ik wil een ,kind hij niet

05-11-2008 17:29 157 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is weduwenaar met 2 kinderen,43 jaar

Zelf ben ik gescheiden en heb 2 kinderen.Ik ben 32jaar.

Mijn wens om samen een kind te hebben is zo groot dat dit gedurende de laatste 6 maand een dominante rol binnen onze relatie begint te spelen.

Ik ondernam al het onmogelijke om er samen uit te komen.

Thuis voel ik me zo ongelukkig.

Hij zou wel een kind met me willen maar het feit dat er al zijn kan hij niet aan.

Ik wordt gek van de gedachte dat onze verledens ons verder leven zo bepalen.
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:42:

[...]





ja dat komt door de druk van zijn familie



ik zou de reïncarnatie van die dode mama moeten zijn en dat kan toch niet



ze maakten me gek en de druk werd alsmaar groter...nu zie ik niemand meer en ze voelen dat hij wel bij me blijft



stom maar ik klampte me vast aan dat ongeboren kind...een nieuw begin...stom heJa, nogal. Je leeft als in een soap: van het ene drama naar het andere.
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte69 schreef op 05 november 2008 @ 19:45:

Ja, best wel stom, ja!

Ook vreselijk dat hij nu compleet van zijn eigen familie (of zijn voormalige schoonfamilie) vervreemt.

En ik kan me ook voorstellen hoe dat voor zijn kinderen moet zijn dat jij weigert om met hun eigen familie om te gaan.



zijn moeder weigerde om mij toe te laten en zeker mijn kinderen

ze waren altijd beleefd en voornaam maar voor haar 2 concurenten en ze zouden kunnen geld kosten



ik probeerde echt alles maar voelde me enkel welkom om de was en de plas te doen
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:45:

[...]





nee, ze pubert gewoon en als ze het naar haar zin heeft is alles ok en anders loopt ze naar oma om haar gelijk te halen



die zou ons moeten steunen en even contact opnemen maar ze steunt gewoon het arme kind...en dan verder...meer ruzie en stress om nadien weer met de dochter verder te gaan



ik was ooit ook zo'n puber en ken het nu ook wel



begrijpelijk maar volwassenen horen zoiets samen op te vangen en geen vijanden te zijn.



familie!!!!Ja? Was jouw moeder ook dood en had je vader binnen een jaar een nieuwe vriendin met 2 eigen kinderen waar hij (met jou) bij introk?
Alle reacties Link kopieren
quote:Parnell schreef op 05 november 2008 @ 19:48:

[...]





Ja, nogal. Je leeft als in een soap: van het ene drama naar het andere.vinden mijn vrienden ook maar ik zie hem graag en ik ben een doorzetter dus opgeven en loslaten is echt het laatste
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:49:

[...]





vinden mijn vrienden ook maar ik zie hem graag en ik ben een doorzetter dus opgeven en loslaten is echt het laatsteNu een kind nemen is geen doorzetten, maar jezelf expres in de problemen storten. En eigenlijk vind ik dat van die hele relatie van je, maar goed, als je er gelukkig van wordt moet je natuurlijk gewoon zo doorgaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Charlotte69 schreef op 05 november 2008 @ 19:48:

[...]





Ja? Was jouw moeder ook dood en had je vader binnen een jaar een nieuwe vriendin met 2 eigen kinderen waar hij (met jou) bij introk?





gescheiden ouders

mama had later een kind bij haar 2de man en papa heeft er nog 3 gehad en ik zie ze allemaal even graag



soms gaat het niet altijd zoals je wil in het leven



je moet vooruit en niet achterom blijven kijken en zielig zijn



mijn kinderen zijn ook niet meer bij hun papa zoals vroeger

hij woont 55km verderop en ze zien hem weinig



kan ik ook elke dag om treuren maar nee ik weiger

we moeten vooruit

gelukkig zijn en genieten van al de leuke dingen in het leven



we hebben het materieel goed en da s de dag van vandaag ook al veel
Alle reacties Link kopieren
nee, ik ben niet gescheiden, heb geen kinderen, reageer ook zelden trouwens.



De reden dat ik hier nu reageer is omdat ik WEL zo'n puber was. Namelijk een puber die een ouder verloor.......!!



Ik heb geen stiefouder als ''plaatsvervanger'' gekregen (wat natuurlijk nooit de plaats van je echte ouder inneemt).



Ik weet niet hoe ik daarop gereageerd zou hebben. Ik weet alleen dat het verlies van een ouder al hel genoeg was voor me. Dat is waarschijnlijk nog een veel ergere hel in het geval van jouw vriends dochter.

