Relaties
alle pijlers
Vertel ik mijn beste vriendin dat haar man vreemdgaat?
vrijdag 1 augustus 2008 om 20:12
Ze zijn al meer dan 13 jaar samen en beiden rond de 30. Echte jeugdliefdes dus. Een paar jaar geleden zijn ze getrouwd. Sinds enige tijd werkt hij als docent aan een hbo. De studentes werpen zich letterlijk aan zijn voeten. En hij kan geen 'nee' zeggen, zegt hij. En dus is hij tot op heden - voor zover ik zeker weet - met drie verschillende meiden meerdere malen vreemdgegaan. Hij kan er bovendien niet mee stoppen, heeft hij 'in vertrouwen' aan mijn man verteld. Uiteraard mocht mijn man mij dit niet vertellen, maar heeft dat toch gedaan nadat ik raadde dat haar man vreemdging.
Het begon enige tijd geleden met een gerucht in onze woonplaats dat hij vreemdging. Om wat voor reden dan ook voelde ik toen al meteen dat het gerucht klopte, maar hij was heel open en maakte er zelfs grapjes over. Ook mijn beste vriendin sprak er met me over en zei dat ze hem onvoorwaardelijk vertrouwde. Ik heb haar mijn gevoel niet geuit.
Enige tijd later vertelde hij me dat ze een feestje hadden gehad met de zaak en dat hij was gaan stappen met een hele groep studenten. Hij liep er over op te scheppen dat er twee studentes een triootje hadden voorgesteld. Toen heb ik hem aangekeken en duidelijk met ongeloof in mijn uitdrukking en stem gevraagd of hij het aanbod ook geweigerd heeft. Hij zei op dat moment volmondig 'ja', maar ik heb hem geen moment geloofd en mijn wantrouwen nam er door toe.
Later vertelde mijn man me - nadat ik achter de ontrouw van haar man was gekomen - dat 1 van de studentes blufte en het aanbod voor het triootje had ingetrokken, maar dat haar man met de andere studente wel degelijk in bed is beland.
Korte tijd geleden belde mijn vriendin dat ze wilde praten. Ze vertelde dat hij had opgebiegt te twijfelen aan hun relatie en sleur te ervaren. Hij vertelde haar ook dat hij tegenwoordig meer open staat voor andere vrouwen. Ze is hier enorm van geschrokken en had het nooit verwacht. Ze was in tranen, maar er nog altijd van overtuigd dat hij nooit vreemd zou gaan. Op dat moment werden mijn vermoedens opnieuw bevestigd, maar die heb ik weer niet geuit.
Een paar dagen later sprak ik haar en ze was weer meer opgewekt. Ze zouden werken aan hun relatie, hadden een weekendje weg geboekt en zouden investeren in meer 'quality time' samen.
Toen ik hier later over sprak met mijn man en hij heel stellig zei dat hij ervan overtuigd was dat ze binnen het jaar zouden scheiden, ging bij mij een wenkbrauw omhoog. Dan weet jij iets wat ik niet weet, was mijn reactie. Zijn zwijgen op dat moment bevestigde mijn vermoeden. En daardoor wist ik meteen dat hij vreemging, want dat gevoel had ik immers al heel sterk. Uiteindelijk heeft mijn man dit schoorvoetend bevestigd en kwam het hele verhaal eruit.
Mijn gevoel schreewt dat ik het mijn beste vriendin moet vertellen en ondertussen huil ik om hun relatie, omdat ik weet dat die hier aan kapot zal gaan. We zijn al zo lang met ze bevriend dat ik rouw om wat het teweeg zal brengen als ik het haar vertel. En ook denk ik vaak, moet ik het wel vertellen? Ze zijn ten slotte druk aan het werken aan hun relatie en als zij het niet weet en hij betert zijn leven, dan leven ze misschien nog lang en gelukkig? Aan de andere kant heeft hij mijn man verteld dat hij er niet meer mee kan stoppen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hij onveilige sex heeft met die meiden, want hij roept al jaren dat hij allergisch is voor condooms. Daarmee brengt hij haar dus ook in gevaar, zeker aangezien het niet gaat om een incident.
Verder is hij niet discreet geweest en dat stoort me mateloos. Hij heeft het nota bene zelf aan mijn man verteld en hem gevraagd dit voor mij te verzwijgen. Ik ben daar best boos over, want daarmee rommelt hij zelfs aan de openheid in mijn huwelijk. Maar goed, ik weet het dus óók. En hij heeft het zijn beste vriend óók verteld en daarmee weet diens vrouw dus óók wat er gaande is. Volgens mij probeert hij op deze manier zijn geweten schoon te praten. Hij gebruikt ook teksten als: "...maar ik heb ze verteld dat ik getrouwd ben!" Alsof hij daarmee niet meer fout is en die meiden slecht zijn. Zij zeggen gewoon: "Alles kan kapot." En gelijk hebben ze. Het is niet hun verantwoordelijkheid. Maar óók veel andere mensen in onze woonplaats weten wat er speelt. De roddels gaan immers al rond. Later hoorde ik van mijn man dat het gerucht dat rondging over zijn vreemdgaan inderdaad klopte, maar dat het ging om een andere meid dan in de roddels en daarmee kon hij voor zichzelf verantwoorden dat hij het volmondig ontkende.
Dit alles breekt mijn hart, want ze staat door hem compleet voor gek. Zo veel mensen die het weten! Ik vind het zo vernederend voor haar. Mede daardoor wil ik dat ze het weet.
Op dit moment zegt mijn gevoel dat ik met hem moet gaan praten en hem moet overtuigen dat hij haar álles opbiegt. (zonder te dreigen dat ik het anders zelf doe, dat kan later altijd nog)
Maar ik vind het werkelijk heel heel erg moeilijk dat ik het lot van mijn beste vriendin in mijn hand houd en ze dankzij mij in het verdriet wordt gestort. Haar hele familie woont in het buitenland. Al hun vrienden zijn 'hun' vrienden. Met andere woorden: gezamenlijk. Zijn familie hier in Nederland is in feite haar familie geworden, verder heeft ze hier helemaal niemand. Ik houd echt ontzettend veel van haar en gun haar al het geluk ter wereld. Maar als ik uitga van mezelf en mijn gevoel laat spreken: als ik haar was zou ik het ondanks alles ook willen weten. En ik zou het verschrikkelijk vinden er achter te komen dat mijn beste vriendin het al lang wist en niets heeft gedaan...
Wat zou jij doen?
Lisa
Het begon enige tijd geleden met een gerucht in onze woonplaats dat hij vreemdging. Om wat voor reden dan ook voelde ik toen al meteen dat het gerucht klopte, maar hij was heel open en maakte er zelfs grapjes over. Ook mijn beste vriendin sprak er met me over en zei dat ze hem onvoorwaardelijk vertrouwde. Ik heb haar mijn gevoel niet geuit.
