Relaties
alle pijlers
Maar WAT mis ik dan???
woensdag 7 januari 2009 om 14:13
Hallo, ben een gelukkig getrouwde vrouw van 45, huisje, boompje, beestje, full time baan, de hele ratteplan, gedoe met jongste zoon (18), een dochter (20) die een opleiding volgt. Een normaal sociaal leven, een fantastisch jaar achter de rug, 25 jaar getrouwd, gereist, ventje nieuwe motor, tot zover een ideaalplaatje.
Ik heb er tot ruim anderhalf jaar geleden een chatverhouding op nagehouden, bleef vooral bij chatten over en weer, dit heeft alles bij elkaar 5 jaar geduurd, ik heb er vroeger wel eens een topic over geopend, mijn man heeft er zelfs gereageerd, dit chatten kwam toendertijd abrupt tot een einde omdat mijn man erachter kwam, heb er toendertijd best verdriet van gehad, maar ben nooit meer in de gelegenheid geweest contact met hem op te nemen en ik wilde voor mijn man en gezin gaan, niet dat ik dat toen niet ging, aan mijn huwelijk heeft op dat chatten na weinig gemankeerd. Ik hoor menigeen denken, ja, ja, waarom hou je er dan 5 jaar lang een chatverhouding op na. (dat weet ik dus niet!).
Nu kon ik door een toevalligheid op mijn werk ineens op de chatsite waar ik vroeger veel met die ander chatte, ik weet niet waarom, maar ben gaan kijken of hij er toevallig nog steeds een account had, en verdomd, dat had hij, ik een berichtje achter gelaten en zo kwam het balletje aan het rollen, alles stiekum.
Ik wel met een schuldgevoel, als in waar ben ik mee bezig, maar wel nieuwsgierig genoeg ermee door te gaan. Tot van de week mijn man ineens voor me stond op mijn werk terwijl ik op die site was en ik me de pl**ris schrok. Ik heb me toen voorgenomen me niet meer zo te willen voelen en heb hem 's avonds opgebiecht dat ik weer contact had gezocht en er ook weer mee stop. Nou dit pakte op zijn zachts gezegd even anders uit dan ik verwacht had, zelf wilde ik het gebruiken om nu eens een goed gesprek te hebben over van alles. Hij is gelijk in zijn schulp gekropen alsof ik hem weer opnieuw bedrogen had. Die ziet en zag ons met elkaar in bed belanden, terwijl dit never nooit ook maar mijn bedoeling is geweest.
Er spelen onderhuids natuurlijk best wel dingen, we zijn allebei in de loop der jaren wat uitgedijt, roken allebei terwijl we dat eigenlijk niet willen, zouden meer moeten sporten, maar op de een of andere manier motiveren we elkaar niet er iets aan te doen, want het gaat toch best lekker zo?
Ik heb van mezelf geen vrienden, we hebben ze samen of het zijn zijn vrienden, geen apart persoon om onderhuidse spanningen tegenaan te kletsen en ze voor me te relativeren, ik lees mee op het forum en weet dat ik het goed heb.
Waarom ben ik het dan op deze manier aan het verkl*ten, waarom bespreek ik dingen in een chatbox die ik thuis zou moeten bespreken?
Wie herkent zich hier een beetje in, en wat heb je eraan gedaan, of vind je het wel goed zo ?
Ik heb er tot ruim anderhalf jaar geleden een chatverhouding op nagehouden, bleef vooral bij chatten over en weer, dit heeft alles bij elkaar 5 jaar geduurd, ik heb er vroeger wel eens een topic over geopend, mijn man heeft er zelfs gereageerd, dit chatten kwam toendertijd abrupt tot een einde omdat mijn man erachter kwam, heb er toendertijd best verdriet van gehad, maar ben nooit meer in de gelegenheid geweest contact met hem op te nemen en ik wilde voor mijn man en gezin gaan, niet dat ik dat toen niet ging, aan mijn huwelijk heeft op dat chatten na weinig gemankeerd. Ik hoor menigeen denken, ja, ja, waarom hou je er dan 5 jaar lang een chatverhouding op na. (dat weet ik dus niet!).
