Kinderen
alle pijlers
Hoe lang relatie voor beginnen met kinderen
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:03
Ik las enkele dagen geleden een topic waarin TO stelde na 5 maanden samen te zijn met haar partner ze bewust voor een kindje gingen. Aangezien ik er nog steeds verbaasd over ben maar een topic, wanneer achtten jullie je relatie klaar voor kinderen?
Ikzelf ben 5 jaar samen met mijn vriend en de relatie is er klaar voor, vriend en situatie nog niet.
/heb getwijfeld over de PijlerT dus als mensen vinden dattie op relaties hoort ga ik wel naar een engeltje...
Ikzelf ben 5 jaar samen met mijn vriend en de relatie is er klaar voor, vriend en situatie nog niet.
/heb getwijfeld over de PijlerT dus als mensen vinden dattie op relaties hoort ga ik wel naar een engeltje...
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:51
quote:Mevrouwdekees schreef op 08 augustus 2008 @ 15:47:
Ben ik weer, net topic geopend internetproblemen...
anyway, die 8 maanden van Fleurtje (Zwieb en Qwerthu ook?) vind ik dus heel erg snel, zo niet onverantwoord in veel gevallen.
Wat een oordeel.
Zoals je kunt lezen hebben wij noodgedwongen moeten wachten voor we aan kinderen konden beginnen. Ik ben namelijk na één maand verkering heel erg ziek bij mijn -intussen man- ingetrokken, zodat hij voor me kon zorgen. Ook onverantwoord?
Ben ik weer, net topic geopend internetproblemen...
anyway, die 8 maanden van Fleurtje (Zwieb en Qwerthu ook?) vind ik dus heel erg snel, zo niet onverantwoord in veel gevallen.
Wat een oordeel.
Zoals je kunt lezen hebben wij noodgedwongen moeten wachten voor we aan kinderen konden beginnen. Ik ben namelijk na één maand verkering heel erg ziek bij mijn -intussen man- ingetrokken, zodat hij voor me kon zorgen. Ook onverantwoord?
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:52
quote:chica1978 schreef op 08 augustus 2008 @ 15:48:
Alhoewel ik het soms ook net vind lijken of je leeftijd ervoor zorgt dat je sneller "akkoord" gaat met je man/vriend.
Dat zie je vooral bij bekende nederlanders, dan zijn die vrouwen half-30, leren ze iemand kennen en meteen zwanger!
Zouden die vrouwen soms ook niet denken "beter deze, dan helemaal niet" ? Denk ik soms wel...Volgens mij komt dat vooral omdat je dan beter weet wat je wel en niet wilt. Je weet dus ook sneller of deze persoon voor jou de ware is én je weet vast ook al of je wel of niet kinderen wil.
Alhoewel ik het soms ook net vind lijken of je leeftijd ervoor zorgt dat je sneller "akkoord" gaat met je man/vriend.
Dat zie je vooral bij bekende nederlanders, dan zijn die vrouwen half-30, leren ze iemand kennen en meteen zwanger!
Zouden die vrouwen soms ook niet denken "beter deze, dan helemaal niet" ? Denk ik soms wel...Volgens mij komt dat vooral omdat je dan beter weet wat je wel en niet wilt. Je weet dus ook sneller of deze persoon voor jou de ware is én je weet vast ook al of je wel of niet kinderen wil.
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:53
quote:Ka32 schreef op 08 augustus 2008 @ 15:50:
[...]
Klopt. Op mijn 18e wilde ik nog helemaal geen kinderen en toen ik 30 was waren zowel partner als ik er wel klaar voor (en gelukkig lukte het ook nog allemaal ).
Maar een relatie van 10 jaar wikken en wegen lijkt me niet echt prettig...
Kan me trouwens ook wel (een beetje) voorstellen dat die mensen er na 10 jaar wikken en wegen eindelijk van overtuigd waren dat ze wel het beste waren voor elkaar en toen pas het aandurfde om een kindje te maken.Ik kan het me ook wel voorstellen en het is ook niet dat ik die mensen daarom veroordeel. Maar ik wil er maar mee gezegd hebben dat "lange duur" geen synoniem is voor "sterke basis".
[...]