Enige tijd later vertelde hij me dat ze een feestje hadden gehad met de zaak en dat hij was gaan stappen met een hele groep studenten. Hij liep er over op te scheppen dat er twee studentes een triootje hadden voorgesteld. Toen heb ik hem aangekeken en duidelijk met ongeloof in mijn uitdrukking en stem gevraagd of hij het aanbod ook geweigerd heeft. Hij zei op dat moment volmondig 'ja', maar ik heb hem geen moment geloofd en mijn wantrouwen nam er door toe.
Later vertelde mijn man me - nadat ik achter de ontrouw van haar man was gekomen - dat 1 van de studentes blufte en het aanbod voor het triootje had ingetrokken, maar dat haar man met de andere studente wel degelijk in bed is beland.
Korte tijd geleden belde mijn vriendin dat ze wilde praten. Ze vertelde dat hij had opgebiegt te twijfelen aan hun relatie en sleur te ervaren. Hij vertelde haar ook dat hij tegenwoordig meer open staat voor andere vrouwen. Ze is hier enorm van geschrokken en had het nooit verwacht. Ze was in tranen, maar er nog altijd van overtuigd dat hij nooit vreemd zou gaan. Op dat moment werden mijn vermoedens opnieuw bevestigd, maar die heb ik weer niet geuit.
Een paar dagen later sprak ik haar en ze was weer meer opgewekt. Ze zouden werken aan hun relatie, hadden een weekendje weg geboekt en zouden investeren in meer 'quality time' samen.
Toen ik hier later over sprak met mijn man en hij heel stellig zei dat hij ervan overtuigd was dat ze binnen het jaar zouden scheiden, ging bij mij een wenkbrauw omhoog. Dan weet jij iets wat ik niet weet, was mijn reactie. Zijn zwijgen op dat moment bevestigde mijn vermoeden. En daardoor wist ik meteen dat hij vreemging, want dat gevoel had ik immers al heel sterk. Uiteindelijk heeft mijn man dit schoorvoetend bevestigd en kwam het hele verhaal eruit.
Mijn gevoel schreewt dat ik het mijn beste vriendin moet vertellen en ondertussen huil ik om hun relatie, omdat ik weet dat die hier aan kapot zal gaan. We zijn al zo lang met ze bevriend dat ik rouw om wat het teweeg zal brengen als ik het haar vertel. En ook denk ik vaak, moet ik het wel vertellen? Ze zijn ten slotte druk aan het werken aan hun relatie en als zij het niet weet en hij betert zijn leven, dan leven ze misschien nog lang en gelukkig? Aan de andere kant heeft hij mijn man verteld dat hij er niet meer mee kan stoppen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hij onveilige sex heeft met die meiden, want hij roept al jaren dat hij allergisch is voor condooms. Daarmee brengt hij haar dus ook in gevaar, zeker aangezien het niet gaat om een incident.
Verder is hij niet discreet geweest en dat stoort me mateloos. Hij heeft het nota bene zelf aan mijn man verteld en hem gevraagd dit voor mij te verzwijgen. Ik ben daar best boos over, want daarmee rommelt hij zelfs aan de openheid in mijn huwelijk. Maar goed, ik weet het dus óók. En hij heeft het zijn beste vriend óók verteld en daarmee weet diens vrouw dus óók wat er gaande is. Volgens mij probeert hij op deze manier zijn geweten schoon te praten. Hij gebruikt ook teksten als: "...maar ik heb ze verteld dat ik getrouwd ben!" Alsof hij daarmee niet meer fout is en die meiden slecht zijn. Zij zeggen gewoon: "Alles kan kapot." En gelijk hebben ze. Het is niet hun verantwoordelijkheid. Maar óók veel andere mensen in onze woonplaats weten wat er speelt. De roddels gaan immers al rond. Later hoorde ik van mijn man dat het gerucht dat rondging over zijn vreemdgaan inderdaad klopte, maar dat het ging om een andere meid dan in de roddels en daarmee kon hij voor zichzelf verantwoorden dat hij het volmondig ontkende.
Dit alles breekt mijn hart, want ze staat door hem compleet voor gek. Zo veel mensen die het weten! Ik vind het zo vernederend voor haar. Mede daardoor wil ik dat ze het weet.
Op dit moment zegt mijn gevoel dat ik met hem moet gaan praten en hem moet overtuigen dat hij haar álles opbiegt. (zonder te dreigen dat ik het anders zelf doe, dat kan later altijd nog)
Maar ik vind het werkelijk heel heel erg moeilijk dat ik het lot van mijn beste vriendin in mijn hand houd en ze dankzij mij in het verdriet wordt gestort. Haar hele familie woont in het buitenland. Al hun vrienden zijn 'hun' vrienden. Met andere woorden: gezamenlijk. Zijn familie hier in Nederland is in feite haar familie geworden, verder heeft ze hier helemaal niemand. Ik houd echt ontzettend veel van haar en gun haar al het geluk ter wereld. Maar als ik uitga van mezelf en mijn gevoel laat spreken: als ik haar was zou ik het ondanks alles ook willen weten. En ik zou het verschrikkelijk vinden er achter te komen dat mijn beste vriendin het al lang wist en niets heeft gedaan...
Wat zou jij doen?
Lisa
anoniem_70717 wijzigde dit bericht op 02-08-2008 14:31
Reden: te veel details, waardoor anonimiteit in gevaar dreigde te komen.
Reden: te veel details, waardoor anonimiteit in gevaar dreigde te komen.
% gewijzigd
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:24
Ik heb toendertijd, na lang beraad, besloten om het mijn beste vriendin toch te vertellen. Helaas werd ze boos op mij, verbrak de vriendschap, en is bij haar vriend gebleven. Ik had zelfs bewijs, maar ze weigerde het te geloven, ook al wist ze waarschijnlijk ergens wel dat het waar was. Het was, denk ik, gewoon te verschrikkelijk om te bevatten. Liever ik gek, dan haar vriend een vreemdganger.
Ik zou de tip opvolgen die al werd gegeven: stel haar vriend een ultimatum. En als hij er niet op ingaat, zou ik het haar toch vertellen, al is het alleen maar omdat hij onveilige seks heeft met anderen. Ook al verbreekt ze dan de vriendschap, je hoeft dan in ieder geval niet te leven met de mogelijkheid dat ze door jouw nalatigheid een dodelijke ziekte heeft opgelopen.
Dat is echte vriendschap vind ik: je vriendschap op het spel durven zetten om iemand voor iets verschrikkelijks te behoeden.
Ik zou de tip opvolgen die al werd gegeven: stel haar vriend een ultimatum. En als hij er niet op ingaat, zou ik het haar toch vertellen, al is het alleen maar omdat hij onveilige seks heeft met anderen. Ook al verbreekt ze dan de vriendschap, je hoeft dan in ieder geval niet te leven met de mogelijkheid dat ze door jouw nalatigheid een dodelijke ziekte heeft opgelopen.
