Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:48
quote:Knipoogjes schreef op 28 oktober 2008 @ 10:42:
Hallo allemaal,
Zo… even koffie, sigaretje erbij en tijd voor het forum
Face2, ik denk dat je wel gelijk hebt, verstand en gevoel zijn twee verschillende dingen, zeker als je op die roze wolk zit, kan je die twee niet scheiden. Ik denk ook dat de meesten van ons dat ook eigenlijk niet willen.
Als ik voor mezelf spreek, weet ik heel erg zeker dat nr. 2 van mij houdt, ik zie je in gedachten glimlachen, tja… denk je vast, dat hebben er zo velen gedacht zeker te weten. Time will tell.
X Knipoogje
Heb ruim 6jr. gevochten.
Leren ervan te genieten alsmaar weer mezelf tegenkomend.
Ik veroordeel niets hier hoor.
Ik lach ook niet stilletjes.
Weet er alles van en ja ze houden van je dat denk ik wel.
Ik was totaal op met de (mijn) 2-strijdheden die overhand hielden.
Hallo allemaal,
Zo… even koffie, sigaretje erbij en tijd voor het forum
Face2, ik denk dat je wel gelijk hebt, verstand en gevoel zijn twee verschillende dingen, zeker als je op die roze wolk zit, kan je die twee niet scheiden. Ik denk ook dat de meesten van ons dat ook eigenlijk niet willen.
Als ik voor mezelf spreek, weet ik heel erg zeker dat nr. 2 van mij houdt, ik zie je in gedachten glimlachen, tja… denk je vast, dat hebben er zo velen gedacht zeker te weten. Time will tell.
X Knipoogje
Heb ruim 6jr. gevochten.
Leren ervan te genieten alsmaar weer mezelf tegenkomend.
Ik veroordeel niets hier hoor.
Ik lach ook niet stilletjes.
Weet er alles van en ja ze houden van je dat denk ik wel.
Ik was totaal op met de (mijn) 2-strijdheden die overhand hielden.
dinsdag 28 oktober 2008 om 10:53
dinsdag 28 oktober 2008 om 11:07
6 jaar...., je schrijft gevochten.... Wat ontzettend moeilijk moet dat geweest zijn, geen balans kunnen vinden, tenminste dat maak ik eruit op.
Ik hoop dat je jezelf weer kunt vinden, geestelijk weer alles op een rijtje kunt krijgen, weer gelukkig kunt worden.
Je hebt gelijk, soms maak je iets mee waarvan je heel erg veel leert en heel zeker weet: dit nooit meer!
Big hug!
Ik hoop dat je jezelf weer kunt vinden, geestelijk weer alles op een rijtje kunt krijgen, weer gelukkig kunt worden.
Je hebt gelijk, soms maak je iets mee waarvan je heel erg veel leert en heel zeker weet: dit nooit meer!
Big hug!
dinsdag 28 oktober 2008 om 12:47
dinsdag 28 oktober 2008 om 14:30
Hebben jullie kinderen?
En hebben jullie nr 2's kinderen?
Hoe ervaren jullie dat tegenover hen?
Ik ben soms met mijn kind bij hem op bezoek, onze oudsten zijn vriendjes. Maar ondertussen is tussen ons de spanning voelbaar, worden er toespelingen gemaakt, een aanraking, een net iets te lange 'nonchalante-dag-tot-ziens-kus'.
Herkent iemand dit?
xSofie
En hebben jullie nr 2's kinderen?
Hoe ervaren jullie dat tegenover hen?
Ik ben soms met mijn kind bij hem op bezoek, onze oudsten zijn vriendjes. Maar ondertussen is tussen ons de spanning voelbaar, worden er toespelingen gemaakt, een aanraking, een net iets te lange 'nonchalante-dag-tot-ziens-kus'.
Herkent iemand dit?
xSofie
dinsdag 28 oktober 2008 om 15:15
hoi sofie,
ja ik heb 3 kinderen, mijn nr2 niet. HIj leeft ook niet het leven voor het hebben van kinderen (ivm werk). Dat is ook een vd redenen om met hem te stoppen. Stel dat ik mijn man verlaat voor hem. Wat dan? Hij zit echt niet op 3 kidneren te wachten en die zijn nou net onlosmakelijk met mij verbonden. Dan blijf ik tussen 2 vuren inzitten om het iedereen naar zijn/haar zin te maken... mijn kinderen en mijn nr2.
Tja waarom dan niet gewoon doorgaan met mijn nr2 (stiekem zeg maar). Weet je, daar is het te heftig voor, dat hebben we al geprobeerd. Het smaakt steeds naar meer en we werden steeds onvoorzichtiger. Maar geloof me, er zijn verschillende momenten geweest dat ik dacht; stik maar, ik ga er met hem vandoor (incl mijn kids natuurlijk). Maar dan gebeurde er weer het een of ander in mijn omgeving (vrienden bijvoorbeeld die gingen scheiden) en dan kreeg ik het weer spaans benauwd.
