Relaties
alle pijlers
vriendin ineens in 'silent modus'
vrijdag 4 juli 2008 om 23:44
Ik ben het even kwijt. Een van mijn beste vriendinnen, die ik al 30 jaar ken, gaat ineens in de silent modus.
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
Eervorige week mailde ze dat ze wat gezeur had op haar werk. Ik nodigde haar uit voor een weekendje blijven. Ze zou vrijdagavond komen. Belt vrijdagavond op, vriendje komt langs, wordt zaterdag rond het middaguur. Al wie er kwam...dus ik bel en sms van: waar ben je? Vriendin wil liever andere keer, maar ik geef aan dat ik dat niet zo leuk vind, althans, niet op deze manier, want ik bied haar een schouder aan en heb een huis vol voedsel. Of ze dan tenminste komt eten. Vriendin komt berouwvol langs en we hebben het verder gezellig, vriendin blijft tot zondagavond. Vriendin wil de dag erna, op maandag, langskomen voor mijn afstuderen, ook de borrel en eten. Al wie er komt....geen vriendin. Nou wist ik dat de spanningen op haar werk die dag een hoogtepunt konden bereiken. Ik mail 's avonds of alles okee is. Geen antwoord. Idem dito voor smsjes. Telefoontjes neemt ze niet op, noch mobiel, noch thuis. Ik mail dinsdag twee vrienden van haar, leg uit dat ik niet van de controle ben, maar dat ik haar dus niet te pakken krijg en me zorgen maak. Woensdag bel ik haar op haar werk. Ze zegt dat alles okee is en dat ze me die avond zal bellen. Niet dus.
Beide vrienden laten weten dat alles okee is en dat ze mij zal bellen.
Ze belt niet. Ook hoor ik verder helemaal niets van haar.
Ik stuur vandaag een smsje en een mail van: wat is er, want ik hoor helemaal niets. We zouden deze zondag met onze kinderen naar een pretpark gaan, maar omdat ik met een gekneusde voet zit, (kreeg ik op maandagavond), mail ik haar dat ik dus niet kan, maar stel voor dat we desnoods iets anders doen, speeltuin oid waar ik in ieder geval veel kan zitten. Picknick enzo. Ook daarop reageert ze niet.
Ook op mijn smsje en mail van vandaag reageert ze niet. Op haar Hyves kan ik wel zien dat ze achter de computer zit.
Kortom, ze wil duidelijk niet meer met mij praten maar ik snap er de ballen van waarom???? We zijn goed uit elkaar gegaan die zondag, niets aan de hand.
Ik wil het niet weer via die twee vrienden spelen, maar ik begin zo langzamerhand wel boos te worden. Kennelijk heb ik iets gedaan waar ik mij niet van bewust ben. Het lijkt me dat ik toch op zijn minst of een verklaring zou mogen krijgen, of een boos mailtje over iets waar ik mij niet bewust van ben.
Kortom, hoe zouden jullie dit opvatten en vooral, oplossen?
Muis - completely puzzled.....
zaterdag 5 juli 2008 om 12:50
Zoals ik je verhaal lees zou ik als vriendin heel erg vallen over het feit dat als ik aangeef dat ik een afspraak niet kan nakomen, wat ik normaal wel altijd zou doen en jouw vriendin ook anders is het niet zo opvallend dat je het er neerzet, dat er een reactie komt dat je dat op deze manier niet leuk vindt omdat je eten hebt waardoor zij met tegenzin toch nog komt. Als ik tot aan mijn nek in de stress zit en ik krijg zoiets dan is het prima maar dan moeten ze me daarna toch echt met rust laten en niet de hele tijd bellen/smsen/emailen want daar zou ik gewoon gek van worden en ook nog eens andere mensen op me af sturen om te controleren of alles in orde is zou voor mij de druppel zijn.
Misschien ervaart jouw vriendin dit zo ook? Al is dit nog geen reden om niet te reageren en je te laten weten waar je aan toe bent.
Misschien ervaart jouw vriendin dit zo ook? Al is dit nog geen reden om niet te reageren en je te laten weten waar je aan toe bent.
zaterdag 5 juli 2008 om 12:59
Frits, ik vind silent modus heel duidelijk en lekker lezen! Ik wist meteen wat Muis bedoelde. In het Engels kan je het vaak veel korter en duidelijker zeggen.
Muis, ik wil nog even zeggen dat ik je wel een lieverd vind, hoor, ook al reageer ik hard. Je vriendin is op z'n minst gezegd onfatsoenlijk, want fatsoen is minimaal, zeker in 30 jaar vriendschap. Fatsoen zegt dat je op een smsje binnen een dag reageert. Mail is ongeveer 2 dagen. Drie keer niet reageren is ronduit op zijn minst onfatsoenlijk. In jouw geval gewoon bot.
Je kunt wel zeggen dat het niet zo hoort, nonverbale signalen te geven en dat ze wat hoort terug te zeggen, allemaal waar, zeker in een lange vriendschapsband...maar dat doet ze dus niet na zoveel pogingen van jou .. en dan heb ik dus een sterk gevoel van waar ligt je grens, natuurlijk wil je dat ze het voluit verbaal zegt... maar dan kun je nog 20 x een smsje sturen, maar zoals iemand al zei: het werkt niet. Het maakt het misschien alleen nog erger.
Je besluit afstand te nemen is goed en gezond hoor!!