Die moet wennen aan een samengesteld gezin, nieuwe stiefmoeder... dat allemaal in slechts 2,5 jaar tijd....en dan wil jij er nog een kind bij nemen.



jouw uitspaak ''ik was ooit ook zo'n puber en ken het nu ook wel'' valt bij mij heel, heel erg verkeerd.......



Ik hoop dat je hier ook bij stil kan staan.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij wil je het verkeerde middel voor je doel gebruiken. jij wil meer eenheid met je man, een gevoel van samen ervoor gaan, samen een gezin opvoeden, liefde voor elkaar en elkaar onvoorwaardelijk steunen. Dit zijn factoren die er moeten zijn wil je samen kinderen opvoeden. Een kind krijgen gaat er niet voor zorgen dat deze factoren uit het niets opeens verschijnen. Integendeel, het zal het verschijnen van deze factoren zelf bemoeilijken.



Wat moet je dus doen: werken aan je relatie, werken aan je gezin (jij man en de 4 kids) en er met zijn5en iets van proberen te maken. Pas als dat op rolletjes loopt kan je erover denken aan nog een kindje te beginnen. Voor die tijd is zoiets gewoon onverantwoord. Je vlucht nu al het huis uit met je kindje van 3. Straks moet daar nog een baby bijkomen? En denk je dat die kinderen niet doorhebben dat er iets niet goed is? Nee hoor, werk aan wat je nu hebt, dromen over wat kan zijn brengt de dromen niet dichterbij de werkelijkheid!
Alle reacties Link kopieren
Ik moet ook écht even reageren hier.



Hier dus ook iemand die zich volledig kan verplaatsen in de puberdochter. Ik verloor mijn vader op heel jonge leeftijd. Vijf jaar later ontmoette mijn moeder een nieuwe man. Allebei drie kinderen.



Geloof me coupke: het verdriet om een verloren ouder is NIET na 2 1/2 jaar over. Het is nog steeds niet helemaal over. Het feit dat ik het met mijn nieuwe vader en stiefbroers zo goed kan vinden, komt voornamelijk omdat we niet met z'n allen in 1 huis hebben gewoond. Zijn kinderen waren (gelukkig) al wat ouder, bleven in zijn huis wonen. We konden allemaal langzaam aan elkaar wennen. Het feit dat het met mijn nieuwe vader zo goed klikt inmiddels, komt omdat hij in de beginjaren zich niet met onze opvoeding heeft bemoeit, maar mijn moeder overal in steunde. En zij hem. Afijn, ik kan er nog wel een heel epistel over schrijven, maar dankzij een hele wijze en lieve moeder en stiefvader, die heel veel van elkaar houden (de allerbeste lijm) en vooral, voorál mijn vader nooit uit beeld hebben laten verdwijnen. Er mocht altijd en op elk moment over hem gepraat worden, ook over de overleden vrouw van mijn stiefvader. Er hingen foto's van hen aan de muur.



Beetje warrig verhaal, maar nogmaals, het verdriet om een overleden ouder is niet na 2 1/2 jaar over. Het verdriet om een overleden kind gaat nooit over. Mijn opa en oma hebben het nooit verwerkt en verwenden ons ook gigantisch omdat ze hun overleden zoon in ons zagen.



Ik ben zó trots op mijn moeder en stiefvader hoe zij dat gefixt hebben. En als we met z'n allen bij elkaar zijn, zijn we echt één grote happy family en zie ik hoe gelukkig mijn ouders met elkaar zijn en met hun zes kinderen + aanhang + kleinkinderen.
Alle reacties Link kopieren
Helemaal niet warrig AiW.

Ik hoop dat TO nu eindelijk snapt dat er nog genoeg werk aan de winkel is in het gezin zoals het nu is voordat ze over een nieuw kind na gaat denken.

Ik heb zo te doen met haar stiefkinderen!
Alle reacties Link kopieren
En de rode draad in hun huwelijksplechtigheid was: we trouwen met z'n vieren.

Bij mijn ouders thuis hangen drie trouwfoto's aan de muur: mijn vader en moeder, mijn stiefvader en zijn eerste vrouw, mijn moeder en stiefvader.

En op bijzonder dagen, als we met z'n allen bij elkaar zijn (kerst, verjaardagen), brandt er altijd een kaarsje bij de foto's van mijn vader en de eerste vrouw van mijn stiefvader.



Sorry, moest dit er nog even aan toevoegen. Om duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat de overleden partner en moeder niet vergeten mag worden. Dat de nieuwe partner geen vervanging is,maar een toevoeging. Ofzoiets, ik hoop dat ik duidelijk kan maken wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Nogmaals AiW: heel duidelijk.

