Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
dinsdag 29 juli 2008 om 21:37
@Kitty, mijn ex komt van de week ook wat spullen halen. Hij is weggegaan dus komt het zelf maar halen. Wel zuur, alles gaat door de helft. (ik houd geen volledig ingericht huis over)
Heb jij je schoonmoeder hiervoor eigenlijk nog gesproken?
Hoe is dat bij de rest gegaan, qua schoonfamilie?
Ik heb alleen met schoonzus, sorry ex-schoonzus, nog contact. Dat is eigenlijk de enige. Van zijn moeder nog wel een smsje gehad. Typisch na 9 jaar, maargoed. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Maar om even terug tekomen op jouw vraag, ja hij kan het best wel langs brengen. (maar wil je dat zelf, hem zien?)
@Visje, ik weet precies hoe het voelt, dat onverwachtse. Dat je denkt dat jullie het leuk hebben en dat hij twijfelt en niks zegt. Idem dito met mijn ex, die na 9 jaar in ene een vreemde is. Op een avond zegt wat hem dwarszit en gelijk weggaat, zonder mij een kans te geven. Wij zouden 2,5 week later op vakantie gaan en daar keek ik ook zo naar uit! Ik dacht hij ook,want dat zei hij tegen iedereen, nou niet dus... (naderhand zei ie dattie ervan baalde)
Ik weet hoe ongelofelijk klote het is. Helemaal als die dag er is dat je zou gaan vertrekken, zorg dat je wat afleiding hebt hoor die dag, viel mij ondanks de afleiding, zwaar. Sowieso die tijd dat we weg zouden zijn.
Heel veel sterkte!!
@isa, het idee van een andere man, geeft me nu een soort gevoel van vreemdgaan. Ik ben ook een beetje bang dat ik niemand meer tegenkom, dat ik overblijf. (zal er ook wel bijhoren?)
Bij mijn vorige relatie (van 2 jaar), kreeg hij spijt na 2 maanden en was het toch weer anders. Maar toen stond ik met een maand of 3, 4 denk ik, er toch wel weer voor open. En die relatie liep op het laatst ook niet zo denderend. Dat scheelt ook wel wat.
Ik had trouwens een boekje, ''eerste hulp bij liefdesverdriet'', waarbij alle fases instaan die je doorloopt en alles do's en dont's. Was op zich wel ''leuk''' om te lezen.
Heb jij je schoonmoeder hiervoor eigenlijk nog gesproken?
Hoe is dat bij de rest gegaan, qua schoonfamilie?
Ik heb alleen met schoonzus, sorry ex-schoonzus, nog contact. Dat is eigenlijk de enige. Van zijn moeder nog wel een smsje gehad. Typisch na 9 jaar, maargoed. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Maar om even terug tekomen op jouw vraag, ja hij kan het best wel langs brengen. (maar wil je dat zelf, hem zien?)
@Visje, ik weet precies hoe het voelt, dat onverwachtse. Dat je denkt dat jullie het leuk hebben en dat hij twijfelt en niks zegt. Idem dito met mijn ex, die na 9 jaar in ene een vreemde is. Op een avond zegt wat hem dwarszit en gelijk weggaat, zonder mij een kans te geven. Wij zouden 2,5 week later op vakantie gaan en daar keek ik ook zo naar uit! Ik dacht hij ook,want dat zei hij tegen iedereen, nou niet dus... (naderhand zei ie dattie ervan baalde)
Ik weet hoe ongelofelijk klote het is. Helemaal als die dag er is dat je zou gaan vertrekken, zorg dat je wat afleiding hebt hoor die dag, viel mij ondanks de afleiding, zwaar. Sowieso die tijd dat we weg zouden zijn.
Heel veel sterkte!!
@isa, het idee van een andere man, geeft me nu een soort gevoel van vreemdgaan. Ik ben ook een beetje bang dat ik niemand meer tegenkom, dat ik overblijf. (zal er ook wel bijhoren?)
Bij mijn vorige relatie (van 2 jaar), kreeg hij spijt na 2 maanden en was het toch weer anders. Maar toen stond ik met een maand of 3, 4 denk ik, er toch wel weer voor open. En die relatie liep op het laatst ook niet zo denderend. Dat scheelt ook wel wat.
Ik had trouwens een boekje, ''eerste hulp bij liefdesverdriet'', waarbij alle fases instaan die je doorloopt en alles do's en dont's. Was op zich wel ''leuk''' om te lezen.
woensdag 30 juli 2008 om 08:28
Kitty: Ik zou het ook vragen, maar kan me ook voorstellen dat je dat weer moeilijk vindt. Je weet natuurlijk niet hoe hij zal reageren en dat kan jou ook nog verdrietiger maken. Maar ik vind wel dat hij je dat schuldig is, om het te komen brengen dan. Voor jou ook heel moeilijk om elke keer die confrontatie te moeten opzoeken door weer naar het huis te gaan. Hij mag zich wel even een keer in jou inleven!