God, ik lees net dit stukje terug, en wat een wijze woorden van mij he?!
) haha.
Nu het nog zo voelen
Misschien een beetje warrig stukje, heb 3 springende kids om me heen. Ik ga ff helemaal moeder zijn en alles vergeten.
Sterkte allemaal.......ik denk aan jullie! (onee, ik ging alles vergeten da's waar ook
liefs sal
ja ik heb 3 kinderen, mijn nr2 niet. HIj leeft ook niet het leven voor het hebben van kinderen (ivm werk). Dat is ook een vd redenen om met hem te stoppen. Stel dat ik mijn man verlaat voor hem. Wat dan? Hij zit echt niet op 3 kidneren te wachten en die zijn nou net onlosmakelijk met mij verbonden. Dan blijf ik tussen 2 vuren inzitten om het iedereen naar zijn/haar zin te maken... mijn kinderen en mijn nr2.
Tja waarom dan niet gewoon doorgaan met mijn nr2 (stiekem zeg maar). Weet je, daar is het te heftig voor, dat hebben we al geprobeerd. Het smaakt steeds naar meer en we werden steeds onvoorzichtiger. Maar geloof me, er zijn verschillende momenten geweest dat ik dacht; stik maar, ik ga er met hem vandoor (incl mijn kids natuurlijk). Maar dan gebeurde er weer het een of ander in mijn omgeving (vrienden bijvoorbeeld die gingen scheiden) en dan kreeg ik het weer spaans benauwd.
God, ik lees net dit stukje terug, en wat een wijze woorden van mij he?!
) haha.Nu het nog zo voelen
Misschien een beetje warrig stukje, heb 3 springende kids om me heen. Ik ga ff helemaal moeder zijn en alles vergeten.
Sterkte allemaal.......ik denk aan jullie! (onee, ik ging alles vergeten da's waar ook
liefs sal
dinsdag 28 oktober 2008 om 19:51
Face, kiezen voor jezelf is altijd goed!
Sofie, nr. 2 en nr.1/ik hebben allebei kinderen, beiden in de wat oudere puberleeftijd. Bij ons heeft dat helemaal geen invloed, we praten wel over onze kinderen uiteraard.
Nr. 2 en ik wonen ver bij elkaar vandaan, onze relatie is ons geheim, onze gezinnen weten hier niets van. We zijn een deel van elkaars leven, maar kennen elkaars familie en vrienden dus niet persoonlijk, alleen uit verhalen.
Sal, niet warrig hoor, je hebt gewoon geschreven wat je voelt.
x Knipoogje
Sofie, nr. 2 en nr.1/ik hebben allebei kinderen, beiden in de wat oudere puberleeftijd. Bij ons heeft dat helemaal geen invloed, we praten wel over onze kinderen uiteraard.
Nr. 2 en ik wonen ver bij elkaar vandaan, onze relatie is ons geheim, onze gezinnen weten hier niets van. We zijn een deel van elkaars leven, maar kennen elkaars familie en vrienden dus niet persoonlijk, alleen uit verhalen.
Sal, niet warrig hoor, je hebt gewoon geschreven wat je voelt.
x Knipoogje
woensdag 29 oktober 2008 om 10:09
Sofie, Zelf heb ik geen kinderen, nr 2 heeft 2 jonge kinderen. Soms kom ik zijn vriendin met de kinderen wel tegen in de stad, ik weet wie het is en zeg haar wel gedag maar verder niet. Dat hij kinderen heeft, heeft voor ons geen invloed. We praten wel eens over zijn kinderen, hij is echt een hele trotse pappa zo lief...
woensdag 29 oktober 2008 om 14:26
Sofie ja verstand en gevoel,het blijft moeilijk, maar je schrijft dat je het leuk hebt met nr1, maar toch is daar nr2, tja, bij mij is nr2 in mijn hart nr1, maar zoals gebleken hier op het forum kan je echt van 2 mannen houden,
Heb die vraag al eens eerder gesteld hier, maar zelf ben ik ervan overtuigd dat als nr1 mijn nr1 was geweest, nr2 nooit in beeld was gekomen, klinkt warrig he, mijn nr2 is ook precies het type man (uiterlijk) waar ik nooit op zou vallen, maar zeg nooit nooit, hi, maar ik hou van hem, hij is mijn zielsverwant.
Salle, nee, nooit heb ik het idee gehad dat mijn nr2 mij 'gebruikt', gelukkig niet, en ik heb bewondering voor je dat je het contact afhoudt,
Lenneke, hoelang duurt het nu bij jou, toch ook al zo'n 2 jaar denk?