Dat is echte vriendschap vind ik: je vriendschap op het spel durven zetten om iemand voor iets verschrikkelijks te behoeden.
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:30
quote:MissMara schreef op 01 augustus 2008 @ 22:11:
Maar de vreemdgaande man in TO's verhaal vertelt het zelf ook aan verschillende mensen (als ik het goed begrijp) en hij wil dus ergens ook dat het uitkomt. Waarschijnlijk idd omdat hij er niet in zijn eentje vrede mee kan hebben. Dus als hij zelf zo scheutig is met die info en het hele dorp weet ervan is het gewoon een kwestie van tijd voordat het ook bij de bedrogen vrouw terecht komt. Ik zou het haar gewoon vertellen, of misschien dan toch dat ultimatum stellen. Hij ook weer opgelucht (bah, wat een sneu figuur zeg).
Dat hoeft niet altijd hoor,de nu inmiddels ex-man van een vriendin van mij ging vreemd bij de vleet.
Verschillende mensen waarschuwden haar maar ze wilde het niet horen,ze wilde liever in haar eigen gecreeerde sprookje blijven geloven.
Haar man vertelde het aan iedereen dat hij vreemdging juist omdat hij wist dat het toch geen gevolgen zou hebben als zijn vrouw erachter kwam.
Later zei die vriendin tegen mij.ik ben blij dat je nooit iets gezegd hebt want ik had je op dat moment toch niet willen geloven.
Maar de vreemdgaande man in TO's verhaal vertelt het zelf ook aan verschillende mensen (als ik het goed begrijp) en hij wil dus ergens ook dat het uitkomt. Waarschijnlijk idd omdat hij er niet in zijn eentje vrede mee kan hebben. Dus als hij zelf zo scheutig is met die info en het hele dorp weet ervan is het gewoon een kwestie van tijd voordat het ook bij de bedrogen vrouw terecht komt. Ik zou het haar gewoon vertellen, of misschien dan toch dat ultimatum stellen. Hij ook weer opgelucht (bah, wat een sneu figuur zeg).
Dat hoeft niet altijd hoor,de nu inmiddels ex-man van een vriendin van mij ging vreemd bij de vleet.
Verschillende mensen waarschuwden haar maar ze wilde het niet horen,ze wilde liever in haar eigen gecreeerde sprookje blijven geloven.
Haar man vertelde het aan iedereen dat hij vreemdging juist omdat hij wist dat het toch geen gevolgen zou hebben als zijn vrouw erachter kwam.
Later zei die vriendin tegen mij.ik ben blij dat je nooit iets gezegd hebt want ik had je op dat moment toch niet willen geloven.
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:48
quote:plukvandepetteflat schreef op 01 augustus 2008 @ 22:38:
Klinkt als een verwaand exmannetje superstar *kotssmiley*
Tsja maar vriendin wist waar ze aan begon,ze kende hem vanuit de kroeg en wist hoe hij was,iedereen heeft haar van te voren gewaarschuwd.
Ze had alleen de illusie dat zij hem wel eventjes zou veranderen en maakte zichzelf wijs dat iedereen die haar waarschuwde alleen maar jaloers op haar was..
Nu na veel ellende kan ze zichzelf wel voor haar kop slaan dat ze zo stom is geweest.
Klinkt als een verwaand exmannetje superstar *kotssmiley*
Tsja maar vriendin wist waar ze aan begon,ze kende hem vanuit de kroeg en wist hoe hij was,iedereen heeft haar van te voren gewaarschuwd.
Ze had alleen de illusie dat zij hem wel eventjes zou veranderen en maakte zichzelf wijs dat iedereen die haar waarschuwde alleen maar jaloers op haar was..
Nu na veel ellende kan ze zichzelf wel voor haar kop slaan dat ze zo stom is geweest.
vrijdag 1 augustus 2008 om 22:57
vrijdag 1 augustus 2008 om 23:07
quote:plukvandepetteflat schreef op 01 augustus 2008 @ 22:57:
Tsjaa... liefde en blind zijn...
Een harde les moet dat geweest zijn. En dat mensen niet te veranderen zijn knoop ik bij deze ook weer even in mn eigen oren
Maar gelukkig heeft je vriendin uiteindelijk dus toch voor zichzelf gekozen, dapper.
Nee ze koos niet voor zichzelf hij koos voor een andere vrouw anders was ze nooit wakker geworden en was ze nu nog bij hem geweest.
Gelukkig weet ze nu dat met een andere vrouw er vandoor gaan het beste was wat hij voor haar kon doen.
En liefde maakt niet blind je vertikt het alleen om te zien..
Tsjaa... liefde en blind zijn...
Een harde les moet dat geweest zijn. En dat mensen niet te veranderen zijn knoop ik bij deze ook weer even in mn eigen oren
Maar gelukkig heeft je vriendin uiteindelijk dus toch voor zichzelf gekozen, dapper.
Nee ze koos niet voor zichzelf hij koos voor een andere vrouw anders was ze nooit wakker geworden en was ze nu nog bij hem geweest.
Gelukkig weet ze nu dat met een andere vrouw er vandoor gaan het beste was wat hij voor haar kon doen.
En liefde maakt niet blind je vertikt het alleen om te zien..
vrijdag 1 augustus 2008 om 23:27
Ik zou het tegen al mijn vriendinnen vertellen. Aan ultimatums voor mannen doe ik niet, ik ben in de eerste plaats bevriend met mijn vriendinnen en dáár ligt dus mijn loyaliteit. Leuk als ik hun mannen ook aardig vind, maar zij zijn niet degene met wie ik de band heb, dus ik heb geen enkele reden om hen de hand boven het hoofd te houden.
Ik zou dus altijd zelf vertellen wat ik weet, omdat ik ook zou willen dat mijn vriendin precies hetzelfde als ik weet en niet een mooier gemaakte versie die haar man haar op de mouw speldt. Hem zou ik sowieso niet vertrouwen - en terecht, want het is die lul die mijn vriendin bedondert - en ik zou liever willen dat ze het van mij hoort die het goed met haar voor heeft dan van iemand die haar belazert.
En als ze dan zou besluiten toch te blijven dan is dat maar zo, daar zou ik verder ook wel mijn mening over geven maar ik zou dat gewoon respecteren en voor háár zou ik proberen - proberen, zou me wel moeite kosten - dan ook weer enigszins normaal tegen hem te doen.
Ik zou dus altijd zelf vertellen wat ik weet, omdat ik ook zou willen dat mijn vriendin precies hetzelfde als ik weet en niet een mooier gemaakte versie die haar man haar op de mouw speldt. Hem zou ik sowieso niet vertrouwen - en terecht, want het is die lul die mijn vriendin bedondert - en ik zou liever willen dat ze het van mij hoort die het goed met haar voor heeft dan van iemand die haar belazert.
