Relaties
alle pijlers
Militair als partner?
donderdag 30 november 2006 om 19:23
Hoi!
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
Ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met een partner die bij Defensie werkt. Mijn vriend is op dit moment aan het solliciteren bij de Landmacht. Hij hoopt straks de officiersopleiding op de KMA te volgen. Omdat dit zijn grote droom is steun ik hem hierin, maar er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken dan alleen maar een andere baan.
Is er iemand die me zijn/haar ervaringen wil vertellen over het leven met een militair?
vrijdag 20 april 2007 om 23:05
zaterdag 21 april 2007 om 09:47
Allemaal,
Wil even hierbij zeggen dat ik enorm veel respect heb voor iedereen die een relatie met een militair aankan. De weinig momenten die je hebt met elkaar of zelfs dat je elkaar maandenlang niet ziet, feestdagen dat je niet samen bent. Ik ben ook een zelfstandig persoon met haar eigen ding, maar vind het toch wel fijn als er ik het merendeel van de tijd met iemand op dezelfde tijden slaapt ipv de hele week alleen moet slapen of met vrienden uit eten gaan of met vrienden naar de bios gaan. Dat zijn zaken die je ook met je vriend wil gaan doen op regelmatige basis.
En inderdaad bedenk heel goed of je een relatie aankan waarin je elkaar weinig ziet en vaak dingen alleen onderneemt of met je vrienden. Het kan een gevoel van niet samen zijn geven.
Succes in ieder geval.
Gr.
Wil even hierbij zeggen dat ik enorm veel respect heb voor iedereen die een relatie met een militair aankan. De weinig momenten die je hebt met elkaar of zelfs dat je elkaar maandenlang niet ziet, feestdagen dat je niet samen bent. Ik ben ook een zelfstandig persoon met haar eigen ding, maar vind het toch wel fijn als er ik het merendeel van de tijd met iemand op dezelfde tijden slaapt ipv de hele week alleen moet slapen of met vrienden uit eten gaan of met vrienden naar de bios gaan. Dat zijn zaken die je ook met je vriend wil gaan doen op regelmatige basis.
En inderdaad bedenk heel goed of je een relatie aankan waarin je elkaar weinig ziet en vaak dingen alleen onderneemt of met je vrienden. Het kan een gevoel van niet samen zijn geven.
Succes in ieder geval.
Gr.
zaterdag 21 april 2007 om 13:23
Hallo Alleenzijnisfijn,
Het duurt nog ongeveer een week dat hij terug komt. Het valt natuurlijk niet precies te zeggen. Maar dat is defensie zullen we maar zeggen.
Achteraf is de tijd best snel gegaan. Er zijn dagen die snel voorbij gaan en er zijn dagen waarop ik de klok wel vooruit heb kunnen kijken. Ik merk dat ik erg onrustig wordt als hij er niet is. Normaal heb ik vaak al het gevoel dat ik iets moet/wil doen en dat wordt nu alleen maar versterkt. Ik ben dan ook veel weg, veel met vrienden, familie iets aan het doen.
Maar ik tel ook de dagen af. Ik kan niet wachten tot ik weer in zijn armen kan liggen. Hij is al eerder een keer weggeweest dus ik wist wat me stond te wachten. Ik kan wel zeggen dat het deze keer beter gaat. Omdat je weet wat er gaat komen.
Ook al is het soms lastig, ik sta wel helemaal achter zijn keuze en achter deze missie. Hij heeft al lang deze bijzondere ervaringen willen meemaken. Voor hem is het ook niet altijd makkelijk. Hij mist mij ook. Om bepaalde doelen te bereiken moeten er helaas soms tijdelijk andere dingen op een andere manier inhoud worden gegeven.
Zoals je leest is het voor mij een beetje dubbel. Ik wil aan de ene kant dat hij deze ervaring beleeft en aan de andere kant verheug ik me enorm op dat hij thuiskomt.
Wij gaan ervan uit dat we nog jaren bij elkaar zullen blijven. Er liggen in de toekomst ook nog vele mooie momenten voor ons. Met dat in mijn achterhoofd heb ik deze missie (bijna) goed doorstaan.
Groetjes
Het duurt nog ongeveer een week dat hij terug komt. Het valt natuurlijk niet precies te zeggen. Maar dat is defensie zullen we maar zeggen.
Achteraf is de tijd best snel gegaan. Er zijn dagen die snel voorbij gaan en er zijn dagen waarop ik de klok wel vooruit heb kunnen kijken. Ik merk dat ik erg onrustig wordt als hij er niet is. Normaal heb ik vaak al het gevoel dat ik iets moet/wil doen en dat wordt nu alleen maar versterkt. Ik ben dan ook veel weg, veel met vrienden, familie iets aan het doen.
Maar ik tel ook de dagen af. Ik kan niet wachten tot ik weer in zijn armen kan liggen. Hij is al eerder een keer weggeweest dus ik wist wat me stond te wachten. Ik kan wel zeggen dat het deze keer beter gaat. Omdat je weet wat er gaat komen.
Ook al is het soms lastig, ik sta wel helemaal achter zijn keuze en achter deze missie. Hij heeft al lang deze bijzondere ervaringen willen meemaken. Voor hem is het ook niet altijd makkelijk. Hij mist mij ook. Om bepaalde doelen te bereiken moeten er helaas soms tijdelijk andere dingen op een andere manier inhoud worden gegeven.
Zoals je leest is het voor mij een beetje dubbel. Ik wil aan de ene kant dat hij deze ervaring beleeft en aan de andere kant verheug ik me enorm op dat hij thuiskomt.
Wij gaan ervan uit dat we nog jaren bij elkaar zullen blijven. Er liggen in de toekomst ook nog vele mooie momenten voor ons. Met dat in mijn achterhoofd heb ik deze missie (bijna) goed doorstaan.
