Kinderen
alle pijlers
Meer baren, langer borstvoeding en meer werken!
woensdag 9 juli 2008 om 09:22
Ik sla de krant vanochtend open en jawel, weer zo'n prachtig bericht van de overheid... We moeten meer kinderen baren, langer borstvoeding geven én meer werken.
Ik heb het geprobeerd: (overigens niet om de overheid te pleasen hoor) 4 maanden geleden bevallen van een tweede kindje, volledige BV, en een baan van 32 uur. Met één kindje trok ik dit wel, maar kom nu van de koude kermis thuis. En werken, én de zorg voor twee kleine kindjes, én BV, én stofzuigen, én een beetje leuk zijn voor partner en oja, tussendoor ook nog een sociaal leven proberen te leiden? (En niet te vergeten de hormonen die nog bezit maken van je lichaam zo kort na een bevalling...)
Ik heb de knoop doorgehakt. Ik trek dit niet.
Met heeeeel veel tranen, want Ooh wat is het moeilijk om aan jezelf toe te geven dat de lat te hoog ligt op dit moment en dat er ergens iets moet gebeuren om het niet erger te maken.
24 uur werken en de borstvoeding -gedeeltelijk- afbouwen. Voelt goed. Ik blij, overheid niet. Succes overheid.
Ik heb het geprobeerd: (overigens niet om de overheid te pleasen hoor) 4 maanden geleden bevallen van een tweede kindje, volledige BV, en een baan van 32 uur. Met één kindje trok ik dit wel, maar kom nu van de koude kermis thuis. En werken, én de zorg voor twee kleine kindjes, én BV, én stofzuigen, én een beetje leuk zijn voor partner en oja, tussendoor ook nog een sociaal leven proberen te leiden? (En niet te vergeten de hormonen die nog bezit maken van je lichaam zo kort na een bevalling...)
Ik heb de knoop doorgehakt. Ik trek dit niet.
Met heeeeel veel tranen, want Ooh wat is het moeilijk om aan jezelf toe te geven dat de lat te hoog ligt op dit moment en dat er ergens iets moet gebeuren om het niet erger te maken.
24 uur werken en de borstvoeding -gedeeltelijk- afbouwen. Voelt goed. Ik blij, overheid niet. Succes overheid.
woensdag 9 juli 2008 om 11:19
quote:Dhelia schreef op 09 juli 2008 @ 11:02:
Ik ga mezelf maar voordragen voor nationaal boegbeeld Werk meer dan 32 uur, heb twee kinderen en de wens voor een derde, heb tweemaal ruim over de zes maanden borstvoeding gegeven en heb óók nog tijd om op fora te roepen dat het dus best kan
haha, gelukkig we hebben er eentje gevonden!
Mag ik je wel vragen hoe je je het thuis allemaal regelt?
Ik ga mezelf maar voordragen voor nationaal boegbeeld Werk meer dan 32 uur, heb twee kinderen en de wens voor een derde, heb tweemaal ruim over de zes maanden borstvoeding gegeven en heb óók nog tijd om op fora te roepen dat het dus best kan
haha, gelukkig we hebben er eentje gevonden!
Mag ik je wel vragen hoe je je het thuis allemaal regelt?
woensdag 9 juli 2008 om 11:37
quote:petrol schreef op 09 juli 2008 @ 11:19:
[...]
haha, gelukkig we hebben er eentje gevonden!
Mag ik je wel vragen hoe je je het thuis allemaal regelt?
Ja hoor. Mits ik je vraag mag opvatten als hoe WE het thuis allemaal regelen
Drie dagen creche, drie dagen nso, man één dag thuis, ik één dag thuis, schoonmaakster 1x in de week, boodschappen woensdagavond als de kinderen op bed liggen en zondagochtend met oudste (doet man, als het aan mij lag zou Albert ze brengen, maar hij vindt 't leuk ), wassen draaien tussendoor en nauwelijks strijken (scheelt een hoop tijd ), sporten doe ik niet aan want naar werk/creche/nso fietsen mét kind(eren) op de fiets is beweging genoeg. Hobby's uit te oefenen nadat de kinderen op bed liggen, en vrienden zien we vooral in de weekenden, meestal inclusief etentjes en da's twee vliegen in één klap want koken én eten zijn hobby's .
