JANUARI 2009

***Vanaf de tribune***



Oooh Marianne... Spannend maak je het hoor, ook voor de tribune, kunnen we al een wave inzetten?? Ik heb zelfs over je gedroomd vannacht.. (sorry kan er echt niets aan doen..)



Groetjes,

Sjaanie (feb. 2009)

JAAAAAAA, daar was 'ie dan vandaag; het eerste lachje! Drie keer vandaag al zelfs; ze heeft de smaak meteen te pakken!

Ik was met haar aan het 'spelen' en toen kreeg ik er al twee en toen ik later boven haar hing in de box lukte het haar nog een keertje. Het was een grote, brede tandeloze grijns met oogjes erboven die meeglinsterden.

Ik was al verliefd, maar dit is echt prachtig. Jank jank (nog steeds spelen die hormonen op hoor).

*zit ook op de tribune*



En en en en Marianne???? Spannend maak je het zo zeg!



Lily Lamb oh die dagen zijn heeeeeel erg he. Hoe lief je kind je ook is. Komt allemaal goed. Als je het niet vertrouwd ivm reflux dan zou ik even naar de huisarts of het cb gaan. Sterkte!



Groetjes Frans

(februari 2009 en zit vol spanning te wachten tot het stokje overgegeven wordt)

oeh, Marianne is de hele dag nog niet geweest.. Zou t?



O Lily, ik zou willen dat ik je kon adviseren, maar ik heb er nog geen ervaring mee. Gelukkig zijn er hier genoeg moeders die je misschien kunnen helpen. Sterkte meid!



Helena, o wat leuk, dat eerste lachje!! ZUCHT, ik wil ooooooook!!



Nee hoor Sam, t wordt niet mijn dag, al blijft mijn buik een beetje zeuren.

Sorry, sorry, sorry voor de spanning. Hier is echter nog steeds niets aan de hand. Heb het alleen een beetje druk gehad. Of eigenlijk een beetje druk gemaakt.



CTG vanmorgen was weer heel goed. En verder is alles nog steeds heel rustig. Had zelfs minder baarmoederactiviteit dan gisteren... Wel 2x in ruim 40 minuten. 1x tot 50 (yeah!) en 1x tot 35... En volgens mij kwam het ook nog omdat baby zo aan het bewegen was.



Toen moest ik best wel lang wachten bij de gyn. Had een andere dan gisteren. Jah, der Tceeteejee siet er sehr gut uit, ser gut. (Het is een duitse gyn). Das kan so nog wel eev'n aanhalten. Sehr gut... Dus ik zeg: ik zou morgen voor inleiding komen. Hij keek zeer bedenkelijk.. Tja. was soll ich daarvan sagen, siet doch sehr gut uit... (beetje fonetisch geschreven).



Ik denk: oh nee, morgen gaat door, wat er ook gebeurt. Het leek echt net of hij zo zou zeggen dat we daar nog wel even mee zouden kunnen wachten. Dus ik zeg: dat is gisteren afgesproken met Dr. X. O, nah, dan muss das maar turgaan. Dr. X haabt moggen auch dienst.

Pffff, gelukkig. Dus ik mag morgen om half 8 melden en dan eerst CTG en dan om 8 uur, als Dr. X er is, gel.



Ik zei later tegen mn zusje: ik dacht dat hij zou zeggen dat het nog niet hoefde. Ja, zei mn zusje, dat dacht ik ook. En zij had net vrij geregeld van haar werk, dus dat zag ze ook al de soep in gaan. Maar gelukkig: Dr. X ist da moggen... En die heb ik nu 4x gehad na de CTG's en dat is ook wel een doorpakker, dus daar ben ik wel blij mee.



Toen boodschappen gedaan, gegeten, mn moeder wat was gebracht, daar thee gedronken, nog naar de doe-het-zelf voor zo'n klemlamp voor op de commodeplank. Getankt en tijdschriften voor morgen gekocht.

De vissenkom verschoont, doekje over wc en de koelkast nog even gedaan. En mn ziekenhuistas toch nog maar even opnieuw ingepakt. Of eigenlijk uitgepakt, want ik had echt teveel ingepakt.



En nu jullie uit de spanning gehaald.



Ik zal even posten en dan de rest lezen.