Groetjes
dinsdag 24 april 2007 om 17:25
Ik heb net het hele topic doorgespit :$
Ik heb sinds kort een vriend die bij de luchtmacht werkzaam is. Het is een baan waarbij hij zich prima voelt, wat hij leuk vind om te doen. Maar mij vervult het soms met angst; angst voor uitzendingen, angst voor hoe de militaire hierarchie in elkaar zit en hoe hem dat beinvloedt.
Hij heeft af en toe moeite met het in de maatschappij gangbare concept van 'ergens om vragen'. Hij kan dan soms echt een soort commando's geven ("ga jij eens iets te drinken halen"). En als ik ergens moeite mee heb is het opvolgen van bevelen en dat doe ik dan ook niet. Ik vraag hem dan of hij de militair even wil uitzetten en dan in nomale mensenmanier het nog eens wil vragen. En dan doet ie het. Hij is zich er van bewust in iedergeval.
Lastig onder woorden brengen wat ik nu zo lastig vind en wat ik wil horen (of wat juist misschien niet!) maar hoe ga je er nu mee om, met het elkaar alleen in weekends zien terwijl dan ook het sociale leven plaatsvindt (stappen, afspreken) en je wel fijn samen bent. Hoe ging dat bij anderen in het begin? Hoe en wanneer wist jij waar je aan begon?
Ik heb sinds kort een vriend die bij de luchtmacht werkzaam is. Het is een baan waarbij hij zich prima voelt, wat hij leuk vind om te doen. Maar mij vervult het soms met angst; angst voor uitzendingen, angst voor hoe de militaire hierarchie in elkaar zit en hoe hem dat beinvloedt.
Hij heeft af en toe moeite met het in de maatschappij gangbare concept van 'ergens om vragen'. Hij kan dan soms echt een soort commando's geven ("ga jij eens iets te drinken halen"). En als ik ergens moeite mee heb is het opvolgen van bevelen en dat doe ik dan ook niet. Ik vraag hem dan of hij de militair even wil uitzetten en dan in nomale mensenmanier het nog eens wil vragen. En dan doet ie het. Hij is zich er van bewust in iedergeval.
Lastig onder woorden brengen wat ik nu zo lastig vind en wat ik wil horen (of wat juist misschien niet!) maar hoe ga je er nu mee om, met het elkaar alleen in weekends zien terwijl dan ook het sociale leven plaatsvindt (stappen, afspreken) en je wel fijn samen bent. Hoe ging dat bij anderen in het begin? Hoe en wanneer wist jij waar je aan begon?
dinsdag 24 april 2007 om 19:13
Hoi Pipin.
Ik kan je daar geen antwoord op geven..mijn manneke komt doordeweeks (als hij niet op uitzending is) gewoon thuis...wij kennen elkaar al een aantal jaren maar hebben nog maar sinds november een echte relatie zeg maar.Wij zijn heel erg naar elkaar toegegroeid..en ik koester de momenten met hem.
Mijn manneke is overigens geen type dat commando's geeft (is eerder andersom vrees ik:$)
knuff daantje
Ik kan je daar geen antwoord op geven..mijn manneke komt doordeweeks (als hij niet op uitzending is) gewoon thuis...wij kennen elkaar al een aantal jaren maar hebben nog maar sinds november een echte relatie zeg maar.Wij zijn heel erg naar elkaar toegegroeid..en ik koester de momenten met hem.
Mijn manneke is overigens geen type dat commando's geeft (is eerder andersom vrees ik:$)
knuff daantje
dinsdag 24 april 2007 om 20:56
Hey alleenzijnisfijn, bedankt voor je antwoord! Ik geniet ook van de momenten samen en zie gelukkig ook wel de voordelen van een soort 'weekend-relatie'.. Je kunt door de weeks lekker je eigen ding doen, mij bijvoorbeeld es bezig houden met studie, en afspreken met vriendinnnen zodat ik in het weekend alle tijd voor hem heb. Wat ik dan nog wil afspreken met vrienden en vriendinnen kan natuurlijk altijd.. Maarja, helaas gaat hij door de weeks niet naar huis, zijn collega's blijven ook allemaal en daarbij woont hij nog thuis bij zijn moeder (de weekends dus) en heeft hij geen zin om heen en weer te reizen. Tussen al deze twee plaatsen zit zoveel reistijd dat het wel erg lastig wordt om elkaar door de weeks te zien, tenzij ik (momenteel even een poos vrij) de reis naar de basis onderneem.
Maar dat heb ik nog niet gedaan.. Hij heeft me laatst een videoband meegegeven om te zien wat er nu gebeurt op een oefening en wat hij doet. Dat vind ik wel fijn, ik weet geen moer van dat militaire wereldje..
ZElf ben ik nogal van het recalcitrant worden zodra iemand een bevel geeft, dus ja 
Maar dat heb ik nog niet gedaan.. Hij heeft me laatst een videoband meegegeven om te zien wat er nu gebeurt op een oefening en wat hij doet. Dat vind ik wel fijn, ik weet geen moer van dat militaire wereldje..
ZElf ben ik nogal van het recalcitrant worden zodra iemand een bevel geeft, dus ja
woensdag 25 april 2007 om 19:33
Hey dames,
Als ik de berichtjes allemaal terug lees denk ik jee wat zit het allemaal
ingewikkeld in elkaar deze relatie's maar moet er dan ook bij
glimlachen, want voel wel enorme liefde naar onze mannen toe!!
We steunen ze door dik en dun en dat telt het belangrijkste toch!
Hoop dat we allemaal een weg vinden in wat ons het beste bevalt en voelt.
Heb eigenlijk 1 ding voor iedereen volg jullie harten die zegt veel.....
Voor mij nog maar kort en dan is hij weer terug....
Geef iedereen een dikke knufff Skeewit
Als ik de berichtjes allemaal terug lees denk ik jee wat zit het allemaal
ingewikkeld in elkaar deze relatie's maar moet er dan ook bij
glimlachen, want voel wel enorme liefde naar onze mannen toe!!