Klopt. Op mijn 18e wilde ik nog helemaal geen kinderen en toen ik 30 was waren zowel partner als ik er wel klaar voor (en gelukkig lukte het ook nog allemaal ).
Maar een relatie van 10 jaar wikken en wegen lijkt me niet echt prettig...
Kan me trouwens ook wel (een beetje) voorstellen dat die mensen er na 10 jaar wikken en wegen eindelijk van overtuigd waren dat ze wel het beste waren voor elkaar en toen pas het aandurfde om een kindje te maken.Ik kan het me ook wel voorstellen en het is ook niet dat ik die mensen daarom veroordeel. Maar ik wil er maar mee gezegd hebben dat "lange duur" geen synoniem is voor "sterke basis".
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:54
Na twee weken lag de pil in de vuilnisbak en woonden we zo ongeveer samen. Na drie maanden waren we getrouwd, was ik zwanger en liep de procedure om de oudste twee op naam van manlief te zetten. Inmiddels 2,5 jaar getrouwd, derde is anderrhalf en vierde alweer zes maanden. We hebben allemaal dezelfde achternaam inmiddels en de adoptieprocedure voor de oudste twee loopt.
(Oudste is van een ONS, dwars door de pil heen, dus eigenlijk zonder relatie zwanger. Toen toch maar iets begonnen met de vader en zelfs gaan samenwonen. Toen oudste drie maanden was ben ik gevlucht (letterlijk) en bleek ik, ondanks zwaardere pil, al zwanger van nummer twee. En ach, waar er eentje opgroeid kan een tweede ook wel.)
(Oudste is van een ONS, dwars door de pil heen, dus eigenlijk zonder relatie zwanger. Toen toch maar iets begonnen met de vader en zelfs gaan samenwonen. Toen oudste drie maanden was ben ik gevlucht (letterlijk) en bleek ik, ondanks zwaardere pil, al zwanger van nummer twee. En ach, waar er eentje opgroeid kan een tweede ook wel.)
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:54
quote:Mevrouwdekees schreef op 08 augustus 2008 @ 15:50:
[...]
Ik denk overigens dat Meneeerdekees en ik ook al minstens 4 jaar eens zijn over dát we kinderen willen, maar studies, verhuizingen, (nog geen) vaste banen en wereldreiswensen hebben tot nu toe die wens nog evben uitgesteld..
Precies!
Wij weten ook al járen dat we kinderen willen, maar we wilden eerst allebei een leuke baan, huis, veel van de wereld zien, samen genieten van het leven. Inmiddels zijn we "uitgeraasd" en klaar voor het ouderschap.
Maar wij hebben wel heel erg genoten van die jaren samen, doen we trouwens nog steeds!
[...]
Ik denk overigens dat Meneeerdekees en ik ook al minstens 4 jaar eens zijn over dát we kinderen willen, maar studies, verhuizingen, (nog geen) vaste banen en wereldreiswensen hebben tot nu toe die wens nog evben uitgesteld..
Precies!
Wij weten ook al járen dat we kinderen willen, maar we wilden eerst allebei een leuke baan, huis, veel van de wereld zien, samen genieten van het leven. Inmiddels zijn we "uitgeraasd" en klaar voor het ouderschap.
Maar wij hebben wel heel erg genoten van die jaren samen, doen we trouwens nog steeds!
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:56
wij hebben elkaar afgelopen juni 3 jaar geleden leren kennen, woonden ongeveer na een week samen, en hebben inmiddels 2 dochters, eentje wordt volgende maand 2, de ander is ruim 6 maanden, dus reken maar uit. Vrij snel zwanger dus. Net wat qwertu zegt, beter snel met iemand met wie het meteen goed voelt dan na jaren wikken en wegen en misschien wel misschien niet.
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:56
En hier had leeftijd er wel mee te maken. Allebei begin dertig, allebei genoeg meegemaakt. Bovendien viel ik midden in het stervensproces van mijn schoonvader, iets dat de band tussen man en mij versterkte. We wisten wat we wilden en vanaf de tweede date dat we dat met elkaar wilden. Ik was wel enigszins verbaasd toen hij me na ongeveer 18 dagen relatie ten huwelijk vroeg (hij is een tikkie aan de ouderwetse kant, wel heeeeeel lief), maar zei wel meteen ja. We voelden dat dit het was en hadden meteen een soort van rust bij elkaar.
