Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
zaterdag 16 augustus 2008 om 07:59
quote:Waar is iedereen trouwens, verder? Het wordt hier een beetje een Mik-Roos-Roque topic. Wat niet erg is hoor, maarre, waar is iedereen? Wil iemand ons misschien iets vertellen Ben dan wel niet iedereen, maar ikzelf moet ernstig bijkomen van mijn kleine week Zeeland - en dan met name de reis. Kom momenteel niet veel verder dan het checken van mijn mail
zaterdag 16 augustus 2008 om 11:35
Oeps!!! Ik ben met mijn scootmobiel zojuist tegen een glazenwand aangereden . Mijn eigen glazen wand, die mijn balkon scheidt tussen de ruimte voor de gezamenlijke voordeur.
De glaszetter is onderweg!!!
Straks moet ik een scootmobiel rijcursus volgen, haha. Terwijl ik er nog steeds van overtuigd ben, dat mocht scootmobiel rijden een olympisch sport zijn, zeker voor goud in aanmerking kom.
De glaszetter is onderweg!!!
Straks moet ik een scootmobiel rijcursus volgen, haha. Terwijl ik er nog steeds van overtuigd ben, dat mocht scootmobiel rijden een olympisch sport zijn, zeker voor goud in aanmerking kom.
zaterdag 16 augustus 2008 om 12:38
Oei Bump, in het vervolg iets minder hard willen scheuren, he.
Lieske, niet de wangen rood aan laten lopen, nergens voor nodig! Tenzij je over 5 jaar nog niet opduikt natuurlijk.
Zojuist even mijn koopdrift botgevierd. De uitverkoop is niemand onbekend en zo ook hier op dit saaie duffe niet-mijn dorp. In het begin van de uitverkoop bij winkel X niet veel soeps tegengekomen, maar ach wat kan het kwaad om alvast eens in de nieuwe collectie te neuzen. Verhip, er hangt weer nieuw uitverkoop. Hmm, laatste deel van de uitverkoop; 1e ¤10,- en 2e artikel ¤1,-. Verhip, leuke trui, katoenen vestje in 2 verschillende kleuren en het welbekende basic zwarte t-shirt met lange mouwen. He, kassa maakt er geen ¤22,- van maar ¤20,-? Nou vrut dan maar.
Lieske, niet de wangen rood aan laten lopen, nergens voor nodig! Tenzij je over 5 jaar nog niet opduikt natuurlijk.
Zojuist even mijn koopdrift botgevierd. De uitverkoop is niemand onbekend en zo ook hier op dit saaie duffe niet-mijn dorp. In het begin van de uitverkoop bij winkel X niet veel soeps tegengekomen, maar ach wat kan het kwaad om alvast eens in de nieuwe collectie te neuzen. Verhip, er hangt weer nieuw uitverkoop. Hmm, laatste deel van de uitverkoop; 1e ¤10,- en 2e artikel ¤1,-. Verhip, leuke trui, katoenen vestje in 2 verschillende kleuren en het welbekende basic zwarte t-shirt met lange mouwen. He, kassa maakt er geen ¤22,- van maar ¤20,-? Nou vrut dan maar.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 16 augustus 2008 om 22:43
Oei Bump, da's minder.
Lies, niet schamen, je komt gewoon zo vaak langs als je wil
Oei lekker Roos, altijd leuk uitverkoop. Vooral als er op de kassa minder staat dan je had verwacht
Hier was het een mindere dag. Veel pijn en een dwars konijn als zoon matched niet echt lekker zullen we maar zeggen
Zoon is dwars, boos, brutaal, nou ja noem maar op. Nu heb ik lichtelijk een korter lontje want zit niet lekker in vel want auw. Ehmm ja dat botst zullen we maar zeggen. Veel gemopperd dus en aantal keer echt uit vel gesprongen. Uiteindelijk wel weer goedgemaakt natuurlijk, toen lekker geknutseld, boodschappen gedaan, geslapen, gegeten (oké weer een aanvaring, want zoon schijnt te denken dat zodra hij uitgegeten is hij van tafel mag. nou ja nee dus. Uiteindelijk geen toetje, want van tafel is klaar met eten en toetje is ook eten ) vliegtuigjes gevouwen.