Nu kon ik door een toevalligheid op mijn werk ineens op de chatsite waar ik vroeger veel met die ander chatte, ik weet niet waarom, maar ben gaan kijken of hij er toevallig nog steeds een account had, en verdomd, dat had hij, ik een berichtje achter gelaten en zo kwam het balletje aan het rollen, alles stiekum.
Ik wel met een schuldgevoel, als in waar ben ik mee bezig, maar wel nieuwsgierig genoeg ermee door te gaan. Tot van de week mijn man ineens voor me stond op mijn werk terwijl ik op die site was en ik me de pl**ris schrok. Ik heb me toen voorgenomen me niet meer zo te willen voelen en heb hem 's avonds opgebiecht dat ik weer contact had gezocht en er ook weer mee stop. Nou dit pakte op zijn zachts gezegd even anders uit dan ik verwacht had, zelf wilde ik het gebruiken om nu eens een goed gesprek te hebben over van alles. Hij is gelijk in zijn schulp gekropen alsof ik hem weer opnieuw bedrogen had. Die ziet en zag ons met elkaar in bed belanden, terwijl dit never nooit ook maar mijn bedoeling is geweest.
Er spelen onderhuids natuurlijk best wel dingen, we zijn allebei in de loop der jaren wat uitgedijt, roken allebei terwijl we dat eigenlijk niet willen, zouden meer moeten sporten, maar op de een of andere manier motiveren we elkaar niet er iets aan te doen, want het gaat toch best lekker zo?
Ik heb van mezelf geen vrienden, we hebben ze samen of het zijn zijn vrienden, geen apart persoon om onderhuidse spanningen tegenaan te kletsen en ze voor me te relativeren, ik lees mee op het forum en weet dat ik het goed heb.
Waarom ben ik het dan op deze manier aan het verkl*ten, waarom bespreek ik dingen in een chatbox die ik thuis zou moeten bespreken?
Wie herkent zich hier een beetje in, en wat heb je eraan gedaan, of vind je het wel goed zo ?
die ik wilde bestaat al...
woensdag 7 januari 2009 om 15:45
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 15:42:
Nou ik vind dat als attribuut hem verzekerd dat er niks aan de hand is dat hij dat best ook serieus mag nemen. Het zegt ook wel iets dat hij haar dus niet vertrouwd kennelijk.
Zij heeft kennelijk behoefte aan praten en hij niet. Nou dat praten doet ze dan dus met een ander. Niks mis mee volgens mij.
En als hij dat zou accepteren dan neemt hij haar behoefte ook serieus. Geven en nemen.Als je het zelf defineert als chatverhouding ben je niet zomaar 'onschuldig' aan het kletsen met iemand op het internet....
Nou ik vind dat als attribuut hem verzekerd dat er niks aan de hand is dat hij dat best ook serieus mag nemen. Het zegt ook wel iets dat hij haar dus niet vertrouwd kennelijk.
Zij heeft kennelijk behoefte aan praten en hij niet. Nou dat praten doet ze dan dus met een ander. Niks mis mee volgens mij.
En als hij dat zou accepteren dan neemt hij haar behoefte ook serieus. Geven en nemen.Als je het zelf defineert als chatverhouding ben je niet zomaar 'onschuldig' aan het kletsen met iemand op het internet....
woensdag 7 januari 2009 om 15:46
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 15:42:
Nou ik vind dat als attribuut hem verzekerd dat er niks aan de hand is dat hij dat best ook serieus mag nemen. Het zegt ook wel iets dat hij haar dus niet vertrouwd kennelijk.
Zij heeft kennelijk behoefte aan praten en hij niet. Nou dat praten doet ze dan dus met een ander. Niks mis mee volgens mij.
En als hij dat zou accepteren dan neemt hij haar behoefte ook serieus. Geven en nemen.Ze heeft toch niet gezegd dat ze niet met hem kan praten? Denk dat ze het nu gewoon makkelijker vind om met die chat maat te praten, omdat dat niet confronterend is.
Nou ik vind dat als attribuut hem verzekerd dat er niks aan de hand is dat hij dat best ook serieus mag nemen. Het zegt ook wel iets dat hij haar dus niet vertrouwd kennelijk.
Zij heeft kennelijk behoefte aan praten en hij niet. Nou dat praten doet ze dan dus met een ander. Niks mis mee volgens mij.