We steunen ze door dik en dun en dat telt het belangrijkste toch!
Hoop dat we allemaal een weg vinden in wat ons het beste bevalt en voelt.
Heb eigenlijk 1 ding voor iedereen volg jullie harten die zegt veel.....
Voor mij nog maar kort en dan is hij weer terug....
Geef iedereen een dikke knufff Skeewit
donderdag 26 april 2007 om 16:04
Hey Daantje en dames van het goede leven,
Thnxxx voor je berichtje, jee was t maar zover.....
Heb het razend druk en het weer zit mee maar toch blijft de tijd kruipen
kan er niks aan doen...
Moet gewoon zover zijn hahaha
Heb je al dingen thuis kunnen oplossen Daantje ?
Hoop het wel voor je zou je meer lucht geven he.
Goof is hij al thuis ?
We gunnen hun dit omdat ze ervoor (beroep) gekozen hebben, maar tuurlijk
willen we ze het liefst er ver vandaan houden......
Hoe lang van te voren horen (zij) (wij) (we) wanneer ze thuiskomen ?
Pippin, mijne zit ook bij de luchtmacht maar heb tot nu toe niks
geen commando's gekregen van hem, meer van wat zou
ik nu graag koffie voor je willen zetten etc.
Hij is vast met zijn hoofd ergens anders dan en ik denk dat je
er best naar vragen kunt of hij het anders wil formuleren naar jou toe.
Moet je wel zeggen dat de ene keer niet de andere keer is qua gesprekken
maar dat zal met de druk te maken hebben en wat ze meemaken.
Succes dames *; Skeewit
Thnxxx voor je berichtje, jee was t maar zover.....
Heb het razend druk en het weer zit mee maar toch blijft de tijd kruipen
kan er niks aan doen...
Moet gewoon zover zijn hahaha
Heb je al dingen thuis kunnen oplossen Daantje ?
Hoop het wel voor je zou je meer lucht geven he.
Goof is hij al thuis ?
We gunnen hun dit omdat ze ervoor (beroep) gekozen hebben, maar tuurlijk
willen we ze het liefst er ver vandaan houden......
Hoe lang van te voren horen (zij) (wij) (we) wanneer ze thuiskomen ?
Pippin, mijne zit ook bij de luchtmacht maar heb tot nu toe niks
geen commando's gekregen van hem, meer van wat zou
ik nu graag koffie voor je willen zetten etc.
Hij is vast met zijn hoofd ergens anders dan en ik denk dat je
er best naar vragen kunt of hij het anders wil formuleren naar jou toe.
Moet je wel zeggen dat de ene keer niet de andere keer is qua gesprekken
maar dat zal met de druk te maken hebben en wat ze meemaken.
Succes dames *; Skeewit
donderdag 26 april 2007 om 18:27
Heyy meis,
Hier is het momenteel stabiel qua problemen (ff afkloppen)..heb wel ff flinke terugslag gehad...kon niet slapen en voelde me een wrak..langzaam aan gaat het beter.
Heb mijn schatje nu regelmatig aan de foon..hij heeft een eigen foon gekocht..heb je niks voor nodig en hij kost ongeveer 130 euro en je kunt daar altijd gratis mee bellen.(is ook weer in nederland te gebruiken)Heb m vandaag al 3 keer aan de foon gehad..heerlijk om zijn stem te horen!!!
Hij vertelde me dat hij misschien begin july al naar huis mag..ik duim me te pletter..zou betekenen dat hij over tien weken thuis zou komen!!!(dan ga ik uit mijn dak echt waar))
Hoe is het met je meis??De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze!Vermaak je je nog en kun je wel slapen???
Hele dikke knuff daantje
Hier is het momenteel stabiel qua problemen (ff afkloppen)..heb wel ff flinke terugslag gehad...kon niet slapen en voelde me een wrak..langzaam aan gaat het beter.
Heb mijn schatje nu regelmatig aan de foon..hij heeft een eigen foon gekocht..heb je niks voor nodig en hij kost ongeveer 130 euro en je kunt daar altijd gratis mee bellen.(is ook weer in nederland te gebruiken)Heb m vandaag al 3 keer aan de foon gehad..heerlijk om zijn stem te horen!!!
Hij vertelde me dat hij misschien begin july al naar huis mag..ik duim me te pletter..zou betekenen dat hij over tien weken thuis zou komen!!!(dan ga ik uit mijn dak echt waar))
Hoe is het met je meis??De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze!Vermaak je je nog en kun je wel slapen???
Hele dikke knuff daantje
vrijdag 27 april 2007 om 08:44
Goedemorgen Daantje,
Alle goede dingen komen langzaam, en sommige dingen vergen nou
eenmaal meer tijd he.....
En wat super voor je 2 ontzettend goeie berichtjes toch, een telefoon
en hij komt miss dus eerder thuis.
En 3 x per dag zozo mag ik ff .........jou benijden, is je gegund hoor!
En miss over 10 weekjes al het terug zien zou fijn voor je zijn.
Wens iedereen een fijn weekend toe!
Groetjes Skeewit
Alle goede dingen komen langzaam, en sommige dingen vergen nou
eenmaal meer tijd he.....
En wat super voor je 2 ontzettend goeie berichtjes toch, een telefoon
en hij komt miss dus eerder thuis.
En 3 x per dag zozo mag ik ff .........jou benijden, is je gegund hoor!
En miss over 10 weekjes al het terug zien zou fijn voor je zijn.
Wens iedereen een fijn weekend toe!
Groetjes Skeewit
dinsdag 1 mei 2007 om 07:46
Heyyy goedemorgen meiden!
Hoe gaat ie??Trekken jullie het nog een beetje??
Skeewit komt de einddatum al in zicht?????