Catwoman: Wij hadden dan gelukkig nog niks geboekt, hebben wel vorige week nog gezocht om nog ergens naartoe te gaan, wilde hij ook heel graag. Maar we hadden nog niks leuks gevonden. Maar we zouden wel veel leuke dingen gaan doen. En hij doet dit nu wel en ik zit in een diep gat.
Vannacht weer heel erg slecht geslapen. Ik viel heel boos in slaap. Hij zou gister weer wat spullen komen halen, niks meer van hem gehoord. En ik weet dat ik me niet meer mag verheugen als hij zegt dat ik hem weer even ga zien, maar ja die drang he!! Ik wil gewoon even de tijd krijgen om van hem af te kicken. Dus boos als ik ging slapen, zo verdrietig werd ik vannacht weer wakker ( om 4.00!!). Weet gewoon niet meer hoe ik me moet voelen. Alles herinnerd me aan hem. En dan die stomme baksteen in mn maag.. bah bah bah!!
Catwoman: Wij hadden dan gelukkig nog niks geboekt, hebben wel vorige week nog gezocht om nog ergens naartoe te gaan, wilde hij ook heel graag. Maar we hadden nog niks leuks gevonden. Maar we zouden wel veel leuke dingen gaan doen. En hij doet dit nu wel en ik zit in een diep gat.
Vannacht weer heel erg slecht geslapen. Ik viel heel boos in slaap. Hij zou gister weer wat spullen komen halen, niks meer van hem gehoord. En ik weet dat ik me niet meer mag verheugen als hij zegt dat ik hem weer even ga zien, maar ja die drang he!! Ik wil gewoon even de tijd krijgen om van hem af te kicken. Dus boos als ik ging slapen, zo verdrietig werd ik vannacht weer wakker ( om 4.00!!). Weet gewoon niet meer hoe ik me moet voelen. Alles herinnerd me aan hem. En dan die stomme baksteen in mn maag.. bah bah bah!!
woensdag 30 juli 2008 om 16:02
@ Sanne, ben er nog wel hoor, maar lees alleen nog maar mee.
Kan je wel weer mailen nu dan stuur ik je ff een mailtje kunnen we daar verder kletsen
Ben namelijk wel heel erg benieuwd hoe het met je is
Sorry dames voor dit complete off topic geklets, maar Sanne is net als ik een oud gediende hier....
Kan je wel weer mailen nu dan stuur ik je ff een mailtje kunnen we daar verder kletsen
Ben namelijk wel heel erg benieuwd hoe het met je is
Sorry dames voor dit complete off topic geklets, maar Sanne is net als ik een oud gediende hier....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:37
@allen, Daar was ik weer. Ik heb heerlijk kunnen genieten van de mooie dagen bij mijn ouders op de camping. Het gaat up en down net als bij iedereen hier. Zondag ben ik alweer zes weken vrijgezel. \het is nog steeds erg wennen en voelt soms nog erg alleen.
Er komen echter ook alweer dagen dat ik me totaal niet verdrietig voel. Toegegeven de zomer en de vakantie gaat een beetje langs me heen. Ook om het feit dat ik officieel ergotherapeut ben kan ik niet echt supervrolijk worden.
Ex spreek ik nog wel, kunnen samen wel over dingen praten. Maandag komt hij eten en bespreken we alle zakelijke aspecten voor de laatste maal (daarna moet ik het alleen kunnen)
Sorry voor het feit dat ik niet op iedereen reageer maar ik heb het wel gelezen maar heb alles niet zo helder dat ik op iedereen kan reageren.
kusjes Lobelia
P.S laten we het niet bij kletsen houden maar echt nog een keer afspreken lijkt mij super gezellig, vond het erg geslaagd zaterdag.
Er komen echter ook alweer dagen dat ik me totaal niet verdrietig voel. Toegegeven de zomer en de vakantie gaat een beetje langs me heen. Ook om het feit dat ik officieel ergotherapeut ben kan ik niet echt supervrolijk worden.
Ex spreek ik nog wel, kunnen samen wel over dingen praten. Maandag komt hij eten en bespreken we alle zakelijke aspecten voor de laatste maal (daarna moet ik het alleen kunnen)
Sorry voor het feit dat ik niet op iedereen reageer maar ik heb het wel gelezen maar heb alles niet zo helder dat ik op iedereen kan reageren.
kusjes Lobelia
P.S laten we het niet bij kletsen houden maar echt nog een keer afspreken lijkt mij super gezellig, vond het erg geslaagd zaterdag.
vrijdag 1 augustus 2008 om 17:35
@ Lobelia: Lijkt me een strak plan, vond het balen dat ik niet mee kon, maar ben erg benieuwd naar idereen!!
Ik heb dinsdag mn laatste spulletjes opgehaald met een vriendin. Op het laatst stond mn ex in de deuropening..... Had ik niet verwacht, het was kwart over vijf en normaal gesproken is ie pas laat thuis, maar hij ging bij familie eten en hij had mij ook niet meer verwacht. Heb hoi gezegd en gevraagd hoe het ging. Hij zei goed, ik zei dat het prima ging. Nog een beetje woorden gehad, want hij vond dat ik niet normaal reageerde, maar het is of op een andere toonhoogte praten of janken dus wat hij wilt. Vond ie natuurlijk weer een stomme opmerking...
Toen ik mn sleutels van mn sleutelbos haalde zei ie dat dat nog wel een keer zou komen, maar ja, ik ben er klaar mee (zeg ik heel stoer) dus heb ze achtergelaten. Hoef hem niet meer te zien, doet alleen maar pijn.
Heb hem een kus op zn wang gegeven en gezegd: Het gaat je goed. Toen moest ik wel huilen natuurlijk, maar ben weggelopen en heb de deur achter me dicht getrokken.
Vandaag begonnen bij mn nieuwe baas en denk dat ik het daar wel naar mn zin ga hebben. Vanavond heb ik met wat meiden afgesproken van het forum dus ben erg benieuwd!
Hoe is het met de rest??
Liefs Jemmie
Ik heb dinsdag mn laatste spulletjes opgehaald met een vriendin. Op het laatst stond mn ex in de deuropening..... Had ik niet verwacht, het was kwart over vijf en normaal gesproken is ie pas laat thuis, maar hij ging bij familie eten en hij had mij ook niet meer verwacht. Heb hoi gezegd en gevraagd hoe het ging. Hij zei goed, ik zei dat het prima ging. Nog een beetje woorden gehad, want hij vond dat ik niet normaal reageerde, maar het is of op een andere toonhoogte praten of janken dus wat hij wilt. Vond ie natuurlijk weer een stomme opmerking...
Toen ik mn sleutels van mn sleutelbos haalde zei ie dat dat nog wel een keer zou komen, maar ja, ik ben er klaar mee (zeg ik heel stoer) dus heb ze achtergelaten. Hoef hem niet meer te zien, doet alleen maar pijn.
Heb hem een kus op zn wang gegeven en gezegd: Het gaat je goed. Toen moest ik wel huilen natuurlijk, maar ben weggelopen en heb de deur achter me dicht getrokken.
Vandaag begonnen bij mn nieuwe baas en denk dat ik het daar wel naar mn zin ga hebben. Vanavond heb ik met wat meiden afgesproken van het forum dus ben erg benieuwd!
Hoe is het met de rest??
Liefs Jemmie
vrijdag 1 augustus 2008 om 18:36
Jeetje Jemmie, vind het idd stoer wat je hebt gezegd. Hoe voel je je er nu onder?
Goed dat je vanavond een verzetje hebt, veel plezier alvast!
Ik heb een baaldag. Ondanks dat ik te horen heb gekregen dat het goed gaat komen met de hypotheek, voel ik me zooo verdrietig. Loop ook tegen het weekend aan te hikken. Vorig weekend heel vol weekend, nu niet zo. En dat vind ik dan weer zo confronterend want dan mis ik em weer zo. Eerst keek ik altijd uit naar het weekend, tegenwoordig niet meer zo.
Hoe gaat het met Visje? Slaap je al wat beter? Ik had in het begin Valdispert gehaald, bevorderde de nachtrust ietsje.
Nou kga zo maar beetje rommelen in huis en op tijd naar bed, was beetje latertje gister en dan met die warmte..pff..
Iedereen fijn weekend gewenst!
Goed dat je vanavond een verzetje hebt, veel plezier alvast!
Ik heb een baaldag. Ondanks dat ik te horen heb gekregen dat het goed gaat komen met de hypotheek, voel ik me zooo verdrietig. Loop ook tegen het weekend aan te hikken. Vorig weekend heel vol weekend, nu niet zo. En dat vind ik dan weer zo confronterend want dan mis ik em weer zo. Eerst keek ik altijd uit naar het weekend, tegenwoordig niet meer zo.
Hoe gaat het met Visje? Slaap je al wat beter? Ik had in het begin Valdispert gehaald, bevorderde de nachtrust ietsje.
Nou kga zo maar beetje rommelen in huis en op tijd naar bed, was beetje latertje gister en dan met die warmte..pff..
Iedereen fijn weekend gewenst!
vrijdag 1 augustus 2008 om 19:38
Het slapen gaat heel erg wisselend, zit eigenlijk nog elke nacht om vier uur wakker terwijl ik er dan om één uur pas inlig. Ik heb nu melatonine en homeopathische druppeltjes. Valdispert heb ik nog niet geprobeerd, ga ik morgen gelijk halen, dank je wel voor je tip catwoman.
Het eten gaat helaas ook nog bijna niet, leef nu op 1 keer per dag een broodje... maar ja beter iets dan niets.
Jemmie: Wat stoer van je, ondanks dat het gewoon een rot situatie was dat hij ineens in de deuropening stond, jee wat zal je hart even stil gestaan hebben. Maar ik vind het heel knap hoe je het heb gedaan!
Meiden, ik vind het heel jammer dat ik niet mee kan vanavond, ik woon gewoon echt te ver weg. Heel veel plezier!!
Het eten gaat helaas ook nog bijna niet, leef nu op 1 keer per dag een broodje... maar ja beter iets dan niets.
Jemmie: Wat stoer van je, ondanks dat het gewoon een rot situatie was dat hij ineens in de deuropening stond, jee wat zal je hart even stil gestaan hebben. Maar ik vind het heel knap hoe je het heb gedaan!