En als hij dat zou accepteren dan neemt hij haar behoefte ook serieus. Geven en nemen.Ze heeft toch niet gezegd dat ze niet met hem kan praten? Denk dat ze het nu gewoon makkelijker vind om met die chat maat te praten, omdat dat niet confronterend is.
woensdag 7 januari 2009 om 15:52
Het dondert niet of hij of zij "gelijk" heeft. Als je dit leest:quote:attribuutje schreef op 07 januari 2009 @ 14:13:
Ik heb er tot ruim anderhalf jaar geleden een chatverhouding op nagehouden [...] , bleef vooral bij chatten over en weer, [...] omdat mijn man erachter kwam [...] ik wilde voor mijn man en gezin gaan [...] waarom hou je er dan 5 jaar lang een chatverhouding op na. (dat weet ik dus niet!). [...] ik weet niet waarom, maar ben gaan kijken of hij er toevallig nog steeds een account had [...] alles stiekum. [...]
Ik wel met een schuldgevoel, als in waar ben ik mee bezig, [...]Tot van de week mijn man ineens voor me stond op mijn werk terwijl ik op die site was en ik me de pl**ris schrok. [...]opgebiecht dat ik weer contact had gezocht [...] alsof ik hem weer opnieuw bedrogen had. [...] Ik heb van mezelf geen vrienden [...] geen apart persoon om onderhuidse spanningen tegenaan te kletsen [...] Waarom ben ik het dan op deze manier aan het verkl*ten, waarom bespreek ik dingen in een chatbox die ik thuis zou moeten bespreken?en dan als reactie niet verder komt dan "moet toch gewoon kunnen", dan geloof ik eerlijk gezegd niet dat je werkelijk iets gelezen hebt van wat TO schrijft.
Ik heb er tot ruim anderhalf jaar geleden een chatverhouding op nagehouden [...] , bleef vooral bij chatten over en weer, [...] omdat mijn man erachter kwam [...] ik wilde voor mijn man en gezin gaan [...] waarom hou je er dan 5 jaar lang een chatverhouding op na. (dat weet ik dus niet!). [...] ik weet niet waarom, maar ben gaan kijken of hij er toevallig nog steeds een account had [...] alles stiekum. [...]
Ik wel met een schuldgevoel, als in waar ben ik mee bezig, [...]Tot van de week mijn man ineens voor me stond op mijn werk terwijl ik op die site was en ik me de pl**ris schrok. [...]opgebiecht dat ik weer contact had gezocht [...] alsof ik hem weer opnieuw bedrogen had. [...] Ik heb van mezelf geen vrienden [...] geen apart persoon om onderhuidse spanningen tegenaan te kletsen [...] Waarom ben ik het dan op deze manier aan het verkl*ten, waarom bespreek ik dingen in een chatbox die ik thuis zou moeten bespreken?en dan als reactie niet verder komt dan "moet toch gewoon kunnen", dan geloof ik eerlijk gezegd niet dat je werkelijk iets gelezen hebt van wat TO schrijft.
woensdag 7 januari 2009 om 15:53
quote:attribuutje schreef op 07 januari 2009 @ 15:46:
Nee, rider, dat ziet hij niet als een beloning, ik zou dat als beloning zien. Kersje op de taart voor iets dat al lekker genoeg is an sich. Maw ik wil gewoon meer kersen denk ik.Jij zou het als beloning zien voor hem schreef je toch? Of bedoel je als beloning voor jezelf?
Nee, rider, dat ziet hij niet als een beloning, ik zou dat als beloning zien. Kersje op de taart voor iets dat al lekker genoeg is an sich. Maw ik wil gewoon meer kersen denk ik.Jij zou het als beloning zien voor hem schreef je toch? Of bedoel je als beloning voor jezelf?
woensdag 7 januari 2009 om 15:54
Emotioneel vreemdgaan is ook vreemdgaan.
Tegenwoordig permiteert men zich wel heel veel met het argument dat men alleen maar sociale contacten heeft via het internet en smsjes, maar het is feitelijk gewoon emotioneel vreemdgaan met een ander en je partner buitensluiten bij datgene wat je bezig houdt en opwindt.