En voor mij is het nu ook duidelijk dat TO de afgelopen 1,5 jaar vooral bezig is geweest om haar vriend, zijn kinderen en de bijbehorende familie ervan te overtuigen om niet in het verleden te blijven hangen maar vooruit te kijken. Terwijl ze zo graag het verleden bij zich houden omdat hun geliefde dan nog steeds een beetje bij ze is. Maar dat mag niet van TO. En nu wil ze ze ook nog een nieuwe baby door de strot douwen.
Alle reacties Link kopieren
Nee zeker niet warrig Alice!



Zoals jij het beschrijft ben je heel warm opgevangen en kreeg je alle tijd om te wennen. En inderdaad, iemand niet vergeten, alle ruimte om te praten. Niet meteen in 1 huis wonen.

Verdriet heb je toch wel, maar voor jou waren de omstandigheden heel anders dan de situatie die coupke beschrijft.



Ik krijg gewoon de rillingen van uitspraken als ''die dode mama'' en ''ze pubert gewoon''

bah.... :(



Coupke, word er ooit wel gesproken over haar moeder? En het verdriet dat je vriend en zijn kinderen daarvan hebben?
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 18:49:

[...]





hij was 1 jaar weduwenaar en wij zijn 1.5 jaar intens samen





Wacht even hoor, hun moeder is pas twee-en-een-half jaar geleden overleden?

Leidende ouder? Oma 'verbrodde' ze?

"je moet vooruit en niet achterom blijven kijken en zielig zijn" Zielig zijn? ZIELIG???

Ik ga je door dit soort uitspraken echt een enorm onmens vinden. Sorry, maar ik heb niet het idee (al zeg je dat wel) dat je echt een empathisch vermogen hebt. Potdomme zeg, de moeder van dat meisje, die jij ook nog eens 'dode mama die tussen ons in staat' noemt is nog geen twee-en-een-half jaar dood!!!!!!! Midden in haar puberteit. een TOCH al zo moeilijke periode. En daar komt de nieuwe huppel van pa die na een jaar wel even de boel gaat bestieren en de lakens uitdeelt en een 'leidend' ouder gaat spelen. Ik ben al decennia geen 17 meer, maar zelfs bij mij zou je daar nooit mee wegkomen.



Sorry, ik heb me bedacht; ik weet het zeker. Ik vind jou een heel erg naar mens.

Wat jij hebt is simpelweg last hebben van jaloezie op de moeder van deze kinderen. Niet meer en niet minder.



Zo. Ga je schamen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan na deze bizarre discussie nog maar 1 ding hopen: hopelijk komt dat kind er niet!

Je bent een volwassen vrouw, gedraag je daar dan ook naar.
Alle reacties Link kopieren
En probeer in godsnaam een beetje liefde te geven aan je stiefkinderen, echte liefde vanuit je hart zoals je dat (hopelijk) aan je eigen kinderen geeft! Dus geef ze ook eens het voordeel van de twijfel en hou ze maar eens de hand boven het hoofd als ze zich onmogelijk gedragen.

Deze kinderen hebben geen moeder meer, snap dat nou toch!
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:45:

[...]





nee, ze pubert gewoon en als ze het naar haar zin heeft is alles ok en anders loopt ze naar oma om haar gelijk te halen



die zou ons moeten steunen en even contact opnemen maar ze steunt gewoon het arme kind...Yep, daar zijn oma's voor: om hun kleinkinderen schandelijk te verwennen, zéker als ze het moeilijk hebben!
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 19:53:

[...]



gescheiden ouders

mama had later een kind bij haar 2de man en papa heeft er nog 3 gehad en ik zie ze allemaal even graag



Ja maar dat is dus niet te vergelijken, want jouw vader is niet DOOD!!!

soms gaat het niet altijd zoals je wil in het leven

Ben jij wel helemaal fris???

je moet vooruit en niet achterom blijven kijken en zielig zijn

excuse me???? Zielig zijn???? Dat meiske heeft t zwaarste mee moeten maken wat je maar kan meemaken.. d`r moeder is overleden.... en dan kom jij, huppel ik wil mijn zin... die 11 jaar jonger is dan haar vader...en die perse een baby wil... je bent niet goed wijs!

mijn kinderen zijn ook niet meer bij hun papa zoals vroeger

hij woont 55km verderop en ze zien hem weinig



kan ik ook elke dag om treuren maar nee ik weiger

we moeten vooruit

gelukkig zijn en genieten van al de leuke dingen in het leven

Je hebt zelf gekozen voor een leven zonder de vader van de kinderen... en dat zal best een weloverwogen beslissing zijn maar nogmaals is het dus niet te vergelijken met de situatie van jouw vriend en zijn kinderen....

we hebben het materieel goed en da s de dag van vandaag ook al veel



Ik blijf erbij... je bent gewoon een hele grote egoist... ik hoop dat je vriend dit topic leest en ziet wat voor een raar persoon jij bent... en ik hoop dat dat meiske bij d`r oma een beetje steun vindt want jij bied haar die zeker niet....



