Motorisch onhandig/ trillerig. Vooral met rechterhand/ arm.

Ik heb al een aantal weken last van (vooral mijn) rechterarm/ hand. Soort van trillerigheid (niet echt zichtbaar, tenzij ik mijn hand open en sluit, dan zie je dat dat schokkerig gaat), mijn vingers lijken wat anders te strekken/ staan dan anders, en motorisch voel ik me echt beetje gestoord. Omdat het soms zo trillerig lijkt te gaan en 'met een zwabber'/ zwenking (in mijn arm) en omdat mijn vingers dingen anders lijken vast te pakken, gaan dingen lastiger. Ik houd mijn tandenborstel als ik op een bepaalde manier moet poetsen vast als een kind/ t gaat lastiger. En dingen lospeuteren, veters strikken, sleutel omdraaien, dat soort dingen gaan wat moeizamer en/ of trilleriger.



Omdat ik inmiddels me al bijna een ernstige ziekte in het hoofd heb gehaald, had ik gistermiddag besloten me er niet zo op te focussen. Maar nu ging ik net de planten water geven met de gieter, en dat gaat dus weer niet zo soepel vanwege die 'trillingen' 'zwenking met arm' en het gestoorde vasthouden van mijn vingers of zo.

Ben sowieso algeheel wat wrakkeriger. Voel me soms net een soort gammele vogelverschrikker of robot of zo (houteriger, schokkeriger, trager enz).

Toch maar even een topic geopend.



Ik weet dat trillerigheid en zo allemaal uiterst vage klachten zijn, maar vroeg me af of iemand zich erin herkent en of het bijv. 'gewoon' RSI of een sms-duim of zo kan zijn? Of een vitamine-of magnesiumtekort? Of dat iemand ook deze klachten had en het vanzelf weer overging?

Kan er wel mee naar de huisarts, maar die is niet echt van de vage klachten. Zeker nu het nog niet heel erg aantoonbaar is. Heb geen krachtverlies, ben niet zo zwaar motorisch gestoord dat dingen echt totaal niet meer lukken, tril niet de kamer uit daar etc.

Kan nu al wel weer voorspellen dat hij dan zegt dat er niks aan de hand is, dat hij het ook niet weet, dat het vast niks ernstigs is omdat ik buiten de doelgroep val, en aangezien ik andere ernstige rare klachten heb al 10 jaar die niet gevonden kunnen worden zal hij denken dat dit 'ook weer inbeelding/ stress' is etc.



De mensen die geen zin hebben in lappen tekst kunnen stoppen bij bovenstaande met lezen.

Hieronder even mijn klachten helemaal uitbeschreven.







Zondag 1 dec merkte ik dat mijn handen trilden toen ik een kopje van tafel wou pakken en dat kadootjes uitpakken ook wat trilleriger/ houteriger ging. Ik weet dat toen aan de kater die ik nog had van de dag ervoor.



Toen ik thuiskwam diezelfde avond keek ik naar mijn handen. Mijn middelvinger (van trilhand) heeft altijd wat scheef gestaan (bovenste kootje), maar dit leek nu wat erger (nog meer richting pink). Ik schrok daar wat van. Dacht even ‘Shit, bij reuma gaan je vingers ook scheef staan’.

Maar bij reuma merk je het natuurlijk wel neem ik aan wel, aan pijn en aan verdikkingen door ontstekingen en zo (?). Het zal me wel gewoon toen pas zijn opgevallen, al blijf ik m extreem scheef vinden staan in vergelijking met hoe ik het me herinner (en in vergelijking met de andere hand).



Maar ging toen wel meteen nadenken dat ik al poosje (paar maanden of zo) een beetje raar iets heb met die hand. Namelijk dat ik mijn pink heel gestrekt houdt, vooral bij drinken en zo, dan strek ik mijn pink echt zo op z’n Engels uit alsof ik een theekopje vasthoudt. Maar ook nu (toen ik dit typte week terug) met typen hangt mijn pink er nutteloos en uitgestrekt bij.

Ik vond het wel al langer wat apart dat ik dat deed, maar ik stond er niet bij stil dat ik dat mogelijk automatisch deed, dacht dat het gewoon raar gedrag van mij was of zo. Maar misschien is er toch meer aan de hand?