Was wel lollig bij de ambtenaar van de burgelijke stand bij een soort van voorgesprek voor de huwelijksvoltrekking. We waren toen ongeveer twee maanden samen. Ze vroeg in vogelvlucht ons relatieverhaal te omschrijven. Wist zij veel dat het een letterlijke vogelvlucht was.
Was wel lollig bij de ambtenaar van de burgelijke stand bij een soort van voorgesprek voor de huwelijksvoltrekking. We waren toen ongeveer twee maanden samen. Ze vroeg in vogelvlucht ons relatieverhaal te omschrijven. Wist zij veel dat het een letterlijke vogelvlucht was.
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:56
quote:fluffychuzzle schreef op 08 augustus 2008 @ 15:54:
Na twee weken lag de pil in de vuilnisbak en woonden we zo ongeveer samen. Na drie maanden waren we getrouwd, was ik zwanger en liep de procedure om de oudste twee op naam van manlief te zetten. Inmiddels 2,5 jaar getrouwd, derde is anderrhalf en vierde alweer zes maanden. We hebben allemaal dezelfde achternaam inmiddels en de adoptieprocedure voor de oudste twee loopt.
(Oudste is van een ONS, dwars door de pil heen, dus eigenlijk zonder relatie zwanger. Toen toch maar iets begonnen met de vader en zelfs gaan samenwonen. Toen oudste drie maanden was ben ik gevlucht (letterlijk) en bleek ik, ondanks zwaardere pil, al zwanger van nummer twee. En ach, waar er eentje opgroeid kan een tweede ook wel.)Jee....heftig!
Na twee weken lag de pil in de vuilnisbak en woonden we zo ongeveer samen. Na drie maanden waren we getrouwd, was ik zwanger en liep de procedure om de oudste twee op naam van manlief te zetten. Inmiddels 2,5 jaar getrouwd, derde is anderrhalf en vierde alweer zes maanden. We hebben allemaal dezelfde achternaam inmiddels en de adoptieprocedure voor de oudste twee loopt.
(Oudste is van een ONS, dwars door de pil heen, dus eigenlijk zonder relatie zwanger. Toen toch maar iets begonnen met de vader en zelfs gaan samenwonen. Toen oudste drie maanden was ben ik gevlucht (letterlijk) en bleek ik, ondanks zwaardere pil, al zwanger van nummer twee. En ach, waar er eentje opgroeid kan een tweede ook wel.)Jee....heftig!
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:57
Ik begrijp heel goed dat je niet rationeel kan verklaren dat het verantwoord is al aan een kind te willen beginnen als je elkaar net kent. Aan de andere kant: de liefde is niet rationeel. Je hebt de ware te pakken of niet en als dat zo is, waarom wachten? Tenzij je natuurlijk beide in de goot woont of nog niet wil maar als je wel wil is wachten zinloos.
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:57
Heb geprobeerd een durexwilg te planten, en los van het feit dat het een totaal onbetrouwbare manier van anticonceptie is, groeit het niet echt lekker door.
Denk dat tijd los staat van hoe het voelt. Net zoals je kunt denken dat je elkaar eerst x jaar moet kennen voordat je kunt samenwonen, of dat je eerst x jaar moet samenwonen voordat er kinderen mogen komen. Denk dat je rond je 30e heus wel je biologische klok voelt tikken, maar ook dat je rond die tijd stukken beter weet wat je wilt en met wie wel en met wie niet. Je kent jezelf zo veel beter en je plek in de wereld en zo kun je echt wel binnen 24 uur weten of je met iemand kinderen wilt maken.
Denk dat tijd los staat van hoe het voelt. Net zoals je kunt denken dat je elkaar eerst x jaar moet kennen voordat je kunt samenwonen, of dat je eerst x jaar moet samenwonen voordat er kinderen mogen komen. Denk dat je rond je 30e heus wel je biologische klok voelt tikken, maar ook dat je rond die tijd stukken beter weet wat je wilt en met wie wel en met wie niet. Je kent jezelf zo veel beter en je plek in de wereld en zo kun je echt wel binnen 24 uur weten of je met iemand kinderen wilt maken.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 15:59
quote:qwertu schreef op 08 augustus 2008 @ 15:51:
[...]
