
Vraag ( hier of ergens anders) hulp....kom op voor je kind...en reageer inhoudelijk op mensen die het goed met je voor hebben.Je zult zien dat als je oprecht en eerlijk antwoord en converseert het een grote steun kan zijn.
Tuurlijk is ze zelf ook verantwoordelijk voor haar daden en voor haar kind maar als je elke dag de grond in word getrapt ben je niet snel een stralend bloemetje meer...
@purkie
Jammer dat je tegen ons uitvalt.Er zijn meer mensen die dankzij het forum vriendschappen hebben opgebouwd en de stap hebben genomen uit een foute relatie.Dat kan jij ook en geloof me een forum kan een grote hulp zijn.
Ga niet vanuit je frustratie en woede nu hier van je af schoppen.Dat levert je namelijk helemaal niets op.
Je moet je pijlen richten op degene die dit heeft veroorzaakt en natuurlijk ook een beetje naar jezelf kijken.Natuurlijk heb je fouten gemaakt en is je zelfvertrouwen de grond in getrapt maar het verleden is niet automatisch je toekomst.
Vraag ( hier of ergens anders) hulp....kom op voor je kind...en reageer inhoudelijk op mensen die het goed met je voor hebben.Je zult zien dat als je oprecht en eerlijk antwoord en converseert het een grote steun kan zijn.
zaterdag 16 maart 2013 om 22:22
Ik ben nog maar weinig te zien op het forum en de reden is dit. Ik werd ook zo naar en hard zoals velen hier. Misschien komt het aan de jarenlange reacties en hoe goed 'we' het zelf allemaal doen. Terwijl ik er zelf ook ooit een zooitje van maakte met zo een man.
To, het klopt dat jij verantwoordelijkheid hebt voor jezelf en je kind. Ik weet ook hoe je subtiel in een situatie getrokken kunt worden en bij jezelf kunt denke 'het valt wel mee'.
Ik raad je aan hulp te zoeken en een weg te vinden uit de situatie. Je bent meer dan een deurmat. En je kind ook. Sterkte.
To, het klopt dat jij verantwoordelijkheid hebt voor jezelf en je kind. Ik weet ook hoe je subtiel in een situatie getrokken kunt worden en bij jezelf kunt denke 'het valt wel mee'.
Ik raad je aan hulp te zoeken en een weg te vinden uit de situatie. Je bent meer dan een deurmat. En je kind ook. Sterkte.
zondag 17 maart 2013 om 07:57
Wanneer je er meer dan 20 jaar lang een puinhoop van maakt, niet alleen voor jezelf maar ook voor een mini iemand die niet kan kiezen, waarom zou je dan schouderklopjes en knuffels verdienen?
Het kind draagt straks de verantwoording voor al deze ellende want hij is de oorzaak van het feit dat zij bij elkaar blijven terwijl hij er geestelijk aan kapot gaat. Ondertussen bagatelliseren de ouders het weg want zij hebben ergens op internet gelezen dat het zo beter is.
.
Houd toch op zeg, soms is de waarheid gewoon hard en klote.
Dat TO zich er niet meer fris een fruitig onder voelt is een signaal om andere keuzes te gaan maken.
Het kind draagt straks de verantwoording voor al deze ellende want hij is de oorzaak van het feit dat zij bij elkaar blijven terwijl hij er geestelijk aan kapot gaat. Ondertussen bagatelliseren de ouders het weg want zij hebben ergens op internet gelezen dat het zo beter is.
.
Houd toch op zeg, soms is de waarheid gewoon hard en klote.
Dat TO zich er niet meer fris een fruitig onder voelt is een signaal om andere keuzes te gaan maken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 17 maart 2013 om 15:51
Ik vind dat Purkie wél knuffels verdient. Puur omdat zij óók slachtoffer is in deze en gereduceerd is tot een hoopje ellende door een kwal van een vent. (Dat zegt geenszins dat als je vindt dat ze dat verdient niks zou moeten veranderen in haar leven.) In plaats daarvan lijkt het wel of mensen hier soms puur schrijven om eens lekker een ander nog verder onderuit te halen.