Ik begon na te denken over wat andere dingen: ik ben vaak wat trillerig, gejaagd, houterig, slechte coördinatie, struikelen over woorden, schokkerig gevoel als ik mijn hoofd draai (wiebelig), trekken van mijn wangen, ongecoordineerdere kaken etc.

Ik wijtte dat aan teveel koffie drinken (want zuip gigantisch veel koffie op mijn ene parttime job van 8 uurtjes per week), aan kou, stress, onrust en dat soort dingen.

Maar ben er eens op gaan letten, en ook als ik geen koffie drink en me mentaal gewoon rustig voel/ me daar althans op focus, heb ik last van die 'schokkerigheid/ slechte coordinatie/ houterigheid en rechterhand/ arm etc.



Ik wijtte het ook (vooral de slechte coordinatie/ orientatie) aan het feit dat ik (onverklaarbare) oogklachten heb: ik zie steeds minder. Daar word ik dan logischerwijs onzekerder over in mijn orientatie, want zie minder dingen in mijn beeld. En ook wat onzekerder en gestresster en daarom wat trilleriger/ duizeliger. Leek me wel logische verklaring.

Maar kan dit als ik goed nadenk echt niet alleen door mijn oogklachten verklaren. Als ik gewoon me concentreer op rust in mijn gedachten/ lijf, dan zou ik niet me moeten voelen als een houterige pop die over watten loopt/ op de maan loopt met grote zweefstappen en zou ik vooral gewoon normaal mijn hand moeten kunnen hanteren.



Ik snap achteraf wel waarom ik minder zin heb in dingen en minder onderneem. Omdat ik me zo onhandig en alles voel.



Waar ik nog meer over nadacht:

Heb al een poosje moeite met schrijven. Slordig handschrift, kost me moeite, onrust etc. Ik weet dat aan dat ik schrijven niet meer gewend ben doordat ik alles op PC doe, dat ik me gewoon altijd onrustig voel etc.

Maar vandaag en gister EDIT: toen ik dit schreefmerkte ik dat het ook gewoon lastig is vanwege mijn bibberige hand/ verminderde grip enz. En dat het dus misschien ook wel daardoor komt dat ik schrijven de laatste maanden niet fijn meer vind.



Afgelopen twee weken ben ik ook al twee keer bijna gevallen in de bad/ douchekuip omdat ik wat meer moeite heb mijn houding/ evenwicht te bewaren en wat ‘duizeliger’ ben (ik lijk dan ineens aan 1 kant in te zakken of zo).

Ben ook twee keer wat draaierig wakker geworden.



Het zit allemaal dus beetje in mijn hele lijf. Schokkerig gevoel in nek alsof ie wat wiebelt als ik m draai en zo (voel me dan zo'n popje met schudhoofd , schokkerig-zwenk gevoel in mijn hele lijf eigenlijk, verkrampt gevoel, wangspieren die soms wat meer trekken, kaken die wat ongecoordineerder bezig zijn soms etc.



12/12/13:

Spierpijn/ verkrampt gevoel in bovenarm van rechterarm (zo'n blauwe plek gevoel als je erop drukt en bij schrijven last van verkrampingen en pijn in bovenarm en pols enzo). In linkerarm ook maar wat minder. Ook trekt kramp soms beetje door naar schouder en ook rug (met holle rug zitten).

Heb niks gedaan wat die spierpijn kan verklaren, ben wel verkouden en die nacht wat verhoging gehad waarschijnlijk en dus liggen trillen. Dus spierpijn kan denk ik daardoor zijn gekomen.



Testen met handen: linkerhand kan ik mijn vingers meer bij elkaar houden en sneller mijn hand open en dicht klappen. Rechts gaat dat langzamer, schokkeriger en doet mijn pink soms niet mee. Ook wijsvinger wat meer naar buiten toe. Maar vingers staan daar ook wat anders (schever) dan linkerhand dus misschien wel daardoor.



Trilliingen in hand vallen niet echt op, alleen als ik mijn vingers beweeg soms dat het schokkerig gaat enzo. Neiging tot naar binnen laten vallen van vooral middel-en ringvinger. Kost meer moeite die hand uit te strekken en hij gaat ook automatisch meer naar binnen bewegen dan andere hand.