ik heb echt de onbedwingbare behoefte om hier helemaal uit mijn plaat te gaan...echt... ze zouden je moeten opsluiten ofzo....
biol wijzigde dit bericht op 06-11-2008 09:53
Reden: toevoeging
% gewijzigd
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
quote:coupke schreef op 05 november 2008 @ 17:47:

de kids wonen thuis in en financieel is het zeker geen probleem.dat maakt het nog erger.

ik heb energie genoeg en zie ons kind als een verrijking, hij niet.

hij vindt dat we 5 jaar achteruit gaanIk snap wel dat jouw man het nu niet meer als een verrijking ziet. Hij heeft immers al 2 kinderen. Daarnaast heeft hij er nog 2 bij gekregen en een nieuwe liefde, jij. De moeder van zijn kinderen is er niet meer, natuurlijk kiest hij nu voor zijn kinderen. Ik begrijp heel goed dat hij niet weer 5 jaar in de luiers zijn en voor een kleintje te zorgen (achteruit gaan in zijn ogen). Hij wilt nu met jou verder, met jou genieten en met jou vooruit gaan. Een kind is ook niet zaligmakend. Eindelijk kan hij nu weer voor zichzelf en jou gaan. En een goede relatie is ook heel belangrijk. Ik heb het gevoel dat jij enkel een relatie hebt omdat je een nieuwe kind wilt, dan om het feit dat je jouw droomman gevonden hebt.
Alle reacties Link kopieren




Hahaha, het is vast heel ongepast, maar ik lig helemaal in een stuip door jouw reactie biol. Uit je plaat gaan kun je erg goed.

Moet er wel bijzeggen dat je in mijn ogen ook helemaal gelijk hebt.



Quote TO:

"We hebben het materieel goed, en dat is de dag van vandaag ook al heel veel"



Welja, als je maar geld hebt. Maakt het verlies van je moeder vast een stuk dragelijker....
The time is now
Alle reacties Link kopieren
sorry, ik had de pagina´s 2 tot 6 nog helemaal niet doorgelezen toen ik net hierboven reageerde.



ben ook echt een beetje in shock wat ik gelezen heb.

ik denk dat je het beste eerst aan jezelf kunt gaan werken voordat er een 5e kind bij komt. volgens mij ben je heel erg jaloers of wat dan ook. En verplaats je eens in de dochter van je nieuwe vriend en in zijn moeder. Zijn dochter is haar mama kwijt en de oma is haar dochter kwijt. tuurlijk staan die niet om zo´n naief en simpel mens als jij te wachten die wilt dat er niet naar het verleden wordt gekeken maar dat er verder wordt gegaan.



Als je echt van hem houdt en zijn verleden respecteert, dan ga je eerst aan een toekomst werken met je nieuwe vriend en jullie 4 kinderen. jij denkt enkel aan een nieuwe liefdesbaby, bah. je bent er niet eens voor zijn kinderen. die liefdesbaby komt ooit in de toekomst misshcien als je dat allebei wilt en de situatie stabiel en geulukkig is voor iedereen.

Ik hoop dat jouw nieuwe vriend zelf goed voor anti conceptie/voorbehoedmiddelen zorgt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Banba schreef op 06 november 2008 @ 10:09:





Hahaha, het is vast heel ongepast, maar ik lig helemaal in een stuip door jouw reactie biol. Uit je plaat gaan kun je erg goed.

Moet er wel bijzeggen dat je in mijn ogen ook helemaal gelijk hebt.



Quote TO:

"We hebben het materieel goed, en dat is de dag van vandaag ook al heel veel"



Welja, als je maar geld hebt. Maakt het verlies van je moeder vast een stuk dragelijker.... sorry banba, ga misschien wel erg tekeer...maar ik kan hier zo kwaad om worden.... ik zal me een beetje inhouden voortaan hihi...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Nee Biol, niet inhouden...! Helemaal gelijk... dit kan toch niet waar wezen??!!!
Alle reacties Link kopieren
quote:sonjaenthom schreef op 06 november 2008 @ 14:28:

Nee Biol, niet inhouden...! Helemaal gelijk... dit kan toch niet waar wezen??!!! Jammer toch dat iedereen zich zo inhoudt en niet gewoon zegt dat deze TO compleet mesjokke is en vastgezet moet worden in een dwangbuis. Oh, oeps, zeg ik het per ongeluk zelf...
Alle reacties Link kopieren
ja emmenn, ik zei t idd ook al... en iedereen hier denkt er t zelfde over... vandaar dat we to niet meer horen denk ik!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven