Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 17 december 2013 om 20:13
Gut, ik leef al 6 jaar zonder man in mijn huis! En ik leef nog steeds en heb ook regelmatig seks.
En als je de voorkeur geeft aan je minnaar die dan af en toe langs komt, en je huidige man niet eens meer noemt.. Is het dan thuis niet gewoon helemaal op?
Het is onzin dat je het niet alleen kunt doen, vraag is alleen of je echt liever alleen wilt zijn dan met nr 1. Bespreek je dit ook met nr 1? Dat het thuis op is?
JufM, wow, kan me voorstellen dat je ergens een beetje in de war bent van dit nieuws! Jij weet wat er nu allemaal op zijn pad komt, dat is je voordeel.
Een scheiding is vreselijk voor de kinderen wrs, maar in dit geval hoop ik dat ze straks genieten van meer rust in hun leventjes. Het klonk nou niet bepaald als een superrelatie daar..
Fijn, Silver!
En als je de voorkeur geeft aan je minnaar die dan af en toe langs komt, en je huidige man niet eens meer noemt.. Is het dan thuis niet gewoon helemaal op?
Het is onzin dat je het niet alleen kunt doen, vraag is alleen of je echt liever alleen wilt zijn dan met nr 1. Bespreek je dit ook met nr 1? Dat het thuis op is?
JufM, wow, kan me voorstellen dat je ergens een beetje in de war bent van dit nieuws! Jij weet wat er nu allemaal op zijn pad komt, dat is je voordeel.
Een scheiding is vreselijk voor de kinderen wrs, maar in dit geval hoop ik dat ze straks genieten van meer rust in hun leventjes. Het klonk nou niet bepaald als een superrelatie daar..
Fijn, Silver!
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
dinsdag 17 december 2013 om 20:37
We praten erover ... Mss komt er een pauze ... We hebben kinderen en ik denk dat we het moeten proberen voor hen ... Ik weet dat het wel kan zonder ... Maar nog niet voor mij ...
Wat ik doe is niet juist ...
Maar ik probeer er eerst zelf achter te komen
We hadden deze avond nog een goed gesprek
Scheiden doe je niet in 1 2 3 ....
Ik begrijp jullie punten ... Maar ik heb ook de mijne ....
Wat ik doe is niet juist ...
Maar ik probeer er eerst zelf achter te komen
We hadden deze avond nog een goed gesprek
Scheiden doe je niet in 1 2 3 ....
Ik begrijp jullie punten ... Maar ik heb ook de mijne ....
dinsdag 17 december 2013 om 21:36
@kip, jouw advies is dus exact waar ik voor wil waken en waar het gevaar voor ons ligt. Het is echt even een ratio-gevoel strijd maar ik weet dat de ratio nu de overhand MOET nemen.
@Grietje komt er een pauze met jou en minnaar omdat jullie allebei kinderen hebben of een pauze met jou en man? Ik schat in met man maar, als je echt wil werken aan je huwelijk kan dat niet met een minnaar ernaast lijkt me.
@Grietje komt er een pauze met jou en minnaar omdat jullie allebei kinderen hebben of een pauze met jou en man? Ik schat in met man maar, als je echt wil werken aan je huwelijk kan dat niet met een minnaar ernaast lijkt me.
anoniem_182036 wijzigde dit bericht op 06-01-2014 21:17
Reden: ingekort wegens herkenbaarheid
Reden: ingekort wegens herkenbaarheid
% gewijzigd
woensdag 18 december 2013 om 17:21
Ik heb meegelezen met jullie verhalen en wil ook graag mijn verhaal hier kwijt en jullie reacties horen..
Dit is een oud account van vroeger dus vandaar die naam
Inmiddels ben ik getrouwd... en heb ik een minnaar...
