
Minnaar deel 25.

zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!

vrijdag 5 september 2014 om 11:20
Fijn om een topic te lezen van vrouwen die allemaal in t zelfde zitten en elkaar niet afkeuren......
Mijn situatie is helemaal anders maar toch herkenbaar. Ik ben vrijgezel maar heb al 6 maanden een 'affaire' met een bezette man.... ben gewoon verslaafd aan hem en ga al mn grenzen over.
Bizar om te lezen dat er zoveel andere zijn met het zelfde 'probleem'...........
Mijn situatie is helemaal anders maar toch herkenbaar. Ik ben vrijgezel maar heb al 6 maanden een 'affaire' met een bezette man.... ben gewoon verslaafd aan hem en ga al mn grenzen over.
Bizar om te lezen dat er zoveel andere zijn met het zelfde 'probleem'...........
vrijdag 5 september 2014 om 11:25
Lief, jullie knuffels! Troostend! Hoe is hij er zelf onder, meer relaxt als ik. Als mn dochter gisteravond jankend zegt dat papa haar kinderen nooit zal zien... brok in mn keel en janken want ze heeft gelijk. De levensverwachting is maar gemiddeld 8 tot 10 jaar, en de kwaliteit van leven al veel eerder natuurlijk nog veel minder. Gister zn dochter gekomen, ja pap, wil je nog bepaalde dingen doen? Pffff dat wil ik niet horen verdomme. Medicijnen hebben ze niet. Kunnen alleen iets vertragen. Hopelijk.
Mikka wat een heldere mooie post! Superfijn dat je weer op de weg terug bent! Voor jou ook een heel dikke knuffel! Xx
Mikka wat een heldere mooie post! Superfijn dat je weer op de weg terug bent! Voor jou ook een heel dikke knuffel! Xx


vrijdag 5 september 2014 om 11:43
Ik vind m ook ijzersterk, Mikka’s post. Het maakt maar weer eens duidelijk waarom het hebben van een geheime lover naast je relatie gewoon geen goed idee is. Mikka’s huwelijk komt er hopelijk sterker uit. Dat van Blauwevrouw misschien ook wel, en bij mij thuis gaat het ook goed. Maar hoeveel voorbeelden zijn er niet waarbij alles knalt? En was het dat dan waard? Voorbeelden waar het op langere termijn goed werkt en geen knauw geeft aan huis en haard zijn volgens mij echt zeldzaam.
Ik heb Buitenlander vanmorgen een afscheidsmail gestuurd. Kreeg onmiddelijk een hele lieve reactie terug, waarin hij oa zei dat het voelde alsof hij met zijn favoriete drug was gestopt. Hij heeft ontwenningsverschijnselen.. ik heb er zelf grappig genoeg minder last van omdat ik eigenlijk al een paar weken in mijn hart afscheid aan het nemen was. Maar zijn gevoelens zijn herkenbaar voor iedereen denk ik. Liefde en lust zijn verslavingen, dat is wel duidelijk geworden.
Ik heb Buitenlander vanmorgen een afscheidsmail gestuurd. Kreeg onmiddelijk een hele lieve reactie terug, waarin hij oa zei dat het voelde alsof hij met zijn favoriete drug was gestopt. Hij heeft ontwenningsverschijnselen.. ik heb er zelf grappig genoeg minder last van omdat ik eigenlijk al een paar weken in mijn hart afscheid aan het nemen was. Maar zijn gevoelens zijn herkenbaar voor iedereen denk ik. Liefde en lust zijn verslavingen, dat is wel duidelijk geworden.