Face, voor jou ook duim omhoog, je bent op de goede weg he,
Knipoogje, lekkere vakantie gehad,
Ladybird, ja, ik kom zijn vrouw ook regelmatig tegen, best wel raar, maak ook geen praatje,
Nu, heb mijn nr2 veel gezien de laatste maand, moet het maar weer even rustig aan doen, even afkicken want raak helemaal in de stress dat ie nu met zijn vrouw ergens heen is,haha,
wil zelf constant bij hem zijn, maar dat kan nog niet,
groetjes van Anna voor alle anderen
Heb die vraag al eens eerder gesteld hier, maar zelf ben ik ervan overtuigd dat als nr1 mijn nr1 was geweest, nr2 nooit in beeld was gekomen, klinkt warrig he, mijn nr2 is ook precies het type man (uiterlijk) waar ik nooit op zou vallen, maar zeg nooit nooit, hi, maar ik hou van hem, hij is mijn zielsverwant.
Salle, nee, nooit heb ik het idee gehad dat mijn nr2 mij 'gebruikt', gelukkig niet, en ik heb bewondering voor je dat je het contact afhoudt,
Lenneke, hoelang duurt het nu bij jou, toch ook al zo'n 2 jaar denk?
Face, voor jou ook duim omhoog, je bent op de goede weg he,
Knipoogje, lekkere vakantie gehad,
Ladybird, ja, ik kom zijn vrouw ook regelmatig tegen, best wel raar, maak ook geen praatje,
Nu, heb mijn nr2 veel gezien de laatste maand, moet het maar weer even rustig aan doen, even afkicken want raak helemaal in de stress dat ie nu met zijn vrouw ergens heen is,haha,
wil zelf constant bij hem zijn, maar dat kan nog niet,
groetjes van Anna voor alle anderen
woensdag 29 oktober 2008 om 16:57
donderdag 30 oktober 2008 om 12:11
quote:flamenco schreef op 29 oktober 2008 @ 18:03:
myownlife, waarom vraag je dit? zit je zelf in die situatie?
Ja. (Simpel antwoord, moeilijke situatie...)
Allebei geen kinderen, nooit getrouwd geweest, ik samenwonend, hij vrijgezel. Al jaren (ca. 8) om elkaar heen draaien. In het verleden ook sex gehad. Nu lijkt het serieuzer (hij vooral, ik was het al ). Volwassener. Nu geen sex zolang het duidelijk is wat we willen (zijn wens niet de mijne). Respect, elkaar beter leren kennen en keuzes maken.
Hij is mijn liefste en lekkerste, maar mijn vaste relatie is mijn duidelijkheid, beste vriend en m'n schatje. Ik had mijn toekomst al uitgezet met vaste vriend en nu komt dit er weer doorheen.
Dus: twijfel, onrust en verlangen en ik wil mijn vaste vriend niet kwetsen.
Maar ja: uiteindelijk wordt iemand gekwetst. Ik weet alleen nog niet wie....
myownlife, waarom vraag je dit? zit je zelf in die situatie?
Ja. (Simpel antwoord, moeilijke situatie...)
Allebei geen kinderen, nooit getrouwd geweest, ik samenwonend, hij vrijgezel. Al jaren (ca. 8) om elkaar heen draaien. In het verleden ook sex gehad. Nu lijkt het serieuzer (hij vooral, ik was het al ). Volwassener. Nu geen sex zolang het duidelijk is wat we willen (zijn wens niet de mijne). Respect, elkaar beter leren kennen en keuzes maken.
Hij is mijn liefste en lekkerste, maar mijn vaste relatie is mijn duidelijkheid, beste vriend en m'n schatje. Ik had mijn toekomst al uitgezet met vaste vriend en nu komt dit er weer doorheen.
Dus: twijfel, onrust en verlangen en ik wil mijn vaste vriend niet kwetsen.
Maar ja: uiteindelijk wordt iemand gekwetst. Ik weet alleen nog niet wie....
donderdag 30 oktober 2008 om 12:41
myownlife, hier ongeveer dezelfde situatie. Ik ben wel getrouwd en heb een dochter. Ik zit al heel lang met dit dilemma. Ik weet wel wat ik wil maar wil mijn nr1 niet kwetsen. Hoewel ik hem al heel erg gekwetst heb. Ik weet dat het voor nr1 ook veel beter zou zijn om eerlijk tegen hem te zijn en hem los te laten maar ik heb de moed niet.
Mijn nr2 is vrijgezel en heeft geen kinderen.
