Relaties
alle pijlers
Contact met ouders opzeggen
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:02
quote:Brummetje schreef op 26 augustus 2008 @ 21:43:
Ho wacht eens even. Mensen gaan er nu gewoon vanuit dat ik niet dankbaar ben dat ik hier mag wonen. Maar dat heb ik nergens gezegd! Ik ben wel dankbaar!
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...
Maar Brum waaruit blijkt dan dat je dankbaar bent? Ik zie je hier alleen maar onaardig schrijven over je moeder, je wil zelfs het contact verbreken.
Als ik(wij) het hier nergens terug zien, hoe kan je moeder dan wel je waardering merken?
Ho wacht eens even. Mensen gaan er nu gewoon vanuit dat ik niet dankbaar ben dat ik hier mag wonen. Maar dat heb ik nergens gezegd! Ik ben wel dankbaar!
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...
Maar Brum waaruit blijkt dan dat je dankbaar bent? Ik zie je hier alleen maar onaardig schrijven over je moeder, je wil zelfs het contact verbreken.
Als ik(wij) het hier nergens terug zien, hoe kan je moeder dan wel je waardering merken?
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:16
woensdag 27 augustus 2008 om 09:17
quote:Jacqie schreef op 26 augustus 2008 @ 21:53:
Ach ja Brum het ligt ook natuurlijk niet aan jou, dat was ik even vergeten.
Wel goed hoor dat jij al zeker weet dat ze daar ook een negatieve opmerking over zou maken. Zeker al veel bloemen meegenomen.
Maar heee Brum, ik vind het best, ga hier geen tijd meer insteken.
Denkt ondertussen aan haar eigen kinderen die spontaan langskomen en meeeten, af en toe bloemen meenemen, cadeautjes kopen, grappige kaartjes via internet sturen, het leuk vinden om dingen met mij of hun vader te doen en ik ben erg blij dat je mijn dochter niet bent.
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
Ach ja Brum het ligt ook natuurlijk niet aan jou, dat was ik even vergeten.
Wel goed hoor dat jij al zeker weet dat ze daar ook een negatieve opmerking over zou maken. Zeker al veel bloemen meegenomen.
Maar heee Brum, ik vind het best, ga hier geen tijd meer insteken.
Denkt ondertussen aan haar eigen kinderen die spontaan langskomen en meeeten, af en toe bloemen meenemen, cadeautjes kopen, grappige kaartjes via internet sturen, het leuk vinden om dingen met mij of hun vader te doen en ik ben erg blij dat je mijn dochter niet bent.
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
woensdag 27 augustus 2008 om 09:32
quote:Spammie schreef op 27 augustus 2008 @ 09:26:
Misschien dit, misschien dat. Zolang er niets op papier staat, kun je ook niet zeggen welke afwijking je hebt. En dan nog, het is geen excuus om constant maar negatief te zijn!
Wat wil je, met een moeder waar ook alles negatief is. Die elke dag wel een negatieve opmerking richting mij maakt. Waar ik niks goed kan doen, ook al probeer ik het wél (lees hartstikke) goed te doen.
En dan jullie vinden dat ik me maar moeten laten afsnauwen en elke dag een bloemetje mee moet brengen, dat snap ik gewoon niet.
Waarom vinden jullie dat ik dit heb verdient???
Misschien dit, misschien dat. Zolang er niets op papier staat, kun je ook niet zeggen welke afwijking je hebt. En dan nog, het is geen excuus om constant maar negatief te zijn!
Wat wil je, met een moeder waar ook alles negatief is. Die elke dag wel een negatieve opmerking richting mij maakt. Waar ik niks goed kan doen, ook al probeer ik het wél (lees hartstikke) goed te doen.
En dan jullie vinden dat ik me maar moeten laten afsnauwen en elke dag een bloemetje mee moet brengen, dat snap ik gewoon niet.