Tegenwoordig permiteert men zich wel heel veel met het argument dat men alleen maar sociale contacten heeft via het internet en smsjes, maar het is feitelijk gewoon emotioneel vreemdgaan met een ander en je partner buitensluiten bij datgene wat je bezig houdt en opwindt.
woensdag 7 januari 2009 om 15:56
quote:Inkiepinkie schreef op 07 januari 2009 @ 15:54:
Emotioneel vreemdgaan is ook vreemdgaan.
Tegenwoordig permiteert men zich wel heel veel met het argument dat menr sociale contacten heeft via het internet en smsjes, maar het is feitelijk gewoon emotioneel vreemdgaan met een ander en je partner buitensluiten bij datgene wat je bezig houdt en opwindt.Als we er toch een Brede Maatschappelijke Discussie van maken, is het wel goed te bedenken dat er maar héél weinig culturen in de geschiedenis zijn geweest waar mannen en vrouwen NIET voor een fors deel, zeker op emotioneel vlak, nu niet bepaald hun heil binnen het huwelijk vinden/vonden.
Emotioneel vreemdgaan is ook vreemdgaan.
Tegenwoordig permiteert men zich wel heel veel met het argument dat menr sociale contacten heeft via het internet en smsjes, maar het is feitelijk gewoon emotioneel vreemdgaan met een ander en je partner buitensluiten bij datgene wat je bezig houdt en opwindt.Als we er toch een Brede Maatschappelijke Discussie van maken, is het wel goed te bedenken dat er maar héél weinig culturen in de geschiedenis zijn geweest waar mannen en vrouwen NIET voor een fors deel, zeker op emotioneel vlak, nu niet bepaald hun heil binnen het huwelijk vinden/vonden.
woensdag 7 januari 2009 om 15:57
woensdag 7 januari 2009 om 16:12
Kan iemand mij het verschil dan uitleggen tussen praten met een chatvriendje en met een goede vriend(in) IRL dus?
Alles wat op internet gebeurd is nog geen vreemdgaan.
Ze heeft al 5 jaar contact met dat vriendje en er is nog nooit iets fysieks gebeurd. Dat zegt toch al genoeg.
Ze praten alleen maar; niks mis mee toch.
Een hoop drukte om niks dus.
Alles wat op internet gebeurd is nog geen vreemdgaan.
Ze heeft al 5 jaar contact met dat vriendje en er is nog nooit iets fysieks gebeurd. Dat zegt toch al genoeg.
Ze praten alleen maar; niks mis mee toch.
Een hoop drukte om niks dus.
woensdag 7 januari 2009 om 16:13
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 16:12:
Kan iemand mij het verschil dan uitleggen tussen praten met een chatvriendje en met een goede vriend(in) IRL dus?
Alles wat op internet gebeurd is nog geen vreemdgaan.
Ze heeft al 5 jaar contact met dat vriendje en er is nog nooit iets fysieks gebeurd. Dat zegt toch al genoeg.
Ze praten alleen maar; niks mis mee toch.
Een hoop drukte om niks dus.en als je nu even diep adem haalt, en gaat lezen wat TO schrijft? Gewoon, even je stokpaardjes in de gang zetten, even le-zen.
Kan iemand mij het verschil dan uitleggen tussen praten met een chatvriendje en met een goede vriend(in) IRL dus?
Alles wat op internet gebeurd is nog geen vreemdgaan.
Ze heeft al 5 jaar contact met dat vriendje en er is nog nooit iets fysieks gebeurd. Dat zegt toch al genoeg.
Ze praten alleen maar; niks mis mee toch.
Een hoop drukte om niks dus.en als je nu even diep adem haalt, en gaat lezen wat TO schrijft? Gewoon, even je stokpaardjes in de gang zetten, even le-zen.
woensdag 7 januari 2009 om 16:16
woensdag 7 januari 2009 om 16:18
Ik zie het probleem niet zo hoor. Als jij en je chatvriend elkaar niet kennen, nog nooit elkaar hebben ontmoet en dat ook niet van plan zijn dat behoort die relatie voor mij tot de categorie "dromen en fantaseren". Ik vind dat dat moet kunnen. Je doet elkaar geen pijn als jullie alletwee jullie eigen privacygebied hebben, waar de ander niet mag komen. Het zou mij vreselijk benauwend lijken als zelfs je fantasieën nagegaan mogen worden door de ander.