Wat rozenstruikje al zegt, een reden om hier nog nauwelijks mee te schrijven. Zij koos er dan voor omdat ze zelf ook zo hard werd.
Ik koos ervoor omdat ik schoon genoeg had van de hardheid van anderen hier. Niet dat ik zelf nooit eens hard gereageerd heb in het verleden. Ben zeker geen heilige maar in plaats van dat ik daarmee doorging, ben ik het anders gaan bekijken.
Wat hebben anderen eraan als ze neergesabeld worden als ze zich kwetsbaar opstellen terwijl ze verkeerde keuzes gemaakt hebben of in een situatie terecht gekomen zijn die ze nooit voor ogen hadden gehad, nooit hebben gewild, maar waar het wel op uit gedraaid is. Ik ben juist veel milder geworden.
Ik denk dat mensen er meer bij gebaat zijn als ze zich vriendelijker naar elkaar opstellen.
Wat denk je zelf, vang je vliegen met stroop of met azijn?
En dan vragen we ons nog regelmatig af waarom de maatschappij zo verhard is? Nou, dat doen we toch duidelijk zelf met ons allen door onszelf keihard op te stellen naar anderen en daarin geen greintje begrip te tonen of medeleven.
Purkie, ik snap het best dat je hier niet meer komt.
Mocht je nog wel meelezen, blijf wel hulp vragen, blijf wel ergens je verhaal doen. (Buiten dit forum om.) Niet iedereen is er op uit om je óók de zwarte piet toe te spelen en zal je wel de helpende hand willen bieden. Ik hoop dat je die gaat aannemen dat je de omschakeling kunt maken dat waar je nu in zit, nooit meer beter gaat worden, enkel maar verslechteren en dat je die hoop echt zou moeten laten varen. Niemand zit te wachten op een gebroken gezin en zou graag het gezin bij elkaar willen houden. Maar jullie worden stelselmatig kapot gemaakt. Soms is een gebroken gezin het beste wat je kan overkomen in een situatie als deze. Ik heb waarschijnlijk niet de juiste woorden om je in beweging te krijgen. Ik ben maar een anoniem iemand op een forum. Toch hoop ik dat het je lukt in beweging te komen en een beter leven voor jou en je kind op te gaan bouwen.
Wat rozenstruikje al zegt, een reden om hier nog nauwelijks mee te schrijven. Zij koos er dan voor omdat ze zelf ook zo hard werd.
Ik koos ervoor omdat ik schoon genoeg had van de hardheid van anderen hier. Niet dat ik zelf nooit eens hard gereageerd heb in het verleden. Ben zeker geen heilige maar in plaats van dat ik daarmee doorging, ben ik het anders gaan bekijken.
Wat hebben anderen eraan als ze neergesabeld worden als ze zich kwetsbaar opstellen terwijl ze verkeerde keuzes gemaakt hebben of in een situatie terecht gekomen zijn die ze nooit voor ogen hadden gehad, nooit hebben gewild, maar waar het wel op uit gedraaid is. Ik ben juist veel milder geworden.
Ik denk dat mensen er meer bij gebaat zijn als ze zich vriendelijker naar elkaar opstellen.
Wat denk je zelf, vang je vliegen met stroop of met azijn?
En dan vragen we ons nog regelmatig af waarom de maatschappij zo verhard is? Nou, dat doen we toch duidelijk zelf met ons allen door onszelf keihard op te stellen naar anderen en daarin geen greintje begrip te tonen of medeleven.
Purkie, ik snap het best dat je hier niet meer komt.
Mocht je nog wel meelezen, blijf wel hulp vragen, blijf wel ergens je verhaal doen. (Buiten dit forum om.) Niet iedereen is er op uit om je óók de zwarte piet toe te spelen en zal je wel de helpende hand willen bieden. Ik hoop dat je die gaat aannemen dat je de omschakeling kunt maken dat waar je nu in zit, nooit meer beter gaat worden, enkel maar verslechteren en dat je die hoop echt zou moeten laten varen. Niemand zit te wachten op een gebroken gezin en zou graag het gezin bij elkaar willen houden. Maar jullie worden stelselmatig kapot gemaakt. Soms is een gebroken gezin het beste wat je kan overkomen in een situatie als deze. Ik heb waarschijnlijk niet de juiste woorden om je in beweging te krijgen. Ik ben maar een anoniem iemand op een forum. Toch hoop ik dat het je lukt in beweging te komen en een beter leven voor jou en je kind op te gaan bouwen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 maart 2013 om 17:18
zondag 17 maart 2013 om 17:27
Wat is de hulpvraag dan. Er staan geen vragen in het topic en TO is blij met elke reactie (staat aan het eind).
Het topic is een vinger naar haar narcistische man en een gerationaliseerde verklaring voor de keuzes die haar zelf en haar kind schaden. To is een volwassen vrouw en medeverantwoordelijk voor hoe de zaken in haar gezin verlopen.
Het positieve is dat zij maatschappelijk werk in schakelt, wellicht omdat zij ergens inziet dat het zo niet gaat. Ik hoop zij met die stap wellicht wel tot een hulpvraag komt.
Het topic is een vinger naar haar narcistische man en een gerationaliseerde verklaring voor de keuzes die haar zelf en haar kind schaden. To is een volwassen vrouw en medeverantwoordelijk voor hoe de zaken in haar gezin verlopen.
Het positieve is dat zij maatschappelijk werk in schakelt, wellicht omdat zij ergens inziet dat het zo niet gaat. Ik hoop zij met die stap wellicht wel tot een hulpvraag komt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 17 maart 2013 om 17:34
Het topic an sich is een roep om hulp.
Als je heel diep zit kan de wereld heel troebel aanvoelen en heb je inderdaad soms geen idee meer welke kanten je op kan en hoe je daar komt..
TO ziet in dat het zo niet meer gaat en vraagt op haar eigen manier om hulp; hier. Zo lijkt het in ieder geval voor mij.
Natuurlijk is ze medeverantwoordelijk voor haarzelf én haar kind. Maar er kunnen zoveel dingen gebeurd zijn dat je 22 jaar lang blijft vasthouden aan je situatie. (Ik vind het ook erg lang, maar blijkbaar kan het) Dan is het goed dat ze na al die tijd toch eens achter haar oren gaat krabben!
Daarom zou het fijn voor haar zijn als ze het gevoel zou hebben dat ze gehoord wordt. Dan zou ze ook luisteren naar wat we te zeggen hebben. En kunnen we haar steunen met het verlaten van haar man. Want daar zijn we het allemaal wel over eens geloof ik.
Maar goed, ik geloof niet dat TO nog terug komt. Hoewel ik hoop van wel.
Als je heel diep zit kan de wereld heel troebel aanvoelen en heb je inderdaad soms geen idee meer welke kanten je op kan en hoe je daar komt..
TO ziet in dat het zo niet meer gaat en vraagt op haar eigen manier om hulp; hier. Zo lijkt het in ieder geval voor mij.
Natuurlijk is ze medeverantwoordelijk voor haarzelf én haar kind. Maar er kunnen zoveel dingen gebeurd zijn dat je 22 jaar lang blijft vasthouden aan je situatie. (Ik vind het ook erg lang, maar blijkbaar kan het) Dan is het goed dat ze na al die tijd toch eens achter haar oren gaat krabben!
Daarom zou het fijn voor haar zijn als ze het gevoel zou hebben dat ze gehoord wordt. Dan zou ze ook luisteren naar wat we te zeggen hebben. En kunnen we haar steunen met het verlaten van haar man. Want daar zijn we het allemaal wel over eens geloof ik.