Wat een oordeel.
Zoals je kunt lezen hebben wij noodgedwongen moeten wachten voor we aan kinderen konden beginnen. Ik ben namelijk na één maand verkering heel erg ziek bij mijn -intussen man- ingetrokken, zodat hij voor me kon zorgen. Ook onverantwoord?Ik ben ook na drie maanden samen gaan wonen. Kijk als je samen gaat wonen heb je alleen jezelf ermee als het mis gaat, voor twee volwassenen vind ik dat een acceptabel risico, als het gaat om kinderen zou ik liever wachten tot de roze wolken van verliefdheid op zijn getrokken om te zien of je het samen waar kunt maken.
Uitgaande van het idee dat alle ouders het beste willen voor hun kind en dat twee ouders die gelukkig zijn met elkaar over het algemeen de beste basis biedt vind ik dat een behoorlijke gok ja. Wat is daar nou raar aan? (oprechte vraag, doe sarcasmemetertje maar uit)
[...]
Wat een oordeel.
Zoals je kunt lezen hebben wij noodgedwongen moeten wachten voor we aan kinderen konden beginnen. Ik ben namelijk na één maand verkering heel erg ziek bij mijn -intussen man- ingetrokken, zodat hij voor me kon zorgen. Ook onverantwoord?Ik ben ook na drie maanden samen gaan wonen. Kijk als je samen gaat wonen heb je alleen jezelf ermee als het mis gaat, voor twee volwassenen vind ik dat een acceptabel risico, als het gaat om kinderen zou ik liever wachten tot de roze wolken van verliefdheid op zijn getrokken om te zien of je het samen waar kunt maken.
Uitgaande van het idee dat alle ouders het beste willen voor hun kind en dat twee ouders die gelukkig zijn met elkaar over het algemeen de beste basis biedt vind ik dat een behoorlijke gok ja. Wat is daar nou raar aan? (oprechte vraag, doe sarcasmemetertje maar uit)
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:00
waren ongeveer 2,5 jaar samen toen ik zwanger werd.
We hebben eerst een jaar samengewoond, daarna crisis gehad wegens te snel samenwonen en ben ik apart gaan wonen.
Dat ging hele erg goed en we woonden nog apart toen ik zwanger werd.
Niet helemaal gepland, maar ik was volgens de gyn onvruchtbaar en gebruikte al 12 jaar (ook met ex) geen voorbehoedsmiddelen meer.
We zijn in de zwangerschap getrouwd, huis gekocht en zijn allemaal heel blij.
We hebben eerst een jaar samengewoond, daarna crisis gehad wegens te snel samenwonen en ben ik apart gaan wonen.
Dat ging hele erg goed en we woonden nog apart toen ik zwanger werd.
Niet helemaal gepland, maar ik was volgens de gyn onvruchtbaar en gebruikte al 12 jaar (ook met ex) geen voorbehoedsmiddelen meer.
We zijn in de zwangerschap getrouwd, huis gekocht en zijn allemaal heel blij.
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:00
Maar als je het er al over eens bent dat je samen kinderen wilt, waarom zou je daar dan niet gewoon aan mogen beginnen?
Ik zie niet in wat die jaren wachten toevoegen. In ons geval niet zo veel. Een zieke partner zonder zinnig toekomstperspectief is evengoed zeer ingrijpend en dat stadium hebben we gewoon zonder strubbelingen doorlopen toen we elkaar nog maar een maand kenden. De veranderingen die het krijgen van een kind met zich meebrengt, hadden niet meer moeite gekost.
Ik zie niet in wat die jaren wachten toevoegen. In ons geval niet zo veel. Een zieke partner zonder zinnig toekomstperspectief is evengoed zeer ingrijpend en dat stadium hebben we gewoon zonder strubbelingen doorlopen toen we elkaar nog maar een maand kenden. De veranderingen die het krijgen van een kind met zich meebrengt, hadden niet meer moeite gekost.