Je hebt tegenwoordig browsers met een privacyknop; ik zou die voortaan gebruiken (en je man ook maar dat moet hij zelf weten).
Je hebt tegenwoordig browsers met een privacyknop; ik zou die voortaan gebruiken (en je man ook maar dat moet hij zelf weten).
woensdag 7 januari 2009 om 16:19
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 16:12:
Kan iemand mij het verschil dan uitleggen tussen praten met een chatvriendje en met een goede vriend(in) IRL dus?
.
Zal ik eens een poging doen ?
De kans is groot dat je tegen een onbekende , waarvan je vermoedt - in het begin althans - dat je elkaar nooit gaat zien , dat die gesprekken net even " dieper " ( en dan bedoel ik niet diepzinniger ) gaan dan de gesprekken die je met bekenden hebt .
Over vibrators , enzo . Er zijn geloof ik niet zo heel veel vrouwen van 45 die dat soort dingen onder het genot van een bakkie koffie en een tompouche bij de Hema gaan zitten bespreken . Maar via internet gaan de gesprekken na 10 minuten al de kant op van " waar hou jij van " ( en daar bedoelen ze ook niet de Kantonese of Italiaanse keuken mee )
Alsssssssss je dan besluit eens heel onschuldig af te spreken , en het je schrikt je niet meteen de pleuris het valt niet eens zo erg tegen klikt ook in real life , dan ga je ook niet over het weer beginnen .....
Kan iemand mij het verschil dan uitleggen tussen praten met een chatvriendje en met een goede vriend(in) IRL dus?
.
Zal ik eens een poging doen ?
De kans is groot dat je tegen een onbekende , waarvan je vermoedt - in het begin althans - dat je elkaar nooit gaat zien , dat die gesprekken net even " dieper " ( en dan bedoel ik niet diepzinniger ) gaan dan de gesprekken die je met bekenden hebt .
Over vibrators , enzo . Er zijn geloof ik niet zo heel veel vrouwen van 45 die dat soort dingen onder het genot van een bakkie koffie en een tompouche bij de Hema gaan zitten bespreken . Maar via internet gaan de gesprekken na 10 minuten al de kant op van " waar hou jij van " ( en daar bedoelen ze ook niet de Kantonese of Italiaanse keuken mee )
Alsssssssss je dan besluit eens heel onschuldig af te spreken , en het je schrikt je niet meteen de pleuris het valt niet eens zo erg tegen klikt ook in real life , dan ga je ook niet over het weer beginnen .....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 7 januari 2009 om 16:21
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 16:16:
Mijn partner heeft ook nooit geweten wat ik allemaal op mijn werk uitspookte. Niet dat ik daar vreemd en of dat het nou zo bijzonder was maar iedereen heeft toch ook een leven buiten je relatie.
Maar kennelijk is alles wat op het internet gebeurd eng en staat direct gelijk aan vreemdgaan.
LE-ZEN!
TO is toch duidelijk genoeg? Ze vraagt niet of Isolde55 vindt dat wat Isolde55 doet kan of niet kan, maar ze geeft vrij expliciet aan dat ze zelf bezig is met iets dat voor haar/haar relatie niet werkt.
Mijn partner heeft ook nooit geweten wat ik allemaal op mijn werk uitspookte. Niet dat ik daar vreemd en of dat het nou zo bijzonder was maar iedereen heeft toch ook een leven buiten je relatie.
Maar kennelijk is alles wat op het internet gebeurd eng en staat direct gelijk aan vreemdgaan.
LE-ZEN!
TO is toch duidelijk genoeg? Ze vraagt niet of Isolde55 vindt dat wat Isolde55 doet kan of niet kan, maar ze geeft vrij expliciet aan dat ze zelf bezig is met iets dat voor haar/haar relatie niet werkt.
woensdag 7 januari 2009 om 16:23
nja de een ziet er wel problemen in en de ander niet, dat is ieder voor zich.
Maar TO zegt dat zij zich er schuldig over voelt en weet dat zij tegenover haar man fout is. Haar man vind het niet leuk dat zij chat met een andere man, dus dan is het in hun relatie gewoon niet goed als dit gebeurd. Dan moet zoiets toch stoppen, en is het toch fout wat zij doet.