Muis, ik wil nog even zeggen dat ik je wel een lieverd vind, hoor, ook al reageer ik hard. Je vriendin is op z'n minst gezegd onfatsoenlijk, want fatsoen is minimaal, zeker in 30 jaar vriendschap. Fatsoen zegt dat je op een smsje binnen een dag reageert. Mail is ongeveer 2 dagen. Drie keer niet reageren is ronduit op zijn minst onfatsoenlijk. In jouw geval gewoon bot.
Je kunt wel zeggen dat het niet zo hoort, nonverbale signalen te geven en dat ze wat hoort terug te zeggen, allemaal waar, zeker in een lange vriendschapsband...maar dat doet ze dus niet na zoveel pogingen van jou .. en dan heb ik dus een sterk gevoel van waar ligt je grens, natuurlijk wil je dat ze het voluit verbaal zegt... maar dan kun je nog 20 x een smsje sturen, maar zoals iemand al zei: het werkt niet. Het maakt het misschien alleen nog erger.
Je besluit afstand te nemen is goed en gezond hoor!!
zaterdag 5 juli 2008 om 13:00
quote:leinnie schreef op 05 juli 2008 @ 12:50:
Misschien ervaart jouw vriendin dit zo ook? Al is dit nog geen reden om niet te reageren en je te laten weten waar je aan toe bent.Ja en daar heb je de kern. Zeg dan, met dat weekendje: ik kom liever niet. Jeetje, dat eten komt wel op hoor. Maar zeg niet, ik kom op vrijdagavond en dan moet ik eens uit je trekken dat je niet komt. Zeg dan niet, ik kom zaterdag rond het middaguur en dan niets laten horen en niet komen. Zeg dan niet, ik kom naar je afstuderen en blijf dan weg. Dat is het hele punt. Ze 'hoeft' niets bij mij, een van de dingen waarom mijn vrienden mij zo weten te waarderen is dat ik vrij relaxed ben en het nooit een verplichting is. Ik heb bovendien niet haar vrienden op haar afgestuurd, maar zij wonen bij haar in de buurt, eentje zelfs onder haar (!). Ik heb aan ze gemaild dat we een afspraak hadden, dat ze niet verscheen en dat ik wist van de problemen op werk. Of alles goed met haar was omdat ik me zorgen maakte nu ze wegbleef en ik haar niet kon bereiken. Niet dat ik gelijk denk dat iemand onder de tram ligt. Ik ben ook niet iemand die, als je om 8 uur komt en je bent er niet om 8.15 dat je probleemloos 'Politiebericht' gaat halen om 8.30 op het Journaal. Juist niet. Het is de combinatie van alles: toezeggen (nadrukkelijk) dat ze komt, niet komen en problemen op het werk. Ze kan heel erg in een dip schieten en ik heb haar daar met succes wel vaker uitgehaald, door de uithuilweekendjes bijvoorbeeld. Die ik ten opzichte van haar en andere vriendinnen zelf ook heb gehad, daar ben je ook vriendinnen voor, toch?
Misschien ervaart jouw vriendin dit zo ook? Al is dit nog geen reden om niet te reageren en je te laten weten waar je aan toe bent.Ja en daar heb je de kern. Zeg dan, met dat weekendje: ik kom liever niet. Jeetje, dat eten komt wel op hoor. Maar zeg niet, ik kom op vrijdagavond en dan moet ik eens uit je trekken dat je niet komt. Zeg dan niet, ik kom zaterdag rond het middaguur en dan niets laten horen en niet komen. Zeg dan niet, ik kom naar je afstuderen en blijf dan weg. Dat is het hele punt. Ze 'hoeft' niets bij mij, een van de dingen waarom mijn vrienden mij zo weten te waarderen is dat ik vrij relaxed ben en het nooit een verplichting is. Ik heb bovendien niet haar vrienden op haar afgestuurd, maar zij wonen bij haar in de buurt, eentje zelfs onder haar (!). Ik heb aan ze gemaild dat we een afspraak hadden, dat ze niet verscheen en dat ik wist van de problemen op werk. Of alles goed met haar was omdat ik me zorgen maakte nu ze wegbleef en ik haar niet kon bereiken. Niet dat ik gelijk denk dat iemand onder de tram ligt. Ik ben ook niet iemand die, als je om 8 uur komt en je bent er niet om 8.15 dat je probleemloos 'Politiebericht' gaat halen om 8.30 op het Journaal. Juist niet. Het is de combinatie van alles: toezeggen (nadrukkelijk) dat ze komt, niet komen en problemen op het werk. Ze kan heel erg in een dip schieten en ik heb haar daar met succes wel vaker uitgehaald, door de uithuilweekendjes bijvoorbeeld. Die ik ten opzichte van haar en andere vriendinnen zelf ook heb gehad, daar ben je ook vriendinnen voor, toch?
zaterdag 5 juli 2008 om 13:03
Je redeneert nu alleen vanuit jezelf. Wat zou ik doen, wat betekent het als ik zo doe, ik doe niet zo want ik ga niet zo met mensen om dus is het niet respectvol enz. Zo maak je jezelf gek en trek je te snel conclusies. Zij is een ander mens en je hebt compleet geen idee van haar beweegredenen. Ipv dat je het allemaal op jezelf betrekt (hoe logisch ook) zou ik ruimte open laten dat het wellicht niks met je te maken heeft en alles met haar, dat ze het mogelijk gewoon heel moeilijk heeft.