Mijn minnaar en ik we zijn elkaar echt per toeval tegen gekomen.. Zijn partner is ziek en niet meer te genezen en ook bij mij thuis loopt het allemaal niet op rolletjes (maar goed waar is dat wel).. we zoeken allebei iets wat we thuis missen..
Het is inmiddels veel meer als alleen minnaars we delen onze gevoelens en bellen bijna dagelijks! We zijn allebei kan ik wel zeggen verliefd! Maar ook allebei willen we ons ''thuis'' niet opgeven.
We genieten enorm van elkaar en we hadden in het begin gezegd we gaan niet verliefd worden! Maar dit is toch erg lastig gezien we echt bij elkaar ons hart uitstorten..
De gevoelens worden steeds meer en heftiger en dit is best wel beangstigend we weten niet zo goed wat we er mee moeten.. het contact willen we ook niet verbreken..
Dit is een oud account van vroeger dus vandaar die naam
Inmiddels ben ik getrouwd... en heb ik een minnaar...
Mijn minnaar en ik we zijn elkaar echt per toeval tegen gekomen.. Zijn partner is ziek en niet meer te genezen en ook bij mij thuis loopt het allemaal niet op rolletjes (maar goed waar is dat wel).. we zoeken allebei iets wat we thuis missen..
Het is inmiddels veel meer als alleen minnaars we delen onze gevoelens en bellen bijna dagelijks! We zijn allebei kan ik wel zeggen verliefd! Maar ook allebei willen we ons ''thuis'' niet opgeven.
We genieten enorm van elkaar en we hadden in het begin gezegd we gaan niet verliefd worden! Maar dit is toch erg lastig gezien we echt bij elkaar ons hart uitstorten..
De gevoelens worden steeds meer en heftiger en dit is best wel beangstigend we weten niet zo goed wat we er mee moeten.. het contact willen we ook niet verbreken..
woensdag 18 december 2013 om 17:54
Volgens mij heel veel herkenbaarheid in dit topic. Ik ben ruim 20 jaar getrouwd en heb nu twee jaar een minnaar. We houden heel veel van elkaar, minnaar en ik, en hebben een hele diepe relatie met elkaar. We zien elkaar 3 a 4x per week. We zeggen alles tegen elkaar, en het is altijd geweldig om bij elkaar te zijn. Ik ben al lang geen bakvis meer, maar een relatie als deze heb ik nog nooit gehad. Ik zou naar de andere kant van de wereld gaan met hem.
Wat ons nu nog tegen houdt zijn o.a. de wederzijdse kinderen, onverkoopbare huizen en alle ellende die dat met zich mee zal brengen. Laf? Misschien wel, maar voor ons vooral heel pittig. Ik voel me altijd schuldig naar m'n man en kinderen. Ik zou ermee moeten stoppen of een keus maken. Ik had dit noooooooit van mezelf verwacht. Ben zelfs braaf met m'n eerste vriendje getrouwd. Had nog nooit met een ander het bed gedeeld. Ik heb ook wel eens gepost op het topic over partner met een laag libido. Het lage, tot geen, libido van mijn man is voor mij een jarenlange strijd en gevoel van afwijzing geweest. We hadden altijd alleen maar "zeur-sex". Altijd dus als ik er tig keer om gevraagd en gezeurd had. Tja, nu zit ik er natuurlijk helemaal niet meer op te wachten. Mijn man is een goedzak, een prima vent, en dat maakt het allemaal zo lastig. Hij voelt alleen al heel lang meer als een broer.
Ik ga komende dagen dit topic eens goed lezen. Ben benieuwd hoe anderen het leven oppakken in dezelfde situatie. Ik zou zo graag willen dat alles anders was, maar denk altijd HOE?????
Wat ons nu nog tegen houdt zijn o.a. de wederzijdse kinderen, onverkoopbare huizen en alle ellende die dat met zich mee zal brengen. Laf? Misschien wel, maar voor ons vooral heel pittig. Ik voel me altijd schuldig naar m'n man en kinderen. Ik zou ermee moeten stoppen of een keus maken. Ik had dit noooooooit van mezelf verwacht. Ben zelfs braaf met m'n eerste vriendje getrouwd. Had nog nooit met een ander het bed gedeeld. Ik heb ook wel eens gepost op het topic over partner met een laag libido. Het lage, tot geen, libido van mijn man is voor mij een jarenlange strijd en gevoel van afwijzing geweest. We hadden altijd alleen maar "zeur-sex". Altijd dus als ik er tig keer om gevraagd en gezeurd had. Tja, nu zit ik er natuurlijk helemaal niet meer op te wachten. Mijn man is een goedzak, een prima vent, en dat maakt het allemaal zo lastig. Hij voelt alleen al heel lang meer als een broer.
Ik ga komende dagen dit topic eens goed lezen. Ben benieuwd hoe anderen het leven oppakken in dezelfde situatie. Ik zou zo graag willen dat alles anders was, maar denk altijd HOE?????
donderdag 19 december 2013 om 14:36
Tja, hoe.
Een relatie kan eindeloos door sudderen, het is niet goed en het is niet slecht, er vliegt geen bestek door de keuken maar er is ook geen passie meer. De noodzaak om uit elkaar te gaan lijkt niet hoog en je ziet zelf amper meer dat je leven in de wacht staat. Buiten je relatie om leef je je eigen leven met je werk, je dingen en je minnaar. Een echt, saai leven thuis en een bruisend schaduwleven ernaast. Niemand lijkt gedupeerd, alles lijkt oké te gaan. Behalve dan dat knagende gevoel in je hart en je lijf. De onrust, het constante meedragen van je geheim. Je systeem dat schreeuwt om verandering, zoals jij aangeeft, Catootje, je wil naar het eind van de wereld. Met hem.
Zonder man, zonder kinderen en zonder dat echte, saaie leven. Dat kan niet helemaal 100% goed voelen, dat geloof ik niet. Je wil vluchten maar dat gaat niet.
Je hebt altijd een keuze, al zijn er 1000 kinderen en 1000 koophuizen. Je kan blijven.. of gaan. En welke plek je minnaar daarin inneemt is aan jou.
Het is niet makkelijk, dat is het nooit en waar je ook voor kiest, er zullen slachtoffers zijn.
Maar de gedachten dat je altijd een keuze hebt voelt ook wel krachtig. Toch?
Een relatie kan eindeloos door sudderen, het is niet goed en het is niet slecht, er vliegt geen bestek door de keuken maar er is ook geen passie meer. De noodzaak om uit elkaar te gaan lijkt niet hoog en je ziet zelf amper meer dat je leven in de wacht staat. Buiten je relatie om leef je je eigen leven met je werk, je dingen en je minnaar. Een echt, saai leven thuis en een bruisend schaduwleven ernaast. Niemand lijkt gedupeerd, alles lijkt oké te gaan. Behalve dan dat knagende gevoel in je hart en je lijf. De onrust, het constante meedragen van je geheim. Je systeem dat schreeuwt om verandering, zoals jij aangeeft, Catootje, je wil naar het eind van de wereld. Met hem.
Zonder man, zonder kinderen en zonder dat echte, saaie leven. Dat kan niet helemaal 100% goed voelen, dat geloof ik niet. Je wil vluchten maar dat gaat niet.
Je hebt altijd een keuze, al zijn er 1000 kinderen en 1000 koophuizen. Je kan blijven.. of gaan. En welke plek je minnaar daarin inneemt is aan jou.
Het is niet makkelijk, dat is het nooit en waar je ook voor kiest, er zullen slachtoffers zijn.
Maar de gedachten dat je altijd een keuze hebt voelt ook wel krachtig. Toch?
donderdag 19 december 2013 om 14:51
Hoi allemaal, kom even binnenvallen voor een leestip; Meer denken over seks van Alain de Botton.