En als ze dan zou besluiten toch te blijven dan is dat maar zo, daar zou ik verder ook wel mijn mening over geven maar ik zou dat gewoon respecteren en voor háár zou ik proberen - proberen, zou me wel moeite kosten - dan ook weer enigszins normaal tegen hem te doen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 1 augustus 2008 om 23:42
quote:bergamot schreef op 01 augustus 2008 @ 20:21:
Het haar niet vertellen, maar hem een ultimatum stellen: binnen een week vertel je het haar of anders doe ik het.
Nooit, nooit, nooit tussen vriendin en man in gaan staan als het niet perse hoeft. Dat wordt voor haar een enorm loyaliteitsprobleem. Je hebt grote kans dat ze zich dan tegen je keert.Mee eens! Heb 'n keer iets vergelijkbaars meegemaakt waarbij vriendin uiteindelijk toch partij trok voor haar leugenachtige loservriend en onze vriendschap om zeep ging.
Het haar niet vertellen, maar hem een ultimatum stellen: binnen een week vertel je het haar of anders doe ik het.
Nooit, nooit, nooit tussen vriendin en man in gaan staan als het niet perse hoeft. Dat wordt voor haar een enorm loyaliteitsprobleem. Je hebt grote kans dat ze zich dan tegen je keert.Mee eens! Heb 'n keer iets vergelijkbaars meegemaakt waarbij vriendin uiteindelijk toch partij trok voor haar leugenachtige loservriend en onze vriendschap om zeep ging.
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:10
Ik denk ook dat ik geen andere keuze zou zien dan het haar te vertellen. Als het werkelijk een goede vriendin is, zou ik haar anders niet meer in de ogen kunnen kijken en zou dit zeker tussen ons in komen te staan. En ik vind dat iemand gewoon de waarheid verdient te weten, i.p.v. een leugen te leven. En mensen die de waarheid liever niet willen weten; dan gaat de hele vriendschap denk ik niet meer lukken. Ik kan niet doen alsof ik niets weet.
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:19
Misschien een rare vraag, maar als het hele dorp het al weet, dan geloof ik niet dat de vriend dusdanig zorgvuldig is dat hij thuis helemaal geen tips achterlaat. Lijkt het er dan niet sterkt op dat de vriending van TO het gewoon niet wil zien?
(geen idee of ik het door zou hebben als het hele dorp er over zou praten, heb zoiets nog nooit aan de hand gehad).
(geen idee of ik het door zou hebben als het hele dorp er over zou praten, heb zoiets nog nooit aan de hand gehad).
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:34
Dan maar een vriendschap naar de maan. Maar ik zou het vertellen. Meestal is diegene die bedrogen wordt de laatste die het weet, en ik krijg het niet voor elkaar om dan ook nog glashard te liegen. Ik ga het dus vertellen. De kans dat de vriendschap over is en dat ze toch bij elkaar blijven of dat ze haar kop in het zand steekt neem ik op de koop toe.
Ik wil niet met dit soort dingen blijven lopen, in de wetenschap dat en haar gezondheid in gevraar loopt en iedereen -behalve zijzelf- het al weet. We zijn niet voor niets vriendinnen. Kan de waarheid de vriendschap niet aan, dan zij het maar zo. Maar ik wil dit niet op mijn geweten hebben. Dat gaat knagen
Ik wil niet met dit soort dingen blijven lopen, in de wetenschap dat en haar gezondheid in gevraar loopt en iedereen -behalve zijzelf- het al weet. We zijn niet voor niets vriendinnen. Kan de waarheid de vriendschap niet aan, dan zij het maar zo. Maar ik wil dit niet op mijn geweten hebben. Dat gaat knagen
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:50
Ik weet niet wat ik zou doen, maar ik weet uit ervaring wel dat als je besluit het nu niet te vertellen dat je dan altijd je mond moet houden.
Dat mijn ex vreemd ging en ik daar uiteindelijk achter kwam werd ik helemaal moe van de mensen die achteraf zeiden het al een tijdje te weten. Dat maakte het voor mij alleen maar pijnlijker, of ze hadden het toen meteen moeten zeggen of ook achteraf hun mond moeten houden. Maar iedere keer weer een nieuw verhaal horen over je vreemdgaande ex is echt niet leuk.
Dat mijn ex vreemd ging en ik daar uiteindelijk achter kwam werd ik helemaal moe van de mensen die achteraf zeiden het al een tijdje te weten. Dat maakte het voor mij alleen maar pijnlijker, of ze hadden het toen meteen moeten zeggen of ook achteraf hun mond moeten houden. Maar iedere keer weer een nieuw verhaal horen over je vreemdgaande ex is echt niet leuk.
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:56
Het nadeel van het eerst hem vertellen (met ultimatum) is, dat hij een zeer gekleurd verhaal richting haar zal gaan vertellen en jou waaarschijnlijk in een kwaad daglicht gaat stellen.
Hij heeft er eigenlijk totaal geen behoefte aan dat het uitkomt. Hém komt het veel beter uit wanneer hij tot de conclusie komt dat hun huwelijk niet werkt.
Je zult het haar wel moeten vertellen. Waarschijnlijk weet ze het al lang. Als een heel dorp het al weet, dan weet zij het ook en steekt haar kop in het zand. Ze zal echt geloven dat hij zijn best doet voor hun huwelijk.
Jullie vriendschap zal een echte knauw gaan krijgen, maar het niet vertellen zal veel negatievere gevolgen hebben dat het wel vertellen. Ik vermoed dat ze eerst in de totale ontkenning zal schieten.
Blijf rustig en zeg haar dat je haar altijd zal steunen. Wat later zal de deze steun met beide handen aangrijpen.
Hij heeft er eigenlijk totaal geen behoefte aan dat het uitkomt. Hém komt het veel beter uit wanneer hij tot de conclusie komt dat hun huwelijk niet werkt.
Je zult het haar wel moeten vertellen. Waarschijnlijk weet ze het al lang. Als een heel dorp het al weet, dan weet zij het ook en steekt haar kop in het zand. Ze zal echt geloven dat hij zijn best doet voor hun huwelijk.
Jullie vriendschap zal een echte knauw gaan krijgen, maar het niet vertellen zal veel negatievere gevolgen hebben dat het wel vertellen. Ik vermoed dat ze eerst in de totale ontkenning zal schieten.
Blijf rustig en zeg haar dat je haar altijd zal steunen. Wat later zal de deze steun met beide handen aangrijpen.
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:59
Paar jaar geleden ontdekte ik dat ex van mijn nichtje vreemd ging. Ik het direct tegen mijn nicht gezegd en dat heb ik geweten. Nichtje geloofde haar ex en samen besloten ze om ontzettend kinderachtig te gaan doen, flauwe mailtjes en e-cards sturen want ik zou jaloers zijn. Ook schoonzus bemoeide zich met het hele gebeuren en verweet mij ook jaloers te zijn. Gevolg dat ook schoonzus weigerde nog met mij te praten. Heel zuur allemaal.