Dat andere er geen problemen mee hebben of in zien, dan heeft dat toch niks met hun relatie te maken.
Maar TO zegt dat zij zich er schuldig over voelt en weet dat zij tegenover haar man fout is. Haar man vind het niet leuk dat zij chat met een andere man, dus dan is het in hun relatie gewoon niet goed als dit gebeurd. Dan moet zoiets toch stoppen, en is het toch fout wat zij doet.
Dat andere er geen problemen mee hebben of in zien, dan heeft dat toch niks met hun relatie te maken.
woensdag 7 januari 2009 om 16:24
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 16:16:
maar iedereen heeft toch ook een leven buiten je relatie.
.Ik heb maar 1 leven . En dat omvat alles . Ik ben ook niet iemand anders - voor mijn partner - als ik zonder hem ben . Hij kent me , zoals ik BEN , niet zoals ik DOE .
maar iedereen heeft toch ook een leven buiten je relatie.
.Ik heb maar 1 leven . En dat omvat alles . Ik ben ook niet iemand anders - voor mijn partner - als ik zonder hem ben . Hij kent me , zoals ik BEN , niet zoals ik DOE .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 7 januari 2009 om 16:30
quote:blijfgewoonbianca schreef op 07 januari 2009 @ 16:19:
[...]
Zal ik eens een poging doen ?
De kans is groot dat je tegen een onbekende , waarvan je vermoedt - in het begin althans - dat je elkaar nooit gaat zien , dat die gesprekken net even " dieper " ( en dan bedoel ik niet diepzinniger ) gaan dan de gesprekken die je met bekenden hebt .
Over vibrators , enzo . Er zijn geloof ik niet zo heel veel vrouwen van 45 die dat soort dingen onder het genot van een bakkie koffie en een tompuche bij de Hema gaan zitten bespreken . Maar via internet gaan de gesprekken na 10 minuten al de kant op van " waar hou jij van " ( en daar bedoelen ze ook niet de Kantonese of Italiaanse keuken mee )En wat is daar mis mee dan? Is toch heerlijk dat je daar met chatten wel over kan praten. Dat heeft toch geen invloed op je relatie? Misschien heeft het zelfs een positieve invloed omdat je er dan IRL ook wat makkelijker over kunt leren praten.
[...]
Zal ik eens een poging doen ?
De kans is groot dat je tegen een onbekende , waarvan je vermoedt - in het begin althans - dat je elkaar nooit gaat zien , dat die gesprekken net even " dieper " ( en dan bedoel ik niet diepzinniger ) gaan dan de gesprekken die je met bekenden hebt .
Over vibrators , enzo . Er zijn geloof ik niet zo heel veel vrouwen van 45 die dat soort dingen onder het genot van een bakkie koffie en een tompuche bij de Hema gaan zitten bespreken . Maar via internet gaan de gesprekken na 10 minuten al de kant op van " waar hou jij van " ( en daar bedoelen ze ook niet de Kantonese of Italiaanse keuken mee )En wat is daar mis mee dan? Is toch heerlijk dat je daar met chatten wel over kan praten. Dat heeft toch geen invloed op je relatie? Misschien heeft het zelfs een positieve invloed omdat je er dan IRL ook wat makkelijker over kunt leren praten.
woensdag 7 januari 2009 om 16:32
quote:rider schreef op 07 januari 2009 @ 16:21:
[...]
LE-ZEN!
TO is toch duidelijk genoeg? Ze vraagt niet of Isolde55 vindt dat wat Isolde55 doet kan of niet kan, maar ze geeft vrij expliciet aan dat ze zelf bezig is met iets dat voor haar/haar relatie niet werkt.Ja en dus mag ik haar er niet van overtuigen dat ze verkeerd denkt? Dat ze zich nergens schuldig over zou horen te voelen omdat er niks aan de hand is?
[...]
LE-ZEN!
TO is toch duidelijk genoeg? Ze vraagt niet of Isolde55 vindt dat wat Isolde55 doet kan of niet kan, maar ze geeft vrij expliciet aan dat ze zelf bezig is met iets dat voor haar/haar relatie niet werkt.Ja en dus mag ik haar er niet van overtuigen dat ze verkeerd denkt? Dat ze zich nergens schuldig over zou horen te voelen omdat er niks aan de hand is?
woensdag 7 januari 2009 om 16:50
quote:isolde55 schreef op 07 januari 2009 @ 16:32:
[...]