Over waarom seks met je echtgenoot je niet meer bevredigt, waarom overspelseks zo lekker is en over waarom onze samenleving zo'n vreemde ideeën erop nahoudt in onze tijd. Dat je bijv liefde, seks en praktisch partnerschap bij 1 iemand moet hebben om niet uit de toon te vallen, dat is historisch gezien ontzettend vreemd. En daar komt weer het probleem met impotentie uit voort etc etc
Kortom, deBotton verwoordt, verklaart en beargumenteert eea hheel helder en kan een eyeopener zijn!
Makkelijk lekker leesbaar (heb het in 1 avond uitgelezen) maar het snijdt hout!
Over waarom seks met je echtgenoot je niet meer bevredigt, waarom overspelseks zo lekker is en over waarom onze samenleving zo'n vreemde ideeën erop nahoudt in onze tijd. Dat je bijv liefde, seks en praktisch partnerschap bij 1 iemand moet hebben om niet uit de toon te vallen, dat is historisch gezien ontzettend vreemd. En daar komt weer het probleem met impotentie uit voort etc etc
Kortom, deBotton verwoordt, verklaart en beargumenteert eea hheel helder en kan een eyeopener zijn!
Makkelijk lekker leesbaar (heb het in 1 avond uitgelezen) maar het snijdt hout!
donderdag 19 december 2013 om 15:36
Pffff .... Rooss4, wat is het waar wat je zegt! Echter 1 ding wil ik wel verduidelijken: m'n meiden zal ik natuurlijk nooit achter laten. Het klopt inderdaad dat m'n leven in de wacht staat. Mooi verwoord. Ik heb zo m'n eigen dingen die me dagelijks bezig houden: m'n kinderen natuurlijk, m'n werk, m'n sporten en m'n minnaar. Alleen dat dubbelleven is soms om horendol van te worden. Ik heb het gevoel dat ik alleen aan mezelf denk als ik een eind aan m'n huwelijk zou maken. Dan stort ik iedereen emotioneel en financieel in de ellende. Het gevaar is natuurlijk dat alles op een dag uitkomt. Dat iemand ons ziet en het niet langer voor de buitenwereld verborgen is. Soms denk ik: hoe ben ik in godsnaam in deze B-film terecht gekomen? Had ik maar dit, of had ik maar dat. Maar inderdaad .... er is een keuze en ik doe dit mezelf aan. Ik voel alleen dat ik het niet meer zo lang volhou. Typisch geval van "wie z'n billen brandt moet op de blaren zitten".
donderdag 19 december 2013 om 16:01
Ik snap dat je je kinderen niet in de steek laat. Het was meer een schets van dat "naar het andere eind van de wereld met hem", ik neem aan dat je je kinderen daar niet bij fantaseert.
Tja, dit kan altijd uitkomen en dan heb je de poppen aan het dansen. Je kan het ook voor zijn en er eens met je man over praten, al weet ik dat dat lastig is. Een eind aan je huwelijk maken doe je ook voor jezelf, natuurlijk. Het is een weegschaal waar jouw levensgeluk aan de ene kant staat en koophuis/kinders/financiën/man aan de andere kant. Wat weegt het zwaarst...
En als je dan gescheiden bent is het beslist niet zeker dat je jezelf in nieuwe armen mag storten. Wellicht vlucht jouw minnaar voor een single, beschikbare vrouw. Wellicht blijft hij bij zijn vrouw en sta jij nog steeds op plaats 2 met alles dat daarbij hoort. Allemaal dingen waar je over na kan denken.
Tja, dit kan altijd uitkomen en dan heb je de poppen aan het dansen. Je kan het ook voor zijn en er eens met je man over praten, al weet ik dat dat lastig is. Een eind aan je huwelijk maken doe je ook voor jezelf, natuurlijk. Het is een weegschaal waar jouw levensgeluk aan de ene kant staat en koophuis/kinders/financiën/man aan de andere kant. Wat weegt het zwaarst...