Maanden later ging het uit en kwam nichtje er achter dat hij toch echt vreemd was gegaan. Nichtje en schoonzus kwamen toen naar mij toe en boden hun excuses aan.
Ondanks dit hele gebeuren zou ik het de volgende keer weer vertellen, zowel tegen vriendinnen als tegen nichtje. Zoals nichtje ging doen neem ik dan maar op de koop toe. Als ik niets verteld had, had ik haar niet meer recht in de ogen kunnen kijken.
Ik zou het zelf ook willen weten en me verraden voelen als men het voor mij zou verzwijgen.
Maanden later ging het uit en kwam nichtje er achter dat hij toch echt vreemd was gegaan. Nichtje en schoonzus kwamen toen naar mij toe en boden hun excuses aan.
Ondanks dit hele gebeuren zou ik het de volgende keer weer vertellen, zowel tegen vriendinnen als tegen nichtje. Zoals nichtje ging doen neem ik dan maar op de koop toe. Als ik niets verteld had, had ik haar niet meer recht in de ogen kunnen kijken.
Ik zou het zelf ook willen weten en me verraden voelen als men het voor mij zou verzwijgen.
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:02
Ik ben ook voorstander van vertellen want daar ben je beste vriendinnen voor tenslotte. Toch kan het helemaal verkeerd uitpakken. Toen ik mijn beste vriendin voorzichtig probeerde in te lichten over leugens die haar toenmalige vriend rondstrooide (dan ging niet over vreemdgaan maar over zich veel mooier voordoen dat hij was) werd mij dat niet in dank afgenomen. Het was einde vriendschap terwijl zij later op een heel pijnlijke manier toch achter de waarheid kwam. Ik had haar daar voor willen behoeden maar zoals Eleonara ook al zei, sommige mensen willen de waarheid niet weten en steken liever hun kop in het zand.
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:05
Niet direct tegen haar de situatie vertellen, maar meer een gesprek aangaan, waarin je probeert te vissen of zij van de situatie weet/heeft gehoord.
Hopelijk heeft ze zelf al haar twijfels (en dat moet bijna wel als ik dit verhaal zo lees) en kun jij die bevestigen met wat jij gehoord hebt....
In ieder geval niet haar partner het laten vertellen...je kunt hem immers nooit vertrouwen in wat hij zegt/doet, dat blijkt wel.
IK zou het in ieder geval wel willen weten!
Hopelijk heeft ze zelf al haar twijfels (en dat moet bijna wel als ik dit verhaal zo lees) en kun jij die bevestigen met wat jij gehoord hebt....
In ieder geval niet haar partner het laten vertellen...je kunt hem immers nooit vertrouwen in wat hij zegt/doet, dat blijkt wel.
IK zou het in ieder geval wel willen weten!
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:19
Ik raad TO aan om eerst met haar eigen man te praten. Die twee moeten sowieso op dezelfde lijn zitten. Hij heeft de verhalen van zijn schuinsmarcherende vriend aangehoord en had er ook iets mee kunnen/moeten doen.
Samen (TO en haar man) praten met de vreemdganger is een optie: die heeft dan geen ruimte om zich er onderuit te kletsen; hij heeft immers opgebiecht aan de man van TO.
En laat de vreemdganger zelf maar aan zijn vrouw vertellen wat er gaande is. Als hij dat weigert kunnen TO en haar man het altijd nog zelf doen, liefst samen.
Als TO zelf met het verhaal naar haar vriendin toestapt loopt ze inderdaad het risico dat zij niet wordt geloofd en dat de vriendschap tussen de vrouwen kapot gaat.
Samen (TO en haar man) praten met de vreemdganger is een optie: die heeft dan geen ruimte om zich er onderuit te kletsen; hij heeft immers opgebiecht aan de man van TO.
En laat de vreemdganger zelf maar aan zijn vrouw vertellen wat er gaande is. Als hij dat weigert kunnen TO en haar man het altijd nog zelf doen, liefst samen.
Als TO zelf met het verhaal naar haar vriendin toestapt loopt ze inderdaad het risico dat zij niet wordt geloofd en dat de vriendschap tussen de vrouwen kapot gaat.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:35
quote:Surface2 schreef op 02 augustus 2008 @ 09:19:
Misschien een rare vraag, maar als het hele dorp het al weet, dan geloof ik niet dat de vriend dusdanig zorgvuldig is dat hij thuis helemaal geen tips achterlaat. Lijkt het er dan niet sterkt op dat de vriending van TO het gewoon niet wil zien?
.
Zou kunnen, uit openingspost komt naar voren dat vriendin van TO nogal afhankelijk is/zich afhankelijk opstelt, en heeft ze dus veel te verliezen.
Verder eens met Fashion.
Misschien een rare vraag, maar als het hele dorp het al weet, dan geloof ik niet dat de vriend dusdanig zorgvuldig is dat hij thuis helemaal geen tips achterlaat. Lijkt het er dan niet sterkt op dat de vriending van TO het gewoon niet wil zien?
.
Zou kunnen, uit openingspost komt naar voren dat vriendin van TO nogal afhankelijk is/zich afhankelijk opstelt, en heeft ze dus veel te verliezen.
Verder eens met Fashion.
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:48
quote:benedicte_1975 schreef op 02 augustus 2008 @ 10:35:
[...]
Zou kunnen, uit openingspost komt naar voren dat vriendin van TO nogal afhankelijk is/zich afhankelijk opstelt, en heeft ze dus veel te verliezen.
Verder eens met Fashion.maar als dat zo is, dan gaat ze TO echt niet geloven als ze het haar zegt, en kan de vriendschap tussen TO en haar vriendin wel eens over zijn. Misschien is het dan beter om hetniet direct te vertellen, maar iets te zeggen in de trant van: "Ik hoor zulke gekke dingen over je vriend in het dorp, dat ie vreemd gaat enzo". En dan de reactie van TO afwachten... Dan is de keus aan TO of ze er iets mee wil doen of niet.
[...]
Zou kunnen, uit openingspost komt naar voren dat vriendin van TO nogal afhankelijk is/zich afhankelijk opstelt, en heeft ze dus veel te verliezen.
Verder eens met Fashion.maar als dat zo is, dan gaat ze TO echt niet geloven als ze het haar zegt, en kan de vriendschap tussen TO en haar vriendin wel eens over zijn. Misschien is het dan beter om hetniet direct te vertellen, maar iets te zeggen in de trant van: "Ik hoor zulke gekke dingen over je vriend in het dorp, dat ie vreemd gaat enzo". En dan de reactie van TO afwachten... Dan is de keus aan TO of ze er iets mee wil doen of niet.
zaterdag 2 augustus 2008 om 11:04
Ik zou het vertellen aan mijn vriendin, maar het is en blijft lastig, want je hoort vaak genoeg dat de vriend vervolgens bijvoorbeeld ontkent wat verteld wordt, en dat de vriendschap er de dupe van wordt.