Toen samen gedouched en op bed gelegd. Drie kwartier geleden lag hij nog te lezen, want kon niet slapen. preek van niet meer spelen en spoken heeft geholpen (we hebben gezegd dat hij wel mocht lezen in bed, maar niet steeds erin en eruit.)
Lies, niet schamen, je komt gewoon zo vaak langs als je wil
Oei lekker Roos, altijd leuk uitverkoop. Vooral als er op de kassa minder staat dan je had verwacht
Hier was het een mindere dag. Veel pijn en een dwars konijn als zoon matched niet echt lekker zullen we maar zeggen
Zoon is dwars, boos, brutaal, nou ja noem maar op. Nu heb ik lichtelijk een korter lontje want zit niet lekker in vel want auw. Ehmm ja dat botst zullen we maar zeggen. Veel gemopperd dus en aantal keer echt uit vel gesprongen. Uiteindelijk wel weer goedgemaakt natuurlijk, toen lekker geknutseld, boodschappen gedaan, geslapen, gegeten (oké weer een aanvaring, want zoon schijnt te denken dat zodra hij uitgegeten is hij van tafel mag. nou ja nee dus. Uiteindelijk geen toetje, want van tafel is klaar met eten en toetje is ook eten ) vliegtuigjes gevouwen.
Toen samen gedouched en op bed gelegd. Drie kwartier geleden lag hij nog te lezen, want kon niet slapen. preek van niet meer spelen en spoken heeft geholpen (we hebben gezegd dat hij wel mocht lezen in bed, maar niet steeds erin en eruit.)
zondag 17 augustus 2008 om 11:29
hoi allemaal.
Roos, wat is september een spannende maand. Jij je Albert, ik krijg de sleutel van mijn nieuwe huis. Ik wordt mijn eigen achterbuurvrouw, dwz mijn tijdelijke huurhuis ligt schuin achter het huidige huis.
De kinderen kunnen achterom van A naar B (oftewel van papa naar mama) in 20 seconden. Ideaal, lijkt mij.
Tja meiden, wat kun je hier nou zeggen over een huwelijk dat over is. Over twee kinderen die hun spullen, ziel en zaligheid over twee huizen moeten verdelen. Over de pijn die dat geeft, letterlijk, echt. Over mijn rust en geluk die over hun ruggetjes behaald moet worden. Ze praten er nog niet zo veel over, maar dat komt wel als ik eenmaal aan het verhuizen ben. Of als zij daar ook zijn, in het nieuwe huis.
Ik gebruik heel sept. om rustig over te verhuizen en dan kijken we in oktober hoe het gaat lopen. het huis is voll. gemeubileerd, het is van kennisen die ge-emigreerd zijn maar hun huis hier niet verkocht krijgen. Alsof het zo zijn moest.
Ondertussen is de fiets met aandrijfondersteuning voor onze zoon door de gemeente afgewezen onder het motto; wij vergoeden geen fietsen met 2 wielen, alleen met 3. Grr. Voorgesteld aan de ambtenaar om er een extra wieltje aan te frotten maar wat een zuurpruim. Nou mevrouw, mopperde hij, u lacht er nu wel om maar het is een serieuze zaak. Nee mijnheer de ambtenaar ik lach hier helemaal niet om, dit is shit. Mijn EDS kind gaat elke dag 20 km fietsen straks, en ik wil daar een accu aan. Aan die fiets. En desnoods een extra wiel maar werk nou eens mee! Kan ik tussen alles door het vergoedingen pakket of hoe heet dat, weer gaat bestuderen voor het zoveelste bezwaarschrift.
Zucht. Ben verdrietig meisjes. Waarom zijn we niet gezond. Gewoon, dat alles het doet. Wie heeft dit bedacht? knuffel Ambra
Roos, wat is september een spannende maand. Jij je Albert, ik krijg de sleutel van mijn nieuwe huis. Ik wordt mijn eigen achterbuurvrouw, dwz mijn tijdelijke huurhuis ligt schuin achter het huidige huis.
De kinderen kunnen achterom van A naar B (oftewel van papa naar mama) in 20 seconden. Ideaal, lijkt mij.
Tja meiden, wat kun je hier nou zeggen over een huwelijk dat over is. Over twee kinderen die hun spullen, ziel en zaligheid over twee huizen moeten verdelen. Over de pijn die dat geeft, letterlijk, echt. Over mijn rust en geluk die over hun ruggetjes behaald moet worden. Ze praten er nog niet zo veel over, maar dat komt wel als ik eenmaal aan het verhuizen ben. Of als zij daar ook zijn, in het nieuwe huis.