Marianne! Goed nieuws, succes morgen!!

Lucia, dat heb ik steeds gezegd, dat er leuke baby's en mama's en publiek op de tribunes zit te wachten. Mn nichtje vavn 4 heeft al even weer tegen mn buik geroepen, dat hij nu toch wel moet komen. Maar mn olifantje heeft nog steeds geen zin, dus.



O Lily, knuffel voor jou hoor. Ik wil er nog niet aan denken dat ik er straks alleen voor sta. Struisvogelpolitiek, geloof ik. Of gewoon naief zijn. Ik weet dat het buffelen zal worden, maar ik zie er nog steeds niet tegenop. Na de zoveelste slapeloze nacht zal het wel anders zijn, neem ik aan...



Zielig hoor dat Lola zoveel spuugt. Zowel voor haar als ook voor jou. En dat van het ademhalen klinkt ook best eng. Babytjes maken altijd wel vaak gekke geluidjes dat je meteen boven de wieg hangt.

En dan zijn er ook nog mensen die zeggen: kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen. Dus ja, das onze voorland...



Een achterneefje van mij had ook reflux, en die is er toen aan geopereerd. Of eigenlijk was het maar een kleine ingreep, maar toen was het wel over.



Helena, wat mooi. Heerlijk hoor.



Mijn buik zeurt niet eens meer. Volgens mij heeft ie het helemaal opgegeven. Alleen af en toe wat harde buik. En een royaal bewegende baby... Ben heel benieuwd wat er morgen gaat gebeuren.

Wat dat betreft kun je het beter hebben zoals Wen. Totaal onverwacht en dan iets voor de uitgerekende datum, want dat is toch de datum waarop je je in eerste instantie op richt.



En elke dag naar het ziekenhuis is leuk, omdat je dan weet dat het goed met de baby gaat, maar het ook weer niet leuk, want kost je zo ruim anderhalf uur.



Dus ik ga voor actie morgen!!!



Ik had via mn mobiele telefoon nog geprobeerd in te loggen hier op forum, maar dat lukt niet. Ik geloof dat ik wel op hyves kan via mn mobieltje, dus als dat gaat en het gaat met mij, zal ik proberen af en toe iets te melden op hyves. Dat mag dan hier wel doorverteld worden. Voor de mensen op de tribune.



Dank voor alle belangstelling en medeleven!!!

Oh Marianne, wat spannend! Heel veel sterkte morgen. Hoop dat het allemaal lukt!

Wen, leuk om je bevallingsverhaal te lezen en dan speciaal een vaginale stuitbevalling. Je hebt het er goed vanaf gebracht zeg!

Evince, jij ook al zo snel thuis na een keizersnede. Goed teken!

Ik lees wat verhalen over minder roze wolken.... Lily, dat is heftig zeg met dat spugen en slecht slapen. Ik heb helaas geen advies, ben zelf nog volop bezig te ontdekken wat de beste aanpak is voor allerlei dingen. Voyager, jij hebt het ook nog steeds zwaar lees ik. Hopelijk gaat het met jou ook snel wat beter.

Ik heb ook wat moeite met het praten over een 'roze wolk'. Ik ben er denk ik gewoon te nuchter voor. Ik geniet volop van de kleine hoor maar het is ook gewoon af en toe zwaar en het moederschap is de drukste 'baan' die ik ooit gehad heb! Ik begin langzaamaan meer een patroon te zien in haar slaap en waakgedrag. Vaak huilt ze 's avonds tussen 9 en 12 veel, maar dat betekent dan wel dat ze 's nachts goed doorslaapt. Vannacht bijv van 12 uur tot 7 uur 's morgens! Als ze die huilperiode 's avonds niet heeft dan zit ik vaak de hele nacht op..... Tja, wat heb je dan liever? Ik hoop dat dat huilgedrag 's avonds laat dus toch een keer minder wordt en er dan een goede nacht op volgt! Overdag is ze trouwens altijd een engeltje. Slaapt meestal en wordt zo om de 2,5/3 uur wakker om te drinken.

Helena, zo'n eerste lachje lijkt me ook prachtig,,,, kan me voorstellen dat je dan wel weer even op een roze wolk zit!