Mijn manneke is momenteel buiten de poort...ff geen echt contact dus...en ik mis hem vreselijk.Als hij inderdaad in July terug komt is het nog 9 weken en dan kan ik hem weer in mijn armen sluiten.Hoop echt dat het niet veranderd gaat worden want ik kan niet wachten om hem weer te zien!!
Hebben jullie een leuk weekend gehad??
Gaan er nog mensen van hier naar de thuisfrontdag op 3 juni??
knufff daantje*;
Hoe gaat ie??Trekken jullie het nog een beetje??
Skeewit komt de einddatum al in zicht?????
Mijn manneke is momenteel buiten de poort...ff geen echt contact dus...en ik mis hem vreselijk.Als hij inderdaad in July terug komt is het nog 9 weken en dan kan ik hem weer in mijn armen sluiten.Hoop echt dat het niet veranderd gaat worden want ik kan niet wachten om hem weer te zien!!
Hebben jullie een leuk weekend gehad??
Gaan er nog mensen van hier naar de thuisfrontdag op 3 juni??
knufff daantje*;
woensdag 2 mei 2007 om 15:01
Goedemiddag Daantje,
Het mooie weer houdt niet op he is lekker meegenomen zo.
Nee datum is nog niet bekent maar ze zeggen het op het
allerlaatste moment waarschijnlijk....zo is defensie zegt hij.
Ik ga gewoon van 2 à 3 weekjes nog uit en we zien het dan wel.
Maar kan zo zijn dat hij me morgen verteld ik kom maandag thuis.
Rustig blijven meer kunnen we niet doen, maar voelt wel van
beide kanten dat het nu ook zover moet zijn want begint
zeer te doen......
We moeten doorzetten is niet anders.
Is iets minder als je geen contact kunt maken als
ie buiten de poort is, maar wel fijn dat je het weet he
anders maar weer wachten voor de pc van waar is
hij nou en waarom hoor ik niks.
Tenminste zo ging dat wel bij mij, hij kon van te voren
nooit vertellen of hij weg moest of hoelang hij weg bleef.
Het is onmogelijk maar
eigenlijk moesten we een keertje ruilen met hun gewoon
om eens mee te maken hoe hun denken doen en laten daar is.
Je weet het wel een beetje maar het echte zien we niet he....
Maar ben benieuwd naar zijn verhalen dus hoop op een spoedig
thuiskomst van men lief......
We komen er wel Daantje
Knuff Skeewit
Het mooie weer houdt niet op he is lekker meegenomen zo.
Nee datum is nog niet bekent maar ze zeggen het op het
allerlaatste moment waarschijnlijk....zo is defensie zegt hij.
Ik ga gewoon van 2 à 3 weekjes nog uit en we zien het dan wel.
Maar kan zo zijn dat hij me morgen verteld ik kom maandag thuis.
Rustig blijven meer kunnen we niet doen, maar voelt wel van
beide kanten dat het nu ook zover moet zijn want begint
zeer te doen......
We moeten doorzetten is niet anders.
Is iets minder als je geen contact kunt maken als
ie buiten de poort is, maar wel fijn dat je het weet he
anders maar weer wachten voor de pc van waar is
hij nou en waarom hoor ik niks.
Tenminste zo ging dat wel bij mij, hij kon van te voren
nooit vertellen of hij weg moest of hoelang hij weg bleef.
Het is onmogelijk maar
eigenlijk moesten we een keertje ruilen met hun gewoon
om eens mee te maken hoe hun denken doen en laten daar is.
Je weet het wel een beetje maar het echte zien we niet he....
Maar ben benieuwd naar zijn verhalen dus hoop op een spoedig
thuiskomst van men lief......
We komen er wel Daantje
Knuff Skeewit
vrijdag 11 mei 2007 om 09:39
Goedemorgen dames,
Hier zijn we weer eens.
Ben benieuwd hoe het met jullie gaat!
Hier gaat het goed, heb wel 2 enorme rot dagen achter de rug
maar heb me er door heen gesleept.
Ze zij aan het afbouwen daar dus einde komt in zicht voor ons
nog ongeveer 10 dagen en hij komt eindelijk thuis yesssss!
Ben dus nu aan het dagen tellen ipv weken en dan straks uren haha
We komen er dames we zijn sterker dan we zelf soms denken!
Denk aan jullie!
Groetjes Skeewit *;
Hier zijn we weer eens.
Ben benieuwd hoe het met jullie gaat!
Hier gaat het goed, heb wel 2 enorme rot dagen achter de rug
maar heb me er door heen gesleept.
Ze zij aan het afbouwen daar dus einde komt in zicht voor ons
nog ongeveer 10 dagen en hij komt eindelijk thuis yesssss!
Ben dus nu aan het dagen tellen ipv weken en dan straks uren haha
We komen er dames we zijn sterker dan we zelf soms denken!
Denk aan jullie!
Groetjes Skeewit *;
vrijdag 11 mei 2007 om 10:08
Heyyy Skeewit!!:R
Ik zie nu pas dat je 2 mei al gereageerd had..anders had ik veel eerder een berichtje achter gelaten.(daantje bloost nu hevig)
Balen dat je een paar rot dagen hebt gehad meis..zeer herkenbaar..*;
Goed nieuws zeg...tien dagen!!!!!!!!!!!Yeahhhhhhhhhhhhhhhh knuffel hem suf en laat m nooit meer gaan meis!!!!Heerlijk voor je,,echt waar!!!
Ik weet nu einddatum ook..over tien weken komt mijn lievie thuis,,kan niet wachten.
knufff daantje
Ik zie nu pas dat je 2 mei al gereageerd had..anders had ik veel eerder een berichtje achter gelaten.(daantje bloost nu hevig)
Balen dat je een paar rot dagen hebt gehad meis..zeer herkenbaar..*;
Goed nieuws zeg...tien dagen!!!!!!!!!!!Yeahhhhhhhhhhhhhhhh knuffel hem suf en laat m nooit meer gaan meis!!!!Heerlijk voor je,,echt waar!!!