Ik gebruik heel sept. om rustig over te verhuizen en dan kijken we in oktober hoe het gaat lopen. het huis is voll. gemeubileerd, het is van kennisen die ge-emigreerd zijn maar hun huis hier niet verkocht krijgen. Alsof het zo zijn moest.
Ondertussen is de fiets met aandrijfondersteuning voor onze zoon door de gemeente afgewezen onder het motto; wij vergoeden geen fietsen met 2 wielen, alleen met 3. Grr. Voorgesteld aan de ambtenaar om er een extra wieltje aan te frotten maar wat een zuurpruim. Nou mevrouw, mopperde hij, u lacht er nu wel om maar het is een serieuze zaak. Nee mijnheer de ambtenaar ik lach hier helemaal niet om, dit is shit. Mijn EDS kind gaat elke dag 20 km fietsen straks, en ik wil daar een accu aan. Aan die fiets. En desnoods een extra wiel maar werk nou eens mee! Kan ik tussen alles door het vergoedingen pakket of hoe heet dat, weer gaat bestuderen voor het zoveelste bezwaarschrift.
Zucht. Ben verdrietig meisjes. Waarom zijn we niet gezond. Gewoon, dat alles het doet. Wie heeft dit bedacht? knuffel Ambra
maandag 18 augustus 2008 om 10:00
Jeetje Ambra. Wel fijn dat de kids bj wijze van spreken via de achtertuin naar papa kunnen. Betekent dit ook dat (zoals het er nu naar uit ziet) jullie "in goed overleg" (vrienden is misschien wat veel gevraagd) uit elkaar gaan? Mijn ouders zijn ook op die manier uit elkaar gegaan (verjaardagen, sinterklaas en kerst werden altijd samen gevierd) en mijn vader woonde in het zelfde dorp. Ging dan ook niet in het weekend naar mijn vader, maar gewoon als ik er zin in had of als hij belde dat hij me wel weer eens wilde zien. Werkte prima
Verder: belachelijk dat de gemeente niet verder wilkijken.Krijg je geen trapondersteuning, dan moeten ze straks voor vervangend vervoer zorgen (of werkt dat niet zo bij middelbare scholen?) en zijn ze duurder uit. 20 kmis trouwens best een eind! Geen mogelijkeid voor trein of bus?
lies, het was een grapje omdat Roos, Mik en ik het topic "overnamen" Kom wanneer je de behoefte voelt en als je zin hebt, maar ga je zeker niet schuldig voelen als dat even niet is!
Hier gaat het zo-zo. Merk dat ik erg last heb van hormonen (écht joh ?) en schuldgevoel. Eigenlijk voel ik me reteschuldig dat ik aan de pijnstilling wil. Dat ik niet meer doorzettingsvermogen heb. Dat ik niet gewoon op mijn tanden kan bijten en door kan gaan. Het is béter voor mijn kindje dat ik níét aan de pijnstilling ga, waarom kan dat niet reden genoeg zijn om door te gaan? Bij beer kon ik toch óók zonder pijnstilling?
Nu weet ik dat de uitgangspositie al anders was. Toen ik zwanger was van Beer gebruikte ik daarvoor een enkele keer ibuprofen 400, nu gebruikte ik voor de zwangerschap bijna dagelijks naproxen en was dat eigenlijk nog niet afdoende. En daar moest ik accuut mee stoppen. Dus ik mág het niet met elkaar vergelijken. Maar ja.
Daarnaast zie ik er stiekum ook tegenop,om straks elke controle naar een stad anderhalf uur rijden hier vandaan te moeten. Dat betekent niet alleen dat je er veel tijd mee kwijt bent, maar ook dat mijn lief dus nooit meer mee kan naar controles omdat hij dan meteen een dag vrij moet nemen (en tja: zóveelvrije uren heeft hij niet meer). Dus als autorijden straks niet meer zo verantwoord is, wordt het elketwee wekenop en neer treinen/bussen.