Typen gaat regelmatig wat lastiger.



15/12/13: momenteel dus dit aan het typen en net als gisteren nog last van verkrampt gevoel in arm/ schouder (spierpijn is wel weg).

Maar zit ook beetje scheef nu, ik zwenk ook steeds naar links.

Pink ook beetje last van.

Verder knakt alles (hoorbaar) in mijn lichaam laatste dagen meer: mijn vingers, mijn benen enzo.

Lang relaas. Benieuwd of iemand iets herkent.



Ergens ben ik soms een beetje bang dat het iets ernstigs is in mijn zenuwcellen of hersenen om twee redenen:

Eerste reden is dat ik langzaam (al 10 jaar, en daarnaast al 18 jaar vage andere oogklachten) steeds minder zie -mis stukken beeld- maar dit niet aan te tonen is door oogartsen (zit dus lijkt het niet in mijn ogen, maar eerder iets in mijn hersenen).

Ook heb ik een paar jaar terug heel aparte klachten aan mijn gehoor gehad. Dit is gelukkig enigszins bijgetrokken (of gewenning), maar het is niet meer geworden zoals het was.

Lijken dus rare dingen in mijn hersenen te zijn. Dus voor hetzelfde geld heb ik er nu weer iets vaags bij in mijn hersenen maar dit keer iets dat niet op mijn zintuigen, maar op mijn motoriek werkt. Alhoewel dat heel andere gebieden zijn gok ik, maar goed.



Reden 2 is dat ik door al deze onverklaarbare lichamelijke klachten (en recente andere lichamelijke dingen) enorm veel stress/ onzekerheid heb, al bijna 18 jaar. In ieder geval zeker de laatste jaren is het stressniveau enorm gestegen toen het ineens hard achteruit ging. Jarenlange chronische stress en vaak een wanhopig gevoel/ leegte etc. kan nooit goed zijn voor een lichaam en geest en misschien zenuwen wel overbelasten of voor vervelende veranderingen zorgen in je lijf/ hersenen.



Daarnaast vraag ik me af deze motorische klachten misschien door MDMA-gebruik kan komen (heb halverwege september een half pilletje XTC genomen).

Dat ik daar blijkbaar gevoelig(er) voor ben (heb namelijk ook rare visuele klachten die maanden blijven aanhouden na mdma gebruik, misschien soort HPPD-->zie google. Had zowel na klein beetje mdma gebruik in 2010 rare visuele klachten, en na gebruik afgelopen sept dus hetzelfde en bleef bij beide keren maanden aanhouden). Dat MDMA bij mij eerder iets beschadigd/ veranderd dan bij anderen. Misschien ook wel in wisselwerking met extreme chronische stress.

Vandaag wakker geworden met enorme pijn in mijn rechterschouder. Misschien verkeerd gelegen of stress of zo. Doet echt zeer bij bepaalde bewegingen en kan mijn hoofd niet echt naar rechts of naar achteren bewegen (zonder dat het pijn doet).

Hoop dat morgen over/ minder is, want morgen drukke dag.



Pfff begin 30 en nu al een lichamelijk wrak

Wanneer de motorische klachten aanhouden en erger worden, zal ik wel een keer naar de huisarts stappen. Vooralsnog kijk ik het even aan.

Dankjewel voor de input iig.



Denk dat het idd voor een groot deel stress/ verkeerde houding en teveel focus is. Maar mocht het echt erger worden met die motorische dingen ga ik wel naar de huisarts.

Nouja, krijg hier reacties in de trant van dat ik hier geen oplossing vind en voor een oplossing naar de huisarts moet gaan, en dat ik me wel heel erg focus/ het waarschijnlijk stress is.



Ik weet zelf hoe mijn huisarts is (niet zo van de vage klachten) en ik denk zelf ook dat ik me misschien teveel focus en het gewoon stress is dus ik me niet zo moet aanstellen.