Als een kind ziek is of school ineens besluit dat ze om wat voor bizarre reden dan ook de kinderen een (halve) dag vrij geven, dan kijken we wie die dag het ruimste zit in zijn agenda. Is meestal man, want ik heb meer afspraken staan. Degene die het makkelijkste weg kan blijven, blijft thuis, eventueel thuis werken (we hebben beiden van de werkgever een thuiswerkfaciliteit). En in echte paniek zijn er de opa's en oma's maar die komen van ver dus dat moet tevoren worden "geboekt". Gelukkig hebben we flexibele werkgevers, die snappen dat kinderen nooit gepland ziek worden.
[...]
haha, gelukkig we hebben er eentje gevonden!
Mag ik je wel vragen hoe je je het thuis allemaal regelt?
Ja hoor. Mits ik je vraag mag opvatten als hoe WE het thuis allemaal regelen
Drie dagen creche, drie dagen nso, man één dag thuis, ik één dag thuis, schoonmaakster 1x in de week, boodschappen woensdagavond als de kinderen op bed liggen en zondagochtend met oudste (doet man, als het aan mij lag zou Albert ze brengen, maar hij vindt 't leuk ), wassen draaien tussendoor en nauwelijks strijken (scheelt een hoop tijd ), sporten doe ik niet aan want naar werk/creche/nso fietsen mét kind(eren) op de fiets is beweging genoeg. Hobby's uit te oefenen nadat de kinderen op bed liggen, en vrienden zien we vooral in de weekenden, meestal inclusief etentjes en da's twee vliegen in één klap want koken én eten zijn hobby's .
Als een kind ziek is of school ineens besluit dat ze om wat voor bizarre reden dan ook de kinderen een (halve) dag vrij geven, dan kijken we wie die dag het ruimste zit in zijn agenda. Is meestal man, want ik heb meer afspraken staan. Degene die het makkelijkste weg kan blijven, blijft thuis, eventueel thuis werken (we hebben beiden van de werkgever een thuiswerkfaciliteit). En in echte paniek zijn er de opa's en oma's maar die komen van ver dus dat moet tevoren worden "geboekt". Gelukkig hebben we flexibele werkgevers, die snappen dat kinderen nooit gepland ziek worden.
woensdag 9 juli 2008 om 11:41
quote:Eowynn_ schreef op 09 juli 2008 @ 11:00:
Traincha, die officier doet wel wat fout als ze zo weinig verdient dat de kinderopvang te duur wordt. Voor een 2e kind betaal je veel minder. Lijkt me een tikkie overdreven.Nou, hier niet hoor. Ik moest voor mijn dochter net zoveel betalen als voor mijn zoon.
Traincha, die officier doet wel wat fout als ze zo weinig verdient dat de kinderopvang te duur wordt. Voor een 2e kind betaal je veel minder. Lijkt me een tikkie overdreven.Nou, hier niet hoor. Ik moest voor mijn dochter net zoveel betalen als voor mijn zoon.
woensdag 9 juli 2008 om 11:43
quote:Dhelia schreef op 09 juli 2008 @ 10:58:
[...]
Waar hebben ze die dan vandaan geplukt? Ik heb in mijn kennissenkring een aantal vrouwelijke officieren, allemaal met meerdere kinderen, een werkweek die binnen de perken blijft en een salaris dat de kosten van kinderopvang rúim overstijgt Ik zal even kijken of ik dat artikel nog kan traceren
[...]
Waar hebben ze die dan vandaan geplukt? Ik heb in mijn kennissenkring een aantal vrouwelijke officieren, allemaal met meerdere kinderen, een werkweek die binnen de perken blijft en een salaris dat de kosten van kinderopvang rúim overstijgt Ik zal even kijken of ik dat artikel nog kan traceren
woensdag 9 juli 2008 om 12:13
Dehlia, Daar zit meteen het grote verschil (waar de meeste op dit forum mee worstelen) de man heeft ook een zorgdag. Mijn partner een dag thuis zou hier ook HET verschil uitmaken, maar dat zit er op dit moment gewoon niet in. (Werkgever werkt niet mee).