Meiden, ik vind het heel jammer dat ik niet mee kan vanavond, ik woon gewoon echt te ver weg. Heel veel plezier!!
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:52
@ Visje en Catwoman: Wel balen dat jullie niet goed kunnen slapen. Ik kon dat gelukkig wel door alle energie die het heeft gevreten. Maar zodra je dan wakker word....
Gelukkig denk ik nu niet gelijk meer aan hem en zn nieuwe vriendin waar ie nu waarschijnlijk wel bij zal zijn dus dat scheelt.
Op zich gaat het wel, maar de weekenden zijn verdomde lastig nog altijd, maar ja, komt vast ook nog wel goed.
Gisteravond was best gezellig. Wel een beetje raar om af te spreken met mensen die je niet kent, maar het was leuk.
Moeten we gauw eens doen
Gelukkig denk ik nu niet gelijk meer aan hem en zn nieuwe vriendin waar ie nu waarschijnlijk wel bij zal zijn dus dat scheelt.
Op zich gaat het wel, maar de weekenden zijn verdomde lastig nog altijd, maar ja, komt vast ook nog wel goed.
Gisteravond was best gezellig. Wel een beetje raar om af te spreken met mensen die je niet kent, maar het was leuk.
Moeten we gauw eens doen
zondag 3 augustus 2008 om 01:21
hai allen, stil hier...
Ga weer wat actiever schrijven hier want zo lukt het niet echt met reageren en het gaat eigenlijk nog helemaal niet zo goed. Niet alleen omdat ik hem soms nog erg mis en soms gewoon heel eenzaam ben maar ook omdat ik door het hele financiële gedoe echt financieel in de knel zit en het maar de vraag is of ik het red, mijn familie doet alles wat ze kunnen maar die hebben ook niet veel. Gelukkig is er wel zicht op een opleiding met baangarantie maar tot die tijd moet ik het toch met mijn ziektewetje zien te redden en dat is niet makkelijk moet ik zeggen. Stoppen met roken zou ook al helpen
Zo stom ga ik toch weer op zijn hyves kijken en zie ik dat hij mijn foto heeft weggehaald.. die stond er al die maanden dat het uit is dus nog op en dus nu niet meer, stom hé wat ijdel en sneu weer van mij, maar ja, it's a lonely saturdaynight and I can't sleep..
En dan heb ik morgen ook nog een date, haha, en ik ben bloednerveus en weet helemaal niet of ik er al aan toe ben, ieh! Maar het is wel een hele leuke jongen dus gezellig wordt het vast wel. Nou ik duik maar weer in mijn eenpersoonsbedje
en warm me wel aan de kat vannacht.
Knuf eef
Ga weer wat actiever schrijven hier want zo lukt het niet echt met reageren en het gaat eigenlijk nog helemaal niet zo goed. Niet alleen omdat ik hem soms nog erg mis en soms gewoon heel eenzaam ben maar ook omdat ik door het hele financiële gedoe echt financieel in de knel zit en het maar de vraag is of ik het red, mijn familie doet alles wat ze kunnen maar die hebben ook niet veel. Gelukkig is er wel zicht op een opleiding met baangarantie maar tot die tijd moet ik het toch met mijn ziektewetje zien te redden en dat is niet makkelijk moet ik zeggen. Stoppen met roken zou ook al helpen
Zo stom ga ik toch weer op zijn hyves kijken en zie ik dat hij mijn foto heeft weggehaald.. die stond er al die maanden dat het uit is dus nog op en dus nu niet meer, stom hé wat ijdel en sneu weer van mij, maar ja, it's a lonely saturdaynight and I can't sleep..
En dan heb ik morgen ook nog een date, haha, en ik ben bloednerveus en weet helemaal niet of ik er al aan toe ben, ieh! Maar het is wel een hele leuke jongen dus gezellig wordt het vast wel. Nou ik duik maar weer in mijn eenpersoonsbedje
en warm me wel aan de kat vannacht.Knuf eef
zondag 3 augustus 2008 om 02:40
hoi, ben nieuw hier, heb ook last van slapeloze nachten, ben sinds een week weer single na een relatie van 3,5 jaar... heb niet alle stukjes hier kunnen lezen, maar kon me erg vinden in de laatste stukjes (van o.a. vis_je).
totaal onverwacht heeft hij het uitgemaakt. ik probeer ontzettend sterk te zijn, wat ook best goed lukt overdag, maar de avonden en de nachten... zo veel liefde die ik nog van binnen voel, waar ik nu totaal niets mee kan doen.
totaal onverwacht heeft hij het uitgemaakt. ik probeer ontzettend sterk te zijn, wat ook best goed lukt overdag, maar de avonden en de nachten... zo veel liefde die ik nog van binnen voel, waar ik nu totaal niets mee kan doen.
zondag 3 augustus 2008 om 09:30
Hoi isobel,
Welkom hier (helaas,had je liever niet gewild natuurlijk). Ik ben ook net een week geleden gewoon onverwachts hard gedumpt na drie jaar. Het is zo onwerkelijk, net als wat je schrijft, je blijft achter met zoveel liefde nog en dat is zo frustrerend. ALsof je van binnen verscheurd wordt. En dan die grote baksteen in je maag. Ik wil boos op hem zijn, maar dat lukt me gewoon nog niet. Ik ben soms 5 minuten boos, maar dan al snel weer verdrietig of verwarrend, dan komt het gemis weer. Helemaal gek word ik van het heen en weer gesleur van mn gevoelens. En dan de vraag of het ooit nog weggaat dit gevoel... bah bah bah!! Heel veel sterkte
eefje: Wat een moeilijke situatie voor je, dat financiele kantje kan er dan ook allemaal nog wel bij, maar niet heus!!!!