En toch, ik zou het omgekeerd ook verwachten van mijn vriendinnen. Ik zou het heel erg vinden als ze dergelijke zaken zouden weten en niet aan mij vertellen.
En toch, ik zou het omgekeerd ook verwachten van mijn vriendinnen. Ik zou het heel erg vinden als ze dergelijke zaken zouden weten en niet aan mij vertellen.
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:05
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:06
Wat een dilemma zeg!
Hier een klein beetje hetzelfde verhaal. Man van beste vriendin (= bv) is ooit eens vreemd gegaan. Dit heeft hij opgebiecht. Grote crisis in de tent en ik heb er toen veelvuldig met hen beiden over gesproken. Uiteindelijk zijn ze samen verder gegaan en "er sterker uitgekomen". Dit is al jaaaaren geleden.
Inmiddels zijn ze een paar jaar getrouwd en is net kind nr. 2 geboren. Man van bv zit vaak in het buitenland voor werk. Nu is hij dus ook, vlak voor bevalling van kind nr. 2 naar het buitenland geweest. En ook daar schijnt weer e.e.a. gebeurd te zijn.
Helaas heb ik het uit 3e hand. Een gezamelijke vriend werkt bij hetzelfde bedrijf en was tegelijkertijd in het buitenland. Bij thuiskomt gingen bv's man, onze gezamelijke vriend en mijn vriend een avondje stappen. Daar schijnt onze gezamelijke vriend een heel dubbelzinnige opmerking te hebben gemaakt over het "gekloot" van bv's man met een andere vrouwelijke collega. Bv's man reageerde een beetje lacherig. Maar ontkende ook niets. Dit tot verbazing van mijn vriend maar hij heeft niet verder gevraagd of hij nou werkelijk is vreemd gegaan, of wat er dan precies gebeurd is.
Kortom, mijn vriend vertelde mij dit in vertrouwen. Ik mocht niets tegen bv zeggen. Bovendien was het een dubbelzinnige opmerking, een verwijzing naar iets wat mogelijk gebeurd zou zijn. Maar toegegeven heeft hij het niet.
Ook voor mij dus een flink dilemma. Vriendin zat vlak voor de bevalling van haar tweede dus dat vond ik al helemaal niet de juiste tijd om mijn vermoeden uit te spreken. Bovendien heb ik mijn vriend beloofd me hier niet mee te bemoeien omdat hij dus niet precies weet wat er nou wel of niet gebeurd is, in het buitenland.
Nu is de man van bv vader van twee, hebben ze net een beetje een dip gehad maar gaat het op het moment weer heel erg goed. Ze gaan volgende week op vakantie, haar man hoeft voorlopig niet naar het buitenland en alles lijkt eigenlijk koek en ei.
Ik heb maar besloten om het hierbij te laten dus. Al is het maar voor de twee kindjes. Voor nu. Maar komt ooit uit dat hij daadwerkelijk is vreemdgegaan, want wat er nou precies gebeurd is, is niet duidelijk, dan zou ik hem ook een ultimatum stellen.
Ik zou het ook verschrikkelijk vinden als mijn vriend vreemdging en mijn omgeving bleek dat al te weten. Dat zou ik bijna nog erger vinden dan het vreemdgaan zelf. De vernedering zeg...
Hier een klein beetje hetzelfde verhaal. Man van beste vriendin (= bv) is ooit eens vreemd gegaan. Dit heeft hij opgebiecht. Grote crisis in de tent en ik heb er toen veelvuldig met hen beiden over gesproken. Uiteindelijk zijn ze samen verder gegaan en "er sterker uitgekomen". Dit is al jaaaaren geleden.
Inmiddels zijn ze een paar jaar getrouwd en is net kind nr. 2 geboren. Man van bv zit vaak in het buitenland voor werk. Nu is hij dus ook, vlak voor bevalling van kind nr. 2 naar het buitenland geweest. En ook daar schijnt weer e.e.a. gebeurd te zijn.
Helaas heb ik het uit 3e hand. Een gezamelijke vriend werkt bij hetzelfde bedrijf en was tegelijkertijd in het buitenland. Bij thuiskomt gingen bv's man, onze gezamelijke vriend en mijn vriend een avondje stappen. Daar schijnt onze gezamelijke vriend een heel dubbelzinnige opmerking te hebben gemaakt over het "gekloot" van bv's man met een andere vrouwelijke collega. Bv's man reageerde een beetje lacherig. Maar ontkende ook niets. Dit tot verbazing van mijn vriend maar hij heeft niet verder gevraagd of hij nou werkelijk is vreemd gegaan, of wat er dan precies gebeurd is.
Kortom, mijn vriend vertelde mij dit in vertrouwen. Ik mocht niets tegen bv zeggen. Bovendien was het een dubbelzinnige opmerking, een verwijzing naar iets wat mogelijk gebeurd zou zijn. Maar toegegeven heeft hij het niet.
Ook voor mij dus een flink dilemma. Vriendin zat vlak voor de bevalling van haar tweede dus dat vond ik al helemaal niet de juiste tijd om mijn vermoeden uit te spreken. Bovendien heb ik mijn vriend beloofd me hier niet mee te bemoeien omdat hij dus niet precies weet wat er nou wel of niet gebeurd is, in het buitenland.
Nu is de man van bv vader van twee, hebben ze net een beetje een dip gehad maar gaat het op het moment weer heel erg goed. Ze gaan volgende week op vakantie, haar man hoeft voorlopig niet naar het buitenland en alles lijkt eigenlijk koek en ei.
Ik heb maar besloten om het hierbij te laten dus. Al is het maar voor de twee kindjes. Voor nu. Maar komt ooit uit dat hij daadwerkelijk is vreemdgegaan, want wat er nou precies gebeurd is, is niet duidelijk, dan zou ik hem ook een ultimatum stellen.
Ik zou het ook verschrikkelijk vinden als mijn vriend vreemdging en mijn omgeving bleek dat al te weten. Dat zou ik bijna nog erger vinden dan het vreemdgaan zelf. De vernedering zeg...
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:30
quote:Winterdip schreef op 02 augustus 2008 @ 12:06:
Ik heb maar besloten om het hierbij te laten dus. Al is het maar voor de twee kindjes. Voor nu. Maar komt ooit uit dat hij daadwerkelijk is vreemdgegaan, want wat er nou precies gebeurd is, is niet duidelijk, dan zou ik hem ook een ultimatum stellen.
Ik zou het ook verschrikkelijk vinden als mijn vriend vreemdging en mijn omgeving bleek dat al te weten. Dat zou ik bijna nog erger vinden dan het vreemdgaan zelf. De vernedering zeg...
Aan de ene kant zeg je dat je het vernederend zou vinden als het jou zou overkomen, maar zelf zeg je niks tegen je vriendin. Sorry, maar het klinkt allemaal als laffe smoesjes, die redenen die je noemt. Zowel van jou als je vriend.
Als je zo begaan bent met je vriendin, én als je zelf ook niet zou willen dat er zo met je wordt omgegaan, waarom doe je dan nu niks? Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
Wees een vrouw met ballen en behandel je vriendin als een volwassene die genoeg in haar mars heeft om haar eigen keuzes te maken.
Bah, dat vind ik altijd het ergst aan al die zogenaamde goedbedoelde smoezen om je eigen handjes vooral niet vuil te maken. Zogenaamd de ander niet willen kwetsen, maar eigenlijk het meest kwetsende doen wat je een volwassene kunt aandoen, dat is mijn mening. Geef mensen gewoon de keuze over hun eigen leven, jij bepaalt nu samen met je vriend en haar man wel even voor je beste vriendin dat het voor haar beter is om bepaalde zaken niet te weten, laat haar dat zelf bepalen. (Dit geldt voor iedereen die denkt dat het in een anders bestwil is om voorgelogen te worden, hoor, toevallig nu jou gequote, maar dit is mijn algemene mening).
Wat let je, Winterdip, om danwel gewoon haar man op de man af te vragen wat hij bedoelde? Of om gewoon tegen je vriendin te zeggen "nou, ik hoorde nou zoiets raars, Piet en jouw Klaas waren samen uit en toen maakte hij zo'n rare grap, hij zei zus of zo, zou het kunnen dat hij daarmee bedoelt dat ik denk wat hij bedoelt? Heb jij tekenen dat hij weer vreemdgaat?"
Dat kan je toch wel aan elkaar vragen als je vriendinnen bent? Net zoals je toch gewoon kan zeggen tegen je vriendinnen dat je weet dat haar man haar belazert? Je bent toch vriendinnen? Dan praat je toch over zulke zaken? Als je dit soort dingen niet met je vriendinnen kunt bespreken, wat is vriendschap dan waard?
Ik heb maar besloten om het hierbij te laten dus. Al is het maar voor de twee kindjes. Voor nu. Maar komt ooit uit dat hij daadwerkelijk is vreemdgegaan, want wat er nou precies gebeurd is, is niet duidelijk, dan zou ik hem ook een ultimatum stellen.
Ik zou het ook verschrikkelijk vinden als mijn vriend vreemdging en mijn omgeving bleek dat al te weten. Dat zou ik bijna nog erger vinden dan het vreemdgaan zelf. De vernedering zeg...
Aan de ene kant zeg je dat je het vernederend zou vinden als het jou zou overkomen, maar zelf zeg je niks tegen je vriendin. Sorry, maar het klinkt allemaal als laffe smoesjes, die redenen die je noemt. Zowel van jou als je vriend.
Als je zo begaan bent met je vriendin, én als je zelf ook niet zou willen dat er zo met je wordt omgegaan, waarom doe je dan nu niks? Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
Wees een vrouw met ballen en behandel je vriendin als een volwassene die genoeg in haar mars heeft om haar eigen keuzes te maken.
Bah, dat vind ik altijd het ergst aan al die zogenaamde goedbedoelde smoezen om je eigen handjes vooral niet vuil te maken. Zogenaamd de ander niet willen kwetsen, maar eigenlijk het meest kwetsende doen wat je een volwassene kunt aandoen, dat is mijn mening. Geef mensen gewoon de keuze over hun eigen leven, jij bepaalt nu samen met je vriend en haar man wel even voor je beste vriendin dat het voor haar beter is om bepaalde zaken niet te weten, laat haar dat zelf bepalen. (Dit geldt voor iedereen die denkt dat het in een anders bestwil is om voorgelogen te worden, hoor, toevallig nu jou gequote, maar dit is mijn algemene mening).
Wat let je, Winterdip, om danwel gewoon haar man op de man af te vragen wat hij bedoelde? Of om gewoon tegen je vriendin te zeggen "nou, ik hoorde nou zoiets raars, Piet en jouw Klaas waren samen uit en toen maakte hij zo'n rare grap, hij zei zus of zo, zou het kunnen dat hij daarmee bedoelt dat ik denk wat hij bedoelt? Heb jij tekenen dat hij weer vreemdgaat?"
Dat kan je toch wel aan elkaar vragen als je vriendinnen bent? Net zoals je toch gewoon kan zeggen tegen je vriendinnen dat je weet dat haar man haar belazert? Je bent toch vriendinnen? Dan praat je toch over zulke zaken? Als je dit soort dingen niet met je vriendinnen kunt bespreken, wat is vriendschap dan waard?
Am Yisrael Chai!
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:48
quote:fashionvictim schreef op 02 augustus 2008 @ 12:30:
[...]
Aan de ene kant zeg je dat je het vernederend zou vinden als het jou zou overkomen, maar zelf zeg je niks tegen je vriendin. Sorry, maar het klinkt allemaal als laffe smoesjes, die redenen die je noemt. Zowel van jou als je vriend.
Als je zo begaan bent met je vriendin, én als je zelf ook niet zou willen dat er zo met je wordt omgegaan, waarom doe je dan nu niks? Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
Wees een vrouw met ballen en behandel je vriendin als een volwassene die genoeg in haar mars heeft om haar eigen keuzes te maken.
Bah, dat vind ik altijd het ergst aan al die zogenaamde goedbedoelde smoezen om je eigen handjes vooral niet vuil te maken. Zogenaamd de ander niet willen kwetsen, maar eigenlijk het meest kwetsende doen wat je een volwassene kunt aandoen, dat is mijn mening. Geef mensen gewoon de keuze over hun eigen leven, jij bepaalt nu samen met je vriend en haar man wel even voor je beste vriendin dat het voor haar beter is om bepaalde zaken niet te weten, laat haar dat zelf bepalen. (Dit geldt voor iedereen die denkt dat het in een anders bestwil is om voorgelogen te worden, hoor, toevallig nu jou gequote, maar dit is mijn algemene mening).
Wat let je, Winterdip, om danwel gewoon haar man op de man af te vragen wat hij bedoelde? Of om gewoon tegen je vriendin te zeggen "nou, ik hoorde nou zoiets raars, Piet en jouw Klaas waren samen uit en toen maakte hij zo'n rare grap, hij zei zus of zo, zou het kunnen dat hij daarmee bedoelt dat ik denk wat hij bedoelt? Heb jij tekenen dat hij weer vreemdgaat?"
Dat kan je toch wel aan elkaar vragen als je vriendinnen bent? Net zoals je toch gewoon kan zeggen tegen je vriendinnen dat je weet dat haar man haar belazert? Je bent toch vriendinnen? Dan praat je toch over zulke zaken? Als je dit soort dingen niet met je vriendinnen kunt bespreken, wat is vriendschap dan waard?