Nouja, spoken dus. Die ik maar weer uit mijn hoofd moet verdrijven. Afspraak met gyn is vanwege spoedoperatie verzet naar morgen, wie weet zijn ze inene héél meewerkend
(Uitspraak van de eeuw van lief gisteren: ik moet positiever met mijn pijn omgaan. Heb 'm al voorgesteld een weekje te ruilen )
Verder: belachelijk dat de gemeente niet verder wilkijken.Krijg je geen trapondersteuning, dan moeten ze straks voor vervangend vervoer zorgen (of werkt dat niet zo bij middelbare scholen?) en zijn ze duurder uit. 20 kmis trouwens best een eind! Geen mogelijkeid voor trein of bus?
lies, het was een grapje omdat Roos, Mik en ik het topic "overnamen" Kom wanneer je de behoefte voelt en als je zin hebt, maar ga je zeker niet schuldig voelen als dat even niet is!
Hier gaat het zo-zo. Merk dat ik erg last heb van hormonen (écht joh ?) en schuldgevoel. Eigenlijk voel ik me reteschuldig dat ik aan de pijnstilling wil. Dat ik niet meer doorzettingsvermogen heb. Dat ik niet gewoon op mijn tanden kan bijten en door kan gaan. Het is béter voor mijn kindje dat ik níét aan de pijnstilling ga, waarom kan dat niet reden genoeg zijn om door te gaan? Bij beer kon ik toch óók zonder pijnstilling?
Nu weet ik dat de uitgangspositie al anders was. Toen ik zwanger was van Beer gebruikte ik daarvoor een enkele keer ibuprofen 400, nu gebruikte ik voor de zwangerschap bijna dagelijks naproxen en was dat eigenlijk nog niet afdoende. En daar moest ik accuut mee stoppen. Dus ik mág het niet met elkaar vergelijken. Maar ja.
Daarnaast zie ik er stiekum ook tegenop,om straks elke controle naar een stad anderhalf uur rijden hier vandaan te moeten. Dat betekent niet alleen dat je er veel tijd mee kwijt bent, maar ook dat mijn lief dus nooit meer mee kan naar controles omdat hij dan meteen een dag vrij moet nemen (en tja: zóveelvrije uren heeft hij niet meer). Dus als autorijden straks niet meer zo verantwoord is, wordt het elketwee wekenop en neer treinen/bussen.
Nouja, spoken dus. Die ik maar weer uit mijn hoofd moet verdrijven. Afspraak met gyn is vanwege spoedoperatie verzet naar morgen, wie weet zijn ze inene héél meewerkend
(Uitspraak van de eeuw van lief gisteren: ik moet positiever met mijn pijn omgaan. Heb 'm al voorgesteld een weekje te ruilen )
maandag 18 augustus 2008 om 10:11
Hey Aruba!
Tja, je weet het nooit zeker (volgens de gyn vrijdag kon de hevige pijn nu ook te aken hebben met de kanteling van de baarmoeder, die kennelijk rond de 15e week plaats vindt). Het vermoeden is dat de pijn alleen maar erger gaat worden, vanwege de groei van de baarmoeder en de verklevingen).
Ik geloof ook dat lief dat bedoelde met positiever met mijn pijn omgaan: ik zie nogal veel spoken. Zie op tegen de aankomende 25 weken en heb een zwart doemscenario dat de pijn erger wordt en dat ik daar maar in vol moet blijven houden. Terwijl het ook kán gebeuren dat pijn misschien weer wat afneemt. Of zo blijft. Je weet het gewoon niet. Het komt soms wat rot z'n strot uit, maar ik denk dat hij meer bedoelt dat ik niet op zaken vooruit moet lopen en dingen niet zwarter moet maken dan ze zijn. Meer in het moment hangen en niet ervan uit gaan dat de toekomst nog slechter zal zijn ofzo En daar heeft hij natuurlijk wel gelijk in
Tja, je weet het nooit zeker (volgens de gyn vrijdag kon de hevige pijn nu ook te aken hebben met de kanteling van de baarmoeder, die kennelijk rond de 15e week plaats vindt). Het vermoeden is dat de pijn alleen maar erger gaat worden, vanwege de groei van de baarmoeder en de verklevingen).