Mijn nr2 is vrijgezel en heeft geen kinderen.
donderdag 30 oktober 2008 om 12:55
@myownlife, flamenco en hehe,
ook mijn nr 2 is vrijgezel. Maar dringt absoluut niet aan op een relatie ofzo. Dat maakt me juist ook wel weer onzeker want diep in mn hart heb ik wel es t gevoel dat hij het allemaal wel prima vindt zo, lekker wel de lusten en niet de lasten, maar tegelijkertijd vind ik dat ook heel fijn want wil helemaal niet weg bij nr 1. wil gewoon nr 2 erbij! en ja ik weet dat ik nr 1 hiermee heeel erg kwets, maar ben hierin dan blijkbaar erg egoistisch en volg mn eigen gevoel ...
ook mijn nr 2 is vrijgezel. Maar dringt absoluut niet aan op een relatie ofzo. Dat maakt me juist ook wel weer onzeker want diep in mn hart heb ik wel es t gevoel dat hij het allemaal wel prima vindt zo, lekker wel de lusten en niet de lasten, maar tegelijkertijd vind ik dat ook heel fijn want wil helemaal niet weg bij nr 1. wil gewoon nr 2 erbij! en ja ik weet dat ik nr 1 hiermee heeel erg kwets, maar ben hierin dan blijkbaar erg egoistisch en volg mn eigen gevoel ...
donderdag 30 oktober 2008 om 15:18
@Flamenco
Wat is de reden dat je wel bij je man blijft? Een kind lijkt me een goede (redelijke) reden.
Hoe heb je je man nu al gekwetst? Weet hij er van?
Hoe lang ken je nr. 2 en hoe goed?
@Pinky8
Ik kan me voorstellen dat jouw nr.2 niet al te overtuigd overkomt als hij nooit aandringt. Geeft hij nooit aan dat hij meer met je zou willen?
Het is niet zo dat nr. 2 alles van eist, want hij is zelf ook nog wel druk met dingen. Het is wel zo dat we echt van elkaar houden na al die jaren en nu is het wel de bedoeling dat we een definitieve keuze gaan maken. Ik wil namelijk binnen een paar jaar wel kindjes (ben dus van 1975) en ik heb geen zin om met kinderen op en neer te slepen (indien te voorkomen).
Ik wil mijn nr. 1 eigenlijk helemaal niet kwijt. Ik zie hem als de papa van mijn (toekomstige) kindjes qua zekerheid en duidelijkheid (+ toch ook wel liefde!), maar helaas gaat mijn hart en al mijn dromen uit naar nr. 2 (die dan misschien toch mijn nr. 1 is?).
Alles wat ik voor nr. 2 zou willen doen (o.a. verhuizen naar de andere kant van het land) komt niet in me op voor nr. 1.
By the way: ik heb geen illusies dat de nr. 2 'beter' is omdat ik hem minder goed ken of dat we nog verliefd zijn.
Nr. 1 verdient gewoon een lieve vriendin die niet zo loopt te kl*ten en soms zelfs ruzie zoekt om er maar voor te zorgen dat ik hem de schuld kan geven van het eventueel verbreken van de relatie.
(Niet dat hij per definitie foutloos is hoor, maar niet te weinig grond om hem te 'ontslaan':))
Dank voor de reacties trouwens!!!
Wat is de reden dat je wel bij je man blijft? Een kind lijkt me een goede (redelijke) reden.
Hoe heb je je man nu al gekwetst? Weet hij er van?
Hoe lang ken je nr. 2 en hoe goed?
@Pinky8
Ik kan me voorstellen dat jouw nr.2 niet al te overtuigd overkomt als hij nooit aandringt. Geeft hij nooit aan dat hij meer met je zou willen?
Het is niet zo dat nr. 2 alles van eist, want hij is zelf ook nog wel druk met dingen. Het is wel zo dat we echt van elkaar houden na al die jaren en nu is het wel de bedoeling dat we een definitieve keuze gaan maken. Ik wil namelijk binnen een paar jaar wel kindjes (ben dus van 1975) en ik heb geen zin om met kinderen op en neer te slepen (indien te voorkomen).
Ik wil mijn nr. 1 eigenlijk helemaal niet kwijt. Ik zie hem als de papa van mijn (toekomstige) kindjes qua zekerheid en duidelijkheid (+ toch ook wel liefde!), maar helaas gaat mijn hart en al mijn dromen uit naar nr. 2 (die dan misschien toch mijn nr. 1 is?).
Alles wat ik voor nr. 2 zou willen doen (o.a. verhuizen naar de andere kant van het land) komt niet in me op voor nr. 1.
By the way: ik heb geen illusies dat de nr. 2 'beter' is omdat ik hem minder goed ken of dat we nog verliefd zijn.
Nr. 1 verdient gewoon een lieve vriendin die niet zo loopt te kl*ten en soms zelfs ruzie zoekt om er maar voor te zorgen dat ik hem de schuld kan geven van het eventueel verbreken van de relatie.
(Niet dat hij per definitie foutloos is hoor, maar niet te weinig grond om hem te 'ontslaan':))
Dank voor de reacties trouwens!!!
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:03
Myownlife; keuzes maken is altijd lastig. Zoals ik het lees (verbeter me als ik het niet goed heb), ligt jouw hart bij nr 2 en blijf je bij je nr 1 voor de vertrouwdheid/zekerheid die je bij hem hebt. Ik kan me dit goed voorstellen. Soms vraag ik mij af of ik niet alleen bij mijn nr 1 blijf om de vertrouwdheid en zekerheid die wij samen hebben. Ik ben wel degelijk gelukkig met hem, maar kan soms dagen alleen met mijn gedachten bij nr 2 zijn.