Kitty, ik denk ook dat het zwaar is hoor. De roze wolk zit 'm denk ik vooral in het feit dat het een kindje van jou en je partner is. Iets wat in liefde is gemaakt. Nieuw leven, toekomst. Iets waardoor je zelf niet meer de belangrijkste persoon op deze wereld bent. Maar daarachter gaan natuurlijk ook heel veel zorgen schuil, of je het allemaal wel goed doet, of het een leuk mens zal worden, dingen die je goed doet, dingen die je niet goed doet. En idd vooral als ze nog zo klein zijn, dat je eigenlijk maar moet raden wat er precies is. Ik ken iemand die zei de eerste dag al: het is mijn kind en ik ken mn kind toch het beste (en ze wou dus ook van niemand advies aannemen.) Maar daar geloof ik echt niet in. Dus ik zou zeker adviezen aannemen van ervaren mama's (zoals mn moeder, zus en vriendin.) Ook omdat ik weet wat zij er zelf van bakken en dat gaat aardig goed, moet ik zeggen.

Marianne ik wens je heel veel succes morgen. Ik zal (tussen de voedingen, luiers, bezoekjes en een koortsige 2-jarige door) de hele dag voor je duimen. Gelukkig dat morgen dr. X weer dienst heeft, je moet er toch niet aan denken dat ze je nog weer door hadden laten lopen.



Go girl!

Belletje, dank je wel. Nee, daar had ik echt niet aan moeten denken. Beterschap met je 2-jarige!

Marianne, vanaf de tribune wil ik je morgen heel veel succes wensen, dat je morgen dan eindelijk die trotse mama mag worden!!.

Heel veel succes Marianne voor morgen! Ik hoop echt dat de gel z'n werk gaat doen.



Kitty; heb al eens een draagdoek geprobeerd voor de avonden? Een huilende baby heeft niks met een roze wolk te maken nee. En weinig slaap ook niet. Een draagdoek helpt hier echt heel goed als ze maar blijft huilen. En daarna lijkt ze ook beter te slapen. Hoe dat kan weet ik ook niet.

Succes! Van 24:00 tot 7:00 slapen; dat is wel heerlijk hoor! Er is dus hoop.....

Sinds zaterdagmorgen 11 uur zijn Jonne en ik weer thuis. Omdat het een lekkere flinke baby is (ik kan geen andere maken) moesten we een poosje in het ziekenhuis blijven. Het klinkt gek want je zou zeggen dat zo'n bolle genoeg heeft om bij te zetten maar juist de dikkerds hebben vaak een schommelend glucosegehalte in het bloed. Er wordt dan minimaal drie keer bloed geprikt (met steeds een paar uur ertussen) om te checken of dat goed zit. Omdat de laatste check om tien uur 's avonds zou zijn is besloten (in overleg met ons hoor) om Jonne en mij een nachtje in het zkh te houden.



Maar dat willen jullie natuurlijk helemaal niet weten, jullie willen bloed en barendsnood en scheuren en knippen ect. (oeps, sorry voor de dames die nog moeten).



Goed, in mijn laatste post voor de bevalling was de vk voor de eerste keer hier geweest en had ik 2 cm. ontsluiting. Rond half negen was de vk weer terug hier, toen slechts 1 cm ontsluiting erbij. Dat was dus flink balen voor mij want ik vond dat ik al heel goed bezig was geweest met wegzuchten enzo. In overleg besloten om het nog even aan te zien om te proberen om in de rust van thuis nog wat meer ontsluiting te krijgen (het alternatief was meteen naar het ziekenhuis, ruggeprik en vliezen breken om de boel te bespoedigen). Al vrij snel heb ik besloten om toch naar het ziekenhuis te gaan, ik vond de weeen te heftig worden en het wegzuchten werd zwaar. Ik had mijn vorige bevalling in gedachten, toen heb ik zo gevochten tegen de pijn van de weeen en kreeg niks weggezucht en ik was bang dat het nu weer zo zou gaan. Eenmaal in het ziekenhuis werd ik overgedragen aan de gyn (jong ventje, bizar dat artsen tegenwoordig rechtstreeks van de havo lijken te komen, of is het vooral dat ik een ouwe taart ben) en werd ik langzaamaan klaargemaakt voor de ruggeprik. Het was erg druk op anesthesie vanwege een aantal spoedgevallen dus het duurde even voordat ik aan de beurt was. En ondertussen zuchten en puffen en dat lukte ondanks de pijn best goed. Wel lekker intiem samen met manlief in de verloskamer niet constant 5 man om m'n bed zoals de vorige keer. Manlief deed het goed door stevig op m'n onderrug duwen want ik had erg pittige rugweeen.