Mijn beste vriendin en ik hebben regelmatig dat we achteraf horen van belangrijke of moeilijke momenten. En dat is niet erg. Ze houdt van mij, ik van haar en als we elkaar echt nodig hebben dan zijn we er voor elkaar. Daarnaast is het een paar keer gebeurd dat 1 van ons 2 zo diep zat dat contact vermeden werd en ook dat gewoon geaccepteerd werd. En dat een van de twee de ander echt hard nodig had en het dus even niet kon.
Ik kan niet beoordelen wat de reden is van het gedrag van je vriendin. Ik heb wel het idee dat na zoveel jaar vriendschap je elkaar ook een beetje moet matsen zotussendoor. We zijn mensen, we kwetsen elkaar soms onbedoeld, no hard feelings want de liefde en vriendschap zijn oprecht. Dan waait het vanzelf meestal heel snel weer over.
Als er verder geen aanleidingen zijn (geweest) waardoor je kunt twijfelen aan haar vriendschap en betrokkenheid zou ik voorzichtig zijn met aannames doen.
Mijn beste vriendin en ik hebben regelmatig dat we achteraf horen van belangrijke of moeilijke momenten. En dat is niet erg. Ze houdt van mij, ik van haar en als we elkaar echt nodig hebben dan zijn we er voor elkaar. Daarnaast is het een paar keer gebeurd dat 1 van ons 2 zo diep zat dat contact vermeden werd en ook dat gewoon geaccepteerd werd. En dat een van de twee de ander echt hard nodig had en het dus even niet kon.
Ik kan niet beoordelen wat de reden is van het gedrag van je vriendin. Ik heb wel het idee dat na zoveel jaar vriendschap je elkaar ook een beetje moet matsen zotussendoor. We zijn mensen, we kwetsen elkaar soms onbedoeld, no hard feelings want de liefde en vriendschap zijn oprecht. Dan waait het vanzelf meestal heel snel weer over.
Als er verder geen aanleidingen zijn (geweest) waardoor je kunt twijfelen aan haar vriendschap en betrokkenheid zou ik voorzichtig zijn met aannames doen.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:08
@ Feliciaatje, maar hoe ging dat dan. Je schrijft, we vermeden wel eens contact, omdat je in een dip zat. Liet je dan helemaal niets horen, of gaf je in ieder geval een signaal af (verbaal in welke vorm dan ook) dat je je effe terugtrok?
Je hebt wel gelijk dat ik het van mezelf moet aftrekken. We kunnen er 100 theorien op los laten als wat haar beweegredenenen zijn, wat we wel weten is dat het op zijn minist merkwaardig is en niet netjes is om het zo te doen. Dat zegt uiteindelijk ook meer over haar dan over mij.
Je hebt wel gelijk dat ik het van mezelf moet aftrekken. We kunnen er 100 theorien op los laten als wat haar beweegredenenen zijn, wat we wel weten is dat het op zijn minist merkwaardig is en niet netjes is om het zo te doen. Dat zegt uiteindelijk ook meer over haar dan over mij.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:09
quote:Muis66 schreef op 05 juli 2008 @ 13:00:
Ze kan heel erg in een dip schieten en ik heb haar daar met succes wel vaker uitgehaald, door de uithuilweekendjes bijvoorbeeld. Die ik ten opzichte van haar en andere vriendinnen zelf ook heb gehad, daar ben je ook vriendinnen voor, toch?
Ik zeg niet dat ik dat niet lief van je vind want je lijkt me een lieve en betrokken vriendin. Maar hou in je achterhoofd dat mensen soms heel andere dingen verlangen dan jij om ergens doorheen te komen. Een meidenweekend kan heerlijk zijn, iemand die je vertroetelt kan veilig en geborgen voelen. Maar als je met rust gelaten wil worden, word je daar irrationeel kriebelig van.
Dan wil je gewoon rust aan je kop en niemand die aan je trekt. Dan kan het nog zo goed bedoeld zijn maar dan is het compleet niet waar je behoefte aan hebt. Juist met goede bedoelingen bij anderen, oprechte betrokkenheid en bezorgdheid is het des te moeilijker om te zeggen: ik wil even niet, laat me alleen. En dan krijg je idd makkelijk dit soort inconsistent gedrag. Want ze wil je dan juist niet kwetsen maar je niet kwetsen kost haar teveel energie. En dat kun je er dan niet bij hebben en ga je struisvogelen.
Ze kan heel erg in een dip schieten en ik heb haar daar met succes wel vaker uitgehaald, door de uithuilweekendjes bijvoorbeeld. Die ik ten opzichte van haar en andere vriendinnen zelf ook heb gehad, daar ben je ook vriendinnen voor, toch?
Ik zeg niet dat ik dat niet lief van je vind want je lijkt me een lieve en betrokken vriendin. Maar hou in je achterhoofd dat mensen soms heel andere dingen verlangen dan jij om ergens doorheen te komen. Een meidenweekend kan heerlijk zijn, iemand die je vertroetelt kan veilig en geborgen voelen. Maar als je met rust gelaten wil worden, word je daar irrationeel kriebelig van.