Ga dus inderdaad proberen me niet zo te focussen en als het na een aantal weken nog niet over is of erger wordt, toch even naar de huisarts



(Maar nieuwe klachten blijf ik ondertussen wel hier posten (die pijn in mijn schouder is ook niet echt weg te denken zeg maar, nogal erg aanwezig, kan mijn hoofd niet eens draaien)...wie weet dat er toch iemand iets herkent en ik houd mijn topics graag up-to-date)

quote:viva-amber schreef op 18 december 2013 @ 06:50:

Ben je al getest op MS?



Nee, maar ik heb 3,5 jaar terug wel 2 keer een MRI scan van mijn hoofd gehad (in Duitsland op eigen kosten, omdat huisarts me niet wou doorverwijzen, en later toch nog eentje in NL omdat huisarts ineens toch wel wou) en ik gok dat als het MS was/ is, dat wel te zien zou zijn geweest op de MRI (witte vlekjes in de hersenen dacht ik). Tenzij het toen nog niet zo erg was, natuurlijk



MS is qua oogklachten ook dat je een ontsteking van de oogzenuw krijgt o.i.d. waardoor je waziger gaat zien/ slecht gaat zien etc. (en wat vaak weer voor een deel overgaat). Bij mij is er niet echt iets mis met de oogzenuwen en signaal ogen-hersenen is ook goed (is ook gemeten).



Ik zou zelf ook snel denken aan MS of zo als iemand op een forum deze klachten zou posten, maar is het dus denk ik niet

quote:Pantax schreef op 18 december 2013 @ 08:34:

Het is nooit bij je opgekomen dat je oogklachren, je motorische storingen en die pijn gerelateerd kunnen zijn? Ga naar je huisarts en stop met dit langdradige geouwehoer.



Ja. Ik acht het niet heel waarschijnlijk (hoop nog steeds gewoon op stress of iets wat vanzelf overgaat), maar ergens ben ik er wel een beetje bang voor dat dit misschien ook 'onverklaarbare' klachten worden die misschien wel lang duren/ ook niet overgaan.



En ben ik een beetje bang dat het misschien een zenuw-probleem is. Heb dus al last van het stukken beeld missen, later kwam mijn gehoor er bij wat raar ging doen, en nu dan misschien motorische zenuwcellen? Tja geen idee.



Misschien al dan niet simpelweg (mede) door overbelasting (van zenuwen) ivm chronische stress vanwege die oogklachten en andere healthissues afgelopen jaar.



Ja, misschien toch idd maar naar dokter morgen of vandeweek. Ook al vind ik dat mijn klachten daarvoor 'te vaag' zijn en verwacht ik dat hij het ook niet weet en me wat meewarig aan zal kijken (reden waarom ik liever niet te snel ga, naast dat ik even wil afwachten of het niet gewoon stress is en vanzelf overgaat als ik er niet op focus).

quote:Frizz schreef op 18 december 2013 @ 07:40:

Wat heeft het voor zin om hier steeds elk pijntje en gevoeletje te posten?



Misschien ben ik heel simpel hoor, maar ik denk: Onverklaarbare pijn, zo erg dat je er veel over praat/schrijft = huisarts.



Praat je veel over iets en doe je er niets constructiefs mee = klagen. En klagen is zonde van je eigen en andermans energie.Zit wat in ja

quote:autumn schreef op 18 december 2013 @ 23:06:

Denk ook niet dat het zin heeft. misschien focus je dan juist teveel op je klachten. Denk wel dat als het voor jou goed voelt om te doen, je dat gewoon kan doen toch? Je weet nooit misschien vind je gelijkgestemden of kan het je geruststellen. En wie weet houden anderen je juist scherp en helpen zij je focus te verleggen.



Om lang verhaal kort te houden. Als jij hier dingen kwijt wil, gewoon doen. Je kan altijd kijken of het je helpt of niet. Sterkte trouwens!En dat ook Dankje

quote:sandrieu schreef op 19 december 2013 @ 13:36:

Beste Healthissue,



Ik herken je verhaal helemaal, het lijkt mijn eigen verhaal wel!



Ik bleek uiteindelijk een B12 tekort te hebben, maar het was heel lastig dit aan te tonen. De tijden dat ik zo trillerig was en wazig/niet scherp zag, was bij mij de B12 het laagst, maar het schommelde voortdurend. Helaas probeerde ik in die tijd zwanger te worden en slikte dus multivitamines waarmee ik het B12 tekort maskeerde. En ik wisselde nogal met mijn dieet, de ene keer heel gezond en dan weer wat minder gezond. Daardoor heeft het uiteindelijk 10 jaar geduurd voordat ik er zelf! achter kwam wat de oorzaak was.