vrijdag 5 september 2014 om 12:54
Karamella, heeft de vakantie bijgedragen aan je hart-afstand? Als ik bedenk hoe jij soms ook best de weg kwijt was (in het begin) is het wel mooi dat jij weinig last hebt van de breuk. Langzaam afstand nemen werkt veel fijner hè, dat zie je ook wel aan Blauwevrouw.
Hoe is het met jou, Missindipendent?
Lot, wat ontzettend pijnlijk, natuurlijk wil je niet horen wat hij nog graag zou willen doen.
Nu ben ik kwijt of jij je minnaar nog ziet, ook dat was uit toch? Het begint zo langzamerhand het ex-minnaar topic te worden!
M89b, welkom. Hoe is het voor jou om verslaafd te zijn aan een bezette man?
Hoe is het met jou, Missindipendent?
Lot, wat ontzettend pijnlijk, natuurlijk wil je niet horen wat hij nog graag zou willen doen.
Nu ben ik kwijt of jij je minnaar nog ziet, ook dat was uit toch? Het begint zo langzamerhand het ex-minnaar topic te worden!
M89b, welkom. Hoe is het voor jou om verslaafd te zijn aan een bezette man?

vrijdag 5 september 2014 om 14:08
Roos, het was een combinatie van dingen: de vakantie inderdaad, maar ook mijn gevoel dat hij afstand van mij aan het nemen was. Dat was achteraf gezien dus ook zo, want die beslissing thuis kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen. En ik besefte me ook dat ik een alles of niets type ben. In een relatie, wat voor soort dan ook, wil ik alles van iemand ontvangen. En dat gaat niet met een minnaar want die deel je. Dus ja, langzaam heb ik blijkbaar afscheid genomen en nu is het goed. En dat hij het nu blijkbaar moeilijker heeft dan ik, dat is stiekem fijn, hoe onaardig dat ook klinkt. Dat betekent dat het wel echt wederzijds was en dat gevoel wil ik graag koesteren. Ik wil (en kan nu) een mooie herinnering houden.

vrijdag 5 september 2014 om 16:55
@ Lot
Onvoorstelbaar dit nieuws. Heel veel sterkte en kracht gewenst
@ Mikka
Wat een mooie post. Heel veel respect voor de weg die je aan het gaan bent, heel knap van je!
@ Bella
Ik vind die vriendin wel heel enthousiast over het feit dat je bij je man weg zou moeten gaan. Vind zij dat? Of ben je er zelf ook van overtuigd? Anderen zijn meestal een slechte raadgever in dit soort zaken
Onvoorstelbaar dit nieuws. Heel veel sterkte en kracht gewenst
@ Mikka
Wat een mooie post. Heel veel respect voor de weg die je aan het gaan bent, heel knap van je!
@ Bella
Ik vind die vriendin wel heel enthousiast over het feit dat je bij je man weg zou moeten gaan. Vind zij dat? Of ben je er zelf ook van overtuigd? Anderen zijn meestal een slechte raadgever in dit soort zaken

vrijdag 5 september 2014 om 17:01
@bella : ik krijg vooral het idee dat je vastklampt aan het feit dat je (vriendin ) denkt dat bello zijn gevoelens niet zal uiten voordat je weg bent bij je man. Volgens mij sla je met dit idee in je hoofd ineens paar stappen over. Ik zou niet teveel gaan invullen en fantaseren, straks kom je van de koude kermis thuis.
vrijdag 5 september 2014 om 19:32
Mikka, bedankt voor je mooie update. Ik wens je het allerbeste, zo te lezen ben je erg krachtig.
Egopost: nr1 trekt het niet meer, om steeds met mijn twijfel geconfronteerd te worden. Hij wil (ik hoop alleen een poosje) niet meer in één huis. Ben er lamgeslagen van. Ik wil niet zo maar het bijltje erbij neergooien. Maar ben ook niet in staat om volmondig te zeggen dat ik volledig voor hem en voor ons wil en kan gaan.
Kl*tezooi.
Egopost: nr1 trekt het niet meer, om steeds met mijn twijfel geconfronteerd te worden. Hij wil (ik hoop alleen een poosje) niet meer in één huis. Ben er lamgeslagen van. Ik wil niet zo maar het bijltje erbij neergooien. Maar ben ook niet in staat om volmondig te zeggen dat ik volledig voor hem en voor ons wil en kan gaan.
Kl*tezooi.
vrijdag 5 september 2014 om 19:35
vrijdag 5 september 2014 om 19:38
Lotje, het verdriet van je dochter raakt me ook. Ik verloor mijn vader toen ik 17 was, hij 70. Het is nog steeds pijnlijk dat hij mij nooit als volwassene gekend heeft, en dat bijna niemand die nu in mijn leven is (m.u.v. familie en 1 vriendin) hem gekend heeft. Dat went nooit. Dikke knuffel voor jou én haar.