Wel heel spannend dat je een date hebt vanavond, ik hoop dat je er een beetje van kunt genieten.
Ook ik kijk nog regelmatig op zijn hyves, en elke keer ben ik ook weer bang dat ineens mijn foto's weg zijn. Je weet dat die dag gaat komen, maar ik zou het ook vreselijk vinden als die dag er dan zal zijn....
Welkom hier (helaas,had je liever niet gewild natuurlijk). Ik ben ook net een week geleden gewoon onverwachts hard gedumpt na drie jaar. Het is zo onwerkelijk, net als wat je schrijft, je blijft achter met zoveel liefde nog en dat is zo frustrerend. ALsof je van binnen verscheurd wordt. En dan die grote baksteen in je maag. Ik wil boos op hem zijn, maar dat lukt me gewoon nog niet. Ik ben soms 5 minuten boos, maar dan al snel weer verdrietig of verwarrend, dan komt het gemis weer. Helemaal gek word ik van het heen en weer gesleur van mn gevoelens. En dan de vraag of het ooit nog weggaat dit gevoel... bah bah bah!! Heel veel sterkte
eefje: Wat een moeilijke situatie voor je, dat financiele kantje kan er dan ook allemaal nog wel bij, maar niet heus!!!!
Wel heel spannend dat je een date hebt vanavond, ik hoop dat je er een beetje van kunt genieten.
Ook ik kijk nog regelmatig op zijn hyves, en elke keer ben ik ook weer bang dat ineens mijn foto's weg zijn. Je weet dat die dag gaat komen, maar ik zou het ook vreselijk vinden als die dag er dan zal zijn....
zondag 3 augustus 2008 om 10:53
Hier ook veel gemis op de zondagochtend...
@Isobel, "Welkom'' hier. Wat een vreselijk kl... gevoel he!
Tsja de avonden en de nachten. Al dat verdriet en al die vragen. Voorlopig zit je helaas in een achtbaan van emoties. Praat er lekker over met vrienden/vriendinnen/ouders. En mssn dat het schrijven hier je ook helpt; we zittten allemaal in hetzelfde schuitje.
Veel sterkte!!
@Eefje, herken dat gevoel van eenzaam zijn wat je schrijft. Af en toe heb ik van die momenten. Het liefst bel ik hem dan, maarja dat haalt toch niets uit..
En een date vanavond, wat spannend zeg! Ik wens je een hele leuke avond!!
Hoop voor je dat het qua financien gauw goed komt, kun je er niet echt bij hebben idd.
Groetjes
@Isobel, "Welkom'' hier. Wat een vreselijk kl... gevoel he!
Tsja de avonden en de nachten. Al dat verdriet en al die vragen. Voorlopig zit je helaas in een achtbaan van emoties. Praat er lekker over met vrienden/vriendinnen/ouders. En mssn dat het schrijven hier je ook helpt; we zittten allemaal in hetzelfde schuitje.
Veel sterkte!!
@Eefje, herken dat gevoel van eenzaam zijn wat je schrijft. Af en toe heb ik van die momenten. Het liefst bel ik hem dan, maarja dat haalt toch niets uit..
En een date vanavond, wat spannend zeg! Ik wens je een hele leuke avond!!
Hoop voor je dat het qua financien gauw goed komt, kun je er niet echt bij hebben idd.
Groetjes
zondag 3 augustus 2008 om 18:04
@Catwoman08; die achtbaan van emoties - vreselijk! heb vannacht alleen maar gehuild. En voor ik het wist was het al 5:30... heb geslapen tot een uur of twee (toen vonden de katten het wel tijd voor hun eten). ;-0
Ik maak het mezelf ook niet gemakkelijk; ik had gisteravond nl. vrienden over de vloer + mijn ex... die afspraak stond al heel lang (overvolle agenda's). De avond zelf was heel leuk, maar het afscheid... wat een drama. Ik voelde ik me net een klein meisje en dat is nu net de rol die ik niet wil spelen.
Wat ik ook heel naar vind, is dat hij gewoon door gaat met zijn leven... ik blijf een beetje "hangen" als 't ware. Hij gaat binnenkort iets drinken met een meisje (via-via gehoord) en ik zit er direct allerlei verhalen bij te bedenken - en op die manier maak ik het mijzelf nog moeilijker.
Mijn vriendinnen wonen helaas niet allemaal bij mij "om de hoek" + veel van hen zijn op vakantie dus ik moet mezelf zien te vermaken...