Waarom vinden jullie dat ik dit heb verdient???
woensdag 27 augustus 2008 om 09:38
Verdienen doet niemand het. Maar ik lees nu al een behoorlijke tijd mee op het forum en heb je nog amper positieve berichten zien plaatsen. Je klaagt. En je doet weinig anders dan klagen. Over hoe mensen je toch altijd zo rot behandelen. Maar... en dat wil je natuurlijk niet horen, dat is deels ook aan jezelf te danken. Je springt in de slachtofferrol en dat is waar je goed in bent. Maar maakt het je gelukkig? Dat lijkt me niet. Dus doe er iets aan! Wordt positief, hoe moeilijk dat ook is. Doe iets aardigs voor iemand die je zo uit de brand helpt, ze had je ook gewoon op straat kunnen laten rondwandelen en dan had je nog bij je ex gewoond...
En nee, ik vind niet dat je je maar moet laten afsnauwen. Maar dan kun je haar ook gewoon zeggen dat je het niet fijn vindt wanneer ze op die manier iets zegt.
En nee, ik vind niet dat je je maar moet laten afsnauwen. Maar dan kun je haar ook gewoon zeggen dat je het niet fijn vindt wanneer ze op die manier iets zegt.
woensdag 27 augustus 2008 om 09:42
quote:shining schreef op 26 augustus 2008 @ 22:00:
[...]
Echt? Is dat nou zo vreselijk dan?
Jazeker, echt. Weet je wel hoe afmattend het is als je nooit iets goed kan doen?
Stellen jullie je hierbij een fijn, stimulerend gezin voor? Denk je dat iemand die zo vaak boos is als brummetje een moeder heeft die positief en opbouwend is?
En ja, Brum, dat soort commentaar doet pijn en dat mag ook pijn doen. Maar je kunt niet van een ander verwachten dat ze voor je zorgt en dan tegelijk mopperen dat ze het niet goed doet. Je moet voor jezelf gaan zorgen. Stap voor stap. Hup, dat kan je best.
[...]
Echt? Is dat nou zo vreselijk dan?
Jazeker, echt. Weet je wel hoe afmattend het is als je nooit iets goed kan doen?
Stellen jullie je hierbij een fijn, stimulerend gezin voor? Denk je dat iemand die zo vaak boos is als brummetje een moeder heeft die positief en opbouwend is?
En ja, Brum, dat soort commentaar doet pijn en dat mag ook pijn doen. Maar je kunt niet van een ander verwachten dat ze voor je zorgt en dan tegelijk mopperen dat ze het niet goed doet. Je moet voor jezelf gaan zorgen. Stap voor stap. Hup, dat kan je best.
woensdag 27 augustus 2008 om 09:48
quote:korenwolf schreef op 27 augustus 2008 @ 09:42:
Stellen jullie je hierbij een fijn, stimulerend gezin voor? Denk je dat iemand die zo vaak boos is als brummetje een moeder heeft die positief en opbouwend is?
Nee, verre van. Maar dat betekent niet dat je alles maar af kunt schuiven op een ander. Zelf initiatief nemen en verantwoording tonen is iets wat je alleen ZELF kunt doen. Verander je niks, dan zul je altijd in dezelfde positie blijven ronddraaien in zelfmedelijden en zul je dus ook nooit gelukkig zijn.
En ik praat niet uit een boekje, ik heb zelf meerdere malen in dergelijke situaties gezeten. Ik ben er echter ook zelf uitgeklommen omdat iemand ditzelfde tegen mij zei.
Stellen jullie je hierbij een fijn, stimulerend gezin voor? Denk je dat iemand die zo vaak boos is als brummetje een moeder heeft die positief en opbouwend is?
Nee, verre van. Maar dat betekent niet dat je alles maar af kunt schuiven op een ander. Zelf initiatief nemen en verantwoording tonen is iets wat je alleen ZELF kunt doen. Verander je niks, dan zul je altijd in dezelfde positie blijven ronddraaien in zelfmedelijden en zul je dus ook nooit gelukkig zijn.
En ik praat niet uit een boekje, ik heb zelf meerdere malen in dergelijke situaties gezeten. Ik ben er echter ook zelf uitgeklommen omdat iemand ditzelfde tegen mij zei.
woensdag 27 augustus 2008 om 09:54
Brum, wanneer wordt jij volwassen?
Je weet wel, werken om zelfstandig te kunnen zijn, eigen woning waar je zoveel zooi mag maken als je wilt, en eens verantwoording nemen voor je eigen daden?