Als ik al iets zou zeggen dan zou ik dat nooit doen als ik niet zeker weet dat er wat gebeurd is. Alleen met vermoedens zou ik dus niet aankomen. Zeker niet in het geval van een jong gezin. (Op dat moment hoogzwanger notabene). Bv's man is een macho-mannetje die vaker mooie verhalen heeft. Ik zou niet het risico nemen met vermoedens te komen en zo een gezin te ontwrichten terwijl het misschien alleen alcohol/grootspraak is geweest in de kroeg tussen drie kerels. Voor hetzelfde geldt is het hier om een vrouw gegaan die avances heeft gemaakt richting hem, wat hem misschien wel heeft gevleid, maar waar hij niks mee heeft gedaan. Het was zo'n vage opmerking dat je daar echt niet met zekerheid uit op kunt maken of bv's man is vreemd gegaan. Desondanks is het wel een signaal om uit te zoeken.
Hij heeft natuurlijk wel de schijn tegen omdat hij jaren geleden al een keer is vreemd gegaan.
Ik heb mijn vriend beloofd hier (nog) niets over te zeggen, omdat het dus zo'n vaag verhaal was. Dus voor nu trek ik geen conclusies die wellicht ruzie in de tent veroorzaken bij mijn vriendin thuis en bij mij thuis.
Ik heb bv's man daarna niet meer gesproken maar als de situatie daar is zal ik hem er zeker vragen naar die vage opmerking. Wat dat nou betekende.
En als mijn vriendin bij mij zou komen met een verhaal dat mijn vriend vreemd gaat, dan zou ik wel willen dat ze dat kon onderbouwen. Vriend werkt in horeca, je wilt niet weten wat voor roddels daar soms worden rond gestrooid. Zo is er ooit eens een roddel ontstaan over mijn vriend dat hij wel een heeeeel gezellige avond had met een griet die bij hem op schoot zat en niet van hem af kon blijven. Later zouden ze samen zijn weg gegaan.
Die griet was ondergetekende.... roddelaarster had kennelijk haar lenzen niet ingedaan. Dus om een lang verhaal kort te maken, ja, je hebt gelijk dat je dit niet zomaar opzij kan schuiven. Maar ik zou niet met iedere mogelijke hint of opmerking naar mijn vriendin toe rennen. Het moet echt meer zijn dan een vaag vermoeden.
[...]
Aan de ene kant zeg je dat je het vernederend zou vinden als het jou zou overkomen, maar zelf zeg je niks tegen je vriendin. Sorry, maar het klinkt allemaal als laffe smoesjes, die redenen die je noemt. Zowel van jou als je vriend.
Als je zo begaan bent met je vriendin, én als je zelf ook niet zou willen dat er zo met je wordt omgegaan, waarom doe je dan nu niks? Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
Wees een vrouw met ballen en behandel je vriendin als een volwassene die genoeg in haar mars heeft om haar eigen keuzes te maken.
Bah, dat vind ik altijd het ergst aan al die zogenaamde goedbedoelde smoezen om je eigen handjes vooral niet vuil te maken. Zogenaamd de ander niet willen kwetsen, maar eigenlijk het meest kwetsende doen wat je een volwassene kunt aandoen, dat is mijn mening. Geef mensen gewoon de keuze over hun eigen leven, jij bepaalt nu samen met je vriend en haar man wel even voor je beste vriendin dat het voor haar beter is om bepaalde zaken niet te weten, laat haar dat zelf bepalen. (Dit geldt voor iedereen die denkt dat het in een anders bestwil is om voorgelogen te worden, hoor, toevallig nu jou gequote, maar dit is mijn algemene mening).
Wat let je, Winterdip, om danwel gewoon haar man op de man af te vragen wat hij bedoelde? Of om gewoon tegen je vriendin te zeggen "nou, ik hoorde nou zoiets raars, Piet en jouw Klaas waren samen uit en toen maakte hij zo'n rare grap, hij zei zus of zo, zou het kunnen dat hij daarmee bedoelt dat ik denk wat hij bedoelt? Heb jij tekenen dat hij weer vreemdgaat?"
Dat kan je toch wel aan elkaar vragen als je vriendinnen bent? Net zoals je toch gewoon kan zeggen tegen je vriendinnen dat je weet dat haar man haar belazert? Je bent toch vriendinnen? Dan praat je toch over zulke zaken? Als je dit soort dingen niet met je vriendinnen kunt bespreken, wat is vriendschap dan waard?
Als ik al iets zou zeggen dan zou ik dat nooit doen als ik niet zeker weet dat er wat gebeurd is. Alleen met vermoedens zou ik dus niet aankomen. Zeker niet in het geval van een jong gezin. (Op dat moment hoogzwanger notabene). Bv's man is een macho-mannetje die vaker mooie verhalen heeft. Ik zou niet het risico nemen met vermoedens te komen en zo een gezin te ontwrichten terwijl het misschien alleen alcohol/grootspraak is geweest in de kroeg tussen drie kerels. Voor hetzelfde geldt is het hier om een vrouw gegaan die avances heeft gemaakt richting hem, wat hem misschien wel heeft gevleid, maar waar hij niks mee heeft gedaan. Het was zo'n vage opmerking dat je daar echt niet met zekerheid uit op kunt maken of bv's man is vreemd gegaan. Desondanks is het wel een signaal om uit te zoeken.
Hij heeft natuurlijk wel de schijn tegen omdat hij jaren geleden al een keer is vreemd gegaan.
Ik heb mijn vriend beloofd hier (nog) niets over te zeggen, omdat het dus zo'n vaag verhaal was. Dus voor nu trek ik geen conclusies die wellicht ruzie in de tent veroorzaken bij mijn vriendin thuis en bij mij thuis.
Ik heb bv's man daarna niet meer gesproken maar als de situatie daar is zal ik hem er zeker vragen naar die vage opmerking. Wat dat nou betekende.
En als mijn vriendin bij mij zou komen met een verhaal dat mijn vriend vreemd gaat, dan zou ik wel willen dat ze dat kon onderbouwen. Vriend werkt in horeca, je wilt niet weten wat voor roddels daar soms worden rond gestrooid. Zo is er ooit eens een roddel ontstaan over mijn vriend dat hij wel een heeeeel gezellige avond had met een griet die bij hem op schoot zat en niet van hem af kon blijven. Later zouden ze samen zijn weg gegaan.
Die griet was ondergetekende.... roddelaarster had kennelijk haar lenzen niet ingedaan. Dus om een lang verhaal kort te maken, ja, je hebt gelijk dat je dit niet zomaar opzij kan schuiven. Maar ik zou niet met iedere mogelijke hint of opmerking naar mijn vriendin toe rennen. Het moet echt meer zijn dan een vaag vermoeden.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