Ik maak het mezelf ook niet gemakkelijk; ik had gisteravond nl. vrienden over de vloer + mijn ex... die afspraak stond al heel lang (overvolle agenda's). De avond zelf was heel leuk, maar het afscheid... wat een drama. Ik voelde ik me net een klein meisje en dat is nu net de rol die ik niet wil spelen.
Wat ik ook heel naar vind, is dat hij gewoon door gaat met zijn leven... ik blijf een beetje "hangen" als 't ware. Hij gaat binnenkort iets drinken met een meisje (via-via gehoord) en ik zit er direct allerlei verhalen bij te bedenken - en op die manier maak ik het mijzelf nog moeilijker.
Mijn vriendinnen wonen helaas niet allemaal bij mij "om de hoek" + veel van hen zijn op vakantie dus ik moet mezelf zien te vermaken...
zondag 3 augustus 2008 om 18:12
Ik ben 34 jaar en de afgelopen 6 jaar (na de breuk tussen mij en vader van mijn kind) niet meer verliefd geweest....Tot een week geleden.....Heb een geweldige man ontmoet en voel me net een puber met al die vlinders in mijn buik. Ik geniet ervan, maar ergens ben ik ook bang voor eventueel liefdesverdriet.....
zondag 3 augustus 2008 om 18:17
Hey meiden, even een egopost hier....
Ben net terug van een weekendje Scheveningen. Het was erg gezellig en fijn om er echt uit te zijn, te relaxen...maar heel vaak spookte hij door m'n hoofd. Ik kon 'm er ook niet uit krijgen! Ik baal zo dat ik m'n gedachten niet helemaal kan afleiden, hoe leuk ik het dan ook heb op dat moment!!
Nu voel ik me alleen, mis hem enorm en wil hem zo graag even zien of spreken! Ik mis hem niet alleen als mijn liefje, maar ook als een gewone vriend. Samen dingen doen, even bijkletsen...dat was anders dan met een vriendin. Maar ja, ik vind hem nog te leuk om met hem af te spreken. Ik vind dat ik eerst sterker in m'n schoenen moet staan. Maar hoe lang duurt dat nog???? Het is nu bijna 5 weken uit, maar ik blijf zo in m'n verdriet hangen en zou zo graag willen dat ik weer geniet van de dingen die ik doe!! x
Ben net terug van een weekendje Scheveningen. Het was erg gezellig en fijn om er echt uit te zijn, te relaxen...maar heel vaak spookte hij door m'n hoofd. Ik kon 'm er ook niet uit krijgen! Ik baal zo dat ik m'n gedachten niet helemaal kan afleiden, hoe leuk ik het dan ook heb op dat moment!!
Nu voel ik me alleen, mis hem enorm en wil hem zo graag even zien of spreken! Ik mis hem niet alleen als mijn liefje, maar ook als een gewone vriend. Samen dingen doen, even bijkletsen...dat was anders dan met een vriendin. Maar ja, ik vind hem nog te leuk om met hem af te spreken. Ik vind dat ik eerst sterker in m'n schoenen moet staan. Maar hoe lang duurt dat nog???? Het is nu bijna 5 weken uit, maar ik blijf zo in m'n verdriet hangen en zou zo graag willen dat ik weer geniet van de dingen die ik doe!! x
zondag 3 augustus 2008 om 18:29
Hoi meiden,
Ik breek ook weer even in... Ik lees meestal mee en af en toe een keer berichtje gepost...
@Pien
Irritant he, dat je toch bij leuke dingen met hem in je hoofd zit. En bij elk ding wat je ziet oid, herinnert je aan hem. Ik word er zelf iig enorm moe van...
Ook de zwakke momenten van hem willen bellen, afspreken e.d. zijn erg herkenbaar. En daar moet je je dan van weerhouden.
Ik krijg inmiddels ook een chronisch slaaptekort, want hoe laat ik ook ga slapen, uitslapen is er niet meer bij.
En het zou inderdaad fijn zijn om weer écht te genieten. Maar ik vrees dat het nog tijd nodig heeft. Tot die tijd jezelf toch maar aanzetten om leuke dingen te doen. Ik dwing mezelf af en toe echt om de deur uit te gaan, terwijl ik voor geen meter zin heb. In de hoop dat het beter wordt...
En het gevoel van het feit dat je ex doorgaat met zijn leven, wat een vorige poster aangeeft, ken ik ook wel. Hoewel mijn ex ook denkt dat ik doorga met mijn leven. Dat is natuurlijk ook zo, want je hebt weinig keus. Het is alleen lastig om je vrije tijd weer anders in te delen, zeker omdat alleen zijn nu gewoonweg niet altijd even fijn is.
Ik hang momenteel vooral in de modus "kom ik ooit nog een leuke vent tegen en waar??". Waarschijnlijk compleet onterecht, want tot op heden is dat altijd nog goed gekomen... En daarnaast, alsof het daarom draait... Maar je hoofd draait volle toeren in deze situaties..
En eerlijkheidshalve moet ik ook bekennen dat ik me af en toe afvraag of ik hem mis of gewoon iemand.. Daar ben ik nog niet echt uit..