Pinky, waarom denk je soms dat je nr 2 alleen de lusten en niet de lasten wil? hebben jullie het wel eens over jullie gevoelens voor elkaar? Daar kun je mss ook een hoop uithalen. mijn nr 2 dringt ook nergens op aan, maar heeft zelf ook een vriendin (en 2 kids) dus situatie is niet hetzelfde. Ik vind dit juist wel fijn want dan hoef ik die keuze (nu) ook (nog) niet te maken. Ik weet niet wat ik zou doen als hij zou zeggen dat hij samen met mij verder wil. Er komt bij mij dan nog veel meer bij kijken (familie, werk/carriere, woonruimte). Wel spreken wij regelmatig over onze gevoelens voor elkaar en weet ik wel dat het bij mij niet alleen om de lusten gaat.
Pinky, waarom denk je soms dat je nr 2 alleen de lusten en niet de lasten wil? hebben jullie het wel eens over jullie gevoelens voor elkaar? Daar kun je mss ook een hoop uithalen. mijn nr 2 dringt ook nergens op aan, maar heeft zelf ook een vriendin (en 2 kids) dus situatie is niet hetzelfde. Ik vind dit juist wel fijn want dan hoef ik die keuze (nu) ook (nog) niet te maken. Ik weet niet wat ik zou doen als hij zou zeggen dat hij samen met mij verder wil. Er komt bij mij dan nog veel meer bij kijken (familie, werk/carriere, woonruimte). Wel spreken wij regelmatig over onze gevoelens voor elkaar en weet ik wel dat het bij mij niet alleen om de lusten gaat.
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:06
Hoi Anna
Ja het duurt al 2 1/2 jaar, terwijl wij daarvoor al 5 jaar langs elkaar heen gelopen met gevoelens naar elkaar toe. Die hebben we steeds weg gestopt. Totdat we steeds voorzichtig onze gevoelns naar elkaar hebben toegegeven. Het wordt ook steeds heftiger. We hebben er ook wel eens mee willen stoppen, maar dat lukte niet. We genieten van elkaar. Als we samen werken is de sfeer super. Ik merk aan hem dat hij ervan geniet, we hebben niet altijd lichamelijk kontakt hoor....Maar we kunnen ook zo heel goed met elkaar omgaan. Gisteren werkte ik alleen en kwam hij weer even langs. Hij kwam even iets brengen....jaja smoesjes. Hij liep naar achteren en liep tegen me te praten. Hij weet dat ik het dan niet kan horen. Ik liep naat achteren om te zeggen dat ik het niet kon horen. Hij pakte me vast en begon met me te kussen. Hij streelde me overal. Daarna ging hij snel weg. We hebben dan wel geen sex gehad, maar de gevoelens zijn duidelijk.
Hoe gaat het nu met jou Anna....kan je het nog steeds volhouden zo?
Groetjes en een dikke knuffel van Lenneke
Ja het duurt al 2 1/2 jaar, terwijl wij daarvoor al 5 jaar langs elkaar heen gelopen met gevoelens naar elkaar toe. Die hebben we steeds weg gestopt. Totdat we steeds voorzichtig onze gevoelns naar elkaar hebben toegegeven. Het wordt ook steeds heftiger. We hebben er ook wel eens mee willen stoppen, maar dat lukte niet. We genieten van elkaar. Als we samen werken is de sfeer super. Ik merk aan hem dat hij ervan geniet, we hebben niet altijd lichamelijk kontakt hoor....Maar we kunnen ook zo heel goed met elkaar omgaan. Gisteren werkte ik alleen en kwam hij weer even langs. Hij kwam even iets brengen....jaja smoesjes. Hij liep naar achteren en liep tegen me te praten. Hij weet dat ik het dan niet kan horen. Ik liep naat achteren om te zeggen dat ik het niet kon horen. Hij pakte me vast en begon met me te kussen. Hij streelde me overal. Daarna ging hij snel weg. We hebben dan wel geen sex gehad, maar de gevoelens zijn duidelijk.
Hoe gaat het nu met jou Anna....kan je het nog steeds volhouden zo?
Groetjes en een dikke knuffel van Lenneke
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:03
Lenneke,
Bij jou duurt het dus ook al heel lang en is het idd geen bevlieging, dus net als bij mij eerst jaren om elkaar heen gedraaid, en met heel veel gevoelens ook van beide kanten, niet alleen lichamelijk dus, ( wel heel fijn hi), tja, daar vraag je me wat, is het nog vol te houden, merk wel dat ik nu zelf zoiets heb van dat het weer steeds moeilijker is afscheid te nemen, vooral zoals afgelopen maand ik hem veel gezien heb, maar het is nu eenmaal zo, accepteren dat we nu nog niet samen verderkunnen, en blij zijn met de momenten die we hebben, en hij praat nu ook steeds meer over 'later', heerlijk , en we geloven daar echt in, onze tijd samen echt samen komt nog wel, al moeten we nog tien jaar wachten, hi,
Myownlife, welkom, het lijkt mij heel moeilijk als je nr2 vrijgezel is, en wat voel je als je met je hart 'kijkt' ipv verstand???