vrijdag 5 september 2014 om 20:08
Blauw, dat is schrikken. Wel begrijpelijke keus van je nr. 1. Misschien wel een hele slimme zet van hem zelfs want nu zal jij je ofwel beseffen dat je hem heel erg mist en toch met hem verder wil of juist realiseren dat je toch alleen verder wil gaan. En intussen kan hij ook rustig nadenken en alles laten bezinken.
Een van jullie zal ofwel de knoop door moeten hakken niet samen verder te gaan ofwel jullie moeten allebei samen verder willen. En hoe langer het duurt voordat jij zeker weet dat je samen verder wil, hoe groter denk ik ook zijn twijfel zal worden.
Sterkte in ieder geval!
Een van jullie zal ofwel de knoop door moeten hakken niet samen verder te gaan ofwel jullie moeten allebei samen verder willen. En hoe langer het duurt voordat jij zeker weet dat je samen verder wil, hoe groter denk ik ook zijn twijfel zal worden.
Sterkte in ieder geval!

vrijdag 5 september 2014 om 20:15
Oh jee Blauw, wat naar. Loopt hij niet iets te hard van stapel, hij weet het tenslotte pas 1,5 week van jou en Vlam? Is het voor de kinderen niet veel te ingrijpend als hij tijdelijk ergens anders gaat wonen?
Ik dacht eerlijk gezegd juist dat het iets beter ging deze week?
En ik mis Buitenlander ook hoor. Maar loslaten is een stuk makkelijker als je 100% zeker weet dat een relatie er gewoon niet in zou zitten vanwege externe factoren. Ik heb geluk, geloof ik...
Ik dacht eerlijk gezegd juist dat het iets beter ging deze week?
En ik mis Buitenlander ook hoor. Maar loslaten is een stuk makkelijker als je 100% zeker weet dat een relatie er gewoon niet in zou zitten vanwege externe factoren. Ik heb geluk, geloof ik...