Sterkte en succes allemaal!
Ik breek ook weer even in... Ik lees meestal mee en af en toe een keer berichtje gepost...
@Pien
Irritant he, dat je toch bij leuke dingen met hem in je hoofd zit. En bij elk ding wat je ziet oid, herinnert je aan hem. Ik word er zelf iig enorm moe van...
Ook de zwakke momenten van hem willen bellen, afspreken e.d. zijn erg herkenbaar. En daar moet je je dan van weerhouden.
Ik krijg inmiddels ook een chronisch slaaptekort, want hoe laat ik ook ga slapen, uitslapen is er niet meer bij.
En het zou inderdaad fijn zijn om weer écht te genieten. Maar ik vrees dat het nog tijd nodig heeft. Tot die tijd jezelf toch maar aanzetten om leuke dingen te doen. Ik dwing mezelf af en toe echt om de deur uit te gaan, terwijl ik voor geen meter zin heb. In de hoop dat het beter wordt...
En het gevoel van het feit dat je ex doorgaat met zijn leven, wat een vorige poster aangeeft, ken ik ook wel. Hoewel mijn ex ook denkt dat ik doorga met mijn leven. Dat is natuurlijk ook zo, want je hebt weinig keus. Het is alleen lastig om je vrije tijd weer anders in te delen, zeker omdat alleen zijn nu gewoonweg niet altijd even fijn is.
Ik hang momenteel vooral in de modus "kom ik ooit nog een leuke vent tegen en waar??". Waarschijnlijk compleet onterecht, want tot op heden is dat altijd nog goed gekomen... En daarnaast, alsof het daarom draait... Maar je hoofd draait volle toeren in deze situaties..
En eerlijkheidshalve moet ik ook bekennen dat ik me af en toe afvraag of ik hem mis of gewoon iemand.. Daar ben ik nog niet echt uit..
Sterkte en succes allemaal!
zondag 3 augustus 2008 om 18:56
@LunaM81, je hebt helemaal gelijk! Ik had het stukje kunnen schrijven... Hoe lang is het bij jou al uit?
Ik merk echt dat ik hem mis en niet gewoon iemand....want naast dat we elkaars liefje waren hadden we ook hele fijne gesprekken, leerden we enorm veel van elkaar en hadden we veel lol samen. Ik kijk echt uit naar de tijd dat het weer wat beter met me gaat en dat ik dan weer contact met hem opneem. We hebben nog spullen van elkaar, dus sowieso moeten we nog afspreken. Maar daarnaast kan ik hem gewoon tegenkomen in de stad en bij vrienden. En dan wil ik wel eerst met hem gepraat hebben. Ergens hoop ik dat we dan vrienden kunnen zijn, maar aan de andere kant weet ik dat het voor mij nog veel te moeilijk is om hem samen met een ander te zien. Dat zou een vriendschap echt in de weg staan.
Pff, ik word ook enorm moe van de gedachtes in m'n hoofd....
Ik merk echt dat ik hem mis en niet gewoon iemand....want naast dat we elkaars liefje waren hadden we ook hele fijne gesprekken, leerden we enorm veel van elkaar en hadden we veel lol samen. Ik kijk echt uit naar de tijd dat het weer wat beter met me gaat en dat ik dan weer contact met hem opneem. We hebben nog spullen van elkaar, dus sowieso moeten we nog afspreken. Maar daarnaast kan ik hem gewoon tegenkomen in de stad en bij vrienden. En dan wil ik wel eerst met hem gepraat hebben. Ergens hoop ik dat we dan vrienden kunnen zijn, maar aan de andere kant weet ik dat het voor mij nog veel te moeilijk is om hem samen met een ander te zien. Dat zou een vriendschap echt in de weg staan.
Pff, ik word ook enorm moe van de gedachtes in m'n hoofd....
zondag 3 augustus 2008 om 19:21
@Pien
Dat het écht uit is, is inmiddels zo'n 2,5wk. We hebben daarvoor nog zo'n 2 maanden aangemodderd. We hebben samengewoond en hij heeft anderhalve maand geleden z'n biezen gepakt. Daarna hebben we nog een maand contact gehad. Maar het mocht allemaal niet baten...
Het is inderdaad moeilijk om vriendschap te hebben op het moment dat er nog teveel gevoel aanwezig is. Ik zou het op dit moment ook niet kunnen. Het blijft het vuur aanwakkeren. De keren dat we mekaar nog hebben gezien belandden we nog in bed en dat is al helemaal niet handig...
Dus om echt los te komen wil ik hem eigenlijk niet zien, maar van de andere kant is er wel het verlangen hem te zien. Maar ik moet elke keer op pure ratio handelen en niet op emotie. Als ik even geen contact heb gehad krabbel ik op, zie ik hem weer dan val ik weer en ben ik weer terug bij af.
Vriendschap is voor mij niet noodzakelijk. Het belangrijkst vind ik dat als we mekaar tegen komen als vrienden met mekaar om kunnen gaan. Maar vrienden...poeh, het lijkt me ontzettend moeilijk. De drang om verder te gaan met mijn leven is zo groot en ben ik bang dat ik blijf hangen als ik hem blijf zien.