Ik geloof ook dat lief dat bedoelde met positiever met mijn pijn omgaan: ik zie nogal veel spoken. Zie op tegen de aankomende 25 weken en heb een zwart doemscenario dat de pijn erger wordt en dat ik daar maar in vol moet blijven houden. Terwijl het ook kán gebeuren dat pijn misschien weer wat afneemt. Of zo blijft. Je weet het gewoon niet. Het komt soms wat rot z'n strot uit, maar ik denk dat hij meer bedoelt dat ik niet op zaken vooruit moet lopen en dingen niet zwarter moet maken dan ze zijn. Meer in het moment hangen en niet ervan uit gaan dat de toekomst nog slechter zal zijn ofzo En daar heeft hij natuurlijk wel gelijk in
maandag 18 augustus 2008 om 10:44
Even kort:
Ambra: uit elkaar gaan doet altijd pijn. Helaas kan het soms niet anders, dan zou bij elkaar blijven nog veel méér pijn veroorzaken. Ik leef met je mee.
Verder vergoeden inderdaad de meeste gemeentes een gewone fiets met trapondersteuning niet, en een driewieler wel. Gewone fiets wordt gezien als algemeen gebruikelijk, trapondersteuning of niet. Wat je nog zou kunnen proberen is aanvraag doen via een fonds, of -zeker als 't gaat om vervoer naar school- het UWV.
quote:roque schreef op 18 augustus 2008 @ 10:00:Eigenlijk voel ik me reteschuldig dat ik aan de pijnstilling wil. Dat ik niet meer doorzettingsvermogen heb. Dat ik niet gewoon op mijn tanden kan bijten en door kan gaan. Het is béter voor mijn kindje dat ik níét aan de pijnstilling ga, waarom kan dat niet reden genoeg zijn om door te gaan? Bij beer kon ik toch óók zonder pijnstilling?Volgens mij moet jij eerst eens ophouden met je schuldig te voelen. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het. Maar er zijn best middelen die veilig gebruikt kunnen worden bij zwangerschap, bij heel veel medicijnen staat in de bijsluiter iets als "niet gebruiken bij zwangerschap tenzij op strikte indicatie". Oftewel: de ervaringen ermee zijn goed, maar is geen voldoende wetenschappelijk onderzoek gedaan om voor 100% te kunnen garanderen dat het geen schadelijke invloeden heeft. Je moet niet zómaar pijnstillers gebruiken, zeker niet als je zwanger bent. Maar er is bij jou geen sprake van 'zomaar', er is bij jou sprake van die strikte indicatie, van pijn die bijna niet meer te houden is. En denk je dat het hebben van zoveel pijn en alle stress en frustratie die daarbij komt zo goed is voor je kindje? Ik kan me zo voorstellen dat een moeder met minder pijn en meer rust in d'r hoofd een gezondere zwangerschap heeft dan iemand die uit angst voor de effecten van eventuele medicatie zichzelf helemaal uitput. Ik hoop dan ook dat je in academisch goede hulp zult krijgen.
Ambra: uit elkaar gaan doet altijd pijn. Helaas kan het soms niet anders, dan zou bij elkaar blijven nog veel méér pijn veroorzaken. Ik leef met je mee.
Verder vergoeden inderdaad de meeste gemeentes een gewone fiets met trapondersteuning niet, en een driewieler wel. Gewone fiets wordt gezien als algemeen gebruikelijk, trapondersteuning of niet. Wat je nog zou kunnen proberen is aanvraag doen via een fonds, of -zeker als 't gaat om vervoer naar school- het UWV.
quote:roque schreef op 18 augustus 2008 @ 10:00:Eigenlijk voel ik me reteschuldig dat ik aan de pijnstilling wil. Dat ik niet meer doorzettingsvermogen heb. Dat ik niet gewoon op mijn tanden kan bijten en door kan gaan. Het is béter voor mijn kindje dat ik níét aan de pijnstilling ga, waarom kan dat niet reden genoeg zijn om door te gaan? Bij beer kon ik toch óók zonder pijnstilling?Volgens mij moet jij eerst eens ophouden met je schuldig te voelen. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het. Maar er zijn best middelen die veilig gebruikt kunnen worden bij zwangerschap, bij heel veel medicijnen staat in de bijsluiter iets als "niet gebruiken bij zwangerschap tenzij op strikte indicatie". Oftewel: de ervaringen ermee zijn goed, maar is geen voldoende wetenschappelijk onderzoek gedaan om voor 100% te kunnen garanderen dat het geen schadelijke invloeden heeft. Je moet niet zómaar pijnstillers gebruiken, zeker niet als je zwanger bent. Maar er is bij jou geen sprake van 'zomaar', er is bij jou sprake van die strikte indicatie, van pijn die bijna niet meer te houden is. En denk je dat het hebben van zoveel pijn en alle stress en frustratie die daarbij komt zo goed is voor je kindje? Ik kan me zo voorstellen dat een moeder met minder pijn en meer rust in d'r hoofd een gezondere zwangerschap heeft dan iemand die uit angst voor de effecten van eventuele medicatie zichzelf helemaal uitput. Ik hoop dan ook dat je in academisch goede hulp zult krijgen.