Overigens helpt mijn partner waar hij kan hoor, is nergens te beroerd voor! Hij is een schat en heel zorgzaam voor de kids en mij.
Overigens helpt mijn partner waar hij kan hoor, is nergens te beroerd voor! Hij is een schat en heel zorgzaam voor de kids en mij.
woensdag 9 juli 2008 om 12:20
quote:Dhelia schreef op 09 juli 2008 @ 11:02:
Ik ga mezelf maar voordragen voor nationaal boegbeeld Werk meer dan 32 uur, heb twee kinderen en de wens voor een derde, heb tweemaal ruim over de zes maanden borstvoeding gegeven en heb óók nog tijd om op fora te roepen dat het dus best kan
Ha! Dit wil ik lezen, ik werd al helemaal treurig van dit topic met zelf een 32-urige werkweek, een tweede op komst, en een borstvoedingsperiode van minstens 6 maanden maar het liefst een jaar voor de boeg. Dacht bij het lezen van dit topic dat het vast heel zwaar zou gaan worden maar gelukkig kan het dus wel!
O nee, ik lieg, ik ga 30 uur werken en mijn vriend ook want we kregen 2 maanden voor mijn zoon naar school gaat te horen dat er helaas voorlopig geen nso plek beschikbaar is. Dus overheid, misschien eerst zelf eens orde op zaken stellen wat dat betreft?
Ik ga mezelf maar voordragen voor nationaal boegbeeld Werk meer dan 32 uur, heb twee kinderen en de wens voor een derde, heb tweemaal ruim over de zes maanden borstvoeding gegeven en heb óók nog tijd om op fora te roepen dat het dus best kan
Ha! Dit wil ik lezen, ik werd al helemaal treurig van dit topic met zelf een 32-urige werkweek, een tweede op komst, en een borstvoedingsperiode van minstens 6 maanden maar het liefst een jaar voor de boeg. Dacht bij het lezen van dit topic dat het vast heel zwaar zou gaan worden maar gelukkig kan het dus wel!
O nee, ik lieg, ik ga 30 uur werken en mijn vriend ook want we kregen 2 maanden voor mijn zoon naar school gaat te horen dat er helaas voorlopig geen nso plek beschikbaar is. Dus overheid, misschien eerst zelf eens orde op zaken stellen wat dat betreft?
woensdag 9 juli 2008 om 12:23
Volgens mij vragen heel veel mannen niet eens aan hun werkgever of ze minder mogen gaan werken. Het komt niet eens in ze op. Ik heb op dit moment twee mannelijke collega's die vader worden van de eerste. Ik heb ze allebei gevraagd hoeveel ze gaan werken en beiden keken me aan alsof ik echt een hele rare vraag stelde: ze gingen niet minder werken, hun vrouw ging 3 dagen werken.
Een ervan waagde het nog wel om aan mij te vragen of ik nu minder dan 4 dagen ging werken nu de tweede er aan kwam, want dat leek hem maar zwaar. Ik heb gevraagd of het voor hem niet zwaar was om 5 dagen te werken met een kind. Hij had geen antwoord op die vraag.
Overigens, ik moet zeggen dat ik het WEL zwaar vind, een kind combineren met een 4 daagse werkweek. Terwijl mijn vriend ook een dag thuis is met zoon. Het is een hoop geregel, geren en soms gestress. Als ik de staatsloterij zou winnen morgen, zou ik het wel anders gaan regelen en zeker minder gaan werken.
Een ervan waagde het nog wel om aan mij te vragen of ik nu minder dan 4 dagen ging werken nu de tweede er aan kwam, want dat leek hem maar zwaar. Ik heb gevraagd of het voor hem niet zwaar was om 5 dagen te werken met een kind. Hij had geen antwoord op die vraag.
Overigens, ik moet zeggen dat ik het WEL zwaar vind, een kind combineren met een 4 daagse werkweek. Terwijl mijn vriend ook een dag thuis is met zoon. Het is een hoop geregel, geren en soms gestress. Als ik de staatsloterij zou winnen morgen, zou ik het wel anders gaan regelen en zeker minder gaan werken.
woensdag 9 juli 2008 om 12:28
woensdag 9 juli 2008 om 12:40
quote:traincha2 schreef op 09 juli 2008 @ 11:41:
[...]