Knipoogje, mijn nr2 is ook zo gevoelig, heerlijk, we delen zoveel , gewoon de dagelijkse dingen, en hij denkt er ook altijd aan als ik 'iets' heb, vraagt er dan later naar of wenst me succes, heel fijn, die aandacht voor elkaar,
allemaal de groetjes weer van Anna
ps wie zijn nr2 is nu ook het totaal ander type man waarvan je dacht altijd op te vallen?
Bij jou duurt het dus ook al heel lang en is het idd geen bevlieging, dus net als bij mij eerst jaren om elkaar heen gedraaid, en met heel veel gevoelens ook van beide kanten, niet alleen lichamelijk dus, ( wel heel fijn hi), tja, daar vraag je me wat, is het nog vol te houden, merk wel dat ik nu zelf zoiets heb van dat het weer steeds moeilijker is afscheid te nemen, vooral zoals afgelopen maand ik hem veel gezien heb, maar het is nu eenmaal zo, accepteren dat we nu nog niet samen verderkunnen, en blij zijn met de momenten die we hebben, en hij praat nu ook steeds meer over 'later', heerlijk , en we geloven daar echt in, onze tijd samen echt samen komt nog wel, al moeten we nog tien jaar wachten, hi,
Myownlife, welkom, het lijkt mij heel moeilijk als je nr2 vrijgezel is, en wat voel je als je met je hart 'kijkt' ipv verstand???
Knipoogje, mijn nr2 is ook zo gevoelig, heerlijk, we delen zoveel , gewoon de dagelijkse dingen, en hij denkt er ook altijd aan als ik 'iets' heb, vraagt er dan later naar of wenst me succes, heel fijn, die aandacht voor elkaar,
allemaal de groetjes weer van Anna
ps wie zijn nr2 is nu ook het totaal ander type man waarvan je dacht altijd op te vallen?
vrijdag 31 oktober 2008 om 17:17
Wat is de reden dat ik wel bij mijn man blijf? Het verdriet dat hij zal hebben als ik hem verlaat. Twee keer heb ik tegen hem gezegd dat ik wil scheiden en twee keer heeft hij mij gesmeekt om hem nog een kans te geven (ik ga vreemd en hij vraagt mij hem nog een kans te geven). Hij is totaal geen onzeker of afhankelijk type. Twee keer kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om echt weg te gaan en heb beloofd dat ik het nog een keer wil proberen.
Nr2 en ik kennen elkaar al jaren, heel lang om elkaar heen gedraaid. Aan de ene kant beide bang dat de ander achter de gevoelens zal komen, aan de andere kant bang het contact te verbreken. Mijn man is een jaar geleden achter deze relatie gekomen, omdat het op mijn voorhoofd geschreven stond en ik er niet over kon liegen toen hij er na vroeg.
Al maanden geen intieme ontmoeting meer gehad met nr2 maar de gevoelens zijn aan beide kanten het zelfde. Hij wil heel graag met mij verder maar begrijpt hoe moeilijk het voor mij is mijn gezin te verlaten.
Ik weet gewoon niet hoe ik het aan mijn man kan vertellen.
Hier precies hetzelfde myownlife, ik zoek ook ruzie met mijn man om een reden te vinden om hem te verlaten. Maar dat werkt zo niet. Mijn nr1 is een hele goede echtgenoot en een nog betere vader. Ik heb ook geen illusies dat mijn nr2 wel de vuilnis buiten zal zetten of de afwas zal doen of nog meer van die onzin. We passen gewoon veel beter bij elkaar en wat ik voor hem voel heb ik nooit voot nr1 gevoeld. Wist zelfs niet dat zulke gevoelens bestonden.
Nr2 en ik kennen elkaar al jaren, heel lang om elkaar heen gedraaid. Aan de ene kant beide bang dat de ander achter de gevoelens zal komen, aan de andere kant bang het contact te verbreken. Mijn man is een jaar geleden achter deze relatie gekomen, omdat het op mijn voorhoofd geschreven stond en ik er niet over kon liegen toen hij er na vroeg.
Al maanden geen intieme ontmoeting meer gehad met nr2 maar de gevoelens zijn aan beide kanten het zelfde. Hij wil heel graag met mij verder maar begrijpt hoe moeilijk het voor mij is mijn gezin te verlaten.
Ik weet gewoon niet hoe ik het aan mijn man kan vertellen.