Helaas was het dus beredruk op de afd. anesthesie dus hebben we samen heel wat zucht- en pufwerk gehad voor ik om 12 uur op weg kon voor de prik. Om 12.30 uur was ik terug op de kraamkamer met aan de rechterkant van mijn lijf geen centje pijn meer, helaas was de linkerkant niet geheel gevoelloos dus het puffen ging door maar de scherpste kantjes waren er aan die kant wel af. Omdat ik nog niet voldoende ontsluiting had hebben ze tot 13.45 gewacht met het breken van de vliezen maar daarna ging het ook als de brandweer. Na het breken van de vliezen werden we weer even alleen gelaten maar ik kreeg bijna onmiddelijk persdrang. En daar was niet tegenop te zuchten, puffen of schreeuwen. Dus meteen gebeld dat er iemand moest komen. Ik voelde gewoon dat hij er bijna was, toen heb ik manlief even laten kijken en die bleek heel koelbloedig en zei dat er nog niets te zien was (maar hij zag de haartjes dus al, ik hoop dat hij dat beeld ooit weer van zijn netvlies krijgt anders vrees ik voor ons liefdesleven ;-() om mij gerust te stellen maar hij heeft vervolgens wel net zo lang op het rode knopje staan drukken tot de arts er was. Arts en assistente zijn vervolgens snel in hun schort geschoten. Om 14.05 uur mocht ik voorzichtig mee persen en om 14.08 had ik mijn mooie kleine mannetje op mijn buik.



Ik ben zo goed als ongehavend uit de strijd gekomen, een klein stukje ingescheurd en dus een paar kleine hechtingen waar ik nauwelijks iets van voel. Vrijdag was ik echt high van het hele gebeuren, ik voelde me alsof ik nog een marathon kon lopen. Inmiddels voel ik wel dat ik een behoorlijke prestatie heb moeten verrichten maar eigenlijk voel ik me gewoon goed. Onze kraamhulp is oke, ik kan het redelijk hebben dat ze in mijn huis rondscharreld en ze zorgt heel goed voor mij en Jonne. De kleine man doet het goed, vooral overdag slaapt, eet en poept hij braaf. 's nachts is het wisselend, afgelopen nacht was een groot drama tot vijf uur was hij aan het spoken en naadloos daarop aangesloten werd onze oudste wakker. Oudste vind het allemaal wel leuk zo'n broertje maar de drukte en alle veranderingen in combinatie met een verkoudheid en koorts maakt dat hij niet al te best slaapt en wij dus ook niet.



Sinds gisteren ook stuwing in m'n borsten die bovendien lekken, alsof mijn lichaam me nog eens erop wil wijzen dat de mogelijkheid voor bv er echt wel was. Ik heb namelijk besloten om geen borstvoeding te gaan geven, o.a. omdat het bij zwaardere babies van groter belang is dat ze voldoende voeding krijgen om op gewicht te blijven en geen schommelende bloedsuikerspiegel te krijgen. Bij bv weet je dat nooit zeker, en eerlijk is eerlijk ik zag heel erg op tegen alle troubles. Ik heb heel erg zware borsten en dat maakt het geven van bv er niet makkelijker op.

Ik heb een behoorlijk dubbel gevoel over het geven van fv, ik ben heel blij met de rust die het geeft omdat we zeker weten dat Jonne voldoende voeding krijgt en dat ik niet steeds aan het tobben ben om m'n kind goed aan de borst te krijgen. Maar ik voel me ook slecht omdat ik weet dat ik op zich voldoende melk zou hebben en ik mijn kind dus niet "het beste" geef. Het gekke is dat alle "deskundigen" (mijn huisarts, de verloskundige en de kraamhulp) volledig achter mijn beslissing staan.

"Mooi" verhaal, Belletje, in de zin van dat je het mooi hebt beschreven allemaal. En volgens mij wel een goede bevalling om op terug te kijken. Gelukkig dat de bloedsuiker goed is van Jonne. Ik hoop trouwens ook voor je dat man dat beeld weer kwijt raakt...