Nou, hier niet hoor. Ik moest voor mijn dochter net zoveel betalen als voor mijn zoon.
Wel net zoveel betalen, maar je krijgt voor een 2e kind een groter bedrag terug. Ik betaal hier, met hetzelfde inkomen, net zoveel voor 2 kinderen voor 2 dagen dan voor 1 kind 3 dagen, netto.
Kijk maar na op de site van de belastingdienst.
[...]
Nou, hier niet hoor. Ik moest voor mijn dochter net zoveel betalen als voor mijn zoon.
Wel net zoveel betalen, maar je krijgt voor een 2e kind een groter bedrag terug. Ik betaal hier, met hetzelfde inkomen, net zoveel voor 2 kinderen voor 2 dagen dan voor 1 kind 3 dagen, netto.
Kijk maar na op de site van de belastingdienst.
woensdag 9 juli 2008 om 12:46
ik zit thuis sinds oktober vorig jaar, mijn man heeft maart dit jaar zijn ouderschapsverlof op geheven en voor ons is dit prima.
mijn man vond een papa dag ook leuk, maar hij vind werken leuker. ik werk om te leven, niet voor de hobby en niet om mijzelf te bewijzen.
Nu is het zo dat ik niet vrijwillig thuis zit, ik ben afgekeurd, maar als ik weer beter ben, of in ieder geval in staat ben goed te functioneren dan nog wil ik niet meer 4 dagen werken, en ook geen 3. (als het financieel gezien niet noodzakelijk is)
mijn kinderen gingen naar een kinderdagverblijf, en wat mensen ook roepen thuis zijn ze gewoon beter af. mijn oudste gaat naar de peuterspeelzaal 4 halve dagen en de jongste over 6 maanden ook. de kinderen zijn niet helemaal bekaf na een dag, eten goed en zijn vrolijk, toen ze naar het kinderdagverblijf gingen (3 dagen) hadden we 1 leuke dag in de week. als ze geweest waren waren ze zo moe dat ze niet meer aten en niet te genieten waren, de dag daarna moesten ze echt bij komen en was de lol van het met de kinderen thuis zijn ver te zoeken. pas als ze dan weer een dag thuis waren waren ze weer gezellig...
ik heb kinderen 'genomen' omdat ik dat wilde, en ik wil graag zelf voor ze zorgen, niet omdat een ander dat niet zou kunnen maar omdat ik het graag zelf wil doen. mijn man houd heel veel van de kinderen en ze zijn echt gek op hem, dus fulltime werken zal de band vast niet schaden, maar mijn gevoel toen zoon zijn eerste stapjes deed terwijl ik aan t werk was, niet leuk!
wij kunnen het op dewze manier redden en wij zijn hier blij mee. dat ze het in spanje en weet ik t niet hoeveel landen anders doen, prima, maar ik woon in nederland en ik ben blij met de keuze mogelijkheden zodat ik dat kan doen wat goed voelt voor mij. (overigens vraag ik mij sowieso af waar mensen zich druk om maken, zolang je niet in de bijstand zit om je kinder-thuis-wens te bekostigen, wie heeft er dan last van?)
mijn man vond een papa dag ook leuk, maar hij vind werken leuker. ik werk om te leven, niet voor de hobby en niet om mijzelf te bewijzen.
Nu is het zo dat ik niet vrijwillig thuis zit, ik ben afgekeurd, maar als ik weer beter ben, of in ieder geval in staat ben goed te functioneren dan nog wil ik niet meer 4 dagen werken, en ook geen 3. (als het financieel gezien niet noodzakelijk is)
mijn kinderen gingen naar een kinderdagverblijf, en wat mensen ook roepen thuis zijn ze gewoon beter af. mijn oudste gaat naar de peuterspeelzaal 4 halve dagen en de jongste over 6 maanden ook. de kinderen zijn niet helemaal bekaf na een dag, eten goed en zijn vrolijk, toen ze naar het kinderdagverblijf gingen (3 dagen) hadden we 1 leuke dag in de week. als ze geweest waren waren ze zo moe dat ze niet meer aten en niet te genieten waren, de dag daarna moesten ze echt bij komen en was de lol van het met de kinderen thuis zijn ver te zoeken. pas als ze dan weer een dag thuis waren waren ze weer gezellig...