Maar goed, ik geloof niet dat TO nog terug komt. Hoewel ik hoop van wel.
zondag 17 maart 2013 om 17:46
Blij zijn met iedere reactie omdat je niet meer weet wat je moet doen, dat vat ik op als iedere reactie die dáár licht op kan laten schijnen. Geen afbrand reacties.
En natuurlijk is het een vinger naar die man. Die heeft deze situatie in de hand gewerkt en daar heeft Purkie maar mee te dealen.
Ik denk dat nog heel veel mensen niet beseffen hoe complex huiselijk geweld relaties in elkaar steken. Dat er ergens nog altijd gedacht wordt: iemand die zich dát laat aanleunen, vindt dat wel best.
Ik geloof daar niks van.
Ik geloof dat geen énkele moeder dit wil voor haarzelf én haar kinderen. Natuurlijk besef je, als slachtoffer, wel dat dit alles niet deugt maar er spelen zoveel andere factoren mee (hoop dat het nog goed komt, angst op diverse fronten, op een bepaalde manier onderdrukt = aanslag op je identiteit, maakt je mentaal zwakker - om slechts een paar dingen te noemen) dat simpelweg je spullen inpakken en vertrekken dat belemmert. Het is een proces wat je doorgaat, voordat het daadwerkelijk lukt te gaan.
Daarbij komt dat het helemaal niet makkelijk is om te gaan.
Dan komt er een berg zaken op je af die je allemaal moet zien te regelen zodat je ergens anders heen kunt. En als je al helemaal murw gebeukt bent (letterlijk en figuurlijk) moet je maar zien waar je nog de energie en de kracht vandaan trekt om dat aan te gaan. Dan kan het een Mount Everest lijken.
Een te zware klus om aan te beginnen.
Dan kun je álle hulp en steun gebruiken die je maar kunt krijgen. Als je dan eindelijk de moed hebt verzameld om die hulp te vragen en je treft zoveel harde en verontwaardigde reacties, dan zou mij de moed ook in de schoenen zinken.
Plus dat je nog steeds te dealen hebt met die man. Hij gaat echt niet zomaar accepteren dat in dit geval Purkie is vertrokken met kind. Ze zal nog te maken krijgen met acties van zijn kant en dat kan vooraf al heel bedreigend voelen, maar zeker ook als het dan zover is.
Ik hoop dat Purkie mensen vindt die haar hierin adequaat kunnen begeleiden zodat ze wel de kracht heeft dit door te zetten. Ze zal het nodig hebben.
En natuurlijk is het een vinger naar die man. Die heeft deze situatie in de hand gewerkt en daar heeft Purkie maar mee te dealen.
Ik denk dat nog heel veel mensen niet beseffen hoe complex huiselijk geweld relaties in elkaar steken. Dat er ergens nog altijd gedacht wordt: iemand die zich dát laat aanleunen, vindt dat wel best.
Ik geloof daar niks van.
Ik geloof dat geen énkele moeder dit wil voor haarzelf én haar kinderen. Natuurlijk besef je, als slachtoffer, wel dat dit alles niet deugt maar er spelen zoveel andere factoren mee (hoop dat het nog goed komt, angst op diverse fronten, op een bepaalde manier onderdrukt = aanslag op je identiteit, maakt je mentaal zwakker - om slechts een paar dingen te noemen) dat simpelweg je spullen inpakken en vertrekken dat belemmert. Het is een proces wat je doorgaat, voordat het daadwerkelijk lukt te gaan.
Daarbij komt dat het helemaal niet makkelijk is om te gaan.
Dan komt er een berg zaken op je af die je allemaal moet zien te regelen zodat je ergens anders heen kunt. En als je al helemaal murw gebeukt bent (letterlijk en figuurlijk) moet je maar zien waar je nog de energie en de kracht vandaan trekt om dat aan te gaan. Dan kan het een Mount Everest lijken.
Een te zware klus om aan te beginnen.
Dan kun je álle hulp en steun gebruiken die je maar kunt krijgen. Als je dan eindelijk de moed hebt verzameld om die hulp te vragen en je treft zoveel harde en verontwaardigde reacties, dan zou mij de moed ook in de schoenen zinken.