Hier precies hetzelfde myownlife, ik zoek ook ruzie met mijn man om een reden te vinden om hem te verlaten. Maar dat werkt zo niet. Mijn nr1 is een hele goede echtgenoot en een nog betere vader. Ik heb ook geen illusies dat mijn nr2 wel de vuilnis buiten zal zetten of de afwas zal doen of nog meer van die onzin. We passen gewoon veel beter bij elkaar en wat ik voor hem voel heb ik nooit voot nr1 gevoeld. Wist zelfs niet dat zulke gevoelens bestonden.
zaterdag 1 november 2008 om 17:34
Ik lees al een tijdje mee, aangezien ik sinds enkele maanden ook een nr 2 in mijn leven heb. Ik kan nog steeds niet geloven dat dit mij overkomt.
Ik lees hier vaak dat mensen zich bij de situatie hebben neergelegd, dat zij een soort rust gevonden hebben en genieten van de momenten dat je samen kunt zijn met nr 2. Mijn vraag hier is nu: Hoe hebben jullie die rust verkregen?? Ik ben alleen maar ontzettend onrustig en onstabiel van binnen hierdoor. Ik wil alles tegelijk en dingen die elkaar tegenspreken. Ik wil mijn nr 1 niet kwijt, hou erg veel van hem en ik wil hem niet kwetsen. Tegelijkertijd wil ik eigenlijk zo veel mogelijk bij mijn nr 2 zijn. Ik wil niet dat nr 2 zijn nr 1 verlaat, als hij zoiets uitspreekt benauwd mij dat, maar ik wil eigenlijk wel op nummer 1 staan bij nr 2. Eigenlijk wil ik stoppen met dit gedoe, maar ik wil dit gevoel wat ik voor nr 2 heb nooit meer kwijt!
Kortom, hoe herpak ik mijzelf? Ik voel mij totaal in de war, vreselijk verliefd en gelukkig en erg onzeker en sip tegelijk. Wie herkent dit?
Ik lees hier vaak dat mensen zich bij de situatie hebben neergelegd, dat zij een soort rust gevonden hebben en genieten van de momenten dat je samen kunt zijn met nr 2. Mijn vraag hier is nu: Hoe hebben jullie die rust verkregen?? Ik ben alleen maar ontzettend onrustig en onstabiel van binnen hierdoor. Ik wil alles tegelijk en dingen die elkaar tegenspreken. Ik wil mijn nr 1 niet kwijt, hou erg veel van hem en ik wil hem niet kwetsen. Tegelijkertijd wil ik eigenlijk zo veel mogelijk bij mijn nr 2 zijn. Ik wil niet dat nr 2 zijn nr 1 verlaat, als hij zoiets uitspreekt benauwd mij dat, maar ik wil eigenlijk wel op nummer 1 staan bij nr 2. Eigenlijk wil ik stoppen met dit gedoe, maar ik wil dit gevoel wat ik voor nr 2 heb nooit meer kwijt!
Kortom, hoe herpak ik mijzelf? Ik voel mij totaal in de war, vreselijk verliefd en gelukkig en erg onzeker en sip tegelijk. Wie herkent dit?
zaterdag 1 november 2008 om 19:17
@Rapido, welkom hier. Je zult veel herkenbare verhalen lezen hier! Jij zit nog in de beginfase en die is heftig! Alhoewel de fase waarin ik zelf nu zit minstens zo heftig is. Er zijn dagen dat ik ook rust heb. als ik alletwee gezien heb, en bij allebei is het goed, dan kan ik genieten. maar ook zijn er momenten dat ik nr 2 intens mis, toevallig is vandaag zo'n dag, dat ik maar blijf sms-en en maar steeds bevestiging wil enz. Heb hem net maar even gebeld en dat stelt me dan weer meer gerust. Hij snapt precies wat in me omgaat en dat is zo superfijn.
mijn nr 2 heeft overigens geen nr 1. woont alleen. dat is een iets andere situatie. ik zie hem iedere dag op het werk. En dat is zowel fijn als lastig...
Ik wens je veel sterkte toe. Het is een emotionele achtbaan waar je in zit.... dat is hier ook al veel gezegd, maar ozo waar!
big hug lfs P.
mijn nr 2 heeft overigens geen nr 1. woont alleen. dat is een iets andere situatie. ik zie hem iedere dag op het werk. En dat is zowel fijn als lastig...
Ik wens je veel sterkte toe. Het is een emotionele achtbaan waar je in zit.... dat is hier ook al veel gezegd, maar ozo waar!
big hug lfs P.
zondag 2 november 2008 om 08:43
Pinky8, dank je voor je lieve woorden! Ik herken inderdaad veel in de verhalen hier. Hoe lang is het al aan de gang bij jou?