Dan wil je gewoon rust aan je kop en niemand die aan je trekt. Dan kan het nog zo goed bedoeld zijn maar dan is het compleet niet waar je behoefte aan hebt. Juist met goede bedoelingen bij anderen, oprechte betrokkenheid en bezorgdheid is het des te moeilijker om te zeggen: ik wil even niet, laat me alleen. En dan krijg je idd makkelijk dit soort inconsistent gedrag. Want ze wil je dan juist niet kwetsen maar je niet kwetsen kost haar teveel energie. En dat kun je er dan niet bij hebben en ga je struisvogelen.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:13
quote:Muis66 schreef op 05 juli 2008 @ 13:08:
@ Feliciaatje, maar hoe ging dat dan. Je schrijft, we vermeden wel eens contact, omdat je in een dip zat. Liet je dan helemaal niets horen, of gaf je in ieder geval een signaal af (verbaal in welke vorm dan ook) dat je je effe terugtrok?
Geen waarschuwing, niks . Dus radiostilte. En daarin waren we precies hetzelfde in die tijd dus dat maakte het ook makkelijker. We zijn allebei daarin enigszins veranderd maar nog steeds, als het echt even moeilijk gaat is er een dikke kans dat we het achteraf van elkaar horen. En als het wat langer stil was, wist de ander ook: hmm gaat niet goed daar. Bellen, voicemail inspreken met: bel me wanneer je er behoefte aan hebt, ik denk aan je, en klaar.
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor sommige mensen heel "onvriendschappelijk" klinkt maar sommige dingen kom ik beter uit samen met anderen en andere dingen worstel ik door in mijn eentje en vertel ik liever achteraf over. Zij is net zo.
@ Feliciaatje, maar hoe ging dat dan. Je schrijft, we vermeden wel eens contact, omdat je in een dip zat. Liet je dan helemaal niets horen, of gaf je in ieder geval een signaal af (verbaal in welke vorm dan ook) dat je je effe terugtrok?
Geen waarschuwing, niks . Dus radiostilte. En daarin waren we precies hetzelfde in die tijd dus dat maakte het ook makkelijker. We zijn allebei daarin enigszins veranderd maar nog steeds, als het echt even moeilijk gaat is er een dikke kans dat we het achteraf van elkaar horen. En als het wat langer stil was, wist de ander ook: hmm gaat niet goed daar. Bellen, voicemail inspreken met: bel me wanneer je er behoefte aan hebt, ik denk aan je, en klaar.
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor sommige mensen heel "onvriendschappelijk" klinkt maar sommige dingen kom ik beter uit samen met anderen en andere dingen worstel ik door in mijn eentje en vertel ik liever achteraf over. Zij is net zo.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:17
quote:Feliciaatje schreef op 05 juli 2008 @ 13:09:
[...]
Ik zeg niet dat ik dat niet lief van je vind want je lijkt me een lieve en betrokken vriendin. Maar hou in je achterhoofd dat mensen soms heel andere dingen verlangen dan jij om ergens doorheen te komen. Een meidenweekend kan heerlijk zijn, iemand die je vertroetelt kan veilig en geborgen voelen. Maar als je met rust gelaten wil worden, word je daar irrationeel kriebelig van.
Dan wil je gewoon rust aan je kop en niemand die aan je trekt. Dan kan het nog zo goed bedoeld zijn maar dan is het compleet niet waar je behoefte aan hebt. Juist met goede bedoelingen bij anderen, oprechte betrokkenheid en bezorgdheid is het des te moeilijker om te zeggen: ik wil even niet, laat me alleen. En dan krijg je idd makkelijk dit soort inconsistent gedrag. Want ze wil je dan juist niet kwetsen maar je niet kwetsen kost haar teveel energie. En dat kun je er dan niet bij hebben en ga je struisvogelen.Ik begrijp waar je heen wilt maar ze zou me nou na 30 jaar goed genoeg moeten kennen dat dit juist niet de methode is. Dat ze beter kan zeggen: ik blijf liever thuis. Dan had ik gezegd: dat is goed, maar mocht je je bedenken, je bent welkom. Genoeg eten voor 3 jaar in de kast ofzo en er ligt een witte wijn koud te worden in de ijskast. En waar willen we dan allemaal heen? Nu is zij misschien boos omdat ik - aanname - met mijn hulp haar een gevoel van pushed gaf. Ik ben boos want ik vind het onfatsoenlijk. Ik heb genoeg stappen gezet, kortom, we zitten dus in een impasse waar niemand erg gelukkig van wordt op dit moment.
[...]
Ik zeg niet dat ik dat niet lief van je vind want je lijkt me een lieve en betrokken vriendin. Maar hou in je achterhoofd dat mensen soms heel andere dingen verlangen dan jij om ergens doorheen te komen. Een meidenweekend kan heerlijk zijn, iemand die je vertroetelt kan veilig en geborgen voelen. Maar als je met rust gelaten wil worden, word je daar irrationeel kriebelig van.