Plus dat je nog steeds te dealen hebt met die man. Hij gaat echt niet zomaar accepteren dat in dit geval Purkie is vertrokken met kind. Ze zal nog te maken krijgen met acties van zijn kant en dat kan vooraf al heel bedreigend voelen, maar zeker ook als het dan zover is.
Ik hoop dat Purkie mensen vindt die haar hierin adequaat kunnen begeleiden zodat ze wel de kracht heeft dit door te zetten. Ze zal het nodig hebben.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 maart 2013 om 17:52
Eens, kleinevos.
Het is heel erg moeilijk om ervoor uit te komen dát je in een huiselijk geweld situatie zit. Schaamte speelt ook mee. Dan bén je de schaamte voorbij, krijg je zelf de schuld. Alsof jij al die tijd je kind het leven hebt zuur gemaakt en jezelf.
In mijn ogen niet. Wat mij betreft, is het eerder zo dat diegene gewoon echt niet wist hoe hieruit te komen. Voor buitenstaanders kan het zo makkelijk lijken maar voor iemand die het dagelijks meemaakt, is alles allang vertroebeld en is het onoverkomelijk geworden. Heel complex.
Het is heel erg moeilijk om ervoor uit te komen dát je in een huiselijk geweld situatie zit. Schaamte speelt ook mee. Dan bén je de schaamte voorbij, krijg je zelf de schuld. Alsof jij al die tijd je kind het leven hebt zuur gemaakt en jezelf.
In mijn ogen niet. Wat mij betreft, is het eerder zo dat diegene gewoon echt niet wist hoe hieruit te komen. Voor buitenstaanders kan het zo makkelijk lijken maar voor iemand die het dagelijks meemaakt, is alles allang vertroebeld en is het onoverkomelijk geworden. Heel complex.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 maart 2013 om 23:34
In relaties houden persoonlijkheidsproblemen elkaar vaak in evenwicht. Zolang geen van beide voldoende lijdt onder de ander kan het lang goed gaan. Narcistische personen combineren goed met afhankelijke personen (lees afhankelijke persoonlijkheid). Net zoals sommige mensen met borderline problematiek het best lang kunnen uithouden met wat meer autistische personen (hetgeen geen persoonlijkheidsproblemen is maar meer een defect). Als je weg gaat zul jij voor jezelf en je kind moeten zorgen en dit kan beangstigend zijn. Alle verandering is moeilijk maar als je echt wilt gaat het je lukken.
vrijdag 22 maart 2013 om 11:25
quote:loedertje32 schreef op 17 maart 2013 @ 23:34:
In relaties houden persoonlijkheidsproblemen elkaar vaak in evenwicht. Zolang geen van beide voldoende lijdt onder de ander kan het lang goed gaan. Narcistische personen combineren goed met afhankelijke personen (lees afhankelijke persoonlijkheid). Net zoals sommige mensen met borderline problematiek het best lang kunnen uithouden met wat meer autistische personen (hetgeen geen persoonlijkheidsproblemen is maar meer een defect). Als je weg gaat zul jij voor jezelf en je kind moeten zorgen en dit kan beangstigend zijn. Alle verandering is moeilijk maar als je echt wilt gaat het je lukken.IDD
In relaties houden persoonlijkheidsproblemen elkaar vaak in evenwicht. Zolang geen van beide voldoende lijdt onder de ander kan het lang goed gaan. Narcistische personen combineren goed met afhankelijke personen (lees afhankelijke persoonlijkheid). Net zoals sommige mensen met borderline problematiek het best lang kunnen uithouden met wat meer autistische personen (hetgeen geen persoonlijkheidsproblemen is maar meer een defect). Als je weg gaat zul jij voor jezelf en je kind moeten zorgen en dit kan beangstigend zijn. Alle verandering is moeilijk maar als je echt wilt gaat het je lukken.IDD
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