Ik weet nu einddatum ook..over tien weken komt mijn lievie thuis,,kan niet wachten.
knufff daantje
maandag 14 mei 2007 om 13:36
Hoi,
Mijn vriend gaat eind juli naar Afghanistan en is nu voor zijn werk ook 3 weken in het buitenland.
Ik ben 32 (eigen huisje, alles op de rit) en hij is 28 en heeft binnenkort zijn 1e uitzending en woont nog thuis. We zijn nu 10 maanden samen en zien elkaar eigenlijk alleen in het weekend omdat hij door de weeks druk is met sporten (hij wil in goede conditie zijn voor zijn uitzending) en is verder ook erg druk met zijn eigen dingen zodat hij weinig tijd voor mij heeft. In het weekend wil hij stappen met vrienden en de zondag is vaak voor ons. Nu wil hij nog niet samenwonen, terwijl ik daar na zijn uitzending wel behoefte aan zou hebben. Ik vind het gewoon vervelend worden om zoveel alleen te zijn en merk dat ik toch niet zo'n stoere "miliairsvrouw" ben die er geen moeite mee heeft als haar vriend veel weg is.
We zijn echt heel erg gek op elkaar maar ik wil gewoon meer samen zijn en samen doen als hij in Nederland is en dat komt er dus naar mijn mening niet genoeg van. Herkennen jullie dit dat hij dan ook tijd voor zichzelf nodig heeft en niet zoveel tijd voor zijn vriendin. Ik ben echt gek op die jongen, maar ik wil wel graag het "huisje/boompje/beestje" verhaal en voor hem hoeft dat nog niet. En als ik dan weer 4 maanden op hem moet "wachten" als hij weer in het buitenland is ben ik weer ouder. Ik heb soms een beetje het gevoel of ik mijn tijd aan het verdoen ben met wachten op hem.
Begrijp met niet verkeerd ik wil niets liever dan dat het goed komt en hij na de uitzending misschien toch wil settelen maar ik kan er niet zo goed mee om gaan. Ik hoop op een beetje steun van jullie kant! Want vriendinnen hebben natuurlijk wel iedere avond hun man thuis en dat zou ik ook graag willen. Ok, als hij weg is voor zijn werk kan dat niet. Maar meer tijd doorbrengen met mij zou ik toch wel graag willen maar hij zegt dat dat gewoon niet kan omdat hij zich door zoveel te sporten aan het klaarmaken is voor zijn 1e uitzending.
Misschien kan iemand zich hierin vinden dat haar vriend ook nog niet wil samenwonen, of veel tijd voor zichzelf nodig heeft, of inderdaad veel in het buitenland zit! En of hij verandert na zo'n uitzending dat hij daar dan toch meer behoefte aan heeft.
Bedankt alvast en jullie ook veel succes en sterkte natuurlijk!
Mijn vriend gaat eind juli naar Afghanistan en is nu voor zijn werk ook 3 weken in het buitenland.
Ik ben 32 (eigen huisje, alles op de rit) en hij is 28 en heeft binnenkort zijn 1e uitzending en woont nog thuis. We zijn nu 10 maanden samen en zien elkaar eigenlijk alleen in het weekend omdat hij door de weeks druk is met sporten (hij wil in goede conditie zijn voor zijn uitzending) en is verder ook erg druk met zijn eigen dingen zodat hij weinig tijd voor mij heeft. In het weekend wil hij stappen met vrienden en de zondag is vaak voor ons. Nu wil hij nog niet samenwonen, terwijl ik daar na zijn uitzending wel behoefte aan zou hebben. Ik vind het gewoon vervelend worden om zoveel alleen te zijn en merk dat ik toch niet zo'n stoere "miliairsvrouw" ben die er geen moeite mee heeft als haar vriend veel weg is.
We zijn echt heel erg gek op elkaar maar ik wil gewoon meer samen zijn en samen doen als hij in Nederland is en dat komt er dus naar mijn mening niet genoeg van. Herkennen jullie dit dat hij dan ook tijd voor zichzelf nodig heeft en niet zoveel tijd voor zijn vriendin. Ik ben echt gek op die jongen, maar ik wil wel graag het "huisje/boompje/beestje" verhaal en voor hem hoeft dat nog niet. En als ik dan weer 4 maanden op hem moet "wachten" als hij weer in het buitenland is ben ik weer ouder. Ik heb soms een beetje het gevoel of ik mijn tijd aan het verdoen ben met wachten op hem.
Begrijp met niet verkeerd ik wil niets liever dan dat het goed komt en hij na de uitzending misschien toch wil settelen maar ik kan er niet zo goed mee om gaan. Ik hoop op een beetje steun van jullie kant! Want vriendinnen hebben natuurlijk wel iedere avond hun man thuis en dat zou ik ook graag willen. Ok, als hij weg is voor zijn werk kan dat niet. Maar meer tijd doorbrengen met mij zou ik toch wel graag willen maar hij zegt dat dat gewoon niet kan omdat hij zich door zoveel te sporten aan het klaarmaken is voor zijn 1e uitzending.
Misschien kan iemand zich hierin vinden dat haar vriend ook nog niet wil samenwonen, of veel tijd voor zichzelf nodig heeft, of inderdaad veel in het buitenland zit! En of hij verandert na zo'n uitzending dat hij daar dan toch meer behoefte aan heeft.
Bedankt alvast en jullie ook veel succes en sterkte natuurlijk!
maandag 14 mei 2007 om 14:27
Hallo Muurbloem,
best lastig, jouw situatie. Mijn situatie ziet er als volgt uit: ik ben 35, mijn man 37, hij is militair en al diverse keren op uitzending geweest en zal ook dit jaar (eind van het jaar ws) naar Afghanistan gaan. Tussen de uitzendingen door heeft hij regelmatig oefeningen waarvoor hij dan 1 tot 5 weken weg is. We hebben 3 kinderen (2 van mij en de derde van ons samen) en zijn 2 jaar getrouwd.