Dan wil je gewoon rust aan je kop en niemand die aan je trekt. Dan kan het nog zo goed bedoeld zijn maar dan is het compleet niet waar je behoefte aan hebt. Juist met goede bedoelingen bij anderen, oprechte betrokkenheid en bezorgdheid is het des te moeilijker om te zeggen: ik wil even niet, laat me alleen. En dan krijg je idd makkelijk dit soort inconsistent gedrag. Want ze wil je dan juist niet kwetsen maar je niet kwetsen kost haar teveel energie. En dat kun je er dan niet bij hebben en ga je struisvogelen.Ik begrijp waar je heen wilt maar ze zou me nou na 30 jaar goed genoeg moeten kennen dat dit juist niet de methode is. Dat ze beter kan zeggen: ik blijf liever thuis. Dan had ik gezegd: dat is goed, maar mocht je je bedenken, je bent welkom. Genoeg eten voor 3 jaar in de kast ofzo en er ligt een witte wijn koud te worden in de ijskast. En waar willen we dan allemaal heen? Nu is zij misschien boos omdat ik - aanname - met mijn hulp haar een gevoel van pushed gaf. Ik ben boos want ik vind het onfatsoenlijk. Ik heb genoeg stappen gezet, kortom, we zitten dus in een impasse waar niemand erg gelukkig van wordt op dit moment.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:22
quote:Feliciaatje schreef op 05 juli 2008 @ 13:13:
[...]
Geen waarschuwing, niks . Dus radiostilte. En daarin waren we precies hetzelfde in die tijd dus dat maakte het ook makkelijker. .
Okee, dat had ik dus ook toen ik verzoop in mijn scriptie. Wat ik hoorde was dat mensen juist niets van mij hoorden - iets dat erg ongewoon was, kennelijk.
Op het moment dat iemand mij om een reactie vroeg, gaf ik aan dat ik druk was.
Hier gaf zij in de week voorafgaand aan het 'weekendje' een heel ander signaal. Ineens smsjes, mails dat ze zich zo [lelijk woord] voelde. Ik mailde terug met de vraag wat er was, en kreeg een onsamenhangend relaas over werk. Ik stelde voor, heb je zin om hier het weekend te komen? Ik haal troostvoedsel en drank en dan mag je je hart luchten. Dat pakte ze aan, ook omdat ze ruzie had gehad met haar vriend. Ik zei nog, als het niet gaat, je hebt misschien afspraken, zie maar ergens, van mijn part een bak koffie is ook goed en hij is ook nog 'geldig' voor volgende week als je andere afspraken hebt. Zie maar. Met andere woorden, ze gaf zelf een signaal af dat ze hulp zocht. Die hulp heb ik geboden in brede vorm. Dat is anders dan de radiostilte die jij bedoelt en die ik afgaf tijdens mijn scriptie.
[...]
Geen waarschuwing, niks . Dus radiostilte. En daarin waren we precies hetzelfde in die tijd dus dat maakte het ook makkelijker. .
Okee, dat had ik dus ook toen ik verzoop in mijn scriptie. Wat ik hoorde was dat mensen juist niets van mij hoorden - iets dat erg ongewoon was, kennelijk.
Op het moment dat iemand mij om een reactie vroeg, gaf ik aan dat ik druk was.
Hier gaf zij in de week voorafgaand aan het 'weekendje' een heel ander signaal. Ineens smsjes, mails dat ze zich zo [lelijk woord] voelde. Ik mailde terug met de vraag wat er was, en kreeg een onsamenhangend relaas over werk. Ik stelde voor, heb je zin om hier het weekend te komen? Ik haal troostvoedsel en drank en dan mag je je hart luchten. Dat pakte ze aan, ook omdat ze ruzie had gehad met haar vriend. Ik zei nog, als het niet gaat, je hebt misschien afspraken, zie maar ergens, van mijn part een bak koffie is ook goed en hij is ook nog 'geldig' voor volgende week als je andere afspraken hebt. Zie maar. Met andere woorden, ze gaf zelf een signaal af dat ze hulp zocht. Die hulp heb ik geboden in brede vorm. Dat is anders dan de radiostilte die jij bedoelt en die ik afgaf tijdens mijn scriptie.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:29
Ik snap wat je bedoelt. En ik denk dat een deel van je frustratie voortkomt uit je zorgen maken, wat heel normaal is als het om iemand gaat van wie je veel houdt.
Wat dat betreft doe ik het zo wanneer ik het idee heb dat iemand het zelf ook gewoon even niet weet: ik bied het aan, zeg "zie maar" en dan laat ik het los. Als diegene me dan idd de ruimte geeft om er te zijn, fijn. Als iemand het toch niet wil, ook goed. Blijkbaar geen behoefte aan en dat weten ze zelf het best.
Het is niets persoonlijks. Mijn deur en mijn hart staan open maar als iemand het niet wil, is dat geen afwijzing maar simpelweg wat ze niet nodig hebben op dat moment.
Zeker bij dubbele en verwarrende signalen die atypisch zijn voor de persoon in kwestie, ga ik er vanuit dat die ander het echt even niet meer weet en niet lekker in zijn/haar vel zit.
Wat dat betreft doe ik het zo wanneer ik het idee heb dat iemand het zelf ook gewoon even niet weet: ik bied het aan, zeg "zie maar" en dan laat ik het los. Als diegene me dan idd de ruimte geeft om er te zijn, fijn. Als iemand het toch niet wil, ook goed. Blijkbaar geen behoefte aan en dat weten ze zelf het best.
Het is niets persoonlijks. Mijn deur en mijn hart staan open maar als iemand het niet wil, is dat geen afwijzing maar simpelweg wat ze niet nodig hebben op dat moment.