En van hem blijf houden....
Dat het écht uit is, is inmiddels zo'n 2,5wk. We hebben daarvoor nog zo'n 2 maanden aangemodderd. We hebben samengewoond en hij heeft anderhalve maand geleden z'n biezen gepakt. Daarna hebben we nog een maand contact gehad. Maar het mocht allemaal niet baten...
Het is inderdaad moeilijk om vriendschap te hebben op het moment dat er nog teveel gevoel aanwezig is. Ik zou het op dit moment ook niet kunnen. Het blijft het vuur aanwakkeren. De keren dat we mekaar nog hebben gezien belandden we nog in bed en dat is al helemaal niet handig...
Dus om echt los te komen wil ik hem eigenlijk niet zien, maar van de andere kant is er wel het verlangen hem te zien. Maar ik moet elke keer op pure ratio handelen en niet op emotie. Als ik even geen contact heb gehad krabbel ik op, zie ik hem weer dan val ik weer en ben ik weer terug bij af.
Vriendschap is voor mij niet noodzakelijk. Het belangrijkst vind ik dat als we mekaar tegen komen als vrienden met mekaar om kunnen gaan. Maar vrienden...poeh, het lijkt me ontzettend moeilijk. De drang om verder te gaan met mijn leven is zo groot en ben ik bang dat ik blijf hangen als ik hem blijf zien.
En van hem blijf houden....
zondag 3 augustus 2008 om 19:57
Ik snap wat je bedoelt. Dat als je elkaar weer ziet, het verlangen naar elkaar er weer is en je met elkaar in bed beland...en dan de domper daarna, het besef dat het over is...en bang dat je niet van hem los komt.
Ik denk niet dat het ooit zover gaat komen tussen mn ex en mij. Hij heeft duidelijk te kennen gegeven dat het nooit meer goed komt tussen ons, omdat het gevoel van houden van te weinig is. En volgens mij gaat dat zoveel pijn doen als ik hem nu zou zien! Dus daarom moeten mijn gevoelens voor hem ook minder zijn geworden voordat ik die stap wil nemen.
Ik kom nu al moeilijk van hem los, laat staan als ik hem weer gezien heb en merk dat hij gewoon verder is gegaan met zn leven en hij 'niks' meer voor me voelt. Dat idee doet me nu al heel veel pijn!!
Ik denk niet dat het ooit zover gaat komen tussen mn ex en mij. Hij heeft duidelijk te kennen gegeven dat het nooit meer goed komt tussen ons, omdat het gevoel van houden van te weinig is. En volgens mij gaat dat zoveel pijn doen als ik hem nu zou zien! Dus daarom moeten mijn gevoelens voor hem ook minder zijn geworden voordat ik die stap wil nemen.
Ik kom nu al moeilijk van hem los, laat staan als ik hem weer gezien heb en merk dat hij gewoon verder is gegaan met zn leven en hij 'niks' meer voor me voelt. Dat idee doet me nu al heel veel pijn!!
zondag 3 augustus 2008 om 20:27
In dit geval is jouw situatie waarschijnlijker wat anders, omdat je ex aangeeft niet voldoende van je houdt. In mijn situatie is dat nog niet duidelijk, omdat mijn ex met eigen problemen zit en daardoor geen ruimte heeft voor een partner en die ook niet wat te bieden heeft. Dat maakt het loslaten in mijn gevoel wat moeilijker. Je houdt van mekaar, maar het kan niet... Dat is een beetje moeilijk te rijmen. Dus moet je er maar mee dealen zoals het is.
Ik kan me goed voorstellen dat het je pijn doet als hij verder is gegaan en niks meer voor je voelt. Ik moet er ook niet aan denken. Maar van de andere kant is het ook niet relevant.. Je gaat beiden verder met ieders leven, waarschijnlijk ook op een wat andere manier. Mijn ex vindt het nu bijvoorbeeld heerlijk om alleen te zijn (mist ie me dus niet??), terwijl ik het een ramp vind. Je wil het eigenlijk allemaal niet weten, maar toch weer wel....
Het zou heerlijk zijn als je weer eens wakker wordt en je gevoel hetzelfde zegt als je hoofd.
Ik vind het in ieder geval goed van je dat je hem pas gaat zien als je gevoel "weg" is voor hem. Dat kost ook kracht!
Ik kan me goed voorstellen dat het je pijn doet als hij verder is gegaan en niks meer voor je voelt. Ik moet er ook niet aan denken. Maar van de andere kant is het ook niet relevant.. Je gaat beiden verder met ieders leven, waarschijnlijk ook op een wat andere manier. Mijn ex vindt het nu bijvoorbeeld heerlijk om alleen te zijn (mist ie me dus niet??), terwijl ik het een ramp vind. Je wil het eigenlijk allemaal niet weten, maar toch weer wel....
Het zou heerlijk zijn als je weer eens wakker wordt en je gevoel hetzelfde zegt als je hoofd.
Ik vind het in ieder geval goed van je dat je hem pas gaat zien als je gevoel "weg" is voor hem. Dat kost ook kracht!