Wij zijn dus al wel gesetteld en bij ons is het zo, dat hij de tijd die hij hier is vrijwel volledig aan mij en ons gezin besteedt. Sporten doet hij zo veel mogelijk op de kazerne en gaat dan zo min mogelijk van de prive-tijd af, zo is hij toch fit voor de uitzendingen. Het lijkt me in jouw situatie best moeilijk te bepalen hoe het verder moet met jullie relatie, vooral als jij wilt settelen (en kinderen wilt etc) en hij nog niet. Voor mijzelf en onze kinderen werkt deze relatie prima, maar dat komt ook omdat hij er echt IS als hij thuis is. Als dat niet zo was, weet ik niet hoe het met onze relatie ervoor zou staan eigenlijk... want dan zou ik wel heel veel alleen moeten doen, dat te moeten doen in tijden dat hij weg is is 1 ding, maar het ook te moeten doen als hij er wel is, zou ik te zwaar vinden.
Succes!
best lastig, jouw situatie. Mijn situatie ziet er als volgt uit: ik ben 35, mijn man 37, hij is militair en al diverse keren op uitzending geweest en zal ook dit jaar (eind van het jaar ws) naar Afghanistan gaan. Tussen de uitzendingen door heeft hij regelmatig oefeningen waarvoor hij dan 1 tot 5 weken weg is. We hebben 3 kinderen (2 van mij en de derde van ons samen) en zijn 2 jaar getrouwd.
Wij zijn dus al wel gesetteld en bij ons is het zo, dat hij de tijd die hij hier is vrijwel volledig aan mij en ons gezin besteedt. Sporten doet hij zo veel mogelijk op de kazerne en gaat dan zo min mogelijk van de prive-tijd af, zo is hij toch fit voor de uitzendingen. Het lijkt me in jouw situatie best moeilijk te bepalen hoe het verder moet met jullie relatie, vooral als jij wilt settelen (en kinderen wilt etc) en hij nog niet. Voor mijzelf en onze kinderen werkt deze relatie prima, maar dat komt ook omdat hij er echt IS als hij thuis is. Als dat niet zo was, weet ik niet hoe het met onze relatie ervoor zou staan eigenlijk... want dan zou ik wel heel veel alleen moeten doen, dat te moeten doen in tijden dat hij weg is is 1 ding, maar het ook te moeten doen als hij er wel is, zou ik te zwaar vinden.
Succes!
maandag 14 mei 2007 om 14:56
Hoi Lemmy,
Bedankt voor je snelle reactie!
Mijn vriend zit niet intern dus kan op de basis niet sporten en sport dan 's avonds met vrienden (om stress kwijt te raken van zijn werk en om in goede conditie te zijn) het is zijn 1e uitzending dus hij weet ook nog niet wat hij kan verwachten. En hij zegt dat als hij dan zo moe is van het werk en 's avonds bij mij op de bank chagerijnig (?) gaat zitten wezen, dat voor ons beide niet leuk is, dus daar kan ik nog inkomen. En hij is een stuk jonger dus wil in het weekend nog stappen en overdag ook dingen doen die hij dus door de weeks niet kan doen. Maar hij probeert het op zijn manier wel goed te maken door iedere dag te bellen en op zondag vaak echt samen te zijn. Ik snap dit allemaal wel, hoop alleen dat het verandert als hij terug komt uit Afghanistan.
Hij is natuurlijk ook nog jonger en hij zegt steeds "we zien wel hoe het loopt" hij weet natuurlijk ook niet wat hem in Afghanistan te wachten staat. Hij wil ook ooit wel samenwonen maar voorlopig nog niet. En doordat we elkaar niet veel zien groei je zo ook niet echt naar elkaar toe natuurlijk.
Bedankt voor je snelle reactie!
Mijn vriend zit niet intern dus kan op de basis niet sporten en sport dan 's avonds met vrienden (om stress kwijt te raken van zijn werk en om in goede conditie te zijn) het is zijn 1e uitzending dus hij weet ook nog niet wat hij kan verwachten. En hij zegt dat als hij dan zo moe is van het werk en 's avonds bij mij op de bank chagerijnig (?) gaat zitten wezen, dat voor ons beide niet leuk is, dus daar kan ik nog inkomen. En hij is een stuk jonger dus wil in het weekend nog stappen en overdag ook dingen doen die hij dus door de weeks niet kan doen. Maar hij probeert het op zijn manier wel goed te maken door iedere dag te bellen en op zondag vaak echt samen te zijn. Ik snap dit allemaal wel, hoop alleen dat het verandert als hij terug komt uit Afghanistan.
Hij is natuurlijk ook nog jonger en hij zegt steeds "we zien wel hoe het loopt" hij weet natuurlijk ook niet wat hem in Afghanistan te wachten staat. Hij wil ook ooit wel samenwonen maar voorlopig nog niet. En doordat we elkaar niet veel zien groei je zo ook niet echt naar elkaar toe natuurlijk.
maandag 14 mei 2007 om 20:35
Hoi Muurbloem,
mijn man zit ook niet intern, maar heeft wel gelegenheid om regelmatig te sporten op de kazerne(misschien verschilt het welke functie je hebt). Tja, jouw situatie is net even anders dan de onze, de tijd van uitgaan en dergelijke heeft mijn man wel gehad (en ik ook), en we wonen ook bij elkaar, dus is het voor ons niet meer dan logisch dat we 's avonds en in het weekend bijna altijd samen zijn.
Jouw vriend is toch net even wat jonger en blijkbaar nog niet helemaal ''uitgeraasd'' qua uitgaan, dus als hij er nog niet aan toe is om te settelen, tja, dan is dat gewoon zo. Maar als jij er wel aan toe bent, is aan jou de keuze om het nog af te wachten met hem (en gezien die uitzendingen ben je dan inderdaad zo weer een half jaar verder voordat je überhaupt weer een stap verder komt) of toch op zoek te gaan naar iemand anders die wel wil settelen....