maandag 18 augustus 2008 om 10:46
Ja daar heb ik ook een handje van hoor. Ik heb best wel de angst dat er niets uit de kijkoperatie komt en hoe ik dan moet verder leven. Maar dan ben ik ook een doemdenker want het kan dat er wel iets aan gedaan kan worden he.
Lastig hoor. Kan me voorstellen dat je er soms heel erg moe van word. Vooral mentaal moe want het is ook niet makkelijk om continu te knokken tegen de negatieve gedachtes. En maar positief te moeten blijven omdat dat zo "hoort".
Goed dat je wat je man zegt om kan buigen naar iets positiefs. Ik heb er thuis ook zo eentje zitten die zou precies hetzelfde kunnen hebben gezegd.
Hier nog geen nieuws. Geen datum en ik hem mijn werkgever nog niet ingelicht. Het uitzendbureau wel maar de bank nog niet maar dat doe ik nog wel.
Lastig hoor. Kan me voorstellen dat je er soms heel erg moe van word. Vooral mentaal moe want het is ook niet makkelijk om continu te knokken tegen de negatieve gedachtes. En maar positief te moeten blijven omdat dat zo "hoort".
Goed dat je wat je man zegt om kan buigen naar iets positiefs. Ik heb er thuis ook zo eentje zitten die zou precies hetzelfde kunnen hebben gezegd.
Hier nog geen nieuws. Geen datum en ik hem mijn werkgever nog niet ingelicht. Het uitzendbureau wel maar de bank nog niet maar dat doe ik nog wel.
maandag 18 augustus 2008 om 19:51
Roque, het lijkt me geweldig als je als ouders nog zo met elkaar om kunt gaan. Ik hoop daar ook zo op,verjaardagen, Sint ed gewoon net als vroeger. Jouw verhaal, hoe kort ook, gaf me moed.
Sent, ik heb inderdaad al een naam van iemand die fondsen beheerd bij de gemeente.
Maar een fiets voor een 12jarige met trapondersteuning is toch niet algemeen gebruikelijk? ik ga er toch voor in de weer, maar de UWV is ook een goeie. Die doen de stoel voor school al, het dubbele boekenpakket en straks evt. de laptop.
Ga ik over nadenken!
Nu weer naar beneden, man is jarig. Hoe "vier' je zoiets..
hij is nu hardlopen met 3 andere mannen en dan straks maar koffie en taart. En dan vroeg mijn bed in..
dag dag
Sent, ik heb inderdaad al een naam van iemand die fondsen beheerd bij de gemeente.
Maar een fiets voor een 12jarige met trapondersteuning is toch niet algemeen gebruikelijk? ik ga er toch voor in de weer, maar de UWV is ook een goeie. Die doen de stoel voor school al, het dubbele boekenpakket en straks evt. de laptop.
Ga ik over nadenken!
Nu weer naar beneden, man is jarig. Hoe "vier' je zoiets..
hij is nu hardlopen met 3 andere mannen en dan straks maar koffie en taart. En dan vroeg mijn bed in..
dag dag
maandag 18 augustus 2008 om 20:04
Ambra, ik weet dat onze gemeente inderdaad een "noodfonds" heeft. Dat is bedoeld voor mensen die tussen het wal en het schip vallen en zo klinkt dit ook. Goede van Sent om daar aan te denken en fijn dat de ambtenaar in kwestie daar dan wel weer in meedenkt
En ja: het kan dus wel. Mensen die scheiden maar nog op vriendschappelijke voet (of in ieder geval vriendelijk) met elkaar om blijven gaan. Hoop zo dat het jullie ook lukt! Tip: regel in elk geval zoveel mogelijk nu, nu je nog op speaking terms staat en alles nog redelijk goed verloopt. Mocht het om welke reden dan ook straks toch nog klappen, dan heb je in elk geval de belangrijkste dingen (bv de omgang met kinderen) geregeld.