Er is werk zat, er is woonruimte zat daar waar jij woont, je moet alleen wel willen. Maar DAT is jouw grote probleem.
Het is zo verrekte makkelijk om steeds van de een naar de ander te vluchten die je onderdak biedt.
Je weet wel, werken om zelfstandig te kunnen zijn, eigen woning waar je zoveel zooi mag maken als je wilt, en eens verantwoording nemen voor je eigen daden?
Er is werk zat, er is woonruimte zat daar waar jij woont, je moet alleen wel willen. Maar DAT is jouw grote probleem.
Het is zo verrekte makkelijk om steeds van de een naar de ander te vluchten die je onderdak biedt.
woensdag 27 augustus 2008 om 09:56
quote:Brummetje schreef op 26 augustus 2008 @ 21:43:
Ho wacht eens even. Mensen gaan er nu gewoon vanuit dat ik niet dankbaar ben dat ik hier mag wonen. Maar dat heb ik nergens gezegd! Ik ben wel dankbaar!
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...maar hey......JIJ hebt over 3 maanden tenminste een aaifoon!
Ho wacht eens even. Mensen gaan er nu gewoon vanuit dat ik niet dankbaar ben dat ik hier mag wonen. Maar dat heb ik nergens gezegd! Ik ben wel dankbaar!
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...maar hey......JIJ hebt over 3 maanden tenminste een aaifoon!
woensdag 27 augustus 2008 om 10:00
quote:Brummetje schreef op 27 augustus 2008 @ 09:17:
[...]
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
Oh ja, laten we je kwalen er nog eens bij halen.
Wat doe je hier met je gejengel Brum? GA WERK ZOEKEN!
Of is het vandaag net weer de dag dat je spiraal tegen je ingewanden tikt?
[...]
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
Oh ja, laten we je kwalen er nog eens bij halen.
Wat doe je hier met je gejengel Brum? GA WERK ZOEKEN!
Of is het vandaag net weer de dag dat je spiraal tegen je ingewanden tikt?
woensdag 27 augustus 2008 om 10:09
Brum, maar er staan nu toch gewoon bruikbare tips hier. Doe er wat mee! Benader je moeder eens positief. Ga naar haar toe met een grote bos Gladiolen (die zijn nu echt wel in de aanbieding), geef haar deze en zeg gewoon eens iets liefs.
Je zult verbaasd staan van haar reactie. Zo kun je leren om positiever met dingen om te gaan.
Je zult verbaasd staan van haar reactie. Zo kun je leren om positiever met dingen om te gaan.
woensdag 27 augustus 2008 om 10:27
quote:Spammie schreef op 27 augustus 2008 @ 09:48:
[...]
Nee, verre van. Maar dat betekent niet dat je alles maar af kunt schuiven op een ander. Zelf initiatief nemen en verantwoording tonen is iets wat je alleen ZELF kunt doen. Verander je niks, dan zul je altijd in dezelfde positie blijven ronddraaien in zelfmedelijden en zul je dus ook nooit gelukkig zijn.
En ik praat niet uit een boekje, ik heb zelf meerdere malen in dergelijke situaties gezeten. Ik ben er echter ook zelf uitgeklommen omdat iemand ditzelfde tegen mij zei.Spammie, dat ben ik met je eens, maar mijn opmerking was niet bedoeld als excuus om dan maar niks te doen. Shining vroeg of ik echt aangeslagen zou zijn door zulk commentaar als Brummetjes moeder geeft. En mijn antwoord was: ja, echt, zeker als ik me de context en de sfeer in het gezin probeer voor te stellen.
[...]
Nee, verre van. Maar dat betekent niet dat je alles maar af kunt schuiven op een ander. Zelf initiatief nemen en verantwoording tonen is iets wat je alleen ZELF kunt doen. Verander je niks, dan zul je altijd in dezelfde positie blijven ronddraaien in zelfmedelijden en zul je dus ook nooit gelukkig zijn.