vrijdag 5 september 2014 om 21:23
Blauw, wat heftig! Moeilijk hoor!
Egopost, ik probeer juist uit alle macht mezelf niet vast te klampen aan dat idee. Gisteren en vandaag weer wat dingetjes gebeurt. Voor nu vooral besloten om aan mezelf te werken, ik voel me echt zwaar rot. Veel gesprekken gehad ook met man. Hij weet hoe ik me voel. En Bello, ja, ik weet dat er anderen zijn, ik probeer dat ook voor ogen te houden. Maar echter, hij is ook best gek op me. Dat is de laatste 2 maanden wek duidelijk geworden. Omdat ik altijd heb gezegd, ik verlaat man niet voor jager zal ik dit ook zeker niet doen. Mocht ik man verlaten en jager en ik horen bij elkaar dan zal de tijd dat uit wijzen, zo niet, dan ga ik goed onderuit. Ik vraag jager er ook niet na. Met opzet niet. Dan wordt het nml alleen maar moeilijker. Het is zo allemaal al moeilijk genoeg.
Egopost, ik probeer juist uit alle macht mezelf niet vast te klampen aan dat idee. Gisteren en vandaag weer wat dingetjes gebeurt. Voor nu vooral besloten om aan mezelf te werken, ik voel me echt zwaar rot. Veel gesprekken gehad ook met man. Hij weet hoe ik me voel. En Bello, ja, ik weet dat er anderen zijn, ik probeer dat ook voor ogen te houden. Maar echter, hij is ook best gek op me. Dat is de laatste 2 maanden wek duidelijk geworden. Omdat ik altijd heb gezegd, ik verlaat man niet voor jager zal ik dit ook zeker niet doen. Mocht ik man verlaten en jager en ik horen bij elkaar dan zal de tijd dat uit wijzen, zo niet, dan ga ik goed onderuit. Ik vraag jager er ook niet na. Met opzet niet. Dan wordt het nml alleen maar moeilijker. Het is zo allemaal al moeilijk genoeg.
vrijdag 5 september 2014 om 22:06
High, dat ben ik op zich wel met je eens, maar ik vind het zo k*t met twee jonge kinderen. Nou is de hele situatie dat toch al, maar ouders even niet bij elkaar vind ik erg verwarrend en ingrijpend voor ze.
Nr1 is vooral doodmoe en weet gewoon niet meer wat hij moet/kan doen. Hopelijk kan hij vannacht beetje slapen en ziet de wereld er morgen weer anders uit.
We hebben gelukkig een uitwijk, lieve vriendin gaat net op vakantie, we kunnen haar huis lenen, indien nodig. Maar ik hoop dat het niet of nauwelijks nodig zal zijn. Afstand is nuttig, nabijheid ook.
Nr1 is vooral doodmoe en weet gewoon niet meer wat hij moet/kan doen. Hopelijk kan hij vannacht beetje slapen en ziet de wereld er morgen weer anders uit.
We hebben gelukkig een uitwijk, lieve vriendin gaat net op vakantie, we kunnen haar huis lenen, indien nodig. Maar ik hoop dat het niet of nauwelijks nodig zal zijn. Afstand is nuttig, nabijheid ook.