Je moet echt naar je huisarts gaan, vraag om een onderzoek naar je homocysteine of MMA, daarmee kan op nauwkeuriger wijze vastgesteld worden of je tekort hebt aan B12. Gewoon B12 in het bloed meten is vaak niet voldoende, zeker niet als je vitamines slikt of in de afgelopen 6 maanden geslikt hebt.



Naast B12 en homocysteine moet dan ook foliumzuur en B6 vastgesteld worden. Als je huisarts niet mee wil werken, ga je naar een ander of je laat je doorverwijzen naar een specialist. Je moet volhouden, want uiteindelijk veranderen de vage klachten (ik vind ze helemaal niet vaag!) in serieuze zenuwklachten.



B12 is nodig voor de celdeling, onderhoud aan de zenuwen en slijmvliezen en hormoonaanmaak. Bij een tekort aan B12 kunnen de bijnieren niet meer goed functioneren en daardoor voel je je altijd gestresst. De zenuwen raken overprikkeld en slijmvliezen worden steeds dunner, waardoor je voedselovergevoeligheid kan ontwikkelen. Dat geeft weer meer stress in je lichaam, kortom een vicieuze cirkel. Je kan hier alleen maar uit komen als je B12 injecties gaat nemen. B12 zit normaal gesproken in een grote voorraad voor enkele jaren in je lichaam, als je er dus een tekort van hebt, dan is dat niet vandaag voor het eerst en zal dat ook niet meer op te lossen zijn met pillen, je neemt de B12 gewoon niet meer via de normale weg op. Een injectie is de beste oplossing dan. Het is ook mogelijk een B12 in het grijze gebied te hebben, dan is het laag maar nog niet officieel tekort. Sommige mensen ervaren dan al wel klachten, omdat de B12 dan in de weefsels wel al tekort is. Veel huisarts en specialisten zijn hier helaas nog niet van op de hoogte, dus je zal zelf veel moeten uitzoeken en je waardes zelf moeten opvragen om na te gaan of dat het geval is.



Bij mij was de oorzaak een gluten-intolerantie. Maar mijn hele familie heeft B12 tekort, dit bleek uiteindelijk nadat ik had ontdekt waar mijn klachten vandaan kwamen en zij kunnen wel gewoon tegen gluten.



Als je bij een B12 tekort niet behandeld wordt, kunnen de klachten zich ontwikkelen tot zenuwontstekingen. Daar heb ik er twee van gehad. Ik werd daardoor eerst met MS gediagnosticeerd, maar er is een belangrijk verschil tussen MS en de zenuwklachten die veroorzaakt worden door B12 tekort: Bij B12 tekort gaan het om gevoelsstoornissen (heet gecombineerde strengziekte) en bij MS kan het ook om motorische klachten gaan. De witte vlekken op de MRI kunnen bij iedereen in de hersenen zitten, ook als er geen klachten zijn, dus dat HOEFT er niets mee te maken te hebben (KAN wel). Nu is het wel zo, dat als je gevoel in je voetzolen of handen minder wordt door de zenuwbeschadigingen als gevolg van B12 tekort, je ook dingen niet goed meer kan vasthouden (zoals pennen, kopjes, sleutels, ...) en dan lijkt het al gauw motorisch.



Ik herken ook je gevoel van wanhoop en de twijfel of het misschien psychisch is, ook ik heb het psychologische pad bewandeld, maar uiteindelijk ben ik pas echt opgeknapt toen ik B12 injecties kreeg.



Ik heb hier afgelopen maanden wetenschappelijk onderzoek naar gedaan ivm mijn studie Voeding & Dietetiek die ik ben gaan volgen nadat ik dit alles had doorgemaakt, vandaar dat ik er zo veel vanaf weet.



Nog een laatste tip: Ga naar de site stichtingB12tekort.nl, daar kan je alle klachten vinden. Print de lijst uit, streep aan waar je last van hebt en neem dat mee naar de huisarts en specialist.



Succes!