Arbua, wat vervelend dat er nog geen datum is! De betreffende week komt toch al aardig dichtbij, of niet? En hoe reageerde het uitzewndbureau?
En ja: het kan dus wel. Mensen die scheiden maar nog op vriendschappelijke voet (of in ieder geval vriendelijk) met elkaar om blijven gaan. Hoop zo dat het jullie ook lukt! Tip: regel in elk geval zoveel mogelijk nu, nu je nog op speaking terms staat en alles nog redelijk goed verloopt. Mocht het om welke reden dan ook straks toch nog klappen, dan heb je in elk geval de belangrijkste dingen (bv de omgang met kinderen) geregeld.
Arbua, wat vervelend dat er nog geen datum is! De betreffende week komt toch al aardig dichtbij, of niet? En hoe reageerde het uitzewndbureau?
maandag 18 augustus 2008 om 20:09
O en Sent: dank je wel voor je verhaal. Ik denk dat dat schuldgevoel wel versterkt wordt doordat mij artsen blijven hameren op paracetamol en anders niet, waardoor ik steeds meer het gevoel krijg mijn kind bewust aan een risico bloot te stellen als ik wel doorzet om mijn vraag naar pijnstilling.
Overigens heeft mijn kind (meetbaar) niet te lijden onder mijn pijn: groeit goed, beweegt goed, doet het goed. Dus met dat stukje... tja,ik weet het niet. Zoals gezegd: bij Beer heb ik ook geen pijnstilling gebruikt terwijl ik vanwege pijn toen ook al met zes weken halve dagen werkte en met 18 weken thuis zat. En het is een enorm vrolijk, evenwichtig kereltje. Mocht kind in mijn buik het niet goed doen of niet goed groeien dan zou ik daar in mee gaan. Maar nu klinkt het mij (voor mij) als smoesjes in de oren, om goed te praten dat ik pijnstilling wil. Snap je wat ik bedoel?
Overigens heeft mijn kind (meetbaar) niet te lijden onder mijn pijn: groeit goed, beweegt goed, doet het goed. Dus met dat stukje... tja,ik weet het niet. Zoals gezegd: bij Beer heb ik ook geen pijnstilling gebruikt terwijl ik vanwege pijn toen ook al met zes weken halve dagen werkte en met 18 weken thuis zat. En het is een enorm vrolijk, evenwichtig kereltje. Mocht kind in mijn buik het niet goed doen of niet goed groeien dan zou ik daar in mee gaan. Maar nu klinkt het mij (voor mij) als smoesjes in de oren, om goed te praten dat ik pijnstilling wil. Snap je wat ik bedoel?
maandag 18 augustus 2008 om 20:29
Elleu, ben weer thuis uit Winterswijkse. Schade na geruime tijd geen tandartsbezoek : 3 kiezen waarvan ik wist dat ze slecht waren moeten worden getrokken. (wilde ik zelf ook liever dan kronen oid, ik bedoel ik ben niet voor niets zo lang niet geweest. Nu wil he geval dat de kiezen zijn moeilijk te behouden) Tot zover het deel wat ik wel had verwacht. Nu het andere deel: 1 verstandskies die door is wordt preventief getrokken (zit naast een slechte kies) en 1 verstandskies die nooit doorgekomen is en gekanteld ligt moet worden gesneden. Buiten 3 slechte kiezen waarvan ik wist dat ik die had heb ik slechts 1(!!!!!) klein gaatje, wat ook nog niet gevuld is omdat het kon wachten... Pfoei zullen we maar zeggen, het is minder erg dan ik had verwacht, zelfs stukken beter. Tandarts was erg verbaasd in hoe een goede staat mijn gebit nog verkeerde
maandag 18 augustus 2008 om 21:45
Yep, trekken vind ik het minst erg van wat een tandarts kan doen Dus 5 kiezen trekken is geen aanlokkelijk idee, maar goed de gedachte dat op 1 gaatje na, daarna mijn gebit weer op orde is is wel fijn tuuk.
Blijkbaar heb ik hele sterke tanden en kan ik goed poetsen ik ben namelijk ook nog een onverbeterlijke zoetekauw...