vrijdag 5 september 2014 om 23:30
Ben het met Lena eens dat hij je waarschijnlijk probeert wakker te schudden uit die zwelg-stand. Hij deed al steeds erg zijn best om een toekomst samen opnieuw mogelijk te maken en jij keek alleen maar naar het gemis van Vlam en hoe dat nooit wat ging worden.
Je blijft hangen in wat er niet meer zal kunnen zijn en kijkt niet naar wat er nog wel kan zijn. Geen wonder dat hij dat niet meer trekt, het moet een beetje van 2 kanten komen.
Ik denk dat hij ook van jou een inzet wil zien om samen verder te kunnen, ook al is er nog een lange weg te gaan. Hij heeft die eerste stap op die nieuwe weg van jou nu nodig.
Je blijft hangen in wat er niet meer zal kunnen zijn en kijkt niet naar wat er nog wel kan zijn. Geen wonder dat hij dat niet meer trekt, het moet een beetje van 2 kanten komen.
Ik denk dat hij ook van jou een inzet wil zien om samen verder te kunnen, ook al is er nog een lange weg te gaan. Hij heeft die eerste stap op die nieuwe weg van jou nu nodig.
zaterdag 6 september 2014 om 11:39
Ik waag me maar nog eens in het hol van de leeuw.
Ik ben ondertussen bevallen van een dotje van een baby waar ik momenteel heel erg van geniet.
Al de rest is momenteel een beetje bijkomstig.
Maar Nr2 maakt me toch een beetje verward.
Ik had hem laten weten dat ik bevallen was en de dag nadien kreeg ik een mail terug dat hij de innerlijke drang voelt om het sneller af te ronden bij hem thuis nu.
Hij zegt dat hij nu extra hard voelt dat de tijd dat hij nog samen is met zijn partner verloren en verkwiste tijd is.
Hij drijft de gesprekken bij hem thuis ook op.
Ik schrok wel een beetje. Had eerder verwacht dat hij een beetje zou inhouden door het nieuws maar integendeel.
Hij liet me ook weten dat hij met angst zat dat door de geboorte het weer goed zou komen tussen mij en mijn man.
En ik weet niet of ik dat zo goed vind dat hij nu zo reageert.
Ik voel bij mezelf dat ik eerder wat afstand zou willen houden nu even.
De thuissituatie tussen mij en man is echter niet beter nu ons kindje geboren is. En ik merk dat ik heel erg beschermend reageer ten opzichte van mijn baby en het niet zo fijn vind als mijn man er mee bezig is.
Vind het allemaal wel verwarrend.
Ik ben ondertussen bevallen van een dotje van een baby waar ik momenteel heel erg van geniet.
Al de rest is momenteel een beetje bijkomstig.
Maar Nr2 maakt me toch een beetje verward.
Ik had hem laten weten dat ik bevallen was en de dag nadien kreeg ik een mail terug dat hij de innerlijke drang voelt om het sneller af te ronden bij hem thuis nu.
Hij zegt dat hij nu extra hard voelt dat de tijd dat hij nog samen is met zijn partner verloren en verkwiste tijd is.
Hij drijft de gesprekken bij hem thuis ook op.
Ik schrok wel een beetje. Had eerder verwacht dat hij een beetje zou inhouden door het nieuws maar integendeel.
Hij liet me ook weten dat hij met angst zat dat door de geboorte het weer goed zou komen tussen mij en mijn man.
En ik weet niet of ik dat zo goed vind dat hij nu zo reageert.
Ik voel bij mezelf dat ik eerder wat afstand zou willen houden nu even.
De thuissituatie tussen mij en man is echter niet beter nu ons kindje geboren is. En ik merk dat ik heel erg beschermend reageer ten opzichte van mijn baby en het niet zo fijn vind als mijn man er mee bezig is.
Vind het allemaal wel verwarrend.
zaterdag 6 september 2014 om 11:56
puzzled: volgens mij sta ik niet in een zwelgstand. Je opmerking komt echter dermate hard aan dat ik er nog over na zal denken of ik meer zwelg dan ik door heb.
Vanmorgen voelde het gelukkig weer iets beter. Ongemak, zeker, maar we hebben wel de wil om eraan te werken, en de hoop op een mooie toekomst met elkaar.
nell: gefeliciteerd met de geboorte van je baby.
Volg je gevoel, dat je afstand wilt. Dat gevoel heb je ook niet voor niks; je hebt hem nu niet nodig in het proces waar je in zit. Geef hem dat heel duidelijk aan. En vogel intussen zélf uit hoe het met je relatie zit.
Vanmorgen voelde het gelukkig weer iets beter. Ongemak, zeker, maar we hebben wel de wil om eraan te werken, en de hoop op een mooie toekomst met elkaar.
nell: gefeliciteerd met de geboorte van je baby.
Volg je gevoel, dat je afstand wilt. Dat gevoel heb je ook niet voor niks; je hebt hem nu niet nodig in het proces waar je in zit. Geef hem dat heel duidelijk aan. En vogel intussen zélf uit hoe het met je relatie zit.
zaterdag 6 september 2014 om 12:07
Gefeliciteerd Nell!!
Wauw lastig met die mannen. Ik wens je stekte... En volg inderdaad je gevoel. Wel fijn dat je nieuwe vriend eerlijk is. Tenminste, ik neem aan dat hij eerlijk is.
Ik begrijp je beschermende gevoelens naar je baby toe t.o.v. je man, een soort natuurinstinct. Wellicht ook verstrekt door alles wat er gebeurt is. Maar het is niet alleen jouw kind, het is ook zijn kind, dus je moet delen...
Geniet van de nieuwe spruit!
Wauw lastig met die mannen. Ik wens je stekte... En volg inderdaad je gevoel. Wel fijn dat je nieuwe vriend eerlijk is. Tenminste, ik neem aan dat hij eerlijk is.
Ik begrijp je beschermende gevoelens naar je baby toe t.o.v. je man, een soort natuurinstinct. Wellicht ook verstrekt door alles wat er gebeurt is. Maar het is niet alleen jouw kind, het is ook zijn kind, dus je moet delen...
Geniet van de nieuwe spruit!