En als je dan gescheiden bent is het beslist niet zeker dat je jezelf in nieuwe armen mag storten. Wellicht vlucht jouw minnaar voor een single, beschikbare vrouw. Wellicht blijft hij bij zijn vrouw en sta jij nog steeds op plaats 2 met alles dat daarbij hoort. Allemaal dingen waar je over na kan denken.
donderdag 19 december 2013 om 16:36
Een maand of wat terug kwam ik hier melden dat ik een eerste date zou hebben, in een hotel. Velen van jullie waarschuwden me en gaven het advies eerst eens in een restaurantje of zo kennis te maken. Deze date werd door de man met koudwatervrees afgezegd.
Afgelopen dinsdag is er dan toch een date met een (andere) potentiële sv geweest. We hebben lekker geluncht en buiten staan zoenen als een stel tieners
We zullen zien wat er van komt. We vonden elkaar iig erg leuk en de klik was er. We shall see!
Afgelopen dinsdag is er dan toch een date met een (andere) potentiële sv geweest. We hebben lekker geluncht en buiten staan zoenen als een stel tieners
We zullen zien wat er van komt. We vonden elkaar iig erg leuk en de klik was er. We shall see!
donderdag 19 december 2013 om 22:44
Hoi hoi allemaal, ik ben al een poosje een meelezer op dit forum. Heb zelf sinds kort een hele lieve "minnaar". We genieten van ons contact en leren elkaar steeds beter kennen. Hebben elkaar nu 1 keer ontmoet op neutraal terrein en het was super. Dan volgt nu de stap om echt in alle rust tijd voor elkaar te hebben. We zijn dus opzoek naar een fijne plek voor overdag/ochtend. Ik zoek me rot maar kan het niet vinden. De plek die ik zoek moet liggen vlakbij de A2 tussen Utrecht en Den Bosch. Liefst zuidelijker dan hotel Vianen. Hebben jullie tips?
vrijdag 20 december 2013 om 15:10
Lieve mensen, ik ben n tijdje niet geweest. Ik wil graag jullie ongezouten mening. Ik zit met een minaardillema. We spreken elkaar al maanden, een aantal afspraken gehad die telkens niet doorging. Hij blijft me toch steeds opzoeken en ik kan m niet echt laten gssn. Nu toch uiteindelijk ter sprake gekomen om bij mij thuis af te spreken wa eigenlijk tegen mijn principes is. Ik weet niet wat te doen. Hem toch laten komen naar mijn huis, maar ik vraag mijn af of hij wel komt dan en dan heeft hij zomaar mn adres. Ik heb hem echt heel graag alleen hij is niet afspraak betrouwbaar. Wie van jullie spreken ook thuis af, en gaat dat altijd goed. Hoe ging de eerste keer met zo'n afspraak. Ik dank alvast voor eventuele reactie.
vrijdag 20 december 2013 om 17:52
mijn issue is dat hij mij de laatste keer zo lang heeft laten wachten, ik heb m 2x n hotel aangeboden, eerste x ging t niet door ivm met zijn vrouw, tweede x ging ook niet door ivm met zijn vrouw, daarna nog een x elders afgesproken
kwam hij niet enz enz. Ik heb m daarna gedumpt, twee weken later bericht hij mij, dat ie me zo miste, ik ook hem toen.
Maar nu, ik vertrouw m niet qua afspraak, ik heb m gevraagd of hij t express deed omdat hetij bij me thuis wil afspreken. Ik weet t niet meer.
kwam hij niet enz enz. Ik heb m daarna gedumpt, twee weken later bericht hij mij, dat ie me zo miste, ik ook hem toen.
Maar nu, ik vertrouw m niet qua afspraak, ik heb m gevraagd of hij t express deed omdat hetij bij me thuis wil afspreken. Ik weet t niet meer.