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:00
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:02
quote:qwertu schreef op 08 augustus 2008 @ 15:33:
Ik vind het altijd een beetje raar om bij mensen rond de 30, 35 het wel logisch te vinden om snel aan kinderen te beginnen om redenen van haast (wat ik persoonlijk een ontzéttend slechte reden vind om "dan maar met hem" aan kinderen te beginnen of om überhaupt een relatie aan te houden), terwijl bij liefde op het eerste gezicht, met name op jonge leeftijd juist gezegd wordt dat je zou moeten wachten. Terwijl het bij mij en Qlief voelde alsof er á la minuut een ondergronds fort gebouwd werd om onze liefde een fundament te geven. Het was volkomen duidelijk en volkomen vanzelfsprekend dat wij twee het voor de rest van ons leven samen zouden doen, de eerste avond dat wij goed en wel met elkaar in gesprek kwamen. En het was ook volkomen duidelijk dat wij binnen die relatie kinderen wilden krijgen. Die basis wás er gewoon, we hoefden alleen nog maar elkaar wat beter te leren kennen.\
Wij eigenlijk precies hetzelfde, alleen niet gelijk uitgesproken.
Bij ons is het overigens niet zo dat wij 'haast' hadden omdat we al (toen) 32 en 36 waren.
Ik heb nooit een kinderwens gehad, die kwam pas en al vrij snel in deze relatie.
Ik vind het altijd een beetje raar om bij mensen rond de 30, 35 het wel logisch te vinden om snel aan kinderen te beginnen om redenen van haast (wat ik persoonlijk een ontzéttend slechte reden vind om "dan maar met hem" aan kinderen te beginnen of om überhaupt een relatie aan te houden), terwijl bij liefde op het eerste gezicht, met name op jonge leeftijd juist gezegd wordt dat je zou moeten wachten. Terwijl het bij mij en Qlief voelde alsof er á la minuut een ondergronds fort gebouwd werd om onze liefde een fundament te geven. Het was volkomen duidelijk en volkomen vanzelfsprekend dat wij twee het voor de rest van ons leven samen zouden doen, de eerste avond dat wij goed en wel met elkaar in gesprek kwamen. En het was ook volkomen duidelijk dat wij binnen die relatie kinderen wilden krijgen. Die basis wás er gewoon, we hoefden alleen nog maar elkaar wat beter te leren kennen.\
Wij eigenlijk precies hetzelfde, alleen niet gelijk uitgesproken.
Bij ons is het overigens niet zo dat wij 'haast' hadden omdat we al (toen) 32 en 36 waren.
Ik heb nooit een kinderwens gehad, die kwam pas en al vrij snel in deze relatie.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:02
quote:chica1978 schreef op 08 augustus 2008 @ 16:00:
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?In mijn geval waren er al kinderen toen man en ik elkaar ontmoetten. Wat heet, zonder die kinderen hadden we elkaar nooit leren kennen. Al heeft man wel eens gezegd dat hij toen geen idee had waar hij nou aan begon. Niet dat hij spijt heeft, maar er kwam iets meer bij kijken dan alleen maar leuk een gezinnetje.
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?In mijn geval waren er al kinderen toen man en ik elkaar ontmoetten. Wat heet, zonder die kinderen hadden we elkaar nooit leren kennen. Al heeft man wel eens gezegd dat hij toen geen idee had waar hij nou aan begon. Niet dat hij spijt heeft, maar er kwam iets meer bij kijken dan alleen maar leuk een gezinnetje.
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:03
quote:chica1978 schreef op 08 augustus 2008 @ 16:00:
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?Wij hebben zeker genoten. En omdat Zwiepje straks 18 is als ik nog geen 40 ben zullen we dat later ook weer zeer intens doen met zijn tweeen.. En tussendoor genieten we ook. Wij hebben in ieder geval geen sexdip na de bevalling....
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?Wij hebben zeker genoten. En omdat Zwiepje straks 18 is als ik nog geen 40 ben zullen we dat later ook weer zeer intens doen met zijn tweeen.. En tussendoor genieten we ook. Wij hebben in ieder geval geen sexdip na de bevalling....
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:04
quote:chica1978 schreef op 08 augustus 2008 @ 16:00:
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?
Hebben we gedaan en doen we nog steeds.
Zijn ook niet van plan om er mee te stoppen als Junior er is.