Zeker bij dubbele en verwarrende signalen die atypisch zijn voor de persoon in kwestie, ga ik er vanuit dat die ander het echt even niet meer weet en niet lekker in zijn/haar vel zit.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:48
Ik heb niet alles gelezen (zeker niet de anti-engels discussie) maar het is mij ook overkomen. Ik heb een vriendin die tegelijkertijd mijn nichtje is. Jarenlang waren we zo close (sorry eeeh, ik bedoel excuus) als je maar zijn kan. Toen ik zwanger was van mijn tweede wilde ik haar dat graag persoonlijk vertellen maar ze reageerde niet op mijn telefoontjes, ingesproken boodschappen en verzoeken via wederzijdse kennissen. Op een gegeven moment heb ik het maar zo gelaten. In de tussentijd heb ik mijn tweede en derde kind gekregen en zag ik dat ze via hyves weer contact had met mijn broer. Ook maar eens een berichtje gestuurd en ze was hartstikke enthousiast. Noemt nu als reden dat er bepaalde familieperikelen waren. Vind ik nog steeds gek want dat was al heel ons leven zo en wij hadden ons daar nooit iets van aangetrokken.
Maar goed, ik heb de deur altijd opengehouden en nu hebben we weer regelmatig contact en het is weer als vanouds.
Voor mij geldt: eens een vriendin, altijd een vriendin. Tenzij ze me iets rottigs geflikt zou hebben maar dat is niet het geval.
Zo had ik nog een vriendin die niets meer met me te maken wilde hebben toen ze ging scheiden van haar man. Ik was ooit met beiden tegelijkertijd bevriend geraakt en ondanks dat ik goed begreep dat ze hem dumpte, hield ik ook contact met haar ex. Dat trok ze niet en haar nieuwe vriend vond het beter dat ze niet meer met mij omging. Tja, en dat is nog steeds zo. Maar als ze morgen voor de deur staat, laat ik haar gewoon weer binnen.
Maar goed, ik heb de deur altijd opengehouden en nu hebben we weer regelmatig contact en het is weer als vanouds.
Voor mij geldt: eens een vriendin, altijd een vriendin. Tenzij ze me iets rottigs geflikt zou hebben maar dat is niet het geval.
Zo had ik nog een vriendin die niets meer met me te maken wilde hebben toen ze ging scheiden van haar man. Ik was ooit met beiden tegelijkertijd bevriend geraakt en ondanks dat ik goed begreep dat ze hem dumpte, hield ik ook contact met haar ex. Dat trok ze niet en haar nieuwe vriend vond het beter dat ze niet meer met mij omging. Tja, en dat is nog steeds zo. Maar als ze morgen voor de deur staat, laat ik haar gewoon weer binnen.
zaterdag 5 juli 2008 om 13:56
zaterdag 5 juli 2008 om 14:27
beste muis
iedereen hier heeft een beetje gelijk, maar ik blijf toch graag bij mijn eigen standpunt, dat het minste is wat zij van uit zichzelf kan doen, laten weten dat ze even rust wil of wat dan ook zodat jij weet waar je aan toe bent. Van ik vind het zelf larie en apekool dat ineens omdat het ff niet gaat op werk of wat dan ook zij niets aan jou zou kunnen laten weten...aangezien je zelf laat begrijpen dat er niks speciaals is voorgevallen. Ik wil haar niet veroordelen maar ik bekijk het even vanuit jouw situatie...mensen vragen altijd begrip voor hun eigen situatie maar o zo moeilijk om zich eens in te zetten ook een ander zijn gevoel te begrijpen...in dit geval zie ik maar een eenzijdige verkeersrichting nl. die van jou en je krijgt er geen tegemoetkoming op...rest aan jou of je energie wil blijven pompen in een relatie waar je geen antwoord op krijgt, in dit geval jullie vriendschap...ik zou een ultimatum stellen van een paar dagen nog en hoor je niets, dat je dan konkludeert dat ze of niet wil of het lef niet heeft te zeggen wat er gaande is en dan is het verstandig of jezelf blijft kwellen of haar met rust laat tot de dag komt dat je wel iets hoort en intussen toch de draad van je eigen leven oppakken en doorgaan...moeilijk allemaallllll maar ja elke vorm van relatie is moeilijk, dient echter wel van twee kanten te komen... en smoezen zijn makkelijk te vinden om niet eerlijk te hoeven zijn...maar of je dat moet pikken is een keuze aan jezelf...je hebt het recht op zijn minst te weten of het met jou heeft te maken of niet ... als jij die geruststelling kan krijgen dan kan je haar ook beter met rust laten tot zij wel vanzelf weer kontakt opneemt. Maar nogmaals het minste wat ze kan doen is ietss laten weten...