En ik praat niet uit een boekje, ik heb zelf meerdere malen in dergelijke situaties gezeten. Ik ben er echter ook zelf uitgeklommen omdat iemand ditzelfde tegen mij zei.Spammie, dat ben ik met je eens, maar mijn opmerking was niet bedoeld als excuus om dan maar niks te doen. Shining vroeg of ik echt aangeslagen zou zijn door zulk commentaar als Brummetjes moeder geeft. En mijn antwoord was: ja, echt, zeker als ik me de context en de sfeer in het gezin probeer voor te stellen.
woensdag 27 augustus 2008 om 10:41
quote:shining schreef op 26 augustus 2008 @ 18:07:
Brum, wat doe je eigenlijk zo overdag? Doe je wat in het huishouden, de boodschappen, doe je je eigen was, ga je actief op zoek naar een eigen woonruimte, toon je ook belangstelling naar je ouders, toon je wel eens dankbaarheid naar je ouders, neem je wel eens een bloemetje mee en zeg je dat je het fijn vindt dat je weer tijdelijk bij hun terecht kan? Of is het allemaal heel vanzelfsprekend en lig je de hele dag op bed tot ze je voor het avondeten roepen en knijp je 'm eer daarna weer snel tussenuit?
Ik ben benieuwd hoe het gaat, maar vooral hoe jij je gedraagt.Erg sterk punt shining!!!
Brum, wat doe je eigenlijk zo overdag? Doe je wat in het huishouden, de boodschappen, doe je je eigen was, ga je actief op zoek naar een eigen woonruimte, toon je ook belangstelling naar je ouders, toon je wel eens dankbaarheid naar je ouders, neem je wel eens een bloemetje mee en zeg je dat je het fijn vindt dat je weer tijdelijk bij hun terecht kan? Of is het allemaal heel vanzelfsprekend en lig je de hele dag op bed tot ze je voor het avondeten roepen en knijp je 'm eer daarna weer snel tussenuit?
Ik ben benieuwd hoe het gaat, maar vooral hoe jij je gedraagt.Erg sterk punt shining!!!
woensdag 27 augustus 2008 om 12:01
Ik kan me aan de ene kant voorstellen hoe je je voelt, want vaak is het zo dat je op een gegeven moment in een soort cirkel terecht komt waarbij je gewoon boos op elkaar bent en de goede dingen van de ander niet meer ziet. Je moeder ziet nu waarschijnlijk even niet als jij je best doet, maar jij ziet waarschijnlijk ook alleen maar de vervelende dingen die je moeder zegt, en niet dat zij het eten voor je op tafel heeft, misschien wel je was doet, de boodschappen doet, kortom het huis gezellig en leefbaar voor je maakt. Want dat is waarschijnlijk haar manier om te laten zien dat het niet alleen maar slecht is.
Ik heb net vanwege een knieoperatie vijf weken weer bij mijn ouders gewoond, en na die vijf weken hadden we ook wel vreselijk genoeg van elkaar. (nou was en ben ik ook nog steeds wel erg afhankelijk met vervoer etc.) Maar ik weet zeker dat als ik over een paar weken weer kan fietsen, school weer begonnen is en we elkaar weer wat minder zien, ook de leuke dingen weer tevoorschijn komen. Het kost nou eenmaal van beide kanten moeite om een relatie leuk te houden.
Kun je het niet gewoon bespreken met je moeder? Zeggen dat je het idee hebt dat het zo niet werkt, en samen met haar een plan opstellen? Ik lees steeds over dat je geen werk hebt, kan daar geen oplossing/alternatief voor gevonden worden? Je moeder wil je daar vast mee helpen!
Ik heb net vanwege een knieoperatie vijf weken weer bij mijn ouders gewoond, en na die vijf weken hadden we ook wel vreselijk genoeg van elkaar. (nou was en ben ik ook nog steeds wel erg afhankelijk met vervoer etc.) Maar ik weet zeker dat als ik over een paar weken weer kan fietsen, school weer begonnen is en we elkaar weer wat minder zien, ook de leuke dingen weer tevoorschijn komen. Het kost nou eenmaal van beide kanten moeite om een relatie leuk te houden.