Makkelijk is anders... ik wens je veel succes... *;
Mocht je verder wat willen weten over het leven als ''militairsvrouw'' dan help ik je graag verder, maar over deze specifieke beslissing kan ik je geen advies geven...
Groetjes, Lemmy
mijn man zit ook niet intern, maar heeft wel gelegenheid om regelmatig te sporten op de kazerne(misschien verschilt het welke functie je hebt). Tja, jouw situatie is net even anders dan de onze, de tijd van uitgaan en dergelijke heeft mijn man wel gehad (en ik ook), en we wonen ook bij elkaar, dus is het voor ons niet meer dan logisch dat we 's avonds en in het weekend bijna altijd samen zijn.
Jouw vriend is toch net even wat jonger en blijkbaar nog niet helemaal ''uitgeraasd'' qua uitgaan, dus als hij er nog niet aan toe is om te settelen, tja, dan is dat gewoon zo. Maar als jij er wel aan toe bent, is aan jou de keuze om het nog af te wachten met hem (en gezien die uitzendingen ben je dan inderdaad zo weer een half jaar verder voordat je überhaupt weer een stap verder komt) of toch op zoek te gaan naar iemand anders die wel wil settelen....
Makkelijk is anders... ik wens je veel succes... *;
Mocht je verder wat willen weten over het leven als ''militairsvrouw'' dan help ik je graag verder, maar over deze specifieke beslissing kan ik je geen advies geven...
Groetjes, Lemmy
dinsdag 15 mei 2007 om 20:22
Hoi Allemaal!!
Muurbloempje, kan me wel een beetje voorstellen hoe je, je voelt en ik denk idd dat dit voornamelijk ook te maken heeft met je leeftijd. Het is logisch dat jij aan huisje, boompje, beestje denkt en dat je misschien ook een biologische klok voelt tikken. Ik vind het echter ook heel logisch, dat je vriend erg gericht is op zijn eerste uitzending die er aan komt. Zo'n uitzending is voor mannen altijd spannend en zeker als het de eerste keer is en dan direct naar zo'n land als Afghanistan. Ik denk ook niet dat je op dit moment iets kunt veranderen aan de situatie en/of zijn gedachten hierover.
Je zult dus zelf moeten bedenken of je hem de moeite waard vindt om vier maanden op te wachten en dan te kijken wat de toekomst jullie kan bieden. Zo'n uitzending kan een heel positieve invloed hebben op je relatie, maar het zou ook anders uit kunnen pakken...
Zoals hier al vaak te lezen staat: volg je gevoel!
Overigens zit mijn vriend intern en zie ik hem alleen in de weekenden en soms op woensdagavond. Ik kan daar prima mee leven, we hebben allebei een eigen leventje en daarnaast een heel mooi leven saampjes. Maar goed, als je daar echt niet tegen kan, dan is een relatie met een militair misschien ook niet optimaal voor jou.... Ook daar zul je serieus over na moeten denken.
Skeewit, hoe gaat het met je? De allerlaatste loodjes!! Ben echt blij voor je: hoop dat je weer heel snel kunt knuffelen!! Zou stiekem best met je willen ruilen....volgende week is mijn mannetje twee maanden weg, alweer zon poos....maar dan nog iets langer en we zitten op de helft! Al een heuse mijlpaal wat mij betreft!!!
Daantje, gaat het goed met je? Ik hoop het wel!! Jij zit nu wel op de helft toch? Of er misschien al overheen...? HEERLIJK!!
Ik schrijf hier overigens wat minder, omdat ik merk dat ik het juist soms fijn vind, om niet teveel met de uitzending bezig te zijn (nou ja, zover dat kan natuurlijk, want het is altijd wel aanwezig..
) en dan zoek ik de forums wat minder op.
TAKE CARE allemaal!! Groetjes Robine
Muurbloempje, kan me wel een beetje voorstellen hoe je, je voelt en ik denk idd dat dit voornamelijk ook te maken heeft met je leeftijd. Het is logisch dat jij aan huisje, boompje, beestje denkt en dat je misschien ook een biologische klok voelt tikken. Ik vind het echter ook heel logisch, dat je vriend erg gericht is op zijn eerste uitzending die er aan komt. Zo'n uitzending is voor mannen altijd spannend en zeker als het de eerste keer is en dan direct naar zo'n land als Afghanistan. Ik denk ook niet dat je op dit moment iets kunt veranderen aan de situatie en/of zijn gedachten hierover.
Je zult dus zelf moeten bedenken of je hem de moeite waard vindt om vier maanden op te wachten en dan te kijken wat de toekomst jullie kan bieden. Zo'n uitzending kan een heel positieve invloed hebben op je relatie, maar het zou ook anders uit kunnen pakken...
Zoals hier al vaak te lezen staat: volg je gevoel!
Overigens zit mijn vriend intern en zie ik hem alleen in de weekenden en soms op woensdagavond. Ik kan daar prima mee leven, we hebben allebei een eigen leventje en daarnaast een heel mooi leven saampjes. Maar goed, als je daar echt niet tegen kan, dan is een relatie met een militair misschien ook niet optimaal voor jou.... Ook daar zul je serieus over na moeten denken.
Skeewit, hoe gaat het met je? De allerlaatste loodjes!! Ben echt blij voor je: hoop dat je weer heel snel kunt knuffelen!! Zou stiekem best met je willen ruilen....volgende week is mijn mannetje twee maanden weg, alweer zon poos....maar dan nog iets langer en we zitten op de helft! Al een heuse mijlpaal wat mij betreft!!!
Daantje, gaat het goed met je? Ik hoop het wel!! Jij zit nu wel op de helft toch? Of er misschien al overheen...? HEERLIJK!!