Je dubbel gevoel over flesvoeding/borstvoeding begrijp ik heel goed!

Ik heb best wel een beetje een apart gevoel van binnen. Dat ik morgen mss mama ben. Begint nu een beetje door te dringen.



Ik ga zo nog even douchen, en hoop op die hete douche toch lekker te kunnen slapen.



Tot gauw.



Lieve groetjes Marianne

Dat lijkt me ook een heel vreemd gevoel Marianne, het afwachten is afgelopen, het einde in zicht.

Hopelijk lukt het allemaal snel, na dit lange wachten heb je wel een vlotte bevalling verdiend. Veel succes! Ik hoop dat je lekker slaapt vannacht.



Verder erg moe, dus ik ga snel naar bed.

Oh en heerlijk he die lachjes Helena, hier genieten wij er ook al enkele dagen van. Ze kan tegenwoordig ook zo heerlijk helder en verwonderd om zich heen kijken...

Marianne, heel veel succes morgen!



Lily hopelijk gaat het snel beter...



Ik vlieg hier even heel snel langs, zo'n kleintje vraagt echt al je tijd en aandacht (die ik heel graag geef!)



Lily, ik was er volledig vanuit gegaan dat ze normaal lag. 't Was dus nogal een verrassing om pas bij 5/6 cm te horen dat het een stuitertje was. Maar omdat ik al zo bang was voor de pijn, was het eigenlijk wel het beste zo. Geen tijd om te stressen! En omdat je er naar vraagt : niet uitgescheurd, maar geknipt. Ik heb nog geprotesteerd (omdat de fysiotherapeute had gezegd dat ik beter kon scheuren dan laten knippen ivm de bekkeninstabiliteit / licht hypermobiel zijn), maar er werd mij door een strenge gynaecologe (die me fantastisch heeft begeleid!) te kennen gegeven dat dát eventjes geen keuze was. Niets van gevoeld trouwens, ook van het hechten niet, en ook nu amper last van.



Ik zet even een fotootje op de Hyve (voor de meelezers die wel op mijn eigen Hyve kunnen, daar staat hij ook!) van Bloemetje!

*nog iemand van de tribune*



Marianne je zal nu wel zo'n beetje in het ziekenhuis zijn, maar wil je vanaf hier toch nog ff heeel veel succes wensen en heeeeeel veel sterkte en ik hoopdat je een prachtig ventje vandaag op de wereld mag zetten!

Lieve Marianne, jij bent nu in het ziekenhuis en ik hoop dat jij de nieuwe man in je leven snel mag ontmoeten!



Belletje, mooi verhaal zeg! En nu lekker genieten van je nieuwe gezinslid! En wat betreft de bv/fv; doen wat goed voelt voor jou en maak jezelf niet gek. je kiest hier niet voor niets voor.



Wen, wat een snoepje! *zucht*



Hier is Lola de kanjer van de babies want van 21 tot 1 geslapen (en ik ook) en van 1.45 tot 05.00 geslapen (en ik ook) én van 05.20 tot 08.00 geslapen (en ik ook).

Geen drama's bij het inslapen het ging goed! En nu ziet alles er zonniger uit!



Straks komt de wijkverpleegkundige, ben benieuwd!

hello, hier de moeder nog zonder baby . gisteren de hele dag niets gedaan, als een soort boedha gewacht totdat de weeën in zouden zetten, mais non!! vandaag dus lekker een druk dagje, huis weer een beetje soppen, lekker uit lunchen met man en kind, naar de verloskundige en nog even een wasje opvouwen. wie weet zet het meer zoden aan de dijk. en anders maar niet.



lil, dat klinkt alweer een stuk positiever!! nachtrust is zoooooo belangrijk!!



ik heb gisteravond alleen maar tv gekeken (over voorland gesproken: desperate housewives...) en zodoende niet in de gelegenheid geweest marianne veel succes te wensen. en nu is ze natuurlijk al bezig, hoop ik voor haar.



marianne, zet hem op!!!!

Dag allemaal,



even snel want ik ga zo naar het weeg-inloop-spreekuur op het consultatiebureau.