Kun je het niet gewoon bespreken met je moeder? Zeggen dat je het idee hebt dat het zo niet werkt, en samen met haar een plan opstellen? Ik lees steeds over dat je geen werk hebt, kan daar geen oplossing/alternatief voor gevonden worden? Je moeder wil je daar vast mee helpen!
woensdag 27 augustus 2008 om 12:36
woensdag 27 augustus 2008 om 13:35
Schaam schaam ,ik ben ook zo'n moeder met sinds kort een volwassen dochter die na het verbreken van haar relatie weer even thuis woont .Weet je ,ik bedoel het goed ,maar kan ook erg irritant tegen haar doen .Dat is wederzijds ,we moeten allebei wat inleveren en dat gaat niet altijd zonder irritaties .
Maar het contact verbreken????
Daar is dit toch niet ernstig genoeg voor ?
Mijn dochter en ik kunnen elkaar bij wijze van spreken helemaal kapot ergeren,maar doen ook leuke dingen samen en hebben ook echt veel lol .
En kletsten alles uit als het echt nodig is maar niet om dit soort dingen
Trek je dit niet dan hup gewoon weer op jezelf .Beter voor jullie relatie
Maar het contact verbreken????
Daar is dit toch niet ernstig genoeg voor ?
Mijn dochter en ik kunnen elkaar bij wijze van spreken helemaal kapot ergeren,maar doen ook leuke dingen samen en hebben ook echt veel lol .
En kletsten alles uit als het echt nodig is maar niet om dit soort dingen
Trek je dit niet dan hup gewoon weer op jezelf .Beter voor jullie relatie
woensdag 27 augustus 2008 om 17:53
quote:Brummetje schreef op 27 augustus 2008 @ 09:17:
[...]
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
Waarom kwets ik jou daarmee?
Misschien geef ik ook alleen maar aan dat door de manier waarop jij je gedraagt, het bij mij thuis ook niet zou werken.
Verder lijkt het mij heel sterk dat jij mijn dochter had willen zijn.
Mijn dochter heeft ook tijdelijk thuisgewoond en wij hebben gewoon hele goede afspraken gemaakt.
Het is aanpassen van allebei de kanten.
Waarom ga je altijd uit van het slechte in iemand, volgens jou wil je moeder je voor lul zetten, kan toch ook gewoon zijn dat ze je ergens op attent wil maken en totaal niet de intentie heeft om je voor lul te zetten.
Het is al eerder gezegd, ga eens niet altijd van het negatieve uit.
Je eigen houding bepaalt ook een groot deel van de reacties van de mensen om je heen.
[...]
Dit doet pijn, die laatste zin. Je weet niet half hoe je me kwetst ermee.
Ik heb misschien een vorm van autisme (weet je nog?). Dit soort dingen komen gewoon niet in mij op en zij kent me al jaren, dus ze weet dat ook. Ze was allang opgehouden met mij eraan te herinneren als er een belangrijk iemand jarig was. Ook al zei ze het een paar dagen van te voren, ik dacht altijd te laat aan een kaartje. Ik ben gewoon niet iemand van het contact.
Pasgeleden verjaardag van tante en natuurlijk weet ik dat ik haar moet feliciteren maar blijkbaar volgens mijn moeder niet snel genoeg. Dus zegt ze dat in bijzijn van anderen. (Ja om mij een beetje voor lul te laten staan.) En toen ik de andere visite niet deed, zei ze dat maar weer voor de hele groep. (Bij m'n ex was het juist de gewoonte om alleen de jarige te feliciteren.)
Waarom kwets ik jou daarmee?
Misschien geef ik ook alleen maar aan dat door de manier waarop jij je gedraagt, het bij mij thuis ook niet zou werken.
Verder lijkt het mij heel sterk dat jij mijn dochter had willen zijn.
Mijn dochter heeft ook tijdelijk thuisgewoond en wij hebben gewoon hele goede afspraken gemaakt.
Het is aanpassen van allebei de kanten.
Waarom ga je altijd uit van het slechte in iemand, volgens jou wil je moeder je voor lul zetten, kan toch ook gewoon zijn dat ze je ergens op attent wil maken en totaal niet de intentie heeft om je voor lul te zetten.
Het is al eerder gezegd, ga eens niet altijd van het negatieve uit.
Je eigen houding bepaalt ook een groot deel van de reacties van de mensen om je heen.