greetz van FoXZuni
iedereen hier heeft een beetje gelijk, maar ik blijf toch graag bij mijn eigen standpunt, dat het minste is wat zij van uit zichzelf kan doen, laten weten dat ze even rust wil of wat dan ook zodat jij weet waar je aan toe bent. Van ik vind het zelf larie en apekool dat ineens omdat het ff niet gaat op werk of wat dan ook zij niets aan jou zou kunnen laten weten...aangezien je zelf laat begrijpen dat er niks speciaals is voorgevallen. Ik wil haar niet veroordelen maar ik bekijk het even vanuit jouw situatie...mensen vragen altijd begrip voor hun eigen situatie maar o zo moeilijk om zich eens in te zetten ook een ander zijn gevoel te begrijpen...in dit geval zie ik maar een eenzijdige verkeersrichting nl. die van jou en je krijgt er geen tegemoetkoming op...rest aan jou of je energie wil blijven pompen in een relatie waar je geen antwoord op krijgt, in dit geval jullie vriendschap...ik zou een ultimatum stellen van een paar dagen nog en hoor je niets, dat je dan konkludeert dat ze of niet wil of het lef niet heeft te zeggen wat er gaande is en dan is het verstandig of jezelf blijft kwellen of haar met rust laat tot de dag komt dat je wel iets hoort en intussen toch de draad van je eigen leven oppakken en doorgaan...moeilijk allemaallllll maar ja elke vorm van relatie is moeilijk, dient echter wel van twee kanten te komen... en smoezen zijn makkelijk te vinden om niet eerlijk te hoeven zijn...maar of je dat moet pikken is een keuze aan jezelf...je hebt het recht op zijn minst te weten of het met jou heeft te maken of niet ... als jij die geruststelling kan krijgen dan kan je haar ook beter met rust laten tot zij wel vanzelf weer kontakt opneemt. Maar nogmaals het minste wat ze kan doen is ietss laten weten...
greetz van FoXZuni
zaterdag 5 juli 2008 om 15:11
Ik denk dat de meesten hier het er wel over eens zijn dat het fatsoenlijk c.q. prettig was geweest als ze had aangegeven nu even niet. Ze heeft daarentegen - zo begrijp ik uit je verhaal - wél aangegeven dat ze je zou gaan bellen. Dus het is niet zo dat ze helemaal niets heeft laten weten.
Maar praktisch gezien: ofwel ze wil geen contact meer met je, ofwel ze heeft het momenteel te druk met zichzelf en haar eigen problemen om aandacht aan anderen te kunnen geven. Of misschien is er nog wel iets heel anders aan de hand. Maar dat moet je dus helaas gewoon afwachten. Ik zou daar - ondanks dat je begrijpelijkerwijze teleurgesteld bent - neutraal in zijn en geen scenario's meer zelf gaan invullen.
Maar praktisch gezien: ofwel ze wil geen contact meer met je, ofwel ze heeft het momenteel te druk met zichzelf en haar eigen problemen om aandacht aan anderen te kunnen geven. Of misschien is er nog wel iets heel anders aan de hand. Maar dat moet je dus helaas gewoon afwachten. Ik zou daar - ondanks dat je begrijpelijkerwijze teleurgesteld bent - neutraal in zijn en geen scenario's meer zelf gaan invullen.
zaterdag 5 juli 2008 om 15:29
Ik snap sommige reacties hier niet.. ik mag aan nemen dat als je iets met iemand afspreekt (wie het dan ook is) dat je het dan netjes afzegt als je niet kan/wil?????
Desnoods met een sms of wat dan ook, je weet dat de ander op jou zit te wachten, en als je op tijd afbeld, kan die ander misschien ook weer iets anders gaan plannen, vind het belachelijk als je iets afspreekt en dan niet op komt dagen en ook niets laat horen, en dan ook nog geen telefoon opneemt en niet reageerd op smsjes., kan me niet vorstellen dat een vriendin dat bij mij zou doen of ik bij haar...
En ze kan ook een smsje sturen met dat ze in een dip zit of wat dan ook, om mijn part verzint ze een smoes als ze het niet durft te zeggen, maar om iemand gewoon te laten wachten, en niet reageren vind ik ronduit onfatsoenlijk....
Desnoods met een sms of wat dan ook, je weet dat de ander op jou zit te wachten, en als je op tijd afbeld, kan die ander misschien ook weer iets anders gaan plannen, vind het belachelijk als je iets afspreekt en dan niet op komt dagen en ook niets laat horen, en dan ook nog geen telefoon opneemt en niet reageerd op smsjes., kan me niet vorstellen dat een vriendin dat bij mij zou doen of ik bij haar...
En ze kan ook een smsje sturen met dat ze in een dip zit of wat dan ook, om mijn part verzint ze een smoes als ze het niet durft te zeggen, maar om iemand gewoon te laten wachten, en niet reageren vind ik ronduit onfatsoenlijk....
zaterdag 5 juli 2008 om 15:38
quote:bitterandsweet schreef op 05 juli 2008 @ 14:32:
Ja, Frits, ik denk ook in het Engels. Start een topic over Engelse woorden dan kan Muis hier haar verhaal afmaken. Dan zal ik je zeggen hoe ik daarover denk.
Ik wilde er niet over doorgaan, maar ik krijg steeds reacties.
Ok, mijn laatste bijdrage dan: als je gewoon Nederlands bent opgegroeid, vind ik dat 'denken in het Engels' echt baarlijke aanstelleritis.
Ja, Frits, ik denk ook in het Engels. Start een topic over Engelse woorden dan kan Muis hier haar verhaal afmaken. Dan zal ik je zeggen hoe ik daarover denk.
Ik wilde er niet over doorgaan, maar ik krijg steeds reacties.
Ok, mijn laatste bijdrage dan: als je gewoon Nederlands bent opgegroeid, vind ik dat 'denken in het Engels' echt baarlijke aanstelleritis.
zaterdag 5 juli 2008 om 15:58
Muis, ik denk dat je echt een stapje terug moet doen. Ik hoorde ook een tijd niks meer van een vriendin en reageerde daar, net als jij, vrij pissig op. Bleek uiteindelijk een flinke toestand binnen haar familie gaande te zijn waardoor ze op een gegeven moment zo overspannen werd dat ze haar telefoon heeft uitgezet en haar emails even een tijdje niet meer heeft gelezen. Omdat ze op haar tandvlees ging, was ingestort en alleen nog maar kon slapen en huilen. ze had niet eens de kracht meer mensen te laten weten dat het niet meer ging, zo uitgeput was ze van de hele situatie. dit kan met je vriendin, ivm toestanden op haar werk, ook wel eens het geval zijn...