Lily. Fijn dat het vannacht beter ging. Wel vervelend dat ze zoveel spuugt. Misschien moet ze wennen aan jouw voeding die wellicht wat zwaarder of dikker is geworden? Schijnt nl. dat borstvoeding zich steeds aanpast hoe ouder het kindje wordt. En Johannesbroodpitmeel gaven wij ook bij onze eerste die ook spuugde als een gek. Moet je helaas wel flesjes geven. Sterkte ermee en anders gewoon ff langs de huisarts hoor!



Marianne. Heel veel sterkte. Jee wat laat die kleine je in spanning.



Ik ben benieuwd hoe zwaar hij is. Vorige week dinsdag was hij 3220. 200 gram boven geboortegewicht dus in 2 weken 200 gram aangekomen (inclusief eerst afvallen en toen weer aankomen). Ik hoop zo dat hij goed groeit!



Het lijkt er wel op. Nu hij iets ouder is (3 wk) krijgt hij wel iets meer krampjes en is hij vaker wakker na een voeding. Ook vannacht kwam hij helaas vaker. Maar ik ben bang dat dit er voorlopig bij blijft horen. Wel vermoeiend hoor.

Aan de borst drinkt hij korter maar nog steeds vrij lang. Ik ben zo een half uur tot 3 kwartier bezig met een voeding. Ik geef dan wel 2 borsten.



Hij heeft ook al 2 keer uit een flesje gedronken. Meteen de eerste keer gepakt en binnen 10 minuten leeg. Is dan toch wel een stuk makkelijker hoor. Ik nijg er bijna toe om daar naar over te stappen als het voeden zo lang blijft duren. Alleen kolf ik nog zo weinig. Ca. 20/30 ml in 10 minuten met de hand.



maar het is zo zonde omdat hij het zo fijn vindt aan de borst en ik nergens last van heb. Geen kloven e.d... Ff doorzetten dus.

Zeker als ik het verhaal van Voyager lees. Hoe gaat het nu? Nemen de kloven al wat af? Las ook je berichtje op het topic over borstvoeding.



Later meer. Nu ff weg.



doei

nikiet

Dames, hoe heet dat nieuwe wondermiddel tegen krampjes nu ook al weer, ik heb zitten zoeken maar kan de naam niet meer vinden. Tot nu toe heeft Jonne weinig last maar ik ben de grote problemen liever voor en inmiddels was het toch al twee keer raak.



Ook hier een goede nacht gehad, zou de kleine man het om de dag doen? Een voeding om 23 uur geslapen tot 03.00 toen een voeding daarna weer netjes gaan slapen en vervolgens om 07.00 wakker. Ik voel me dus heel erg veel beter dan gisteren.



Hier doen we niet aan roze wolken (dan kan ik er ook niet afvallen) ik ben onvoorstelbaar blij met mijn kleine mannetje en vind het hebben van twee kindjes een heel rijk bezit (voor zover je van bezit kunt spreken) maar zorgen voor een kleine baby is ook erg hard werken en aan slechte nachtrust ga je helemaal kapot. En het moment dat je je eerste kind in je armen hebt is ook het moment dat je nooit meer echt zorgeloos kunt zijn. Toch zou ik als ik 5 jaar jonger was absoluut voor een derde gaan.

hai, hai,



Jippie. Hij is weer 190 gram gegroeid in een week! Hij weegt nu 3410! Bij geboorte 3020 en hij is 3 wk oud.



Heel herkenbaar de verhalen over borstvoeding, gebroken nachten etc.



Björn lijkt het om en om te doen. De ene nacht steeds 4 uur ertussen zoals Belletje schrijft hierboven. En de andere weer om de 2 á 2,5 uur...



Maar hoort er gewoon bij. Mooi geschreven Belletje.

Het hebben van een kind, 1 of 2 is inderdaad heel bijzonder. Iets wat helaas niet iedereen gegeven is weet ik helaas uit ervaring van een stel dichtbij...

Nu ik 2 kids heb blijft het bijzonder en het lijkt alsof ik elke dag verliefder wordt op mijn 2e kindje. Ik vroeg me echt af of je van de 2e net zoveel kunt houden als de eerste. Maar dit is inderdaad zo. Het is zo'n bijzonder gevoel...



groetjes,

nikiet