Blijkbaar heb ik hele sterke tanden en kan ik goed poetsen ik ben namelijk ook nog een onverbeterlijke zoetekauw...
dinsdag 19 augustus 2008 om 11:57
Meiden, ik ben blij! Ik zat bij de gyn om ten strijde te trekken. Had mijn verhaal al klaar en ook mijn eis om het dossier dan maar mee te nemen. Het bloeddruk meten bij de assistent begon al goed. "Hoe is het mevrouw?" "Nou, redelijk, wel veel pijn, maar daarvoor heb ik zo een afspraak met de gyn" "Tja, pijn hoort er een beetje bij he,in deze fase van de zwangerschap. Er wordt natuurlijk wel aan de banden getrokken nu." Kennelijk spuwden mijn ogen zoveel vuur dat er een "maar veel pijn is niet goed natuurlijk" achteraan kwam.
En toen bij de gyn. Zoals gezegd: ik stond in standje oorlog voor als het moest. Bleek die man zijn huiswerk gedaan te hebben! Had Nijmegen gebeld én had het handboek van de RIVM voor z'n neus. Heb nu een recept meegekregen voor diclofenac. Hoewel niet dagelijks mag ik in elk geval drie keer per week pijnstilling. En dat is al een hele opluchting! Bij normaal gebruik is Diclofenac tussen de dertiende week en de zesentwintigste week geen probleem. Daarná wel, vanwege weet ik veel wat. Maar tót de zesentwintigste week kan ik tenminste drie keer per week even de pijn onderdrukken
En verder moet ik donderdag een nierecho laten maken. Hij vond de pijn die ik (deels) heb wel erg in de buurt zitten van mijn nier en zat te denken aan nierstuwing. Heb ik in de eerste zwangerschap ook gehad en ik heb er ook aan zitten denken, maar de pijn is nog niet zo erg als toen, dus ging ik er vanuit dat het mijn eierstok wel zou zijn. Die aanzienlijk lager blijkt te zitten en meer naar voren . Dus nouja, we zullen donderdag wel zien. Zou een hoop verklaren
Zo even de afspraak in Nijmegen afzeggen. O, wat ben ik blij dat ik gewoon in mijn vertrouwde ziekenhuis kan blijven!
En toen bij de gyn. Zoals gezegd: ik stond in standje oorlog voor als het moest. Bleek die man zijn huiswerk gedaan te hebben! Had Nijmegen gebeld én had het handboek van de RIVM voor z'n neus. Heb nu een recept meegekregen voor diclofenac. Hoewel niet dagelijks mag ik in elk geval drie keer per week pijnstilling. En dat is al een hele opluchting! Bij normaal gebruik is Diclofenac tussen de dertiende week en de zesentwintigste week geen probleem. Daarná wel, vanwege weet ik veel wat. Maar tót de zesentwintigste week kan ik tenminste drie keer per week even de pijn onderdrukken
En verder moet ik donderdag een nierecho laten maken. Hij vond de pijn die ik (deels) heb wel erg in de buurt zitten van mijn nier en zat te denken aan nierstuwing. Heb ik in de eerste zwangerschap ook gehad en ik heb er ook aan zitten denken, maar de pijn is nog niet zo erg als toen, dus ging ik er vanuit dat het mijn eierstok wel zou zijn. Die aanzienlijk lager blijkt te zitten en meer naar voren . Dus nouja, we zullen donderdag wel zien. Zou een hoop verklaren
Zo even de afspraak in Nijmegen afzeggen. O, wat ben ik blij dat ik gewoon in mijn vertrouwde ziekenhuis kan blijven!
dinsdag 19 augustus 2008 om 23:12
Roque, heb het farmacologisch kompas er bij gehaald; in het derde trimester van je zangerschap loop je met die pillen kans op bloedingen bij de moeder en een lager geboorte gewicht bij het kindje. Ook kan je kindje bloedingen krijgen of een hogere bloeddruk. Even kort samengevat, er staan wel meer dingen maar je weet het, alles wat ooit een keer in verband kan worden gebracht met die medicatie, komt in de bijsluiter te staan.
Fijn dat je niet naar mijn ziekenhuis hoeft te komen alhoewel het er errug gezellig is. Ik mag morgen weer, er ligt een bult werk op me te wachten. Dus gauw naar bed nu!
Fijn dat je niet naar mijn ziekenhuis hoeft te komen alhoewel het er errug gezellig is. Ik mag morgen weer, er ligt een bult werk op me te wachten. Dus gauw naar bed nu!