Ja en dus mag ik haar er niet van overtuigen dat ze verkeerd denkt? Dat ze zich nergens schuldig over zou horen te voelen omdat er niks aan de hand is?Er is wél wat aan de hand, want haar man vind het wél erg. Dat er mensen zijn die dat niet vinden is prima, maar zij is getrouwd met iemand die dat wel erg vindt. En het lijkt me contructiever om daar iets mee te doen dan om hem ervan te gaan overtuigen dat het níet erg is. Helemaal omdat ze het zélf ook ziet als een stap te ver.
[...]
Ja en dus mag ik haar er niet van overtuigen dat ze verkeerd denkt? Dat ze zich nergens schuldig over zou horen te voelen omdat er niks aan de hand is?Er is wél wat aan de hand, want haar man vind het wél erg. Dat er mensen zijn die dat niet vinden is prima, maar zij is getrouwd met iemand die dat wel erg vindt. En het lijkt me contructiever om daar iets mee te doen dan om hem ervan te gaan overtuigen dat het níet erg is. Helemaal omdat ze het zélf ook ziet als een stap te ver.
woensdag 7 januari 2009 om 16:57
TO wat je mist zal je echt zelf moeten ontdekken het liefst samen met je man. Het klinkt een beetje alsof de leukigheid er vanaf is na 25 jaar. Tuurlijk is alles dan bekend en vertrouwd maar zie dat als een uitdaging. Het is makkelijk om leuk en gezellig en misschien wel een beetje spannend over te komen op iemand die je alleen maar virtueel kent. Probeer weer leuk, gezellig en spannend te zijn voor je man.
Dat je man er flink van baalt begrijp ik heel goed. Dat het vertrouwen dat misschien weer terug was weer weg is begrijp ik ook. Daar zal je ook weer keihard aan moeten werken om dat recht te krijgen. Spanning en uitdaging genoeg in je huwelijk op dit moment. Je moet het alleen durven oppakken.
Samen op de motor weg op de eerste voorjaarsdag en je laten gaan alsof je 18 bent, dat soort dingen. Maar ook samen praten en je over die drempel heenzetten.
Het tij kan weer keren TO maar daar moet je zelf wat aan willen doen, desnoods met hulp.
Dat je man er flink van baalt begrijp ik heel goed. Dat het vertrouwen dat misschien weer terug was weer weg is begrijp ik ook. Daar zal je ook weer keihard aan moeten werken om dat recht te krijgen. Spanning en uitdaging genoeg in je huwelijk op dit moment. Je moet het alleen durven oppakken.
Samen op de motor weg op de eerste voorjaarsdag en je laten gaan alsof je 18 bent, dat soort dingen. Maar ook samen praten en je over die drempel heenzetten.
Het tij kan weer keren TO maar daar moet je zelf wat aan willen doen, desnoods met hulp.
woensdag 7 januari 2009 om 17:04
quote:attribuutje schreef op 07 januari 2009 @ 16:52:
Je hoeft me niet te overtuigen isolde, ik weet dat het fout was, omdat ik er mijn man pijn mee heb gedaan, idd emotioneel vreemdgegaan. Hebben er al meer gezegd, draai de rollen eens om...
Wat is er dan zo vreselijk dat je wel met hem maar niet met je man hebt besproken?
Mijn punt is dat niemand het vreemdgaan vind als je met vrienden praat IRL maar op internet is het al gauw vreemdgaan.........ik vind dat nog steeds heel krom.
Je hoeft me niet te overtuigen isolde, ik weet dat het fout was, omdat ik er mijn man pijn mee heb gedaan, idd emotioneel vreemdgegaan. Hebben er al meer gezegd, draai de rollen eens om...
Wat is er dan zo vreselijk dat je wel met hem maar niet met je man hebt besproken?
Mijn punt is dat niemand het vreemdgaan vind als je met vrienden praat IRL maar op internet is het al gauw vreemdgaan.........ik vind dat nog steeds heel krom.