ik heb kinderen 'genomen' omdat ik dat wilde, en ik wil graag zelf voor ze zorgen, niet omdat een ander dat niet zou kunnen maar omdat ik het graag zelf wil doen. mijn man houd heel veel van de kinderen en ze zijn echt gek op hem, dus fulltime werken zal de band vast niet schaden, maar mijn gevoel toen zoon zijn eerste stapjes deed terwijl ik aan t werk was, niet leuk!
wij kunnen het op dewze manier redden en wij zijn hier blij mee. dat ze het in spanje en weet ik t niet hoeveel landen anders doen, prima, maar ik woon in nederland en ik ben blij met de keuze mogelijkheden zodat ik dat kan doen wat goed voelt voor mij. (overigens vraag ik mij sowieso af waar mensen zich druk om maken, zolang je niet in de bijstand zit om je kinder-thuis-wens te bekostigen, wie heeft er dan last van?)
woensdag 9 juli 2008 om 12:52
Man hier heeft wel geprobeerd om minder te gaan werken. Plan was om ieder 32 uur te gaan werken. Maar hij kreeg het er niet door heen. Als timmerman zit je gebonden aan een 'maat' en als hij standaard een dag minder zou werken, betekende dat dat zijn baas dus iedere week een tweetal niet compleet had en dat is lastig voor de klussen die er uitgevoerd moeten worden. Dus helaas pindakaas, hij wilde graag zorgen voor zijn dochter, maar kreeg het niet voor elkaar. Het is dus niet algemeen geaccepteerd. En een andere baan zoeken? Dit werkt precies hetzelfde bij iedere (bouw)baas.
Dus uiteindelijk werk ik nu parttime en hij nog fulltime. Niet omdat dat nou de beste keuze is, maar omdat het niet anders mogelijk is.
Dus uiteindelijk werk ik nu parttime en hij nog fulltime. Niet omdat dat nou de beste keuze is, maar omdat het niet anders mogelijk is.
woensdag 9 juli 2008 om 13:00
quote:roque schreef op 09 juli 2008 @ 12:28:
Mijn man heeft het wel gevraagd. Hem werd verteld dat hij dan de rest van zijn carriere bij dat bedrijf kon vergeten .
Precies het antwoord dat mijn man kreeg. Dat risiso heeft hij toen maar op de koop toegenomen. En zijn carriere mét een dag minder loopt sindsdien uitermate voorspoedig
Ikzelf kreeg als antwoord 'dat het niet het beleid was om vier dagen werken toe te staan'. Waarop ik zei dat dat beleid dan in strijd was met de wet, vier dagen ben gaan werken en ook mijn carriere een gestaag stijgende lijn bleef vertonen.
Dus het is maar net wat je wilt. Dat antwoord accepteren en het erbij laten, of doorzetten omdat je het belangrijk vindt om werk en zorg te combineren.
Mijn man heeft het wel gevraagd. Hem werd verteld dat hij dan de rest van zijn carriere bij dat bedrijf kon vergeten .
Precies het antwoord dat mijn man kreeg. Dat risiso heeft hij toen maar op de koop toegenomen. En zijn carriere mét een dag minder loopt sindsdien uitermate voorspoedig
Ikzelf kreeg als antwoord 'dat het niet het beleid was om vier dagen werken toe te staan'. Waarop ik zei dat dat beleid dan in strijd was met de wet, vier dagen ben gaan werken en ook mijn carriere een gestaag stijgende lijn bleef vertonen.
Dus het is maar net wat je wilt. Dat antwoord accepteren en het erbij laten, of doorzetten omdat je het belangrijk vindt om werk en zorg te combineren.
woensdag 9 juli 2008 om 13:13
Je moet je eigen situatie niet gaan afspiegelen aan de situatie van een ander. Bovendien heb je kennelijk je woordje wel klaar evenals je man. Niet iedereen is zo assertief en bovendien: je kunt de zaak wel op de spits gaan drijven, maar als je werkgever daaraan niet wenst mee te werken dan houdt het gewoon op.
woensdag 9 juli 2008 om 13:14
Dhelia, dat denk ik inderdaad ook. Zolang de mannen zich erbij neerleggen en accepteren dat het 'niet kan', zal die cultuuromslag nooit gaan plaatsvinden. Ik heb er een tijdje terug eens een artikel over gelezen, dat ging om een IT-bedrijf, waar het ook enorm not done was om vier dagen te werken. Maar toen er eenmaal één schaap over de dam was, bleek dat het eigenlijk helemaal niet zo'n probleem was, en inmiddels is 4 dagen werken daar algemeen geaccepteerd.
Petje af voor hoe jij en je man het geregeld hebben!
Petje af voor hoe jij en je man het geregeld hebben!
-
woensdag 9 juli 2008 om 13:25
quote:traincha2 schreef op 09 juli 2008 @ 13:13:
Je moet je eigen situatie niet gaan afspiegelen aan de situatie van een ander. Bovendien heb je kennelijk je woordje wel klaar evenals je man. Niet iedereen is zo assertief en bovendien: je kunt de zaak wel op de spits gaan drijven, maar als je werkgever daaraan niet wenst mee te werken dan houdt het gewoon op.Klopt ja, mijn man en ik hebben beiden ons woordje wel klaar en zijn er bovendien van overtuigd dat wij onze werkgevers zoveel te bieden hebben dat ze wel gek zouden zijn om ons om die reden te laten lopen Maar dan nog: het staat je dan toch ook vrij om elders een baan te zoeken waar het wel kan? En ja, ik wéét dat niet overal de banen voor het oprapen liggen, maar kom op, de overheid hoeft niet én een gespreid bedje voor je te maken én je er nog in te tillen én het dekbed tot aan je kin op te trekken? Een béétje assertiviteit en zelfredzaamheid mag toch van volwassenen wel verwacht worden? Zonder dat lijkt het me überhaupt niet eens verstandig om kinderen op de wereld te zetten...
Je moet je eigen situatie niet gaan afspiegelen aan de situatie van een ander. Bovendien heb je kennelijk je woordje wel klaar evenals je man. Niet iedereen is zo assertief en bovendien: je kunt de zaak wel op de spits gaan drijven, maar als je werkgever daaraan niet wenst mee te werken dan houdt het gewoon op.Klopt ja, mijn man en ik hebben beiden ons woordje wel klaar en zijn er bovendien van overtuigd dat wij onze werkgevers zoveel te bieden hebben dat ze wel gek zouden zijn om ons om die reden te laten lopen Maar dan nog: het staat je dan toch ook vrij om elders een baan te zoeken waar het wel kan? En ja, ik wéét dat niet overal de banen voor het oprapen liggen, maar kom op, de overheid hoeft niet én een gespreid bedje voor je te maken én je er nog in te tillen én het dekbed tot aan je kin op te trekken? Een béétje assertiviteit en zelfredzaamheid mag toch van volwassenen wel verwacht worden? Zonder dat lijkt het me überhaupt niet eens verstandig om kinderen op de wereld te zetten...
woensdag 9 juli 2008 om 13:30
quote:anemoon schreef op 09 juli 2008 @ 13:14:
Dhelia, dat denk ik inderdaad ook. Zolang de mannen zich erbij neerleggen en accepteren dat het 'niet kan', zal die cultuuromslag nooit gaan plaatsvinden. Ik heb er een tijdje terug eens een artikel over gelezen, dat ging om een IT-bedrijf, waar het ook enorm not done was om vier dagen te werken. Maar toen er eenmaal één schaap over de dam was, bleek dat het eigenlijk helemaal niet zo'n probleem was, en inmiddels is 4 dagen werken daar algemeen geaccepteerd.
Mijn man heeft ooit een baan geweigerd omdat ze er erg moeilijk deden over vier dagen werken in een leidinggevende functie. Daar zijn ze kennelijk zo van geschrokken dat het daarna ineens wel kon (maar toen had mijn man er geen zin meer in )
quote:Petje af voor hoe jij en je man het geregeld hebben!Dank, maar hou je petje maar op Ik vind 't namelijk niet bijzonder of zo. Het was voor ons nooit een optie om het anders te doen, dus is het gewoon een kwestie van doen.