Het gaat hier even helemaal niet zo lekker. We weten allebei dat we met onze nr 1 verder gaan. Hij lijkt hier meer rust in te kunnen vinden. Ik was de eerste die aangaf met mijn nr 1 verder te gaan, maar nu hij het ook zegt, doet het zo'n pijn. Ik kan alleen maar huilen en ik vind mezelf zo egoistisch. Zelf aangeven met mijn nr 1 verder te gaan, maar wel zwaar in de put als hij dat ook zegt. Ik snap er niets meer van. Het betekent overigens niet dat het voorbij is met ons....dat wil hij ook niet. Maar ik zie even niet hoe ik verder moet. Nou, ik heb weer even van me afgeschreven. Op naar een lange zondag....
Het gaat hier even helemaal niet zo lekker. We weten allebei dat we met onze nr 1 verder gaan. Hij lijkt hier meer rust in te kunnen vinden. Ik was de eerste die aangaf met mijn nr 1 verder te gaan, maar nu hij het ook zegt, doet het zo'n pijn. Ik kan alleen maar huilen en ik vind mezelf zo egoistisch. Zelf aangeven met mijn nr 1 verder te gaan, maar wel zwaar in de put als hij dat ook zegt. Ik snap er niets meer van. Het betekent overigens niet dat het voorbij is met ons....dat wil hij ook niet. Maar ik zie even niet hoe ik verder moet. Nou, ik heb weer even van me afgeschreven. Op naar een lange zondag....
zondag 2 november 2008 om 10:04
Rapido, welkom hier, hier kun je anoniem je gevoelens kwijt met 'lotgenoten',
Ik snap je helemaal, hoe kun je er rust in vinden? Zelf heb ik er rust ingevonden door te accepteren dat we gewoon nog niet verder kunnen met elkaar, wij willen nog geen 2 gezinnen in het verdriet storten, en ook als we dat doen, eerst elk zeker een jaar op onszelf gaan, want dan moeten we eerst op ons eigen beentjes zien te staan, we praten veel, heel veel over onze gevoelens, en jij hebt nu verdriet om wat hij gezegd heeft, terwijl je dat idd zelf ook zei, maar als hij het zegt, nee, dat doet pijn, eigenlijk wil je dat hij alleen JOU wilt, of zegt, eigenlijk wil ik met jou verder, maar wil mijn gezin nog niet verlaten, we willen niemand kwetsen, maar kwetsen uiteindelijk onszelf toch, rapido, je gedachten vliegen heen en weer nu, van de top in het dal en weer terug, zelf heb ik die 'rust' pas gevonden nadat het 2x 'uit' is geweest , weet nu dat hij ook niet zonder mij kan, en heb de situatie geaccepteerd zoals die is, raak niet gelijk in paniek als ik even niets hoor( soms nog wel hoor hi), en de 'bevestiging' die we soms allebei nodig hebben zoals Pinky ook schreef, die geven we elkaar, want we blijven allebei nog wel eens onzeker, maar dat komt omdat je in 2 verschillende werelden leeft, en elkaar niet elke dag ziet,'
rapido, echt, accepteren dat komt nog wel hoor, en maak je niet te druk, zelf even niets laten horen dan komt hij wel weer met berichtje , want uiteindelijk voelt hij hetzelfde hoor,
veel sterkte en idd lange weekenden he, knuffel van Anna
Ik snap je helemaal, hoe kun je er rust in vinden? Zelf heb ik er rust ingevonden door te accepteren dat we gewoon nog niet verder kunnen met elkaar, wij willen nog geen 2 gezinnen in het verdriet storten, en ook als we dat doen, eerst elk zeker een jaar op onszelf gaan, want dan moeten we eerst op ons eigen beentjes zien te staan, we praten veel, heel veel over onze gevoelens, en jij hebt nu verdriet om wat hij gezegd heeft, terwijl je dat idd zelf ook zei, maar als hij het zegt, nee, dat doet pijn, eigenlijk wil je dat hij alleen JOU wilt, of zegt, eigenlijk wil ik met jou verder, maar wil mijn gezin nog niet verlaten, we willen niemand kwetsen, maar kwetsen uiteindelijk onszelf toch, rapido, je gedachten vliegen heen en weer nu, van de top in het dal en weer terug, zelf heb ik die 'rust' pas gevonden nadat het 2x 'uit' is geweest , weet nu dat hij ook niet zonder mij kan, en heb de situatie geaccepteerd zoals die is, raak niet gelijk in paniek als ik even niets hoor( soms nog wel hoor hi), en de 'bevestiging' die we soms allebei nodig hebben zoals Pinky ook schreef, die geven we elkaar, want we blijven allebei nog wel eens onzeker, maar dat komt omdat je in 2 verschillende werelden leeft, en elkaar niet elke dag ziet,'
rapido, echt, accepteren dat komt nog wel hoor, en maak je niet te druk, zelf even niets laten horen dan komt hij wel weer met berichtje , want uiteindelijk voelt hij hetzelfde hoor,
veel sterkte en idd lange weekenden he, knuffel van Anna