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?
Hebben we gedaan en doen we nog steeds.
Zijn ook niet van plan om er mee te stoppen als Junior er is.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:06
quote:qwertu schreef op 08 augustus 2008 @ 16:00:
Maar als je het er al over eens bent dat je samen kinderen wilt, waarom zou je daar dan niet gewoon aan mogen beginnen?
Ik zie niet in wat die jaren wachten toevoegen. In ons geval niet zo veel. Een zieke partner zonder zinnig toekomstperspectief is evengoed zeer ingrijpend en dat stadium hebben we gewoon zonder strubbelingen doorlopen toen we elkaar nog maar een maand kenden. De veranderingen die het krijgen van een kind met zich meebrengt, hadden niet meer moeite gekost.
In ons geval?
1 We studeerden allebij nog
2 Die gesprekken begonnen destijds met 'wil je ooit kinderen?' (nogal belangrijk voor het toekomstperspectief met iemand) dat wilde voor ons toen nog niet zeggen dat we onszelf of onze relatie daar al aan toe vonden, dat is gegroeid in de loop der tijd. Ik denk wel dat als je een goeie relatie hebt je er automatisch vanuit gaat dat de samen gefantaseerde toekomstige kids ook van jullie samen zijn. (maar ja, dat deed ik met mijn eerste pubervriendje ook, zegt me niet zo veel)
3 Nog van elkaar en de wereld willen genieten op een manier die niet/ veel moeilijker wordt met kinderen.
Maar als je het er al over eens bent dat je samen kinderen wilt, waarom zou je daar dan niet gewoon aan mogen beginnen?
Ik zie niet in wat die jaren wachten toevoegen. In ons geval niet zo veel. Een zieke partner zonder zinnig toekomstperspectief is evengoed zeer ingrijpend en dat stadium hebben we gewoon zonder strubbelingen doorlopen toen we elkaar nog maar een maand kenden. De veranderingen die het krijgen van een kind met zich meebrengt, hadden niet meer moeite gekost.
In ons geval?
1 We studeerden allebij nog
2 Die gesprekken begonnen destijds met 'wil je ooit kinderen?' (nogal belangrijk voor het toekomstperspectief met iemand) dat wilde voor ons toen nog niet zeggen dat we onszelf of onze relatie daar al aan toe vonden, dat is gegroeid in de loop der tijd. Ik denk wel dat als je een goeie relatie hebt je er automatisch vanuit gaat dat de samen gefantaseerde toekomstige kids ook van jullie samen zijn. (maar ja, dat deed ik met mijn eerste pubervriendje ook, zegt me niet zo veel)
3 Nog van elkaar en de wereld willen genieten op een manier die niet/ veel moeilijker wordt met kinderen.
vrijdag 8 augustus 2008 om 16:09
quote:chica1978 schreef op 08 augustus 2008 @ 16:00:
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?Verliefd zijn en leuke dingen doen hoeft toch ook niet persé los te staan van serieuzigheid? Ook hier was al sprake van kinderen uit een vorige relatie, en dus zijn wij onze relatie al serieuzer in gestapt dan we zouden hebben gedaan als we allebei begin 20 en kinderloos zouden zijn geweest. Maar desondanks zijn we nog altijd stapelverliefd en doen we ook hele leuke dingen met elkaar, en zijn we ook serieus met elkaar.
Vinden jullie het niet jammer dat jullie niet eerst samen hebben genoten? Niet om jullie te veroordelen, maar ik snap niet zo goed waarom je zo snel een kind bij je relatie wilt betrekken.
Geen aanval, maar begrijp het gewoon niet. Wil je niet eerst samen verliefd zijn, leuke dingen doen, zonder dat het meteen serieus wordt dmv ouderschap?Verliefd zijn en leuke dingen doen hoeft toch ook niet persé los te staan van serieuzigheid? Ook hier was al sprake van kinderen uit een vorige relatie, en dus zijn wij onze relatie al serieuzer in gestapt dan we zouden hebben gedaan als we allebei begin 20 en kinderloos zouden zijn geweest. Maar desondanks zijn we nog altijd stapelverliefd en doen we ook hele leuke dingen met elkaar, en zijn we ook serieus met elkaar.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