Ik schrijf hier overigens wat minder, omdat ik merk dat ik het juist soms fijn vind, om niet teveel met de uitzending bezig te zijn (nou ja, zover dat kan natuurlijk, want het is altijd wel aanwezig..
) en dan zoek ik de forums wat minder op.TAKE CARE allemaal!! Groetjes Robine
dinsdag 15 mei 2007 om 21:44
Goedenavond dames,
Ik lees dat het met iedereen kleine stukjes vooruit gaat en dat is fijn.
Laatste loodjes zijn "verschrikkelijk" sorry kan er niks aan doen....
Ander woord kan ik er ook even niet voor vinden.
Kom ook niet zo vaak meer heb hetzelfde gevoel als Robine, maar
ik ga jullie zeker nog schrijven hoe het was en of idd de klik er nog is
van toen hij wegging...
Prille relatie van 4 wkn dan bijna 7 mnd weg, we beginnen straks gewoon
opnieuw lijkt me heerlijk trouwens telkens opnieuw verliefd te worden
en te blijven want ben nu al 8 mnd verliefd haha
Is voor ons allebei de eerste keer dat we iemand hebben die op ons
wacht als het ware.
Voor iedereen komt de dag dat jullie hem in je armen sluit en daar
leven we naartoe.
We kunnen het en we gaan ervoor dames!
Dikke knuff
Groetjes Skeewit
ps. Daantje, is helemaal niet erg hoor als je even niet reageert voel je daar
alstublieft niet schuldig over! *;
Ik lees dat het met iedereen kleine stukjes vooruit gaat en dat is fijn.
Laatste loodjes zijn "verschrikkelijk" sorry kan er niks aan doen....
Ander woord kan ik er ook even niet voor vinden.
Kom ook niet zo vaak meer heb hetzelfde gevoel als Robine, maar
ik ga jullie zeker nog schrijven hoe het was en of idd de klik er nog is
van toen hij wegging...
Prille relatie van 4 wkn dan bijna 7 mnd weg, we beginnen straks gewoon
opnieuw lijkt me heerlijk trouwens telkens opnieuw verliefd te worden
en te blijven want ben nu al 8 mnd verliefd haha
Is voor ons allebei de eerste keer dat we iemand hebben die op ons
wacht als het ware.
Voor iedereen komt de dag dat jullie hem in je armen sluit en daar
leven we naartoe.
We kunnen het en we gaan ervoor dames!
Dikke knuff
Groetjes Skeewit
ps. Daantje, is helemaal niet erg hoor als je even niet reageert voel je daar
alstublieft niet schuldig over! *;
dinsdag 15 mei 2007 om 21:59
Ben weer ff weg geweest wauw dat dit topic zo blijft lopen had ik niet gedacht!
Hee muurbloempje, ik herken wel wat in jouw verhaal hoor, ik heb ook moeite met het "stoer zijn" tijdens die oefeningen en straks ook zeker met zijn uitzending ( zo'n 9 maanden...;()
Wij hebben nu ook allebei een héél eigen leven: nu nog TE EIGEN als je het mij vraagt...maarja ik ben ook echt gek op die man en ondanks dat m'n verstand af & toe tegensputtert ga ik toch voor m'n gevoel dat zegt: GA ERVOOR, DAN MAAR WACHTEN!
Gemakkelijk zal het nooit worden met een militair als partner, we zullen moeten leren leven met veel alleen zijn denk ik. Het komt er op neer dat je gevoel voor hem wel heel sterk moet zijn denk ik, wil je het volhouden...
Hee muurbloempje, ik herken wel wat in jouw verhaal hoor, ik heb ook moeite met het "stoer zijn" tijdens die oefeningen en straks ook zeker met zijn uitzending ( zo'n 9 maanden...;()
Wij hebben nu ook allebei een héél eigen leven: nu nog TE EIGEN als je het mij vraagt...maarja ik ben ook echt gek op die man en ondanks dat m'n verstand af & toe tegensputtert ga ik toch voor m'n gevoel dat zegt: GA ERVOOR, DAN MAAR WACHTEN!
Gemakkelijk zal het nooit worden met een militair als partner, we zullen moeten leren leven met veel alleen zijn denk ik. Het komt er op neer dat je gevoel voor hem wel heel sterk moet zijn denk ik, wil je het volhouden...
woensdag 16 mei 2007 om 08:10
Hier gaat het goed,,ik ben inderdaad over de helft..mijn manneke komt rond 23 july terug.(ff afwachten maar..ik begreep dat je er bij defensie rekening mee moet houden dat het veranderen kan)Ik kan niet wachten tot het july is..wil hem zo graag zien!!Hij zit nu in t veld,en ik ben dan minder achter mijn pctje te vinden..hang op de bank en ga op tijd naar bed,,ff bijtanken zeg maar.
Skeewit ik kan me voorstellen dat die laatste loodjes het zwaarst wegen..jij mag je manneke maandag afhalen??(klinkt alsof je naar de chinees gaat maar zo is het niet bedoeld)Hoop dat je nog wel kunt slapen enzo..en maak je niet te druk of jullie relatie wel goed is meis..jullie hebben misschien nog wel heel kort wat met elkaar...maar dit is wel ff heftig en jullie hebben je er samen doorheen geslagen!!*;
Robine hoe is het met jou meis????
knuff daantje
Skeewit ik kan me voorstellen dat die laatste loodjes het zwaarst wegen..jij mag je manneke maandag afhalen??(klinkt alsof je naar de chinees gaat maar zo is het niet bedoeld)Hoop dat je nog wel kunt slapen enzo..en maak je niet te druk of jullie relatie wel goed is meis..jullie hebben misschien nog wel heel kort wat met elkaar...maar dit is wel ff heftig en jullie hebben je er samen doorheen geslagen!!*;
Robine hoe is het met jou meis????
knuff daantje