Ik snap dat je graag een schouder voor haar wilt zijn, maar word niet boos als zij daar vervolgens niet op ingaat. Ze komt vanzelf wel weer naar je terug. Er is duidelijk iets aan de hand en als jij haar ook nog verwijten maakt dat jij je verdrietig voelt, daar help je haar niet mee. Ook het feit dat jij via haar hyves controleert dat ze achter de computer zit vind ik een beetje eng worden... Misschien heeft ze je mail niet goed gelezen, alleen maar het eerste gedeelte echt goed, dat je niet kan... Ik zou het gewoon even op z'n beloop laten en haar wat meer ruimte geven. Ik kan me voorstellen dat ze daar nu even behoefte aan heeft in deze stressvolle tijd en als ze een vriendin nodig heeft weet ze je echt wel te vinden... Maar ik zou nu niet ook nog eens verongelijkt gaan doen dat ze niet bij je uit komt huilen als ze daar even geen behoefte aan heeft...
Ik snap dat je graag een schouder voor haar wilt zijn, maar word niet boos als zij daar vervolgens niet op ingaat. Ze komt vanzelf wel weer naar je terug. Er is duidelijk iets aan de hand en als jij haar ook nog verwijten maakt dat jij je verdrietig voelt, daar help je haar niet mee. Ook het feit dat jij via haar hyves controleert dat ze achter de computer zit vind ik een beetje eng worden... Misschien heeft ze je mail niet goed gelezen, alleen maar het eerste gedeelte echt goed, dat je niet kan... Ik zou het gewoon even op z'n beloop laten en haar wat meer ruimte geven. Ik kan me voorstellen dat ze daar nu even behoefte aan heeft in deze stressvolle tijd en als ze een vriendin nodig heeft weet ze je echt wel te vinden... Maar ik zou nu niet ook nog eens verongelijkt gaan doen dat ze niet bij je uit komt huilen als ze daar even geen behoefte aan heeft...
zaterdag 5 juli 2008 om 15:59
quote:saffietje schreef op 05 juli 2008 @ 15:29:
Ik snap sommige reacties hier niet.. ik mag aan nemen dat als je iets met iemand afspreekt (wie het dan ook is) dat je het dan netjes afzegt als je niet kan/wil?????
(...)
maar om iemand gewoon te laten wachten, en niet reageren vind ik ronduit onfatsoenlijk....Muis heeft nergens in een cafe of in een park zitten wachten op een vriendin die niet kwam. Dat er vaag iets is afgesproken, niet-gedefinieerd en vervolgens de afspraak ook niet door is gegaan, vind ik iets anders...
Ik snap sommige reacties hier niet.. ik mag aan nemen dat als je iets met iemand afspreekt (wie het dan ook is) dat je het dan netjes afzegt als je niet kan/wil?????
(...)
maar om iemand gewoon te laten wachten, en niet reageren vind ik ronduit onfatsoenlijk....Muis heeft nergens in een cafe of in een park zitten wachten op een vriendin die niet kwam. Dat er vaag iets is afgesproken, niet-gedefinieerd en vervolgens de afspraak ook niet door is gegaan, vind ik iets anders...
zaterdag 5 juli 2008 om 16:42
Koetje, ik heb wel degelijk duidelijk afgesproken, bij mij thuis voor het weekend, en later op de faculteit en de gelegenheid waar we zouden eten en borrelen. Ik had een x-aantal gasten doorgegeven voor de borrel en het eten. Ik heb zelfs nog om 5 minuten uitstel gevraagd bij de uitreiking van mijn bul omdat ze er nog niet was en ik haar de gelegenheid wilde bieden om erbij te zijn (deur dicht is deur dicht, dan mag je ook niet meer naar binnen).
Wat controle betreft, ik kan zien dat ze op Hyves zit, als ze WWW-tjes plaatst, of als ik inlog. Aan de avatars kun je zien of iemand recent op Hyves heeft gezeten of niet. Het was dus niet controle, maar ik kon automatisch zien dat er dus niets msi was met haar computer.
Over dat verongelijkt doen: zij kwam toch echt bij mij dat ze in een dip zat over haar werk. Ze smste en mailde. Daarop reageerde ik met mijn aanbod. Dat kan ze afwijzen, even goede vrienden. Maar toezeggen, roepen dat je er naar uitkijkt en je verheugt, en dan niet komen.....
Wat controle betreft, ik kan zien dat ze op Hyves zit, als ze WWW-tjes plaatst, of als ik inlog. Aan de avatars kun je zien of iemand recent op Hyves heeft gezeten of niet. Het was dus niet controle, maar ik kon automatisch zien dat er dus niets msi was met haar computer.
Over dat verongelijkt doen: zij kwam toch echt bij mij dat ze in een dip zat over haar werk. Ze smste en mailde. Daarop reageerde ik met mijn aanbod. Dat kan ze afwijzen, even goede vrienden. Maar toezeggen, roepen dat je er naar uitkijkt en je verheugt, en dan niet komen.....