Dhelia, dat denk ik inderdaad ook. Zolang de mannen zich erbij neerleggen en accepteren dat het 'niet kan', zal die cultuuromslag nooit gaan plaatsvinden. Ik heb er een tijdje terug eens een artikel over gelezen, dat ging om een IT-bedrijf, waar het ook enorm not done was om vier dagen te werken. Maar toen er eenmaal één schaap over de dam was, bleek dat het eigenlijk helemaal niet zo'n probleem was, en inmiddels is 4 dagen werken daar algemeen geaccepteerd.
Mijn man heeft ooit een baan geweigerd omdat ze er erg moeilijk deden over vier dagen werken in een leidinggevende functie. Daar zijn ze kennelijk zo van geschrokken dat het daarna ineens wel kon (maar toen had mijn man er geen zin meer in )
quote:Petje af voor hoe jij en je man het geregeld hebben!Dank, maar hou je petje maar op Ik vind 't namelijk niet bijzonder of zo. Het was voor ons nooit een optie om het anders te doen, dus is het gewoon een kwestie van doen.
woensdag 9 juli 2008 om 13:48
Ik wilde graag van 45 uur naar 36 uur werken zodat ik 1 dag in de week extra bij mijn zoontje wilde zijn.
Nu zit ik helemaal thuis want mijn werkgever vond het absoluut niet goed.
Ik probeer nu al ruim een half jaar ander werk te krijgen voor 32 uur in de week met hetzelfde of meer loon omdat het nu eenmaal nodig is.
Helaas heb ik geen keuze en moet ik blijven werken en kan ik ook niet iets minder gaan werken dan 24 uur omdat anders de rekeningen niet betaald kunnen worden.
Heb nou eenmaal niet voor een rijke man gekozen maar voor echte liefde.
Dat vind ik ook altijd zo'n klote opmerking:moet je maar een rijke man zoeken! Ik zou graag weer aan de slag gaan, ben nu 2 maand thuis, geniet er nu ook van maar ik zal toch snel weer aan de slag moeten gaan.
Nu zit ik helemaal thuis want mijn werkgever vond het absoluut niet goed.
Ik probeer nu al ruim een half jaar ander werk te krijgen voor 32 uur in de week met hetzelfde of meer loon omdat het nu eenmaal nodig is.
Helaas heb ik geen keuze en moet ik blijven werken en kan ik ook niet iets minder gaan werken dan 24 uur omdat anders de rekeningen niet betaald kunnen worden.
Heb nou eenmaal niet voor een rijke man gekozen maar voor echte liefde.
Dat vind ik ook altijd zo'n klote opmerking:moet je maar een rijke man zoeken! Ik zou graag weer aan de slag gaan, ben nu 2 maand thuis, geniet er nu ook van maar ik zal toch snel weer aan de slag moeten gaan.
woensdag 9 juli 2008 om 17:32
Weet je wat ik altijd mis in de discussie? Onregelmatige werktijden. Er zijn zóveel beroepen die avond- en nachtdiensten hebben, tijden waarop er dus geen opvang is. Twee mensen die bij de politie/ in de zorg/ beveiliging/ luchtvaart/ noem maar op werken, hebben gewoon altijd een probleem met opvang. Dan kun je wel allebei 32 uur gaan werken, maar dan moet je kind om de haverklap uit logeren bij opa en oma of de buurvrouw, als je zoveel geluk hebt dat je zo'n adresje vindt. Vrienden (beide politie, 32 en 24 uur) hebben elke week weer een ingewikkelde puzzel, waarbij ook nog veel uren flexibel zijn en er dus op het laatste moment iets geregeld moet worden.
Ik werk 2 dagen, man fulltime (please don't judge, we hebben tot en met de hoogste regionen van het bedrijf, met rechtshulp, geprobeerd het ouderschapsverlof te krijgen waar hij recht op heeft), en als ik ook zo'n onregelmatige baan had konden we ons kind beter bij opa en oma laten wónen, en af en toe een weekendje ophalen.
Ik werk 2 dagen, man fulltime (please don't judge, we hebben tot en met de hoogste regionen van het bedrijf, met rechtshulp, geprobeerd het ouderschapsverlof te krijgen waar hij recht op heeft), en als ik ook zo'n onregelmatige baan had konden we ons kind beter bij opa en oma laten wónen, en af en toe een weekendje ophalen.