Dankjewel voor je reactie. Al denk ik dat je toch bepaalde dingen uit mijn verhaal wat verkeerd interpreteert Ik heb geen last van wazig zien (alleen stukken beeld missen), had juist geen witte vlekken op de MRI, heb geen pijn behalve die schouderpijn eergisteren en gisteren (vandaag nog beetje kramp in bovenarm) maar wel de motorische stoornissen, tril niet echt heel erg maar meer het gevoel dat ik soms tril (had).



Heb inmiddels vanmorgen de dokter gebeld, maar die is op vakantie natuurlijk en zijn waarnemer zat al vol.....kan nu maandag terecht bij een vervanger.



Ondertussen ben ik echt ontzettend bang voor A.L.S.....ik WEET dat het super zeldzaam is en ik niet in de doelgroep val (80% is man en zelden onder de 40-50 jaar), en dat de kans VEEEEEL groter is dat het iets anders is wat onschuldiger is en ik dus waarschijnlijk ontzettend zit te hypochonderen.....maar de beginsymptomen komen zo overeen (en kan het nergens anders bij plaatsen)



Heb geen pijn (alleen die schouderkramp vanaf eergisteren, had ik gisteren nog last van en vandaag al bijna over, alleen krampen in bovenarm nu steeds), verkramping lijkt het wel in hand/ vingers (zonder dat het zeer doet) en trager bewegen ervan etc.

Maar het zijn maar vage klachten. Net een youtube filmpje gekeken (ja, moet ik ook niet doen ) waarin dan een (jonge) man aan het woord komt die ALS heeft en bij hem begon het ook met verkramping van de vingers, dat hij ineens merkte dat bij het gitaar spelen z'n vingers beetje leken te verkrampen, hij ze verkeerd neerzette en trager was.

Ik heb hetzelfde gevoel.



Merkte ook vandaag weer dat ik onhandig mijn bestek vastpak, het moeite kost als ik kleine motorische handelingen moet verrichten zoals sleutels uit elkaar halen of ermee spelen etc. Het gaat trager en wat verkrampt/ stijf met (vooral) de middelvinger (zonder dat het zeer doet, alhoewel er nu wel een beetje krampen in mijn bovenarm zijn, maar dat is ook omdat ik nu zit te trillen van angst).

Andere momenten denk ik 'hee het valt toch wel mee' en als ik ff doorga met oefenen met bewegen lijkt het ook soms heel ff dat het soepeler wordt (not really), maar dan volgende moment toch weer niet :/.



Net piano proberen te spelen en ik ben trager, zet ook mijn vingers (middelvinger vooral) vaak niet goed neer. Die lijkt wel trager te reageren en soms wat verkrampt te staan. Overige vingers ook trager, maar vooral de middelvinger.

Heb in die vinger ook echt wat minder kracht volgens mij. Hij reageert gewoon niet goed meer.

Blijf het ook raar vinden dat ie schever lijkt te staan nog steeds, denk dat dat komt omdat ik hem op een of andere manier soms wat gestrekter dan normaal lijk te houden en het daardoor opvalt (?)



Ik hoop heel erg dat het gewoon komt doordat ik iets verrekt heb of zo (heb tijdelijk grotere mobiele telefoon gehad voor een paar weken, en die was onhandiger vasthouden, dus misschien gewoon wat verrekt). Maar vraag me af of het dan niet pijn zou moeten doen en vind het toch doodeng dat mijn vinger(s) trager reageert en wat verkrampt is en zo. Het viel me ook ineens out of the blue langzaam pas op.

En daarnaast staat mijn middelvinger in verband met schouder, dat loopt gewoon door, al die spieren/ gewrichten denk ik. Dus de kans dat ik schouderpijn heb omdat ik mijn middelvinger verkramp of mijn middelvinger verkramp omdat ik schouderpijn heb is ook aanwezig (sowieso de schouderkramp die ik @ this very moment heb komt wel van het strekken/ oefenen van mijn middelvinger en vanwege ontzettende angst nu).



Hoop echt dat huisarts me gerust kan stellen maandag (hoop iig niet dat hij het serieus genoeg vind om me door te verwijzen want dan ga ik helemaal zitten flippen met kerst) maar goed.